Ds. J. van Malenstein en
zijn vrouw hebben het
in Eist best naar hun zin
„Het Huis in de Wei" werd
gisteren officieel geopend
Be j aardencentr u ni
zit al helemaal vol
Edenaar Metz door
dambond gehuldigd
Vakantie spreiding voor
Ouwehands Dierenpark
vakantieverschuiving
Directeur
armer en
J. Baars is illusie
rijker
ervaring
NA KERKTIJD OP ZIEKENBEZOEK
Burgemeester C. P. Hoytema van Konijnenburg:
„We zijn nu vooruit op i probleem bejaardenzorg
maar 'l probleem chronisch-zieken kondigt zich aan"
Bromfietser
reed fiets aan
Seizoen was
plotseling
afgelopen
Succes voor
Magnolia
België
in
BILJART
GELUK
WOENSDAG 9 OKTOBER 1968
SCHERPEN ZEEL Gistermiddag verrichtte nir. C. P. Hoytema van Ko
nijnenburg de officiële opening en overdracht van het bejaardencentrum. „Het
Huis in de Wei". „Nu dit bejaardencentrum er is zijn we zelfs vooruit op het
probleem bejaardenzorg", zei de burgemeester in zijn openingsrede, maar het
volgende probleem had zich alweer aangekondigd: „Het probleem van een
verpleeghuis voor chronisch patiënten". Volgens burgemeester Hoytema van
Konijnenburg moest dit probleem intergemeentelijk en regionaal worden opge
lost.
„De plannen voor de provincie Gelderland staan al op papier. Die moeten
wij steunen". En hierbij kwam nog een verheugend nieuwtje, dat de burge
meester eergisteren ter ore was gekomen: „Vanaf I januari 1969 neemt het
Rijk de rente en aflossing van deze tehuizen helemaal op zich."
Burgemeester Hoytema van Konijnen
burg liet gistermiddag wel duidelijk uit
komen, dat men er met het niejiwe be
jaardencentrum nog niet was. Want na
het probleem van een tehuis voor chro
nisch patiëten roerde hij nog een
urgent vraagstuk aan. .,Er moet een
mogelijkheid zijn bejaarden voor korte
termijn onderdak te verlenen in een be
jaardencentrum. Dit kan bijvoorbeeld
zijn door ziekte in een familie, of in
verband met vakantie. Het kan dan no
dig zijn, dat een bejaarde voor korte
tijd ergens anders onderdak moet zoe
ken". Of men dan onderdak in „Het
Huis in de Wei" zal vinden, is zeer de
vraag, want gistermiddag bleek wel dat
het centrum al helemaal vol zit.
Het Stichtingsbestuur, de exploitant
van het gebouw, heeft volgens de burge
meester vele bejaarden alom in den lan
de bericht moeten sturen, dat er voor
hen geen plaats meer is in het „Het
Huis in de Wei". De eerste jaren zit het
huis al vol met Scherpenzeelse bejaar
den.
Burgemeester Hoytema van Konijnen
burg was bijzonder blij, dat het bejaar
dencentrum op de vroegere dorpswei
was gebouwd. Het gebouw, waar de ge
meente zo trots op is, staat nu cen
traal in het dorp. De burgemeester
noemde hiervan enkele voorbeelden:
„Dicht bij het winkelcentrum en dicht
bij de kerk. De meest ideale plaats, die
men zich denken kan". Hij dankte me
vrouw Daniels en de heer Van Doorn
voor hun bereidwilligheid de betreffen
de grond voor het centrum af te staan.
De ontvangsthal
trum.
van het bejaardencen-
Bovendien hadden zij het Stichtingsbe-
bestuur f 100.000,- geschonken voor de
verwezenlijking van het centrum.
„In „Het Huis in de Wei" mogen de
bejaarden leven, zoals ze zelf willen",
vervolgde de burgemeester. De bewo
ners van het bejaardencentrum zouden
niet over ontspanning te klagen hebben.
Mn gaat aan bejaardengymnastiek
doen en aan welfare werk. Mevrouw
Van Heugten had een biljart geschonken
en van het Rode Kruis kreeg men een
televisietoestel. De burgemeester noem
de dit laatste geschenk ironisch: „Een
duvelskiekkast". Volgens hem was het
een noodzakelijk meubel. „Vooral in een
bejaardentehuis. Men kan de bejaarden
geen groter plezier doen dan met een
televisie".
Het bejaardencentrum is volgens de
burgemeester in de eerste plaats be
doeld voor de Scherpenzeelse bejaar
den, verder voor de oud-Scherpenzelers
en voor bejaarden uit aangrenzende ge
meenten.
Scherpenzeel heeft momenteel onge-
ver 15.000 inwoners, waarvan 475 be
jaarden, dat is 9,2 procent. De plaats
telt gemiddeld 16 bedden per bejaarde;
het gemiddelde van Nederland bedraagd
6 bedden per bejaarde. „Hieruit blijkt
wel, dat we het probleem bejaarden
zorg goed hebben opgelost en dat we er
zelfs op vooruit zijn", aldus de burge
meester. Hij bedankte hiervoor in het
bijzonder de gemeenteraad.
Tenslotte droeg de
het bejaardencentrum over
stichtingsbestuur, met name
burgemeester
het
de
aan
aan
,,,yX
vice-voorzitter van dit bestuur, de heer
B. Valkenburg. De burgemcestr sprak
hierbij de wens uit, dat het bestuur de
juiste sfeer en het juiste leefklimaat in
„Het Huis in de Wei" zou weten te be
reiken, zodat de bewoners van het be
jaardencentrum een gelukkige en vreug
devolle oude dag zouden beleven.
De heer Valkenburg zei erg blij te
zijn met de overdracht, al realiseerde
hij zich wel dat het bestuur beslist geen
gemakkelijke taak op de schouders had
genomen. „We moeten zorgen voor een
huis vol mensen, die overal vandaan ko
men, uit verschillende milieus en om
gevingen. Er moet een goede harmonie
komen, en daar moet iedereen die in
dit huis woont en werkt aan meewer
ken. De jongeren zullen bij het verzor
gen van de bejaarden wel eens een le
lijk woord horen en de bejaarden zul
len zich wel eens wat moeten ontzeg
gen. Iedereen zal zich aan z'n omge
ving moeten aanpassen", aldus de heer
Valkenburg. Hij besloot zijn rede met
de woorden: „In dankbaarheid ontvan
gen wij de opdracht van het gemeen
tebestuur".
Hierna kreeg het bestuur van het be
jaardencentrum tientallen geschenken
aangeboden. Vele sprekers wensten het
bestuur geluk met „Het Huis in de Wei".
Een van hen was de heer Godthelp van
het Architectenbureau Cramer, Rie-
mersma en Godthelp uit Arnhem, dat
het bejaardencentrum heeft ontwor
pen. Hij bedankte het gemeentebestuur
voor de opdracht en het vertrouwen, dat
men het architectenbureau had ge
schonken.
De laatste spreker was de heer Ovcr-
vest. H(j sprak namens de Gerefor
meerde kerk, de Gereformeerde ge
meente, de Gereformeerde Gemeente
Nederland, de Vrije Evangelische ge
meente, de Katholieke Kerk en de Ne
derlandse Hervormde Kerk te Scherpen
zeel; een uiterst oecumenische toe
spraak dus. „Wij zullen het bejaarden
centrum vaak bezoeken, maar niet te
vaak", aldus de heer Overvest. „De di
rectie, medewerkers en bewoners van
„Het Huis in de Wei" wens ik namens
alle kerken in dit dorp geluk".
Na de toespraken kreeg ieder de ge
legenheid het bejaardencentrum te be
kijken. Verschillende bejaarden hadden
de deuren van hun appartementen gast
vrij openstaan, zodat men ook de ka
mers binnen kon wandelen. In deze ka
mers hadden de bejaarden via hun ra
dio de opening woord voor woord kun
nen volgen. De vraag of de bejaarden
zich thuis voelen in het centrum werd
duidelijk beantwoord door een bewoon
ster: „Ik zit hier geweldig".
Het bejaardencentrum omvat het
hoofdgebouw met daarbij 12 béjaarden-
woningen. In het hoofdgebouw zijn 57
eenpersoons- en 9 tweepersoonskamers.
In 1962 besloot de gemeenteraad
tot de bouw van het centrym.
In april 1966 ging de eerste spade
in de grond. In november 1966 werd de
eerste steen gelegd door de heer Val
kenburg. In juni van dit jaar werden de
eerste bewoners gehuisvest.
Het stichtingsbestuur bestaat uit elf
personen, die de plaatselijke politieke
partijen en de kerkelijke instanties ver
tegenwoordigen.
De grondkosten van het complex heb
ben f 220.000,- bedragen; de bouwkos
ten f 2.400.000.- en de inrichtingskosten
f 300.000,-.
Directrice van het bejaardencentrum
is mejuffrouw A. Hartog. Zij wordt bij-
Burgemeester
Konijnenburg
nirC.' P. Hoytema vati
tijdens zijn openingsrede.
gestaan door een uit 18 personen be
staande staf personeel. Het complex
is gebouwd door de Fa. Gebr. de Jongh
uit Ophemert. Het gebouw is ontwor
pen door het architectenbureau Cramer,
Riemersma en Godthelp.
ELST De 17-jarige bromfietser G.
uit Rhenen reed op de Kampjes weg de
34-jarige wielrijder B. uit Veenendaal
aan. B. liep een kaakfractuur op en
zijn fiets werd licht beschadigd. Het
ongeluk gebeurde toen G. in een bocht
op de linker weghelft reed.
ELST Ds. J. van Malenstein en
zijn echtgenote, die 25 februari van
dit jaar naar Bist kwamen, hadden niei
kunnen denken, dat ze met zoveel en
thousiasme ingehaald zouden worden
„We hebben ons er wel een voorstel
ling van gemaakt natuurlijk. Enerzijds
hadden we het in Kampen ook gewel
dig naar onze zin, hoewel ons huidige
gebied. Eist dus, heel wat meer werk
geeft dan onze wijk in Kampen, die
tenslotte veel groter was", vertelt do
minee Van Malenstein. onder het ge
not van een heerlijk kopje koffie in z'n
gerieflijke en smaakvol ingerichte wo
ning. „Wij hebben hier veel hartelijk
heid en begrip van de bevolking on
dervonden. Men was er enthousiast
over, dat de pastorie na jaren weer be
woond werd en om daarvan blijk te
geven is door diverse gemeenteleden
in en om dit huis alles opgeknapt, wat
er op te knappen viel".
Ook mevr. Van Malenstein levert haar
actieve aandeel in de dorpsgemeen
schap. Ze betreurt het, dat in Eist (nog)
geen meisjesvereniging voor wat oude
re meisjes is. „Er is voor een domi
neesvrouw werk genoeg, eigenlijk te
veel als ze alles aanpakt, wat er op ker
kelijk gebied te doen is. In Kampen
was ik secretaresse van de Hervorm
de Gezinszorg, die de gehele stad om
vatte. En dan natuurlijk het afleggen
van bezoeken aan zieken en ouden van
dagen. Op dat gebied is er hier van
zelfsprekend ook het een en ander aan
te pakken. Je gaat eigenlijk op dezelf
de voet voort. Daar komt nog bij, dat
ik eindredactrice ben van het maand
blad „De Hervormde Vrouw", hetgeen
ook de nodige tijd in beslag neemt.
Wat vinden dominee en mevrouw Van
Malenstein van sport in het algemeen?
Wel, wij zijn helemaal voor sport. Het
is bijzonder plezierig dat de jeugd vol
op gelegenheid wordt geboden aan al
lerlei takken van sport deel te nemen.
Het ontspant, lichaam en geest en het
geeft bovenal een doel. Wij zijn er wel
op tegen als op zondag sport beoefend
wordt. De zondag is nu eenmaal de dag
des Heren. Maar ook het uitbuiten van
sport is taboe. Sportverdwazing is
eigenlijk een veel passender benaming.
Zoals bij auto- en motorraces. Dat is
je reinste sportverdwazing, een wed
loop met de dood. Men denkt teveel
aan records en te weinig aan de onge
lukken die kunnen gebeuren. Nee, wij
zijn radicaal tegen die sportmaniakken,
die het leven van zichzelf en dat van
anderen op het spel zetten, en die
hoe bestaat het zichzelf gewéldig vin
den! Daarentegen zijn de gymnastiek
oefeningen, die worden beoefend om
zieke mensen beter te maken, fantas
tisch. Het ife een uitvinding, die alle lof
verdient".
Beoefent u zelf sport?
„Nee, daar is te weinig tijd voor en
misschien te weinig animo. Vroeger heb
ik veel getennist, maar tegenwoordig
ga ik voor onspanning nog wel eens
een eind fietsen, bijvoorbeeld naar Vee
nendaal en terug. En dan houd ik erg
van tuinieren en een hobby, waar ik
bijzonder veel aandacht aan besteed is
m'n volière", zegt dominee. Er zijn in
hun pastorietuin dan ook vogels van al
lerlei pluimage te bewonderen. De tuin
is groot genoeg om al die vogelsoorten
te herbergen. Er zijn sierduifjes, post
duiven, kippen, eenden, parkieten, ka
naries en ganzen, die alle aandacht van
hun baas krijgen. Op een afgerasterd
stukje weide, behorend bij de tuin, gra
zen twee schapen, die op een wenk van
de dominee, direct naar hem toehollen.
Op de bladeren van dahlia's zijn ze
verzot. Ze weten niet hoe vlug ze er bij
moeten zijn, als dominee hen wat van
het kostelijke spul toewerpt.
„Tijdens onze vakantie werden tuin
en volière door een paar gemeentele
den perfect in orde gehouden. Mevrouw
Van Malenstein heeft ook een liefheb
berij, namelijk borduren. Niet alleen
met de hand, maar ook op de naaima
chine heeft zij al heel wat kunstwerk
jes gecreëerd. „Wat die naaimachine
betreft, daar heeft mijn vrouw al ki
lometers op afgelegd", lacht de domi
nee. In de salon hangt een. Engels land
schap, geborduurd in zeer fijne kruis
steek jes. Alleen van heel dichtbij is te
zien, dat het borduurwerk is.
Wat het interieur van de kerk aan
gaat, daar is de dominee echt mee in
genomen. „Voor mij hoeft het geen mo
dern gebouw te zijn, zoals ze die tegen
woordig neerzetten. Het ziet er van
binnen werkelijk snoezig uit en onlangs
is het nog prima gerestaureerd".
Vindt u, dat ouders verplicht zijn de
kerk te bezoeken, nadat zij hun kind
hebben laten dopen?
„Kijk, het is zo, dat ouders, nadat ze
hun kind hebben laten dopen, een ze
kere verantwoording op zich hebben ge
nomen, namelijk dat zij dat kind Chris
telijk zullen opvoeden. Om die opvoe
ding gestand te kunnen doen, dienen ze
zelf naar de{ kerk te gaan, want hoe
kuröien ze anders het goede voorbeeld
geven? Maar, verplicht worden ze door
mij nooit. Dóarom, als mensen bij mij
komen om hun kind te laten dopen, zal
ik ze nimmer een ultimatum stellen.
Wel wijs ik ze herhaaldelijk op hun ver
antwoordelijkheid jegens dat kind en
om die reden neem ik dan ook de tijd,
zodat de ouders kunnen nadenken alvo
rens tot de doop over te gaan.
's Zondags na kerktijd leggen domi
nee en mevr. Van Malenstein samen
bezoeken af. Om zieken te bezoeken
moeten ze vaak grote afstanden afleg
gen; het reizen naar ziekenhuizen in
Arnhem en Utrecht neemt heel wat tijd
in beslag, maar zij hebben dat er graag
voor over.
De dominee is voor televisie. „Het
medium televisie biedt ons volop gele
genheid kennis te nemen van hetgeen
er alzo in de wereld te koop is. Mijn
vrouw en ik houden bovendien van een
goed programma, dat we tevoren met
zorg uitkiezen. Maar jammer genoeg
zijn nog te veel uitzendingen, die alleen
maar een funeste invloed op de jeugd
kunnen hebben. Dat betreur ik ten zeer
ste; helaas schijnt men aan dergelijke
uitzendingen niet veel te kunnen ver
anderen. Wat de jeugd overigens be
treft, vind ik, dat de ouders in de eer
ste plaats dé opvoeders moeten zijn en
dat de school er alleen maar is om dat
te ondersteunen en aan te vullen, maar
niet andersom, zoals heel veel ouders
stellen. Je kunt het als gemakzucht
aanmerken, die overigens niet kwaad
bedoeld is".
Hoe denkt u over de minimode?
„Wel, ik vind het een uitdagende mo
de, die de leden van het andere ge
slacht in verwarring kan brengen. Men
moest maar zo gauw mogelijk weer
normale kledij propageren, die dan
automatisch wel weer gedragen wordt".
Wat belangstelling voor goede boe
ken in Eist betreft vindt de dominee
het een goed teken dat de bibliotheek
in Pniël steeds drukker bezocht wordt.
Er zijn daar veel goede boeken die met
zorg worden uitgekozen" zegt hij ten
slotte.
De pastorie in Eist heeft weliswaar
vier lange jaren leeggestaan maar dat
is men in Eist allang vergeten. Immers
de dorpelingen hadden zich geen vrien
delijker dominee kunnen wensen!
O
RHENEN Enigszins teleurgesteld kijkt de heer J. Baars, directeur van
Ouwehands Dierenpark op de Grebbeberg terug op het afgelopen toeristen- en
vakantieseizoen.
„Ik ben een illusie armer en een ervaring rijker", zei de heer Baars. „Het
was redelijk, maar we hebben er toch een kater van overgehouden, om het nu
maar eens in dierentrant te zeggen. En ik sta beslist niet alleen met die kater."
Alle directies van de Nederlandse dierentuinen zijn tegenwoordig verenigd
in een soort overlegorgaan. Uit die bron had de heer Baars vernomen, dat
men bij „Artis" en „Blijdorp" tot dezelfde conclusie is gekomen.
„Op 12 augustus was het seizoen
abrupt afgebroken. Hadden we een
week daarvoor nog zo'n 10.000 bezoe
kers per dag, na die datum waren er
zo'n 2000 per dag. We stonden als het
ware van de ene op de andere dag
werkloos. Midden in de zomer stonden
we dan met een legertje seizoenwerkers
met de handen in de broekzakken. Het
viel ons allemaal rauw op het lijf.
Je wilt er toch beslist niet aan, dat
half augustus de zomer is afgelopen.
Ik kan me niet voorstellen, dat wie
dan ook de vakantiespreiding moet
doorvoeren of uitkienen, dat men de
vakantie op 12 augustus laat eindigen.
En toch is het gebeurd. Mensen met
schoolgaande kinderen hadden zich
maar aan die datum te houden.
Juist toeristische bedrijven zijn ge
baat bij een spreiding van het seizoen
van het vroege voorjaar tot in septem
ber, maar dok de vankantiegangers. Het
is nu geen vakantiesprijding geworden,
maar een vakantieverschuiving, en
daarmee is niemand gediend." De heer
Baars vindt dat het er nietbeter op is
geworden, ook niet met de schoolreisjes.
„Het aantal schoolreisjes gaat ook
achteruit," zegt hij. „Dat moet tussen
eind mei en eind juni gebeuren, want
daarna beginnen de vakanties. Maar
tussen 1 april en eind juni vallen er
ook nog vakantie-weken af, want dan
heb je Pasen, Hemelvaartsdag en
Pinksteren, waarin evenmin school
reisjes worden gehouden. De tijd wordt
veel te krap. Omdat allies tegelijk
komt, krijg je een opéénhoping van
schoolreisjes. Men zou de reisjes kun
nen verdelen door ook de maanden
augustus en september in te schake
len. Dat is altijd nog beter dan met
100.000 kinderen alleen in de maanden
mei en juni op stap te gaan".
Hoewel we dit jaar een waterrijke
augustusmaand hebben gehad, blijft
het voor dierendirecteur Baars een on
verteerbare zaak, dat in Nederland
op 12 augustus het vakantieseizoen zo
maar als een donderslag bij heldere
hemel afbreekt.
„Ik hoop in elk geval dat het volgend
jaar anders en veel beter geregeld zal
worden", zo besloot hij.
EDE Op de in Arnhem gehouden
najaarsvergadering van het Gewest
Gelderland van de koninklijke Neder
landse dambond werd bij de bestuurs
verkiezing de aftredende secretaris, de
heer M. J. van de Peppel (Wagenin-
gen), bij acclamatie herkozen als se
cretaris van het gewest Gelderland.
Ook de aftredende bestuursleden, de
heren G. J. Vink (Ochten) en B. Han-
nema (Apeldoorn), werden bij accla
matie in h,un functie herkozen. De heer
W. Metz (Ede), die reeds 25 jaar be
stuurslid, waarvan de laatste 22 jaar
als penningmeester, van het gewest
Gelderland is geweest, werd op deze
vergadering door zijn mede-bestuurs
leden gehuldigd.
Het wedstrijd wezen voor de per
soonlijke kampioenschappen van Gel
derland zal een belangrijke verbete
ring ondergaan. Een enorme teleur
stelling voor het gewest Gelderland
was, dat de subsidie-aanvrage bij de
Provinciale Staten van Gelderland
voor de centrale jeugdtraining nog
steeds geen positieve resultaten heeft
opgeleverd. Om de hoge kosten van de
ze centrale jeugdtraining enigszins te
kunnen dekken moest de bondscontri-
butie tussentijds verhoogd worden. Het
gewest Gelderland is thans de tweede
damprovincie van Nederland.
EDE Dezer dagen maakten het rol-
schaatsballet Magnolia en de Magnolia-
Majorettes hun debuut in België, waar
een rolschaats- en Majorette-show werd
gegeven in Huy (Namen), op uitnodi
ging van „La Federation Commerciale
et Industrielle de Huy". Na een show
van de Magnolia-Majorettes en een pri
ma gereden solo van Jetske Weyman
volgden de groepsdansen en verdere so
lonummers, die bij het publiek goed in
de smaak vielen. Vooral toen de clowns
Olga Rison en Thea Erenst met hun
dwaze capriolen over de baan rolden
kwam de stemming er goed in en ook
zij kregen een welverdiend applaus.
Duizenden mensen sloegen de verrich
tingen van het rolschaatsballet en de
Majorettes gade en het was voor de
leiders, de heren Van Schagen en Kley-
nen dan ook 'n enorme voldoening, toen
de club aan het einde van de show on
der een daverend applaus te horen
kreeg dat men hoopte, dat Magnolia in
de toekomst nog eens terug kwam. Als
blijk van waardering kreeg de club
voor de medaillekast een tinnen wapen
schild aangeboden.
