„Over bejaarden zijn wij
maar slecht ingelicht"
Bijzonder ontwerp voor
gemeente Terneuzen
„Nieuwe Koningin" voor zegels
„Enquêtes tonen reële
behoeften niet aan"
Detam vroeg faillissement
van N.V. Claus aan
STADHUIS MET EEN KRAAIENEST
Rembrandt-boek
Peyton Place
Vermeldenswaard
DESKUNDIGE CONSTATEERT OP STUDIEDAG:
Kostbaar legaat
ontgaat Leidse
universiteit
Bedrijf kreeg
surseance
van betaling
20.000 gratis
bioscoopjes
...om zéker
te zijnT
Amersfoort krijgt
Hoogland er bij
„Firma" roofde
voor 70 mille
aan kostuums
OVERSTEKEND
ECHTPAAR
DOODGEREDEN
Dodelijke val bij
appels plukken
GEWOONTELEVEN
UITBLIJVEN
MINDER PRATEN
KORT GEDING
kaas
uit het
vuistje
dei van
iedere
dag
een stukje
ZATERDAG 2 NOVEMBfcR 1968
„TjV is een droevige inventarisatie over de bejaarden. Over de individuele be-
•*-J jaarde zijn we slecht ingelicht. Uit de enquêtes onder bejaarden blijkt
meer wat wij belangrijk vinden dan wat de bejaarde belangrijk vindt. Er wor
den maar opdrachten voor onderzoek verstrektalsof iedereen verstand van
bejaarden heeft. De werkelijke behoeften komen er niet uit. Daarvoor zijn lang
duriger en deskundiger onderzoeken nodig. Zoals het nu gaat, zoeken wij het
in de institutionele voorzieningen, maar daarmee zijn we op de verkeerde weg."
Deze opmerkingen richtte de geronto-
loog en docent In de psychologie van
de tweede levenshelft dr. J. M. A. Mun-
nichs uit Nijmegen tot ettelijke honder
den aanwezigen* die dezer dagen in het
Kurhaus in Scheveningen de provincie
dag bijwoonden van de Provinciale
Raad voor de Volksgezondheid en de
Stichting voor Maatschappelijk Op
bouwwerk in Zuid-Holland. Hij besprak
sociaal-psychologische aspecten van de
gezondheidszorg en gezondheidsbe
scherming bij bejaarden.
Dr. Munnichs dacht, dat het begin
van de wijdheid inzake bejaardenzorg
ligt in het regelmatig praten met be
jaarden. Toen hem voor deze provincie
dag een uitnodiging bereikte, had hij
overwogen een kaartje te sturen met
..de deelnemers moesten niet naar mij
komen luisteren, maar op deze dag
elk vijf alleenstaande bejaarden bezoe
ken", erop.
Dat hij toch was gekomen had ook
zijn reden. Hij red er namelijk van
overtuigd te zijn, dat een gedifferenti
eerde, aangepaste gezondheidsbescher
ming bij bejaarden belangrijker is dan
gezondheidszorg. Faalt deze bescher
ming, dan is er bemoeienis van de ge
zondheidszorg veel eerder en in grote
re mate nodig. De bescherming en de
zorg zijn sterk van elkaar afhankelijk.
Dr. Munnichs meende, dat niet voldoen
de aandacht aan de gezondheidsbescher
ming van bejaarden is en wordt gege
ven. De staf van een ziekenhuis ziet
dan ook meer dan vroeger brood in
bejaarden, de ziekenhuizen „consume
ren" thans meer bejaarden dan vroe
ger.
Dr. Munnichs vond de bejaarden
een grote groep mensen, die nauwe
lijks onder een noemer kunnen wor
den gebracht. De burgerlijke staat
van de bejaarden is onbekend. Het
Centraal Bureau voor de statistiek
doet daar niets aan. Toch heeft dit
bureau met zijn 1200 ambtenaren,
dacht dr. Munnichs, nog niet in de
gaten, dat Nederland als geen ander
land het land van de vergrijzing is.
Over de behoeften van bejaarden
merkte dr. Munnichs nog op, dat er
wensen of verlangens zijn, waarvan de
vervulling lang niet altijd de bevredi
ging oplevert, die wjj ervan verwachten.
Het hele leven van de bejaarde is dik
wijls een gewoonte geworden en de
behoeften zijn vaak ingekapseld, ver-
HEERLEN Dr. ir. H. J. van der
Laar uit Spaubeek, sinds enige tijd
gepensioneerd als scheikundeleraar,
heeft besloten zijn wetenschappelijke
bibliotheek van 30.000 boeken, be
staande uit zeldzame werken op na-
tuur-wetenschappelijk, botanisch,
zoölogisch en biologisch gebied, te
verkopen aan de Rockefeller Foun
dation te New York.
De heer Van der Laar had deze collec
tie eerst vermaakt aan de Leidse
universiteit, doch thans heeft de
Kroon afwijzend beschikt op een
door hem ingesteld beroep over een
geschil tussen hem en de gemeente
Spaubeek over de aanleg van een
sportveld achter zijn woning. Dr.
Van der Laar vreest door de verleg
ging van de achter zijn woning stro
mende Hoevervloedgraaf waterover
last in de kelder waar de kostbare
boeken zich bevinden.
Het Limburgse Geschied- en Oudheid
kundig Genootschap heeft ook des
tijds getracht te bemiddelen om de
kostbare boekenschat voor Limburg
te behouden, doch nu de Kroon af
wijzend op zijn beroep beschikt
heeft, voelt dr. Van der Laar zich zo
teleurgesteld, dat hij zijn legaat aan
de Leidse universiteit geannuleerd
heeft.
Hi.i hoopt, dat hij met de Rockefeller
Foundation tot een akkoord kan ko
men tot uitbetaling van een bepaald
bedrag per jaar, in ruil voor de
schenking, die hij thans wil doen.
weven in de gewoonte, zodat ze er niet
uit komen.
Bij onderzoeken naar behoeften ko
men we meestal niet verder dan stereo
type vragen als: bent u gezond, hoe
woont u, wat zijn de sociale contacten
en bezigheden en wat zijn de financiële
mogelijkheden? Het zijn woordfeiten,
die hieruit voortrollen, terwijl toch
iedereen weet, dat ook bejaarden zitten
te suffen, luieren, dommelen, etc.
Dr. Munnichs wees er nog op, dat er
ook binnen de artsenopleiding weinig
gebeurt aan ouderdomszorg of genees
kundige behandeling van bejaarden. In
dit opzicht meende hij, dat een kri
tische universiteit op haar plaats is.
Ook hebben er verschuivingen plaats
gehad, want velen nemen de bejaarden
niet meer au serieux.
Zijn grote kritiek richtte dr. Mun
nichs op het feit, dat bij het bejaarden-
onderzoek niet wordt gelet op signifi
cante onderwerpen en op het uitblijven
van langdurige, individuele onderzoe
ken.
Hoevelen worden er 65 en krijgen te
maken met pensionering, ook door func
tioneel leeftijdsontslag? Welke procedu
re maakt de minste wonden? Een ge
brekkige, onvoldoende of onzorgvuldige
procedure maakt dikwijls wonden, die
het hele verdere leven van de bejaar
de kleuren, meende hij. Hoeveel men
sen worden er ln ons land per jaar al
leenstaand of alleenwonend? Het ant
woord hierop blijven wij schuldig. Zo
ver gaan de bejaardenonderzoeken niet,
aldus de inleider.
Maar volgens dr. Munnichs staat het
vast, dat de nodige voorzieningen niet
getroffen kunnen worden, als we de
antwoorden niet kennen. Dit veroor
zaakt op zijn beurt weer toenemende
behoefte aan institutionele voorzienin
gen, tehuizen en oorden. De wachtlijs
ten zeggen iets anders dan dat er zo
veel behoefte aan dit soort voorzienin
gen is, meende hij. De wachtlijsten
noemde hij een aanklacht tegen ieder,
die met bejaardenwerk en -zorg te ma
ken heeft.
Wat weten wij van de verplaatsingen
van bejaarden en van de brokken, die
daarbij worden gemaakt? Alleen in ons
land verhuizen er per jaar 200.000 be
jaarden, van wie 160.000 van huis naar
ziekenhuis. De overige betreffen verhui
zingen naar verpleegtehuis of verzor
gingstehuis. Wie weet hoeveel bejaar
den er thuis worden verzorgd of ver
pleegd en voor wie bepaalde familiele
den zich te veei opofferen? De anonie
me problematiek bestaat, zo verweet
dr. Munnichs zijn gehoor, bij de gra
tie van onze oppervlakkigheid.
Dr. Munnichs hield zijn gehoor een
idee voor over de feitelijke opzet van de
bejaardenzorg. Die moet niet van boven
af komen, maar uitgaan van de concrete
individuele noodzaak. Er zal in de wij
ken een signaleringssysteem moeten
komen. „Dan niet te veel praten, maar
de handen uit de mouwen steken".
Er moet dan gecoördineerd worden
en samenwerking met andere instellin
gen dient er te komen. De vrijwilligers
zullen zich onder de professionele
krachten moeten scharen. In elke stad
van 50.000 of meer inwoners dient een
centrale post te zijn voor de gezond
heidsbescherming en gezondheidszorg
bij bejaarden. „En als 't u belieft min
der consulenten en meer mensen, die
wat doen", aldus dr. Munnichs.
UTRECHT Mr. dr. W. de Valk, advocaat van de Bedrijfsvereniging voor De
tailhandel en Ambachten (Detam) in Utrecht, heeft in opdracht van deze organi
satie het faillissement aangevraagd van de N.V. Claus Meubeltoonzalen aan de
Wibautstraat te Amsterdam, wegens aanmerkelijke premieschuld.
Mr. De Valk heeft, op verzoek van
Claus, aanvankelijk nog met de direc
tie van deze N.V. onderhandelingen ge
voerd over een regeling in der minne.
Men was het in beginsel eens over een
overeenkomst, volgens welke de ach
terstallige premie (f 60.000) in vier jaar
zou mogen worden afgelost met be
taling van een bepaalde rente onder
voorwaarde, dat de Middenstandsbank
zich voor de aflossing garant zou stel
len en dat Claus de lopende premies
voor zijn 32 personeelsleden normaal op
tijd zou betalen.
De directie van de Detam was be
reid aan deze oplossing haar medewer
king te verlenen, terwijl ook de Mid
denstandsbank zich genegen toonde de
gevraagde garantie te geven. Tengevol
ge van een actie van de zijde van be
paalde crediteuren (mr. De Valk wil
de in dit verband geen namen noemen)
bleef Claus echter ook in gebreke de
lopende premies (f 4700 per maand) te
voldoen, zodat de Detam zich genood
zaakt zag toch het faillissement aan te
vragen. Deze aanvrage wordt dinsdag
morgen om elf uur behandeld voor de
rechtbank in Amsterdam, die naar
gistermiddag werd meegedeeld het
bedrijf een voorlopige surséance van be
taling heeft verleend.
Dat de in liquiditeitsmoeilijkheden
verkerende N.V. surséance van beta
ling had aangevraagd, bleek gistermor
gen bij de behandeling van het kort ge
ding, dat het meubelbedrijf heeft aan
gespannen tegen het Philips Pensioen
fonds, eigenaar van het pand waarin
Claus is gevestigd.
Het Pensioenfonds liet drie weken ge
leden, wegens een huurverhoging van
f 650.000, pandbeslag op de meubelvoor-
raad van Claus leggen. Deze verzocht
de president van de Amsterdamse recht
bank, mr. U. W. H. Stheeman, bij mon
de van zijn raadsman, mr. R. A. Mör-
zer Bruyns, het beslag zo spoedig moge
lijk op te heffen omdat de goederen niet
voor blijvend gebruik in het gebouw
bestemd zijn, maar voor de verkoop,
zodat het pandbeslag onrechtmatig zou
zijn.
Hij merkte op, dat de acties van Phi
lips eis tot ontruiming van het pand,
ontbinding van de huurovereenkomst,
de huurvordering en de beslaglegging
komen op het moment, dat de Wi
bautstraat door het gereedkomen van
de IJ-tunnel weer is opengesteld en
Claus een opgaande lijn in zijn omzet
ziet komen. Claus zal Philips zeker
aansprakelijk stellen voor de geleden
schade, aldus de raadsman, die zei dat
als rechtstreeks gevolg van het beslag
ook de fiscus tot executie dreigt over
te gaan.
Mr. H. G. Stibbe, pleitend voor Phi
lips, bestreed dat het pensioenfonds be
slag zou hebben laten leggen op voor
verkoop bestemde goederen. Volgens
hen bljjkt duidelijk uit het huurcon
tract, dat Claus het pand zou gebrui
ken als toonzaal en niet als winkel.
Hij wees er op, dat de deurwaarder
voor hij tot beslaglegging overging
aan Claus had gevraagd of deze een
tussenschakel was tussen fabriek en
detailhandel en vergeleken kon worden
met bijv. de textielgroothandel Wyers.
Toen hierop bevestigend werd geant
woord, concludeerde de deurwaarde, dat
de goederen uitsluitend bestemd waren
om getoond te worden.
Dat het bedrijf, vermoedelijk uit fi
nanciële noodzaak, rechtstreeks aan
het publiek ging verkopen, doet, aldus
mr. Stibbe, niet ter zake. Hij zei, dat
het pensioenfonds Claus voortdurend
ter wille is geweest door betalingsrege
lingen met het bedrijf te treffen. Vol
gens hem was Philips bereid het- be
slag op te heffen tegen een garantie van
anderhalve ton.
De president zal binnen een week uit
spraak doen.
Nader vernamen wij, dat het ver
lenen van surséance aan Claus
NV betekent, dat de voor 5 novem
ber vastgestelde behandeling van de
faillissementsaanvrage door de De
tam in Utrecht niet doorgaat. Arti
kel 218 van de Faillissementswet be
paalt namelijk, dat een verzoek om
surséance voorgaat wanneer gelijk
tijdig een aanvrage tot faillietver
klaring en een verzoek tot surséance
aanhangig zijn.
AMSTERDAM Ter gelegenheid
van het vijftigjarig bestaan van de Ne
derlandse Bioscoopbond, heeft 't hoofd
bestuur van de bond besloten, dat tij
dens de vertoningsweken van 7 novem
ber tot 28 november aan elke bioscoop
bezoeker, wiens entreebiljet een contro
lenummer heeft, dat eindigt met 50, een
geschenkbioscoopbon zal worden uitge
reikt ter waarde van f 3,-. Deze bon
nen zullen geldig zijn tot 18 december.
Landelijk omgeslagen op de ruim 400
bioscooptheaters, zal dit neerkomen op
ongeveer 20.000 geschenkbonnen.
TERNEUZEN De burgemeester ca ..e wethouders van Terneuzen zijn in
augustus 1971 benijdenswaardige figuren. Hun werkkamers zullen dan uitzien
op de Westerschelde, welvaartsbron van de eerste orde. Zjjn zij dan nog niet te
vreden, dan stappen zij in de lift die hen naar de burgerzaal brengt. Een brede
trap leidt naar het dak van dat kraaienest, dertig meter boven de straat en 25
meter boven de kruin van de zware dijk, vanwaar de oude stad, de nieuwe wijken,
de havens, 6luizen en industrieterreinen gemakkelijk te overzien sullen zijn.
Een architectenbureau met interna
tionale faam ontwierp dit moderne be
stuurscentrum, dat tussen de nieuwe
Soheldedijk en de oude sluiskolk komt
te staan: Van den Broek en Bakema
uit Rotterdam. Nederland kent deze
twee hoogleraren van de Rotterdamse
Lijnbaan, het Dorp bij Arnhem, het
Arnhemse girokantoor en de aula van
de Technische Hogeschool te Delft. De
ze aula noemt men wel „de grote bek
van Bakema".
De durf, die Van den Broek en Ba
kema tonen in Israël en Duitsland,
rechtvaardigt die naam. Wat zij voor
Terneuzen ontwierpen hebben zij in
Duitsland, in het stadje Marl, beproefd:
een gemeentehuis dat ook een gemeen
tehuis is, een stoer gebouw van stoere
materialen, dat zijn constructie niet
verhult.
Het stadhuis van Mart koet zeker meer
dan zeven en een half miljoen, omdat de
vormgeving meer verfijnd is, maar in
het knappe gebruik van geprefabriceer
de ai veredelde betonelementen en het
openlaten van de mogelijkheid tot uit-
ADVERTENTIE
fn.v. verzekerings
maatschappij
brand-, inbraak-, storm-en glasverzekering,
wettelijke aansprakelijkheid voor particu
lieren en rechtsbijstandverzekering, onge
vallen-, ziekte-en ziektekostenverzekering,
reisverzekering
vraagt uw assurantieman of
rechtstreeks:
westblaak 22-r'dam
tel.010-110004*
UTRECHT De minister van Bin
nenlandse Zaken heeft Gedeputeerde
Staten van Utrecht verzocht het ont
werp van een regeling voor een gemeen
telijke herindeling van het gebied ten
noorden van Amersfoort met kaart en
toelichting voor te bereiden en naar de
gemeenteraden van Amersfoort, Hoog
land en Bunschoten te sturen.
Het ligt in de bedoeling, dat de ge
meente Hoogland wordt opgeheven. Het
grootste gedeelte van het grondgebied
van Hoogland komt bij Amersfoort, de
rest bij Bunschoten.
Op 18 oktober 1967 stuurden Gedepu
teerde Staten van Utrecht een ihitiatief-
voorstel aan de raden van Amersfoort,
Bunschoten en Hoogland, dat de ophef
fing van Hoogland beoogde. Nadat de
gemeenteraden zich over het voorstel
hadden uitgesproken, hebben G.S. 22
mei jJ. hun advies uitgebracht aan mi
nister Beernink. Met het thans ontvan
gen verzoek van de minister ls de wet
telijke procedure begonnen.
breiding toont het overeenkomst met
het Terneuzense ontwerp. Voor Terneu
zen, dat 20.000 inwoners telt, is zes en
een half miljoen duur genoeg. De her
indeling, hopelijk 1 januari 1970 uit
gevoerd, zal het Inwonertal op 45.000
brengen en daarmee de belastingdruk
wat verlagen.
Gaat men utft van de noordvleugel
van het nieuwe gebouw, die naar de
Schelde ls gericht, dan liggen de overi
ge afdelingen telkens een halve verdie
ping hoger. Door dit systeem van per
halve verdieping hoogte verspringende
vloeren is nergens een scherpe schel
ding tussen verdiepingen aanwezig, ter
wijl doorgaande trappen onmiddellijk
verticale verbindingen vergemakkelij
ken. Van buitenaf ziet men veel glas
en dichterbij komend staat men al
gauw beschut door de uitkragende raad
zaal, de flank, die landinwaarts wijst.
De afdeling bevolking en de sociale
dienst zijn beneden gepland, samen met
een ruime hal, waarin allerlei culture
le evenementen kunnen plaats vinden.
Zoekt men het hogerop, dan kan men
tentoonstellen of happenen in de bur
gerzaal, het Kraaienest.
Het gebouw heeft naar boven een
„open einde" De betonnen vingers, die
schijnbaar versiering zijn, vormen het
geraamte van een later eventueel te
bouwen bovenste verdieping. Zo kan er
ruimte voor zestig arbeidsplaatsen wor
den toegevoegd.
UTRECHT „De geschiedenis van
een textielfirma me* twee directeuren
en twee commissarissen, die slechts
twee maanden bestond", aldus kwalifi
ceerde de officier van Justitie bij de
rechtbank in Utrecht, mr. J. Wüsten-
berg, vrijdagmiddag de zaken tegen
drie Utrechters en een Hagenaar. In
twee maanden tijds roofden en heelden
zij voor een waarde van ongeveer 70
mille aan kostuums uit winkels in al
lerlei plaatsen in ons land. Ze hoorden
straffen tegen zich eisen variërend van
twee jaar tot tien maanden met aftrek
van voorarrest.
Als „directeuren" van de firma zag
de officier van Justitie de 19-jarige
Utrechtse machinewerker J. Th. C., die
aan alle inbraken (veertien zijn er be
kend) deelnam, en de 42-jarige Haagse
fabrieksarbeider A. J. B., die achtmaal
met C. op pad ging. Ze moesten zich
wegens diefstal in vereniging verant
woorden en hoorden resp. anderhalf en
twee jaar tegen zich eisen.
Als „commissarissen" van de firma
kwamen voor het hekje de 33-jarige
Utrechtse zinkwerker S. S., die slechts
aan twee flinke kraken medewerking
verleende en voorts aan twee mislukte,
en de 44-jarige Utrechtse kelner C. J.
C., stiefvader van de 19-jarige verdach
te, die als tipgever en heler fungeerde.
De inbraken werden gepleegd in Ei
bergen, Holten, Markelo, Hellendoorn,
Utrecht, Putten, Zaandam en Harder
wijk. Behalve voor 70 mille aan heren
kostuums, behoorden een peperdure
buitenboordmotor, transistorradio's,
een brandkast en dergelijke tot de bult.
De „firma", die 25 juni begon te ope
reren en 28 augustus in Utrecht tegen
de lamp liep, had plannen het werkge
bied te verruimen tot handel in gesto
len televisietoestellen. De kostuums
werden voor f 25,per stuk verkocht.
Tegen S. werd tien maanden en te
gen stiefvader C. een jaar geëist.
ADVERTENTIE
Zeg.
zo'n gezellig avondje ergens dansen
- wat jullie wel vaker doen -
nou. we hebben ook de smaak te pakken hoor.
Uit, goeie gewoonte
BHJW
De maquette van het toekom
stige gemeentehuis van Terneuzen.
ADVERTENTIE
IS
HEERENVEEN Bij het overste
ken van Rijksweg 32 te Oranjewoud,
z(jn de heer J. de Groot (74) en mevr.
A. de Groot-Rozenburg (70) uit die
plaats donderdagavond doodgereden
door een snelrijdende auto, die in ver
band met de aanwezigheid van tegen
liggers gedimd licht voerde.
BEEGDEN Nabij Kessenlch ln
Belgisch Limburg is donderdagavond
een Nederlandse personenauto van ach
teren tegen een stilstaande vrachtauto
gebotst. De bestuurder, de 45-jarige H.
Adams uit Beegden, was op slag dood.
Twee mede-inzittenden werden met ern
stige verwondingen naar een ziekenhuis
te Maaseyk gebracht, waar een van
hen, de 24-jarige J. J. H. L. Koeken
uit Heel, later is overleden.
BREDA Op de Rondweg ten oos
ten van Breda is donderdagavond een
ongeluk gebeurd, dat aan de 45-jarige
P. L. H. Engels uit Breda het leven
heeft gekost. Tegen zes uur is hij, ko
mende uit de richting Oosterhof, in een
lange bocht van de weg tegen een voor
hem rijdende auto gereden. In de loop
van de nacht is de heer Engels in een
ziekenhuis overleden.
LAREN De 57-jarige veehouder
G. Keizer, die woensdagavond op een
onverlichte fiets op de Wakkerendijk
te Eemnes aangereden werd door een
personenauto, is in het ziekenhuis te
Baarn aan zijn verwondingen overle
den.
RHENOY Door 't breken van een
ladder, is de 71-jarige landbouwer B. J.
Verstegen te Rhenoy bij het appels
plukken uit een boom gevallen. Zwaar
gewond werd hij naar het ziekenhuis te
Leerdam vervoerd, waar hij ls overle
den.
Dij de uitgeverij Hollandia N.V. te
Baarn verscheen het fraai geïllus
treerde boek „Zo leefde Rembrand* in
de Gouden Eeuw", geschreven door de
oud-conservator van het museum Het
Rembrand thuis de heer M. Muller.
Aan de beschrijving van het leven en
werk van deze kunstenaar gaat een be
knopte Inleiding vooraf over o.a. de po
litieke verhoudingen in de Gouden
Eeuw, de in die tijd op de voorgrond
tredende figuren en over de geestelijke
stromingen, die ook in artistiek op
zicht hun invloed lieten gelden.
Tegen deze achtergrondinformatie
komt de mens Rembrand* duidelijker
voor de geest te staan. Hoe belangrijk
dat is, geeft de auteur zelf al aan:
„De mens is voor Rembrandt steeds
het begin en het einde van zijn kunst
zinnig streven geweest".
De heer Muller is nogal peasismis-
tisch over de kennis, die de gemiddel
de Nederlander over Rembrandt heeft
Om hierin verbetering te brengen
heeft de schrijver jaren achtereen op
verschillende wfjzen getracht deze ver
maarde schilder „dichter bij de men
sen" te brengen. Met de uitgave van
dit boek over „een van de voornaam
ste cultuurdragers van ons volk" heeft
hij opnieuw een belangrijke bijdrage
geleverd ter verwezenlijking van dit
doel (prije f 18,50).
TTttgeverQ A. J. Luitingh te Laren
(NH) stelt ons met drie forse
pockets in de gelegenheid nader met
Peyton Place kennis te maken. De
over het algemeen trieste geschiede
nissen in dit Amerikaanse stadje ge
nieten al grote bekendheid door de te
levisieserie, waarvan het aantal afle
veringen al een eindje in de zeventig
ligt.
We moeten belangstellenden voor de
ze boeken er wel duidelijk op wijzen,
dat de oorspronkelijke tekst van de
schrijfster Grace Metalious heel wei
nig overeenkomt met die van de tv.-
serie. Wat we ervan op de beeldbui#
hebben gezien, is maar een lief aftrek-
seltje van het ruige woordgebruik,
waarin het verhaal van Grace Meta
lious ls gesteld.
Twee van de drie pockets staan op
haar naam („Peyton Place" en „Te
rugkeer naar Peytom Place"). Ene
Roger Fuller ontdekte in zijn schrij
versbrein nog meer „schokkende inti
miteiten" en legde die vast in het der
de boek, dat „Opnieuw Peyton Place"
heet en handelt over een nieuwe gene
ratie voornamelijk hartstochtelijke in
woner# van dit stadje. Op die manier
komen ze daar nooit uit de narig
heid... (PriJ# per deel f3,90).
TT« Wageningse uitgeverij Zomer en
Keuning zond ons een aantal boe
ken, die het vermelden waard zijn. Al
lereerst een drietal nieuwe recepten
boekjes h f 2,50 van de bekende „Tele
visiekok" Ben J. Kuyper: „Vijftig
(Nederlandse) st reekgerechten. Vijf
tig gevogelte-recepten" en „Lekker
eten op z'n Spaans". Met deze drie
nieuwelingen is de serie tv-kookboek-
jes al aan nummer 26 toe.
Om nog even in de keuken te blijven,
wij ontvingen van dezelfde uitgever
het boekje „Rijstgerechten uit alle
windstreken" door de befaamde Ja
panse kooklerares Toml Egaml, die a
hierin een gevarieerde selectie rijstge
rechten uit Azië, het Midden-Oosten,
Europa en Amerika voorschotelt. Een
uitgave in de serie „Stokpaardjes", die
f 5,90 kost.
Zomer en Keuning is ook een nieuwe
serie „Vervoermiddelen in de loop der
eeuwen" begonnen, in samenwerking
met Amerikaanse, Britse en Scandina
vische uitgevers. Het zijn vier boeken
vol oude en nieuwe typen auto's, vlieg
tuigen, locomotieven en schepen. De
titels zijn „Auto's van toen en nu",
„Vliegtuigen van toen en nu", „Loco
motieven van toen en nu" en „Schepen
van toen en nu" en de prijs bedraagt
f9,90 per stuk.
Tenslotte zond Zomer en Keuning
ons nog een wat de dames noemen
„snoezig" boekje van Joan Walsh
Anglund, namelijk „Welke kleur heeft
de liefde?", een kinderlijk filosofietje
in simpele bewoordingen met heel
fijnzinnige tekeningetjes een subtie
le attentie voor f3,75.
Een aardig vertelselboek voor kin
deren van 5 tot 8 jaar werd ons toege
stuurd door de Blitse uitgeverij Can-
tecleer, namelijk „Deurtje open
deurtje dicht", verhalen en versje#
door Lea Smulders met tekeningen
van Coby Krouwel. (f 4,90).
Van het Nederlands Uitgeverscen
trum te Hilversum ontvingen wij het
in een plastic kaft gestoken boekje
„Geneesmiddelen hoe ze werden
ontdekt, hoe ze werken en hoe ze wor
den toegepast" door prof. dr. A. M.
Ernst en W. A. C. Whitlau (Uitg. W. de
Haan f6,90).
Een schat aan informatie over
bontsoorten en de toepassing ervan is
te vinden in de „Kleine bontgids" van
J. Becker, uitgegeven door Van Dis-
hoeck in Bussum. Een mooi en in
structief boekje.
De Haarlemse kunstenaar S. L. Hartz is de ontwerper van de nieuwe
serie Koninginnezegels, die de „oudereeks van 1953 gaat vervangen.
Op de foto een gipsafgietsel van het reliëf in was, waaraan de artiest
met een boetseerspatel de laatste hand legt.
