Produktieve bui leverde
Amsterdammers zege op
VERHEUGDE AJACIEDEN„WIJ HADDEN
HET GELUK EINDELIJK EENS MEE"
Statistiek van
de strijd
Burgemeester kon
niet kijken naar tv
HET ONGELOOFLIJKE GEBEURDE.... BENFICA VERSLAGEN
Iets sterker
Dubbel zwaar
Vergeten
Rijper
DONDERDAG 6 MAART 1969
Op verdedigen ingesteld Ajax vloerde
Portugese kampioenen in de verlenging 3-0
PARIJS Een fout zou de beslissing moeten brengen.
Daarvoor was geen diepgaande analyse van de eerste fase
van de ontmoeting Ajax-Benfica noodzakelijk. Met een
plaats in de halve finales van het toernooi om de Europa-
Cup voor landskampioenen in het vooruitzicht en uiter
aard een thuiswedstrijd, die Ajax een bruto-recette van
zo'n acht ton zal opleveren neem je nu eenmaal geen
onnodige risico's. Zeker niet als de tegenstander Benfica
heet, tweevoudig bekerhouder en vijfmaal finalist. Van
daar, dat de derde en beslissende ontmoeting tussen beide
ploegen, in een tot de laatste plaats bezet Stade de Colom-
bes van Parijs gespeeld, een wedstrijd is geworden waarin
de verdedigingen overheersten.
AjaxBenfica is dan ook, voetbaltechnisch gezien, geen
hoogtepunt geworden in de strijd in de Europa-Cup. Wel
een wedstrijd, die boeide door de heroïsche wijze, waarop
voor elke meter winst werd gestreden. Het was een ont
moeting, die deed terugdenken aan het door emoties be
heerste watersnood-duel van 1953, toen in het op luttele
kilometers van Colombes gelegen Pare des Princes elf on
voorbereide Nederlanders, doch geladen professionals van
het eerste uur het nationale team van Frankrijk versloe
gen. Het beslissende treffen tegen het grote Benfica stond
nog meer in het teken van de emotie. Daaraan waren
veertien Europa-Cuptoernooien en vijftien seizoenen be
taald voetbal in KNVB-verband niet vreemd.
De fout bracht de beslissing en zorgde voor de inleiding
van een drama, dat eerst alleen de kleine, donkere Adolfo
scheen aan te gaan. Scherpschutter Inge Danielsson maak
te er echter een tragedie van voor heel Benfica, de lachen
de coach Otto Gloria niet uitgezonderd. Op zich was het
echter volkomen verklaarbaar, dat tussen de uiterst late
openingstreffer van Johan Cruijff en het laatste doelpunt
van Danielsson nog geen twintig minuten lagen. In het
oog van voetbalminnend Europa is deze 30 nederlaag in
Parijs voor Benfica echter ontluisterend.
De wijze, waarop hij n'a een afstandsschot van Johan
Cruyff de bal verkeerd raakte, had uiteraard niet alleen
zijn invloed op de kleine Portugese rech terverdediger, die
zijn directe tegenstander zo weinig mogelijkheden had
gegeven. Door die ene fout was het op slag onbelangrijk
geworden, dat hij de Amsterdamse aanvalsleider meer
dan een halve wedstrijd geen gelegenheid tot „vlammen"
had gegeven.
Het doelpunt,, mede ontstaan door een fout van beschei
dener orde van doelman Henrique, had in het prille be
gin van de slopende verlenging de wedstrijd beslist. Dat
begreep het eindelijk uitbundige legioen. Dat begrepen
Otto Gloria en de spelers van Benfica. Dat voelden zelfs
de pupillen van Rinus Michels, al werd bij hen de vreugde
getemperd door de wetenschap, dat zij nog achtentwin
tig minuten lang Benfica van een doelpunt moesten af
houden.
Het werd een triest slot voor de Portugeese kampioen, het eens zo machtige
Benfica eigenlek onwaardig. Niet alleen die 30 telt zwaar, vernederender nog
was de wjjze waarop het oppermachtig Ajax het spel „bevroor" en duidelijk liet
zien, hoe spelers van topklasse als Eusebio, Torres en Simoes waren ontluisterd.
Voor de tweede maal in de geschiedenis van de Europa-Cup plaatste een ploeg
zich voor de volgende ronde, nadat de thuiswedstrijd verloren was gegaan. Voor
het eerst bereikte Ajax de halve finales van Europa's hoogst genoteerde voet
balbeker, nadat Vasas Boedapest in 1958 en Dukla Praag negen seizoenen later,
in de kwarteindstrijden, te sterk waren gebleken. Eindelijk, na zes jaar heeft Ne
derland weer een vertegenwoordiger in de voorlaatste ronde van het Europa-
Cuptoernooi. Zes jaaf- eerder was Feyenoord in die halve finales uitgeschakeld
doorBenfica.
Augusto stuitte een rush van de
sterk spelende Piet Keizer door
zijn been ervoor te steken.
Het „Ha-ha-Glo-ri-a" uit de monden
van duizenden Nederlandse supporters
klonk niet sympathiek, zoals er op deze
zonnige lentedag in het Stade de Co
lombes meer daden van Ajax-aanihan-
gers waren, die de populariteit van
Nederland beslist niet zullen vergroten.
Duidelijk was die kreet wel. Duidelijk
en met een niet te miskennen dreiging
voor de man, die Benfica tot grote
hoogte heeft gebracht. Voor een coach
van wereldfaam, die weet, dat in Lis
sabon de faam niet meer telt als de
successen uitblijven.
Zeker, Gloria kan excuses
aanvoeren. De donkere coach, charmant
bij een zege, maar ook bij een neder
laag, weet dat in de klingen van de
Benfica-leiding die excuses amper zul
len worden aangehoord. De Portugese
kampioen heeft veteraan Mario Coluna,
goed voor zestig interlands, node ge
mist. Voor heel Portugal had Gloria
echter ook zonder de magistrale heer
ser van het middenveld moeten win
nen.
■■1 -3»
PARIJS Een bescheiden statis
tisch overzicht van de ontmoeting
Ajax - Benfica Jevert enkele opmerke
lijke gezichtspunten op. Statistisch be
zien is het beslist geen harde wedstrijd
geweest. Ajax veroorzaakte 22. vrije
trappen, Benfica twee minder. Pronk,
zeven maal bestraft, is „topscorer".
Vier keer floot arbiter Machin omdat
hij meende, dat Eusebio onjuist be
jegend was.
De jeugdige Toni is de Portugees,
die de meeste vrije trappen veroor
zaakte. De verbindingsspeler van Ben
fica beging zijn daden tegen vijf ver
schillende tegenstanders. Opvallend is,
dat hij kort na het begin Machin
stopte het spel toen tweemaal en
in de verlenging snel achtereen de
voetbalwetten overtrad.
Ajax is winnaar wat hoekschoppen
betreft. De Amsterdammers mochten
er tien nemen vier voor en vijf na
de rust, alsmede één in de verlenging
en Benfica kwam tot acht corners
vier voor, twee na de rust en twee
in de verlenging.
RINUS MICHELS
onbewogen,
maar in hevige spanning
raderlijke draaiingen zorgde, die het
moeilijk maakten precisie in de passes
te leggen. De omstandigheid, dat Sjaak
Swart ditmaal een bescheiden rol ver
vulde, kostte de Ajax-voorhoede even
eens de zo noodzakelijke aanvalskracht.
Opmerkelijk was de wijze, waarop
ook nu de supporters op de tribune
de wedstrijd beleefden. Met zo'n 35.000"
man sterk hadden zij voor een mach
tig extra wapen in het duel met Ben
fica kunnen zorgen. Het legioen inspi
reerde echter niet, doch liet zich daar
entegen leiden door hetgeen op het veld
gebeurde. Het was, als zo vaak, het
vreemde beeld, dat de acties van de
Ajacieden het publiek tot enthousiasme
brachten en niet dat het legioen de spe
lers opzweepte tot grote daden. Het
voordeel van 35.000 aanhangers op de
volgepakte tribunes was dan ook lich
telijk theoretisch. Temeer nog doordat
de rood-wit getooide supporters in de
verlenging vele malen, door het speel-
Ook zonder een Coluna op het mid
denveld is Benfica in de negentig mi
nuten „normale" speeltijd iets sterker
geweest. Het overwicht was ditmaal
niet van beslissende betekenis. Voor 'n
belangrijk deel heeft dat gelegen aan
de wijze, waarop de verdedigers van
Ajax hun zware opdrachten hebben
uitgevoerd. Tonny Pronk bracht, net als
in het Estadio da Luz van Lissabon,
sterspeler Eusebio bij herhaling tot
wanhoop.
De breed geschouderde, laconieke
Amsterdammer sprong zelfs bij als het
man-tot-man-dekkingssysteem niet
vlekkeloos werd uitgevoerd. Huls-
hoff deed de dreiging van Torres' ver
raderlijke kopballen vergeten. Torres
scheen althans figuurlijk de gro
te Torres niet meer. De vraag blijft,
of dat schijn was, of dat dit eerder
zijn oorzaak vond in de briljante speel
wijze van de talentvolle achterspeler
van Ajax. Door de uitschakeling van
Torres en Eusebio had Rinus Michels
de Portugese aanval al ontregeld. Daar
bij kwam dan nog, dat de trapvaste
Vasovic opnieuw een niet te passeren
laatste man was.
Was het 'n wonder, dat bij deze tac
tiek de aanval van Ajax het dubbel
zwaar te verduren kreeg? Daarbij
kwam nog dat de felle wind voor ver-
Vergeefs trachtte de Portugese
doelman de door Johan Cruyff in
geschoten bal, die hij uit de handen
had laten springen, alsnog voor de
doellijn te stoppen. Piet Keizer had
al gezien, dat die poging op niets zou
uitlopen en begon aan een vreugde
kreet,. terwijl drie Portugese verdedi
gers zónder hulp te kunnen bieden
moesten toezien.
OTTO GLORIA
de vrolijkheid ie er wel af
AMSTERDAM Belangrijke ge
meentelijke zaken, die hem vast
hielden in een bespreking, hebben
burgemeester dr. I. Samkalden van
Amsterdam woensdagmiddag par
ten gespeeld. De burgemeester, die
een fervent voetballiefhebber is,
had zelfs geen tijd om ook maar af
en toe naar het radioverslag van
Ajax-Benfica te luisteren. Toen het
grote nieuws van de zege van Ajax
tot zijn kamer doordrong was hij
zeer genteresseerd te horen, hoe
een en ander zich had toegedragen
en wie de doelpunten had gemaakt.
„Ik ben bijzonder verheugd met dit
prachtige resultaat van Ajax", zo
zei hij. Voor de burgemeester was
de zege geen verrassing want: „Ik
had een overwinning verwacht.
Maar dan niet met 30..." Die me
ning had hij gegrondvest op het
spel in de beide vorige ontmoetin
gen. De wedstrijd in het Olympisch
stadion had hij persoonlijk bijge
woond, van het treffen in Lissabon,
had de burgemeester een dag later
de televisiebeelden gezien.
Amsterdams sportwethouder Har-
rie Verheij, die bekend staat als de
„mascotte van Ajax", had wel
thuis naar de televisie zitten kij
ken. „Geweldig. Die jongens heb-
het fijn gedaan. Zonder zich on
sportief te gedragen of trucjes te
gebruiken. Wat ik vooral zo waar
deer is dat ze, toen het eenmaal
10 stond, het spel niet vertraag
den maar fris doorspeelden. Nu
heeft iedereen aan de conditie van
de spelers kunnen zien, dat de aan
pak van Ajax inzake de begeleiding
op medisch en mentaal gebied vor
deringen maakt.
Tevens is door Ajax in deze wed
strijd bewezen, dat alleen aanval
lend spel succes oplevert. Dat in
tegenstelling tot bijvoorbeeld Ita
lië, waar de meeste wedstrijden
met een doelpunt worden beslist"
Met kennelijke trots zei hij ten
slotte: „Ajax is een vlaggeschip in
de sport, een ploeg waarop heel
Nederland trots kan zijn."
Gert Bals liet zich gisteren niet i aanval bleef hij meester van de si-
passeren. Ook bij deze Portugese] tuatie.
veld te betreden, de basis legden voor
incidenten, die voor Ajax kwalijke ge
volgen hadden kunnen krijgen. Roger
Machin, wiens gezag niet onaantastbaar
bleek, bleef gelukkig meester op eigen
terrein, alle onverstandige Nederlandse
vreugde-uitingen ten spijt. Dat was
overigens om meer dan één reden maar
goed ook. De donkerblauwe, van getra
liede vensters voorziene, overvalwagens
van de Parijse politie hadden in de
woelige Franse hoofdstad immers niet
alleen een plaats gevonden in het Quar-
tier Latin, waar de acties van studen
ten werden gevreesd. Ook op de par
keerplaatsen van het Stade de Colom
bes verstoorden talloze gehelmde poli
tiemannen en overvalwagens de illusie,
dat Parijs alleen maar denkt aan de
lente, die zeker op de imposante
Champs Elysée haar intreden schijnt
te hebben gedaan.
Het tweede doelpunt van Ajax in
beeld. Links op de grond een jui
chende Sjaak Swart naast de gevloer
de Portugese doelman Henrique. Ook
Danielsson, die dit doelpunt scoorde,
heft juichend de armen, terwijl een
verslagen Portugese verdediger de
bal uit het net gaat halen.
PARIJS Ajax heeft
zyn vreugde in de kleed
kamer van het Stade de
Colombes bijna een half
uur alleen beleefd. Met de
verdiende champagne, die
bjj gebrek aan passende
glazen werd geschonken in
en gedronken uit witte
soepkommen van aarde
werk.
De deur van de kleedka
mer bleef dicht, nadat aan
voerder Gert Bals als laat
ste, met een bos roodwitte
anjers in zijn arm, minuten
na de anderen, van wie en
kelen hun shirt hadden
moeten prijsgeven aan
dwaas enthousiaste suppor
ters, was binnen gekomen.
Bals, inderdaad honderd
procent aanvoerder, stapte
de kleedkamer binnen met:
„Jongens, allemaal harte
lijk gefeliciteerd". Nadat de
vreugde, de voldoening en
de vermoeidheid enigszins
waren bezonken, stond Ri
nus Michels toe, dat binnen
de muren van de warme
kleedkamers ook anderen
kwamen dan degenen uit
de selectiegroep van hen,
die het grote succes, het bij
na ongelooflijke, hadden
verwezenlijkt.
Het geluk was voelbaar
in de kleedruimte, de vol
doening zichtbaar, maar het
realisme hoorbaar. Ajax
had gewonnen. „Maar wij
hebben 'n beetje geluk ge
had", vertelde Velibor Va
sovic. „Zoals wij in voor
gaande toernooien bij Du
kla en Real Madrid wer
den uitgeschakeld, doordat
we juist geen geluk en zelfs
domme pech hadden, heb
ben wij nu de halve finales
bereikt omdat het niet te
genzat".
Daarover praatte Rinus
Michels niet in de eerste
plaats. Hij vond het wel 'n
gelijkopgaande wedstrijd,
waarbij vooral in de ver
lenging de zekerheid be
stond, dat het eerste doel
punt beslissend zou zijn.
Die treffer is echter voor
afgegaan door een ander
half uur durend tactisch
„Schaakspel" op het voet
balveld, waarin Michels
zijn plan zag slagen. „Ik
wilde mijn spelers man
dekking laten spelen, zij
hebben dat voortreffelijk
gedaan en Vasovic als aus-
putzer achter de hand ge
houden. Voor die conse
quente dekking had ik vijf
mensen nodig plus natuur
lijk Vasovic. Er bleven dus
vier aanvallers over, die
naar bevind van zaken
moesten handelen. Benfica
speelde het eigenlijk net
zo. Alleen had het zijn
laatste man op rechts ge
plaatst. Jacinto moest daar
als extra hulp fungeren om
Cruyff en Keizer op te van
gen. Het bleek dus, dat
Benfica angst had voor on
ze voorhoede. En dat gaf
mij vertrouwen, net zoals
het sterke spel van die vijf
verdedigers. In zo'n wed
strijd, waarbij je elkaar
kent, is er maar één grote
vraag: „Wie moet zich aan
passen aan wie?" Ik geloof,
dat Benfica zich aan ons
heeft moeten aanpassen,
omdat wij geleidelijk ster
ker zijn geworden. Waar
mijn spelers zich echter
hebben moeten aanpassen,
deden zij dat geweldig.
In alle opzichten, ook op
het punt van de aanpassing
bij het in de Europa Cup
noodzakelijke soort voetbal.
Die scheidsrechter was
goed, daar niet van, maar
hij liet toch bepaalde din
gen toe, waardoor wij ons
niet moesten laten over
bluffen. Dat is niet ge
beurd".
De man, die zich door
niets uit zijn spel liet bren
gen, was Ton Pronk. Hij
zei: „Ik heb af en toe het
idee gehad, dat Eusebio
door de scheidsrechter
heilig was verklaard. Er is
tegen mij afgefloten op
momenten, dat ik werkelijk
geen overtreding maakte.
Een paar jaar geleden zou
ik misschien impulsief ge
reageerd hebben en daar
door uit mijn spel zijn ge
raakt. Nu wist ik mij te be
heersen".
„Je bent rijper geworden.
Men zegt wel, dat je beste
jaren komen als je zo'n 27,
28 bent. Ik ben nu 27, dus
misschien komt mijn gou
den tijd nu. Ik hoopte net
zo goed te spelen als in
Lissabon en als het kon nog
beter. Dat doel heb ik voor
mijn gevoel na de rust be
reikt. Toen durfde ik zelfs
wat mee te helpen aan de
opbouw en deed ik dus
eigenlijk meer dan mijn
taak was: Eusebio uitscha
kelen. Dat lukte, _en dat
geeft je zo'n geweldig stuk
zelfvertrouwen, dat je ook
je oorspronkelijke opdracht
weer beter gaat uitvoeren".
Duidelijk aangetast door
het slopende, beklemmende
duel waarin de verdedigers
geen gaten mochten laten
vallen, waren Hulshof en
Henk Groot. Barry Huls
hof: „Ik heb geen gevoel
meer in mijn benen. Torres
blijft altijd een verschrik
kelijk moeilijke speler. Je
weet nu ongeveer wat hij
gaat doen. Je kent elkaar
tenslotte, maar het is niet
alleen maar een man die
koppen kan, technisch doet
hij ook de geweldigste din
gen".
Henk Groot: „Als ik nu
mijn handen uit mijn zak
ken zou halen of de veters
van mijn schoenen zou los
maken, heb ik het idee dat
mijn handen en voeten van
mijn lichaam afvallen. De
spanning en de druk in de
ze wedstrijd heel wat
anders dan in Lissabon
is verschrikkelijk. Daarvan
word je doodop".
Suurbier en Van Duiven-
bode, wier taak vaak bui
ten het bedreigde centrum
lag, voelden de last van de
strijd minder. Suurbier:
RINUS MICHELS
voldaan
„Consequent een man dek
ken is natuurlijk gemak
kelijker dan op de positie
spelen. Je verkleint de ri
sicofactor, maar je krijgt
zelf natuurlijk niet de ge
legenheid iets te onderne
men, want daardoor zul je
automatisch minder lopen".
Theo v. Duivenbode: „Wat
Keizer vandaag heeft ge
voetbald is onvoorstelbaar.
Hij heeft de tegenpartij
geen kans gegeven 'n aan
val op te bouwen door
steeds maar te storen en
nooit een verdediger vrij te
laten opkomen. Ik heb
daardoor eigenlijk nooit
moeten kiezen wie ik zou
aanvallen. Ik kon, zonder
problemen, mijn eigen man
houden. Dat maakt je werk
niet moeilijker. Door Piet
en natuurlijk ook door Jo
han hebben wij Benfica
uitgeschakeld. Nu, dat is
gelukt, denk je bij jezelf:
„Wij hebben een ploeg van
topklasse". De ijverige Piet
Keizer had bewondering
voor zijn directe tegenstan
ders Jacinto en Adolfo. „Zij
hebben het redelijk goed
gedaan. Die mannen had
den natuurlijk een op
dracht, maar zij misten de
durf om zelf mee naar vo
ren te gaan en daardoor
van het bestek af te wij
ken".
Deze angst drukte trou
wens aan beide zijden. Ik
heb wat meer gelopen mis
schien dan gewoonlijk. Ik
ben werkelijk ook door
de wind en de verlenging*
doodop, maar Suürbier bijv.
heeft minder gedaan dan
anders. Dat is de angst. Je
durft minder risico te ne
men. En aanvallen van
achterspelers blijft riskant.
Voor andere dingen kun je
als speler niet bang zijn.
Zeker niet voor de tegen
partij. Je weet, dat je ten
minste gelijkwaardig bent.
Als je die gedachte niet zou
hebben, is het funest".
Johan Cruyff maakte het
eerste doelpunt, de treffer,
die Benfica knakte. Voelde
hij zich daardoor de nuttig
ste speler? „Welnee, dat
was ik lang niet. Maar ik
ben wel de gelukkigste.
Letterlijk en figuurlijk".
Inge Danielson: „Als je
in een ploeg als Ajax mag
spelen, moet je zulke kan
sen kunnen pakken".
Geen kansen weggeven
was de taak van Vasovic.
„Dat was voor mij een ver
schrikkelijke druk, dertig
duizend mensen kwamen
naar ons kijken. t)an mag
je geen fout maken, want
je weet: wie een doelpunt
maakt wint".
„Amsterdam zijn de toe
schouwers alweer vergeten.
Die fouten tellen niet meer.
Alles ging om vandaag.
Benfica bleek bovendien
niets minder te zijn dan
wij. Dat is een extra last.
Wij hebben geluk gehad
met het doelpunt en met de
scheidsrechter. Die man
heeft het zeer goed gedaan.
Er stond voor twee ploegen
enorm veel op het spel, je
bent allemaal gespannen.
Er gebeurt wel eens wat.
En daartussen staat dah 'n
man, die zich tegenover
vrijwel niemand verstaan
baar kan maken. Als je
zo'n wedstrijd kunt leiden
ben je een goede scheids
rechter".
„Eindelijk een keer geluk",
lachtte Sjaak Swart.
„Noem het een mazzelgoal.
Oké, mag het? We hebben
het moeilijk genoeg gehad.
Gelijkwaardige elftallen,
gespannen, nerveus, de ze
nuwen had je. Mijn hart
stond stil toen Simoes al
leen voor Bals kwam. Ton-
nie Pronk was geweldig.
Misschien daardoor is
Eusebio mij vandaag wat
tegengevallen. Ik ben er
uit gegaan omdat ik een tik
in mijn knie-holte had ge
kregen. Dat is een oude
blessure van mij. Het was
niet omdat ik moe was. Dat
was nl. niet erger dan bij
de anderen".
Gert Bals vond dat de
wind, die de krachten van
de spelers sloopte, het hem
niet moeilijker had ge
maakt. „Eusebio kon zijn
corners daardoor niet zo
goed krijgen als anders.
Torres heeft 'daardoor weer
minder kansen gekregen
om te koppen. Bang ben ik
niet geweest voor Benfica.
Je maakt je even zorg, dat
zij een systeem hebben ont-
ontdekt om ons te bestrij
den, maar wij ontdekten al
vlug, dat ze alleen maar ten
koste van hun eigen aan
valskracht het onze voor
hoede moeilijk konden ma
ken. Dat is een geruststel
lende gedachte. Wij waren
even sterk in deze slijtage
slag, alleen op het gebied
van de conditie konden wij
nog wat meer".
Otto Gloria, die in ge
wonnen positie liggend toch
verloor, was het met Bals
eens. „Op het punt van de
conditie was Ajax beter.
Onze spelers waren al ver
moeid voor zij aan de wed
strijd begonnen. Dat was
erger dan het ontbreken
van Coluna en dat ging tel
len in de verlenging. Al
was de ploeg na het eerste
doelpunt nog niet gebroken,
aangeslagen was zij wel en
daardoor konden wij niet
meer terugkomen".