Produktieve bui leverde Amsterdammers zege op VERHEUGDE AJACIEDEN„WIJ HADDEN HET GELUK EINDELIJK EENS MEE" Statistiek van de strijd Burgemeester kon niet kijken naar tv HET ONGELOOFLIJKE GEBEURDE.... BENFICA VERSLAGEN Iets sterker Dubbel zwaar Vergeten Rijper DONDERDAG 6 MAART 1969 Op verdedigen ingesteld Ajax vloerde Portugese kampioenen in de verlenging 3-0 PARIJS Een fout zou de beslissing moeten brengen. Daarvoor was geen diepgaande analyse van de eerste fase van de ontmoeting Ajax-Benfica noodzakelijk. Met een plaats in de halve finales van het toernooi om de Europa- Cup voor landskampioenen in het vooruitzicht en uiter aard een thuiswedstrijd, die Ajax een bruto-recette van zo'n acht ton zal opleveren neem je nu eenmaal geen onnodige risico's. Zeker niet als de tegenstander Benfica heet, tweevoudig bekerhouder en vijfmaal finalist. Van daar, dat de derde en beslissende ontmoeting tussen beide ploegen, in een tot de laatste plaats bezet Stade de Colom- bes van Parijs gespeeld, een wedstrijd is geworden waarin de verdedigingen overheersten. AjaxBenfica is dan ook, voetbaltechnisch gezien, geen hoogtepunt geworden in de strijd in de Europa-Cup. Wel een wedstrijd, die boeide door de heroïsche wijze, waarop voor elke meter winst werd gestreden. Het was een ont moeting, die deed terugdenken aan het door emoties be heerste watersnood-duel van 1953, toen in het op luttele kilometers van Colombes gelegen Pare des Princes elf on voorbereide Nederlanders, doch geladen professionals van het eerste uur het nationale team van Frankrijk versloe gen. Het beslissende treffen tegen het grote Benfica stond nog meer in het teken van de emotie. Daaraan waren veertien Europa-Cuptoernooien en vijftien seizoenen be taald voetbal in KNVB-verband niet vreemd. De fout bracht de beslissing en zorgde voor de inleiding van een drama, dat eerst alleen de kleine, donkere Adolfo scheen aan te gaan. Scherpschutter Inge Danielsson maak te er echter een tragedie van voor heel Benfica, de lachen de coach Otto Gloria niet uitgezonderd. Op zich was het echter volkomen verklaarbaar, dat tussen de uiterst late openingstreffer van Johan Cruijff en het laatste doelpunt van Danielsson nog geen twintig minuten lagen. In het oog van voetbalminnend Europa is deze 30 nederlaag in Parijs voor Benfica echter ontluisterend. De wijze, waarop hij n'a een afstandsschot van Johan Cruyff de bal verkeerd raakte, had uiteraard niet alleen zijn invloed op de kleine Portugese rech terverdediger, die zijn directe tegenstander zo weinig mogelijkheden had gegeven. Door die ene fout was het op slag onbelangrijk geworden, dat hij de Amsterdamse aanvalsleider meer dan een halve wedstrijd geen gelegenheid tot „vlammen" had gegeven. Het doelpunt,, mede ontstaan door een fout van beschei dener orde van doelman Henrique, had in het prille be gin van de slopende verlenging de wedstrijd beslist. Dat begreep het eindelijk uitbundige legioen. Dat begrepen Otto Gloria en de spelers van Benfica. Dat voelden zelfs de pupillen van Rinus Michels, al werd bij hen de vreugde getemperd door de wetenschap, dat zij nog achtentwin tig minuten lang Benfica van een doelpunt moesten af houden. Het werd een triest slot voor de Portugeese kampioen, het eens zo machtige Benfica eigenlek onwaardig. Niet alleen die 30 telt zwaar, vernederender nog was de wjjze waarop het oppermachtig Ajax het spel „bevroor" en duidelijk liet zien, hoe spelers van topklasse als Eusebio, Torres en Simoes waren ontluisterd. Voor de tweede maal in de geschiedenis van de Europa-Cup plaatste een ploeg zich voor de volgende ronde, nadat de thuiswedstrijd verloren was gegaan. Voor het eerst bereikte Ajax de halve finales van Europa's hoogst genoteerde voet balbeker, nadat Vasas Boedapest in 1958 en Dukla Praag negen seizoenen later, in de kwarteindstrijden, te sterk waren gebleken. Eindelijk, na zes jaar heeft Ne derland weer een vertegenwoordiger in de voorlaatste ronde van het Europa- Cuptoernooi. Zes jaaf- eerder was Feyenoord in die halve finales uitgeschakeld doorBenfica. Augusto stuitte een rush van de sterk spelende Piet Keizer door zijn been ervoor te steken. Het „Ha-ha-Glo-ri-a" uit de monden van duizenden Nederlandse supporters klonk niet sympathiek, zoals er op deze zonnige lentedag in het Stade de Co lombes meer daden van Ajax-aanihan- gers waren, die de populariteit van Nederland beslist niet zullen vergroten. Duidelijk was die kreet wel. Duidelijk en met een niet te miskennen dreiging voor de man, die Benfica tot grote hoogte heeft gebracht. Voor een coach van wereldfaam, die weet, dat in Lis sabon de faam niet meer telt als de successen uitblijven. Zeker, Gloria kan excuses aanvoeren. De donkere coach, charmant bij een zege, maar ook bij een neder laag, weet dat in de klingen van de Benfica-leiding die excuses amper zul len worden aangehoord. De Portugese kampioen heeft veteraan Mario Coluna, goed voor zestig interlands, node ge mist. Voor heel Portugal had Gloria echter ook zonder de magistrale heer ser van het middenveld moeten win nen. ■■1 -3» PARIJS Een bescheiden statis tisch overzicht van de ontmoeting Ajax - Benfica Jevert enkele opmerke lijke gezichtspunten op. Statistisch be zien is het beslist geen harde wedstrijd geweest. Ajax veroorzaakte 22. vrije trappen, Benfica twee minder. Pronk, zeven maal bestraft, is „topscorer". Vier keer floot arbiter Machin omdat hij meende, dat Eusebio onjuist be jegend was. De jeugdige Toni is de Portugees, die de meeste vrije trappen veroor zaakte. De verbindingsspeler van Ben fica beging zijn daden tegen vijf ver schillende tegenstanders. Opvallend is, dat hij kort na het begin Machin stopte het spel toen tweemaal en in de verlenging snel achtereen de voetbalwetten overtrad. Ajax is winnaar wat hoekschoppen betreft. De Amsterdammers mochten er tien nemen vier voor en vijf na de rust, alsmede één in de verlenging en Benfica kwam tot acht corners vier voor, twee na de rust en twee in de verlenging. RINUS MICHELS onbewogen, maar in hevige spanning raderlijke draaiingen zorgde, die het moeilijk maakten precisie in de passes te leggen. De omstandigheid, dat Sjaak Swart ditmaal een bescheiden rol ver vulde, kostte de Ajax-voorhoede even eens de zo noodzakelijke aanvalskracht. Opmerkelijk was de wijze, waarop ook nu de supporters op de tribune de wedstrijd beleefden. Met zo'n 35.000" man sterk hadden zij voor een mach tig extra wapen in het duel met Ben fica kunnen zorgen. Het legioen inspi reerde echter niet, doch liet zich daar entegen leiden door hetgeen op het veld gebeurde. Het was, als zo vaak, het vreemde beeld, dat de acties van de Ajacieden het publiek tot enthousiasme brachten en niet dat het legioen de spe lers opzweepte tot grote daden. Het voordeel van 35.000 aanhangers op de volgepakte tribunes was dan ook lich telijk theoretisch. Temeer nog doordat de rood-wit getooide supporters in de verlenging vele malen, door het speel- Ook zonder een Coluna op het mid denveld is Benfica in de negentig mi nuten „normale" speeltijd iets sterker geweest. Het overwicht was ditmaal niet van beslissende betekenis. Voor 'n belangrijk deel heeft dat gelegen aan de wijze, waarop de verdedigers van Ajax hun zware opdrachten hebben uitgevoerd. Tonny Pronk bracht, net als in het Estadio da Luz van Lissabon, sterspeler Eusebio bij herhaling tot wanhoop. De breed geschouderde, laconieke Amsterdammer sprong zelfs bij als het man-tot-man-dekkingssysteem niet vlekkeloos werd uitgevoerd. Huls- hoff deed de dreiging van Torres' ver raderlijke kopballen vergeten. Torres scheen althans figuurlijk de gro te Torres niet meer. De vraag blijft, of dat schijn was, of dat dit eerder zijn oorzaak vond in de briljante speel wijze van de talentvolle achterspeler van Ajax. Door de uitschakeling van Torres en Eusebio had Rinus Michels de Portugese aanval al ontregeld. Daar bij kwam dan nog, dat de trapvaste Vasovic opnieuw een niet te passeren laatste man was. Was het 'n wonder, dat bij deze tac tiek de aanval van Ajax het dubbel zwaar te verduren kreeg? Daarbij kwam nog dat de felle wind voor ver- Vergeefs trachtte de Portugese doelman de door Johan Cruyff in geschoten bal, die hij uit de handen had laten springen, alsnog voor de doellijn te stoppen. Piet Keizer had al gezien, dat die poging op niets zou uitlopen en begon aan een vreugde kreet,. terwijl drie Portugese verdedi gers zónder hulp te kunnen bieden moesten toezien. OTTO GLORIA de vrolijkheid ie er wel af AMSTERDAM Belangrijke ge meentelijke zaken, die hem vast hielden in een bespreking, hebben burgemeester dr. I. Samkalden van Amsterdam woensdagmiddag par ten gespeeld. De burgemeester, die een fervent voetballiefhebber is, had zelfs geen tijd om ook maar af en toe naar het radioverslag van Ajax-Benfica te luisteren. Toen het grote nieuws van de zege van Ajax tot zijn kamer doordrong was hij zeer genteresseerd te horen, hoe een en ander zich had toegedragen en wie de doelpunten had gemaakt. „Ik ben bijzonder verheugd met dit prachtige resultaat van Ajax", zo zei hij. Voor de burgemeester was de zege geen verrassing want: „Ik had een overwinning verwacht. Maar dan niet met 30..." Die me ning had hij gegrondvest op het spel in de beide vorige ontmoetin gen. De wedstrijd in het Olympisch stadion had hij persoonlijk bijge woond, van het treffen in Lissabon, had de burgemeester een dag later de televisiebeelden gezien. Amsterdams sportwethouder Har- rie Verheij, die bekend staat als de „mascotte van Ajax", had wel thuis naar de televisie zitten kij ken. „Geweldig. Die jongens heb- het fijn gedaan. Zonder zich on sportief te gedragen of trucjes te gebruiken. Wat ik vooral zo waar deer is dat ze, toen het eenmaal 10 stond, het spel niet vertraag den maar fris doorspeelden. Nu heeft iedereen aan de conditie van de spelers kunnen zien, dat de aan pak van Ajax inzake de begeleiding op medisch en mentaal gebied vor deringen maakt. Tevens is door Ajax in deze wed strijd bewezen, dat alleen aanval lend spel succes oplevert. Dat in tegenstelling tot bijvoorbeeld Ita lië, waar de meeste wedstrijden met een doelpunt worden beslist" Met kennelijke trots zei hij ten slotte: „Ajax is een vlaggeschip in de sport, een ploeg waarop heel Nederland trots kan zijn." Gert Bals liet zich gisteren niet i aanval bleef hij meester van de si- passeren. Ook bij deze Portugese] tuatie. veld te betreden, de basis legden voor incidenten, die voor Ajax kwalijke ge volgen hadden kunnen krijgen. Roger Machin, wiens gezag niet onaantastbaar bleek, bleef gelukkig meester op eigen terrein, alle onverstandige Nederlandse vreugde-uitingen ten spijt. Dat was overigens om meer dan één reden maar goed ook. De donkerblauwe, van getra liede vensters voorziene, overvalwagens van de Parijse politie hadden in de woelige Franse hoofdstad immers niet alleen een plaats gevonden in het Quar- tier Latin, waar de acties van studen ten werden gevreesd. Ook op de par keerplaatsen van het Stade de Colom bes verstoorden talloze gehelmde poli tiemannen en overvalwagens de illusie, dat Parijs alleen maar denkt aan de lente, die zeker op de imposante Champs Elysée haar intreden schijnt te hebben gedaan. Het tweede doelpunt van Ajax in beeld. Links op de grond een jui chende Sjaak Swart naast de gevloer de Portugese doelman Henrique. Ook Danielsson, die dit doelpunt scoorde, heft juichend de armen, terwijl een verslagen Portugese verdediger de bal uit het net gaat halen. PARIJS Ajax heeft zyn vreugde in de kleed kamer van het Stade de Colombes bijna een half uur alleen beleefd. Met de verdiende champagne, die bjj gebrek aan passende glazen werd geschonken in en gedronken uit witte soepkommen van aarde werk. De deur van de kleedka mer bleef dicht, nadat aan voerder Gert Bals als laat ste, met een bos roodwitte anjers in zijn arm, minuten na de anderen, van wie en kelen hun shirt hadden moeten prijsgeven aan dwaas enthousiaste suppor ters, was binnen gekomen. Bals, inderdaad honderd procent aanvoerder, stapte de kleedkamer binnen met: „Jongens, allemaal harte lijk gefeliciteerd". Nadat de vreugde, de voldoening en de vermoeidheid enigszins waren bezonken, stond Ri nus Michels toe, dat binnen de muren van de warme kleedkamers ook anderen kwamen dan degenen uit de selectiegroep van hen, die het grote succes, het bij na ongelooflijke, hadden verwezenlijkt. Het geluk was voelbaar in de kleedruimte, de vol doening zichtbaar, maar het realisme hoorbaar. Ajax had gewonnen. „Maar wij hebben 'n beetje geluk ge had", vertelde Velibor Va sovic. „Zoals wij in voor gaande toernooien bij Du kla en Real Madrid wer den uitgeschakeld, doordat we juist geen geluk en zelfs domme pech hadden, heb ben wij nu de halve finales bereikt omdat het niet te genzat". Daarover praatte Rinus Michels niet in de eerste plaats. Hij vond het wel 'n gelijkopgaande wedstrijd, waarbij vooral in de ver lenging de zekerheid be stond, dat het eerste doel punt beslissend zou zijn. Die treffer is echter voor afgegaan door een ander half uur durend tactisch „Schaakspel" op het voet balveld, waarin Michels zijn plan zag slagen. „Ik wilde mijn spelers man dekking laten spelen, zij hebben dat voortreffelijk gedaan en Vasovic als aus- putzer achter de hand ge houden. Voor die conse quente dekking had ik vijf mensen nodig plus natuur lijk Vasovic. Er bleven dus vier aanvallers over, die naar bevind van zaken moesten handelen. Benfica speelde het eigenlijk net zo. Alleen had het zijn laatste man op rechts ge plaatst. Jacinto moest daar als extra hulp fungeren om Cruyff en Keizer op te van gen. Het bleek dus, dat Benfica angst had voor on ze voorhoede. En dat gaf mij vertrouwen, net zoals het sterke spel van die vijf verdedigers. In zo'n wed strijd, waarbij je elkaar kent, is er maar één grote vraag: „Wie moet zich aan passen aan wie?" Ik geloof, dat Benfica zich aan ons heeft moeten aanpassen, omdat wij geleidelijk ster ker zijn geworden. Waar mijn spelers zich echter hebben moeten aanpassen, deden zij dat geweldig. In alle opzichten, ook op het punt van de aanpassing bij het in de Europa Cup noodzakelijke soort voetbal. Die scheidsrechter was goed, daar niet van, maar hij liet toch bepaalde din gen toe, waardoor wij ons niet moesten laten over bluffen. Dat is niet ge beurd". De man, die zich door niets uit zijn spel liet bren gen, was Ton Pronk. Hij zei: „Ik heb af en toe het idee gehad, dat Eusebio door de scheidsrechter heilig was verklaard. Er is tegen mij afgefloten op momenten, dat ik werkelijk geen overtreding maakte. Een paar jaar geleden zou ik misschien impulsief ge reageerd hebben en daar door uit mijn spel zijn ge raakt. Nu wist ik mij te be heersen". „Je bent rijper geworden. Men zegt wel, dat je beste jaren komen als je zo'n 27, 28 bent. Ik ben nu 27, dus misschien komt mijn gou den tijd nu. Ik hoopte net zo goed te spelen als in Lissabon en als het kon nog beter. Dat doel heb ik voor mijn gevoel na de rust be reikt. Toen durfde ik zelfs wat mee te helpen aan de opbouw en deed ik dus eigenlijk meer dan mijn taak was: Eusebio uitscha kelen. Dat lukte, _en dat geeft je zo'n geweldig stuk zelfvertrouwen, dat je ook je oorspronkelijke opdracht weer beter gaat uitvoeren". Duidelijk aangetast door het slopende, beklemmende duel waarin de verdedigers geen gaten mochten laten vallen, waren Hulshof en Henk Groot. Barry Huls hof: „Ik heb geen gevoel meer in mijn benen. Torres blijft altijd een verschrik kelijk moeilijke speler. Je weet nu ongeveer wat hij gaat doen. Je kent elkaar tenslotte, maar het is niet alleen maar een man die koppen kan, technisch doet hij ook de geweldigste din gen". Henk Groot: „Als ik nu mijn handen uit mijn zak ken zou halen of de veters van mijn schoenen zou los maken, heb ik het idee dat mijn handen en voeten van mijn lichaam afvallen. De spanning en de druk in de ze wedstrijd heel wat anders dan in Lissabon is verschrikkelijk. Daarvan word je doodop". Suurbier en Van Duiven- bode, wier taak vaak bui ten het bedreigde centrum lag, voelden de last van de strijd minder. Suurbier: RINUS MICHELS voldaan „Consequent een man dek ken is natuurlijk gemak kelijker dan op de positie spelen. Je verkleint de ri sicofactor, maar je krijgt zelf natuurlijk niet de ge legenheid iets te onderne men, want daardoor zul je automatisch minder lopen". Theo v. Duivenbode: „Wat Keizer vandaag heeft ge voetbald is onvoorstelbaar. Hij heeft de tegenpartij geen kans gegeven 'n aan val op te bouwen door steeds maar te storen en nooit een verdediger vrij te laten opkomen. Ik heb daardoor eigenlijk nooit moeten kiezen wie ik zou aanvallen. Ik kon, zonder problemen, mijn eigen man houden. Dat maakt je werk niet moeilijker. Door Piet en natuurlijk ook door Jo han hebben wij Benfica uitgeschakeld. Nu, dat is gelukt, denk je bij jezelf: „Wij hebben een ploeg van topklasse". De ijverige Piet Keizer had bewondering voor zijn directe tegenstan ders Jacinto en Adolfo. „Zij hebben het redelijk goed gedaan. Die mannen had den natuurlijk een op dracht, maar zij misten de durf om zelf mee naar vo ren te gaan en daardoor van het bestek af te wij ken". Deze angst drukte trou wens aan beide zijden. Ik heb wat meer gelopen mis schien dan gewoonlijk. Ik ben werkelijk ook door de wind en de verlenging* doodop, maar Suürbier bijv. heeft minder gedaan dan anders. Dat is de angst. Je durft minder risico te ne men. En aanvallen van achterspelers blijft riskant. Voor andere dingen kun je als speler niet bang zijn. Zeker niet voor de tegen partij. Je weet, dat je ten minste gelijkwaardig bent. Als je die gedachte niet zou hebben, is het funest". Johan Cruyff maakte het eerste doelpunt, de treffer, die Benfica knakte. Voelde hij zich daardoor de nuttig ste speler? „Welnee, dat was ik lang niet. Maar ik ben wel de gelukkigste. Letterlijk en figuurlijk". Inge Danielson: „Als je in een ploeg als Ajax mag spelen, moet je zulke kan sen kunnen pakken". Geen kansen weggeven was de taak van Vasovic. „Dat was voor mij een ver schrikkelijke druk, dertig duizend mensen kwamen naar ons kijken. t)an mag je geen fout maken, want je weet: wie een doelpunt maakt wint". „Amsterdam zijn de toe schouwers alweer vergeten. Die fouten tellen niet meer. Alles ging om vandaag. Benfica bleek bovendien niets minder te zijn dan wij. Dat is een extra last. Wij hebben geluk gehad met het doelpunt en met de scheidsrechter. Die man heeft het zeer goed gedaan. Er stond voor twee ploegen enorm veel op het spel, je bent allemaal gespannen. Er gebeurt wel eens wat. En daartussen staat dah 'n man, die zich tegenover vrijwel niemand verstaan baar kan maken. Als je zo'n wedstrijd kunt leiden ben je een goede scheids rechter". „Eindelijk een keer geluk", lachtte Sjaak Swart. „Noem het een mazzelgoal. Oké, mag het? We hebben het moeilijk genoeg gehad. Gelijkwaardige elftallen, gespannen, nerveus, de ze nuwen had je. Mijn hart stond stil toen Simoes al leen voor Bals kwam. Ton- nie Pronk was geweldig. Misschien daardoor is Eusebio mij vandaag wat tegengevallen. Ik ben er uit gegaan omdat ik een tik in mijn knie-holte had ge kregen. Dat is een oude blessure van mij. Het was niet omdat ik moe was. Dat was nl. niet erger dan bij de anderen". Gert Bals vond dat de wind, die de krachten van de spelers sloopte, het hem niet moeilijker had ge maakt. „Eusebio kon zijn corners daardoor niet zo goed krijgen als anders. Torres heeft 'daardoor weer minder kansen gekregen om te koppen. Bang ben ik niet geweest voor Benfica. Je maakt je even zorg, dat zij een systeem hebben ont- ontdekt om ons te bestrij den, maar wij ontdekten al vlug, dat ze alleen maar ten koste van hun eigen aan valskracht het onze voor hoede moeilijk konden ma ken. Dat is een geruststel lende gedachte. Wij waren even sterk in deze slijtage slag, alleen op het gebied van de conditie konden wij nog wat meer". Otto Gloria, die in ge wonnen positie liggend toch verloor, was het met Bals eens. „Op het punt van de conditie was Ajax beter. Onze spelers waren al ver moeid voor zij aan de wed strijd begonnen. Dat was erger dan het ontbreken van Coluna en dat ging tel len in de verlenging. Al was de ploeg na het eerste doelpunt nog niet gebroken, aangeslagen was zij wel en daardoor konden wij niet meer terugkomen".

Digitale periodieken - Gemeentearchief Veenendaal

De Vallei | 1969 | | pagina 13