Onwaardig veldgebruik Motorgeweld verjaagt edelwild notities 1 Dol fijn met de dolfijn Sportieve automobilisten willen anderen ook wat laten proeven m m 1 De „Journaal van Oude en Nieuwe Wegen" SCHAKEN mmmiu mm m m m m m m m m m m DAMMEN BRIDGE KRUISWOORDRAADSEL - - Fietsen helpt bij longziekten door H. KRAMER door J. M. BOM door H. W. FILARSKI 5 31 51 We hebben allemaal in de krant kunnen zien zo schrijft ons de hr. A. B. Wig man hoe men het gevaar op de Veluwse wegen voor overstekend wild tracht te on dervangen door een nieuwe proef met waarschuwingsbor den, groter van formaat en in drukwekkender van uitbeel ding dan de oude. Of dit veel zal uithalen, kunnen we nog niet zeggen, maar we verheu gen ons erop, dat er lieden zijn met open oog voor de ongeschonden natuur en met een toegenegen hart tot de voorname viervoetige figuren, die haar bewonen. Zij probe ren tenminste iets. Hoe moei lijk deze schepselen van bos en hei het niet zelden hebben «n met hoe weinig inzicht de autoriteiten te hunnen opzich te handelen, blijkt uit een bij drage in het winterprogram- ma van „Het Edelhert", or gaan der Vereniging tot Be houd van het Veluws Hert. Dit artikel is ongetwijfeld waard in breder kring te worden gelezen en daarom meen ik er goed aan te doen, het voornaamste eruit over te nemen. Door de Technisch Hoofd ambtenaar I der Genie, te vens jagermeester der Rood wild-jachtcombinatie „Arn- hem/Rosendaal", groot ken ner en beschermer van ons Veluwse edelhert, C. J. Tiele- man te Schaarsbergen, wordt n.l. verhaald, hoe een functio naris der gemeente Arnhem hem ruim een jaar geleden verzocht op de Arnhemse Hei de een oefenterrein voor ter rein-rijden door de leden van de motorclub „Arnhem" aan te wijzen. Hoewel schoorvoe tend, zocht T. een geschikte plaats aan de oostkant van het gebied op, waartoe ver gunning moest worden verkre gen van de militaire autoritei ten. Deze laatste wisten niet beter te doen, dan het rustige, met berken en hei begroeide middenstuk van het jachtveld aan te wijzen! Weldra hoorde men er de onverdraaglijke luidruchtig heid der knalpotten van op gepepte twee- en viertaktmo- toren. Slechts vier herten ble ven het oude gebied trouw; zij kozen hun dagverblijf in de rogge. Hier moge worden op gemerkt, dat aan de land bouwers eventuele schade ver goed wordt uit het Jachtfonds. 'Foen brak de eerste zondag van augustus 1968 aan. De auteur ziet tot zijn schrik de hel over de prachtige Arn hemse Heide losgebarsten, want de motorclub Arnhem heeft toestemming verkregen om een internationale moto- cross te houden, waarvoor reeds weken lang reclame is gemaakt. 's Middags had de verkeers politie handen vol werk om de bezoekers naar de heide te lei den. Het was minstens even druk als op de eerste zondag van de opening van Burgers leeuwenpark. Het vericeer op de weg naar de kop van Dee- len zat vast. In de verte hoor de je de motoren knetteren en loeien. Het publiek was heer en meester in het jachtveld. De vier geweidragers in de roggepercelen, zochten naar een uitweg. Waar bevond zich nog een rustplaats? De zand wegen en karresporen op de hei waren deze zondag vol mensen. Voor de oneven 10- ender was dit aanleiding om in paniek te geraken en op hol te slaan. Hij was totaal de kluts kwijt en had maar één gedachte: weg, weg van die herrie en die mensen. Hij probeerde over te steken bij de kogelvangers van de schietbanen, voor hem bekend terrein. Enkele honderden me ters naar het westen is dek king. Zijn wissel was echter versperd door stilstaande auto's en rondlopende mensen. Dan maar weer terug.... Het hert rende naar het noorden, kwam op het weiland van boer Van Roekei en dacht onder de beuken dekking te vinden. In volle vlucht sprong het onder de bomen, vond daar ook weer auto's en mensen, sprong over een auto heen en dacht de vrijheid te vinden op de voor liggende vlakte, maar brak zijn nek tegen het raster van het vliegveld. De deuk van 2 m2 oppervlak en 30 cm diep valt heden nog in het harmonikagaas te zien. Ie heer Tieleman kon te recht aanspraak maken op het inmiddels door de ver keerspolitie bij de poelier ge brachte kadaver. Hem werd de opbrengst eind oktober toe gezonden, ter uitkering aan de jachtcombinatie. Volgens haar statuten moet dit bedrag wor den aangewend voor het kopen van wintervoer in hare terrei nen. Dat men dit niet moet versmaden, blijkt uit het feit, dat voor de verkregen geldsom ruim een ton (1000 kg) suiker- bietenpulp kon worden aange schaft in voedingswaarde over eenkomende met 9.000 a 10.000 kg voederbieten. Dit als late pleister op de wonde. Voorts is het verblijdend, dat de mo torjongens achteraf hun krach ten thans kunnen meten op 'n terrein naar het oosten van het veld (Apeld. weg), zodat grof- noch kleinwild er meer last van ondervindt. Door schê en schande wordt men wijs. Aldus de heer Wigman. In de dierentuin van Duisburg wilde men het nu toch eens weten: fanta seerde de Romein Plinius, toen hij twee duizend jaar geleden zijn verhaal schreef over een jongen die op de rug van een dol fijn naar school reed - of kan het écht? Er werden een paar kinderen in het bassin met de dolfijnen gezet en jawel, ze werden meteen als speelkameraadjes opgenomen. Het verhaal, met foto, werd dezer dagen de wereld rondgestuurd en het verbaasde velen - behalve dr. W. H. Dudok van Heel, in zijn dolfinarium te Harderwijk. Zijn ei gen kinderen, Saskia (13), Willem (6) en Wolfert (6) doen het namelijk óók. En al lang Twee maanden geleden gaf dr. Dudok van Heel hun toestemminghet eens te proberen. Als spel, maar ook als experi ment met het doel om eens te kijken, of een dergelijk nummer op de een of andere manier in de show te gebruiken is. Als vast onderdeel van de show zal dat nooit kunnen, in verband met de wet op de kin derarbeid (zie Heintje). Het gaat er dan ook meer om, de dieren aan de mens in zijn alleronmiddellijkste nabijheid te wen nen en dan later eens te bezien, of daar van gebruik kan worden gemaakt. 'Foch hebben de dolfijnen hier, hoe ver trouwd ze ook zijn met de mensen om hen heen, wel even opgekeken toen de drie kinderen bij hen in het water doken. Maar mochten ze eerst hebben gedacht dat het een nieuw kunstje was, al gauw kregen ze in de gaten dat er gespeeld kon worden. Binnen twee weken was de dolfijn Min nie zover, dat zij Saskia, die haar aan de rugvin vasthield, door het hele bassin heen trok. De andere zeven dolfijnen vinden dat nog een beetje ver gaan, maar ze zijn wel op elk uur van de dag voor ieder ander spelletje te vinden. De kinderen Dudok van Heel zelf staan er nauwelijks bij stil, dat ze aan 't stoeien zijn met dieren, die een haai met een wel gemikte slag van de staart kunnen doden. Ze hóeven er ook niet bij stil te staan, want de dolfijnen zullen er niet aan den ken - dat denken is haast letterlijk op te vatten - hun iets aan te doen. Maar kan het spelenderwijs soms ook te wild gaan? Dr. Dudok van Heel is daar niet bang voorDe dolfijnen passen zich namelijk perfect aan in het spel; je zou kunnen zeggen, dat ze nooit ivilder spelen dan de kinderen zelf doen en wanneer die nu de maat maar kennen, is er niets aan de hand. Voor de kinderen is alles wat erover te zeggen valt louter theorie, waar ze zich het hoofd niet over breken. Ze hebben er een paar fijne speelvriendjes bijgekregen en dat is alles. Opgedreven van hot naar haar kan zo 'n in de om singeling van publiek en auto's geraakt hert in paniek zich gemakkelijk doodlopen. Veertien patiënten met middelzware en zware longziekten kregen van dr. Harry Bass in Boston (V.S.) een fietskuur voor geschreven om er weer bovenop te komen. Tij dens de eerste week van het trainingsprogramma moest op een kamerfiets in het ziekenhuis wor den geoefend; daarna thuis waarbij het schema werd opgevoerd van 3-10 minuten tot 30-35 minu ten fietsen per dag. Na zes weken kon bij alle patiënten een duidelijke verbetering in hun toe stand worden vastgesteld. Na 12 weken fietsen was de gezondheidstoestand dusdanig dat alle patiën ten weer arbeidsgeschikt konden worden verklaard. Ter gelegenheid van Kerst en Nieuwjaar geeft Shell-Ne- derland nu al 8 jaar achter elkaar een boekje uit over een weinig of niet beschreven onderwerp. Het is daarbij een goede gewoonte van deze maatschappij waar mogelijk, de boekjes op te dragen aan sen landelijke instelling van al gemeen belang. Deze instellin gen, die zich met betrekking tot het beschreven onderwerp direct of indirect verdienstelijk maken, behoeven veelal aan dacht en financiële steun. Het nieuwe boekje voor 1969 is bijzonder interessant en kreeg de titel „Journaal van Oude en Nieuwe Wegen". De tekst is van dr. J. M. Fuchs. Behalve de oude wegen in Nederland geeft dr. Fuchs te vens 'n beschrijving van oude transportmiddelen, van pleis terplaatsen, van de eigenaars van de eerste kentekenborden van auto's, alsmede van het Deelerwoud en ander natuur schoon waarheen de wegen lei den. Het boekje is dit jaar opge dragen aan de Vereniging tot Behoud van Natuurmonumen ten. Deze Vereniging heeft o.m. zoals bekend het Deeler woud aangekocht. Het boekje wil de 110.000 lezers nogmaals attent maken op de actie, die nog steeds door de Vereniging wordt gevoerd om 't benodig de geld voor het Deelerwoud bij elkaar te krijgen. Natuurmonumenten komt nog 600.000 gulden tekort. Dank zij grote giften uit 't be drijfsleven en van duizenden particulieren is reeds een zeer groot deel van de koopsom van 2 miljoen gulden bijeenge bracht. Op 17 december is het eerste exemplaar van het boekje door mr. D. J. Rueb, directeur van Shell Nederland, overhan digd aan de voorzitter van de Vereniging tot Behoud van Natuurmonumenten, mr. H. W. Bloemers, Commissaris van de Koningin in de provincie Gelderland, in het Huis der Provincie te Arnhem. rie Stichting „Sportief Toeris- me", die vorig jaar augus tus in het centrum van ons land een nationale auto-ster- tocht organiseerde waaraan toen circa 1300 personen met ruim 670 auto's hebben deel genomen, heeft voor dit jaar twee grote toeristische toch ten voor automobilisten op het programma staan. Een in ternationale tocht tijdens het weekeinde van 19-20 april die door Zuid-Limburg, de Eifel en de Ardennen voert en een nationale tocht die weer door mooie streken in eigen land leidt, doch gezien de grote deelneming die wordt verwacht tijdens twee weekeinden in juli en augustus zal worden verreden. tiet sportief toerisme is een terrein, dat eigenlijk nog maar weinig of zelfs in het ge heel niet door de automobiel wereld is ontgonnen", stelt de 42-jarige verzekeringsinspec teur en assürantiebezorger Nico Jager, die met een col lega uit het vak, de 34-jarige Ben van Delden uit Amster dam de promotors zijn van de nog vrij jonge stichting. „Men heeft", aldus de beide auto sportenthousiasten, „bij deze vorm van sport geen dure ap paratuur nodig, geen opge voerde motoren, geen extra technische voorzieningen en zelfs geen geroutineerde kaart lezers. Het doel van deze sportieve tochten is het leve ren van een echte toeristische prestatie met een sportief ele ment. Voor de deelneming aan onze ritten is natuurlijk wel een zekere rij-ervaring nodig en het is prettig als men zich wat kan oriënteren, maar men behoeft beslist geen ral ly-rijder of crack te zijn om zo'n tocht te kunnen volbren gen". Den van Delden, die enige jaren geleden het boekje „Kaartlezen als wedstrijd sport" heeft geschreven, is al sinds vele jaren een enthou siast automobilist. Vanaf zijn 26st« jaar heeft hij deelgeno men aan tal van ritten van de RAC-West, waarvan hij de meeste met zijn collega Mar tini heeft gewonnen. „Mijn eerste rit was een liefdadig- heidstocht met zo'n 160 deel nemers. Ik eindigde op de laatste plaats en dat was voor mij een uitdaging om te la ten zien wat ik kon. Van lie verlede ging het beter met rijden en kaartlezen". Zij reden, als de equipe Martini - Van Delden, tal van nationale en internationale rit ten als de Sauerland-rally, de rally Luxemburg - Schevenin- gen - Luxemburg en meer van die evenementen en ein digden in het afgelopen jaar als vierde equipe in de grote KNAC-rit Met Nico Jager die in Apel doorn woont, is het al niet veel anders gegaan. Ook die werd, toen hij eenmaal een auto ging berijden, al snel enthousiast voor de automo- bielsport. Ook zijn eerste rit, met de bekende Wim van Zijl uit Arnhem, werd sportief ge zien, een grote flop. Zijn auto, spiksplinternieuw, werd welis waar goed „los" gereden, maar de startkaart moest hij blanco inleveren. Ook voor Nico Jager was dat het sein om er eens goed aan te gaan trekken en sinds die tijd ont brak hij vrijwel nooit aan de start als er ergens een rit viel te rijden. De deuren van zijn garage getuigen er van. Ze zitten vol gespijkerd met al lerlei startborden. Van ritten over de Veluwe, landelijke ritten, internationale ritten „In het begin rij je alles mee", aldus de heer Jager, „maar later ga je wat meer selecteren. Hij ging in een la ter stadium „merkenritten" rijden en werd zodoende se cretaris van de DKW-club, la ter van de Simca-club. Den van Delden,, die voorzit- ter is van de Nederland se Waterskibond en Nico Ja ger, die secretaris was van de Simca-club, hebben elkaar op het organisatorische vlak ge vonden en gingen samen een team vormen dat het onont gonnen terrein van het spor tief toerisme ging bewerken. En kennelijk met succes. „Wij laten onze deelnemers doelbe wust een bepaalde route vol gen die niet over autosnelwe gen leidt maar via binnen wegen vaak langs zeer mooie plekjes voert. Onze ritten die uitvoerig worden beschreven in een rittenboek, zijn eigen lijk door iedereen die de rij kunst redelijk goed machtig is, met gemak te rijden en worden zó georganiseerd, dat er volgende gelegenheid is om een stukje te eten en even uit te puffen. Dat wordt gedaan in van te voren gecontracteer de restaurants waar men ge durende een „SST"-rit altijd wel zo'n honderd of meer man tegelijk aan het ontbijt aan treft. Het inschrijvingsgeld voor de ritten van de Stichting Sportief Toerisme wordt met opzet vrij laag gehouden. Dat impliceert dat, als men alles rekent wat men er voor krijgt, een rittenboek, een ont bijt voor twee personen, een plaquette en een draagmedail- le, er eigenlijk geld bij zou moeten. Maar de heren Van Delden en Jager zouden geen goede organisatoren zijn als ze niet wat grote ondernemin gen en maatschappijen voor hun activiteiten zouden heb ben weten te interesseren. En dat gebeurt dan ook. De Stich ting Sportief Toerisme wordt financieel geholpen door ben zine- en bandenmaatschappij en, door levensmiddelenbedrij- ven, fabrieken van frisdranken en zelfs van tapijten. Van zelfsprekend steunen ook ver schillende automobielbedrij ven de activiteiten van het sportieve tweetal. Apeldoorn is op onze toch ten gteeds goed vertegen woordigd, aldus de heer Ja ger, die erop wijst, dat voor de laatste nationale rit in au gustus meer dan honderd au to's uit Apeldoorn kwamen. Dit jaar dus een internatio nale tocht over een afstand van circa 500 kilometer met een internationale sfeer en door geaccidenteerd terrein en twee tochten door eigen land waaraan vermoedelijk zo'n 1000 automobilisten deel kunnen nemen. Aan de voorbereidingen van de ritten wordt al weer hard gewerkt. Al in september werd begonnen met het uitzet ten van de ritten op de kaart en het rijden van de verschil lende trajecten waarbij men op wegen en plekjes stuit die op geen enkele kaart zijn te vinden. Alleen over die voorbereidingen kun je een boek schrijven", zegt de heer Jager. Misschien komt dat ooit nog eens uit...! IN HET JAAR 1968 la Spassky ongetwij- 1 fekl de beste matchspeler geweest, want hij versloeg zowel Larsen als Korchnoj. Merkwaardigerwijs waren juist deze spelers de beste toernooispe- lers van het jaar; ze overtroffen daarbij zelfs Spassky. De Deense grootmeester Bengt Larsen, die ln 1967 een topjaar beleefde, gooide ook in 1968 hoge ogen. In het laatste belangrijke toernooi van het Jaar, dat te Palma de Majorca, sloeg de balans ech ter door ten gunste van de Rus Victor Korchnoj. De eigenlijke beslissing viel in de 14e ronde, toen deze spelers de strijd met elkaar moesten aanbinden. Door zijn nederlaag zakte Larsen af naar de 4e plaats. Maar Larsen zou Larsen niet zijn als JilJ zich lets van een nederlaag aantrok: in de resterende 3 ronden scoorde hij 100 pet., waardoor hij achter Korchnoj, tot deling van de 2e en 3e plaats kwam te zamen met Spassky, maar vóór wereldkampioen Petrosjan. Hieronder de strijd der belde kempha nen. Wit: LARSEN. Zwart: KORCHNOJ. (Palma de Majorca 1968). Klassiek Damegambiet. 1. c2C4, C7—c5 2. Pbl—C3, Pg8—f6 3. Pgl—f3, d7—dS 4. c4xd5, Pf6xd5 5. e2—e3. e7--e6 8. d2—d4, Pb8—c6 7. Lfl—d3 (Langs ongebruikelijke wegen is een bekende stelling ontstaan: 1. d4. d5 2. c4, e6 3. Pc3, Pf« 4. Pf3, c5 5. cxd5, Pxd5 6. e3. Pc6 7. Ld3.; 7Lf8e7 8. 0—0, 0-4) 9. a2—a3, Pd5xc3 (Met 9cxd4 10. exd4. Dd6 11. Tfel, Td8 12. Dc2 kon zwart ln de banen van de 9e matchpartij Spassky Korch noj komen. De zwartspeler slaat mi ech ter een andere weg in). 10. b2xc3, Le7—f6 ll. Tal—bl (Na 11. dxc5, Dd5! wint zwart zijn pion met voordeel terug). 1 1g7g6 12. Ld3—e4. (In de eerste plaats gericht tegen de opmars e6—e5). 1 2Dd8-c7 13. a3a4, b7—b6 14. a4- a5 (Te scherp: 14. De2!, Lb7 15. La3, Pa5 16. Lxb7, Pxb7 17. e4 had wit verze kerd van een belangrijk terreinvoordeel). 14Lc8a6! 15. a5xb€, a7xb6 16. Tfl—el, Ta8a717. h2—h4? (Opnieuw te scherp gespeeld). 17Pc6—a5 18. h4h5, Tf8d8 19. Pf3—d2, Lf6—g7 20. h5xg6, h7xg6 21. Ddl—f3, Pa5—c4! 22. Pd2xc4, La6xc4 23. Tel—dl. b6—b5 24. Lcl-d2? (Larsen is in deze partij nauwe lijks te herkennen: hij had ln ieder ge val 24. Ld3 moeten proberen). HARDHANDIG 24Ta7a2 25. Le4—c6. Dc7—a3 26. Df3—g4, Lc4d3! (Het doelmatige spel van zwart steekt wel heel erg af tegen het planloze geschuif van zijn tegenstan der). 27. Tbl—cl, Ld3C2 28. Tdl—el, cSxdi 29. e3xd4, Lg7xd4 30. Dg4—g5, Ld4xf2tl (Het begin van een hardhandig uitge voerde afstraffing). 31. Kglxf2. Td8xd2t! 32. Kf2—gl (Tot dameverlies leidt 32. Dxd2, Le4). 32Da5xc3 33. Dg5xb5, Dc3—d4t 84. Kgl—hl, Dd4—h4t 33. Khl—gl De opgave van de week: hoe maakte de zwartspeler aan alle tegenstand een einde? De oplossing kunt u vinden ln de vol gende rubriek. KORCHNOJ 8 7 11 8 5 4 3 2 Uil 1 SB abcdefgh LARSEN OPLOSSING De stand was: Wit (Korchnoj): Kgl. De3, Tel en 18. Lal en fl, Pf6, pionnen a2, e3, f4, g4 en h2. Zwart (Byrne): Kh8, Da4, Td8 en d7, La6 en h6, Pa5, pionnen a7, cB, d3, e6, f7, g6 en h7. Er volgde: 31. De3—h3ü en zwart gaf het OP, b.V. 31Kg7 32. gB, Lxg5 38. Dxh7+, Kf8 34. fxg5, d2 35. Dg8f, Ke7 36. Pd5t! en 37. Dxf7 mat, of: 31. Kg7 81. g5. Kf8 33. Dxh6t, Ke7 34. Pxd7 en wit is een toren voor. DOOR de Invoeging van een extra kwa lificatiewedstrijd voor de plaatsing om de persoonlijke nationale damtitel, zijn zaterdag Jongstleden te Arnhem de z.g. „halv finales" begon nen. Hierin ontmoeten elkaar de via de rayonwedstrijden hiervoor geplaatste spelers en de „degradanten" udt de vori ge eindstrijd. Hierdoor is de weg naar de finale sterk verzwaard, hetgeen duidelijk zal zijn, als we weten, dat b.v. Drs. Roozenburg, Okrogelnik, Cees Varkevis- ser en de Friezen Oebele Hoekstra en Schotanus dingen naar een der eerste vier plaatsen in de eerste groep, terwijl in een tweede geformeerde groep namen als Wim de Jong, Bronstnng, Douwe de Jong, Jan van Leeuwen en Wim van der Sluis een indruk geven van de sterkte. Reeds in de eerste twee gespeelde ron den bleek, dat de ouder wordende gene ratie nog geenszins bereid is, plaats te maken voor de aandringende Jeugd, al werd eveneens duidelijk, dat de Jonge garde bezig i« het vereiste niveau te bereiken. Hieronder de hef*'ge botsing tussen Jan van Leeuwen en een der keuzespe lers van het Bondsbestuur. de 14-jarige Frank Drost: Wit: F. Drost: Zwart J. van Leeuwen: Arnhem, 21 december 1968. 1. 31—27 17—«12. 37—31 21—26 3. 32—28 realiseert hiermee een snelle ontwikke ling, die de moderne strategen niet meer zo aanhangen. 3. 26x37: 4. 41x32 11—17: 5. 46—41 29-25: 6. 41—37 6—11: 7. 34—29 Aldus een recept van Keiler, waaraan toch wel bezwaren kleven, zoals deze partij o.m. leert: 719—23 8 28x19 14x34 9. 40x29 Sterker is, de zwarte randschijf „meenemen" met (39x30) 25x34 (40x29). Wit houdt dan veel meer vrijheid van spelen dan nu. 910—14; 10. 4446 5—10; 11. 50-44 1—6; 12. 39-34 14—20; 13 44—39 17—21: Reter was geweest 13. 43—39, dat na (1721) gevolgd had kunnen wor den door 33—28! dat na de gespeelde zet onmogelijk is. Wit ziet het gevaar van zijn stelling blijkbaar nog helemaal niet in: 14. 49—44 11—17; 15. 35—30 1014; 16. 37—81? Onder de gegeven omstandighe den was hier 40—36 véél sterker geweest. Dit belet o.m. (14—19) door 27—22! met bevrijding en na (13—39) kan dan weer 33—28, met moeilijk, maar toch houdbaar spel. 1621—26' 17. 42—37 Na 32—28 (26x37) 42x31 volgt (18—23!) 17. 17-21" Niet (17—22) daar dan 29—24! enz. met volledige bevrijding volgt. Nog steeds is wits positie zeer precair en onder de indruk hiervan volgt een nieuwe on nauwkeurigheid: 18. 27—22? Het afwachtende 47—42 stelt zwart voor veel meer problemen: Op (7—11) zou dan b.v. 33—28 (14—19 A) 39—33 volgen en al naar gelang zwart verder speelt, kan steeds 27—22. A) de ruil (20—24) 30x30 (9—14) 10x16 (13x22) leidt door 38—33 ook al tot te genspel voor wit. 1818x27; 19. 31x22 13—191 20. 40-35 7—11; 21. 33—28 Hoewel wits vooruitzich ten weinig rooskleurig zijn, gaf 32—28 meer verdediging 2»8—13; 22. 30—24?? Probeert met een schijnbaar onweerleg bare combijiatiedreiging de partij alsnog te redden, echter na 39—33 moet hij Iets doen tegen 22—17. Op (12—18?) volgt dan 44-40! (18x27) 37—31! (26x37) 42x22 en alles is weer mogelijk. Na (2—8) 44—40 (20—24) 29x20 (15x24) levert de doorbraak 34—29 (25x23) 22—18 (13x22) 28x17 (11x22) 33—28 (22x33) 38x7 (8—12) 7x18 een houdbare voorpost op. maar wit behoeft dit zelfs nog niet te spelen! 2219x30 23. 35x24 (zie diagram) Er droigt nu 34—30, dat o.a. volgt op (12—18) of (13—19). Na (14—19) volgt 38—33! (19x30 22—17! (11x22) 28x19 (20—24) 29x20 (15x13) en wit heeft zelfs voordeel. .Aan onze lezers de laatste opgave van dkt Jaar: Hoe weerlegde Van Leeuwen het witte ptan en won hij een schijf? OPLOSSING De stand was: Wit: J. Blom: 26, 26, 27, 30. 31. 33. 36, 36, 38, 43 (10 St.) Zwart: M. Verleene: S. 6. 11, 12, IS. 18. 19, 22, 24 (10 St.) Er werd gespeeld: (3—61!) en wit heeft geen zet meer: 26—21wordt weerlegd door (22—28 33x22 (11—17) 22x11 (6x37) 3832 levert zwart een dam op door: (22—28) 32x14 (13—18) 14x23 (18x49) 30x1» (49x16) met winst. in de partij speelde Blom: 43—39 waar op volgde (19—23!) met schijfwinst. Door een onnauwkeurigheid liet de Belg in het eindspel de winst nog glippen. FEITELIJK jammer dat je de laatste jaren niet meer die UJst publiceerde waarin je de tien beste spelers van het jaar noemde, vertelde één mijner vrienden mij onlangs. Nu ls dat in bridge erg moeilijk, want Je kimt géén 'punten' geven voor bepaalde resultaten en zo de 'juiste' volgorde nauwkeurig vast stellen. Bovendien hebben destijds en kele lezers hun abonnement opge zegd, omdat zij meenden dat zij te laag of ten onrechte helemaal niet door mjj ge klasseerd waren. Met zulke zaken moet men dua voorzichtig zijn vooral omdat men feitelijk uitsluitend nummer één van de ranglijst datgene geeft, waarop hij recht meent te hebben! De tien 'beste' Nederlandse toernooi- spelers van dit jaar zou ik écht niet we ten, maar ik wil een zestal namen noe men van spelers die de keren dat lk hen zag spelen indruk op mij hebben gemaakt. Desgewenst zou men kunnen zeggen, dat dit zestal Filarski's keuze van het natio nale team zou zijn, al staat het dan te bezien hoe zij zouden moeten samenspe len. Om het vege lijf te redden geef ik de zes namen in alfabetische volgorde: Plet van Besouw (Eindhoven), Arie van Heus- den (Culemborg), Jaap Kokkes (Amster dam), Hans Kreyns (Rotterdam), Max Re- battu jr. (A"dam) en Bob Slavenburg (Rotterdam). Wat de buitenlanders betreft is de keus moeilijker, zo niet onmogelijk. Voor treffelijke spelers vond ik weer de Ita lianen Pietro Forquet met Benito Ga- rozzo, maar tijdens de wereldkampioen schappen deden de Noord-Amerikanen Robert Jordan—Arthur Robinson weinig voor hen onder. Het móóiste spel van 1968? Laat ik eens wat anders doen: één der merkwaardigste partijen van dit jaar brengen. Het kwam voor in de match Venezuela—Brazilië tijdens de wereldkampioenschappen: A H B 9 8 7 6 32 9HB O *54 C? AV9853 OH A VB 10 7 3 V 10 5 4 <?10 7« O B 5 *119 8 6 Zweedse dames bewees de kunst va* het zwijgen bést machtig te zijn: 4» 52 CPH862 O 6 2 V10432 10 7«4 B 10 9 3 O 7 AH65 4 AB8 9 A V4 O A 9 8 5 4 *B8 West gever, niemand kwetsbaar. Noords kaartverdeling 0-6-1-6 is niet alledaags, de negenkaart bij west nog minder en een zeldzame komeet ls de 0-2-10-1 ver deling aan de zuidhemel. Voor al dit grilligs moest oost tenslotte het gelag betalen met een prozaïsche 4-3-2-4 ver deling. Merkwaardig is echter de spelwaar- dering door de partijen ten toon ge spreid. De Venozelaanse zuidspeler open de metzes ruiten.' west zes schop pen, noord zeven ruiten en oost zeven schoppen. Een wijze beslissing van oost. want zeven ruiten kan worden gemaakt, vooral wanneer west reeds in slag 1 met schoppenstart in dubbel-renonce speelt! Zeven schoppen kostte Brazilië 500 pun ten en dat bleek een goede verzekering. Want de Braziliaanse zuidspeler aan tafel II had een héél andere mening over het zuidspel, hij begon met pas! West zei vier schoppen, noord vier Sans, zuid vijf ruiten, noord vijf harten, zuid zes ruiten. Dit klonk als een Kortsluitend bieden bij NZ, doch het was het niet cn Brazilië scoorde alle dertien slagen voor een score van 940 punten. Moge u in en buiten bridge in 1969 zo fortuinlijk zijn als deze Braziliaan! Kunt u waardering opbrengen voor een vrouw die még spreken en dat toch maar niet doet om éérst eens te horen wat een ander te zeggen heeft? De eigen schap der vrouw om te veel te spreken wordt meestal schromelijk overdreven en in bridge bleek het een wereld kampioenschap waard toen één der HV93 <?75 OH VB 10 8 97 Noord gever, OW kwetsbaar. In dit spel uit de match om het dameskampioen schap waren Zweden en Amerikanen de strijdende partijen. Nadat noord pasta en oost met één Sansatout had geopend 15—17) bood zuid twee schoppen, daar mee conventioneel aangevende schoppen* zowel als een nog ongenoemde lagera kleur te bezitten. Al dit soort conven ties is leuk wanneer de tegenpartij ver zuimt te doubleren, maar de Zweedse dames verstonden die kunst best. West doubleerde, noord en oost pasten, waar na zuid in de reddingboot „Drie ruiten" stapte. Vorige maal vroeg ik u wat had u als west thans gedaan? Het goede ant woord luidt: passen want oost komt nog aan de beurt en die kan wellicht dou bleren! Inderdaad paste west en dou bleerde oost, waarna de zuidspeelster de straf voor de dwaze conventie met 700 strafpuniten mocht afkopen. Het Zweedse succes werd nog vergroot door het feit, dat aan de andere tafel Amerlka's besta speelster, mevrouw Dorothy Hayden, na een één-SA-bod met het oostspel gedaan te hebben, onmiddellijk door haar partner in een drie SA-contract werd gemanoeu vreerd, dat na ruitenstart door zuid één down ging. De totale winst der Zweden bedroeg dus 800 punten. 13 machtpunten. Deza droegen veel bij tot de Zweedse overwin ning op de gevreesde Amerikaanse con currenten en later tot het veroveren der wereldtitel. Horizontaal: 1. voordeel; 6. voedsel; 9. planeet; 11. haarkleur; 12. welwillende lezer (afk.); 14. voorzetsel; 15. rivier in Duitsland; 16. uitroep; 18. voorzetsel: 20. deel van de wereld; 22. plaag; 23. smalle straat; 25. Europeaan: 26. rivier ln Bel gië: 28. deel van een reeks; 29. deel van Azië; 31. graansoort; 32. verhaal: 34. geur: 36. zonder uitzondering; 37. drijf- tuig; 36. meisjesnaam; 41. Bijbelse fi guur; 44. deel van Indonesië; 45. onder delen van een korf; 48. leuk; 50. Oosten rijks dichter; 52. zoogdier; 53. bloem; 54. maat; 55. deel van een huls; 58. figuur uit Coronationstreet; 59. pers. vrnwrd. 60. plaats in Engeland; 61. meisjesnaam; 63. voltooid; 64. vistuig; 65. vrolijk: 67. vogel: 68. oliemaatschappij. Verticaal: l. uitroep; 2. voorzetsel; 3. langzaam; 4. plaats in Noord-Holland; 5. plaats; 6 verhaal; 7. plaats in de N.O.P.; 8. net zo (afk.); 10. sprookjestaai; 12. deel van Portugal; 12. deel van een boom; 13. niet nu: 16. plaats ln Zuid-Amerika; 17. godheid; 19. tiran; 21. overblijfsel; 22. deel van een boom; 24. plaats ln^ Ïevoelens; 29. bevesti- ijn maken: 33. sprook- Duitsland: 27. gevoelens; 29. bevesti gingsmiddel; 30. fijn maken: 33. sprook jesfiguur; 35. rond voorwerp: 38. Franse burgemeester; 39. zonder uitzondering: 40. bevel; 42. voorzetsel; 43. plaats ln Italië; 44. longensnaam: 46. minnaar; 47. vogel: 49. rustplaats; 51. plaats ln Bra bant; 53. gebergte ln Afrika; 56. vogel; 57. meisjesnaam; 60. Bijbelse figuur; 82. meisjesnaam; 64. heen en weer (afk.): 66. meisjesnaam. Oplossing vorige cryptogram Horizontaal: 1. vroeger; 3. schepen; 6. w&ndelhoofd; 10. afgezet; 11. opdagen; 12. none; 14. stapel; 17. afreis; 19. mond; 23. r.etaen; 25. lieverd; 26. schandaleus; 27. stoppen; 28. aandoen. Vertic 5. nodende. I J 15. arm: 16. boffers; 18. Innen; 20. over- tlcaal: 1. vergaan; 2. genezen; 4. hoofd; 5. nodende; 6. wagenmakers; 7. Este; 8. hoort!; 9. dagbladpers; 13. ene; een: 21. bedaren: 22. Alva: 24. schap 4- l 3 H 5 6 7 tr~ 9 lo II it tt i5 7 il 2o 21 24 *7 ll *3 31 33 36 31 HX 83 Hf 16 50 5i 5f 56 57 *3 Óf u Ar *7 68

Digitale periodieken - Gemeentearchief Veenendaal

De Vallei | 1969 | | pagina 9