Congres tras nog maar. begin van storm
In ultracentrifugefabriek
wordt zwaarder uranium
van lichter gescheiden
EINDPRODUKT IS HEEL
WEINIG RADIO-ACTIEF
Han Lammers ziet het
niet zo zwart
BEWOGEN
BESTAAN
Hongerstaking in
Sovjet-strafkamp
ROYAAL
ULTIMATUM
OPZEGGEN
CHANTAGE
GROOTSTE
ONRUST
CUBA
RONDGESLINGERD
STERKE WAND
TRILLINGEN
DODEWAARD
MAANDAG 17 MAART 1969
NIEUW LINKS DAVERDE ZICHZELF VOORBIJ
In een eethuis bij het Amsterdamse Frederiksplein ontmoet ik Han Lammers:
37 jaar, journalist, sinds de zomer van 1966 lid van de P.v.d.A. en van Nieuw
Links, sinds een week lid van het partijbestuur van de P.v.d.A.
De storm die een week geleden tijdens het twaalfde partijcongres van de
P.v.d.A in het Haagse Congresgebouw opstak, davert nog steeds onverminderd
door Nederland. Met verbazing beziet de buitenstaander de orkaan die in Den
Haag opstak, vooral tijdens en na de verkiezing van het partijbestuur.
Maar niet alleen de buitenstaanders
zijn verbaasd: zelfs de mensen van
Nieuw Links, die negen van de 21 ze
tels in het partijbestuur veroverden,
zijn nog steeds wat overdonderd door
dit succes, want op zoveel hadden zij
niet gerekend.
Van alle richtingen komen luide
verwijten aan het adres van Nieuw
Links, omdat deze groep door het ge-
als dat maar vijf aanhangers van
Nieuw Links zou krijgen".
DRS. J. M. DEN UYL
...oppositie...
bruiken van ongeoorloofde middelen
de eigen partij naar de rand van de af
grond zou hebben gebracht. Bijna alle
besluiten die op het congres zijn geno
men, worden door vriend en vijand
bekritiseerd, maar de grootste gram
gaat uit naar de manier waarop Nieuw
Links kans heeft gezien om voor zijn
aanhangers negen van de 21 bestuurs
zetels te bemachtigen.
Ik vraag Hart' Lammers of
dit- geen onevenredig grote
vertegenwoordiging voor
Nieuw Links in het bestuur is.
„Het is wat aan de royale kant. Voor
het congres schatte ik dat Nieuw Links
zeven tot acht zetels zou krijgen".
Nieuw Links is een zeer actieve en
zeer radicale stroming, die na de ver
kiezingsnederlagen van 1966 binnen de
P. v. d. A. opkwam. Naar schatting
zijn er achthonderd actieve aanhan-
DR. A. VONDELING
...ultimatum...
Br is toen oen
opgesteld?
ultimatum
„Vrijdagnacht heb ik met die twee
bestuursleden - André van der Louw
en Gert Klein - een verklaring opge
steld, die we de volgende dag wilden
verspreiden. Die eerste verklaring ls
later minder ultimatief gemaakt. De
volgende morgen werd ons gezegd dat
een dergelijke verklaring door het con
gres als chantage zou worden be
schouwd. Wij besflofoen haar toen niet
te verspreiden".
De verklaring kwam toch
In de openbaarheid.
„Ja. en nu moet je me geloven: dat
is buiten onze bedoeling en buiten one
medeweten gebeurd".
Nu is het achteraf wat moeilijk om
aan te nemen dat het congres voor de
ze niet officieel gepubliceerde verkla
ring door de knieën is gegaan en te
gen zijn zin de vier aanhangers van
Nieuw Links heeft gekozen.
De circa 2.700 congresgangers waren
afgevaardigden van plaatselijke afde-'
lingen: mensen die weten wat publiek
en partijpolitiek is.
Han Lammers zegt: „Dat is ook niet
zo. Uiteindelijk was er een andere ver
klaring die wel is verspread, waarin
werd geadviseerd de beatuursaanbeve-
ling op te volgen. Dat was in beginsel
hetzelfde als wat men nu ons verwijt".
Waarom stemde het ©on-
gres dan toch die vier aan
hangers naar het bestuur - je
aegt zelf dat Je minder had
verwacht?
Als het congres is beïnvloed, wat ik
niet voor vaststaand aanneem, dan ligt
het meer voor de hand dat dit is ge
beurd door de zaterdagmorgeneditie
van Het Vrije Volk die op het congres
werd verspreid".
„Daar stond op de voorpagina met
grote kop, dat het congres de aanbeve
ling van het bestuur zou opvolgen en
ons „ultimatum" ln eerste versie. De
ze twee publicaties hebben mogelijk
het congres duidelijk doen inzien wat
er op het spel stond".
Wat stond
speJ?
er dan op het
gers van Nieuw Links, maar in- de
P.v.d.A. met zijn circa honderddui
zend leden wordt de sympathie voor
Nieuw Links wijder verspreid geacht.
Volgens een opinie-onderzoek dat
vandaag wordt gepubliceerd, vindt
Nieuw Links vooral steun bij de jonge
leden in de P.v.d.A. en speciaal bij
ongeschoolde arbeiders en intelligent
sia.
Tijdens het congres is Nieuw Links
echter één moment niet zo zeker ge
weest van zijn aanhang binnen de par
tij. Nieuw Links is toen duidelijk in pa
niek geraakt. Er werd voor de eind
stemming van de bestuursleden een
soort ultimatum opgesteld, dat wel
niet werd uitgegeven maar dat wel uit
lekte.
Er werd min of meer geëist dat het
congres bij een tweede stemming over
vijf bestuursplaatsen vijf aanhangers
van Nieuw Links moest kiezen. Na de
stemming toen Nieuw Links vier van
de vijf zetels had gekregen en er bij
Nieuw Links een orgie van vreugde
ontstond, werd de tekst van het ulti
matum bekendgemaakt door partij
voorzitter Vondeling.
Er is toen „schande" geroepen en
„chantage". Later sprak men zelfs
van „een groep naar de macht te ver
gelijken met Praag 1947".
Han Lammers zegt: „We zijn vrij
dagavond inderdaad wat in paniek ge
raakt. Bij de eerste stemming hadden
wij vijf van de zestien zetels gekregen.
We werden bang dat bij de herstem
ming voor de laatste vijf zetels het be-
stuursadvies zou worden gevolgd,
waardoor deze vijf zetels aan ons voor
bij zouden gaan".
„Van de reeds gekozen bestuursle
den meenden twee aanhangers van
Nieuw Links dat zij niet zinvol zouden
kunnen werken in het nieuwe bestuur,
„Als Nieuw Links niet een redelijke
invloed in het partijbestuur had gekre
gen, zouden vooral vele jonge partijle
den het vertrouwen in de P.v.d.A. heb
ben apgezezgd".
Hoe ben Je ao overtuigd
van de sympathie voor Nieuw
Links bij de jeugd?
„Al twee jaar lang worden wij door
afdelingen gevraagd om te komen
spreken. Wij hebben stad en land af
gereisd om onze bedoelingen duidelijk
te maken. Vooral jonge mensfen raken
overtuigd van de juistheid van onze
denkbeelden'.
Dit is een gevoelig punt. Vooral in de
afgelopen week is het duidelijk ge
worden dat vele oudere socialisten met
een naar afschuw neigende reserve de
activiteiten van Nieuw Links gade
slaan.
Velen van hen voelen zich veritodht
en hun idealen verraden: zij hebben de
socialisten een eervolle plaats in Ne
derland gegeven en Nieuw Links is hun
dank!
Dank zij hun tact en idealisme werd
de geïsoleerde socialistische partij van
voor de oorlog de aanvaarde P.v.d.A.
De starre Rooms Katholieke Staats
partij van voor de oorlog had na 1945
water bij de wijn gedaan en zo groeide
er een basis waarop „rooms" en
„rood" samen konden werken.
Samen met katholieke politici en
beurtelings door christelijke en liberale
partijen gesteund, hebben de oudere
socialisten van een verpulverd Neder
land een hersteld Nederland gemaakt.
Beeld van het bewogen congres
van de Partij van de Arbeid: om
de bestuurstafel is verwdrring ont
staan na een motie over het er
kennen van de Duitse Democra
tische Republiek.
DR. W. DREES
...zeer bezorgd...
HAN LAMMERS
...beetje paniek...
waar in de jaren vijftig een program
ma van sociale verzorging en zeker
heid werd gerealiseerd: van de wieg
tot het graf. Met als hoogtepunt de
verkiezing in 1956, toen de P.v.d.A.
met bijna 33 pet. van het aantal stem
men de grootste partij van Nederland
werd.
Het waren geen gemakkelijke Jaren
want de koude oorlog versomberde het
politieke klimaat. Geleidelijk groeide
er een aantal politieke spelregels: be
strijding van het communisme, verde
diging van het Westen via internationa
le verdragen zoals de NAVO, een so
ciaal-economisch programma gericht
op volledige werkgelegenheid via indus
trialisatie.
Voor de socialisten werd samenwer
king met de KVP een beproefd sys
teem om tot goede resultaten te ko
men. Het vertrouwen in dit systeem
behielden vele oudere socialisten, ook
toen de P.v.d.A. oppositiepartij werd.
Regeren zonder de KVP wordt nog
steeds door vele oudere socialistische
politici onmogelijk geacht.
Bijna ongemerkt kwam er echter
zo'n jaar of vijf geleden onrust in de
vaderlandse politiek: er meldde zich
een nieuwe, jonge en zeer rumoerige
generatie.
Niet zoals in hét vertrouwde verleden
was deze jeugd bereid om te luisteren
naar en te leren van de ouderen. De
jeugd die begon te dringen om de
wacht over te nemen, zei dat er totaal
nieuwe problemen waren gekomen die
radicale oplossingen eisten. Steeds lui
der gaat een deel van deze jeugd ver
kondigen dat de maatschappij die de
hebben opgebouw'd, het beste maar he-
ouderen met zoveel moeite en liefde
lemaal kan worden gesloopt.
Bijna geen enkele partij ontliep deze
storm: D'66 sneed in het vlees van alle
bestaande partijen: de KVP verloor de
PPR en de chririelijke partijen kwa
men onder sterke radicale druk.
Slechts de VVD heeft tot nu toe, al
thans naar buiten toe, de zaken vrij
aardig in de hand weten te houden. In
de P.v.d.A. groeit sinds 1966 Nieuw
Links.
De kloof tussen „de oude garde" ln
de P.v.d.A. en Nieuw Links bleek deze
week na het congres wel zeer duidelijk,
toen dr. Willem Drees het pasgekozen
bestuurslid van zijn partij, Han Lam
mers zowel ln de NRC als voor de te
levisie scherp aanviel.
Hij verweet Han Lammers vooral
diens sympathie voor het communis
me.
Han Lammers zegt: „Ik voel me so
lidair met Cuba, waar eert volk zijn
wegen kiest naar bevrijding. Daarbij
onderschrijf ik beslist niet alle maat
regelen die daar worden genomen."
En later in het gesprek: „De
P.v.d.A. heeft een paar jaar geleden de
aanpassingspolitiek tussen Dost en
West in haar vaan geschreven. Ik heb
toen tegen mijn vrienden gezegd: „Wie
na deze woorden ook daden zal eisen
krijgt de mestkar over zich heen.
Drees heeft mij van de week gelijk
gegeven. Ik ben geen pro-communist.
Ik meen echter dat wij het aan de ko
mende generaties verplicht zijn struc
turen inEuropa voor te bereiden, die het
mogelijk maken dat de landen van West
en Oost-Europa in een gegarandeerde
vrede met elkaar zullen kunnen leven".
Behalve een principieel verschil van
inzicht over doeleinden en middelen tus
sen de ouderen en Nieuw Links wordt
er ook een duidelijke kloof tussen hen
zichtbaar over het gedrag binnen de
partij.
Wouter Gortzak laat van de week in
De Groene Amsterdammer enkele oude
re socialisten mijmeren: „Waarom is het
allemaal niet meer zoals vroeger? Toen
Koos Vorrink. Evert Vermeer en Ko
Suurhoff de dienst uitmaakten?
Zij wisten precies wat we doen moes
ten... Met hamer en hatelijkheid hielden
zij de zaak goed in hainden. Kom daar
nu eens om. Wat is er eigenlijk met
onze partij aan de hand? Is het de PvdA
nog wel?"
De dochter van Koos Vorrink werd
vorige week voor Nieuw Links in het
partijbestuur gekozen en de PvdA is
nog" niet, op wens van Hans van Mierlo,
ontploft, al schreef de parlementaire
redacteur van de Volkskrant na het
congres somber: „Men moet zich niet
laten misleiden door de muren die er
nog staan. Het binnenwerk ligt aan flar
den. De bewoners hebben het overleefd
maar zij zijn dakloos."
Dr. Drees verwacht een grote uittocht
'van leden, maar Han Lammers meent:
„Vooral jonge mensen zullen nu lid van
de PvdA worden omdat er eindelijk ze
kerheid is gekomen dat de PvdA niet
meer zal samenwerken met de huidige
KVP."
»Op één punt stemmen dr. Drees en
Han Lammers oveeen: zij willen bei
den dat de PvdA de orkaan overleeft.
Han Lammers zegt: „Ik verwacht dat
het nieuwe bestuur zeer snel tot zaken
zal komen. Ook verwacht ik dat het
bestuur in groepjes naar de afdelingen
zal gaan om uit te leggen wat er is ge-
bdlird en wait er gaat gebeuren."
Laatste vraag aan Han Lam
mers: „Hoe zie je Jezelf over
hijvoorbeeld dertig jaar als po
liticus?"
„Dan zal ik het ongetwijfeld ook heel
moeilijk hebber."
Strikt genomen is voor een kerncentrale geen verrijkt uranium als brandstof
nodig. Ook natuurlijk uranium in gezuiverde vorm is geschikt als
brandstof. Maar om economische en andere redenen heeft verrijkt uranium de
voorkeur.
In verrijkt uranium is t gehalte bruikbare brandstof groter dan in natuurlijk
uranium. Die brandstof heet U-235. Brandstof voor kerncentrales in licht
verrijkte vorm bevat ongeveer drie procent IJ-235. Het gehalte U-235 in
natuurlijk uranium is maar 0,7 procent. (Ter vergelijking: de voor kernwapen
materiaal vereiste verrijkingsgraad ligt boven 90 procentHet hoofdbestand
deel van natuurlijk uranium is U-238.
Er is geen scheikundig verschil tus
sen het begeerde uranium-235 en hf<
andere uranium (U-238), waaraan men
als brandstof weinig of niets heeft in
de kerncentrales die verrijkt uranium
verbruiken. Scheiding van beide soorten
uranium In een chemische fabriek is
niet mogelijk, omdat zij dezelfde schei
kundige eigenschappen hebben.
Er is wel een natuurkundig verschil;
U-235 is iets lichter dan U-238. Schei
ding van die twee soorten is dus wel
mogelijk. Gemakkelijk is dat niet, want
het verschil in gewicht is ongeveer ééN
procent.
Bij de scheidingsmethode, die Enge
land, Nederland en West-Duitsland wil
len gebruiken is, evenals bij alle schei
dingsmethoden. de grondstof een gas
vormige verbinding van het metaal
uranium en van fluor (uranlum-hexa-
fluoride) die de meeste metaallegerin
gen fel aantast. Dat gas wordt rondge
slingerd in razendsnel ronddraaiende
trommels. Het U-238 verzamelt zich.
precies zoals vocht in wasgoed in een
huishoudcentrifuge. langs de wand van
de trommel.
Op deze wijze kan een gasmengsel
met een iets hoger gehalte aan U-235
na verloop van tijd worden afgezogen.
Dat iets verrijkte uraniumgas gaat dan
naar een volgende trommel waarin het
gehalte aan U-235 weer een klein beet
je meer wordt verhoogd.
In een zeer lange rij op deze wijze
achter elkaar geschakelde draaitrom
mels kan op de duur de gewenste ver
rijkingsgraad van drie procent worden
bereikt.
Men noemt die draaitrommels ultra
centrifuges omdat zij met ultra-hoge
snelheden ronddraaien. De draaisnel
heid ligt volgens een recent rapport van
het Reactor-Centrum Nederland tussen
50.000 en 100.000 toeren per minuut.
De wand van zo'n centrifuge moe<t
bijzonder sterk zijn omdat hij rond
draait met een vaart van enige honder
den meters per seconde maar niette
min niet mag uitbuigen.
Alleen al daarom moeten aan het ma
teriaal waarvan de ulta-centrifuges wor
den gemaakt, de allerhoogste eisen wor
den gesteld.
Het scheidingsvermogen van een
ultracentrifuge wordt zeer veel groter
wanneer de omtreksnelheid van de trom
mel en de lengte van de trommel toe
nemen. Het is dus zaak zo lang moge
lijke trommels zo snel mogelijk te la
ten draaien.
In beschrijvingen, die de afgelopen
jaren in dagbladen en tijdschriften zijn
gepubliceerd, werden de Nederlandse
ultracentrifuges soms vergeleken met
beschuitbussen. Het is waarschijnlijk dat
de vroege modellen waarmee betrouw-
baarheidsproeven werden genomen
korte gedrongen cilinders waren.
Even waarschijnlijk is het dat de
ultracentrifuges, die. bij duizenden hun
scheidingswerk in de Nederlandse splijt-
stoffabriek moeten gaan doen meer weg
zullen hebben van lange en betrekke
lijk dunne buizen.
Naar de lengte van de draaitrommels
mels kunnen we alleen maar gissen,
maar het is bekend dat de in de Sov
jetunie beproefde ultra,centrifugeerme-
thode, waarop prof. Kistemaker heeft
voortgebouwd jaren geleden al berustte
op het gebruik van draaitrommels ter
lengte van twee tot drie meter. De leng
te van die trommels is genoemd in
„Das rote Atom", het boek dat de
Oostduitse kerngeleerde dr. Heinz Bar-
wich na zijn vlucht naar het Westen
liet uitgeven.
In een fabriek, waar honderdduizend
van deze centrifuges rondtollen is dem
ping van optredende trillingen een be
langrijkste vereiste. Die fabriek moet een
uitermate hechte fundering hebben. Om
gekeerd moet dde fundering verhinde
ren, dat bodemtrillingen doordringen in
de reusachtige ruimte waar de ultra
centrifuges staan te tollen.
Zo'n fundering noemt men een seis
misch blok. Naarmate de bodem slap
per is zal zo'n seismisch blok duurder
uitvallen. Alleen al daarom wil men de
uraniumfabriek liever zien gebouwd op
hoge hechte zandgrond dan in de Rand
stad Holland.
Voor stralingsgevaar behoeven de
mensen, die nabij deze fabriek wonen
zich niet bezorgd te maken. De wet voor
ziet in alle beschermende maatregelen
die nodig zijn en aan die maatregelen
zal zeker strikt de hand worden gehou
den.
Overigens is het eirwiprodukt ura
nium met een verrijkingsgraad van on
geveer drie procent nadat het is ver
werkt tot brandstof voor kerncentrales
zo weinig radio-actief dat men het ge
rust even in de blote hand kan nemen.
Dat is bijvoorbeeld het geval met de
pastilles uraniumoxyde waarmee de
splijtstofelementen van de kerncentrale
Dodewaard worden gevuld. De kern
brandstof van die centrale is verrijkt
tot 2.5 procent in de Verenigde Staten,
waar een verrijkingsmethode wordt toe
gepast, die voor Europa te duur is.
MOSKOU Een groep Russische in
tellectuelen, die gevangen zit in het
reusachtige werkkamp van Potma, 400
kilometer ten zuidoosten van Moskou,
is vrijdag met een hongerstaking be
gonnen omdat men meer rechten wil,
zoal» dat bezoekers te mogen ontvangen.
Een van de gevangenen is Joeli Da
niel, de schrijver wiens proces, drie
jaar geleden, een actie tegen „intellec
tuele andersdenkenden" inluidde.
De schrijvers Joeri Galanskof en
Alexander Ginsburg, die een jaar gele
den werden veroordeeld wegens het be
drijven van „ondergrondse literaire ac
tiviteit" hetgeen hen stempelde tot „an
ti-Sovjet", zouden ook meedoen.
Het is niet bekend hoeveel mensen
er aan de hongerstaking deelnemen,
maar wel dat men deze tot het uiterste
wil voortzetten. De directe aanleiding
van de staking was gekomen tot een
van de gevangenen te horen kreeg dat
zijn vrouw hem niet mocht komen be
zoeken.
Verleden jaar werd er in Potma een
dergelijke actie gehouden, en die leidde
tot het verzachten van een aantal maat
regelen maar de gevangenen vinden
dat die „verzachting" gaandeweg al
weer ongedaan is gemaakt
DEN HAAG De Partij van de
Arbeid is pas 23 jaar, maar zij heeft
al een bewogen bestaan achter de
rug.
De PvdA kan min of meer als het
verlengstuk worden gezien van de
vooroorlogse Sociaal-Democratische
Arbeiders Partij (SDAP). Wat deed
de partij zoal in die 23 jaar? Dit:
8 februari 1946: het congres van de
SDAP besluit in Amsterdam met al
gemene stemmen deze partij „na een
roemrijk bestaan van bijna een hal
ve eeuw" te doen opgaan in de nieuw
te stichten formule van het demo-
cratisch-socialisme, de Partij van de
Arbeid. Behalve de SDAP gingen ook
de Vrijzirmig-Democratische Bond en
de Christelijk-Democratische Unie in
de PvdA op. De PvdA propageerde
de doorbraak, het afwijzen van po
litieke organisatie op godsdienstige
grondslag.
1 mei 1946: Enquête wijst uit dat
de PvdA zou kunnen rekenen op 33,9
procent van de stemmen tegen de
KVP 29,5 pet.
17 mei 1946: De verkiezingen zelf
bezorgen de PvdA een teleurstelling:
slechts 28,31 pet van de stemmen (te
gen de KVP 30,81).
16 januari 1951: Jhr. Van der Goes
van Naters treedt af als voorzitter
van de Tweede-Kamerfractie in ver
band met een interview over de kwes
tie Nieuw-Guinea.
17 januari 1951: Ir. H. Vos stapt uit
het partijbestuur. Burgemeester mr.
D'Ailly van Amsterdam verlaat de
PvdA.
14 juli 1956: De PvdA haalt 34 ze
tels in de Tweede Kamer, de KVP 33.
26 januari 1957: PvdA lijdt verlies
door de oprichting van de Pacifis
tisch-Socialistische Partij (PSP). De
nieuwe partij verwerpt het geweld
als middel om geschillen op te los
sen.
1 oktober 1958: De socialistische
motie-Burger om bevriende mogend
heden inlichtingen te vragen over de
bestuursvorm voor Nieuw-Guinea
wordt door dr. Drees afgewezen.
26 oktober 1965: Publikatie van de
brief van fractieleider "Nederhorst
over het standpunt van de PvdA in
zake het huwelijk van prinses Bea
trix.
25 mei 1966: Brief van het hoofd
bestuur van de PvdA over de strijd
in Vietnam maakt de band tussen de
verschillende partijen in het kabinet-
Cals losser.
Najaar 1966: Optreden van Nieuw
Links (brochure Tien over Rood).
18 februari 1967: PvdA verliest zes
zetels bij de Tweede-Kamerverkiezin
gen (KVP zelfs acht, D'66 wint er
zeven).
Zomer 1967: Brief van 28 veront
ruste Amsterdammers over optreden
Nieuw-Links.
1 september 1967: Eibert Meester
neemt ontslag als secretaris-penning-
meester.
13 september 1967: De PvdA kiest
voor een progressieve concentratie
met D'66, PSP en radicalen.
23-25 november 1967: Congres in
Amsterdam. Nieuw-Links verovert 7
zetels in het partijbestuur (van de 25
zetels). Uittreden uit de Navo met
604 tegen 2109 stemmen verworpen.
10 mei 1968: Prof. A. Heertje (later
Democratisch Appèl) valt Nieuw-
Links in Het Parool aan.
Najaar 1968: Democratisch Appèl
van start. Groep wil dam opwerpen
tegen op dringen van Nieuw-Links
in de P.v.d.A.
14 augustus 1968: Progressieve con
centratie m Amsterdam mislukt.
21 september 1968: Rumoerige par
tijraad ln Rotterdam. Geen oplossing
voor de conflicten over de verschil
len in mentaliteit. Wel vertrouwen in
het beleid van de Tweede-Kamer
fractie.
18 november 1968: Partijbestuur wil
dr. Vondeling als voorzitter en A. v.
d. Loos als eerste vice-voorzitter.
10 januari 1969: Geboorte van het
Progressief Akkoord (PAK) tussen
PvdA, PSP en PPR.
6-8 maart 1969: Congres in Den
Haag. Chaotische vergadering.
Nieuw-Links haalt negen zetels in
partijbestuur (van 21 leden). DDR
wordt zonder voorwaarden erkend.
Uittreden uit de Navo verworpen met
583 tegen 1983 stemmen. Congres
vraagt Tweede Kamerfractie scher
pere oppositie te voeren. Overrompe-
lingstactiek van Nieuw-Links zet
veel kwaad bloed.
Nederlander na hotsing
in België aangehouden
BERGEN (België) De Nederlander
Arie de Munik, 32 jaar, uit Hoek van
Holland is in Bergen aangehouden. Hij
wordt beschuldigd van doodslag door
onvoorzichtigheid. Vrijdagavond had De
Munik met zijn vrachtwagen een fron
tale botsing gehad met een personenwa
gen. De vier inzittenden van de wagen
werden daarbij op slag gedood.
De Munik had gezegd dat hij gehin
derd werd door een overstekende wa
gen, die in het midden van de weg
stond. Een getuige van het ongeval
daarentegen verklaarde dat De Munik
de controle over zijn voertuig verloren
had toen hij moest remmen ingevolge
zijn te hoge snelheid.
