Caroline's getuigenis
geen verrassing
Massale vogelsterfte
in Noordoostpolder
door vergiftiging
Oude Nol verminderd toerekeningsvatbaar geacht
Landen moeten geschillen
over continentaal plat
zelf uitvechten
T\9
POTTER
LINIA
f
Kamercommissie
wil fiscale
tegemoetkoming
voor gehuwde
werkende vrouw
Onenigheid
in O.A.U.
Dodelijke val in
ruim van schip
Meubelindustrie
verhoogt lonen
met 6,8 procent
Pressie op bedrijven
die nieuwe bus-c.a.o.
niet willen nakomen
Geen waardevaste
staatsleningen
Drie aanranders
aangehouden
Buit van f 1/
hij inbraak in
juwelierswinkel
LEBER DOET
NEDERLAND
CONCESSIES
Bliksemactie voor
leven van sperwer
ArvvJ
\v\ A vD^iiyPR
Internationale Hof beslist:
VOLKENRECHT
BEDAREN
MAAT VOL
BROK BEWIJS
INTIMIDATIE
ZIEKENHUIS
OVERVALLER
PROTEST
BEDUCHT
BANG
DRONKEN
MONOLOOG
MISHANDELING
Waar je ook kijkt
steeds meer mensen ontdekken
Roxy 25.
U blijft toch niet achter?
Tegenprestatie
VRIJDAG 21 FEBRUARI 1969
Met de handen voor het gezicht werd de kleine, slanke Caroline Gigli
de rechtszaal binnengeleid. De vragen van mr. Simon aan deze getuige
deden Hans v. Z. in woede uitbarsten.
ADVERTENTIE
DEN HAAG Nederland, Denemarken en West-Duitsland moeten door onder
handelingen, overeenstemming bereiken over de afbakening van het continentale
plat in de Noordzee.
Met deze uitspraak heeft het Internationale Hof van Justitie in Den Haag met
elf tegen zes stemmen de Nederlandse en Deense mening verworpen dat de grens
van elk deel wordt bepaald door de lyn die op elk punt evenver van de landen
is verwyderd. Vanochtend al zullen de delegaties van Nederland en Denemarken
de consequenties van de uitspraak gaan bestuderen.
ADVERTENTIE
en bij zware of
hardnekkige verkoudheid
POTTER S CATARRH
PASTILLES
Alleen bij apothekers en drogisten
O
DEN HAAG De vaste commissie
voor financiën uit de Tweede Kamer
vindt dat de commissie-Hofstra in haar
adviezen voor een eenvoudige belas
tingwetgeving, wel erg heeft gelet op
de wettelijke aspecten hiervan. Be
langrijke uitgangspunten als bijvoor
beeld de draagkracht zijn op de ach
tergrond geraakt.
De commissie pleitte verder voor fis
cale tegemoetkomingen voor de gehuw
de werkende vrouw. De communist M.
Bakker had ernstige kritiek op het feit
dat over het gezamenlijke inkomen be
lasting wordt geheven.
„Het is een straf op het huwelijk.
Als een man, die achttienduizend gul
den verdient voor de wet, en mijn part
ook nog voor de kerk, trouwt met een
vrouw die twaalfduizend gulden inko
men heeft, moeten ze als straf zesen
dertighonderd gulden extra aan de fis
cus offeren".
Staatssecretaris Grapperhaus zei
dat wanneer het gezin als de cel van
de samenleving wordt gezien, ook een
grotere afdracht aan de fiscus moet
worden aanvaard bij een stijging van
het gezamenlijke inkomen. Wanneer de
opvattingen over de positie van het ge
zin in de maatschappij zioh zouden wij
zigen, zou wellicht tot splitsing van de
inkomens van man en vrouw kunnen
worden overgegaan, aldus de staats
secretaris.
De heer Bakker noemde dit een 19de
eeuwse filosofie. Zo breek je de cel af,
zei hij sneerend.
Dr. Grapperhaus zei dat hij wellicht
het volgend jaar met een wetsontwerp
zou komen voor veranderingen in onze
inkomstenbelasting. Hierbr worden
de adviezen van de commissie-Hofstra
betrokken. Dr. Grapperhaus deelde mee
dat hij dan ook zijn mening zal geven
over de belastingheffing voor de gehuw
de werkende vrouw.
West-Duitsland meende vorig jaar
dat het continentale plat moest worden
verdeeld volgens het „taart-puntsys-
teem". De Westduitse pleiter prof. dr.
Jaenecke was van mening dat anders
zijn land door de holle kustlijn slechts
een klein deel van het plat zou krijgen.
Het internationale Hof van Justitie
onderleiding van dr. Bustamanta Y Ri-
vero uit Peru bepaalde dat bij de on
derhandelingen door de drie landen met
de vorm van de kustlijnen rekening
moest worden gehouden.
Ook de vermoedelijke aanwezigheid
van olie en gas en 't element van even
redigheid moeten volgens het hof bij
de verdeling worden betrokken.
Als West-Duitsland van het hof gelijk
zou hebben gekregen was het Neder
landse deel ongeveer 5500 vierkante ki
lometer kleiner geworden. Denemar
ken zou dan 7600 vierkante kilometer
zijn kwijtgeraakt.
De Deense en Nederlandse regering
hebben indertijd verklaard dat de ge
dachte van West-Duitsland 'n willekeu
rige constructie is die afwijkt van de
bestaande regels en beginselen van het
volkenrecht.
Als de drie landen het eens worden,
heeft West-Duitsland ongeveer 23.000
vierkante kilometer, Nederland en De
nemarken hebben dan zeggenschap
over ruim zestigduizend vierkante kilo
meter elk.
ADVERTENTIE
OLIFANT HEEFT SJANS.
Er is een Olifant die het bij de dames
goed doet. Olifant Vieux. Een
mannend rank? Ongetwijfeld, vooral
in een echt cognacglas. Maar in een
hoog glas met Tonic of Cola gaat'ie
er bij de dames als long-drink in als
koek. Omdat Olifant Vieux zo
zacht, zo sympathiek en zo geurig
zuiver is!
ADDIS ABEBA Op
tie in Addis Abeba van
raad van de Organisatie
heid van Afrika (C.A.U.)
de conferen-
de minister-
voor de een-
is de bevrij
dingscommissie van de organisatie be
schuldigd van financieel wanbeheer.
Men verweet de commissie dat zij
geen inventaris maakt van de wapens
die zij ontvangt en de distributie hier
van onder verschillende groepen vrij
heidsstrijders in Zuid-Afika, Zuid-
west-Afrika, R'nodesië. Angola en Mo
zambique en haar activiteiten zelfs
geheim houdt voor de O.A..U zelf. Le
den van de bevrijdingscommissie rea
geerden hierop met een tegenbeschul-
diging. De kritiek op de commissie, zo
zeiden zij, is in hoofdzaak afkomstig
van landen die de vastgestelde bij
dragen voor het werk van de commis
sie niet hebben voldaan. Maar vier lan
den van de O.A.U. waren hun ver
plichtingen op dit punt volledige nage
komen.
UTRECHT Het proces tegen de 26-jarige Hans van Z. en de 76-jarige Nol
R. bereikte gisteren in vele opzichten een dieptepunt. Op de zevende proces-
dag overschreden vermoeidheid en opgekropte spanningen de rode streep zo
duidelijk, dat er al vroeg een griezelig incident ontstond.
Toen Hans voor de tweede keer protes
teerde tegen een vraag van Nols
raadsman mr. B. F. J. Simon, beval
de president dat Hans de zaal uit
moest. De commandant van de par
ketwacht schoot toe om hem Se over
reden, maar Hans bleef stokstijf zit
ten en zei: „Jongens, jullie kennen
me goed genoeg, als ik nee zeg is
het nee".
De Utrechtse rechercheur J. H. Groe
nen, die tijdens het vooronderzoek
veel met Hans te maken had gehad,
kwam van de getuigenbank de par
ketwacht te hulp, maar er was geen
praten meer aan. „Het is neen", gil
de Hans nog eens. en toen hij over
eind werd getrokken begon hij als 'n
wilde om zich heen te slaan, het ta
feltje van de deurwaarder omvertrap-
pend en een als toehoorder aanwezi
ge officier van Justitie tegen het
scheenbeen rakend.
De stevige arm van rechercheur Groe
nen klemde zich om de keel van de
van vier moorden beschuldigde jon
geman en vijf parketwachten grepen
de rorvdmaaiende armen en benen.
Terwijl iemand vanuit de zaal riep:
„Hang hem maar gelijk op", werd
Hans in horizontale stand de rechts
zaal uitgedragen. Niet voor lang,
want in afzondering wist rechercheur
Groenen hem snel tot bedaren te
brengen, zodat hij na een uur weer
binnen mocht.
Het incident gebeurde tijdens het als
getuige horen van Caroline Gigli, de
46-jarige Engelse van Italiaanse af
komst, met wie Hans tot zijn arres
tatie had samengewoond. Mr. Simon
bracht haar in herinnering dat zij bij
de rechter-commissaris had verklaard
in de nacht voor de overval op de
Utrechtse weduwe Bet je Woortmeijer
in het bed van Hans een blonde jon
gen te hebben gezien.
Zij wist niet wie dit was geweest, ant
woordde zij via de tolk op de vraag
van mr. Simon. „In uw verklaring
bij de rechter-commissaris heeft u
gezegd dat hij het uiterlijk van een
homoseksueel had, klopt dat?" vroeg
Nols advocaat, en daarmee wekte hij
toen de woede van Hans. „Ik laat me
niet belacHelijk maken", riep Hans
verhit en hij eiste dat de president
mr. Simon tot de orde zou roepen.
Daarmee was voor de president, mr.
D. Zeben, de maat vol, omdat Hans
eerder gisterochtend al bezwaar had
gemaakt tegen het wat toneelachtige
optreden van mr. Simon.
„De woorden van de raadsman lijken
op die van een mannetje met kleuri
ge ballonnen. Mag ik u daarom een
speld aanbieden om die ballonnen
zelf lek te prikken?" had Hans toen
gezegd, op plechtige wijze een speld
op het getuigenbankje deponerend.
„Ik protesteer tegen de impertinentie
en honende wijze waarop Van Z. over
mij spreekt", had mr. Simon gere
ageerd. „Ik verzoek de president mij
daartegen te beschermen". De presi
dent had beloofd dat te zullen doen.
De getuige die op dat moment voor het
hek stond, een 32-jarige voorman uit
Maarssen, had toen op zijn beurt aan
mr. Simon gevraagd: „Mag ik dan
bescherming tegen de benadering
door uw cliënt". Oude Nol had deze
getuige immers toen al tweemaal 'n
stomp gegeven, zonder dat de presi
dent daar krachtig tegen was opge
treden.
Nol was niet erg ingenomen met de ver
klaring van deze getuige, omdat die
een brok bewijs tegen hem inhield,
zo fors als de gestalte van deze voor
man uit de bouwnijverheid. Gedetail
leerd vertelde de getuige hoe Nol
hem in 1966 al had „afgetast" voor
een beroving van de Heeswijkse boer
Reijer de Bruin. Nol had toen samen
met hem in het huis van bewaring
gezeten. Later was Nol. toen hij hem
in Utrecht tegen het lijf liep, er nog
eens over begonnen.
De voorman, die na zijn detentie lid
van het Leger des Heils was gewor
den, had er geen moment over ge
dacht op de voorstellen in te gaan.
zo vertelde hij de rechtbank, maar
„uit nieuwsgierigheid" had hij ge
daan alsof.
Als die boer gaat melken, kunnen we
hem afleggen", had Nol gezegd en
ook was er gesproken over „het mep
pen. net voor zijn kop, maar niet te
hard". Nol was ook met hem door de
Haverstraat gelopen, waar de wedu
we Woortmeijer woonde.
„Hier woont een oude vlam van me,
daar zit ook een hoop geld", had de
bejaarde onderwereldfiguur daar aan
gewezen. Daarom was de voorman
na het bekend worden van de over
val op de weduwe direct naar de re
cherche gekomen met de medede
ling: „Hier zit Oude Nol achter en
achter die moord op die boer in Hees-
wijk ook".
Gisteren lichtte hij toe waarom hij niet
eerder de politie had ingelicht: „Zo
lang er nog niets was gebeurd, zou
Nol zeker hebben ontkend, net als hij
nu doet. Na die moord in Heerwijk
wilde ik eerst niet geloven dat Nol
daarmee te maken had, maar toen ik
van de zaak met die weduwe hoorde
besefte ik plotseling dat ik die over
val had kunnen voorkomen
Wat de president woensdag had gedaan
bij de getuigen die hun verklaring
voor de rechtbank verzwakten, deed
Nol gisteren bij de voorman die vier
kant achter zijn verklaring bleef
staan. Hij ging dreigen met een ver
volging wegens meineed. „Je gaat er
in voor een vieze meineed", gilde hij,
maar de getuige bleef vriendelijk
glimlachen. Ook toen Nol er later nog
eens op terugkwam.
Wilt u er ook uit?" reageerde de pre
sident.
'i: „Dat kunt u doen, maar iedereen
in deze zaal weet dat ik me behoor
lijk gedraag. Ik kom alleen op voor
mijn recht".
Inmiddels was al een rechercheur gaan
uitzoeken of er enige grond in Nols
bezwaren tegen de getuigenverkla
ring zat. De getuige had immers ge
zegd dat hij Nol in Utrecht had ont
moet, nadat hij bij de reclassering
was geweest en volgens de reclasse
ring moest dat op 6 april 1967 zijn
geweest.
De rechercheur kwam daarop terug
met de mededeling dat Nol van 30
maart tot 9 april van dat jaar in het
ziekenhuis had gelegen. Met kennis
van de juridische vaktermen conclu
deerde Nol: „Dan moeten we die ge
tuige fnsluiten wegens meineed",
maar zijn triomfgevoel werd echter
getemperd door de mededeling van
de reclassering dat de voorman daar
ook nog wel op andere data kon zijn
geweest.
De in het vooronderzoek afgelegde ver
klaringen van enkele getuigen die
niet waren verschenen en die de
Utrechtse politie dag en nacht tever
geefs had gezocht, wekten de stellige
indruk dat Nol in de Utrechtse onder
wereld bijna had lopen leuren met
gegevens over mensen die in aanmer
king kwamen voor een beroving.
Tegen een getuige had hij gezegd iets
moois voor hem te weten. „Ik moest
de keel van opa Cupido (de heer Don-
se) snoeren, zodat hij nooit meer kon
praten". Jongen dat is de kans van je
leven, daar zit zoveel geld", had Nol
nog aangemoedigd, maar zonder suc
ces.
Een andere getuige had uit het huis
van bewaring aan de officier van
Justitie geschreven dat hij niet was
ingegaan op een aanbod de weduwe
Woortmeijer te beroven. Volgens zijn
verklaring had Nol later tegen hem
over Hans gezegd: „Dat is de jongen
voor dat karweitje in de Havenstraat,
.die krabbelt niet terug".
Bij de ook al niet verschenen Joop van
Veltum, de onderbuurman van de
weduwe, zou Nol enkele dagen voor
de overval zijn wezen navragen:
„Dat wijfje zit er toch nog goed bij
hè?" Volgens deze "Joop zat Nol altijd
vol plannen voor bankovervallen en
grote inbraken en had Nol in de pe
riode waarin de telastgelegde mis
drijven waren gepleegd, veel geld
verloren bij het gokken.
„Als je met Nol over geld praatte, be
gonnen zijn oren te wapperen", had
Joop hem bij de rechter-commissaris
gekarakteriseerd. Dat hij als oude
vriend van Nol tegen hem getuigde
had hij ook verklaard: „Wat ze jat
ten, stelen of roven interesseert me
niet, maar een mensenleven gaat me
te ver".
Een andere Joop had zich niet aan ver
schijnen als getuige voor de recht
bank kunnen onttrekken om de sim
pele reden dat hij een vonnis uitzit.
De rechtbank zag van zijn verhoor
echter af, nadat hij was binnengeko
men met een protest tegen de behan
deling in het huis van bewaring. „Ik
mag geen krant lezen of naar de ra
dio luisteren. Als ik zo door de officier
van Justitie wordt behandeld, weiger
ik een verklaring af te leggen".
De officier van Justitie, mr. J. C. van
den Berg, die zijn ambtgenoot mr. A.
Sommerwil in deze zaak assisteert,
legde na afloop van de zitting uit dat
hij opdracht had gegeven ervoor te
zorgen ,dat deze getuige in het huis
van bewaring geen kennis zou nemen
van verslagen van de getuigenverho
ren van woensdag. Het had mr. Van
den Berg niet juist geleken dat de ge
tuige zou merken dat andere getuigen
toen door „geheugenzwakte" hun ver
klaringen hadden kunnen afzwakken.
De op uitdrukkelijk verzoek van Ouwe
Nol als getuige a décharge versche
nen Caroline Gigli leek met haar ant
woorden weinig te bieden waar mr.
Simon maandag dan houden de
advocaten van Hans en Nol hun plei
dooien houvast aan kan hebben.
Zij was door de officier van Justitie
uit menselijke overwegingen niet als
getuige opgeroepen.
Zij verscheen gisteren trillend van de
zenuwen voor het hekje. Kennelijk
beducht voor fotografische en andere
blikken had zij de bontkraag van haar
zandkleurige mantel op- en de rand
van haar modieuze hoed neergesla
gen.
Daarbij hield zij bovendien nog beide
handen voor het gezicht, zelfs toen
zij al voor de rechterstafel zat. „Zij
kan de rechtbank gerust aankijken,
zij behoeft nergens bang voor te zijn",
sprak mr. Van Zeben kalmerend en
daarbij gingen de handen omlaag,
maar. Caroline bleef weggedoken in
haar jas.
De enkele vragen van mr. Simon aan
haar draaiden om de nacht voor de
overval op de weduwe Woortmeijer.
Toen was zij na een ruzie met Hans
in haar nachthemd naar Ouwe Nol
gevlucht. „Ik vond hem wel een aar
dige man, al verstond ik hem niet.
Hij praatte altijd met een mond vol
pruimtabak", liet zij in rad Italiaans
horen. „Hij had mij wel eens duide
lijk gemaakt dat ik bij hem altijd on
derdak kon krijgen".
Bij Nol aangekomen had zij in gebaren
wel aangegeven dat zij bang was
voor Hans. maar als Nol had begre
pen dat zij vertelde dat Hans mensen
de keel had afgesneden dan was dat
onjuist, aldus Caroline. Zij wist niet
meer of zij Nol wel eens een gat on
der de vloer had laten zien dat Hans
lad gemaakt en waarvan zij zou heb
ben gevreesd dat zij er ooit in zou
comen te liggen. Wel had zij dat in
ieder geval een keer aan een vrien
din verteld.
Buiten haar werden nog drie getuigen
a décharge gehoord, die mr. Simon
gisteren had meegebracht. Zij moes
ten steun geven aan de opvatting van
Nol dat Hans onwaarheid heeft ge
sproken met zijn verklaring dat hij
na de moord op de Heeswijkse boer
liezelfde avond het geld bij Nol thuis
had gebracht.
1 had al eerder gezegd dat hij die
hele avond in zijn stamcafé Het Pie
rement had doorgebracht en dat er
om twaalf uur iemand had ontdekt
dat hij de volgende dag jarig was.
De café-eigenaar en zijn kelner hadden
woensdag verteld dat zij zich daar
niets van herinnerden, maar woens
dagavond waren enkele stamgasten
in dat café plotseling tot de ontdek
king gekomen dat zij zich dat wel
herinnerden. Zij hadden in de nacht
mr. Simon nog gebeld en gisteren
verklaarden zij onder ede dat zij
Nol die avond in het café hadden ge
zien.
De drie getuigen, een echtpaar en een
kennis daarvan wisten ook nog pre
cies dat zij Nol dronken hadden thuis
gebracht met een auto en op zijn zol
derkamer nog een verjaardagsfeest
op touw hadden gezet. De president
wees hen op het belang van de eed,
maar dat veranderde niets aan hun
plotseling opgekomen herinnering aan
de gebeurtenis van anderhalf jaar
geleden. De officier mr. Somerwil.
die ook woensdag had verzuimd met
de boeien te rammelen toen er bijna
tastbare vermoedens rezen van mein
eed bij de getuigen, bleef zwijgen.
Alleen de oudste rechter, mr. C. Laan,
maakte het de drie nieuwe getuigen
moeilijk. Op zijn dringende vragen
moesten de getuigen toegeven de be
wuste avond niet steeds op Nol te
hebben gelet, met andere woorden:
Nol kon ook wel even tussendoor naar
huis zijn geweest.
De dag van gisteren werd door de
rechtbank besloten met de behande
ling van het persoonsdossier. Daar
voor was de president nog met een
persoonlijk verhoor van Ouwe Nol be
gonnen. Op de vraag: „Kende u Van
Z. in 1967?", antwoordde Nol al met
een moeilijk verstaanbare monoloog
van een kwartier, waarin hij al zijn
bezwaren tegen de voor hem belasten
de verklaringen ontvouwde. „Goed
luisteren heren", vermaande hij de
rechtbank nu en dan.
De president liet hem maar praten,
maar sloot nu en dan zuchtend de
ogen „Kijk me aan en luister goed"
zei Nol echter. Mr. Van Zeben maak
te van een adempauze gebruik om
maar van het persoonlijk verhoor af
te stappen. Hij merkte op: „Ik zal
uw .hele strafblad maar niet voorle
zen, maar u bent sinds 1916 34 keer
veroordeeld".
Dat ontlokte bij Nol een nieuwe alleen
spraak, ander meer over een straf
die hij in 1934 ten onrechte zou heb
ben gekregen. Op een vraag van zijn
raadsman zei Nol: „Ik ben nog nooit
veroordeeld voor mishandeling of ge
weldpleging".
Mr. Simon: „Je kan ook laten geweld -
olegen".
Nol: „Och neen, natuurlijk niet, in 1965
was er iemand die met een revolver
op pad wilde. Toen zei iik kom op en
geef dat hier, dat heb je niet nodig".
De rechtbank en mr. Somerwil lieten
het zonder tegenspraak over zich
heen gaan. Na afloop van de zitting
vertelde mr. Van den Berg echter
dat Nol wel degelijk enkele malen
voor geweldmisdrijven zoals mishan
deling en wederspannigheid, was ver
oordeeld, al was dat met het stijgen
der jaren afgenomen.
Bij het persoonsdossier hoorde ook het
rapport dat de Psychiatrische Obser
vatiekliniek over Nol had uitgebracht.
Dat noemde de bejaarde onderwe
reldfiguur verminderd toerekenings
vatbaar. Nol moest daar bulderend
om lachen en kwam met een reeks
anekdotes over hoe hij zenuwartsen
voor de gek zou hebben gehouden.
Volgens het psychiatrisch rapport zou
er bij een veroordeling behalve ge
vangenisstraf ook terbeschikking
stelling van de regering moeten wor
den opgelegd, en dat vond Nol min
der grappig. Ernstig waarschuwde
hij: „Dan kunnen er de grootste on
gelukken gebeuren".
Bij het rekwisitoor dat de officier van
Justitie vandaag houdt zal blijken
hoe mr. Somerwil denkt over het ge
vaar van deze en andere „ongeluk
ken".
SCHIEDAM Aan boord van het
Duitse motorschip Bund Leonhardt, dat
ligt aan de werf van Wilton Feijenoord
te Schiedam, is donderdagmiddag de
20-jarige R. van der Ende uit Rotter
dam in een acht meter diep ruim geval
len. De jongeman is aan de verwondin
gen overleden.
Een ambtenaar van Staatsbosbeheer
toont hier een aantal dode vogels die
de laatste tijd in de Noordoostpolder
zijn gevonden. Er zijn sterke aanwij
zingen dat de dieren zijn vergiftigd. Er
zijn vooral veel dode roofvogels als
buizerds, uilen en slechtvalken gevon
den.
Ook heeft men tientallen dode blauwe
reigers aangetroffen. Staatsbosbeheer
is er van overtuigd dat de dieren zijn
omgekomen door landbouwvergiften.
Ook bestaat de mogelijkheid dat de
vogels zijn omgekomen door indirec
te vergiftiging. Zij eten insekten en an
der ongedierte dat al besmet is.
Het gif hoopt zich dan op in de vet
laag van de vogels. Wanneer het voed
sel schaars wordt, spreken de dieren
hun vetlaag, die als reserve voor de
winter geldt. aan. Dan wordt de gifti
ge stof in het bloed opgenomen. Staats
bosbeheer stelt nu een onderzoek in
naar de grote vogelsterfte.
UTRECHT De lonen in de meu
belindustrie en de meubileringsbedrij-
ven worden met ingang van I april
met 6,8 procent verhoogd. Di't is over
eengekomen in de nieuwe c.a.o. die
gisteren is afgerond.
De c.a.o. geldt voor 25.000 werkne
mers. Volgens de c.a.o. krijgen zij een
dag vakantie meer. De pensioenpre
mie zal ook worden verhoogd.
UTRECHT De vervoersbonden
gaan de bedrijven onder druk zetten
die zich niet willen houden aan de
nieuwe c.a.o. voor het buspersoneel.
Het gaat om veertien ondernemingen,
die de overeengekomen loonsverho
gingen niet willen betalen.
In de loop van volgende week gaan
de bonden met de weigeraars overleg
gen. Mocht dat overleg niet baten, dan
zullen de werknemers van de betrok
ken bedrijven „worden ingeschakeld
als acties nodig zijn", aldus een ver
klaring van de bonden.
Bij de veertien bedrijven werkt tien
procent van alle werknemers, die bij
de c.a.o. betrokken zijn. Deze bedrij
ven zeggen dat zij de hoge kosten, die
de nieuwe c.a.o. meebrengt, niet kun
nen opbrengen. Volgens de bonden
geldt dat ook voor veel bedrijven die
de c.a.o. wél uitvoeren.
Van de ondernemingen die de c.a.o.
niet aanvaarden zitten er zeven in
Limburg, namelijk de NAO, de Va-
dah, de Ebad, Cramer, IAO, Mulder
en Meussen. De andere zeven zijn de
LAB in Leeuwarden, de Zuid-Westhoek
in Balk (Fr.), de OAD in Holten (Ov.),
de ZVTM in Terneuzen, de Haas in
Veenendaal, de Wabo in Wijk bij
Duurstede en de Esa in Marum (Gr.).
DEN IIAAG Minister Witteveen
(financiën) voelt er niets voor om het
bedrag dat particulieren door deelne
ming in staatsleningen aan het rijk
hebben geleend, „waardevast" te ma
ken.
De heren P. Jongeling (GPV) en G.
A. Kieft (ARP) hadden tijdens de
openbare commissie-vergadering over
de begroting van financiën hier op aan
gedrongen. Er zijn mensen die in
schrijven op staatsleningen om een
centje voor hun oude dag te sparen.
Het geld wordt echter steeds minder
waard met als gevolg, dat deze men
sen in feite bij de aflossing minder
terugkrijgen dan ze hebben uitge
leend.
Dr. Witteveen meende, dat zo'n
„indexering" van staatsleningen de
inflatie alleen maar in de hand zou
werken. „Dan gaat alles met alles om
hoog", zei de minister.
ADVERTENTIE
DEN HAAG De Haagse politie
heeft drie aanranders ingesloten. Het
zijn de 26-jarige voeger J. A. de N„ de
24-jarige voeger H. J. van K. en de 18-
jarige ijzervlechter A. J. T„ allen uit
Den Haag. Maandag zochten zij geza
menlijk met kwalijke bedoelingen een
26-jarige gescheiden vrouw op in haar
woning. Twee van hen verkrachtten
de vrouw onder bedreiging. De derde
slaagde daarin niet.
Het drietal vormde een ploeg die de
laatste tijd regelmatig vrouwen aan
randde. Hiervan kwamen evenwel geen
meldingen binnen bij de politie. Zij
veronderstelt, dat de vrouwen bang zijn
voor de mannen, die ook wel met een
pistool of een mes dreigen.
de
G.
de
CAPELLE a. d. IJSSEL In
juwelierszaak van de heer J. M.
Saors in Capelle a.d. IJssel is in
nacht van woensdag op donderdag ter
waarde van 170.000 gulden aan juwelen
gestolen.
De inbrekers hebben zich via de
achterzijde, waar geen alarminstallatie
was aangebracht toegang verschaft tot
de winkelruimte.
De heer Saers vertoefde met vakantie
in het buitenland. Wel was zijn 20-
jarige dochter op de bovenverdieping
aanwezig. De heer Saers is niet tegen
diefstal verzekerd.
ADVERTENTIE
speciaal Trein-Toegang-biljet met 3x reductie
verkrijgbaar op 140 N S -stations
DEN HAAG West-Duitsland zal
geen vaste Rynvaarttaricven gaan hef
fen. Het aantal vergunningen voor
vrachtvervoer over de weg wordft in de
maanden april, mei, juni en juli aan
zienlijk uitgebreid ten behoeve van het
vervoer van groente.
Dit maakte gisteren een verheugde
staatssecretaris Keijzer van Verkeer
en Waterstaat bekend na afloop van
een afrondende bespreking met de
Westduitse minister van verkeer en
waterstaat Georg Leber. Zij hebben
afgesproken voor 1 januari 1971 op
nieuw met elkaar te praten over een
serie aansluitende regelingen. Verder
is nog besloten een computer in te
schakelen bij het verdelen en toeken
pen van de 1950 wegvergunningen.
Staatssecretaris Keijzer deelde mee
dat vooral de laatste bespreking met
minister Leber in een buitengewoon
plezierige sfeer is verlopen. Aangeno
men mag worden dat West-Duitsland
en Nederland voortaan gemeenschap
pelijk hun standpunt zullen bepalen ten
aanzien van het Europese vrachtver
voer.
Als tegenprestatie voor het West
duitse besluit de vaste Rijnvaartta
rieven te laten vallen zal Nederland de
sloopregeling van oude en overtollige
schepen uitbreiden en aanpassen. Ook
aan de stillegregeling zal worden ge
werkt. De staatssecretaris deelde mee
te verwachten dat het internationale
Rijnvaart-bedrijfsleven bereid is zelf
afspraken te maken over de tariefstel
ling, de notering van vrachten en de
ordening van de yrachtenmarkt.
De besluiten van het gisteren ge
voerde overleg moeten nog worden
voorgelegd aan bondskanselier Kie-
singer van West-Duitsland en premier
De Jong. Daarom wilde de staatssecre
taris niet uitvoerig op de door Duits
land gestelde voorwaarden ingaan.
Het bereikte resultaat beschouwde
staatssecretaris Keijzer als buitenge
woon belangrijk voor het Nederlandse
bedrijfsleven. Het zou een ware slag
voor de Nederlandse Rijnvaart zijn ge
weest als voortaan dezelfde tarieven
zouden moeten worden betaald, die gel
den voor de Duitse vrachtvaarders.
Door consequent vast te houden aan
het verdrag van Mannheim, waarin de
vrije Rijnvaart wordt gegarandeerd,
heeft West-Duitsland uiteindelijk zelf
ingezien dat Nederland niet gebonden
kan worden aan wettelijk vastgestelde
tarieven.
HELMOND De rijkspolitie in Hel
mond heeft gisteren met een bliksem
actie geprobeerd het leven te redden
van een sperwer.
De vogel was totaal uitgeput
waarschijnlijk door het bar slechte
weer in Aarle-Rixtel beland. De
rijkspolitie organiseerde onmiddellijk
een ijltransport om de sperwer naar
Eindhoven over te brengen.
Daar is het dier aan de zorgen toe
vertrouwd van de vogeldeskundige fra
ter Simon.