Denemarken
kreeg Olympisch
goud cadeau
i
1 i
1 s
11
i"
i
1 1
11
i
Waterpoloteam buitte
numeriek overwicht tegen
Italië niet uit
OPGAVE TE ZWAAR VOOR
NEDERLANDSE ZEILERS
Baantoernooi
was voor
de Fransen
Programma van uur tot uur
Heren-estafetteploeg
teleurstellend elfde
Q
OMEGA
Hockeyteam verspeelde tegen
Australië laatste kans:
0-2
Smith en Carlos uit
Mexico vertrokken
Volleybaloverzicht
Enrique Figuerda
trekt zich terug
Forceren
Down
Fortuin niet meer
dan bijkomende factor
Triest beeld
Grote verliezers
Bijna 12 seconden slechter dan
bij recordpoging in Utrecht
MEXICO
India had handen vol aan Oost-Duitsland: 1-0
Misser
Ruggesteun
Doelpunten afgekeurd
Langs de afgrond
„Volledig ingezet"
Politieke wraak?
->
Moeilijk
Pagina 13
DINSDAG 22 OKTOBER 1968
MEXICO De Olympische gedachte
werd geweld aangedaan na de finale
van de ploegachtervolging tussen West-
Duitsland en Denemarken. De scheld
partijen, het getier, kortom het onwaar
dig gedoe, dat toen ontstond, omdat de
jury de winnende Westduitsers diskwa
lificeerde, hoorde niet thuis op een
Olympisch toernooiveld.
Wat was er gebeurd?
Bij de laatste aflossing van de West
duitsers ontstond enige verwarring in
de ploeg. Invaller Jurgen Kissner, die
afloste, dreigde klem te geraken onder
Henrichs en zette zich in een reactie
beweging af. De Westduitsers gingen
met dertig meter voorsprong over de
eindstreep. Denemarken was ruim ge
klopt. Maar op het middenterrein had
den twee commissarissen gezien wat er
in die bocht was gebeurd.
Het duurde lang voordat de uitslag
bekend werd gemaakt: winnaar van het
goud Denemarken, het zilver Italië en
het brons Rusland. West-Duitsland was
gediskwalificeerd, kwam voor het ere
metaal volgens de commissarissen niet
meer in aanmerking. De hel brak los.
Dat de Duitsers het Olympisch goud
werd ontnomen was reglementair te
verdedigen. Maar de distanciëring naar
het niets en de ongemotiveerde promo
tie van Italië en Rusland, die resp. als
derde en vierde waren geëindigd, ging
alle perken te buiten.
Er werd geraasd en getierd, de jury
d'appèl werd ingeschakeld en tenslotte
vond men, mede dank zij het ingrijpen
van KNWU-voorzitter P. v. Dijk, een
tussenoplossing. Denemarken kreeg het
goud, Italië het brons, de zilveren plak
ken gingen voorlopig de ijskast in. De
comité-directeur van de FIAC, de ama
teurorganisatie in de UCI, zal nader
over de bestemming beslissen. Bij de
cérémonie protocolaire bleef de linker
vleugel boven de tweetjes onbezet.
Een onverteerbare zaak voor de West
duitsers, die tevergeefs vochten om het
goud te behouden was de samenstelling
van de jury d'appèl. Niet alleen omdat
daarin de Italiaan Pachiarelli een voor
name stem heeft, maar vooral door de
figuur van de Oostduitser Dietrich. Hij
immers was jaren geleden chef d'equipe
van een Oostduitse ploeg, waaruit de
zelfde Kissner, die nu het incident ver
oorzaakte, deserteerde. „Dietrich had
nooit mogen meebeslissen. Hij kon nu
eindelijk revanche nemen voor die
vlucht van Kissner", zo meende de Duit
se coach Gusitaf Kilian.
v.
-■ -
Mi
Een vreemd beeld bij de ceremonie pro
tocolaire na de finale op de 4000 m ach
tervolging. De zilveren medaille werd
voorlopig niet uitgereikt nadat de Denen
het goud cadeau hadden gekregen Het
schavotje voor de tweedeprijs-winnaars
bleef leeg.
MEXICO-STAD De 30-jarige Cu
baanse sprinter Enrique Figuerola
heeft besloten zich als actief atleet te
rug te trekken. Figuerola heeft zijn
land op de Olympische Spelen in Ro
me, Tokio en Mexico vertegenwoordigd.
Figuerola zei verder de zilveren me
daille, die hij op de 4 x 100 m won, te
zullen schenken aan de Amerikaanse
„Black Power"-beweging. Zijn teamge
noten Morales, Montes en Ramirez doen
hetzelfde. Ook Miguelina Cobian, een
van de populairste atletes op Cuba,
deelde mee, dat de damesploeg, die zil
ver won op de 4 x 100 m, de medailes
zal weggeven. Zij sturen ze op naar
Stokeley Carmichael.
MEXICO Tommie Smith en John
Carlos hebben maandag vanuit Mexico
een vliegtuig genomen naar de Verenig
de Staten. De twee sprinters werden vo
rige week geschorst door het Ameri
kaanse Olympische Comité nadat zij
voor de „Black Power"-beweging had
den gedemonstreerd tijdens de cérémo
nie protocolaire van de 200 meter. Ook
de echtgenote van Carlos maakte deel
uit van het reisgezelschap. Officials
van de Amerikaanse atletiekbond ver
klaarden in Mexico, dat er tijdens een
vergadering in december besloten zal
worden of beide atleten lid van deze
bond mogen blijven.
MEXICO De Nederlandse waterpoloploeg heeft de grote kans, die zy maandag
middag in de wedstryd tegen Italië heeft gehad om In het Olympisch toernooi tot
een heldenrol te komen, niet kunnen aangrypen.
Terwyi onze landgenoten anderhalve periode lang een numerieke meerderheid in
het water hadden van zeven tegen zes, nadat de Franse scheidsrechter Angella de
Italiaan Pizzo, die zyn grote waarde voor de ploeg toen reeds had bewezen door
uit even zovele strafworpen drie doelpunten te scoren, uit het water had gestuurd,
konden zy er slechts in slagen tot dc geiykmaker te komen: 33. In de vierde
periode bevroren de Italianen het spel. De bal ging van hand tot hand, maar niet
temin slaagden onze landgenoten er enkele malen in de cyclus te doorbreken.
Het winnende schot bleef achterwe
ge. Van Dorp zag een schot gekeerd
door doelman Alberani. De topscorer
bij Oranje, Nico van der Voet, die we
derom twee strafworpen benutte,
schoot uit vrije positie tegen de lat en
terwijl al wat Oranje droeg ver
trouwde op het vaderlandse gezegde
„driemaal is scheepsrecht" tegen
het einde miste Hans Wouda, schuin
voor doel liggend, de kans, waarvan
iedere waterpoloër slechts kan dro
men. Zijn schot miste het doel op deci
meters. Hoe eervol een gelijk spel te
gen het nog ongeslagen en tot voor de
wedstrijd tegen onze landgenoten zelfs
nog op volle winst draaiende Italië op
het oog ook lijkt, door de ontwikkeling
in de wedstrijd was toch niemand, die
er getuige van was, er blij mee. Im
mers, er had zoveel meer ingezeten.
Maar, zoals meer met Nederlandse
sportploegen en het is spijtig het te
moeten constateren het kwam er
niet uit.
De Italianen, kennelijk bevreesd
voor de Nederlanders, trachtten dade
lijk een voorsprong te forceren. Zij
hanteerden hiervoor als wapens verre
•choten en... het kasregister voor de
strafpunten. Het tweede wapen bleek
doeltreffender dan het eerste. Schoten
van Lonzi en Barlocco werden of ge
keerd door De Vries, of misten hun
doel. Strafpunten wisten zij scheids
rechter Angella echter wel af te dwin
gen en uit de eerste strafworp bracht
Pizzo de stand op 0-1. Nog een tweede
keer trof Pizzo doel, maar terwijl de
bal in zijn baan was, kondigde de sire
ne het einde van de eerste speelperio
de aan. Vrouwe Fortuna bleek op de
hand van de Nederkanders, die in de
tweede periode ook tot een strafworp
kwamen. Van der Voet voltrok het von
nis: 1-1. De derde strafworp was even
wel weer voor Italië en ook nu kende
Pizzo geen pardon: 1-2. De Nederland
se acties waren geenszins van gevaar
ontbloot en zo moest doelman Alberani
al zijn talenten aanspreken bij schoten
van Hans Parrel en Hans Hoogveld.
De strijd, waarin de spelers elkaar
geenszins uit de weg gingen en zelfs
soms grimmig tegenover elkaar lagen,
bleef boeiend en de strafpunten be
paalden voorlopig de score. Pizzo
bracht uit Italië's derde strafworp de
stand op 1-3, waarna Van der Voet de
achterstand uit Nederlands tweede
strafworp reduceerde tot 2 3.
En toen scheen het keerpunt voor
Nederland daar. Pizzo trof Hoogveld,
die even down ging en op de bassin-
rand moest worden opgeknapt, hard in
het gezicht. De scheidsrechter kende
voor deze agressieve daad geen par
don: eruit. Met zeven tegen zes man
kwam Nederland belangrijk in het
voordeel. Niettemin was de eerste sco
ringskans voor Italië. Bij ontstentenis
van Pizzo kwam nu Barlocco naar vo
ren om de strafworp te nemen. Hij
was echter minder trefzeker. Zijn
schot stuitte af op de lat. Met Neder
land in het bezit van de, bal gelukte
het Hoogveld de balans in' evenwicht te
brengen: 3-3.
Helaas, daar zou het bij blijven. De
Italianen toonden zich zelfs met zes
man gevaarlijke tegenstanders. Een
omhaal van Lavoratori bracht Kroon
nog in moeilijkheden en buiten zijn be
reik schoot Cevasco tegen de lat. De
Nederlanders wisten de hun geboden
kansen niet uit te buiten en de 3-3
bracht dan ook geen vreugde teweeg.
Wel teleurstelling.
In de poule, waarin Nederland is on
dergebracht, is nog geen beslissing ge
vallen. Italië, dat slechts één verlies-
punt heeft (na de 3-3 tegen Nederland)
kan weinig meer gebeuren. Voor de
tweede plaats zijn echter drie kandida
ten, die na de voorlaatste wedstrijd al
le negen punten hebben: Zuid Slavië,
Oost Duitsland en Nederland. Van deze
drie ploegen komen Oost Duitsland en
Nederland dinsdag tegen elkaar in het
water. Zowel Nederland als de Oost
duitsers moeten winnen om een kans te
behouden, want Japan zal woensdag
Zuidslavië niet in moeilijkheden kun
nen brengen.
De standen:
Poule A:
1
Hongarije
5
5
0
0
10
32—13
2.
Rusland
5
4
0
1
8
35—16
3
Cuba
5
3
1
1
7
30—28
4
Ver. Staten
5
2
1
2
5
30—31
5
W.-Duitsl.
5
2
0
3
4
28—27
6.
Brazilië
5
0
1
4
1
20—43
7.
Spanje
Poule B:
6
0
1
5
1
20—37
1.
Italië
6
5
1
0
1)
42—19
2
O.-Duitsl.
6
4
1
1
9
58—19
3
Zuid-Slavië
6
4
1
1
9
48—16
4.
Nederland
6
4
1
1
9
39—20
5.
Japan
6
3
0
3
6
24—20
6.
Griekenland
6
1
0
5
2
32—56
7.
Mexico
6
1
0
5
2
24—53
8.
VAR
6
0
0
6
0
18—62
ACAPULCO De Olympische zeilregatta van Acapulco zou uitzonderlijk
moeilijk worden. Mario Colliignoo, verantwoordelijk voor het uitzetten van de
banen, zei het reeds lang voordat het Olympisch vuur in tropisch Acapulco
brandde: „Alleen de allerbesten kunnen zich op het moeilijk te bevaren water
voor Acapulco handhaven".
Willy Kuhweide, de Olympische Finjollenkampioen van 1964, had het reeds na
zijn eerste verblijf in Acapulco vastgesteld. „Het wordt uitzonderlijk zwaar",
voorspelde hij na de pre-Olympische wedstrijden van 1967, „degenen, die hier
dit jaar niet zijn geweest, hebben een extra handicap".
Hoewel de resultaten van de Neder
landse zeilers in het afgelopen seizoen
beslist niet indrukwekkend zijn geweest
handhaafde het verbond de traditie die
wil, dat Nederland zowel by de Fin-
jollen, de FD's als bij de Draken aan
de start komt. Gezien de bescheiden
prestaties van Nederlandse zeilers in
1960 in de baai van Napels, evenals
vier jaar later op de Stille Oceaan voor
de rede van Enoshima, zou bescheiden
heid een goede deugd zijn geweest. Niet
alleen droeg het verbond drie equipes
voor uitzending voor ook werd het
NOC ervan overtuigd, dat het noodza
kelijk was dat drie reservezeilers de
reis naar Mexico meemaakten.
Slechts een land was nog voorzichti
ger. Nieuw-Zeeland sloot een „allrisks-
verzekering" door bij deelneming van
twee boten drie reserves in te schrij
ven. Van de overige landen, die drie
jachten in de strijd hadden, nam geen
zulke verstrekkende voorzorgsmaatre
gelen als Nederland.
Wat velen, die de zeilsport volgen al
vreesden, gebeurde: de opgave was voor
de Nederlanders te zwaar. Men kan
natuurlijk aanvoeren dat zeker in de
zeilsport niemand welvaart zonder ge
luk. Tot op zekere hoogte is dat waar.
Een blik op de uitslagenlijsten maakt
echter duidelijk dat het fortuin niet
meer is dan een bijkomende factor. De
gebroeders Sundelin werden bij de 5,5
meterjachten bijvoorbeeld Olympisch
kampioen met vijf eerste plaatsen in
zeven races. Lowell North was bij de
Stars goéd voor drie overwinnigen, een
tweede en twee derde plaatsen. Valentin
Mankin eiste de titel bij de Finnen op
dank zij drie eerste, twee tweede en een
derde plaats. Rodney Patterson ging bij
de F.D.'s vijfmaal als winnaar door de
lijn van aankomst en de Amerikaan
George Friedrichs was bij de Draken
met vier triomfen en twee tweede plaat
sen al evenzeer regelmatig. Men kan
ook moeilijk volhouden dat de teleur
stellende resultaten te wijten zijn aan de
onverwacht harde wind tijdens de eer
ste drie races van de reeks van zeven.
Toen de windkracht bij de overige wed
strijden aanmerkelijk minder was bleef
succes uit
Een bijzonder triest beeld geeft de
statistiek. De 21 starts van de Neder
landers leverden maar zesmaal een
plaats bij de eerste tien op. Finzei
ler Binkhorst kwam tot een zesde, acht
ste en negende plaats, de Draak van
Cor Groot tot een derde en zevende en
FD-zeiler Ben Verhagen alleen tot een
vijfde. Somberder nog is de balans dan
in 1960 (Sleeswijk 24e, Verhagen 5e,
Van Duyl 13e), somberder ook dan 1964
(Willems 16e, Verhagen 6e, Scholtz 13e).
Ln het wondermooie Acapulco, dat zeil-
minnend Nederland beslist niet in spor
tieve extase heeft gebracht, kon zelfs
FD-zeiler Ben Verhagen Oranje niet
redden.
MEXICO Kolonel Crespin, die in
Frankrijk verantwoordelijk is voor het
verlenen van subsidies aan de sport,
zette bij het einde van het Olympische
baantoernooi opgelucht de strohoed,
met het veertje in de Franse kleuren,
op het achterhoofd. De kolonel had
voor niets in de wielrennerij een deel
van het Franse staatskapitaal gestoken.
Uit 't toernooi immers waren de „haan
tjes" als de grote overwinnaars te voor
schijn gekomen. Het Franse prestige,
dat in Tokio een enorme deuk had ge
kregen daar redde op de allerlaatste
dag d'Oriola in het springconcours met
goud de eer van Marianne was in
Mexico in glorie hersteld.
De ongetwijfeld zeer ruime investe
ring in de baansport had zijn vruchten
afgeworpen. Dank zij Daniel Moreion
en Pierre Trentin, die „elk voor zich
en in vereniging" driemaal goud en
éénmaal brons in de wacht sleepten,
dankzij de nieuwe ontdekking Daniel
Rebillard, de revelatie van het achter-
volgingstoemooi, kon kolonel Crespin
met een gerust hart het komende on
derhoud met zijn superieuren in Pa
rijs tegemoet zien. Misschien zelfs zit
er straks voor hem wel een lintje in.
Dat Frankrijk nauwelijks een bruikba
re wielerbaan bezit en evenmin de gou
den ploeg op een winterbaan kan ont
vangen, daaraan dacht de kolonel op
dit heuglijke moment niet.
De grote verliezers van de spelen
van Mexico werden de Italianen, die
tevreden moesten zijn met een zilve
ren plak (Turrini in de sprint) en
tweemaal brons. Bij de Azurri wreekt
zioh het feit, dat er ln Italië voor de
baansport nauwelijks meer aandacht
is. Nederland mag ten dele niet onte
vreden zijn. De zilveren plakken van
Jan Jansen en Leijn Loevesijn op de
tandem, de zesde plaats van Loevesijn
in de tijdrit en het optreden van het
duo in de sprint waren evenzovele
hoopgevende prestaties voor de toe
komst. Daarentegen waren het rijden
van Fedor den Hertog in de persoon
lijke achtervolging en het optreden
van de achtervolgingsploeg beneden
het peil, dat in ons land is opgebouwd.
Reden te over dus voor de KNWU en
Derksen, om niet bij het recente suc
ces stil te blijven staan.
Tenslotte nog de verdeling van de
medailles in het baantoernooi: sprint:
1. Daniel Moreion (Frankrijk); 2. Gior
dano Turrini (Italië); 3. Pierre Trentin
(Frankrijk): tandem: 1. Daniel More-
Ion en Pierre Trentin (Frankrijk); 2.
Jan Jansen en Leijn Loevesijn (Neder
land); 3. Van Lancker en Goens (België).
1 kilometer: 1. Pierre Trentin (Frank
rijk); 2. Nils Fredborg (Denemarken);
3. Janusz Kierzkowski (Polen): indivi
duele achtervolging: 1. Danie 1 Rebil
lard (Frankrijk); 2. Mogens Frey
(Denemarken); 3. Xavier Kurmahn
(Zwitserland): ploegachtervolging: 1.
Denemarken; 2. 3. Italië.
Sport
Mex. tyd
Ned. tyd
Gymnastiek
08.30
15.30
Schieten
08.30
15.30
Basketball
09.00
16.00
Kano
09.00
16.00
Waterpolo
09.00
16.00
Zwemmen
10.00
17.00
Schermen
10.00
17.00
Boksen
14.30
21.30
Voetbal
15.30
22.30
Waterpolo
15.30
22.30
Basketball
17.00
24.00
Zwemmen
17.00
24.00
Boksen
19.00
02.00
Schermen
19.00
02.00
Wedstryd/onderdee!
Verplichte oefeningen heren, individuen
en ploegen
Snelvuur pistool skeet.
Vier wedstrijden in troostronde.
Series alle Olympische nummers.
Mexico-V.A.R., RuslandBrazilië,
ItaliëGriekenland.
Series 100 m rugslag dames,
Series 400 m wisselslag heren.
Series 200 m schoolslag dames,
Series 800 m vrije slag dames,
Series 40 m vrije slag heren.
Series degen individueel.
Kwartfinales.
Twee wedstrijden halve finales.
West-DuitslandVer. Staten,
Oost-DuitslandNederland
Vier wedstrijden finale-groep.
Series torenspringen dames,
Halve finales 100 m rugslag dame*
Finale 100 m rugslag heren,
Finale 200 m vrije slag dames,
Finale 200 m schoolslag heren.
Kwartfinales.
Finale degen individueel.
De Nederlandse herenzwemploeg 4 x 200 m estafette heeft zich niet geplaatst voor
de finale. Van de zestien deelnemende landen eindigde het viertal Dick Langer-
horst - Johan Schans - Aad Oudt - Elt Drenth op de elfde plaats met een tyd van
8 minuten 17 seconden.
Het Nederlandse viertal op de 4 x 200 m vrUe slag heeft de krachtsexplosie van
Utrecht niet kunnen herhalen. De ploeg, die in eerste instantie door het NOC te
licht werd bevonden voor uitzending, maar zich later via een recordpoging in
„Den Hommel" alsnog in de ogen van de leden van het Nederlandscb Olympisch
Comité waar maakte, verdween na ruim acht minuten zwemmen in de vergetel
heid.
Evenals bij de Olympische Spelen in
Tokio en de Europese kampioenschap
pen in Utrecht was in eerste instantie
Dick Langerhorst verantwoordelijk voor
het falen. De Haagse student in de li
chamelijke opvoeding kwam als start
zwemmer niet beneden de 2 min. en 4
seconden en daarmee was Nederland in
feite uitgeteld. Op het moment, dat Jo
han Schans overnam lag Nederland
in de tweede serie gestart als vierde
in de wedstrijd achter de reserveploeg
van de Verenigde Staten, West-Duits
land en Frankrijk. In die positie is
geen verandering meer gekomen, on
danks de heftige aanval, die Aad Oudt
lanceerde op Andrew Strenk (VS), Fran
cis Luyce (Fr.) en Folkert Meeuw (Did.).
De poging mislukte door een onjuiste
baanverdeling. Elt Drenth heeft daar-
doorna als laatste man geen ogenblik
de indruk kunnen vestigen voor zijn
kansen te vechten.
De ploeg eindigde, op een totaal aantal
deelnemende landen van zestien, als elf
de. De tijd: 8 minuten 17 seconden, bij
na twaalf seconden slechter dan bij de
recordpoging in Utrecht. De verschil-
ADVERTENTifc
officiële tijdwaarnemer Olympische Spelen Mexico
Alle tijdmetingen bij de
Olympische Spelen in Mexico
worden door Omega verricht
600 miljoen kijkers zien
dit op hun TV toestel
00.10.09
MEXICO Grote verslagenheid heerste na afloop van de wedstrijd tegen
Australië in het Nederlandse hockeykamp. In diep stilzwijgen trachtten de
spelers, elk op hun eigen manier, de nederlaag, die de uitschakeling betekende
voor de finale-poule van het Olympisch toernooi, te verwerken.
In twee minuten tijd was een illusie vervlogen. Als mokerslagen waren ze aan
gekomen, de twee doelpunten, waarmee de Australiërs de eerste fouten in
de Nederlandse verdediging afstraften.
Aanvoerder Jan Piet Fokker zat, het hoofd naar de grond gekeerd, op de afraste
ring van het veld. Doelman Joost Boks was nog wel in staat iets te zeggen „Het
was bepaald geen strafbully. Die Australiër intimideerde de scheidsrechter. Ik zat
niet op de balanderen liepen verdwaald rond. Officials trachtten de spe
lers over de diepe teleurstelling heen te heipen. Piet Bromberg: „en nu gaan we
vechten voor de vyfde plaats". Voorlopig had iedereen echter zyn eigen strqd uit
te vechten, die van de grote desillusie. De plaats by de bovensten vier was zó
dicht by geweest. By de rust leidde Pakistan tegen Kenia met 20 en Nederland
had een sublieme eerste helft, waarin de ploeg speelde als nog geen enkele maal
tevoren In dit toernooi, afgesloten met geiyke stand: 00. Alle mogeiykheden wa
ren dus aanwezig voor een succesvolle sprong naar de eindstrijd. En toen sloeg
het noodlot toe
Het gebeurde in de vijfde minuut van
de tweede helft. Heiko van Staveren,
die met Theo Terlingen op de rechter
flank en ln de schaduw van het viertal
Ebbens - Fokker - Weemers - Kist zo'n
hecht defensieblok vormde, waarop voor
de rust de Australiërs al enkele malen
hun tanden stuk hadden gebeten, miste
op een dieptepass. Middenvoor Ronald
Riley was er als een hazewind bij om
hiervan te profiteren Met uitlopen
trachtte doelman Boks de precaire si
tuatie nog te redden, maar het wat te
vergeefs Riley's schot was zuiver ge
richt: 01. Nog niet hersteld van deze
tegenslag kwam de Nederlandse ver
dediging geen twee minuten later we
derom onder druk Sebo Ebbens, die
zijn eerste wedstrijd in dit toernooi
speelde en in de eerste 35 minuten zijn
plaats alleszins waard bleek, miste de
ba) rechts van het doel en de doortas
tende Australiëers zagen een nieuwe
kans. Boks probeerde deze te verijdelen,
maar volgens het inzicht van de Itali
aanse scheidsrechter Tinti op onoorbare
wijze. Hij kende Australië een strafbal
toe, die linksbuiten Donald Smart feil
loos benutte: 02. In honderd seconden
was Nederland verslagen. De klap was
tè hard aangekomen. De oranjeploeg,
die voor de rust draaide als een preci-
sie-uurwerk, raakte geheel van slag af.
De Australiërs faalden enkele keren in
de afwerking van hun aanvallen, want
anders was het voor de Nederlanders
niet alleen een desillusie, maar ook een
catastrofe geworden.
De Australiërs, met de veilige voor
sprong als stevige ruggesteun, groeiden
steeds meer in hun spel. vooral defen
sief.
En het was in de eerste helft alle
maal zo zonnig geweest. De formatie
2-4-4 bleek een zeer gelukkige greep
te zijn, evenals de verkiezing var. Eb
bens en Kist, die als halfspeiers aan
vallend en verdedigend een voortreffe
lijke partij speelden. Met in het cen
trum Fokker en Weemers en in de aan
val Spits, Hylkema, Van Vroonhoven en
De Keijzer draaide de machine geruis
loos en effectief. De Australiërs moes
ten terug, maar konden niet verhinde
ren, dat Hylkema uit aangeven van de
ver opgedrongen Fokker de bal hoog in
doel schoot. Een gaaf doelpunt, echter
niet in de ogen van scheidsrechter Tin
ti, die het wegens sticks afkeurde. Vijf
minuten later bood Van Vroonhoven uit
een vrije slag Arie de Keijzer, die met
zijn snelle rushes een Voortdurend ge
vaar voor de „Aussies" was, een mooie
scoringskans. Het schot ging echter
naast. Doelman Dearing moest in de
volgende minuut wederom de gang naar
het net maken, maar wederom sprak
scheidsrechter Tinti zijn veto over de
treffer uit. Ebbens zou de door Spits
aangegeven bal uit de strafcorner, die
werd ingeschoten door Fokker, onjuist
hebben gestopt. En zo bleef het Neder
landse overwicht, evenals het voortref
felijke hockey van onze landgenoten, on
beloond. Sporadisch kwamen de Aus
traliërs in deze periode in de Nederland
se cirkel. Wel drong Evans eenmaal ver
op, maar zijn schol ging voor het doel
langs. Bij een schot van Fokker, uit een
strafcorner, trad doelman Dearing han
delend op en zo bleef de stand, tot spijt
van de Nederlandse aanhang op de tri
bune, die daarvoor dan wel als com
pensatie een goede wedstrijd kreeg voor
geschoteld, blanco. Bevredigend was
dit echter niet en toen De Keijzer uit
een van zijn solo's Van Vroonhoven de
bal op de stick deponeerde, maar deze
van anderhalve meter afstand toch nog
miste, werd het steeds duidelijker, dat
de Nederlandse produktie niet nave
nant was aan de kwaliteit van het „pro-
dukt".
Het Indiase nockeyelftal, zever, keer
Olympisch kampioen is maandag weer
langs de rand van de afgrond gegaan.
De ploeg had de grootste moeite met
Oost-Duitsland (10), dat in dit Olym
pische toernooi niet meer dan een mid
delmatige ploeg binnen de lijnen brengt.
Pas 12 minuten voor tijd produceerde
India het eerste echte schot op doel en
het was een voltreffer van de stick van
Prithipal na een strafhoekslag.
Oost-Duitsland had de Indiase spelers
een persoonlijke dekking gegeven en te
gen deze speelwijze waren de Aziaten,
die stap voor stap werden gevolgd door
de vasthoudende Oostduitsers, niet be
stand. Deze speelwijze maakte goed
hockey onmogelijk en daardoor bleef het
een duel, gevuld met mislukte combi
naties.
Na het Indiase doelpunt ging Oost-
Duitsland nog onstuimig in de aanval.
Een voorzet werd, praktisch vrij voor
doel, door vier Oostduitsers gemist. In
dia herademde en deed dat opnieuw en
nog veel opgeluchter nadat 100 seconden
voor het einde de Oostduitse gelijkma
ker na een korte hoekslag door de
scheidsrechter wegens sticks was afge
keurd.
West-Duitsland nam tegen Mexico wei
nig risico's. In verband met een moge
lijke beslissingswedstrijd tegen Nieuw-
Zeeland stuurde coach Budinger talrij
ke reserves het veld op, maar de twee
de keus van West-Duitsland was nog
veel sterker dan de Mexicanen. Grei-
nert opende de score en na de gelijkma
ker van Bada maakten Keiler, Schuier,
Greinert en Krause nog vier doelpun
ten voor West-Duitsland.
Pakistan heeft tegen Kenia gedaan
wat van de ploeg die het beste hockey
speelt, in dit toernooi mag worden ver
wacht. winnen namelijk. Binnen 20 mi
nuten hadden de Pakistani door Dar en
Niazi een voorsprong van 20 geno
men.
Verdere uitslagen;
Groep A: België Japan 42 (1—
1); Nieuw Zeeland Spanje I—1
Groep B: Argentinië Frankrijk 1—
0 (00); Groot-Brittannlë Maleisië
2—0.
Groep A:
India
7
6
0
1
12
20— 4
W.-Dultsl.
7
5
1
1
11
15— 5
Nieu w-Zeeland
7
3
4
0
10
8— 4
België
7
3
1
3
7
14— 9
Spanje
7
2
3
2
7
7— 5
O.-Duitsl.
7
2
2
3
6
7—10
Japan
7
1
1
5
3
4—14
Mexico
7
0
0
7
0
2—26
Groep B:
Pakistan
7
7
0
0
14
23— 4
Australië
7
4
1
2
9
12— 5
Kenia
7
4
1
2
9
11— 6
Nederland
7
4
0
3
8
11—11
Groot-Brittannië
7
2
1
4
5
6— 8
Frankrijk
7
2
1
4
5
2— 5
Argentinië
7
1
1
5
3
4—20
Maleisië
7
0
3
4
3
2—12
len van de andere landen ten opzichte
van zeeniveau waren veel geringer.
West-Duitsland, dat op het laatste mo
ment drie nieuwe zwemmers had opge
steld, bleef bijvoorbeeld slechts 1,6 se
conde boven het nationale record.
„De jongens treft geen enkel ver
wijt. Ze hebben zich volledig ingezet.
Ik zou niet weten waar het aan heeft
gelegen", aldus de teleurgestelde zwem
coach Kerkhoven. „Iedereen bleef zo'n
twee seconden boven de tijd, die mo
gelijk had moeten zijn en waar ik ook
op gerekend had. Met 8 minuten en 10
seconden hadden we juist de finale ge
haald". Aad Oudt, Johan Schans, Elt
Drenth en Ddok Langerhorst waren di
rect na de series afgereisd naar het
Olympisch dorp om te gaan rusten.
Want zij moeten nog zwemmen in de
persoonlijke nummers. „Ik moet er nog
eens goed over nadenken", aldus Kerk
hoven, „maar de teleurstellende pres
tatie hier kan iets te maken hebtien
met de manier, waarop de ploeg geko
zen is. Het vorig jaar, toen de mensën
zich na de kampioenschappen geheel
konden concentreren op de voor-Olym
pische Spelen zonder dat zij aan iets
anders behoefden te denken, ging het
veel beter. Toen zwom Dick Langer
horst 2 minuten en 3,9 seconden en dat
was dicht bij zijn persoonlijke record.
Nu was hij weliswaar sneller, maar be
reikte hij zijn prestaties van zeeniveau
niet. En hij was niet de enige, die in
verhouding langzaam ging. Kijk naar
de tussentijden: Langerhorst 2.02.7, Jo
han Schans 2.04.2, Oudt 2.05.0 en Elt
Drenth 2.05.1". In de bus naar het
Olympisch dorp lichtte George Haines,
de grote Amerikaanse zwemtrainer, een
tipje van de sluier rond het falen van
de estafette-ploeg op. „Wij zijn al drie
ëneenhalve week geleden begonnen de
training te verminderen. Vooral mijn
eigen pupillen hebben erg veel rust ge
nomen de laatste tijd. Dat pakt nu heel
goed uit. Ze zijn allemaal in een ge
weldige vorm". Kerkhoven heeft de
training veel langer laten voortduren
dan de Amerikaan. Pas een week ge
leden begon de „tapering off". Maar
hij verkeerde dan ook in een andere po
sitie dan Haines, die allemaal pupillen
onder zich heeft, die reeds in topvorm
verkeerden. Daar mankeerde bij de
Nederlandse jongens nog wel het een
en ander aan.
MEXICO De uitslagen van de
maandag gespeelde volleybalwedstrij
den luidden: dames: Rusland - Ver.
Staten 3-1 (15-1, 6-15, 15-4, 15-6); Mexi-
oo-Korea: 0-3, (5-15, 4-15, 6-15); heren:
België-Mexico 3-2 (15-11, 5-15, 13-15,
18-16, 15-2); Oost-Duitsland-Ver. Staten
3-0 (15-8, 15-2, 15-10); Polen-Brazilië
3-0 (15-12, 15-4, 15-7); Tsj.Slowakije-
Bulgarije 3-2 (15-7, 10-15, 15-9, 4-15,
15-7); Rusland-Japan 3-1 (4-15, 15-13,
15-9, 15-13).
Stand dames:
1.
Japan
5
5
0
10
15— 0
2.
Rusland
5
5
0
10
15— 2
3.
Tsj.-Slowakije
5
3
2
8
10— 9
4.
Polen
5
3
2
8
9—10
5.
Korea
5
2
3
7
8—10
6.
Peru
5
2
3
7
8—11
7.
Mexico
5
0
5
5
415
8.
Ver. Staten
5
0
5
5
3—15
Stand heren:
1
Tsj.-Slowakije
6
6
0
12
18—10
2.
Rusland
6
5
1
11
17— 7
3
Japan
6
4
2
10
15— 6
4.
Bulgarije
6
4
2
10
14— 8
5.
Polen
6
4
2
10
12— 7
6.
O.-Duitsl.
6
3
3
9
13— 9
7.
Ver. Staten
6
2
4
8
9—14
8
België
6
2
4
8
8—15
9.
Brazilië
6
0
6
6
4—18
10. Mexico
6
0
6
6
3—18
De Mexicanen hebben de Spelen
tot nu toe voorbeeldig georgani
seerd. Daar is iedereen het over
eens. Het tijdschema, de medaille
uitreiking, de deelnemersfacilitei
ten, het is allemaal prima voor el
kaar. Alleen van vlaggen hebben de
Mexicanen niet veel weet. Nadat
woensdag ter ere van de Oostenrijk
se zilveren-medaillewinnares op de
vijfkamp de Australische vlag was
gehesen, kroop donderdag de Ita
liaanse vlag statig naar het topje
van de derde vlaggemast toen de
Pool Jan Kierzkowski de bronzen
medaille bij de 1 kilometer tijdrit in
ontvangst mocht nemen. Het is ook
zo moeilijk, ,al die kleurtjes.
