Binnengasthuis in opspr ik gebracht Gen.-directeur: „Klachten zijn overdreven" „Toch doen artsen en meeste verpleegsters wat ze kunnen Omdat schooljongens ook dóórfietsen als het begint te gieten. post vóórde 16 Hoeven heeft plan voor ruimtevaartpark Mr. Luns verwacht niet nog lang minister te blijven Geen hogere premie voor KNAC-leden Discussie aan universiteit Grote steden geleidelijk iets beter bij kas AMSTERDAMSE PATIËNTEN DOEN 'N BOEKJE OPEN OVER ONHYGIËNISCHE TOESTANDEN Oncontroleerbaar Verouderd Voordeel was verjaard Democra tisch Appèl99 polst kandidaten niet eens PHILIPS Grote schade bij branden Interview voor Vlaamse televisie Derde inbraak in twee maanden bij dezelfde juwelier Accountants op de bres voor hun „titel" Priester werkt beter als celibatair" Dagen geen ontbijt Vies sanitair Kinderen bij bejaarden batterijen Scheve vloeren Geen schoon goed Geen gordijn Daarom, daarom, daarom: Davitamon io. Elke dag. Allemaal. Infectiezalen PTT <^oj E* IN DE BOSSEN MAANTAXrS 1 Kardinaal Alferink: MEERJARENPLAN DINSDAG 10 DECEMBER 1968 jQe geneesheer-directeur van het Binnengasthuis in Amsterdam, dr. B. G. Godfried, kwam gisteren even uit een congres in Nijmegen om een eerste commentaar te ge ven op de klachten over zijn zieken huis. Hoewel hij de toestand in het oude gebouw verre van ideaal vindt, gelooft hij, dat de klagers op som mige punten te ver gaan. „Deze klachten lijken mij over dreven, maar sommige hebben een ^ern van waarheid. Het is een feit dat het werken in een oud gebouw als het Binnengasthuis niet ideaal is. Er worden wel verbeteringen aangebracht, maar ik geef toe, dat dit soms veel eerder had moeten gebeuren. Zo wordt er nu een lift gebouwd voor de afdeling interne geneeskunde. Dat is wel wat laat. Scheve planken en kieren krijg je in een oud gebouw". „Wat de klachten over sommige verpleegsters betreft: dat zijn on controleerbare zaken. Het verple gend personeel zal heus niet altijd vriendelijk zijn. Het is niet te con troleren, vooral niet als men zich niet direct beklaagt. Dan nog blijft het een kwestie van beschuldiging en ontkenning". „Zo'n beschuldiging dat men drie dagen lang geen ontbijt heeft gehad, daarvan weet ik, dat het onjuist moet zijn. Dat is onmogelijk. Wat de onregelmatige verschoning be treft, die klacht klopt wel. Er is 'destijds een storing gewreest bij de gemeentelijke wasserij waardoor vertragingen ontstonden. Vijf we ken lijkt me overdreven". Over de grote zalen en de slechte behuizing zegt dr. Godfried: „Het is een verouderd gebouwencomplex. Nieuwbouw is dringend noodzake lijk. Dat gaat nu gebeuren, zodat het Binnengasthuis hopelijk over zeven jaar kan verdwijnen. Kinderen lig gen inderdaad wel eens incidenteel tussen bejaarden, maar dan altijd zo afgeschermd, dat ze elkaar niet kunnen zien. Het is nooit voorgeko men, dat een kind naast een ster vende lag. Er liggen inderdaad twin tig mensen op één zaal. Dat is niet modern, neen, maar het hoeft de medische behandeling niet te belem meren. Hoewel het een gebrekkig gebouw is, kan ik in het algemeen niet zeggen dat de hygiëne op deze afdelingen onvoldoende is. De me dische resultaten zijn goed. Daar over hebben de klagers dan ook geen klachten", aldus de eerste reac tie van dr. Godfried. ADVERTENTIE die móéten wel goed zijn! DEN HAAG Bij de K.N.A.C. gaat de premie voor de verzekering van auto's en motoren per 1 februari 1969 niet omhoog. Deze automobielclub brengt in haar eigen verzekering voor leden geen verandering. Met een eigen (afwijkend) systeem van risico-indeling naar leeftijd en een mogelijke korting van zestig procent in vier jaar voor schadevrij rijden, vindt de Koninklijke Nederlandsche Automo biel Club de belangen van de leden het best gediend. De A.N.W.B. vindt de door de verze keraars aangekondigde verhoging van de premies niet onredelijk. De bond meent dat er verscheidene maatschap pijen zijn die deze verhoogde premie zonder meer nodig hebben om uitkerin gen te kunnen doen. „In het buitenland zijn de premies veel hoger, soms wel het dubbele van hetgeen in Nederland moet worden betaald", aldus de A.N.W.B. AMSTERDAM Wantoestanden op hygiënisch gebied in het Amsterdamse Binnengasthuis zijn door twee patiën ten aan de kaak gesteld. Hun klachten zijn vastgelegd in een rapport, dat donderdag onderdeel zal zijn van een discussie over veiligheid en hygiëne aan de universiteit. Enkele van die klachten: drie dagen lang geen ontbijt. patiënten met puswonden, die fruit uitpersen voor an deren, kleine kinderen naast stervende bejaarden, vijf weken lang geen schone kussenslopen, één vies toilet voor veertig patiënten, in één zaal soms twintig patiënten. Ondanks deze byna onvoorstelbare beschuldigingen, voegen de twee (anonieme) patiënten aan hun verklaring toe: „Toch doen de artsen en de meeste verpleeg sters wat ze kunnen en is him streven en werk boven alle kritiek verheven. Het zyn enkele oudere verpleegsters, die je het gevoel geven van de bedeling te ont vangen". De geneesheer-directeur van het Binnengasthuis, dr. B. G. Godfried, die gisteren een congres in Nymegen bijwoonde, gaf onder meer als commentaar: „Iedereen weet dat het Binnengasthuis een oud gebouw is met veel gebreken, waaraan voortdurend wordt getimmerd. Het is de bedoeling dat het binnen een jaar of zeven verdwijnt. De beschuldigingen zyn moeilyk controleerbaar. „Het blijft „ja" van een ontevreden patiënt tegenover het „neen" van een verpleegster. Een aantal klachten is wel gedeeltelijk juist. Ze lijken met ech ter overdreven. Het is jammer dat pa tiënten met klachten niet direct bij de directie komen". De forumbijeenkomst, waarop dit rapport ter sprake komt, is georgani seerd door de commissie gezondheids zorg van de Civitas (overkoepelende uni versiteitsverenigingen). De heer L. Reijnders is als secretaris verantwoor delijk voor de documentatiemap, waar in de verklaringen van deze patiënten zijn opgenomen. Een van de algemene klachten over de hygiëne in het Binnengasthuis be vloeren waardoor de urinaals (glazen om de urine van bedlegerige» op te vangen) in de kastjes leeglopen. „De urinaals worden 's nachts naast de bedden op krukjes gezet, zodat de naastliggende patiënt boven de „uit laat" van zijn buurmans urinaal Jigt te ademen. Er liggen twintig patiënten op één zaal. Eén afdeling daarvan is voor uro logie (nierpatiënten), de andere voor infectie-ziekten. Voor de veertig patiën ten op deze zalen zijn één klein, vies toilet en één kleine badkamer beschik baar. De urologiepatiënten zijn zeer be jaard. Zij voeren hun eigen spoelfles- sen mee op een karretje, daarbij gehin derd door catheters, (buizen waarmee urine wordt afgetapt). Op het kleine toilet kunnen ze zich niet roeren, waar door er vaak zeer zielige taferelen ont staan van schreiende, oude mannen, die zowel zichzelf als het toilet bevuilen". De verklaringen hebben alleen be trekking op deze twee afdelingen. Een van de patiënten verklaart: „Na een zware operatie (zeer grote buik wond) heb ik van 19 tot 26 augustus 1968 zonder ondergoed gelegen. De re den: er was gèèn schoon goed. De week daarna werd ik geholpen met een da- meshemd van de dames-infectieafde ling. Vijf weken lang zijn de kussenslopen niet verschoond, ook niet voor zeer zwaar transpirerende patiënten. De kus sens van alle bedden hebben een zeer kwalijke reuk. Bij doorliggen moest er gewoon om een luchtbed gevochten wor den. Een broeder stond toe en moedig de aan, dat patiënten met puswonden hen hielpen bij het uitpersen va"h fruit van en voor de patiënten. „Wij werden verschillende keren door het verplegend personeel „vieze mensen" genoemd, want wij lagen op de vieze zaal (pus- zaal). De werkster waste en voerde de patiënten", aldus een van de patiënten, die anoniem wil blijven, omdat hij nog terug moet nhar 't Binnengasthuis voor een na-behandeling. Een andere patiënt kreeg stroop op zijn brood, hoewel hij gevraagd had hem geen zoetigheid meer te geven. Toen hij hier een aanmerking op maak-- te, kreeg hij helemaal geen ontbijt. „Daarna kreeg ik bij gebrek aan plak jes kaas verschillende keren kale bo terhammen, terwijl 's morgens om ze ven uur het nachthoofd op haar laatste ronde enkele keren heel triomfantelijk met een ei zwaaide, dit in haar schort zak stak en verdween". „Op de zaal lag een kind van drie jaar naast een stervende, oude man. Een jongen van tien jaar en een van zestien jaar-lagen eveneens naast een zeer oude man, wiens bed zo was ge plaatst, dat er tussen hem en de jon gens geen gordyn kon hangen, waar- ADVERTENTIE Davitamon 10. het complete drageetje dat zorgt voor extra weerstand en ff vitamine-reserve. door deze oude man, die zich vaak be vuilde, te kijk lag als hij werd gewas sen. Het komt geregeld voor, dat men kleine kinderen tussen oudere patiënten legt". „Omdat er geen brood meer was, kreeg ik drie dagen lang geen ontbijt. Als een patiënt eens mopperde (over het slechte eten) kreeg hij van een stafzuster te horen: „U kunt toch weg gaan, de deur is nooit op slot". Of: „U moet niet mopperen, want het kost u hier toch niets". „Op zaal acht lagen verschillende patiënten die alles lieten lopen. De reuk was verre van aangenaam. De lo pende patiënten moesten van een vie ze tafel eten. Een tafelkleed werd ge weigerd". Een van de klagende patiënten wijst er nadrukkelijk op, dat het vooral om de infectiezalen 7/8 gaat, want in 1965 lag hij op de afdeling 30-40, waar hij nooit tot het schrijven van dit relaas zou zijn gekomen. „Ik heb daar lange tijd vertoefd en altijd gezegd: goed, het is een oud zie kenhuis, maar ik heb over de verple ging en de voeding niets te klagen". De klachten slaan op de afdelingen infec tie en urologie. In het rapport wordt voorts opge merkt, dat de hoogleraren Borst, Te- gelaers en Van Enst al eerder een rap port vol kritiek hebben uitgebracht, dat echter „verdonkeremaand" zou zijn. Hierin werd ook kritiek geuit op 't bui ten laten wachten van bezoekers en op de vuilnisemmers, die te lang buiten staan. De Civitascommissie gezondheids zorg conclusdeert„Dit zijn zaken, waarover men zich niet alleen behoort te schamen, maar waaraan op zeer kor te termijn iets moet gebeuren". ADVERTENTIE STEDUM In de radio- en tv-zaak van de firma Knoop in Stedum heeft maandagmorgen een grote brand ge woed. Daarby Ring de hele inboedel verloren en de winkel brandde totaal uit. De brandweer van Stedum, die werd geassisteerd door die van Lopper- sum wist het woongedeelte van het pand te behouden, hoewel dat ernstige waterschade opliep. De totale schade wordt geraamd op f 100.000,-. De oor zaak van de brand is niet bekend. VENLO Maandagmiddag is door onbekende oorzaak brand uitgebroken op de bovenverdieping van een pand aan de Kalkenkerkerweg te Venlo. Op deze etage waren auto-onderdelen op geslagen, die toebehoorden aan de han delaar J. van Susteren uit Venlo. De bovenverdieping brandde totaal uit, waarbij de voorraad onderdelen geheel verloren ging. De brandweer wist de belendende percelen te behouden. De schade, die circa 30.000 gulden bedraagt, wordt door verzekering gedekt. BRIELLE Een felle brand heeft maandagavond laat in Brielle het bo vengedeelte van een garagebedrijf aan de Nobelstraat verwoest. De brandweer bestreed het vuur met zeven stralen. De omvang van de schade is nog niet vastgesteld. Het vrij grote pand is eigen dom van de firma Vink. 'en artikel in „De Gelderlan der" over de crisisjaren 1929- 1939 heeft een ware run veroor zaakt op een slagerij in Nijmegen. In dat artikel was een adverten tie uit die tijd opgenomen, waarin een slager adverteerde met onder andere biefstuk van 75 cent per pond, gehakt van veertig cent per pond en gerookte hammen van tachtig cent. Vele Nijmegenaren trokken naar de slager. Uit de Betuwe kwam een vrouw, die twintig kilo vlees en een aantal hammen bestelde. Zij schrok toen de slager die aanvankelijk van niets wist haar de rekening van tweehon derd gulden presenteerde. De be stelling werd weer uitgepakt. Een meneer in Cuyk bestelde te lefonisch nog meer. Hij wilde bo vendien. dat het gratis werd thuis gebracht; dat stond tenslotte in de aevertentie. Slechts met moeite heeft de slager de mensen kunnen overtuigen dat het een advertentie betrof van jaren terug. HOEVEN Als de plannen van de kleine VVestbrabantse gemeente Hoeven doorgaan, komt er binnen enkele jaren een ruimtevaartpark. Maandag werd de maquette van dit voor Nederland en wellicht zelfs internationaal gezien unieke project gepresenteerd. Dit ge beurde door prof. ir. dr. J. M. J. Kooy, ruimtevaartdeskundige en lector aan de Koninklijke Militaire Academie te Breda, en door Joop Geesink uit Amsterdam. Ze hebben resp. de wetenschappelijke re search verricht en het project artistiek voorbereid. Het ruimtevaartpark draagt de naam Lunarama De research heeft tot dusverre een bedrag van bij na f 30.000 gevergd. Het totale project bestaat uit een maanlandschap en een dorp uit het ste nen tijdperk, met dieren uit de prehisto rie. In eerste instantie zal Lunara ma ongeveer vier miljoen gulden gaan kosten. Het idee voor het project is ruim een jaar geleden gelanceerd door het .ge meentebestuur van het 6.000 zielen tel lende plaatsje Hoeven, gelegen tussen Breda en Roosendaal. Hoeven heeft de laatste jaren» een snelle ontwikkeling doorgemaakt als recreatiegemeente. Met een bosbad en een camping trekt men nu gemiddeld een half miljoen bezoekers per jaar. Om de recreatieve betekenis verder uit te bouwen heeft de stichting, die zich bezig houdt met de recreatie- mogelijkheden in Hoeven thans besloten eén nationale attractie tot stand te bren gen. Het ruimtevaartpark met dorp uit het stenen tijdperk zal nabij het Hoevense bosbad, middenin de bossen, worden ge bouwd. Een jaar geleden werd de ruim tevaartdeskundige prof. Kooij ingescha keld om een en ander in wetenschappe lijk verantwoorde vorm te gieten. De maquette is door Joop Geesink Artists N.V. in Amsterdam aan de hand van adviezen van deze ruimtevaartdeskundi ge tot stand gebracht. Het park wordt ongeveer 80.000 vier kante meter groot. Als basis van Lu narama dienen twee natuurgetrouw nagebootste maankraters. Deze kraters krijgen wanden van acht meter hoog om Lunarama te isoleren van de om geving. Het landschap wordt gevormd door lavagesteente en hoog oprijzende kraterwanden. Met maantaxi's zullen de bezoekers het maanlandschap kunnen verkennen. Een avond in de Kamer betekent voor minister Luns, dat hij een kilo lichter thuiskomt. Hij onthulde dit gisteravondtoen hij als gast optrad in het Vlaamse televisieprogramma „Ten huize van...", dat in de ambtswoning van de minister was opgenomen. Het risico van een gewichtloze minister van Buitenlandse Zaken is overigens niet groot, want mr. Luns verwacht niet, dat hij nog lang minister zal zijn. Hij noemde het meer dan waarschijnlijk, dat in een ander kabinet ook een andere minister van Buitenlandse Zaken zou zetelen en hij kon zich best voorstellen, dat hij het prettig zou vinden geen minister meer te zijn. Een minister mag niet een soort na tionale instelling worden vooral niet in een democratisch land. Langdurige ministerschappen als het zyne dr. Vondeling zal het er helemaal mee eens zyn waren eigenljjk geen aanbeve ling. Minister Luns gaf als recept voor een goede minister van buitenlandse zaken: Hij moet een zekere afstand nemen van personen, een aangeboren tact hebben, ook het buitenland aanspreken, talenken nis bezitten en goed gezond zijn. De moeilijkste beslissingen in zijn le ven heeft hij in 1952 moeten nemen, toen hfj voor het ministerschap werd gevraagd. Hij had altijd marine-officier willen worden, maar was net twee dagen te oud toen hij zich aanmeldde. De di plomatie heeft hem ook altijd erg geïn teresseerd, maar de politiek 'minder. Mr. Luns bestreed, dat hij „een recht se prominent" of zelfs „een typische re actionair" zou zijn. „Voor de oorlog zou men mij bepaald iemand met sociaal vooruitstrevende ideeën hebben gevon den, ma^r met het klimmen der jaren ben ik wel wat conservatiever gewor den". Daaraan zal het ook wel liggen dat de minister het niet moeilijk heeft met beslissingen van de paus. „Ik heb geen behoefte aan enige honderden pau sen die het allemaal beter weten. Als dé paus heeft gesproken, is voor mij de zaak eigenlijk afgedaan. Ik heb een volg zame natuur en de pil heeft op mij uiter aard minder invloed dan op de dames". Dat hij ooit nog eens de tijd zal vin den om memoires te schrijven, leek mr. Luns niet waarschijnlijk, al probeert hij af en toe wel een dagboek bij te houden. In een speelse bui heeft hij niettemin weieens de titel van eventuele memoires ontworpen: „Grote mannen, die mij heb ben gekend". De radicaler oordeelsvorming over ge beurtenissen in het buitenland schreef minister Luns toe aan het feit dat de Nederlanders zich een eeuw lang nauwe lijks voor het buitenlands Beleid hebben geïnteresseerd, maar er nu hevige be langstelling voor opbrengen. Dat ver scherpt de kritische zin. „De Nederlan der is overigens graag anti", zei minis ter Luns. „Maar als puntje bij paaltje zou komen, zou het Nederlandse volk zeker de Amerikaanse kant kiezen." ADVERTENTIE ROTTERDAM Voor de derde maal binnen twee maanden is bij een juwelier aan de Oostzeedijk in Rotter dam ingebroken. Dieven stalen dit weekeinde voor twintigduizend gulden aan sieraden, na dat ze de etalageruit van de winkel met een steen hadden vernield. Uit het huis van een fabrikant aan de C.N.A. Looslaan verdwenen siera den ter waarde van 25.000 gulden en een bedrag van tweeduizend gulden. Binnen de kraters zal men modelen van ruimtevaartuigen kunnen bezichtigen en in de kraterwanden worden diorama's gebouwd. Reusachtige, driedimensionale uitbeel dingen zullen de bezoekers een indruk geven van wat de ruimtevaarder te zien krijgt op zyn vlucht. Deze diorama's zal men regelmatig kunnen aanpassen, al naar de ontwikkeling van de ruimte vaart. In een andere maankrater worden een luisterstation en een observatie post voor satellieten opgesteld. Hier zal ook, onder grote plastic koepels, worden getoond hoe toekomstig aards leven moge lijk wordt op de maan. Wie er prijs op stelt, zal zich in de maankrater, in ruim tekostuum gestoken, kunnen laten foto graferen. De gemeente Hoeven hoopt voor haar plan een rijkssubsidie te krijgen. Men hoopt verder, dat niet alleen dagrecrean ten, maar ook veel scholen getrokken zullen worden door Lunarama Technisch kan het ruimtevaartpark binnen twee jaar verwezenlijkt worden, aldus hopen de initiatiefnemers. DEN HAAG Twee leden van de PvdA zyn zonder hun voorkennis of instemming in een circulaire van het Comité Democratisch Appèl ver meld als kandidaten voor het partijbe stuur. Het zijn de heren D. Dolman en A. Stemerdink. Zij zeggen te zijn benaderd door een partijgenoot, „van wie wij in de verste verte niet vermoedden" dat hij meewerkte aan het Comité Democra tisch Appèl met het verzoek kandidaat te zijn voor het bestuur dat te veel mensen van Nieuw Links zou omvatten. Ondanks hun verklaring dat zij geen kandidatuur, die is gericht tegen een bepaalde groep, wilden aannemen, werden hun namen in de circulaire ge noemd. „Wij willen niet behoren tot De mocratisch Appèl, noch tot Nieuw Links of enige andere groep. Wij zijn overtuigd lid van de PvdA en daarmee basta", aldus de heren Dolman en Ste merdink. g Dit is de maquette van het maanlandschap, dat als de f plannen doorgaan deel zal uit- maken van het ruimtevaartpark in het Brabantse Hoeven. DEN HAAG De 2700 Nederlands# registeraccountants, verenigd in het Ni» vra (Nederlands Instituut van Register accountants) hebben ernstig bezwaar tegen het onlangs ingediende wetsont werp om administratieve en belasting adviseurs van het midden- en kleinbe drijf de titel accountant te geven. Het Nivra wil voor de behandeling van de wet in de Tweede Kamer bin nen en buiten de accountantswereld de discussie op gang brengen en overweegt een klachtenbrief aan de leden van het parlement te sturen. 99 ZUTPHEN „Een van de argumen ten voor het priestercelibaat is de be schikbaarheid. Daarbij gaat het niet om de mentaliteit van beschikbaar wil len zijn, maar om de mogelijkheid van beschikbaar zyn. Men wordt immers niet beperkt door zeer reële verplichtingen die de gehuwde staat met zich meebrengt." Dit zei kardinaal Alfrink tijdens de wijding van diakens in Zutphen. „Op louter praktische, existentiële gronden heeft de keuze voor de celibataire le vensstaat in dienst van het Godsrijk zin", meenden de kardinaal. „Het zou interessant zijn een onderzoek in te stellen naar de wrijvingen die gehuw de mensen ondervinden tussen hun be schikbaar willen zijn voor de mede mens en hun verplichtingen als gehuw den." De kardinaal zei dat het bezoek dat hij onlangs aan Afrika heeft gebracht, hem ervan had overtuigd dat het celi baat voor priesters, broeders en zus ters de geloofsverkondiging en het mis siewerk ten goede komt. DEN HAAG De begroting van Den Haag zal spoedig sluitend kunnen zijn. In Amsterdam en Rotterdam is dit pas over enkele jaren het geval. Dit delen de ministers Witteveen (fi nanciën) en Beernink (binnenlandse zaken) mee in een nota aan de Tweede Kamer. Amsterdam krijgt voor 1969 een ex traatje uit het Gemeentefonds van 35 miljoen-gulden; -Rotterdam ontvangt zestien miljoen en Den Haag zal dan nog een tekort hebben van zeventig miljoen, Rotterdam heeft dan nog ruim vijftig miljoen tekort en Den Haag ongeveer zes miljoen gulden. De twee ministers zullen binnenkort een wetsontwerp indienen voor een toekomstige verhoging van de uitkerin gen' aan de drie grote steden. Het blijkt mogelijk te zijn, dat deze gemeenten orde op financiële zaken stellen. De gemeentebesturen hebben plannen ingediend om hun financiële positie te verbeteren en de ministers verwachten, dat deze voornemens ook „met grote kracht" zullen worden ver werkelijkt'. Dit houdt in dat plannen, die alleen maar geld kosten zo zullen worden „uitgesmeerd" dat ze de be grotingen niet uit hun evenwicht ha len. Gedeputeerde Staten moeten de fi nanciële ontwikkeling van deze drie grote steden scherp en kritisch blijven volgen. De ministers herinneren er in hun nota aan, dat een jaar geleden werd begonnen met een regelmatig overleg tussen hen en de colleges van burge meester en wethouders met als doel gezamenlijk een oplossing te vinden voor de financiële perikelen van dë drie grote steden. Er zijn werkgroepen ingesteld die voorstellen hebben ge daan. Deze worden nu bestudeerd. Waarschjnlijk zal een aantal van die suggesties leiden tot maatregelen, die de drie steden uit het slob kunnen hel pen. Deze zomer hebben de twee minis ters bekeken op welke manier Amster dam, Rotterdam en Den Haag kunnen worden geholpen. Het resultaat was een aanzienlijke verhoging van de uit keringen uit het gemeentefonds. Deze zijn echter niet voldoende om alle tekorten weg te werken. Daarom is aan de drie gemeenten gevraagd op welke manier ze zelf in 1969 en volgen de jaren hun tekort zouden kunnen wegwerken. Den Haag heeft geant woord dat het voor 1969 een nagenoeg sluitende begroting kon indienen; Am sterdam heeft een aantal maatregelen genomen, die tot een aanzienlijke ver mindering van zijn tekort kunnen lei den. Er zal het volgend jaar echter nog geen sprake kunnen zijn van een sluitende begroting. Ook Rotterdam heeft een aantal maatregelen genomen verhoging van de tarieven voor elektriciteit, wa ter, straatbelasting, opcenten persone le belasting, hondenbelasting, reini gingsrechten, weekabonnementen op tram en bus, verpleeggelden en voor ambulancevervoer maar ook deze leveren geen sluitende begroting op. Verdere steun van het Rijk is nodig, speciaal voor onderwijs, openbaar vervoer, de havens en de ziekenhui zen. Amsterdam en Rotterdam zullen er, zo staat in de nota, voor moeten zor gen dat de tekorten geleidelijk ver dwijnen. In 1974 moeten ze een slui tende begroting hebben. Een planning voor investeringen en een meerjaren begroting voor bijvoorbeeld vijf jaar kunnen een goede steun in de rug zijn. Amsterdam heeft reeds toegezegd dat het tot een planning op langere ter mijn wil komen. Er zijn echter onzeke re factoren, die ertoe kunnen leiden, dat de begroting in 1974 nog niet zal sluiten. Ook de besturen van de beide andere steden wezen op deze onzeker heden in de toekomst. Rotterdam wees met name op de tekorten bij de exploitatie van de havens. De regering hoopt dat zij voor 1 juli van het volgende jaar conclusies kan trekken uit de studies, die werkgroe pen maken over de tekorten bij het onderwijs, de ziekenhuizen en het openbaar vervoer, aldus de nota aan de Tweede Kamer.

Digitale periodieken - Gemeentearchief Veenendaal

De Vallei | 1968 | | pagina 8