Boekje moet Zuidafrikanen
iets leren over Loetoeli
Adviezen voor
een veilige
vakantiereis
Toeristen trekken al
verder Spanje in
Opbouw landelijk archief
over het grondwater
Duitsers zoeken datum
voor verkiezingen
ACTIEGROEP WIL BLANKE BEVOLKING BENADEREN
MET DE AUTO OP STAP
MODE VOOR
DE LENTE
Problemen door feesten en vakanties
COSTA DEL SOL, WAAR HET NOG RUSTIG IS j
ONDERZOEK IN ACHTERHOEK, BETUWE EN NOORD-BRABANT
DOODGEZWEGEN
DIRECT CONTACT
Zeer luxe
Griezelig
Fort in top
Belevenis
r m
Amdat het record tot nu toe elk jaar gebroken is zullen ook in 1969 wel
weer meer mensen met vakantie naar het buitenland gaan dan in 1968.
Dat betekent ook: nóg meer autorijders op de doorgaande wegen naar het zui
den die van de A.N.W.B. de bijnaam „bloedlijnen" hebben gekregen. Zoveel
ongelukken gebeuren er. Berucht zijn vooral de trajecten ArnhemKarls
ruheMiinchen (en verder naar Italië of Zuid-Slavië). ArnhemBazel, en
NederlandAntwerpen. Brussel. Dijon. Avignon, de Costa Brava of de
Franse Riviera.
De heer J. D. Plaisier, hoofd van de
Centrale Informatie van de A.N.W.B..
gelooft dat het aantal ongelukken op
die bloedlijnen sterk zou teruglopen,
als de mensen zich (onder meer) aan
deze regels zouden houden:
0 Ga op stap met een wagen die
van tevoren is nagekeken en denk
er aan, dat uw auto nu vaker moet
worden doorgesmeerd dan thuis omdat
u langere afstanden aflegt.
In Londen is de voorjaars- en
zomer mode van de ontwerper
Hardy A mie gepresenteerd. Hier
twee avond pantalons van bedrukte
zijde met zeer wijde pijpen. De
blouse is van witte zijde.
0 Eveneens een ontwerp van Har
dy A mie: een avond pak van be
drukte zijde, waarover een stola
van veren wordt gedragen.
Het is onverantwoord om direct na
uw werk, 's avonds, in uw auto te stap
pen en te vertrekken. Een vermoeide
automobilist en/of vermoeide inzitten
den zijn snel geïrriteerd en dat moet
je nu net niet hebben als je auto rijdt.
's Nachts rijden is op zich niet be
zwaarlijk, wanneer de bestuurder ten
minste niet snel geïrriteerd raakt door
de tegenlichten. En pas op voor sche
mering: dan loopt uw reactievermogen
terug.
Wie niet gewend is om grote stuk
ken af te léggen, moet dat ook niet
doen. Dat is trouwens altijd af te ra
den. Neem tenminste elk uur een kor
te pauze en stap zeker drie keer op
één dag een half uur of (veel) langer
uit de auto. Doe dan wat aan sport.
Badminton bijvoorbeeld. En nog iets:
eet niet teveel en niet te zwaar.
Mensen die voor de eerste keer met
een caravan op stap willen, doen er
goed aan, lang voor het begin van de
vakantie eerst oefenritjes en daarna
oefenritten te maken. Doen ze dat niet,
dan kunnen er brokken van komen. Het
rijden met zo'n caravan op sleeptouw
is een vak apart.
Let er vooral op, dat uw auto niet
te zwaar beladen is. Nederlanders heb
ben daar nog wel eens een handje van.
Dat is ook de Duitse politie opgevallen.
De kinderen mogen vader niet aflei
den als hij stuurt. Ze moeten dus bezig
worden gehouden met spelletjes. Eén
ervan is: „tellen hoevel auto's we pas
seren".
De heer Plaisier noemt enkele lan
den:
België: blijf uit de buurt van de gro
te steden en zoek de wegen richting Ar
dennen op. Die zijn, voor Belgische be
grippen dan, niet slecht en rustig.
Duitsland: Wordt niet prikkelbaar als
die auto achter u gaat knipperen met
zijn lichten. Dat is gewoonte in Duits
land. Ze hebben daar ook al haast.
Frankrijk: Mijd de doorgaande we
gen en gebruik liever de uitstekende
iets smallere secundaire routes. Uw va
kantie begint dan een dag eerder, want
deze trajecten lopen vaak door zeer
mooie stukken van Frankrijk, al zijn
ze wel wat langer. Maar wat zou dat.
Het enige wat u in dit geval moet doen
is op uw heenreis een extra overnach
ting plannen.
Scandinavië: De wegen zijn goed,
maar de afstanden die u er moet afleg
gen: niet mals. Dat vergeten sommige
mensen nog wel eens. die dan gaan
jakkeren met alle ellende van dien.
Het is verder verstandig om, als u
met uw auto naar Zweden gaat, van te
voren even te informeren naar de tij
den van de veren en zo mogelijk
er een plaats op te reserveren.
Spanje: De wegen zijn hier bedriege-
lijk. Ze beginnen vaak met een pracht
van een aanloop niets op aan te mer
ken maar dan is er ineens die haar
speldbocht, die NIET staat aangegeven.
Levensgevaarlijk. En nog iets: de wet
geving in Spanje wordt anders uitge
legd dan de onze. Wie een ongeluk
een botsing bijvoorbeeld krijgt in dit
land, loopt de kans, dat zijn auto een
tijdlang in beslag wordt genomen of
dat de politie een (forse) waarborgsom
verlangt.
De heer Plaisier moet tenslotte dit
van het hart: „Wie verre reizen doet.
kan het beste een reis- en credietbrief
op zak hebben. En wat het bare geld
betreft: stopt dat niet in uw autokastje
of onder de bank maar houdt het op
zak en verdeel er ook wat van onder
uw medepassagiers. Je kunt nooit we
ten".
BONN Wanneer hebben wij een
dagje tijd om een nieuw parlement te
kiezen? deze vraag plaagt de W'est-
duitse politici, nu de verkiezingen van
het aanstaande najaar naderbij begin
nen te komen.
Omdat de kiezers eerst moeten zijn
teruggekeerd van de Cte d'Azur en
de Costa Brava kan er niet worden ge
kozen voor de tiende september. De
zittingsperiode van het oude parlement
eindigt echter op 19 oktober. Omdat in
West-Duitsland verkiezingen altijd op
zondag worden gehouden blijven er
maar vijf zondagen voor het stembus-
evenememt over.
De deelstaat Rijnland-Palts evenwel
ls tegen de 14de en de 21ste septem
ber omdat dit land dan in feeststem
ming is vanwege de traditionele „Dürk-
heimer Worstmarkt". De 28ste septem
ber en de 5e oktober komen al even
min in aanmerking, want dan houdt
München zijn Oktoberfeest, het jaar
lijkse bierfestijn.
Ook elders in de Bondsrepubliek
weergalmt het omstreeks die tijd van
de wijnfeesten en de jaarmarkten.
Op de enige overblijvende zondag,
de 12de oktober, beginnen in enkele
deelstaten al weer herfstvakanties. Bo
vendien heeft een late verkiezing het
ernstige nadeel, dat men dan soms tot
onder de kerstboom moet wachten op
het nieuwe kabinet en de nieuwe be
groting.
De christen-democratische regerings
partij heeft zich nu uitgesproken voor
de 14de september. Omstreeks die da
tum is het Westduïtse kiezersvolk ge
bruind en tevreden teruggekeerd uit
het zonnige zuiden, waar het zijn har
de marken heeft laten rollen.
De sociaal-democraten hebben daar
op voorgesteld liever de 12de oktober
te nemen.
a MSTERDAM „Er is voor Zuid-Afrika geen nationa-
listische oplossing mogelijk. Een oplossing kan
slechts worden gevonden als de rassen zich met elkaar
verstaan. Dit is een uitspraak van Albert Loetoeliwin
naar van de Nobelprijs voor de vrede in 1961voor
vechter van geweldloos verset en omstreden leider van
Zuidafrikaanse negers.
Het is een uitspraak die te vinden is in
een boekje over deze in 1967 overleden
bestrijder van de arpartheidspolitiek in
zijn land. Dat boekje is het nieuwste
wapen van de Nederlandse groeperin
gen die het evenmin eens zijn met de in
Zuid-Afrika gevoerde apartheidspo
litiek.
Het boekje k niet alleen informa
tief voor Nederlanders, maar juist ook
voor Zuidafrikanen. Daarom staat in
elk exemplaar een adres van iemand
in Zuid-Afrika en wordt de koper hier
vriendelijk maar dringend verzocht het
zojuist gekochte exemplaar naar dat
adres te sturen.
Dominee A. Dronkers, die Weel uit
maakt van de Actiegroep Zuid-Afrika
een groep waar onder meer Pax
Christi, Kerk en Vrede, Sjaloom, het
Angola-Comité en de Federatie van
Jongeren Groepen zitting hebben
vertelt dat het idee voor deze actie
eind vorig jaar is geboren.
„In Zuid-Afrika wordt de figuur Loe
toeli doodgezwegen. Wij dachten er op
deze manier toe te kunnen bijdragen
dat een aantal blanken daar nu toch
iets over leven en werken van deze
man te weten kunnen komen.
Hoe bent u aan de adressen van
mensen in Zuid-Afrika gekomen?
„Pat was een hele toer. We hebben
daarvoor Zuidafrikaanse telefoonboe
ken geraadpleegd".
„Het is vrijwel zeker dat de adres
sen die daar in staan van blanken zijn.
Wij vinden het belangrijk om juist van
hen aandacht te vragen voor de figuur
Loetoelie, die te vergelijken valt met
Marten Luther King in de Verenigde
Staten".
„We willen laten zien dat er ook on
der de negers groepen zijn, die niet al-
Ds. A. DRONKERS
overtuigen
leen in geweld het antwoord zien op de
apartheid. Natuurlijk, de militante ne
gers zijn nu meer in het nieuws en als
het doorgaat zoals het nu gaat loopt
het uit op een gewapend Conflict. Mis
schien draagt het boekje ertoe bij, dat
we de blanken ervan kunnen overtui
gen dat er negers zijn die anders wil
len, maar die nu de kans niet krij
gen".
Dominee Dronkers, die zich overi
gens de laatste noemt die een gewa
pend verzet van de negers zou veroor
delen. hoopt dat er door het boekje in
veel Afrikaanse brievenbussen iets kan
worden losgewrikt in de vaste gedach-
tenpatronen in Zuid-Afrika. Hij hoopt
dat er ook iets van een soort corres
pondentie zal ontstaan tussen degenen
die hier het boekje kopen er. verzen
den en degenen die het daar ontvan
gen. De kopers hier zouden het boekje
kunnen vergezellen van een briefje.
Direct contact.
De kans dat de verzonden boekjes
door de Zuidafrikaanse posterijen on
derschept zullen worden acht hij erg
klein. Op de manier waarop het nu
gaat door direct contact van mens
tot mens is het vrijwel onmogelijk
voor de posterijen daar om de boekjes
te weren.
Op het bureau van dominee Dron
kers aan de Prins Hendriklaan 21 in
Amsterdam wordt het boekje al aar
dig besteld. Er zit ook nog een kaart
in, die aan het Amsterdamse gemeen
tebestuur kan worden gericht. Daarin
wordt de gemeenteraad gevraagd te
bevorderen dat de naam van de Am
sterdamse Raadhuisstraat wordt ver
anderd in Loetoelistraat.
t
La Herradura is één van die kleine plaatsjes aan het
minder bekende deel van de Costa del Sol, waar 't
toerisme de laatste tijd lucht van gaat krijgen. In 't nieu
we restaurant Parra van eigenaar-directeur Juan Parra
Marbero zit de visser Manuel Gargolio Rodriguez (73)
wat onwennig achter zijn glaasje wijn (één peseta) met
de voeten keurig naast elkaar op de glimmend gepoet
ste marmerachtige vloer.
„Ja, ja", rochelt hij. „vroeger had je hier alleen maar
vissers, maar nu wordt dat wel anders met al die va
kantiegangers. Maar ik vind het best hoor. We worden
er allemaal beter van. zeggen ze hier".
La Herradura is inmiddels ontdekt door een handjevol
buitenlanders meer is het echt nog niet die er
achter zijn gekomen, dat de Spaanse vakantieganger
haast nooit de weg naar het op Amerikaanse leest ge
schoeide Torremolinos inslaat, maar de andere kant
op richting oost naar Nerja, Motril, La Herradura en
Almeria. Daar zijn de stranden yeliswaar minder mooi
vaak kleine korrelige steentjes maar het is er stil
ler. ongerepter, dat wel.
Neem La Herradura. Het duikt na de
zoveelste bocht in de lange serpentine-
weg langs de zee plotseling op: een
vriendelijk wit vissersplaatsje aan een
baai met een hoofdweggetje waar nog
geen greintje asfalt op te bekennen valt.
De auto ploegt er grommend doorheen
Er staat behalvee dat nieuwe restau
rant inmiddels ook een tamelijk nieuw
hotelletje in La Herradura, hotel Pena
Parda, waarvan de eigenaar Ignacio Ro
driguez Puiz wel zou willen uitbreiden,
als hij het geld maar had. „Maar het zal
er straks toch wel van moeten komen",
meent hij „want de vraag stijgt snel."
Het hotelletje staat op het strand, en
ziet uit op een paar knalrode parasollen,
een kraampje en een paar toeristen. Het
heeft een tiental keurige kamertjes. Niet
luxe, wel netjes. Het eten is hier Spaans
Frans, want patron heeft zijn opleiding
in Marokko gehad, vertelt hij. Twee
Franse toeristen knikken verzadigd:
„Dat is zo en we hebben het hier prima,
al moet je natuurlijk niet teveel eisen
en niet gewend zijn aan bijvoorbeeld
air-conditioning. Het is hier allemaal
erg eenvoudig en dat vinden we nu juist
zo leuk. De prijzen? Jaja, ook heel een
voudig: 360 peseta's vol pension voor
ons beidjes, dat is 180 peseta de man.
Een schijntje nietwaar?" Tussen Ma
laga en Almeria liggen ettelijke plaats -
jes zoals La Herradura.
onderneming Perez Lopez ons vertel
de dat een bungalow zo'n tien- tot
twintigduizend peseta's per maand
moet opbrengen (vijfhonderd tot dui
zend gulden) afhankelijk van de tijd
waarin ze worden verhuurd en van
de luxe natuurlijk. Wie er meer over
wil weten wordt verder geholpen door
het Spaans Nationaal Verkeersbureau
in Den Haag, aan de Laan van Meer-
dervoort 8/8a.
Ook nieuwe hotels duiken overal op.
Even voor de plaats Sallobrena, dat
als uitzondering op de regel behalve
strand ook veel groen (suikerriet)
heeft aan te bieden, ligt het gelijkna
mige hotel. Het beheerst een vooruit
geschoven post op een knots van een
rots, het bezit een privé-strandje (je
moet er met de auto heenrijden) en
de bouwkosten hebben ongeveer 48
miljoen peseta's bedragen.
Dat is, gedeeld door twintig, nog al
tijd een dikke twee miljoen gulden.
„De burgemeester van Sallobrena
heeft het laten bouwen", vertelt ad
junct-directeur en manusje van alles,
Roger Mulet, „maar nu wil hij het
alweer verkopen. Ja, we zijn pas een
week open. Let maar eens op: dit
wordt snel bekend hier."
Wat ons opviel tijdens de rit langs
dit oostelijk deel van de Costa Del
Sol, was het griezelig hoge aantal
bungalows, flats en vakantiehuizen
die hier nu worden of al zijn ge
bouwd. Foeilelijke koeien van letters
vertellen op foeilelijke grote borden
waar de toerist ze kan kopen of hu
ren. Veel bouwbazen hebben onder
meer een kantoor in het gezellige
stadje Almunecar, (50.000 inwoners)
waar een vertegenwoordiger van de
Hij kon wel eens gelijk hebben. Het
hotel is zeer luxe, het (Franse) eten
was voortreffelijk de tachtig kamers
zien alle op zee, er komt een zwembad,
m'n liefje wat'wil je nog meer. De prij
zen, vol pension: 355 tot 390 voor een
éénpersoonskamer, 660 tot 720 voor een
tweepersoonsvertrek en 820 tot 920 voor
een pracht van een suite.
Een ontbijt kost voor wie dus niet
vol pension heeft genomen dertig
peseta's, een lunch 130, een diner ook
130. Allemaal prijzen die in dezelfde or
de van grootte liggen als in tal van an
dere eerste klas hotels aan de kust.
ir Aquadulce bij Almeria: snel op weg om een tweede Torremolinos te wor
den.
r^F.LFT „Op het ogenblik Is de
dienst GrondwaAerverkenning van
de organisatie voor T(oegepast) N(a-
turwetenschappelyk O(nderzoek)
die sinds half november 1968 is gehuis
vest in het TNO-Zuidpoldercomplex te
Delft bezig met de opbouw van een
landelijk arch.'ef over en het in kaart
brengen van hil grondwater in Neder
land. De gegevens, die voor deze we
tenschappelijke arbeid nodig zijn, wor
den niet alleen betrokken uit het mate
riaal betreffende de grondwaterstanden
van de dienst Grondwaterverkenning
zelf, maar grotendeels van de instan
ties. waarmee deze dienst nauw sa
menwerkt, zoals bijvoorbeeld het Rijks
instituut voor Drinkwatervoorziening,
de waterleidingbedrijven, de Rijks Geo
logische Dienst en het Instituut voor
Cultuurtechniek en waterhuishouding
in Wagenlngen. In het bijzonder wordt
gebruik gemaakt van de archivalia van
het Rijksinstituut voor Drinkwater
voorziening en van de waterleidingbe
drijven en de grote bereidheid om de
bewuste gegevens aan ons ter beschik
king te stellen, is werkelijk verheu
gend". Aldus dr. W. A. Visser, direc-
:eur van de dienst Grondwaterverken-
ning TNO.
jVfet de ering van het on vha-
vige plan werd in 1968 een aan
vang gemaakt en wel door westelijk
Noord-Brabant en de Achterhoek van
Gelderland te gaan inventariseren en
te karteren. Dat juist deze gebieden 't
eerst werden gekozen, vindt zijn oor
zaak in de omstandigheden, dat zij in
teressante problemen opleverden en al
goed bekend waren door onderzoek en
boringen, door bovengenoemde instan
ties verricht. In het gebied tussen wes
telijk Brabant (waar de werkzaamhe
den thans geëindigd zijn en de Gelder
se Achterhoek (waar men er nu mee
begonnen is) ligt de Betuwe met haar
omstreken en hier worden op het ogen
blik, in samenwerking met de dienst
Grondwaterverken ning, verkenningen
gedaan door een Leids doctorandus in
de geologie, die de resultaten te zijner
tijd in een dissertatie zal neerleggen.
Voor de opbouw van het landelijk ar
chief over en van het in kaart brengen
van het grondwater wordt gebruik ge
maakt van de gegevens, die de borin
gen naar dit water hebben opgeleverd,
alsmede van de resultaten van het
geofysisch onderzoek en van die der
uitgevoerde grondproeven. Epn belang
rijke methode ter verkenning van het
grondwater is het „geo-elektrisch on
derzoek", dat bestaat uit oppervlakte
metingen van de elektrische weerstand
in de bodem en dat veelal voor de di
verse waterleidingbedrijven wordt uit
gevoerd. Sinds enkele jaren is het ook
mogelijk „geofysich boorgat-onderzoek"
te doen ten behoeve van de grondwa
terverkenning.
KAARTEN
W'at de kartering betreft, de verkre
gen gegevens worden verwerkt op
grondwaterkaarten en op profielen
(vcrtikale doorsneden door de onder
grond), waarbij aangegeven worden
de diepte van de top en de basis, als
mede de dikte van het watervoerend
pakket. Daarnaast worden op de
kaarten en profielen de chemische
samenstelling van het water aange
duid, dat wil zeggen van de daarin
opgeloste vaste stoffen. Verder de
zogenaamde bodemconstanten, dat
zijn b.v. de doorladende eigenschap
pen der zandlagen, de afsluitende
eigenschappen van scheidende klei
en veenlagen, en tenslotte de slijg-
hoogten van het grondwater in put
ten en boorgaten.
Uit deze kartering en inventarisatie, zo
zegt dr. Visser, komen natuurlijk de
hiaten in onze kennis te voorschijn. Zo
kon bij het verkennend werk in Noord-
Brabant in het najaar van 1968 een be
langrijke leemte in onze kennis worden
0 Smalle stranden, steile rotsen,
bergen, zon en nog niet te veel
toeristen: aan het onbekende stuk
van de Costa del Sol.
De campings aan dit deel van d«
Costa Del Sol zijn een hoofdstuk op
zich. Even buiten Almunecar (zo'n ze*
kilometer) en richting Motril staat de
kampeerplaats (El Paradiso) van de
Belg Henri De Greeve, die géén fami
lie is van die andere bekende Henri.
Zijn camping is „tweede categorie"
(„en daar blijf ik in, anders moet ik te
veel belasting betalen") maar steekt
zeer voordelig af tegen de aangrenzen
de staatscamping die notabene klasse
1 A is en waar de wanorde, toen wij er
waren tenminste, geen grenzen kent,
om nog niet eens te spreken van de vui
le toiletten, de levensgevaarlijke elek
trische aansluitingen bij de douches en
de onsmakelijke huisjes, die voor bun
galows moeten doorgaan.
Henri De Greeve laat de kwaliteit van
zijn eigen (inderdaad voortreffelijke)
camping onderstrepen door de familie
C. Martens uit Ossendrecht en de heer
K. Wolff uit Beverwijk. De laatste ver
liet de staatscamping hals over kop.
Zijn klacht: „het was er niet schoon en
bovendien werd je op de weekends door
„bezoekers" aangekeken alsof je een
vreemd dier was."
Zijn alle staatscampings slecht? „Be
slist niet", meent Henri De Greeve:
die van Aquadulze bijvoorbeeld is pri
ma, maar ook duurder natuurlijk."
De heer De Greeve is een interessant
man, die belangstellenden ook zeer veel
interessants kan vertellen over de hui
zen- en flatbouw aan de kust waarvan
hij het zijne denkt. Hoe het zij, zijn
camping is goed, evenals het (vliegen-
vrije) restaurant en bovendien tamelijk
beschut door nogal wat palmen. Die
zijn op de vele campings vaak schaars
en wat ons betreft: wij kamperen lie
ver in een wat minder hete omgeving.
Aan de Spaanse kust zitten wij graag,
maar dan wel in een hotel met air-con
ditioning. Inderdaad, een kwestie van
smaak.
weggewerkt door het uitvoeren van een
boring nabij Klurjdert, waarin vijf in
stellingen hebben samengewerkt. Niet
alle gegevens kunnen op de kaarten
worden vermeld, maar degenen, die
nog meer informaties zouden wensen,
kunnen dan het gedetailleerde archief
raadplegen. De kaarten zullen worden
gepubliceerd op een schaal van 1 op
50.000 en sluiten dus aan bij de nieuwe
geologische kaart van Nederland en bij
de bodemkaart van ons land.
DELFSTOF
\7"oorts meent dr. Visser nog, dat men
het grondwater als eert delfstof kan
beschouwen en exploreren; het vult
zichzelf door infiltratie van neerslag
en/of oppervlakte-water aan. De win
ning van deze door onze samenleving
steeds meer gevraagde delfstof (men
raamt de totale waterbehoefte in de
toekomst op 6.000 a 10.000 miljoen ku
bieke meter, die echter bij lange na
niet uit het grondwater zullen kunne
komen) zal echter met omzichtigheid
dienen te geschieden. Vermeden mc t
bijvoorbeeld worden, dat bij het op
pompen het grondwater zo zeer z
dat landbouw en recreatie daar i
schadelijke gevolgen ondervinden
dat bij het oppompen zout water uit
diepere lagen naar boven komt
Goede hotels zijn onder meer te vin
den in en bij Almeria (100.000 inwoners)
van de gelijknamige provincie, dat op
weg is een tweede Torremolinos te wor
den. Niet ver van deze tamelijk gezelli
ge stad, met fort in top, is nu een vlieg
veld geopend en dat zal de animo en
ook de grondprijzen nog wel meer doen
stijgen lijkt ons. Even buiten de stad,
zo'n acht kilometer, ligt Aquadulc#
(smal strand) met het hyper-de-luxe ge
lijknamige hotel (goede kamers, matig
eten) en honderden flats en bungalows,
alle met uitzicht op zee, alle in een
klimaat dat wordt beweerd het
beste is van de hele Costa Del Sol. Met
een zeer laag vochtigheidsgehalte.
Een man die deze omgeving goed
kent en er veel werk verzet is René G.
Mariotti. Fransman, bouwheer. Hij i*
bezig hier een compleet bungalowpark
neer te zetten. „En er komt ook nog
een (Duits) restaurant bij."
De heer Mariotti is dikke vrienden
met de vele filmsterren die op gezette
tijden neerstrijken in hotel Aquadulce
of in een van zijn appartementen: „ze
betalen geweldig."
Wat doen mensen als Raquel Welch
en hoe ze verder nog mogen heten hier
aan de Costa Del Sol?
„Wel", vertelt de heer Mariotti,
„achter Almeria en nog voor Mojacar
ligt een soort maanlandschap, dat veel
weg heeft van Californië. Je kunt er
uistekend filmen en je spaart er kapita
len mee uit. Jazeker, hier bij Almeri*
zijn al die Italiaanse spaghetti-western*
opgenomen en ook films met Brigitte
Bardot en Raquel Welch. En wie naar
Mojacar rijdt ziet de houten namaak-
dorpjes overal liggen. Is dat niet leuk?"
Hij had niet teveel gezegd. De rit
naar het kleine hooggelegen Moor*
aandoende Mojacar met uitzicht op
eindelijk weer eens een goudgeel
strand was een belevenis: een kaal
maar wel fascinerend landschap met
af en toe eerst links, daarna een
paar keer rechts dorpjes van hout
zo weggelopen uit de film. Het was
er doodstil, spookachtig stil toen wij
er waren: een nieuw aspect van he*
achterland van de Costa Del Sol, dat
overigens in de eerste plaats is ge
dacht voor de mensen die veel en
lang willen zonnebaden en genoegen
nemen met smalle reepjes lekker
warm strand.
Voor hen valt er zeer veel te bele
en ook op het stuk Malaga-Almeria,
vaar eeuwenoude Moorse torens de
wacht houden en de dorst steeds op
nieuw moet worden gelest. O ja, de
drankjes. Die kosten in een eerste
klas hotel zo'n 15 peseta's per glas
en in bijvoorbeeld dat restaurant Par
ra 5 peseta's, 't Is allemaal maar een
weet.
Inlichtingen over het bekende en on
to ende deel van de Costa del Sol
v rden gegeven door het Spaans Na-
jnaal V erkeersbureau in Den Haag.
070-182766.
