„Vooruit weten is macht" Mr. Van Gelder draagt K.L.M.- beurs over wegens pensioen Rennies Kans voor stem uit Zuid-Afrika Mensheid stap omhoog naar een nieuw levensniveau Radicaal dr. Boukema is onaangenaam getroffen, maar blijft lid van A.R.P. OOSTENRIJKSE FUTUROLOOG JUNGH WIL OPRICHTING VAN EUROPEES INSTITUUT VOOR DE TOEKOMST TRUDIKOELEMANZANGCARRIÈRE IN EUROPA Voorspellingen over computertijdperk Sommige mensen hezen Martini omdat bet beter staat i MARTINI TISSOT Twintig jaar lang financieel directeur De meeste mensen kiezen omdat die beter smaakt GELDGEBREK DRINGEND de Tissot PR 516 met extra schokbrekers UITLAATKLEP KLUIF Brandend maagzuur, MONOPOLIE Door brief van drie partijvoorzitters m\ Béétje verraden Sceptisch .EEN NOOT MEER TERUGKOMEN I WOENSDAG 18 DECEMBER 1968 ADVERTENTIE Rosso - Bianco - Extra dry ADVERTENTIE 55-jarige in Oostenrijk geboren, thans in Berlijn wonende dr. Robert Jungk, die Europese vermaardheid heeft gekregen voor zijn initiatieven om bij alles wat thans in de maatschappij omgaat het oog op de toekomst te richten, was dezer dagen in Nederland. Hij was ere-gast van de Vereniging van Beroepssociologen in Nederland, die in Utrecht een najaarsconferentie hebben gehouden. ►.Ik vind futuroloog een naar woord", zo zette dr. Jungk uiteen. Het doet hem te veel aan toekomstvoorspellers en astrologie denken. En daar is hy volkomen wars van. „Als we niet meer dan we tot nu toe in de wereld hebben gedaan methoden gaan ontwikkelen, die ons in staat stellen feitelijke toekomstige ontwikkelingen te voorzien, dan gaan we op menig terrein in onze steeds ingewikkelder wordende maatschappij een chaos tegemoet. Tot nu toe hebben we gezegd: kennis is macht. Ik wil daaraan vastknopen: vooruit weten is macht". Min of meer als pionier werkt dr. Jungk. die als vluchteling allerlei na tionaliteiten heeft gehad en vele jaren in Amerika heeft doorgebracht, nu al jaren aan de opbouw van de futurolo gie. Op Schiphol werd hij vorige week begroet door onze Nederlandse expert op dit terrein, prof. Fred Polak, die hem aanvulde met: „Futurologie wordt nog helemaal niet als wetenschap be schouwd, maar het moet dat wel wor den. We staan aan de wieg van deze nieuwe tak van wetenschap, die naar ik hoop in de maatschappij van de toe komst niet meer weg te denken zal zijn". Dr. Jungk heeft in Oostenrijk 3 jaar lang een door hem opgericht instituut voor toekomstige problemen geleid. Toen ging het ten onder aan geldgebrek. Op het ogenblik is hij president van het in Londen gevestigde instituut „De mensheid van het jaar 2000"; talloos zijn zijn publikaties over toekomstbeel den met waarschuwingen voor de hui dige generatie zich bij alles wat nieuw ontworpen en gedaan wordt af te vra gen: welke gevolgen zal dit in de toe komst hebben, in welke wereld zullen mijn kinderen straks leven, laat ons daar nu voor zover mogelijk rekening mee houden en daarop ons werk po gen af te stemmen. De wereld komt geleidelijk tot het inzicht, dat het niet langer kan gaan als vroeger, waarbij de mensheid, de kerk, de politici, de maatschappelijke instellingen zich hoofdzakelijk op het heden richten. Steeds meer wordt inge zien. dat we met alle middelen moeten pogen concreet en wetenschappelijk een inzicht te krijgen, op allerlei ge bied, van wat ons in de toekomst te wachten staat. Het begint al te dagen. Er wordt al tegen overbevolking ge waarschuwd, er worden pogingen ge daan deze te voorkomen, maar we zijn daarmee wel wat laat komen aanzet ten, aldus dr. Jungk. Bovendien is er een gapend gat tussen de adviezen van hen, die vooruit kijken en wat de poli tici doen. Terreinen die braak liggen en die dringend moeten worden onderzocht op hun toekomstige waarschijnlijkhe den zijn bijv. sociale als het aantal werkuren per week, de vrüetydsbe- steding, de opvoeding en het hoger worden van de gemiddelde leeftijd. ..Er zal binnen afzienbare tijd een dag komen, waarop we niet meer, zoals nu nog vrijwel overal als nor maal wordt geaccepteerd, met de ele mentaire schoolopleiding ophouden, als de kinderen 14 of 15 jaar oud zijn. Er zal een tijd komen, waarin iedereen het heerlijk zal vinden om verder te studeren en die studie zal waarschijnlijk door het bedrijfsleven of de regeringen aan de studerenden worden uitbetaald als loon. Die din gen beginnen nu al, maar we hou den er geen rekening mee. Zij zul len alle grote verschuivingen in het maatschappeiyk leven teweeg brengen en het minste wat we kun nen doen is toch naar mijn mening ons daarin ernstig te verdiepen. Dat De Tissot PR 516 is een echt h orloge voor de actieve man die zwemt, golft, tennist, paard-en autorijdt.Hetuur~ werk heeft schokbrekers en iszwevend" in de kast op gehangen. Daardoor eerst echt onbreekbaar. Automatisch met datum, in staal of doublé f l98renf Z00.- Zonder datum, met hand opwinding f 135s- en f 1ST.. SCHIPHOL Op 31 december is mr. A. H. van Gelder, die dit jaar 65 is ge worden, aan het einde van de rit gekomen. Dan zal hy aftreden als financieel directeur van de K.L.M. Hy zet dan een streep onder een twintigjarige carrière bij onze nationale luchtvaartmaatschappy, die nu snel naar een jaaromzet van •en miljard gulden groeit. Dr. Albert Plesman, die hem in 1948 weghaalde by de Twentsche Bank, wist wie hjj aantrok, „jy bent onze interne bankier. Als we geld nodig hebben, moet jy zorgen dat het binnen is in welke geldsoort ook," zei hy. Mr. Van Gelder heeft het geweten. „Ik kwam erbij in de tijd van de grootst mogelijke wirwar van devie- zenbepalingen. Uit de gekste landen moest het geld, dat we daar ontvingen, worden weggehaald, naar New York worden geleid waar wij vliegtuigen moesten kopen, naar Londen waar we benzine vandaan haalden en uiteraard naar Amsterdam". Het was avonturieren in die tijd om de geldstroom, die eigenlijk van de KLM was, in beweging te houden. „We hebben in de tabakshandel gezeten, in de tapijtenhandel, we hebben switch- handelaren ingeschakeld. Maar ik heb in die tyd respect gekregen voor het inzicht van De Nederlandsche Bank, die een grote mate v«n soepelheid aan de dag legde. Wij hadden twee man van De Nederlandsche Bank permanent op kantoor zitten". „Onze grootste operatie was de in troductie van onze aandelen in New York. De KLM heeft daardoor een on voorstelbare bekendheid gekregen. De deuren werden wijd voor ons geopend. Ik kan wel zeggen dat deze introductie de basis is geweest van veel van onze financiële operaties". Hij heeft er wel eens hoofdpijn van gehad en slapeloze nachten, maar naar buiten was mr. Van Gelder de rust zel ve. Slechts de onafscheidelijke sigaret verraadt de spanning van de man, die alle stormen over zich heen heeft voe len gaan, ook de interne reorganisatie van het bedrijf. Altijd heeft hij zich staande gehouden. Hij moet slechts bukken voor de ijzeren pensioenwet. „Die sigaret is mijn uitlaat". „Ja, aanbiedingen voor de toekomst heb ik wel gehad, maar voor niet een heb ik al een beslissing genomen. Ik ben blij dat ik nu in volle vrijheid din gen kan gaan doen, waar ik zin in heb. Ik ga beslist verder studeren op finan cieel gebied. De geschiedenis van het geld is geweldig. Ik krijg nu de kans om liet op een iets meer filosofische manier te bekijken". „Bovendien komen we nu in een heel ander tijdperk, dat van de computer. Ik heb er wel niet direct mee te ma ken, maar als je daar niet in gegroeid ben, voel je dat als een gemis. Mijn op volger is daarvoor de aangewezen Die opvolger, accountant, 51 jaar, dertig jaar gewerkt bij het concern van De Bijenkorf, het laatst als direc teur-administratie en financiën, de heer E. Beekman, ziet niet tegen zijn nieu we functie op. „Als je er tegen opziet moet je er niet aan beginnen. Ik rea liseer me wel. dat het een kluif is, maar wanneer het een vers broodje van de bakker zou zijn, zou er ook geen aardigheid aan zijn". De heer Beekman neemt van zijn voorganger een goed gevulde kas over, maar wat belangrijker is, uitzonder lijk goede relaties in binnen- en buiten land. „Ik heb een kwart jaar erover na gedacht om de functie aan te nemen en ik heb ruim een jaar onder de heer Van Gelder gewerkt". De kluiven liggen in de luchtvaart voor yet opscheppen. Het lijnennet. „Wij zijn de maat schappij met het op een na grootste lijnennet. Op de eerste plaats staat de Air France". Samenwerking. „De Air Union, het plan voor algehele samenwerking van de luchtvaartmaatschappijen was veel te ambitieus. Toch gaat de samenwer king door. Kijk maar naar de Jumbo jets, de kolossale vliegtuigen die over een paar jaar op Schiphol zullen lan den. Daarmee werken wij samen met Swissair en SAS, een samenwerking voor het eerst in de geschiedenis van de luchtvaart. Trouwens in het Euro pese lijnennet werken wij al veel sa men". Financiering. De tijd is voorbij dat wij alles kunnen betalen uit afschrij ving en ingehouden winst. Daarvoor is ADVERTENTIE druk op de maag, opgeblazen gevoel? Mr. A. H. van Gelder, de schei- dende financiële directeur van de KLM gaat met pensioen. Ergens achterin het jaarverslag staat tus- sen een hele rij namen, de naam 5 van de man die zorgde dat de KLM financieel niet in de knoop E kwam. Zelfs in onze grootste ver- liestijd heb ik de moed niet ver- j loren. want ik wist welke reser- l ves wij hadden aan kracht en aan mensen. Het was alleen zaak om die te mobiliseren" IIIMIMIMIMMinilllllllllMIMIMMMIIMIIIIMIMMMIt de versnelling in ons bedrijf te groot. Men moet niet denken aan steeds nieu we emissies, maar oow bijvoorbeeld aan objectfinanciering, zoals in Ame rika". Mr. Van Gelder draagt met een ge rust hart de beurs van de KLM over in handen van de heer Beekman. „Ik heb een onverbreekbaar vertrouwen in de groei van de luchtvaart. Zeker, er zullen beslist groeistuipen voorkomen, maar de groei gaat in snel tempo ver der. Er wordt nu al gezegd dat Schip hol te klein wordt. Nou is dat niet ge weldig?" j 0 De vermaarde Oostenrijkse fu- j turoloog Robert Jungk was l eind vorige week in Nederland. Op Schiphol werd hij ven\>elkotnd door zijn Nederlandse collega prof. F. Po- s lak (links). iiiaHiiiiiiiiiiaiiiaiintaaMiiiaiiiiiiNiaiiiaiiinifmn doe* relatief bezien nog vrijwel nie mand als dagtaak". Wat er tot dusverre aan „vooruit zien" is gedaan komt in feite voorna melijk neer op de technici uit het be drijfsleven en op de regeringen. Zon der dit op zich zelf te willen veroor delen meent dr. Jungk, dat deze „kunst" niet mag worden gemonopoliseerd door bedrijfsleven en regering, doch werke lijk moet worden gedemocratiseerd. Als dat niet geschiedt, dan zullen "we dit moeten beschouwen als een stille vorm van totalitarisme, als een kleine vorm van aanval op de democratische ver worvenheden. Zijn ideaal is de oprich ting van een Europees instituut voor de toekomst, dat over voldoende fond sen zal beschikken om van de huidige initiatieven een werkelijk concrete we tenschap te maken. In Amerika wordt al veel geld uit gegeven aan de toekomst, miljoenen dollars, doch steeds op een gespeciali seerd terrein: de luchtmacht of de avia tiek als geheel, de techniek e.d. Ame rika loopt achter bij Tsjecho-Slowakije, waar men drie jaar geleden ernstig is begonnen aan het vooruitdenken op so ciologisch en psychologisch terrein. „De mensheid staat op het punt een stap omhoog naar een nieuw levens niveau te ondernemen", aldus dr. Jungk. „Wij kunnen het ons niet meer per mitteren om de toekomst achteloos te behandelen. Alle onderdelen van de maatschappij grijpen ergens in elkaar. Nu de geleerden op allerlei terrein zo veel presteren, wordt het tijd dat zij zich op het terrein van de toekomst gaan bewegen, zodat'men kan pogen te voorkomen, dat een van de vele rader tjes in de maatschappelijke machine niet voor zijn taak berekend is en daar door de hele machine vertraagt". ADVERTENTIE 1641 JOOST VAN DEN VONDEL RIJMT "TREK" OP "VLEK". DICHTERLIJKE JENEVER IN KLARE TAAL. Wel wis en waarachtig was in die fljd Vlek'' er al. Van 1550 af wordt "Vlek" volgens hetzelfde oude recept uitzuiver graan gestookt. Ook die extra zachte jonge jenever "Vlekje". Voor een merk- jenever zéér voordelig: 10.25 per liter. ANNO 1550 Uy kykt van uit zün nieuwe huis aan de rand van Amstelveen uit op een oude, berijpte boerderij. Dan zegt de a.r.-radicaal dr. P. J. Boukema: „Het zou een daad van chantage zijn als we nu uit de Anti-Revolutionaire Partij zouden stappen. De brief van de drie partijvoorzitters op zich is voor ons geen aanleiding om afscheid te ne men. Maar we voelen ons door de gang van zaken wel uiterst onbehaaglijk. Het positief reageren van de voorzitters op verlangens uit de provincie is niet in overeenstemming met de geest van de partijresolutie van 25 mei. Je moet alles vermijden wat vooruitloopt op de be slissingen in de Achttien. En zelfs daar achter zetten we een vraagteken". Dr. Boukema voelt zich niet door zijn partijbestuur verraden. Een dergelijk zwaar woord wil hij niet gebruiken. „Mijn collega-radicaal Scholten (mr. J. N. Scholten) heeft het wel gebezigd, maar ik heb de indruk dat hij toen doelde op een bewering in een krant over landelijke samenwerking. Daar over staat niets in de brief". „Toch voel ik me wel een béétje ver raden. De publikatie heeft op mij een ongelukkige indruk gemaakt. Op deze manier was het overleg in het Centraal Comité (zaterdag in Utrecht) bijzonder moeilijk. Het belemmerde de oordeels vorming, nu publiekelijk bekend was. wat de voorzitters in hun ontwerp-brief hadden geschreven. „Het gebeurt wel meer dat geheime rapporten of brieven uitlekken, maar in de politiek gebeurt het de laatste tijd vrij regelmatig. Je vraagt je af of er soms opzet in het spel is. In ieder ge val zit je met de gebakken peren, want je vrijheid van handelen is beperkter geworden". Waarheen willen de a.r.-radica- len? „Dan moeten we terug naar de ver kiezingen. De ARP ging die in met een partijprogram waarover we wel te vreden waren. Het gaf een behoorlijke basis voor de ontwikkeling van onze partij in progressieve richting. Ik had wel vertrouwen in de ARP. Toen kwam de grote teleurstelling: er kwam een kabinet, waarin ook de VVD trok. Dat leek mij niet bij uitstek de partij om mee te helpen aan het verwerkelijken van onze wensen. Een aantal anderen en ik werden spijtstemmers, later a.r.- radicalen". Dr. Boukema, lector in de rechtswe tenschappen aan de Vrije Universiteit in Amsterdam, staat sceptisch tegenover de besprekingen in de Achttien. „Wij willen niet toe naar één christen-demo cratische partij. Je ziet het in andere landen in West-Europa. Dat zijn com promis-partijen. Bovendien: voordat je beslissingen neemt, moet je weten welk programma moet ons liggen. En dan de belangrijkste vraag: welke garanties zijn er dat zo'n programma ook inderdaad zal worden uitgevoerd. Over die garan ties weten we nog niets!" „Daarom is het van de partijvoorzit ters en in een vroeger stadium van de fractieleiders (t.v.-uitzending, Drach ten) voorbarig om je nu zo op te stellen alsof er al een eenheid is, alsof de zaken al zijn afgerond. Je moet als ARP oppassen dat je je vrijheid van handelen niet helemaal kwijtraakt". Dr. Boukema haalt er nog even de resolutie van het A.R. Partij convent van 25 mei bij. „Wij beschouwden het gesprèk in de Achttien als een proef boring. Wij hebben het voortzetten er van geaccepteerd, op voorwaarde dat we later een uit de bus komend pro gram goed zouden kunnen beoordelen. Tijdig. In de partij organen. Als wij nu „goedendag" zouden zeggen zouden ze ons „voorbarig" kunnen noemen". De A.R.P. praat toch ook nog met de Politieke Partij Radicalen? „Het gesprek moet doorgaan. Onze delegatie moet bekijken of er enigerlei programmatische overeenstemming is te bereiken die zou kunnen leiden tot een rol voor de PPR bij de vorming van een kabinet in 1971. Door middel van dit soort besprekingen zou je tot een regeringscombinatie kunnen komen". ..De ARP moet zich niet alleen in de richting van de Achttien oriënteren. Het kan ook zijn dat bij het beoordelen van programma's en garanties de Partij van de Arbeid een aantrekkelijker partner zal blijken dan de KVP. Daarom zou imiiiiiiiiimimiiiimiiiiiiiimmiiiiiiiiiiiiMiimmiiiiiiiimii iiimimminij. Fr was dezer dagen bijna iets aan de hand met Trudi Koeleman uit Zuid-Afrika: ze zong niet. Geen ari- aatje, helemaal niets. Want gisteren zat ze te vertellen, op haar kamer in Rotterdam, de stad waar ze zang en pianolessen krijgt van bijvoor beeld de muziekpedagoge Jo Bolle- kamp. En ze vertelde bijvoorbeeld, dat ze als veertienjarige leerlinge van de Meisies Hoër Skool in Preto- ia 's avonds al concerten gaf, door leel Zuid-Afrika. Want Trudi Koele man heeft, zoals ze zelf zegt: „Iets in haar keel, waarmee ze doodge woon móet zingen". En intussen is ze in Nederland stapelgek geworden op de groentemarkt en de rommel markt. de huizen „die allemaal een geschiedenis hebben" en de mensen die op straat patates eten „Dat hebben wij in Zuid Yfrika al lemaal niet", zei ze in zeer goed Nederlands, dat ze zelf dan wel he lemaal niet zo goed vindt, maar dat het toch is. „Wij breken de huizen desnoods na twintig jaar weer af, wanneer ze bouwvallig zijn en wij eten niet op straat. We eten alleen buiten als we braai-vlees maken, barbeque-en dus. Dat doen de Zuid- Yfrikaanders al heel lang; barbeque- en is bij ons eigenlijk een boerenge- woonte." J Pretoria werd ze 25 jaar geleden geboren en daar haalde ze het eind examen van de Meisies Hoër Skool. Direct daarna ging het naar een con servatorium in Pretoria, waar een Nederlander de directeur is. Daar haalde ze het einddiploma voor zang en pianospel, ze slaagde in dezelfde tijd ook nog eens aan de muziekfa- culiteit van de Universiteit van Zuid-Afrika en als „tussendoortje" haalde ze het diploma orgelspel bij de Raad vir Kerk Musiek. \ls ik nu eerlijk ben, zijn de mensen destijds te hard met me van stapel gelopen", zei Trudi Koelman. „Ik zong wel en iedereen vond dat prach tig, zo'n veertienjarig meisje op een concertpodium. Ik kwam voor de ra dio, ik studeerde, ik wilde wel. Maar later, toen ik twintig was, heb ik dat moeten bekopen. Want opeens stonden mijn stembanden veel te >trak en stroef en ik mocht een jaar een noot meer zingen". Na haar studie op het conservatorium, waar ze ook nog lerares was, is ze dan op advies van de heer George Stam, die Trudi als gast-examinator in Pretoria het eindexamen conser vatorium afnam. Twee en een half jaar studeert ze nu in Rotterdam bij muziekpedagoge Jo Bollekamp en ze werkt ook samen met dirigent Edo de Waard. 9 Maar Zuid-Afrika heeft zün Trudi voeleman nog niet losgelaten. Dit jaar moest ze terugkomen om onder meer te concerteren voor de radio ;>n -met Pasen gaat ze er weer heen. „Dan wordt voor het eerst in Zuid- Yfrika de Matthëus Passion uitge voerd", vertelde ze, „en ik ben ge vraagd om de sopraanpartij te zin gen". Dan gaat ze tegelijkertijd weer even de maispap proeven, waar ze zo gek op is en de sterke boerenbeschuit, die men in Zuid-Afrika bij de koffie eet. „Wij kennen daar bijna geen aardap pelen", vertelde ze, „die maispap, die we 's morgens eten maken we ook 's avonds, maar dan in een heel dikke stijve vorm. Zoiets als de aardappelpuree in Nederland, maar toch anders. Lekkerder". Hetgeen haar er niet van zal weerhou den in Europa te blijven, waar ze zich een goede toekomst wil bou wen. „Lukt beter hier dan in Zuid- Afrika", vond ze, „dat hoop ik ten minste. Er is namelijk een bepaald punt, waarop je zelf niet meer dan je uiterste best kunt doen, maar het van anderen afhangt wat er van je gaat worden. Ik bedoel: dan moet je de juiste mensen kennen." >k wat dat betreft blijft zij de opge wektheid zelve, achter een Neder lands potje thee in een grote kamer met een zwarte piano en gedroogde, Zuid-Afrikaanse Proteabloemen. In by gaand verfyaal vertelt dr. P. J. Boukema (35) waarom hij als radicaal lid bluft van de Anti-Re volutionaire Party. Dr. Boukema is ook lid van het Centraal Co mité van de A.R.P. en van de protestants - christelijke fractie in de Provinciale Staten van N.-Holland. Hy houdt niet van „voor barige" brieven van party voorzitters over vergaande samenwer king bij de Statenver kiezingen in 1970. Hy wil de zaken op dat punt laten zoals ze zijn. Dr. Boukema is rec tor in de rechtsweten schappen aan de Vrüe Universiteit in Am sterdam. Hü studeer de ook aan de V.U. en was assistent van prof. mr. L. W. G. Scholten. 11 promo veerde in 1966 op een dissertatie over: Enke le aspecten van de me ningsuiting in de Duit se Bondsrepubliek en in Nederland. Enkele maanden geleden hield hy een openbare les over Vragen van par- tyrecht. ik een gesprek met de Partij van de Arbeid toejuichen. Niet onmiddellijk laten we eerst even afwachten hoe het de PvdA vergaat maar over een jaar bijvoorbeeld. Automatisme in de part nerkeuze is niet bevorderlijk voor de re geerbaarheid van het land. Dat laatste die regeerbaarheid moet de a.r.- fractieleider mr. Biesheuvel toch wel aanspreken". De a.r.-radicaal heeft vertrouwen in zijn fractieleider. Hij vindt hem een zeer bekwaam politicus, een man met grote leiderscapaciteiten. Evenmin als mr. Biesheuvel, zou dr. Boukema een scheiding der geesten in de ARP willen. Wel verwacht hij van de ARP een dui delijke keuze. „Maar dan op een later tijdstip. Ongeveer een half jaar voor de Tweede-Kamerverkiezingen. Om nu al een politieke keuze te doen lijkt me aan de vroege kant" KOPENHAGEN Tegen het mid den van de jaren tachtig zullen com puters het werk hebben overgenomen van de helft van het aantal mensen, dat nu in de geïndustrialiseerde lan den in het bedryfsleven werkzaam is. De werkloosheid zal dan een veel ern stiger probleem vormen dan momen teel, zo menen de meeste van de 200 computer-deskundigen, die deelnamen aan een internationale conferentie in het Deense Helsingör. Tegen het jaar 2000 zullen alle grote concerns volledig door elektronische breinen worden geleid. In de jaren ne gentig zal geld tot het verleden beho ren. De persoonlijke inkomsten en uit gaven, van salarisuitkeringen tot krui deniersrekeningen, zullen volgens de deskundigen dan worden geregeld door een elektronisch informatiesysteem en er zou geen geld meer hoeven te circu leren. Nog wat andere voorspellingen: In de jaren zeventig zullen com puters normale hulpmiddelen zijn bij het onderwijs. Tegen 1974 zullen de patiënten in de ziekenhuizen dag en nacht on der elektronische controle staan. Omstreeks 1980 zullen de artsen net tv-apparaten verbonden com putercentra kunnen gebruiken om alle bijzonderheden over hun pa tiënten te weten te komen. Ze zul len ook computers gebruiken voor 'iet stellen van diagnoses. In de jaren negentig zullen com puters in de huizen even gewoon zijn als telefoons en televisietoestel len nu.

Digitale periodieken - Gemeentearchief Veenendaal

De Vallei | 1968 | | pagina 11