Micro-bioloog dr. Bartlema hoopt op Meisie Arnhem krijgt verbod chemische oorlogsmiddelen Nieuwe western op het scherm Minister Udink wil in Tunesië samenwerking gaan regelen Gunsmoke verdringt Twee mannen leefden vijf maanden in grot Zuid-Limburg en de achtste medische faculteit Bonanza Nederlander in commissie die VN. gaat I adviseren Wijziging levensritme bleek mogelijk Hulp aan landbouw en veeteelt Ruillong voor Amerikaan Eigen ritme lil i 1 *111 filmrol in Zwitserland Niet veel Onaanvaardbaar Romantiek Braaf AMSTERDAMS PROTEST MAANDAG 20 JANUARI 1969 De twee jonge Franse grotonderzoekers Jacques Chabert en Philippe Eng- lender (van links naar rechts in de helikopter) kort nadat zij weer boven de grond waren gekomen. PARIJS Woensdagochtend 15 Januari om half twaalf in de och tend. In een kille oostenwind is de Franse bergpolitie bezig hm op een verijsde hoogvlakte in het bergmas- sief van Audiberghe, boven Nice, twee grotonderzoekers naar boven te halen uit de grot Ollivier: Jacques Chabert (29) en Philippe Englender (30). Sedert 23 augustus hebben zij hier opgesloten gezeten. Zij zijn vrijwillig afgedaald. Als proefkonijnen voor een onderzoek naar eep fenomeen dat voor de toe komst van de mens van het grootste belang kan zijn: het menselijk le vensritme. Hiervoor heeft Jacques Chabert deze vijf maanden doorge bracht in onafgebroken kunstlicht; Philippe Englender leefde 12 van de 48 uur in het donker. Michel Siffre, onder wiens leiding deze proeven stonden, heeft uit dit onderzoek reeds een eerste conclusie getrokken. Hij weet waarover hij spreekt. In 1962, toen de proeven be gonnen, heeft hij zichzelf als eerste eraan onderworpen. Op basis van zijn ervaringen heeft hij deze proef nemingen uitgebreid. Nu ontwerpt en leidt hij ze voor het Franse instituut voor weten schappelijk en technisch onderzoek en voor de Franse luchtmacht. Zijn conclusie: „Voor de eerste maal sedert deze proeven in 1962 be gonnen, hebben wij een belangrijke ontdekking gedaan. Die kan'onmid dellijk worden toegepast op de ruim tevaart. Deze ontdekking bestaat in de eigenschap van de mens om vol gens geheel verschillende ritmes te kunnen leven. Wij allen leven volgens een ritme van 24 uur: ongeveer zestien uur van activiteit en acht uur slaap. Chabert en Englender hebben de afgelopen drie maanden volgens 'n totaal an der ritme geleefd. Zij wisselden een activiteit van 36 uur af" met een slaap van 12 uur. Dit kan worden uitgebreid tot dagen van 96 uur, na melijk 74 uur van activiteit gevolgd door een onafgebroken slaap van 22 uur. Dit nu is volkomen nieuw en deze gegevens zullen van zeer groot belang blijken te zijn bij de toekom stige ruimtevluchten. Inderdaad is de ontdekking die men bij deze proef heeft gedaan, uiterst belangrijk. Men heeft name lijk altijd gedacht dat het menselijk levensritme, het menselijk uurwerk, onverbrekelijk verbonden was aan het verschijnsel van dag en nacht. Dat wil zeggen aan de verandering van de levenssfeer, die veroorzaakt wordt door de gevolgen van een kos misch verschijnsel" het draaien van de aarde om zijn eigen as met als gevolg de veranderingen van het licht, de schommelingen van de temperatuur, en zo verder. Dit kosmisch ritme nu schept de levenssfeer, die door tussenkomst van onze zenuwstelsels ons een be paald levensritme bezorgt. De basis van het levensritme van de mens is het waken (wakker zijn) en het sla pen. Een bewijs, dat hiervoor vaak wordt aangehaald, is dat de mens minder lang zonder slaap kan dan zonder voedsel. Het bestaan van een eigen mense lijk levensritme dus onafhankelijk van de dag en de nacht is alleen maar zichtbaar bij pasgeborenen. Maar naarmate de baby ouder wordt begint ook zijn levensritme te ver anderen en pas als hij 'volwassen is heeft het zich volkomen bij de dag en nacht aangepast. De laatste proefneming van Michel Siffre, waaraan Chabert en Englen der zich hebben onderworpen, heeft de conclusie bevestigd die uit bo venstaande vanzelf naar voren komt: door zijn levenssfeer te veranderen is de mens in staat zich een eigen le vensritme te scheppen, dat niet lan ge? meer is afgestemd op de natuur, maar op de verhouding tussen „in spanning" en „herstel vap krachten". Dit nieuwe ritme, dat verkregen werd zonder het organisme al te veel schade te berokkenen, schijnt de mens bovendien vrij lang te kunnen volhouden. Volgens de laatste proef tenminste drie maanden. Het merkwaardigste resultaat van deze proef dat overigens logisch uit de eerste conclusie voortspruit is echter, dat de mens zijn activiteit kan verdubbelen, als hij erin slaagt zijn slaap met een derde van de tijd te verlengen. Het is vooral dit feno meen, dat de grote ontdekking van deze proef vormt, omdat het overal in de praktijk kan worden gebracht. Bij de kosmonauten in de eerste plaats, omdat daardoor hun arbeids mogelijkheden in de ruimte sterk vergroot kunnen worden. Verder bij de bemanningen van de nucleaire onderzeeboten, bij de bezetting van de radarposten, bij het personeel in continubedrijven en bij de vliegtuig- bemanningen voor intercontinentale vluchten. In al hun omstandigheden is het levensritme van 24 uur niet meer noodzakelijk voor het vervullen van hun taak. Mogelijk hebben zij er be lang bij dit ritme te veranderen en door hun slaap met een korte periode te verlengen, zichzelf nieuwe gewel dige arbeidsmogelijkheden te schep pen. «Oi- TJR. H. C. BARTLEMA Is in 1923 in Friesland geboren. Hij stu deerde medicijnen aan de Utrechtse universiteit en promoveerde in 1965 op het proefschrift LuchtbesmeWing en luchtsanering. Hij was .toen al gespecialiseerd in de micro-biolo- gie. Nadat hij enkele jaren was ver bonden als bacterioloog aan het streeklaboratorium van de volksge zondheid in Alkmaar, trad .hij in 1961 in dienst van de Rijks Verdedi- gings Organisatie. DEN HAAG Uit de eerbiedige stilte van zijn laboratorium is de 45-jarige micro-bioloog dr. H. C. Bartlema onverwacht in de publi citeit gekomen: op voordracht van de Nederlandse regering is hij door Oe Thant, de secretaris-genraal van de Verenigde Naties, benoemd in een internationale commissie die de Verenigde Naties moet adviseren over de gevolgen van chemische en bacteriologische oorlogsvoering. Dr. Bartlema toont zich bedreven in het gesprek, ook al zijn de vragen soms wat moeilijk voor hem als hoofd van de bacteriologische afde ling van de Rijks Verdedigings Or ganisatie. Velen verwijten het im mers juist het leger dat de oorlog voering een dergelijke verschrikke lijke ontwikkeling heeft gfekregen: de vijand wordt met gassen of met wolken vol ziektekiemen bespoten. Dat kan ook langs sluippaden gaan: een vijand dringt met enkele kleine capsules het gebied van zijn tegenstander binnen en vernietigt he le steden door bijvoorbeeld het drinkwater of het voedsel te vergif tigen. In de Eerste Wereldoorlog' hebben de veldheren voor het eerst gifgas gebruikt. Verbijsterd door de gevol gen zijn in 1925 een aantal landen in Genève bijeengekomen om daar de Conventie van Genève te sluiten: in de oorlog zouden geen chemische of bacteriologische middelen meer mo gen worden gébruikt. Van deze conventie is niet zo heel veel terecht gekomen. De Verenig de Staten hebben haar niet onder tekend en zij gebruiken thans om de vijand op te sporen dn uit te put ten in Vietnam chemische middelen om oogsten te vernietigen en bossen te ontbladeren. Egypte heeft tegen Jemen gifgas gebruikt. In de afge lopen jaren werd bekend dat in vele landen driftig gewerkt wordt aan het samenstellen van steeds venijniger gassen en ziekteverspreiders. Overal ter wereld zijn gruweljike voorraden opgeslagen, die de mens heid ongekende rampen kunnen brengen. Dit is voor .Oe Thant, daartoe te vens aangespoord door de Algemene Vergadering van de Verenigde Na ties, aanleiding geworden weten schapsmensen uit veertien landen, waaronder ook Rusland en Ameri ka, uit te nodigen op zeer korte ter- ni al gereed zijn hem te advise- ni al gereed zijn hem te adviese ren. Vandaag komen de deskundi gen onder wie ook dr. Bartlema, al in Genève bijeen om een werkpro gramma op te stellen. Gaat u naar die commissie met een zedelijk standpunt of be schouwt u uw taak zuiver weten schappelijk, vroegen w(j hem vo rige week? „Mijn laak in de commissie is zui ver wetenschappelijk, maar ik hoop dat de commissie zal concluderen dat deze vorm van oorlogvoering on aanvaardbaar is". j MAASTRICHT Minister Verin- ga (Onderwijs en .Wetenschappen) zou de 8e medische faculteit willen vestigen in Maastricht (zie ons blad van zaterdag). Hij zou zijn besluit om de achtste medische faculteit in Maastricht te vestigen, hebben ge baseerd op drie overwegingen: 1. de vestiging van de achtste me dische faculteit in Limburg zou er de achtergebleven wegen en ver bindingen ten goede komen; 2. Bij de stemming over de vesti gingsplaats in de commissie-Van Walsum zijn de stemmen van de zeven adviseurs bij die van de acht leden gevoegd. Zodoende werd de uitslag onbeslist: vier stemmen op Maastricht; vier op Eindhoven, drie op Twente en drie op Tilburg, terwijl één ambtelijk lid zich niet aan een uitspraak wenste te binden. De meerderheid van de acht com missieleden was echter vóór Maas tricht. Vier stemden er op Maas tricht, drie op Til burg-Eindhoven en één op Twente; 3. De vestiging van een achtste me dische faculteit in Limburg past beter in de spreiding van het hoger wetenschappelijk onderwijs. Minister Veringa zou met zijn be sluit voorbij zijn gegaan aan het al gemene oordeel van de commissie- Van Walsum. Commissie-voorzitter Van Walsum heeft indertijd zijn per soonlijke voorkeur voor Eindhoven uitgesproken. Daartegenover staat dat de vier medici in de commissie- Van Walsum Maastricht als vesti gingsplaats prefereren. Maastricht mag ook op grote steun in de Tweede Kamer rekenen. Prof. dr. I. A. Diepenhorst, onderwijsspe- cialist van de ARP en oud-minister van Onderwijs, heeft eerder al ge pleit voor Maastricht. De 2 onderwijsdeskundigen van de PvdA, dr. J. C. H. Tans en mr. J. W. Masman, vinden vestiging in Eindhoven in strijd met een gezon de spreiding van het wetenschappe lijk onderwijs. Zij achten zowel in Maastricht als in Enschede een in richting voor klinisch hoger onder wijs noodzakelijk. Verwacht wordt dat een groot deel van de KVP-fractie in de Tweede Kamer de kandidatuur van Maas tricht straks zal steunen. De beslis sing over de vestiging van de Euro pese Technische Hogeschool in Maas tricht zal op 13 en 14 februari in Parijs worden genomen door de mi nisters van Buitenlandse Zaken uit de landen die zijn aangesloten bij de Organisatie voor Economische Sa menwerking en Ontwikkeling. De Nederlandse regering heeft 'n bedrag van f 250.000 op de onderwijsbegro ting uitgetrokken om deze kandida tuur van Maastricht te steunen. U werkt voor de Nederlandse verdedigingsorganisatie; kunt u onafhankelijk in de commissie werken? „Voor een Nederlander is dat erg eenvoudig. Nederland heeft geen en kele voorraad voor chemische of bacteriologische oorlogvoering. Daar door kan in Nederland iedere weten schapsman onbezwaard bacteriolo gisch onderzoek doen, want men weet dat Nederland de vindingen nooit voor oorlog zal gebruiken". Verwacht u dat het advies aan Oe Thant ook de wetenschap zal waarschuwen? „De wetenschap mag zich niet langerbuiten de actualiteit houden. Een wetenschapsman moet weten waarvoor zijn vindingen worden ge bruikt. Soms is dat erg moeilijk: een medicus die serum kweekt, kan meewerken aan een bacteriologische oorlogvoering, als zijn regering be sluit zijn voorraad ziektekiemen daarvoor te gebruiken". Verwacht u een doeltreffende uitspraak? „Ik hoop oprecht dat er een zeer duidelijke uitspraak komt en dat niemand die uitspraak uit de weg kan gaan. Ik bedoel: ik hoop op een absolute afwijzing van alle chemi sche en bacteriologische oorlogsmid delen, ook al zouden ze niet direct bijzonder schadelijk zijn. Ja, bij voorbeeld ook de ontbladeringsgas- sen die Amerika in Vietnam ge bruikt. In feite hoop ik' op een nieu we conventie die aan alle leden van de Verenigde Naties wordt voorge legd. Zal dat veel effect hebben? De Conventie van 1925 is ook niet op gevolgd! „Daardoor zal in elk geval ieder land, dat. chemische of bacteriologi sche strijdmiddelen gebruikt, door de publieke opinie worden gebrand merkt". Is er controle op de naleving van zo'n conventie mogelijk, voor al me»t betrekking tot wetenschap pelijk onderzoek en voorraadvor- ming? „Het adviseren over controlemo gelijkheden behoort niet tot de taak van de thans ingestelde commissie. Ik verwacht dat spoedig na ons rap port een commissie zal worden be noemd die dit vraagstuk zal bezien." De zeventienjarige Lucie van der Lelie uit Arnhem in spiegelbeeld gaat binnenkort in Zwitserland een filmcarrière beginnen. Een paar dagen geelden werd zij op een auditie in Amsterdam gekozen uk een groot aantal gegadigden om een rol te spelen in een „komische film over kostschoolmeisjes", die in juni in Zürich wordt opgenomen. Lucie, die vorig jaar haar Mulo-examen aflegde, werkt op het ogenblik ak mannequin en fotomodel. HILVERSUM De K.R.O. gaat het wat zuiniger aan doen met Bo nanza. De roemruchte Western, waarvan jarenlang elke veertien dagen een aflevering te zien was, zal binnenkort wat minder vaak op het televisiescherm komen. De vrijgekomen zendtijd wordt ge bruikt om een voor Nederland gloed nieuwe Western een kans te geven. Een Western, die van zijn Ameri kaanse makers de veelbelovende ti tel „Gunsmoke" (kruitdamp) mee kreeg. Ben Cartwright, zijn .Pond er os a - jongens en de helden uit Rawhide, High Chaparral en Cimarron Strip hoeven voor hun populariteit welis waar niet direct bang te zijn, maar toch krijgen zij er met „Gunsmoke" een geduchte concurrent bij. „Gunsmoke" bevat alle ingrediën ten om ook in Nederland een groot publiek tevreden te stellen. Goed en kwaad, lijnrecht tegenover elkaar, van dramatiek en romantiek drui pende situaties, keiharde gevechten, helden en schurken, alles geënsce neerd en gespeeld, zoals alleen de Amerikanen dat kunnen. De nieuwe KRO-serie is in Ame rika al jarenlang één van de meest populaire Westerns. De eerste afle vering werd al in september 1955 op de televisie gebracht. Later werd er een radiostrip van gemaakt, die het drie jaar uithield. In 1961 werd de serie op de Amerikaanse tele- televisie voor het eerst in kleur uit gezonden en kreeg zij haar huidige lengte (afleveringen van elk één uur), „Gunsmoke", dat wordt geprodu ceerd door de Amerikaanse televisie maatschappij CBS, speelt zich af in en om het stadje Dodge City in Te xas, waar marshal Matt Dillon (Ja mes Arness) tracht zijn burgers te gen veel dreigend kwaad te bescher men. Andere figuren, die straks on getwijfeld tot de kennissenkring van vele kijkers zullen behoren, zijn Doe Adams, het meisje Kitty en de vreemde Festus Haggen. Vrijdag 31 januari zendt de KRO de eerste aflevering van de serie uit. „De bron" heet het Nederlands debuut. Het gaat over de laatste bron van Dodge City, die door de grote droogte niet meer functioneert. Evenals de andere Westerns wordt ook „Gunsmoke" in kleur op het scherm gebracht. Een redelijke kwa liteit kleur, althans zo leek het bij de voorvertoning op filmscherm. Naar we hopen is die kwaliteit op het kleurenscherm in de huiskamer be ter dan de kwaliteit van de andere Westerns, die in Nederland worden uitgezonden en die veelal wat kleur betreft niet te genieten zijn. Van „Gunsmoke" heeft de KRO voorlopig dertien afleveringen ge kocht. Alleen al gezien het succes, in Amerika zou dit aantal over eni ge tijd best eens voor uitbreiding in aanmerking kunnen komen. Vurige paarden, zwiepende saloon-deurtjes, losse handen en vooral veel kruitdamp zijn ingrediënten van de nieuwe serie Westerns die de K.R.O.-televisie gaat vertonen. Kruitdamp in kleuren. De geuren moet men er bijdenken. DEN HAAG Minister Udink wil deze week in Tunesië een overeen komst afsluiten waarin de gehele ontwikkelingssamenwerking tussen beide landen wordt geregeld voor de jaren 1969 tot en met 1971. De hulp zal zich vrijwel geheel richten op één veelomvattend project op het ge bied van landbouw en veeteelt. Ver snippering van de hulpverlening wordt zodoende vermeden. Deze nieuwe aanpak komt voort uit het Nederlandse meerjarenpro gramma voor ontwikkelingssamen werking, waarin samenballing van de "hulp wordt nagestreefd. Tunesië is een van de twaalf landen waarop Nederland de hulp concentreert. De overeenkomst die op stapel staat, sluit aan bij het Tunesische vierja renplan voor economische ontwikke ling. Het grote ontwikkelingsproject zal vooral financieel worden gesteund. In de periode 1963'67 heeft Neder land voor 10 miljoen gulden aan Tu nesië geleend. Naast *het grote project worden nog enkele kleinere technische hulp projecten voorbereid. Voor verbete ring van de opbrengsten van de vis serij en vermindering van de kosten zullen drie visserijkapiteins met een trawler naar Tunesië worden uitge zonden. De kosten belopen driehon derdduizend gulden. Tunesië heeft ook gevraagd om een onderzoek naar de mogelijkhe den van de boomkorvisserij in de Middellandse Zee. Aangenomen mag worden dat minister Udink met dit project ter waarde van 350.000 gul den, akkoord zal gaan. De Noordzee- kotter „Gerard GO 28" uit Goeree van schipper C. Tanis uit Goeree zal dan dit voorjaar voor twee maanden naar Tunesië gaan. Lopende projecten in Tunesië zijn: het veeteeltopleidingsbedrijf in Sidi Thabet, waar werkkrach- ten voor de rundveehouderij worden getraind; Nederlandse bijdrage 1,7 miljoen gulden. een oplèidingsbedrijf voor de tuinbouw en de teelt van voeder gewassen in Saïda; Nederlandse bij drage 1 miljoen gulden. een mobiel team voor hulp aan het Tunesische programma voor geboorteregeling; kosten 850.000 gul den. Minister Udink vertrekt naar Tu nesië voor een vijfdaags bezoek op uitnodiging van de Tunesische mi nister van Buitenlandse Zaken, Habib Bourgiba jr. NEW YORK Frans MacCarley (66) heeft in het universiteitsziekenhuis in Jackson, in de Amerikaanse staat Mis sissippi, een andere long ingepland ge kregen, McCarley doorstond de ingreep goed. Het was de negende longtransplanta- tatie. Van die negen werden er vier in de Verenigde Staten uitgevoerd. In Chicago is 's werelds 108ste hart transplantatiepatiënt overleden. Het was een 49-jarige neger, Benjamin Evans, die vrijdag het hart ingeplant had ge kregen van een 39-jarige blanke man. Evans kwam goed door de harttrans plantatie heen maar al spoedig bega ven zijn longen het. Die bleken van zijn hartkwaal te veel te hebben gele den. AMSTERDAM De Kamer van Koophandel heeft in een adres aan de minister van verkeer en waterstaat ge protesteerd tegen diens voornemen om het aantal postbestellingen per dag tot één terug te brengen. De minister wordt met de grootste klem verzocht deze maatregel achter wege te laten. Volgens de Kamer vari Koophandel zou uitvoering van het voornemen veel ondernemingen in een onmogelijke positie brengen.

Digitale periodieken - Gemeentearchief Veenendaal

De Vallei | 1969 | | pagina 6