Caroline's getuigenis geen verrassing Massale vogelsterfte in Noordoostpolder door vergiftiging Oude Nol verminderd toerekeningsvatbaar geacht Landen moeten geschillen over continentaal plat zelf uitvechten T\9 POTTER LINIA f Kamercommissie wil fiscale tegemoetkoming voor gehuwde werkende vrouw Onenigheid in O.A.U. Dodelijke val in ruim van schip Meubelindustrie verhoogt lonen met 6,8 procent Pressie op bedrijven die nieuwe bus-c.a.o. niet willen nakomen Geen waardevaste staatsleningen Drie aanranders aangehouden Buit van f 1/ hij inbraak in juwelierswinkel LEBER DOET NEDERLAND CONCESSIES Bliksemactie voor leven van sperwer ArvvJ \v\ A vD^iiyPR Internationale Hof beslist: VOLKENRECHT BEDAREN MAAT VOL BROK BEWIJS INTIMIDATIE ZIEKENHUIS OVERVALLER PROTEST BEDUCHT BANG DRONKEN MONOLOOG MISHANDELING Waar je ook kijkt steeds meer mensen ontdekken Roxy 25. U blijft toch niet achter? Tegenprestatie VRIJDAG 21 FEBRUARI 1969 Met de handen voor het gezicht werd de kleine, slanke Caroline Gigli de rechtszaal binnengeleid. De vragen van mr. Simon aan deze getuige deden Hans v. Z. in woede uitbarsten. ADVERTENTIE DEN HAAG Nederland, Denemarken en West-Duitsland moeten door onder handelingen, overeenstemming bereiken over de afbakening van het continentale plat in de Noordzee. Met deze uitspraak heeft het Internationale Hof van Justitie in Den Haag met elf tegen zes stemmen de Nederlandse en Deense mening verworpen dat de grens van elk deel wordt bepaald door de lyn die op elk punt evenver van de landen is verwyderd. Vanochtend al zullen de delegaties van Nederland en Denemarken de consequenties van de uitspraak gaan bestuderen. ADVERTENTIE en bij zware of hardnekkige verkoudheid POTTER S CATARRH PASTILLES Alleen bij apothekers en drogisten O DEN HAAG De vaste commissie voor financiën uit de Tweede Kamer vindt dat de commissie-Hofstra in haar adviezen voor een eenvoudige belas tingwetgeving, wel erg heeft gelet op de wettelijke aspecten hiervan. Be langrijke uitgangspunten als bijvoor beeld de draagkracht zijn op de ach tergrond geraakt. De commissie pleitte verder voor fis cale tegemoetkomingen voor de gehuw de werkende vrouw. De communist M. Bakker had ernstige kritiek op het feit dat over het gezamenlijke inkomen be lasting wordt geheven. „Het is een straf op het huwelijk. Als een man, die achttienduizend gul den verdient voor de wet, en mijn part ook nog voor de kerk, trouwt met een vrouw die twaalfduizend gulden inko men heeft, moeten ze als straf zesen dertighonderd gulden extra aan de fis cus offeren". Staatssecretaris Grapperhaus zei dat wanneer het gezin als de cel van de samenleving wordt gezien, ook een grotere afdracht aan de fiscus moet worden aanvaard bij een stijging van het gezamenlijke inkomen. Wanneer de opvattingen over de positie van het ge zin in de maatschappij zioh zouden wij zigen, zou wellicht tot splitsing van de inkomens van man en vrouw kunnen worden overgegaan, aldus de staats secretaris. De heer Bakker noemde dit een 19de eeuwse filosofie. Zo breek je de cel af, zei hij sneerend. Dr. Grapperhaus zei dat hij wellicht het volgend jaar met een wetsontwerp zou komen voor veranderingen in onze inkomstenbelasting. Hierbr worden de adviezen van de commissie-Hofstra betrokken. Dr. Grapperhaus deelde mee dat hij dan ook zijn mening zal geven over de belastingheffing voor de gehuw de werkende vrouw. West-Duitsland meende vorig jaar dat het continentale plat moest worden verdeeld volgens het „taart-puntsys- teem". De Westduitse pleiter prof. dr. Jaenecke was van mening dat anders zijn land door de holle kustlijn slechts een klein deel van het plat zou krijgen. Het internationale Hof van Justitie onderleiding van dr. Bustamanta Y Ri- vero uit Peru bepaalde dat bij de on derhandelingen door de drie landen met de vorm van de kustlijnen rekening moest worden gehouden. Ook de vermoedelijke aanwezigheid van olie en gas en 't element van even redigheid moeten volgens het hof bij de verdeling worden betrokken. Als West-Duitsland van het hof gelijk zou hebben gekregen was het Neder landse deel ongeveer 5500 vierkante ki lometer kleiner geworden. Denemar ken zou dan 7600 vierkante kilometer zijn kwijtgeraakt. De Deense en Nederlandse regering hebben indertijd verklaard dat de ge dachte van West-Duitsland 'n willekeu rige constructie is die afwijkt van de bestaande regels en beginselen van het volkenrecht. Als de drie landen het eens worden, heeft West-Duitsland ongeveer 23.000 vierkante kilometer, Nederland en De nemarken hebben dan zeggenschap over ruim zestigduizend vierkante kilo meter elk. ADVERTENTIE OLIFANT HEEFT SJANS. Er is een Olifant die het bij de dames goed doet. Olifant Vieux. Een mannend rank? Ongetwijfeld, vooral in een echt cognacglas. Maar in een hoog glas met Tonic of Cola gaat'ie er bij de dames als long-drink in als koek. Omdat Olifant Vieux zo zacht, zo sympathiek en zo geurig zuiver is! ADDIS ABEBA Op tie in Addis Abeba van raad van de Organisatie heid van Afrika (C.A.U.) de conferen- de minister- voor de een- is de bevrij dingscommissie van de organisatie be schuldigd van financieel wanbeheer. Men verweet de commissie dat zij geen inventaris maakt van de wapens die zij ontvangt en de distributie hier van onder verschillende groepen vrij heidsstrijders in Zuid-Afika, Zuid- west-Afrika, R'nodesië. Angola en Mo zambique en haar activiteiten zelfs geheim houdt voor de O.A..U zelf. Le den van de bevrijdingscommissie rea geerden hierop met een tegenbeschul- diging. De kritiek op de commissie, zo zeiden zij, is in hoofdzaak afkomstig van landen die de vastgestelde bij dragen voor het werk van de commis sie niet hebben voldaan. Maar vier lan den van de O.A.U. waren hun ver plichtingen op dit punt volledige nage komen. UTRECHT Het proces tegen de 26-jarige Hans van Z. en de 76-jarige Nol R. bereikte gisteren in vele opzichten een dieptepunt. Op de zevende proces- dag overschreden vermoeidheid en opgekropte spanningen de rode streep zo duidelijk, dat er al vroeg een griezelig incident ontstond. Toen Hans voor de tweede keer protes teerde tegen een vraag van Nols raadsman mr. B. F. J. Simon, beval de president dat Hans de zaal uit moest. De commandant van de par ketwacht schoot toe om hem Se over reden, maar Hans bleef stokstijf zit ten en zei: „Jongens, jullie kennen me goed genoeg, als ik nee zeg is het nee". De Utrechtse rechercheur J. H. Groe nen, die tijdens het vooronderzoek veel met Hans te maken had gehad, kwam van de getuigenbank de par ketwacht te hulp, maar er was geen praten meer aan. „Het is neen", gil de Hans nog eens. en toen hij over eind werd getrokken begon hij als 'n wilde om zich heen te slaan, het ta feltje van de deurwaarder omvertrap- pend en een als toehoorder aanwezi ge officier van Justitie tegen het scheenbeen rakend. De stevige arm van rechercheur Groe nen klemde zich om de keel van de van vier moorden beschuldigde jon geman en vijf parketwachten grepen de rorvdmaaiende armen en benen. Terwijl iemand vanuit de zaal riep: „Hang hem maar gelijk op", werd Hans in horizontale stand de rechts zaal uitgedragen. Niet voor lang, want in afzondering wist rechercheur Groenen hem snel tot bedaren te brengen, zodat hij na een uur weer binnen mocht. Het incident gebeurde tijdens het als getuige horen van Caroline Gigli, de 46-jarige Engelse van Italiaanse af komst, met wie Hans tot zijn arres tatie had samengewoond. Mr. Simon bracht haar in herinnering dat zij bij de rechter-commissaris had verklaard in de nacht voor de overval op de Utrechtse weduwe Bet je Woortmeijer in het bed van Hans een blonde jon gen te hebben gezien. Zij wist niet wie dit was geweest, ant woordde zij via de tolk op de vraag van mr. Simon. „In uw verklaring bij de rechter-commissaris heeft u gezegd dat hij het uiterlijk van een homoseksueel had, klopt dat?" vroeg Nols advocaat, en daarmee wekte hij toen de woede van Hans. „Ik laat me niet belacHelijk maken", riep Hans verhit en hij eiste dat de president mr. Simon tot de orde zou roepen. Daarmee was voor de president, mr. D. Zeben, de maat vol, omdat Hans eerder gisterochtend al bezwaar had gemaakt tegen het wat toneelachtige optreden van mr. Simon. „De woorden van de raadsman lijken op die van een mannetje met kleuri ge ballonnen. Mag ik u daarom een speld aanbieden om die ballonnen zelf lek te prikken?" had Hans toen gezegd, op plechtige wijze een speld op het getuigenbankje deponerend. „Ik protesteer tegen de impertinentie en honende wijze waarop Van Z. over mij spreekt", had mr. Simon gere ageerd. „Ik verzoek de president mij daartegen te beschermen". De presi dent had beloofd dat te zullen doen. De getuige die op dat moment voor het hek stond, een 32-jarige voorman uit Maarssen, had toen op zijn beurt aan mr. Simon gevraagd: „Mag ik dan bescherming tegen de benadering door uw cliënt". Oude Nol had deze getuige immers toen al tweemaal 'n stomp gegeven, zonder dat de presi dent daar krachtig tegen was opge treden. Nol was niet erg ingenomen met de ver klaring van deze getuige, omdat die een brok bewijs tegen hem inhield, zo fors als de gestalte van deze voor man uit de bouwnijverheid. Gedetail leerd vertelde de getuige hoe Nol hem in 1966 al had „afgetast" voor een beroving van de Heeswijkse boer Reijer de Bruin. Nol had toen samen met hem in het huis van bewaring gezeten. Later was Nol. toen hij hem in Utrecht tegen het lijf liep, er nog eens over begonnen. De voorman, die na zijn detentie lid van het Leger des Heils was gewor den, had er geen moment over ge dacht op de voorstellen in te gaan. zo vertelde hij de rechtbank, maar „uit nieuwsgierigheid" had hij ge daan alsof. Als die boer gaat melken, kunnen we hem afleggen", had Nol gezegd en ook was er gesproken over „het mep pen. net voor zijn kop, maar niet te hard". Nol was ook met hem door de Haverstraat gelopen, waar de wedu we Woortmeijer woonde. „Hier woont een oude vlam van me, daar zit ook een hoop geld", had de bejaarde onderwereldfiguur daar aan gewezen. Daarom was de voorman na het bekend worden van de over val op de weduwe direct naar de re cherche gekomen met de medede ling: „Hier zit Oude Nol achter en achter die moord op die boer in Hees- wijk ook". Gisteren lichtte hij toe waarom hij niet eerder de politie had ingelicht: „Zo lang er nog niets was gebeurd, zou Nol zeker hebben ontkend, net als hij nu doet. Na die moord in Heerwijk wilde ik eerst niet geloven dat Nol daarmee te maken had, maar toen ik van de zaak met die weduwe hoorde besefte ik plotseling dat ik die over val had kunnen voorkomen Wat de president woensdag had gedaan bij de getuigen die hun verklaring voor de rechtbank verzwakten, deed Nol gisteren bij de voorman die vier kant achter zijn verklaring bleef staan. Hij ging dreigen met een ver volging wegens meineed. „Je gaat er in voor een vieze meineed", gilde hij, maar de getuige bleef vriendelijk glimlachen. Ook toen Nol er later nog eens op terugkwam. Wilt u er ook uit?" reageerde de pre sident. 'i: „Dat kunt u doen, maar iedereen in deze zaal weet dat ik me behoor lijk gedraag. Ik kom alleen op voor mijn recht". Inmiddels was al een rechercheur gaan uitzoeken of er enige grond in Nols bezwaren tegen de getuigenverkla ring zat. De getuige had immers ge zegd dat hij Nol in Utrecht had ont moet, nadat hij bij de reclassering was geweest en volgens de reclasse ring moest dat op 6 april 1967 zijn geweest. De rechercheur kwam daarop terug met de mededeling dat Nol van 30 maart tot 9 april van dat jaar in het ziekenhuis had gelegen. Met kennis van de juridische vaktermen conclu deerde Nol: „Dan moeten we die ge tuige fnsluiten wegens meineed", maar zijn triomfgevoel werd echter getemperd door de mededeling van de reclassering dat de voorman daar ook nog wel op andere data kon zijn geweest. De in het vooronderzoek afgelegde ver klaringen van enkele getuigen die niet waren verschenen en die de Utrechtse politie dag en nacht tever geefs had gezocht, wekten de stellige indruk dat Nol in de Utrechtse onder wereld bijna had lopen leuren met gegevens over mensen die in aanmer king kwamen voor een beroving. Tegen een getuige had hij gezegd iets moois voor hem te weten. „Ik moest de keel van opa Cupido (de heer Don- se) snoeren, zodat hij nooit meer kon praten". Jongen dat is de kans van je leven, daar zit zoveel geld", had Nol nog aangemoedigd, maar zonder suc ces. Een andere getuige had uit het huis van bewaring aan de officier van Justitie geschreven dat hij niet was ingegaan op een aanbod de weduwe Woortmeijer te beroven. Volgens zijn verklaring had Nol later tegen hem over Hans gezegd: „Dat is de jongen voor dat karweitje in de Havenstraat, .die krabbelt niet terug". Bij de ook al niet verschenen Joop van Veltum, de onderbuurman van de weduwe, zou Nol enkele dagen voor de overval zijn wezen navragen: „Dat wijfje zit er toch nog goed bij hè?" Volgens deze "Joop zat Nol altijd vol plannen voor bankovervallen en grote inbraken en had Nol in de pe riode waarin de telastgelegde mis drijven waren gepleegd, veel geld verloren bij het gokken. „Als je met Nol over geld praatte, be gonnen zijn oren te wapperen", had Joop hem bij de rechter-commissaris gekarakteriseerd. Dat hij als oude vriend van Nol tegen hem getuigde had hij ook verklaard: „Wat ze jat ten, stelen of roven interesseert me niet, maar een mensenleven gaat me te ver". Een andere Joop had zich niet aan ver schijnen als getuige voor de recht bank kunnen onttrekken om de sim pele reden dat hij een vonnis uitzit. De rechtbank zag van zijn verhoor echter af, nadat hij was binnengeko men met een protest tegen de behan deling in het huis van bewaring. „Ik mag geen krant lezen of naar de ra dio luisteren. Als ik zo door de officier van Justitie wordt behandeld, weiger ik een verklaring af te leggen". De officier van Justitie, mr. J. C. van den Berg, die zijn ambtgenoot mr. A. Sommerwil in deze zaak assisteert, legde na afloop van de zitting uit dat hij opdracht had gegeven ervoor te zorgen ,dat deze getuige in het huis van bewaring geen kennis zou nemen van verslagen van de getuigenverho ren van woensdag. Het had mr. Van den Berg niet juist geleken dat de ge tuige zou merken dat andere getuigen toen door „geheugenzwakte" hun ver klaringen hadden kunnen afzwakken. De op uitdrukkelijk verzoek van Ouwe Nol als getuige a décharge versche nen Caroline Gigli leek met haar ant woorden weinig te bieden waar mr. Simon maandag dan houden de advocaten van Hans en Nol hun plei dooien houvast aan kan hebben. Zij was door de officier van Justitie uit menselijke overwegingen niet als getuige opgeroepen. Zij verscheen gisteren trillend van de zenuwen voor het hekje. Kennelijk beducht voor fotografische en andere blikken had zij de bontkraag van haar zandkleurige mantel op- en de rand van haar modieuze hoed neergesla gen. Daarbij hield zij bovendien nog beide handen voor het gezicht, zelfs toen zij al voor de rechterstafel zat. „Zij kan de rechtbank gerust aankijken, zij behoeft nergens bang voor te zijn", sprak mr. Van Zeben kalmerend en daarbij gingen de handen omlaag, maar. Caroline bleef weggedoken in haar jas. De enkele vragen van mr. Simon aan haar draaiden om de nacht voor de overval op de weduwe Woortmeijer. Toen was zij na een ruzie met Hans in haar nachthemd naar Ouwe Nol gevlucht. „Ik vond hem wel een aar dige man, al verstond ik hem niet. Hij praatte altijd met een mond vol pruimtabak", liet zij in rad Italiaans horen. „Hij had mij wel eens duide lijk gemaakt dat ik bij hem altijd on derdak kon krijgen". Bij Nol aangekomen had zij in gebaren wel aangegeven dat zij bang was voor Hans. maar als Nol had begre pen dat zij vertelde dat Hans mensen de keel had afgesneden dan was dat onjuist, aldus Caroline. Zij wist niet meer of zij Nol wel eens een gat on der de vloer had laten zien dat Hans lad gemaakt en waarvan zij zou heb ben gevreesd dat zij er ooit in zou comen te liggen. Wel had zij dat in ieder geval een keer aan een vrien din verteld. Buiten haar werden nog drie getuigen a décharge gehoord, die mr. Simon gisteren had meegebracht. Zij moes ten steun geven aan de opvatting van Nol dat Hans onwaarheid heeft ge sproken met zijn verklaring dat hij na de moord op de Heeswijkse boer liezelfde avond het geld bij Nol thuis had gebracht. 1 had al eerder gezegd dat hij die hele avond in zijn stamcafé Het Pie rement had doorgebracht en dat er om twaalf uur iemand had ontdekt dat hij de volgende dag jarig was. De café-eigenaar en zijn kelner hadden woensdag verteld dat zij zich daar niets van herinnerden, maar woens dagavond waren enkele stamgasten in dat café plotseling tot de ontdek king gekomen dat zij zich dat wel herinnerden. Zij hadden in de nacht mr. Simon nog gebeld en gisteren verklaarden zij onder ede dat zij Nol die avond in het café hadden ge zien. De drie getuigen, een echtpaar en een kennis daarvan wisten ook nog pre cies dat zij Nol dronken hadden thuis gebracht met een auto en op zijn zol derkamer nog een verjaardagsfeest op touw hadden gezet. De president wees hen op het belang van de eed, maar dat veranderde niets aan hun plotseling opgekomen herinnering aan de gebeurtenis van anderhalf jaar geleden. De officier mr. Somerwil. die ook woensdag had verzuimd met de boeien te rammelen toen er bijna tastbare vermoedens rezen van mein eed bij de getuigen, bleef zwijgen. Alleen de oudste rechter, mr. C. Laan, maakte het de drie nieuwe getuigen moeilijk. Op zijn dringende vragen moesten de getuigen toegeven de be wuste avond niet steeds op Nol te hebben gelet, met andere woorden: Nol kon ook wel even tussendoor naar huis zijn geweest. De dag van gisteren werd door de rechtbank besloten met de behande ling van het persoonsdossier. Daar voor was de president nog met een persoonlijk verhoor van Ouwe Nol be gonnen. Op de vraag: „Kende u Van Z. in 1967?", antwoordde Nol al met een moeilijk verstaanbare monoloog van een kwartier, waarin hij al zijn bezwaren tegen de voor hem belasten de verklaringen ontvouwde. „Goed luisteren heren", vermaande hij de rechtbank nu en dan. De president liet hem maar praten, maar sloot nu en dan zuchtend de ogen „Kijk me aan en luister goed" zei Nol echter. Mr. Van Zeben maak te van een adempauze gebruik om maar van het persoonlijk verhoor af te stappen. Hij merkte op: „Ik zal uw .hele strafblad maar niet voorle zen, maar u bent sinds 1916 34 keer veroordeeld". Dat ontlokte bij Nol een nieuwe alleen spraak, ander meer over een straf die hij in 1934 ten onrechte zou heb ben gekregen. Op een vraag van zijn raadsman zei Nol: „Ik ben nog nooit veroordeeld voor mishandeling of ge weldpleging". Mr. Simon: „Je kan ook laten geweld - olegen". Nol: „Och neen, natuurlijk niet, in 1965 was er iemand die met een revolver op pad wilde. Toen zei iik kom op en geef dat hier, dat heb je niet nodig". De rechtbank en mr. Somerwil lieten het zonder tegenspraak over zich heen gaan. Na afloop van de zitting vertelde mr. Van den Berg echter dat Nol wel degelijk enkele malen voor geweldmisdrijven zoals mishan deling en wederspannigheid, was ver oordeeld, al was dat met het stijgen der jaren afgenomen. Bij het persoonsdossier hoorde ook het rapport dat de Psychiatrische Obser vatiekliniek over Nol had uitgebracht. Dat noemde de bejaarde onderwe reldfiguur verminderd toerekenings vatbaar. Nol moest daar bulderend om lachen en kwam met een reeks anekdotes over hoe hij zenuwartsen voor de gek zou hebben gehouden. Volgens het psychiatrisch rapport zou er bij een veroordeling behalve ge vangenisstraf ook terbeschikking stelling van de regering moeten wor den opgelegd, en dat vond Nol min der grappig. Ernstig waarschuwde hij: „Dan kunnen er de grootste on gelukken gebeuren". Bij het rekwisitoor dat de officier van Justitie vandaag houdt zal blijken hoe mr. Somerwil denkt over het ge vaar van deze en andere „ongeluk ken". SCHIEDAM Aan boord van het Duitse motorschip Bund Leonhardt, dat ligt aan de werf van Wilton Feijenoord te Schiedam, is donderdagmiddag de 20-jarige R. van der Ende uit Rotter dam in een acht meter diep ruim geval len. De jongeman is aan de verwondin gen overleden. Een ambtenaar van Staatsbosbeheer toont hier een aantal dode vogels die de laatste tijd in de Noordoostpolder zijn gevonden. Er zijn sterke aanwij zingen dat de dieren zijn vergiftigd. Er zijn vooral veel dode roofvogels als buizerds, uilen en slechtvalken gevon den. Ook heeft men tientallen dode blauwe reigers aangetroffen. Staatsbosbeheer is er van overtuigd dat de dieren zijn omgekomen door landbouwvergiften. Ook bestaat de mogelijkheid dat de vogels zijn omgekomen door indirec te vergiftiging. Zij eten insekten en an der ongedierte dat al besmet is. Het gif hoopt zich dan op in de vet laag van de vogels. Wanneer het voed sel schaars wordt, spreken de dieren hun vetlaag, die als reserve voor de winter geldt. aan. Dan wordt de gifti ge stof in het bloed opgenomen. Staats bosbeheer stelt nu een onderzoek in naar de grote vogelsterfte. UTRECHT De lonen in de meu belindustrie en de meubileringsbedrij- ven worden met ingang van I april met 6,8 procent verhoogd. Di't is over eengekomen in de nieuwe c.a.o. die gisteren is afgerond. De c.a.o. geldt voor 25.000 werkne mers. Volgens de c.a.o. krijgen zij een dag vakantie meer. De pensioenpre mie zal ook worden verhoogd. UTRECHT De vervoersbonden gaan de bedrijven onder druk zetten die zich niet willen houden aan de nieuwe c.a.o. voor het buspersoneel. Het gaat om veertien ondernemingen, die de overeengekomen loonsverho gingen niet willen betalen. In de loop van volgende week gaan de bonden met de weigeraars overleg gen. Mocht dat overleg niet baten, dan zullen de werknemers van de betrok ken bedrijven „worden ingeschakeld als acties nodig zijn", aldus een ver klaring van de bonden. Bij de veertien bedrijven werkt tien procent van alle werknemers, die bij de c.a.o. betrokken zijn. Deze bedrij ven zeggen dat zij de hoge kosten, die de nieuwe c.a.o. meebrengt, niet kun nen opbrengen. Volgens de bonden geldt dat ook voor veel bedrijven die de c.a.o. wél uitvoeren. Van de ondernemingen die de c.a.o. niet aanvaarden zitten er zeven in Limburg, namelijk de NAO, de Va- dah, de Ebad, Cramer, IAO, Mulder en Meussen. De andere zeven zijn de LAB in Leeuwarden, de Zuid-Westhoek in Balk (Fr.), de OAD in Holten (Ov.), de ZVTM in Terneuzen, de Haas in Veenendaal, de Wabo in Wijk bij Duurstede en de Esa in Marum (Gr.). DEN IIAAG Minister Witteveen (financiën) voelt er niets voor om het bedrag dat particulieren door deelne ming in staatsleningen aan het rijk hebben geleend, „waardevast" te ma ken. De heren P. Jongeling (GPV) en G. A. Kieft (ARP) hadden tijdens de openbare commissie-vergadering over de begroting van financiën hier op aan gedrongen. Er zijn mensen die in schrijven op staatsleningen om een centje voor hun oude dag te sparen. Het geld wordt echter steeds minder waard met als gevolg, dat deze men sen in feite bij de aflossing minder terugkrijgen dan ze hebben uitge leend. Dr. Witteveen meende, dat zo'n „indexering" van staatsleningen de inflatie alleen maar in de hand zou werken. „Dan gaat alles met alles om hoog", zei de minister. ADVERTENTIE DEN HAAG De Haagse politie heeft drie aanranders ingesloten. Het zijn de 26-jarige voeger J. A. de N„ de 24-jarige voeger H. J. van K. en de 18- jarige ijzervlechter A. J. T„ allen uit Den Haag. Maandag zochten zij geza menlijk met kwalijke bedoelingen een 26-jarige gescheiden vrouw op in haar woning. Twee van hen verkrachtten de vrouw onder bedreiging. De derde slaagde daarin niet. Het drietal vormde een ploeg die de laatste tijd regelmatig vrouwen aan randde. Hiervan kwamen evenwel geen meldingen binnen bij de politie. Zij veronderstelt, dat de vrouwen bang zijn voor de mannen, die ook wel met een pistool of een mes dreigen. de G. de CAPELLE a. d. IJSSEL In juwelierszaak van de heer J. M. Saors in Capelle a.d. IJssel is in nacht van woensdag op donderdag ter waarde van 170.000 gulden aan juwelen gestolen. De inbrekers hebben zich via de achterzijde, waar geen alarminstallatie was aangebracht toegang verschaft tot de winkelruimte. De heer Saers vertoefde met vakantie in het buitenland. Wel was zijn 20- jarige dochter op de bovenverdieping aanwezig. De heer Saers is niet tegen diefstal verzekerd. ADVERTENTIE speciaal Trein-Toegang-biljet met 3x reductie verkrijgbaar op 140 N S -stations DEN HAAG West-Duitsland zal geen vaste Rynvaarttaricven gaan hef fen. Het aantal vergunningen voor vrachtvervoer over de weg wordft in de maanden april, mei, juni en juli aan zienlijk uitgebreid ten behoeve van het vervoer van groente. Dit maakte gisteren een verheugde staatssecretaris Keijzer van Verkeer en Waterstaat bekend na afloop van een afrondende bespreking met de Westduitse minister van verkeer en waterstaat Georg Leber. Zij hebben afgesproken voor 1 januari 1971 op nieuw met elkaar te praten over een serie aansluitende regelingen. Verder is nog besloten een computer in te schakelen bij het verdelen en toeken pen van de 1950 wegvergunningen. Staatssecretaris Keijzer deelde mee dat vooral de laatste bespreking met minister Leber in een buitengewoon plezierige sfeer is verlopen. Aangeno men mag worden dat West-Duitsland en Nederland voortaan gemeenschap pelijk hun standpunt zullen bepalen ten aanzien van het Europese vrachtver voer. Als tegenprestatie voor het West duitse besluit de vaste Rijnvaartta rieven te laten vallen zal Nederland de sloopregeling van oude en overtollige schepen uitbreiden en aanpassen. Ook aan de stillegregeling zal worden ge werkt. De staatssecretaris deelde mee te verwachten dat het internationale Rijnvaart-bedrijfsleven bereid is zelf afspraken te maken over de tariefstel ling, de notering van vrachten en de ordening van de yrachtenmarkt. De besluiten van het gisteren ge voerde overleg moeten nog worden voorgelegd aan bondskanselier Kie- singer van West-Duitsland en premier De Jong. Daarom wilde de staatssecre taris niet uitvoerig op de door Duits land gestelde voorwaarden ingaan. Het bereikte resultaat beschouwde staatssecretaris Keijzer als buitenge woon belangrijk voor het Nederlandse bedrijfsleven. Het zou een ware slag voor de Nederlandse Rijnvaart zijn ge weest als voortaan dezelfde tarieven zouden moeten worden betaald, die gel den voor de Duitse vrachtvaarders. Door consequent vast te houden aan het verdrag van Mannheim, waarin de vrije Rijnvaart wordt gegarandeerd, heeft West-Duitsland uiteindelijk zelf ingezien dat Nederland niet gebonden kan worden aan wettelijk vastgestelde tarieven. HELMOND De rijkspolitie in Hel mond heeft gisteren met een bliksem actie geprobeerd het leven te redden van een sperwer. De vogel was totaal uitgeput waarschijnlijk door het bar slechte weer in Aarle-Rixtel beland. De rijkspolitie organiseerde onmiddellijk een ijltransport om de sperwer naar Eindhoven over te brengen. Daar is het dier aan de zorgen toe vertrouwd van de vogeldeskundige fra ter Simon.

Digitale periodieken - Gemeentearchief Veenendaal

De Vallei | 1969 | | pagina 7