Ill
Alleen Franse „full profs" Moreion en Trentin sneller
OLYMPISCH ZILVER VOOR JANSEN EN LOEVESIJN
„Naar huis sturen, is nauwelijks
een straf, eerder een opluchting
1
Ada Kok net naast brons, maar
wel stap dichter bij goud
Medailleverdeling
Vera Caslavska
aan de leiding
Zeker van eremetaal
Fransman Guyon eerste in
samengestelde wedstrijd
Soigneur Collard op Schiphol:
„Hele klap"
Persconferentie
Finalerit
L
Bob Schoutsen in finale 100 m rugslag
Aan de hengel
Gevaarlijke outsider
Doping-onderzoek
Heden - Dinsdag
TELEVISIE
RADIO
Juichend gingen Jansen en Loevesijn in
de halve finale op de tandem over de
finish. Zij waren in elk geval zeker van
een zilveren medaille.
goud
zilver
brons
Ver. Staten
28
19
19
Sovjet Unie
12
13
13
Frankrijk
7
1
3
Australië
4
6
4
Oost-Duitsland
4
4
4
Gr. Brittannië
4
3
2
Japan
4
2
1
West-DuitsLand
3
7
5
Hongarije
3
6
8
Kenya
3
4
1
Roemenië
3
2
0
Polen
3
0
7
Nederland
2
3
1
Iran
2
1
2
Zweden
2
1
1
Tsj.-Slowakije
2
0
1
Turkije
2
0
0
Denemarken
1
3
2
Italië
1
2
7
Finland
1
1
0
Ethiopië
1
1
0
Nw. Zeeland
1
0
2
Tunesië
1
0
1
Joego-Slavië
1
0
0
Bulgarije
0
3
1
Cuba
0
2
0
Oostenrijk
0
2
1
Mexico
0
2
0
Mongolië
0
1
3
Zwitserland
0
1
2
Brazilië
0
1
1
België
0
1
1
Noorwegen
0
1
0
Jamaica*
0
1
0
Taiwan
0
0
1
Argentinië
0
0
1
MEXICO Maandag zijn in het „Au
ditor! Nacional" voor tienduizend toe
schouwers de verplichte oefeningen ge
houden voor het turnen (dames). In het
individuele klassement heeft favoriete
Vera Caslavska (Tsj) de leiding met
38,90 punten vóór de Russische dames
Shineida Voronina en Larissi Petrik met
38,35 pnt. In het landenklassement staat
Rusland eerste met 191,15 pnt. Tweede
is Tsj. Slowakije met 190,20 pnt. en der
de Oost-Duitsland (189,40 pnt.).
MEXICO De Nederlandse tandem Jan Jan
senLeijn Loevesijn heeft het Olympisch baan-
toernooi afgesloten met een prachtige tweede
plaats achtèr de sterke Fransen Daniel Moreion
en Pierre Trentin. „Het is gewoon fantastisch.
Onze jongens kan je de beste amateurs van de
wereld noemen, want uiteindelijk werden ze ge
klopt door twee full profs, die alle mogelijke
steun ondervinden", aldus een over-gelukklge
Jan Derksen, voor wie dit als coach het eerste
ere-metaal was in twee Olympische toernooien.
„Jansen en Loevesijn staan in kwaliteit niet achr
ter bij de buitenlanders, behalve dan bij Moreion
en Trentin. Met een beetje geluk immers zouden
ze ook op de sprint bjj de laatste vier zjjn ge
weest En dan die Lejjn. Die heeft vijf dagen lang
aan alles meegedaan en om dan nog zo te fiet
sen
Derksen was opgetogen over zijn pupillen. „Ze
verloren die eerste rit tegen Italië in de halve
finales, maar hebben toch de moed niet laten
zakken. Petten af voor die twee."
De ceremonie protocolaire was aangebroken.
Op de hoogste trede uiteraard de Fransen, links
van hen de Nederlanders en rechts de verrassend
sterk naarvoren gekomen Belgen. Zij ontvingen
hun goud, zilver en brons uit de handen van de
voorzitter van het N.O.C., jhr. H. A. van Karne-
beek, die de Nederlanders extra warm de hand
drukte.
Alle spanning van de afgelopen uren was weg
gevallen. Jan Jansen streelde de zilveren medaille
en schertste tegen Leijn: „Wat is die zwaar hè".
Daarbij maakte hij een gebaar, alsof hij
bijna voorover zou vallen. Jansen was
tevreden. Maar wel wees hij naar het
goud van Moreion en Trentin. „Die kna
pen zijn veel te sterk. Maar ze zijn dan
ook bijna professional." Jansen had in
tussen gehoord, dat de Fransen niet naar
de wereldkampioenschappen in Monte
video gaan. „Dat is nog geheim", meen
de hij. „Als wij nu gaan, hebben we
daar een prachtige kans." Het was een
ijdele illusie, want chef d'equipe Arie
Zwartepoorte, die in de loop van de
ochtend Jan Sprenkellnk erop uit had
gestuurd om champagne te halen voor
het feest in het Olympisch dorp, beves
tigde nogmaals, dat Nederland ook on
der deze omstandigheden niet naar Uru
guay gaat.
De twee „zilveren" Nederlanders blij
ven voorlopig amateur. Van Jansen,
die het wielrennen puur als liefhebbe
rij beschouwt, stond dit trouwens al
lang vast. Leijn Loevesijn echter heeft
voor de toekomst wel beroepsplannen.
„Maar ik ben pas 19 en dan mag het
nog niet". De mogelijkheid tot het aan
vragen van dispensatie bij de KNWU
wilde hij niet in overweging nemen.
Jansen en Loevesijn waren na de hal
ve finales al zeker van Olympisch me
taal. Want de Nederlanders versloegen
in drie ritten Italië.
MEXICO Avery Brundage, de pre
sident van het Internationale Olympisch
Comité, was er maandag speciaal voor
naar Avandaro gekomen. „Mister Olym
pic" wilde persoonlijk de medailles uit-
reike.i aan de zo zwaar beproefde rui
ters, die de driedaagse samengestelde
wedstrijd als eerste, tweede, of derde
beëindigden. Op het erepodium kwamen
tenslotte de Fransman Jean Jacques
Guyon (le), de Brit Derek Allhusen (2e)
en de Amerikaan Michael Page (3e) te
recht. Het derde onderdeel, het spring
concours, was niet al te moeilijk, in
vergelijking met de cross country van
zondag, die tijdens barbaarse weersom
standigheden gehouden werd en waar
bij twee paarden de dood vonden. Guyon
was toen echter ongeschonden uit de
strijd tevoorschijn gekomen en nam
tevens de leiding in het algemeen klas
sement. Hij zou die niet meer afstaan,
hoewel hij op de laatste en minst moei
lijke van de elf hindernissen een fout
maakte en bovendien de tijd over
schreed.
SCHIPHOL By zijn aankomst op
Schiphol vertelde Sjeng Collard, de
masseur-verzorger van de Nederland
se wielerploeg en de atlete Maria
Gommers. die naar huis werd ge
stuurd, omdat hij tegen de In Neder
land gemaakte afspraak met de medi
sche commissie van het Nederlands
Olympisch Comité viHamine-injecties
had gegeven aan enkele wielrenners,
geen berouw te hebben van zjjn handel
wijze.
„Ik geef toe, dat lk me niet aan de
afspraak heb gehouden, maar ik heb
er toch geen spijt van. Als ik deze me
dicijnen niet had toegediend dan wa
ren er door mijn mensen niet zulke
goede resultaten behaald. Vooral tn
het begin werden de renners geplaagd
door verkoudheid, buikloop en andere
ongemakken.
Er kwam toen een bulletin uit, waar
in stond, dat elke dag de bloeddruk,
hartslag etc., moesten worden gecon
troleerd. Ik had echter In de gaten, dat
daar niet de hand aan werd gehouden.
Ik heb toen de medische commissie
gewaarschuwd, maar die deed niets.
Toen heb ik zelf de medische controles
maar uitgevoerd.
Omdat de jongens op een gegeven
moment onder hun gewicht kwamen,
stelde ik de artsen daarvan op de hoog
te. Die zeiden echter, laten we het
maar met de gewone medicijnen pro
beren. Die hielpen echter niet. Op ver
zoek van de renners vroeg lk de medi
sche staf toen, of ik Iets anders mocht
geven. Het antwoord was „neen".
Ook chef d'equipe Zwartepoorte en
de heer Middelink waren onvermurw
baar. Toen ben ik maar mijn eigen
gang gegaan en heb zelf injecties toe
gediend.
Het mooie van de zaak is, dat ik te
voren nog met dokter De Jongste had
afgesproken, dat ik de medicijnen zou
meenemen en dat hij ze zou toedie-
nea Toen de renners en Maria hoor
den, dat ik weg moest, was dat een he
le klap voor ze. Vooral Maria weerde
zich als een leeuwin. Ik heb echter
voor mijn vertrek tegen hen gezegd:
„jongens, gewoon doorgaan." De ren
ners zijn in prima conditie en de stem
ming onderling is goed".
De beslissing mij naar huis te sturen
is nauwelijks een straf maar eerder
een opluchting. Steeds had ik in Mexi
co het gevoel, dat ik door de artsen
werd geschaduwd. Ik wacht nu maar
rustig af, of dit muisje nog een staart
je krijgt. Ik heb mijn plicht gedaan",
aldus Sjeng Collard.
Chef de mission Dokkum heeft
ruim 24 uur nadat Collard naar huis
was gezonden over de affaire een ge-
improviseerde persconferentie gehou
den. Die was min of meer afgedwon
gen naar aanleiding van eer. uitlating
In Nederland van Collard na zijn terug
keer. Collard moet gezegd hebben, dat
hij behalve de wegrenners, ook Maria
Gommers, Els van Noorduyn, Mieke
Sterk en Piet van der Kruk een hor
moonpreparaat heeft toegediend. Hij
noemde het „Eurobol". Volgens de
heer Dokkum zal Collard wel „durobo-
line" bedoeld hebben. De heer Dokkum
wilde overigens niet zeggen of bedoeld
preparaat in de „spuiten" van Collard
is aangetroffen.
„Het wegzenden was een zuiver in
terne disciplinaire maatregel, geba
seerd op het hanteren van de „spuit"
door Collard". aldus de chef de mis
sion Hij zei voorts niet geweten te heb
ben, dat behalve Maria Gommers ook
Els van Noorduyn, Piet van der Kruk
en Mieke Sterk door Collard werden
behandeld. „Er is echter naar mijn
mening geen sprake van doping en
vooral de mensen van de 100 km tijd
rit staan op het mooie platform waar
op ze thuis horen". Tenslotte zei de
heer Dokkum. dat na de terugkeer van
de ploeg in Nederland de hele affaire
nog eens grondig zal worden doorge
licht
In de eerste rit en de halve finales
wonnen de Italianen Gorini en Borghet-
ti van kop met een tijd van 9,96 secon
den over de laatste 200 m. De Italianen
hadden het Nederlandse spelletje door
gehad en waren zelf in de derde ron
de het tempo gaan verhogen. Neder
land kwam nog wel gevaarlijk opzet
ten, maar bleef driekwart lengte ach
ter.
De Oranje-formatie moest nu dus de
tweede rit winnen om een kans te heb
ben (via een belle) op een finaleplaats.
Nu moesten de Nederlanders van kop
vertrekken en toen zij ongeveer vier
honderd meter voor de meet aanzetten,
was Italië geklopt. Met bijna drie leng
ten voorsprong gingen Jansen en Loeve
sijn het eerst over de streep. De belle
had een chaotisch verloop. Italië loottè
de kop, maar na de tweede ronde beslo
ten de Nederlanders voorop te gaan rij
den. Halverwege de derde ronde kwa
men de Italianen onderdoor en drukten
in de volgende bocht de Nederlanders
zover omhoog, dat zij bijna tegen de
ballustrade belandden. Op het midden
terrein liep Derksen al met de handen
omhoog in de richting van de jury.
Maar zijn protest was niet nodig, want
Jansen en Loevesijn waren zo getergd
door de gemene streek van de Assuris,
dat zij in de laatste ronde tot in het
diepste van hun reserves putten en
langzaam langs de Italianen schoven.
Bij het uitkomen van de laatste bocht
was Italië al geklopt.
In de eerste finalerit lootten de Fran
sen de kop. Hun coach Gerarin had
uiteraard te voren de verrichtingen
van de Nederlanders nauwlettend ge
volgd en Moreion en Trentin nauwkeu
rige instructies gegeven. De poging van
de Nederlanders om in de derde ronde
de kop over te nemen faalde, omdat de
Fransen gelijktijdig het tempo verhoog
den. Nog leek het Nederlandse duo kans
op succes te hebben toen het in de laat
ste ronde naast de Franse tamdem
kwam. Maar een paar extra stevige
trappen van stuurman Moreion waren
voldoende om het gevaar te bezweren.
Frankrijk won met een tijd van 10,3
sec. over de laatste 200 meter.
In de tweede finalerit moesten de Ne
derlanders van kop vertrekken. Toen
tegen het einde van de derde ronde het
tempo omhoog ging konden onze land
genoten een lengte bij de Fransen weg
lopen. Maar tegen de vlijmscherpe de
marrage van vooral Moreion waren zij
niet opgewassen. Al voor het ingaan
van de laatste bocht was Nederland ge
klopt.
Eerste rit: 1. Morelon/Trentin (Fra)
10.03; 2. Jansen/Loevesijn (Ned).
Tweede rit: 1. Morelon/Trentin 9.83;
2. Jansen/Loevesijn.
Om de derde plaats:
Eerste rit: 1. Van Lancker/Goens
(Bel) 10.60; 2. Borghetti/Gorini (Ita).
Tweede rit: 1. Van Lancker/Goens
11.20; 2. Borghetti/Gorini.
hds<
rdei
ad
MEXICO Ada Kok heeft maandag
de etrijd om brons met een verschil
van entkele honderdsten van een secon
de verloren, maar is een stap dichter
bij goud gekomen. Want ver achter
Ada, die op baan drie haar eindsprint
zag opgevangen door het drietal Lynn
McClements, Ellie Daniel en Susie
Shields, finishte Tony Hewitt. Het Ame
rikaanse meisje, dat als Ada's belang
rijkste rivale voor de 200 meter van
donderdag wordt beschouwd, huilde
toen ze uit het water stapte. „Dat
vind lk nou overdreven. Het blijft ten
slotte sport", aldus Ada, die toch ook
wel iets had moeten wegslikken toen
zij zag, dat het scorebord haar een
vierde plaats toebedeelde.
„Bah, denk je in zo'n eerste opwel
ling. Wat is nou vierde. Maar dan rea
liseerde ik me dat tk toch aardig par
tij had gegeven. Het was van tevoren
zeker, dat ik erg veel geluk zou moe
ten hebben. Maar dat is de andere
kant opgegaan. Ze zeggen dat ik de
eerste baan te slap heb gezwommen.
Dat is moeilijk te zeggen. Als ik snel
ler was begonnen, had ik het misschien
op het laatste eind niet gehaald".
Ada Kok, die sinds 1965 niet meer
van de top van de wereldranglijst op de
100 meter vlinderslag werd verdrongen
tot aan deze finale, verwerkte de ne
derlaag op voorbeeldige wijze, Niet
voor niets zei de Amerikaanse zwem
coach Haines bewonderend: „Ze is een
van de allergrootsten, die er in het
zwemwereldje rondlopen. Ze heeft per
soonlijkheid..."
Vier jaar geleden bij de finale van
Tokio, toen Ada Kok in de finale van
het goud werd afgehouden door de
Amerikaanse Sharon Stouder en be
sloot er nog eens vier jaar van harde
training aan vast te knopen, hing de
winnares van deze avond nog aan de
hengel. Lynn McClements, de zeven
tienjarige Australische, die bij haar al
lereerste wedstrijd buiten eigen land
de geduchte Amerikaantjes het goud
voor de neus wegkaapte, leerde zwem
men, omdat zij aan astma leed Onge
veer op hetzelfde moment dat Ada
Kok meer aandacht ging schenken aan
de 200 meter, die aan het Olympisch
programma zou worden toegevoegd,
begon het meisje uit Perth zich te spe
cialiseren. Terwijl Ada's sprint aan
scherpte verloor, ging McClements
sneller. Toch was de situatie aan de
vooravond van de Spelen van Mexico
beslist niet zo, dat het Australische
meisje favoriet was. Men zie de jaar-
ranglijst: 1/2/3 Eilie Daniel (VS), Su
sie Shields (VS) er. Ada Kok, allen
1.04.8; 10e Lynn McClements 1.06.8
Maar al op de eerste avond van het
zwemprogramma bleek het Australi
sche meisje een gevaarlijke outsider.
In de wisselslag-estafette was ze snel
ler dan Daniel en Kok. „Ik geloof dat
ik meer zelfvertrouwen hebgekregen",
aldus de stralende Australische. „Toen
ik van huis ging dacht ik dat de Ame
rikaanse meisjes niet te verslaan wa
ren, maar tijdens de race kreeg ik an
dere gedachten. U mag best weten: op
de laatste baan wist ik, dat ik zou gaan
winnen en niemand anders".
Ada Kok raakte na afloop van de
Ada Kok net geen brons
wedstrijd betrokken bij een nieuw fa
cet van de zwemsport: het doping-on
derzoek. „Ik werd zo uit het water een
kamertje binnengetrokken. Urine-on-
derzoek. Of ik maar even wilde... Ik
vind dat een banale vertoning. Zoiets
zou toch ook op 'n wat behoorlijker wij
ze kunnen worden geregeld".
De langzame start, de grote kwaal
waar het Ada Kok deze avond aan man
keerde, was ook de oorzaak dat Bob
Schoutsen de grootste moeite had de fi
nale te bereiken van de 100 meter rug-
slag. De lange Dolfijnzwemmer, die
zich op een race kan concentreren als
geen ander, zwom de eerste vijftig me
ter in een bijzonder laag arm-tempo.
Hij keerde als laatste. Op de tweede
baan ging het tempo omhoog, maar de
opgelopen achterstand was zo groot,
dat hij nog maar drie zwemmers voor
bij kon gaan. Overigens niet de eersten
de besten, namelijk de oud-Europese
recordhouder Viktor Mazanov, de Aus
traliër .Byrom en de Spaanse pupil van
Bert Sitters, de lange Esteva De op
zichzelf verdienstelijke vijfdè plaats
leek echter nauwelijks uitzicht te bie
den op een finale-klassering. Tot dat de
tijden op het scorebord verschenen.
Voor Schoutsen stond er in glinsteren
de letters 1.02.1, een tijd ruim voldoen
de voor de laatste acht Zelfs de num
mer zes uit zijn serie: de Australiër
Byrom kwalificeerde zich. Van de eer
ste halve finale gingen alleen de num
mers een en twee over... Voor die
eindstrijd is de Oostduitse wereldre
cordhouder Roland Matthes favoriet.
Hij was een van die individuen, die de,
ook deze avond weer breed ten tonele
gevoerde Amerikaanse zwemmacht
durfde trotseren. De Verenigde Staten
wormen maandag tweemaal goud. Doug
Russell won de 100 meter vlinderslag
voor Spitz en Ross Wales. Spitz, die
eerder goud en brons veroverde, stond
wankelend op het erepodium. Een
half uur later wai hij echter opge-
f I
knapt en wel present bij de 4 x 200 me
ter vrije slag finale, waarop hij met
Nelson, Rerych en de fabuleus zwem
mende Don Schollander zegevierde in
7 min. 52,3 sec. Australië bleef daar met
7.53,7 slechts weinig bij achter.
De uitslag van de finale van de 100
meter vlinderslag dames: 1. Lybette
McClements (Aus.) 1.05.5; 2. Ellie Da
niel (VS) 1.05.8; 3. Susan Shields (VS)
1.06.2; 4. Ada Kok (Ned.) 1.06.2; 5. An
drea Gyarmati (Hon) 1.06.8; 6. Heike
Hustede (WD1) 1.06.9; 7. Toni Hewitt
(VS) 1.07.5; 8. Helga Lindner (OD1)
1.07.6.
De uitslag van de eerste halve finale
100 meter rugslag heren is: (de acht
snelsten plaatsten zich voor de finale)
1. Hickcox (VS) 1.01.6; 2. Shaw (Can)
1.01.9; 3. Belchert (WD1) 1.02.2; 4. Gro-
mak (Rus) 1.02.4; 5. Chino (Ita) 1.02.7;
6. Hvrovsek (ZS1) 1.02.7; 7. Jackson
(GBr) 1.02.8; 8. Pedersen (Den) 1.03.6.
Tweede halve finale: 1. Matthes
(OD1) 1.01.3; 2. Larry (VS) 1.01.6; 3.
Rony (VS) 1.01.8; 4. Del Campo (Ita)
1.02.1; 5. Bob Schoutsen (Ned) 1.02.1;
6. Byrom (Aus) 1.02.3; 7. Esteva
(Spa) 1.02.4; 8. Mazanov (Rus) 1.02.5.
Uitslag van de finale 100 m. vlinder
slag heren: 1. Russell (VS 55,9 (eve
naring Olympisch record); 2. Spitz
(VS) 56,4; 3. Wales (VS) 57,2; 4. Nam-
sjilov (Rus) 58.1; 5. Maruya (Jap)
58,6; 6. Joeri Soetsdaltsev (Rus) 58,8; 7.
Stocklas (WD1) 58,9; 8. Cusack (Aus)
Uitslag van de finale van de 4 x 200
meter vrije slag heren: 1. Verenigde
Staten (John Nelson, Stephen Rerych,
Mark Spitz en Don Schollander) 7.52.3
2. Australië 7.53.7; 3. Rusland 8.01.6
4. Canada 8.03.2; 5. Frankrijk 8.03.7
6. West-Duitsland 8.04.3; 7. Oost-Duits
land 8.06.0; 8. Zweden 8.12.1.
Het verschil tussen onze tandemrijders
en de Fransen Moreion en Trentin, de
„amateur-profs" was vrij groot, zoals uit
de foto blijkt.
18.15-18.50 u. Ned. 2: Nederlands pro
gramma en herh. (kleur).
19.40-19.55 u. Ned. 2: Zwemmen: series
100 m rugslag dames, series 400 wis
selslag persoonlijk heren, series 200
m schoolslag dames.
22.30-23.45 u. Turnen: verplichte oefe
ningen persoonlijk en team (kleur).
Kanovaren: series.
20.45-21.45 u. Did. 2: Berichten en re
portages.
21.45-00.15 u. Did. 1: Turnen heren( ver
plichte oefeningen), kanovaren, zwem
men.
WOENSDAG
07.30-09.00 u. Ned. 1: Zwemmen: halve
finales 100 m rugslag dameö, finale
100 m' rugslag heren. Samenvattingen
(kleur).
16.45-18.00 u. Dld.l: Berichten en repor
tages.
*1?
13 t.m. 19 oktober: Hilversum II: 7.30-
8.00 uur: Olympisch journaal; 17.00-
19.00 uur: Directe reportages; 22.00
tot (eventueel) 24.00 uur: Directe re
portages.
20 t.m. 27 oktober: zelfde tijden en on
derwerpen via Hilversum I.
Na de cérémonie protocolaire
van het hoogspringen dames
verscheen alleen de Tsjechische Mi-
lena Rezkova, die het goud won, op
de gebruikelijke persconferentie. De
Russinnen Antonina Okorova en Va-
lentina Kosir, die resp. als tweede
en derde eindigden, lieten zich ver
ontschuldigen met „te grote ver
moeidheid". Toen Milena Rezkova
gevraagd werd of zij in de laatste
weken voor Mexico veel had kun
nen trainen, antwoordde zij: „Jam
mer genoeg niet. Op ons terrein ln
Praag stonden Russische tanks".
Bob Schoutsen in finale.
