Amerika geeft meer
geld
voor militaire
ruimtevaart
Apoll
oproject buiten
bezuinigingen
Saigon wacht
op Nixon
r
Een goed uitende...
en een goed begin
Spanning rond positie
Smrkofsky neemt toe
Over de
grenzen
Feiten
VROLIJK VERSLAG VAN ASTRONAUTEN
Albert Heijn
verwacht
verdere groei
NASA ONDERGEBRACHT BIJ LUCHTMACHT?
Rijbewijs verplieht
in
België
Gesprek in Parijs muurvast
Brit wil stuk
kopen
van maan
VERGROTING
PROFITEREN
WEINIG
ONPRETTIG
ZINLOOS
NADEEL
BEDROGEN
DRIE PUNTEN
DINSDAG 31 DECEMBER 1968
mm
1%/fet wel heel stille trom rijn de afgelopen jaren de uitgaven van de Amerl-
kaanse rijksdienst voor luchtvaart (NASA) verlaagd door het Congres.
Heel drastisch verlaagd
Het heette dat die sterke beknottingen noodzakelijk waren geworden, omdat
het militaire conflict in Vietnam zovele miljarden was gaan verslinden. Maar
die beweegreden gold niet voor de Amerikaanse militaire ruimtevaartuit
gaven
Die zijn na het topjaar 1966, in weer
wil van de bezuinigingsnoodzaak ten
gevolge van de strijd in Vietnam, gelei
delijk gestegen. En het ziet er naar uit,
dat die militaire ruimtevaartuitgaven
verder zullen blijven stijgen.
In die richting gaan de wensen van
juist die leden van het Congres die de
laatste bezuinigingen op de uitgaven
van NASA hebben doorgedreven. Dat
zijn in overgrote meerderheid Republi
keinen, partijgenoten dus van de ko
mende man in het Witte Huis, Richard
Nixon. Toch was het een door de De
mocraten beheerst Congres dat min
der geld aan NASA toewees dan de re
gering had gevraagd. Hoe dat kan?
De Republikeinen verzekerden zich
van de steun van Democratische leden
van het Congres uit de zuidelijke sta
ten.
Meivin R. Laird, die het volgende
jaar minister van Defensie wordt,
heeft als Republikeins lid van het Huis
van Afgevaardigden de laatste jaren
geijverd voor een vergroting van de
Amerikaanse militaire inspanningen
op ruimtevaartgebied en meegewerkt
aan het beknotten van de uitgaven van
NASA. En in het verkiezingsprogram
ma van de Republikeinse partij stond
duidelijk te lezen dat er bezuinigd zou
moeten worden op niet-militaire ruim
tevaartuitgaven zolang 's lands finan
ciën nog niet weer gezond waren ge
maakt. Pas wanneer het zover was
konden de voor NASA gewenst geach
te bestedingen weer een hoge priori
teit krijgen.
Toen de afgelopen zomer de bezui-
■igingsbijl viel dachten velen, dat het
Amerikaanse ruimtevaartsprookje uit
was. Zij hoopten dat van de ongeveer
zeshonderd miljoen dollar, waarmee
de toch al laag gehouden begroting
van NASA was besnoeid, anderen zou
den kunnen profiteren. Die anderen
waren degenen, die altijd hadden aan
gevoerd dat de miljarden van NASA
veel beter voor direct aanwijsbaar nut
tige taken konden worden besteed. Tot
die groep behoorden niet alleen socio
logen en beoefenaren van andere
maatschappijwetenschappen, maar ook
sterrenkundigen en natuurkundigen die
vonden dat NASA verhoudingsgewijze
veel te veel geld uitgaf voor het pro
ject-Apollo en veel te weinig voor zui
ver wetenschappelijk onderzoek, waar
voor geen bemande ruimteschepen en
ontzaglijk grote raketten, zoals de Sa
turnus-5 nodig zijn.
Die rekensommetjes gingen niet op.
Er werd zo weinig mogelijk bij NASA
bezuinigd op het project-Apollo, opdat
beslist voor het einde van 1969 Ameri
kanen op de maan zouden kunnen lan
den, en bijzonder veel op tal van ande
re - wetenschappelijke - projecten
waaraan NASA werkte. En dat bete
kende ontslag juist voor velen van de
onderzoekers in dienst van NASA die
vonden dat hun land het met de „be
mande ruimtevaart" wel wat kalmer
aan kooi doen."
Wat gaat er gebeuren na de landing
van Amerikanen op de maan? Is dan
de razend kostbare wens van wijlen
John F. Kennedy vervuld en daarmede
het project-Apollo afgesloten? Vermoe
delijk niet. De kans is wel groot dat de
nieuwe minister van Defensie, Laird,
de overheveling van NASA's centrum
voor bemande ruimteschepen naar
zijn departement zal doordrijven en
dus alle astronauten met hun ruimte
schepen zal inlijven bij de strijdkrach
ten.
Het is de vraag of de Amerikaanse
luchtmacht groot belang heeft bij ves
tiging van militaire basis op de maan.
Veel meer belang heeft de Amerikaan
se luchtmacht bij het in banen om de
aarde brengen van bemande militaire
observatieposten. Onprettig daarbij is
het voor dr. Wernher von Braun en
zijn team van raketbouwers in Hunts-
vüle, dat de Amerikaanse luchtmacht
voor dat doel de reusachtige Saturnus-
3 niet nodig heeft. Een onprettig voor
uitzicht is dat ook voor de wie onder
nemingen die samen de Saturnus-5's
bouwen. De grootste daarvan zijn
North American Rockwell. McDonnell
Douglas, Boeing en IBM. Bij de eerst
genoemde drie is het afvloeien van
personeel enkele jaren geleden, toen
vast kwam te staan dat de bouw van
de Saturnus-5 een aflopende zaak was,
al begonnen.
De exemplaren van de Saturnus-5
die ai gereed of nog in aanbouw zijn
zullen na de landing op de maan nog
wel worden gebruikt. Het zou zinloos
zijn deze reuzen, die per stuk onge
veer 186 miljoen dollar kosten, op de
schroothoop te werpen. Samen met
verscheidene exemplaren van de klei
nere Saturnus-1B, die altijd nog 42
miljoen dollar per stuk kost, zullen zij
na de landing op de maan worden ge
bruikt voor het brengen in banen om
de aarde van grote bemanbare ruimte
stations, en voor lancering s van een of
meer grote ruimtesondes in de rich
ting van een der planeten.
In de hoop wat meer speelruimte te
krijgen tussen de geweldenaar Satur
nus-5 en de Saturnus-1B bestudeert
NASA thans de mogelijkheid van het
gebruik van combinaties van verschil
lende trappen van die twee raketten.
Eén oplossing is bij voorbeeld een Sa
turn us die alleen bestaat uit de eerste
trap (S-1C) en de tweede trap (S-2)
van de Saturnus-5. Zo'n beknotte Sa-
turnus zonder de derde trap (S-IVB)
van de Saturnus-5, zou een ruimtesta
tion van 112,5 ton in een baan om de
aarde kunnen brengen.
Die oplossing zint McDonnell Dou
glas helemaal niet, omdat de S-IVB
van die onderneming dan helemaal
van de maan is. In de plaats ervan
stelt men daar een „Saturnus-5- ju
nior", een combinatie van de S-1C
(van North American Rockwell) als
eerste trap en de S-IVB als tweede
trap. Slim bedacht, want daarmee
komt North American Rockwell, als
maker van de wegvallende tweede
trap (S-2) van de Saturnus-5, niet bui
ten spel te staan. Toch heeft die oplos
sing een nadeel: de „Saturnus-5 ju
nior" zal ten hoogste 45 ton in een
baan om de aarde kunnen brengen.
Maar goed, bij Douglas McDonnell
willen ze best een geheel nieuwe -
eerste trap gaan maken die, voorzien
van vier, aanjaagraketten met vaste
brandstof, samen met de S-IVB als
tweede trap 48 ton in een baan om de
aarde kan brengen.
Indien het helemaal ware afgelopen
met de ruimtevaartindustrie zou geen
enkele grote onderneming nóg de
moeite nemen met dergelijke plannen,
waaraan vrij kostbaar en tijdrovend
rekenwerk ten grondslag ligt, voor de
dag te komen.
In vele beschouwingen over deze
BRUSSEL Met ingang van morgen
zal het rijbewijs in België verplicht zijn
en zullen alle gegadigden rijlessen moe
ten nemen en examen moeten doen, be
staande uit een theoretisch en een prak
tisch gedeelte.
Sinds een jaar en tot 31 december
van dit jaar konden automobilisten
met een zekere ervaring een rijvergun
ning krijgen door eenvoudig een ver
klaring te tekenen, dat zij zichzelf rij-
vaardig achtten. Daarentegen moesten
onervaren automobilisten, die hun eers
te auto hadden gekocht of zich niet rij-
vaardig achtten, reeds een examen af
leggen, dat in het bijzonder afgestemd
was op hun kennis van de verkeers
regels. Hetzelfde gold voor jongelui met
een leeftijd van 18 jaar, de minimum
leeftijd voor een automobilist
kwestie wordt overigens geen reke
ning gehouden met de militaire ruim
tevaartuitgaven. Die zijn verdubbeld
in de jaren 1960-1962 en zullen het vol
gend jaar meer dan tweemaal zo hoog
zijn als in 1962. Mocht het centrum
voor bemande ruimteschepen van
NASA in Houston inderdaad worden
ondergebracht bij de Amerikaanse
luchtmacht dan zullen de Amerikaan
se militaire ruimtevaartuitgaven die
van NASA spoedig overtreffen.
Op zo'n nieuwe, eigenlijk onderge
schikte, plaats voor NASA. wil de ko
mende minister van Defensie, Laird,
aansturen. NASA moet dan de dienende
taak krijgen, die de voorganger van
NASA, NACA (National Advisory
Committee for Aeronautics) vroeger
altijd heeft vervud. NACA was inder
tijd vergelijkbaar met ons \Toegere
Nationale Luchtvaartlaboratorium,
maar zeer veel groter.
Dr. Von Braun en zovele anderen
die de Saturnus-5 graag in de naaste
toekomst zouden zien gebruikt voor
het ondernemen van langere expedi
ties- naar de maan en nu nog dromen
van ontdekkingsreizen in bemande
ruimteschepen naar de planeet Mars
in de nabije toekomst zullen dan be
drogen uitkomen. En toch zal dan op
een redelijk hoog besteding speil nog
heel veel ruimtevaartwerk door hon
derden grote en kleinere Amerikaan
se ondernemingen worden verzet.
0 De bemanning van het ruimte
schip ApoIlo-8 in Houston is
begonnen aan de „nazorg" van hun
historische tocht rondom de maan.
Zij moeten nu een groot aantal vra
gen beantwoordenwaarvan de ant
woorden van belang kunnen zijn
voor toekomstige maanvluchten.
Op de foto van links naar rechts:
Lovell, Borman en Anders die hier
vrolijk verslag doen van hun bevin
dingen.
ARIJS De Vietnam-besprekin
gen in Parijs rijn gisteravond in
ADVERTENTIE
ZAANDAM De omzetvergroting
van het Albert Heijn-concern in 1968 is
geheel volgens de verwachtingen ge
weest. Ook wat de bouwactiviteiten be
treft is er precies gebeurd wat de di
rectie zich had voorgesteld. Dit ver
meldt het oudejaarsnummcr van A.H.-
flitsen. Voor 1969 verwacht de directie,
dat de omzet verder zal groeien en dat,
in het algemeen, de lijn van 1968 kan
worden doorgetrokken. Er verschijnt
echter nieuwe concurrentie in de vorm
van discount houses, witte schuren,
enz.
Deze ondernemingen hebben reeds vele
klanten gewonnen. Zij kunnen de prij
zen laag houden door te werken met een
klein assortiment, een goedkope winkel
inrichting, en door zich regelmatig niets
van de verticale prijsbinding aan te
trekken". De directie acht deze vorm
van detailhandel een gezond verschijn
sel. dat echter wel de constante aan
dacht nodig heeft.
De directie constateert voorts: een
kwart van de Nederlandse horecabe
drijven is noodlijdend. Er moeten in de
ze sector andere wegen worden inge
slagen, die leiden tot een efficiëntere be
drijfsvoering. „Albert Heijn is met zijn
restaurants al een eind onderweg en is
er van overtuigd dat, bij een verdere
stijging van de welvaart, het buiten-de-
deur-eten in Nederland steeds meer in
zwang zal raken. Dat betekent, dat voor
doelmatig geleide restaurants wel de
gelijk grote mogelijkheden zullen op
doemen".
Bij een eventuele verdwijning van
de verticale prijsbinding zouden, vol
gens de directie, de prijzen van de
merkartikelen ongeveer vijf pet. om
laag kunnen. In januari zal worden
aangekondigd, dat rekening moet wor
den gehouden met een emissie van per-
soneelsaandelen in mei 1969. Voorts ver
meldt „flitsen", dat begin december in
het produktiebedrijf Wijhe de tienmil
joenste vacuum verpakte rookworst van
de in september 1967 ingestelde produk-
tielijn is gerold. Inmiddels is men al
flink op weg naar het volgende miljoen.
NATUURZUIVER
OPWEKKEND VERKWIKKEND
W7ENEN/PRAAG De contro-
verse in Tsjecho-Slowakije over
de vraag, of de voorzitter van 't par
lement, Smrkofsky, zijn functie na
de federalisatie van Tsjecho-Slowa
kije behouden zal of aan een Slo-
waak zal moeten afstaan, schijnt
zich op nieuw toe te spitsen.
Het pro en contra Smrkofsky kwam
gisteren weer in de pers en in de
monstraties tot uitdrukking.
Op het Wenceslausplein, in het cen
trum van Praag, is gisteren bij het mo
nument van de nationale heilige Wen-
ceslaus een portret van Smrkofsky ge
plaatst. Volgens een. bericht van het
Tsjechoslowaakse persbureau Ceteka
was er een opschrift bij in het Slo-
waaks, luidend: „Wij Slowaken staan
achter je Ceteka heeft overigens de
laatste dagen steeds meer stemmen uit
Slowakije laten horen, die tegen een af
lossing van Smrkofsky door een Slo-
waak zijn. Maar de Slowaakse commu
nistische leider Husak en zijn centrale
comité in Bratislava pleiten evenwel
voor vervanging van Smrkofsky door
een Slowaak.
Politieke waarnemers in Wenen mer
ken op, dat de Sovjet-Unie zich herhaal
delijk kritisch over Smrkofsky heeft uit
gelaten. In het Slowaakse communisti
sche orgaan Pravda heeft de hoofdre
dactrice Maria Sedlakova zich tegen
een „anti-Husakstroming" gericht. Zij
vestigt er de aandacht op, dat de wet
t.a.v. de federalisatie van Tsjecho-Slo
wakije in Bratislava door drie Tsje
chen - president Svoboda, premier Cer-
nik en Smrkofsky - is ondertekend,
maar niet door 'n Slowaak. „Bij d on
dertekening van de wet noemden de
Tsjechen dit 'n gmis. maar als het cen
tral# comité van de communistische
partij van Slowakije thans de eis stelt,
dat een der sleutelposities door een Slo
waak bezet dient te worden, kan men
Tsjechische communisten aantreffen,
die aan Slowaakse communisten schrij
ven, deze eis van het centrale comité
van de Slowaakse communistische par
tij niet te kunnen ondersteunen.
De Praagse televisie heeft gister
avond gezegd, dat de steunbetuigingen
en petities ten gunste van Smrkofsky,
de huidige voorzitter van de nationale
vegadering, blijven toestromen. Uit al
le delen van het land en alle groeperin
gen in de maatschappij wordt erop aan
gedrongen, dat Smrkofsky ook onder de
nieuwe regering zijn functie behoudt.
Een van de petities was afkomstig
van de arbeiders in de staalfabrieken
van Kosice (Oost-Slowakije). Dit is een
van de grootste fabrieken in Slowakije.
Een Russische delegatie heeft gisteren
de fabriek bezocht en gesproken met de
arbeiders over de huidige situatie.
een volkomen impasse geraakt door de
voorwaarden die Hanoi stelt en de
houding van Saigon, dat schijnt te wil
len voorkomen dat er een doorbraak
komt in Parijs, zoals president John
son zou wensen, vóór deze zijn ambt
overdraagt.
De belangrijkste voorwaarde die Ha
noi stelt voor vooruitgang der bespre
kingen, is op 19 december aan de
Amerikaanse bemiddelaar Cyrus Van
ce overgebracht door kolonel Ha Van
Lau.
Vance heeft er dit over gezegd:
De vorm van de conferentie moet
vaststaan, voordat er over enig
ander onderwerp kan worden gespro
ken. Deze eis van Noord-Viëtnam,
waarin aan het nationale bevrijdings
front een gelijke en evenwaardige sta
tus wordt toegedacht als aan de ande
re drie delegaties, heeft de voorlopige
besprekingen in een gevaarlijke im
passe gebracht. Het verzet van Sai
gon kwam goed op gang, toen de de
legatie van de Zuidviëtnamese rege
ring in Parijs de indruk probeerde te
wekken, dat de Amerikaanse gedele
geerden bereid waren het met de com
munisten op een akkoord te gooien
eer president Nixon op 20 januari aan
treedt.
0 De Zuidviëtnamezen hebben het on
derwerp van de vorm van de ta
fel tot principieel zowel als tactisch
punt van houvast gekozen.
Vice-president Nguyen Cao Ky en am
bassadeur Pham Dang Lam hebben
er hun Amerikaanse vrienden niet
over in het ongewisse gelaten, dat zij
liever de besprekingen de rug koeke
ren dan aanvaarden dat de Viët-Cong
een evenwaardige status krijgt.
Achter het standpunt, dat Lam en
Ky innemen en dat waarschijnlijk
door president Thieu wordt gedeeld
ligt de nauwelijks verhulde me
ning van Saigon, dat Nixon meer
sympathie en steun zal geven aan
het regime in Saigon dan Johnson.
Johnson heeft van de Amerikaanse
frustatle ten dezen blyk gegeven
toen h(j zei: „de Verenigde Staten
willen zo gauw mogeiyk een einde
zien aan al deze beuzelarijen; het
eindeloos praten over waar je moet
zitten aan de conferentietafel, wie
het eerst binnen mag komen, wie
het eerst mag spreken, enz."
Johnson had gehoopt, dat echter vier
zijdige besprekingen zouden beginnen
op 6 november dat wil zeggen onge
veer acht weken en ongeveer 1100
Amerikaanse doden terug, als men re
kent dat het gemiddelde verliescijfer
20 doden per dag is.
Op het ogenblik zullen slechts wei
nig functionarissen durven voorspellen
dat de vier-partijenbesprekingen voor
februari op gang komen als zij al
ooit zullen beginnen.
Want natuurlijk heeft Nixon als hij
is aangetreden, enkele weken nodig
om zijn eigen programma uit te stip
pelen en daarna ten uitvoer te leggen
En dat programma moet eerst door
Saigon, Hanoi en de Viët-Cong worden
bestudeerd voor er in Parijs iets van
te merken zal zijn. De stand wat be
treft de vorm van de tafel is nu als
volgt:
Saigon, gesteund door de Amerika
nen, wil een ovale tafel, in tweeën
gedeeld om- te beklemtonen, dat het
een tweezijdige conferentie is.
Hanoi en de Viët-Cong willen een
cirkelvormige tafel, waaraan alle
delegaties een gelijke plaats krijgen.
Amerikaanse en Zuidviëtnainese ge
delegeerden zijn inmiddels iegoonen
met besprekingen over drie punten,
die pas aan de orde zijn als de vier-
partijericonferentie op gang is geko
men.
Hierdoor willen zij klaarblijkelijk la
ten zien. dat zij ernstig streven naar
één standpunt en één beleid. De drie
punten, die door deskundigen in sub
commissies worden behandeld zijn
Vraagstukken met betrekking tot
de terugtrekking der Amerikaan
se troepen uit Zuid-Viëtnam.
Herstel van de gedemilitariseer
de zone in zijn oorspronkelijke
status van bufferzone tussen Noord
en Zuid-Viëtnam.
Methoden voor het controleren
van de infiltratie uit Noord-Viët-
nam naar het zuiden via Laos, Cam
bodja en andere routes.
De deskundigen bespreken ook de mo
gelijkheid de internationale controle
commissie, die toezicht moet houden
op de naleving van de Geneefse ak
koorden, te versterken en grote faci
liteiten te geven. Inmjddels gaat de
Zuidviëtnamese actie in Parijs tegen
de uitlatingen en de eisen van de com
munisten onverminderd voort.
-
■BMBWWiHPP' 35 ':-x- V-
Qeweld schijnt iets te zyn, dat niet
uit de menseiyke samenleving is
weg te branden. Het schynt er mee
verweven. En toch zal men hieraan
een einde dienen te maken, wil men
tot een leefbare wereld komen.
Vooral In de politiek is geweld een ver
werpelijke zaak. Het nare is, dat het
niets oplost en alleen maar nieuwe
problemen schept. Het bedryven van
geweld, louter als een doel op zich,
veroorzaakt een wanhopige kringloop,
waarbij de waarde en de eerbied voor
de mens ten slotte volkomen zoek ra
ken, in de eredienst die men aan het
geweld gaat wyden.
Uet is wel zonder meer duideiyk, dat
wy hier het oog op de gebeurtenis
sen van de laatste dagen in het Mid
den-Oosten hebben. Er is daar geweld
po kleine maar wel zeer intensieve
schaal gepleegd.
Maar zy, die nu plotseling klaar staan
met een oordeel, zullen toch de his
torische achtergronden niet uit 't oog
mogen verliezen.
Er zyn in deze streken drie oorlogen
geweest de laatste twintig jaar. Er is
'n staat gesticht, Israël, die zich drie
maal zyn buren van het ïyf heeft
moeten houden, buren die er waar
achtig geen doekjes om wonden, dat
hun plannen en bedoelingen geweld
dadig waren.
Men kan het toch moeiiyk de Israëli
verwyten. dat zy het Palestynse
vluchtelingenprobleem hebben ge
schapen of in stand gehouden.
De Arabieren hebben twintig jaar tyd
gehad, om de vluchtelingen in hun
sociaal achteriyke samenleving te in
tegreren. Zy hebben er letteriyk niets
voor gedaan, om deze lieden, die nu
als martelaren moeten opdraven, ook
maar enigszins op te vangen. De huis
vesting, de voeding en het onderwys
zyn door de Verenigde Naties betaald.
MOSJE DAJAN
terugslaan
Als de Arabieren maar een tiende van
de kosten die zy aan bewapening heb.
ben besteed, aan hun vluchtelingen
hadden gespendeerd, zou er than*
geen probleem zyn, of althans een
minimaal.
Dat de Palestynse Arabieren voor de
materiële betere zorg bezwyken en
dienst nemen in het z.g. Palestynse
bevrydingsfront, is hun niet kwaiyk
te nemen. Maar de machthebbers, die
elke regeling hebben afgeslagen en
thans hun toevlucht zoeken by het ge
weld, mag men het ach en wee ge
roep wel kwaiyk nemen.
lyTen krijgt de indruk, dat de Arabische
staten de Palestynse vluchtelinr-
gen slechts als dèkmantcltje hebben
laten fungeren voor hun eigen ge
welddadige acties. Er is immers met
de beste mogeiykheid van de wereld
niet uit het hele conflict de destil
leren, dat de Israëliërs met geweld
zyn begonnen. Niet in 1947 en nu niet
Bovendien pleit voor de reactie van de
Israëliërs, dat zy pas sloegen, toen
er eerst was geslagen en dat hun werk
louter materiële schade veroorzaakte.
Dat is toch nog wel iets anders dan de
aanval op neutraal terrein op een
verkeersvliegtuig vol burgerpassa
giers.
W/eer geheel iets anders is het, of de
Israëliërs er wel helemaal goed
aan hebben gedaan Libanon als doel
wit voor hun acties te kiezen.
Men kan niet zeggen, dat de Libanezen
enthousiast met de Arabische acties
hebben meegedaan. Zeker niet actief
militair.
Evenzo is het mogeiyk, dat zich onder
de Israëlische militairen een geest
kan ontwikkelen, die de leer van het
geweld te zeer gaat aanhangen.
Maar de Veiligheidsraad kan toch by dit
alles niet voorbygaan aan de feiten,
zoals die historisch zyn gegroepeerd.
Als ieder zich laat meeslepen door
tydeiyke sentimenten, zou dat een
vertroebeling van de situatie met zich
meebrengen.
MANCHESTER (Engeland) De
heer John Harrison, een welgesteld
makelaar in onroerende goederen uit
Manchester, wil een stuk van de maan
kopen.
Hij heeft agenten opgedragen uit te
zoeken, wie eigendom van de maan is,
als een landing zal zijn uitgevoerd.
„Dit is niet zo maar een beuzelach
tig onderzoek", verklaarde hij. Men
sen op de Bahama-eilanden zijn thans
multi-miljonairs, omdat zij indertijd
terreinen hebben gekocht, die onbruik
bare moerassen leken."
Harrison zei dat zijn idee is, dat een
stuk van de maan een goede investe
ring voor zijn kleinkinderen zou zijn.
De agenten deelden mee, dat zij om
voorlopige inlichtingen hebben ge
vraagd aan het Amerikaanse natio
naal bureau voor lucht- en ruimte
vaart (NASA).
By K.B. is benoemd tot comman
deur in de orde van Oranje-Nassau,
met de zwaarden, bij bevordering, de
luitenant-generaal F. van der Veen, van
de generale staf.