Maar Enschede heeft
zijn Henk Olijve
Twente wil uitwijkhaven
voor Schiphol worden
Man stond voor
doodrijden van
non terecht
Koningin onthulde beeld
ter ere van haar moeder
Zwarte David
in Amerika
Stichting Weg verwacht in ons land
versneld verdergaande motorisering
Nieuwe gidsen voor
vakantielanden
Ontroerend verhaal
over paardeleven
Zakenman met
carrière als
een komeet
De scheepsbouw heeft zijn Cor Verolme
Eindhoven Philips en Van Doorne
Wervelstorm
over Vietnam
KOSTBARE
CONVENTIE
Minimumprijs
voor brood
maakt zeer
weinig kans
Prinses Margriet
steunt actie
Dorp voor
Perzië'''
A mbtenaren-gymnastiek
Achterwaarts
tegen de
vlaggemast
STEEDS MEER
GOEDEREN
VERVOER VIA
SCHIPHOL
Martinair moet
man ontslaan
BESCHEIDEN
AVONDSCHOOL
„SOCIALE PLICHT"
PLANNEN
Half jaar en vijf jaar
ontzegging geëist
IN WILHELMINAPARK TE UTRECHT:
VERZETS VORSTIN
BOEKENNIEUWS
ZATERDAG 7 SEPTEMBER 1968
ENSCHEDE Dertien jaar geleden'
begon Henk Olijve („niet twee linker
handen") in Enschede een eigen be
drijfje. Nu is de 43-jarige in Coevorden
geboren doe-het-zelver directeur van
'n florissant bedrijf, zwaait hij de scep
ter over bijna elfhonderd mensen, reist
hij vrijwel onafgebroken door West-
Europa om zaken te doen en heeft hij
een hoofd boordevol plannen.
De directeur van Rinco Campingsport
N.V. zegt: „Ik voel me zeer geslaagd
in het leven. Maar ik heb nog zoveel
plannen, dat ik me vaak afvraag of ik
lijd genoeg heb om ze uit te voeren". De
lieer Olijve is, samen met zijn vrouw
Kinske, eigenaar van een viertal fa
brieken, waar vooral bungalowtenten
en tuin- en kampeermeubelen worden
gemaakt. „Wij zijn op dit gebied een
van de grootste fabrikanten in Europa",
zegt hy trots.
Sinds twee en een half jaar woont hij
in een prachtig gelegen, maar eenvou
dig, gezellig ingericht landhuisje, even
buiten Enschede. Zijn vrouw ziet hem
niet al te vaak, want de directeur leidt
een druk bestaan. Geld verzoent de ar
beid? „Ik wil graag geld verdienen.
Maar dan alleen om er zaken mee te
doen".
Hij leeft bescheiden. „Ik draai bij
wijze van spreken elk dubbeltje om
voor ik het uitgeef". Hij rijdt niet in
dure auto's, heeft geen eigen chauffeur
en zijn vrouw heeft geen hulp in de
huishouding.
Henk Olijve is het voorbeeld van een
echte doe-het-zelver. Hij sloeg 26 jaar
geleden de deur van de mulo achter
zich dicht en werkte dertien jaar bij een
aannemersbedrijf annex zeilmakerij.
Daar heeft hij de smaak van het zaken
doen flink te pakken gekregen, klom
er op tot adjunct-directeur, en vond het
toen welletjes om nog langer bij een
ander op de loonlijst te staan. „Als
jongen wilde ik al graag een eigen
/aak hebben". Het handelen is hem op
het lijf geschreven. „Mijn moeder zegt
nog wel eens; Je bent altijd al een
klein zakenmannetje geweest".
Olijve vulde zijn schoolse kennis aan
door in Enschede de avond-H.B.S. af te
lopen. „Elke avond een half uur lopen
naar school. Ik moet er nu niet meer
aan denken".
Begin 1955 hij moet even naar de
juiste datum zoeken begon de noes
te werker met één man en één machi
ne aan Rinco. „Mijn vrouw heet Rins-
ke, de vrouw van mijn toenmalige
compagnon Coby, zodoende", Jicht hij
toe.
De tentenmaker heëft geen tijd om
met vakantie te gaan. Wel is hij beze
ten van zijn werk. Voor wie?
..Ik heb geen kinderen. Maar ik
vind het fijn zoveel mensen aan werk te
helpen". Dat geeft hem een enorme
voldoening. De werknemers moeten
flink aanpakken bij Rinco, maar ze
krijgen, volgens hun directeur, loon
naar werken. De sociale voorzieningen
zijn uitstekend'', zegt de heer Olijve be
slist.
Het personeel krijgt, afhankelijk van
de bedrijfsresultaten, jaarlijks een ex
tra uitkering. Het bedrijf heeft een so
ciaal fonds, waaruit werknemers geld
kunnen krijgen als er ernstige financië
le moeilijkheden in hun gezinnen zijn.
Hij schroomt niet jonge mensen op
belangrijke posten te zetten. De direc
teuren van zijn drie dochteronderne
mingen zijn tussen de 25 en 29 jaar
oud. Hy heeft plannen om in Ensche
de werkloze textielarbeiders van boven
de vijftig jaar aan werk te helpen. Hij
noemt dat gewoon „een sociale plicht".
Het succes van Rinco?
„Heel hard werken en de juiste men
sen aantrekken", zegt de heer Olijve.
De grote lijnen van het beleid worden
niet alleen door de Enschedese topman
getrokken. De staf van een kleine twin
tig man komt regelmatig bijeen en de
directeur zet bijna altijd zijn handteke
ning onder voorstellen van zijn mensen.
De heer Olijve heeft geen tijd voor
hobby's. Het bloed kruipt echter waar
het niet gaan kan.
„Ik ben een van de drie directeuren
van FC Twente, speciaal belast met
voetbal-aangelegenheden", zegt hij. De
heer Olijve kan zich ook in de voetbal
sport helemaal uitleven. Hij onderhan
delt over aan- en verkoop van spelers
SAIGON Een wervelstorm met de
codenaam „Bess" heeft gisterochtend
de kust van Vietnam ter hoogte van
de gedemilitariseerde zone getroffen.
De storm, waarin windstoten van meer
dan 100 km per uur voorkwamen en die
gepaard ging met zware regenval, trof
een honderd km brede strook. Wat
Zuid-Viëtnani betreft werd de oude kei
zerstad Iloeé het zwaarst getroffen.
De straten veranderden in modder
stromen en het peil van de „Rivier van
de vele geuren" steeg in korte tijd vier
meter. Van het nabijgelegen Phoe Loc
werden alle lager gelegen woningen
weggespoeld.
De Amerikaanse vliegdekschepen
voor de kust hadden zoveel mogelijk
bescherming gezocht. De jachtbommen
werpers konden niet opstijgen.
De wervelstorm beweegt zich naar
Laos. maar verliest geleidelijk aan
kracht.
bij die club.
Henk Olijve gelooft in zichzelf: „Ik
weet niet hoe het komt, maar ik heb
het in mijn vingers". Hij heeft nog
grote plannen.
Eigen verkoopkantoren in Frank
rijk, Engeland en Scandinavië gaan
binnenkort open.
Het produktiebedrijf Gmunden bi
Salzburg in Oostenrijk mikt op de Oost-
europese markt. „De welvaart zal er
vast en zeker toenemen", zegt hij re
soluut, „en daar moet ik het van heb
ben".
Half oktober gaat in Oldenzaal een
gloednieuw produktiebedrijf open. Wij
maken per jaar zo'n twee miljoen tuin
en kampeermeubelen en ongeveer twin
tigduizend tenten, zegt de heer Olijve.
„Straks gaan we ook nog houten speel
goed fabriceren". Hij blijft plannen
maken.
CHICAGO De rekening van de
Democratische partijconventie in Chi
cago verleden week is nog wel niet he
lemaal opgemaakt, maar het staat al
vast dat, naast de duizenden dollars
die de partij zelf zal betalen, de Ameri
kaanse belastingbetaler diep in zijn zak
moet tasten.
De conventie werd verwelkomd door
25000 manschappen van de nationale
garde, leger, federale en plaatselijke
politie.
Het uitrukken van de nationale gar
de kost 75.600 dollar per dag, waardoor
een totaal wordt verkregen van 529.200
dollar.
Verder werden 7000 federale troepen
uit Texas overgevlogen naar een basis
bij Chicago. Hoeveel dit gekost heeft
is nog niet bekend.
ZWOLLE De ontwikkeling van
Twente zou zeer gebaat zijn bij een ver
dere ontwikkeling van het burgerlucht-
verkeer op het vliegveld Twente, bij
voorbeeld door deze luchthaven dienst
te laten doen als uitwijkhaven Voor
Schiphol. Dit is de mening van het
Overijsselse statenlid M. Meeuwsen,
die blijkt uit schriftelijke vragen aan
het college van Gedeputeerde Staten.
Aanleiding tot de vragen was het, in
middels afgewezen, plan van de vlie
gersopleiding voor de K.L.M. over te
brengen naar het vliegveld Eelde. Eel-
de zou dan, onder andere door een aan
zienlijke verbetering van de accommo
datie, de tweede luchthaven van Neder
land worden. De raad van bestuur van
het vliegveld Eelde heeft het verzoek
van de regering om aan dit plan mee
te werken echter van de hand gewe
zen, aldus de heer Meeuwsen.
Kunnen G. S. nagaan of eventuele
sep-
DEN HAAG Woensdag 25
tember komen de rayonale bakkerij -
commissies, zijnde de gewestelijke af
spiegelingen van de Nederlandse bak
kerijstichting, in Arnhem bijeen. De
Bakkerijstichting zal daar verantwoor
ding afleggen van haar voor een mis
lukking staande pogingen om tot een
minimumprijsregeling voor brood te ko
men. De bakkerij wil zo'n regeling om
de verkoop van brood in levensmidde
lenzaken tegen ver beneden het toege
stane peil liggende prijzen onmogelijk
te maken.
Het contact hierover met de staats
secretaris van Economische Zaken is
echter op niets uitgelopen. Volgens de
stichting, wenst de staatssecretaris
eigenlijk geen minimumprijs; alleen
tegen excessen wil hij wel iets doen.
Dat zou er echter op neerkomen, dat
een eventuele minimumprijs zo ver be
neden het in de bakkerij gangbare peil
zou komen te liggen, dat hij eerder ten
nadele dan ten voordele van de bak
kers zou werken.
Niet alleen de Bakkerijstichting vreest
dat effect, de staatssecretaris en zijn
ambtenaren hebben er zelf ook tegen
gewaarschuwd.
overbrenging van de opleiding naar
Twente dezelfde of gelijkwaardige
voordelen voor het vliegveld zal heb
ben als voor Eelde in het vooruitzicht
werden gesteld, vraagt de heer Meeuw
sen. Zo ja, wil het college dan probe
ren de vestiging van de opleiding in
Twente te bewerkstelligen?
UTRECHT De officier van justitie
bij de rechtbank in Utrecht, mr. F. G.
Wüstenberg, heeft vrijdagmiddag tegen
de 37-jarige gemeente-arbeider A. van
D. uit Wijk bij Duurstede een on
voorwaardelijke gevangenisstraf van
zes maanden met aftrek en ontzegging
van de rijbevoegdheid voor de duur
van vijf jaar geëist.
De man stond terecht omdat hij in de
nacht van 25 op 26 juli van dit jaar
na in een danszaal te Doorn en op de
kermis in Wijk bij Duurstede flink te
hebben gedronken de 67-jarige kloos
terzuster A. G. Kuipers uit Lobith heeft
doodgereden. Het ongeluk gebeurde op
de Zandweg in Wijk bij Duurstede,
waar het zicht en de weggesteldheid
voortreffelyk waren. Van D. stond, be
halve voor het veroorzaken van het on
geluk. ook terecht voor het doorreden
met zyn voor f 50 gekochte oude auto.
Ter zitting verklaarde Van D., dat
hij van het ongeluk helemaal niets had
gemerkt, in tegenstelling tot zijn 16-ja-
rige zoon, die zijn vader direct had ge
waarschuwd. Eenmaal uit het gezicht
van de onheilsplek, had Van D. „plotse
ling" een stoot in de auto gevoeld en
was in een sloot gereden.
Een 17-jarige PTT-beambte uit Lang
broek, die zich onmiddellijk had omge
draaid "toen hij de botsing hoorde, ver
telde de rechtbank dat „het net leek-
alsof er iemand uit de auto werd ge
gooid". De jongeman verklaarde na
drukkelijk. dat hij had gezien hoe de
automobilist het gaspedaal dieper in
drukte en met hoge snelheid uit het ge
zicht verdween. Nadat hij de politie
had gewaarschuwd, keerde hij per fiets
naar huis terug. Onderweg vond hij de
auto gehavend in een sloot. Van de in
zittenden was geen spoor te bekennen.
Zijn relaas klopte met dat van de
rijkspolitie in Doom. Twee politieman
nen van die post troffen „de bekende"
verdachte die al twee keer eerder
veroordeeld werd, onder meer voor het
doorrijden (onder invloed) na een aan
rijding met een paaltje en het rijden
zonder geldig rijbewijs niet ver van
zijn auto aan op een sandaal en een
schoen van zijn zoon. De zoon was kort
tevoren zijn vader kwijtgeraakt, toen
hij in het gras was gedoken, omdat er
een auto naderde.
Volgens de politie kon Van D. bij zijn
arrestatie nauwelijks overeind staan.
Hij was zwaar onder invloed. De bloed
proef wees het zeer hoge promillage
van 2,5 aan.
Van D. heeft een zeer slechte maat
schappij-aanpassing, een zwak norm
besef en een groot gebrek aan verant
woordelijkheidsgevoel, zo bleek uit het
voorlichtingsrapport van de reclasse
ring. De man zou ook bijzonder agres
sief en drankzuchtig zijn.
55
DEN HAAG In verband met de
gevolgen van de aardbevingen in het
oosten van Perzië en met name de gro
te woningnood, die door de verwoesting
van duizenden huizen is ontstaan, is op
particulier initiatief een actiecomité,
opgericht dat zichzelf heeft gedoopt
„Dorp voor Perzië". Prinses Margriet is
bereid gevonden het beschermvrouw
schap van dat comité op zich te nemen.
Het actiecomité stelt zich ten doel
aan de thans in Perzië heersende nood
tegemoet te komen door middel van
het inzamelen van gelden. Men hoopt
daardoor een der honderden door de
aardbeving getroffen dorpen te kunnen
herbouwen. Naar wordt meegedeeld,
heeft in het comité ter aanbeveling van
de actie een aantal zeer vooraanstaan
de Nederlanders zitting.
Het gironummer van het actiecomité
is 282828 t.n.v. penningmeester actie
„Dorp voor Perzië".
In Den Haag lopen een paar honderd ambtenaren met spierpijn rond dank zij
het feest, dat het ministerie van Cultuur, Recreatie en Maatschappelijk Werk mo
menteel aanricht. Om in ieder geval voor het feest fris te zijn, besloot men de
laatste dagen van deze week te beginnen met ochtendgymnastiek. Cynici zagen
nu voor de eerste keer, dat ambtenaren massaal de handen uit de mouwen sta-
kpn
UTRECHT Op de zeventigste verjaardag van de inhuldiging van koningin Wil-
helmina en op de twintigste verjaardag van haar eigen inhuldiging, heeft ko
ningin Juliana gistermiddag in het Wilhelminapark te Utrecht het door de Haar
lemse kunstenaar Mari Andriessen vervaardigde bronzen standbeeld van haar
moeder onthuld. Hare Majesteit bracht gisteren een officieel bezoek aan de Dom
stad.
Het beeld van koningin Wilhelmina,
waarvoor de gemeente Utrecht een
bedrag van f 60.000,- heeft gevoteerd,
is geplaatst op een plateau van basalt-
lava, dat 1,60 meter lang en breed is
en 35 cm hoog. De hoogte van het mo
nument bedraagt 2.30 meter. Aan de
voorzijde van het beeld zijn in blad
goud de woorden „Koningin Wilhelmi
na 1880-1962" op het plateau aange
bracht.
Na de onthulling legde de Vorstin
een krans aan de voet van het stand
beeld. De gemeente Utrecht en leden
van het voormalig verzet legden bloe
men bij het standbeeld, dat een domi
nerende plaats heeft gekregen in een
van Utrechts mooiste parken. De ont
hulling had plaats onder zeer grote be
langstelling, met name van schoolkin
deren. Ook een aantal gebrekkige kin
deren van de Utrechtse mytylschool
De meeat ongelukkige man van de
Utrechtse Studentenweerbaarheid
was gisteren de commandant H. S. R.
J. toe Laar die, tot groot vermaak van
koningin Juliana en haar gevolg, de
commissaris der Koningin in de provin
cie Utrecht en het burgermeestersecht
paar De Ranitz, achterwaarts tegen
een vlaggemast marcheerde.
Het militante studentencorps vormde
de erehaag bij de aankomst en het ver
trek van de Vorstin in het Wilhelmina
park, waar zij het standbeeld van haar
moeder onthulde.
Bij haar vertrek, werd de comman
dant van de Studentenweerbaarheid aan
de Koningin voorgesteld door burge
meester De'Ranitz. Nadat de Vorstin
commandant Toe Laar had bedankt,
maakte de man de gebruikelijke pas
sen achterwaarts en kwam, tot grote
hilariteit van de honderden toeschou
wers, tegen de vlaggemast tot stilstand.
Het leek er zelfs op, dat zijn bepluimde
kepi zou vallen.
De Koningin reed met een glimlach
op haar gezicht bij het park weg, ter
wijl commandant Toe Laar, na het ge
ven van de laatste commando's, verle
gen zei: Dat is een risico van een op
het miljoen..."
ADVERTENTIE
DEN HAAG De regering zal met concrete plannen moe
ten komen, die jn een hoog tempo gerealiseerd kunnen wor
den, gericht zyn op 't opheffen van de de stadscentra bedrei
gende chaos en bovendien een adequate oplossing bieden
voor de situatie: 2.000.000 auto's voor 3.500.000 gezinnen.
De raotorisering gaat versneld verder. Dit is de conclusie
van een commentaar, dat de Stichting Weg geeft naar aan
leiding van het feit, dat dezer dagen de tweemiljoenste auto
in ons land op de weg komt.
Deze twee miljoeri auto's moeten ook voor de overheid aan
leiding zijn zich ten aanzien van de noodzakelijke verkeers-
voorzieningen op een meer realistisch standpunt te stellen.
De voorkeur van het publiek voor de auto is een gegeven,
dat bij elk programma voor verkeersvoorzieningen als uit
gangspunt zou moeten dienen. Dit geldt met name voor de
grote steden, waar de „verkeersnood" door het toenemend
autogebruik in verhouding het grootst is, zo vervolgt de
Stichting Weg.
Op het ogenblik is de verkeersintensiteit op onze autowegen
met die rondom enkele stedelijke gebieden buiten ons
land reeds het hoogste in West-Europa. Een intensiteit
van 30 tot 40 duizend motorvoertuigen per etmaal is geen
uitzondering meer, waarmee de maximum-capaciteit van
wegen met dubbele, gescheiden rijbanen wordt bereikt en
herhaaldelijk overschreden.
Bij de instelling van het Rijkswegenfonds in 1965 werd de
financiering van de bouw van nieuwe wegen gekoppeld aan
de jaarlijkse toeneming van het aantal auto's. Hierdoor
treedt een groei op, die meer geld voor wegenaanleg be
schikbaar doet komen, zodat deze belangrijk kan worden
versneld. Nochtans vraagt de Stichting Weg zich af of, ten
gevolge van de huidige organisatie" van de betrokken over
heidsdiensten, van deze vergrote financiële mogelijkheden
wel voldoende profijt kan worden getrokken.
Ook de provincies zijn gehandicapt in de financiering van
het zo broodnodige wegennet. Zij zijn, evenals de gemeen
ten, aangewezen op de leningen van de Bank van Neder
landse Gemeenten en deze bank is gebonden aan het door
de centrale overheid vastgestelde plafond. Het is een vol
strekt onbevredigende situatie, aldus de Stichting Weg.
volgde de plechtigheid vanuit een bus
je.
De onthulling van het beeld, dat ko
ningin Wilhelmina toont zoals zij op
13 maart 1'945 na haar ballingschap
voor het eerst weer Nederlands gebied
betrad, werd voorafgegaan door een
korte toespraak door de burgemeester
van Utrecht, jhr. mr. C. J. A. de Ra
nitz.
Grote nadruk legde de burgemeester
op de betekenis van koningin Wilhelmi
na als verzetsvorstin. „Diepdoordrin
gend horen wij nog voor Radio-Oranje
de stem van koningin Wilhelmina, die
voor ons betekende: een hart onder de
riem, aankondiging van een betere
toekomst waarop wij mochten vertrou
wen".
Nadat de Koningin in het bijzijn van
de 70-jarige beeldhouwer het stand
beeld van dichtbij had bezichtigd, de
clameerde de dichter A. Roland Holst
een kwatrijn. De Vorstin complimen
teerde Mari Andriessen voor de wijze,
waarop hij haar moeder als heldin van
het verzet gestalte had weten te geven.
Mari Andriessen nam in de oorlogs
jaren actief deel in het ondergrondse
verzet. Na 1945 schiep hij een groot
aantal verzetsmonumenten, onder an
dere in Amsterdam („De Dokwer
ker"), Heemstede („Vrouw die boeien
slaakt") en Enschede („Concentratie
kamp, bomslachtoffer, gijzelaar, joodse
vrouw met kind, soldaat en verzet"). Op
het dak van het Centraal Station in
Utrecht staan sinds 1939 drie beelden,
namelijk „Veiligheid", „Adelaar" en
„Snelheid" van zijn hand.
SCHIPHOL De staatssecretaris
van Verkeer en Waterstaat, de heer
M. J. Keyzer, heeft vrydagmiddag op
Schiphol het nieuwe, uitgebreide entre
pot-gebouw geopend, dat qua ruimte
tienmaal zo groot is als het oorspronke
lijke entrepot op het oude Schiphol.
Buitenlandse bedrijven kunnen hier hun
voor doorvoer bestemde goederen op
slaan zonder er invoerrechten voor te
moeten betalen.
Hoe snel met de groei van de lucht
vracht ook deze activiteit op Schiphol
stijgt, moge blijken uit het feit, dat het
oorspronkelijke entrepot pas vier jaar
geleden werd geopend. Op Schiphol wa
ren toen slechts twee Amerikaanse on
dernemingen gevestigd. Thans maken
36 firma's gebruik van de entrepot-
ruimte.
„Geen luchthaven in Europa biedt
op dit front zoveel faciliteiten", aldus
de staatssecretaris. „Nog meer dan
voorheen kan Schiphol in Europa uit
groeien tot een distributiecentrum van
vat 11.500 m2 loodsoppervlakte en
grote allure".
Het thans gereedgekomen gebouw be-
3.000 m2 kantooraccommodatie. Dank
zij verplaatsbare wanden heeft het ge
bouw een grote flexibiliteit, terwijl bre
de gangen tussen de opslagruimten een
efficiënt intern transport verzekeren.
Bovendien zal over enige maanden
een nog groter, thans in aanbouw zijnd,
entrepot (oppervlakte 14.000 m2) op het
oude Schiphol in gebruik genomen wor
den.
SCHIPHOL De overschakeling van
zuiger- op straalvliegtuigen heeft de di
rectie van Martinair Holland genood
zaakt tot een aanpassing van de be
drijfsorganisatie aan de nieuwe vorm
van operaties.
Ondanks een belangrijke stijging in
de produktie, die ook voor 1969 op
grond van reeds afgesloten contracten
vaststaat, zullen de werkzaamheden
aan de straalvliegtuigen minder man
kracht vragen dan het onderhoud van
de zuigervliegtuigen. De aanpassing
van het bedrijf aan deze nieuwe situa
tie heeft tot gevolg, dat 20 van de in
totaal 490 medewerkers overtollig zijn
geworden en het bedrijf met gedwongen
ontslag zullen moeten verlaten. Voor de
betrokkenen geldt «een afvloeiingsrege
ling. De vakbonden zijn over deze maat
regel ingelicht.
|Tn David ontdeed zich van zyn
zware wapenrusting, omdat hij
daarin niet lopen kon, zocht zich vijf
gladde stenen uit de bedding van de
beek en deed ze in de herderstas, die
hij bij zich had. Met de slinger in zijn
hand, ging hij vervolgens op de Fili-
styn af".
Deze woorden uit het bekende bijbel
verhaal over de jonge David, die aldus
„bewapend" de reus Goliath te lyf ging
vormen het motto voor het boek „Vijf
gladde stenen" van de Amerikaanse
journaliste Ann Fairbairn, dat on
langs in een vertaling van J. F. Klip
huis bij de Biltse uitgeverij „De Fon
tein" is verschenen (f 19,50).
Het boek geeft een indringend en
soms aangrijpend relaas over de pro
blemen van de gekleurde Amerikaanse
bevolking en haar strijd voor gelijke
burgerrechten. Een bijzonder aspect
vormt het feit, dat de auteur een blanke
vrouw is, die uit eigen ervaring heel
goed op de hoogte is van het leven van
haar landgenoten, die zo ongelukkig wa
ren met een andere huidskleur te wor
den geboren. Zij beschrijft in dit lijvige
boekwerk de schier ontelbare dramatis
personae met verve, al doen sommige
milieuschilderingen wel wat erg uitge
sponnen aan. Wat zij met haar verhaal
te zeggen heeft is echter indrukwekkend
en deze boodschap komt over het alge
meen wel zo goed over, dat ze een blij
vende indruk achterlaat.
Hoofdpersoon is de jonge neger Da
vid Champlin, die wij op zijn levens
pad volgen: zijn jeugdjaren bij zijn
grootvader in New Orleans, zijn studie
met een beurs aan een geïntegreerde
universiteit in het Midden-Westen, waar
rassenvooroordelen niettemin nog la
tent aanwezig* zijn, de afronding van zijn
opleiding in Harvard, zijn veelbeloven
de loopbaan als jurist met weidse per
spectieven voor een carrière in de bui
tenlandse dienst, die hij echter opgeeft
om zijn rasgenoten te gaan steunen in
hun pogingen de hun toekomende rech
ten te veroveren. In deze strijd wordt
hij tenslotte gedood door een blanke
sluipschutter.
Dwars door het verhaal loopt als een
gouden draad de ontroerende en in
veler ogen onmogelijk liefdesgeschiede
nis van David en het blanke meisje Sa
ra. Na lange jaren van toenadering en
verwijdering, komt het uiteindelijk toch
nog tot een huwelijk, waarna kort voor
zijn vaders dood, als een venster op de
toekomst, een nieuwe David wordt ge
boren.
Tn de serie „Amstel Reisgidsen" ver-
schenen onlangs drie kloek uitge
voerde royaal geïllustreerde pockets
over vakantielanden, die weliswaar
geenszins onbekend meer zyn doch
waarover de toerist toch altijd graag
nog iets meer van wil weten dan hy via
krant of televisie al vernomen heeft.
Dat zijn de „Cöte d' Azur" ofwel de
Franse Rivièra, de „Italiaanse Rivièra"
en Joegoslavië" alle drie van de hand
van Heinz Görz, die uitvoerig beschrijft
hoe veelzijdig eigenlijk de Cóte d' Azur
wel is, vooral als men wat naar het bin
nenland trekt, hoe poëtisch en roman
tisch de Italiaanse Rivièra kan zijn voor
hen die de details van het landschap
rustig in zich willen op nemen en hoe
boeiend het voor velen nog onbekende
bergland van Joegoslavië kan zijn.
Alle drie pockets, waarin voor het
gemak van de toerist vele detailkaar
ten van boeiende landschappen zijn op
genomen, geven uitvoerige informaties
over hotels en restaurants, kampeer
plaatsen, over eten en drinken en voor
al ook over zeden en gewoonten van de
bewoners van de streken waarover, te
recht de lof wordt gezongen.
Waardevol zijn de boekjes vooral
door de vele geschiedkundige gegevens
die erin verwerkt zijn en die het bele
ven van het heden tot een bijzondere
ervaring maken. Praktisch zijn ook de
lijsten met veel voorkomende woorden
en uitdrukkingen die, bij aandachtige
bestudering, er voor zorgen dat men
juist in de eerste dagen van zijn vakan
tie in een vreemd land een vakantie
die in de beschreven landen altijd te
kort schijnt niet met de mond vol
tanden behoeft te staan.
Amstel Reisgidsen. Uitgave
L. J. Veen, Amsterdam
T")e paardensport is „in". Na voet
bal bekleedt deze sport zelfs, al
thans volgens insiders, met de motor
sport, de tweede plaats in ons land.
Vanzelfsprekend houdt de belangstel
ling voor lectuur over paarden daar
mee wel enigszins gelijke tred en zo
verschijnen er op de boekenmarkt
gaandeweg meer boeken, waarin
paarden en pony's de hoofdrol spelen.
Dat is wel op een zeer bijzondere
wijze het geval met het boek van An
na Sewel „Black Beauty", dat in
pocketvorm bij L. J. Veen in de Ne
derlandse vertaling van mevrouw R.
W. M. Veen- Bakhuis is uitgekomen.
In dit verhaal is eigenlijk niet zozeer
de schrijfster aan het woord als wel
Black Beauty zelf.
Men zou de overigens goed weer
gegeven lotgevallen van dit genaid-
delde Engelse paard misschien tot de
lectuur voor de oudere ieugd kunnen
rekenen ware het niet dat de schrijf
ster, altijd dan door de mond van
„Black Beauty", zo kundig vertelt
wat ze in de omgang van mensen met
paarden heeft waargenomen, dat men
gerust kan spreken over een bestseller
in dit genre.
Men raakt niet alleen geboeid door
dit paardeleven met al zijn ups and
downs, maar vaak ook onroerd. En
dat is onzes inziens de grote verdienste
van Anna Sewell, dat ze door haar
manier van vertellen niet alleen be
langstelling, maar vooral ook liefde
voor dieren weet te wekken.
Anna Sewell, „Black Beauty".
Uitgave L. J. Veen, Amsterdam.
De Verenigde Staten hebben sinds
het begin van de oorlog in Viëtnam
2.340 vliegtuigen en 2.013 helikopters
verloren. Boven Noord-Viëtnam werden
tot dusver 888 toestellen neergescho
ten, aldus het Amerikaanse opperbevel
in Saigon.
