Gevangenis of verpleging: een delicate keuze AFSCHEID VAN EEN OUDERWETSE „CAPTAIN OF INDUSTRY Tentoonstelling in Oldebroek Wat te doen met Van Z. Violist Oistrach toch naar Arnhem Definitief beeld van Gijsbert Japicx Dr. Schade is weer fit „Gaike" Dalenoord krijgt nu eindelijk tijd om te golfen GESPREK MET PROF. DR. J. KLOEK Observatie Positiever Weinig stof Initiatief van Chili voor „vierde wereld Jonge arbeider omgekomen Boerderij en garage afgebrand Beatle Lennon in A'dam op huwelijksreis Programma bekend van ACV-studiedag COMMERCIEEL KAANTJES WEG FAMILIEBEDRIJVEN JONGE DIRECTEUREN NUTTIGE HAVEN Pagina 13 DINSDAG 25 MAART 1969 T evenslang was de enige straf die de rechtbank 'n zo gevaarlijke jonge man als Hans van Z. uit het oogpunt van beveiliging van de maatschappij kon opleggen. Die straf betekent echter tegelijk, dat het een vrijwel onmoge lijke taak wordt Hans voor zijn gees telijke gestoordheid te behandelen. Prof. dr. J. Kloek, de geneesheer directeur van de Psychiatrische Obser vatiekliniek van het Gevangeniswezen in Utrecht, waar Hans langdurig is be keken, zegt: „Een behandeling is wel heel moelijk als de patiënt vele jaren lang eigenlijk niet beter mag worden. Immers, hij zou dan weer recht op zijn vrijheid krijgen". Tijdens het proces heeft prof. Kloek als getuige-deskundige gezegd, dat er in Nederland geen geschikte behande lingsinrichting is. Hij is bang, dat dat verkeerd is opgevat: „Ik zou ook niet weten hoe ik me een inrichting zou moeten voorstellen, waar van Z. op zijn plaats zou zijn", zei hij. In Engeland Is wel een speciale in- richting; voor gevaarlijke geestes zieken, maar prof. Kloek kent die niet persoonlijk en weet dus niet of die wel geschikt zou zijn. Het Dr. S. van (Mes dagasiel in Groningen biedt ook vol doende veiligheid, meent hij, maar dat is wel heel erg een vergaarbak van al le moeilijke gevallen. De Dr. Van der Hoevenkliniek in Utrecht, die internationaal befaamd is door de wijze waarop er veroordeelden langzamerhand worden aangepast aan het geregelde leven in de vrije maat schappij, zou in zeker opzicht geschikt zijn voor Van Z. De directie van deze particuliere kliniek zou echter, volgens prof. Kloek, een patiënt met het gevaar van Van Z. nooit accepteren. „Veel meer mensen hebben net als hij de drang tot doden in zich, maar die doen het op het kritieke ogenblik niet. Bij Hans van Z. is echter uit zijn daden gebleken, dat zijn veiligheidsklep Biet werkt", legt proL. Kloek uit. Het betekent niet, dat de psychiater Van Z. „Wij hebben aan hem wel twintig keer zoveel tijd besteed als aan een gewoon geval" als een helemaal hopeloos geval beschouwt. „We moeten er rekening mee houden dat in de toe komst terugkeer in de maatschappij voor hem mogelijk wordt, maar omdat voor ons bij voorbaat zeker was, dat hij een langdurige gevangenisstraf zou krijgen, was het geven van een prak tisch advies wel bijzonder moeilijk". In de P.O.K. worden de meeste moei lijke gevallen die voor een Neder landse rechter komen, verdachten dus die herhaaldelijk in hun zelfde fout ver vallen of worden beschuldigd van een zeer ernstig misdrijf als moord, gedu rende een aantal weken bekeken. Daar bij komt het maar weinig voor dat de vooruitzichten van een verdachte als (vrijwel) hopeloos worden gezien. „Ook de gevallen, die hopeloos lijken blijken, als we na een aantal jaren nog #ens voorzichtig navraag doen, vaak mee te vallen", aldus prof. Kloek. „Ja, we zijn in ons oordeel eerder over-voor- zichtig dan over-moedig". Het hopeloze van een geval wordt soms bepaald door omstandigheden bui ten de verdachte zelf om. „De mogelijkheden van een opvang na een straf tot behandeling zijn onge lijk verdeeld over het land. Een bepaald geval kan voor ons hopeloos zijn omdat in het deel van het land, waar die ver dachte vandaan komt, geen goed nazorg bureau van de reclassering is. Zou zo'n verdachte uit een ander deel van het land komen, waar wel een goede na zorg bestaat, dan zou hij voor ons geen hopeloos geval zijn". De mogelijkheden voor een goede op vang zijn, volgens prof. Kloek, vaak meer het knelpunt dan de mogelijkhe den voor een goede behandeling in een inrichting. „Op sommige punten lig gen we daarmee voor op het buitenland, al hou je altijd het gevoel, dat er meer verschillende soorten inrichtingen zou den moeten zijn. Er is echter over de hele linie een tekort aan prychiaters en ander personeel". rie resultaten van de verpleging van veroordeelden, die ter beschikking van de regering zijn gesteld, zijn naar de mening van prof. Kloek, zeker posi tiever dan van de gevangenisstraf. „Bij de reclassering heerst ook de indruk dat men meer kan doen met hen die uit een kliniek worden ontslagen dan met hen die uit de gevangenis kome'n'. „Ik wil niet beweren dat gevangenis straf helemaal niets positiefs doet", zegt prof. Kloek. Hij spreekt hierbij na tuurlijk slechts over de uitwerking van de straf op de verdachte zelf, niet over de eventuele afschrikwekkende werking ervan op anderen. „In een klein aantal gevallen kan door een gunstig contact met een gees telijke, een sociaal ambtenaar of een reclasseringsbezoeker in de gevange nisstraf een wending ten goede optre den. Het treft ons echter wel, dat er zo weinig verandering ten goede optreedt bij gestraften die naar onze overtuiging in een ander soort inrichting betere mo gelijkheden zouden hebben gehad. In de gevangenis ontstaat een houding van doffe berusting, van het-kan-me-niets- meer-schelen. De altijd zacht en vriendelijk spre kende Jacobus Kloek is in 1909 ge boren in het Zeeuwse Oudelande. Hij studeerde geneeskunde aan de universiteit van Amsterdam, promo veerde in 1941 en is sinds 1957 bui tengewoon hoogleraar aan de Utrechtse universiteit in de foren sische psychiatrie. Dat is psychia trie die zich bezig houdt met hen, die met de strafrechter in aanraking komen. Prof. Kloek is ook sinds 1957 geneesheer -directeur vann de Psy chiatrische Observatieklieniek van het Gevangeniswezen, een stenen barak die in de Tweede Wereldoor log aan het Utrechtse huls van be waring II is toegevoegd. Hier sturen de rechters-commissa- rissen van de Nederlandse rechtban ken de meeste moeilijke en ernstige gevallen, waarmee zij te maken krij gen, heen voor het uitbrengen van een psychiatrisch rapport. De ge bruikelijke duur van de observatie is acht weken maar bij moeilijke gevallen zoals Hans van Z. wordt de observatieperiode verlengd. Zijn ervaringen met het werk in de kliniek heeft prof. Kloek neerge legd in Dialoog, dat zojuist als Aula pocket is verschenen. Het positieve, dat die verdachten toch ook in zich hebben, wordt in de ge vangenis niet aangesproken; er is te weinig open gesprek met hen". Ur zijn wel eens gestoorde verdachten tot een langdurige gevangenisstraf veroordeeld met als overweging dat een psychiater of psycholoog is verbon- aan de tegenwoordige gevangenis ook den. Volgens prof. Kloek, mag men echter van die behandelingsmogelijkheid niet veel verwachten: „De psychiater heeft in de gevange nis zo weinig, dat stof voor een ge sprek met de veroordeelde oplevert. Je zou dan op een gegeven ogenblik de patiënt niet meer met de eentonige maatschappij van de gevangenis willen laten leven, maar dat kan moeilijk, wil je niet in conflict komen met het ge vangenisregime. De gevangenispsychia ter heeft daardoor bijzonder moeilijk werk". Nog altijd gaat een deel van de ver dachten naar de gevangenis zonder dat een psychiater zich met hen heeft beziggehouden. Daardoor bestaat de kans, zo geeft prof. Kloek toe, dat ie mand erger in de moeilijkheden raakt dan nodig was geweest als hij eerder psychiatrisch was onderzocht. „Iemand, die verschillende keren in de gevangenis heeft gezeten kiest bij voorbeeld zo makkelijk een vrouw, die al een paar kinderen heeft, omdat hij zichzelf geen volwaardige huwelijks kandidaat acht. Hij vergeet, dan echter dat juist hij zo moeilijk leiding kan geven aan een gezin". Daarom zou prof. Kloek het be ter vinden elke verdachte, die in aan merking komt voor een gevangenis straf van bijvoorbeeld een jaar of lan ger, te laten onderzoe^n. Maar alleen als het mogelijk zou zijn die onderzoe ken te verrichten door een heel psy chiatrisch team. Tn de POK wordt een verdachte ook onder de loep genomen door een team: psychiater, psycholoog, een ver tegenwoordiger van de reclassering vaak en een voorlichtingsambtenaar, die in de buitendienst alle mogelijke inlichtingen over de verdachte verza melt. Prof. Kloek is er voorlopig tevreden mee als de psychiater de gelegenheid krijgt het rapport van het team bij de rechter toe te lichten - hij voelt niet voor het idee van prof. Hulsman uit Rotterdam de psychiater ook te laten meebeslissen over strafmaat en straf- soort. „Dat zou de psychiater te ver verwijderen van zijn taak als arts". „De inbreng van de psychiater in het strafproces is al zo groot, dat hij uit gaat boven het optreden als getuige- deskundige. In een serie van honderd opeenvolgende gevallen uit onze kli niek volgde de rechter 86 keer nage noeg ons advies". Een enkele maal komt het voor dat de rechtbank de psychiater in raadkamer hoort en dat vindt prof. Kloek te verkiezen boven het optreden op de openbare zitting. „Er behoort zoveel van onze gege vens tot de privé-sfeer van de ver dachte en tot de vertrouwenssfeer tus sen zenuwarts en patiënt. In het pro ces-Van Z. was er een goed gesprek van de rechtbank met mijn medewer ker dokter Schnitzler en mij, maar ook daar voelde ik de openbaarheid als rem. Ik geloof dat de president daar om bepaalde vragen niet aan ons heeft gesteld." DEN HAAG Nederland heeft toe gezegd een Chileens initiatief te wil len onderzoeken, dat op een daartoe gunstig tijdstip moet leiden tot het bij eenroepen van landen, die bereid zijn ten aanzien van de ontwikkelingspoli tiek een gezamenlijk standpunt, de grootste gemene deler, in te nemen. Hierdoor zou men de blokvorming willen doorbreken, die op de tweede wereldhandelsconferentie aan het licht is gekomen en waarbij de ontwikkelde landen zich coördineerden naar dat land, dat het minst wilde spenderen aan ontwikkelingshulp en de ontwikke lingslanden zich verenigden met het standpunt van het land. dat het meest wilde vragen. Bij een dergelijk initiatief zou ge dacht kunnen worden aar. landen zoals Zweden, Canada, Nederland, Zuid-Sla- vië, Tunesië, Indonesië, Chili, Columbia en Venezuela, die tezamen aangeduid zouden kunnen worden als „vierde we reld", zonder dat daarbij evenwel aan dacht. nieuwe groepsvorming zou worden ge- Aldus bleek op een maandanochtend in Den Haag gehouden persconferentie, waarop drs. B. J. Udink, de minister zonder portefeuille belast met de aan gelegenheden betreffende de hulp aan ontwikkelingslanden mededelingen deed over zijn zojuist beëindigde reis naar Brazilië, Chili, Peru, Columbia en Ve nezuela, met op de terugreis korte be zoeken aan Suriname en de Nederland se Antillen. SLIEDRECHT By het gedeeltelijk instorten van een dijkwoning in Slie- drecht is gistermiddag de zestienjarige bouwvakarbeider A. Sterrenburg uit Hardinxveld-Giessendam omgekomen. De jongen werd bedolven onder de ste nen uit de achtergevel van het huis. De 53-jarige J. van Dijk uit Hardinx- veld werd ook geraakt; hij brak een been. Vier andere bouwvakarbeiders, die het huis aan het opknappen waren, wisten bijtijds voor de muur weg te springen. De oorzaak van het ongeluk is niet bekend. Vermoedelijk heeft het oude pand de trillingen van het heien niet kunnen verdragen. Het deel van het huis dat op dijkhoogte staat dreigt nu ook in te storten. SINTMAARTEN Maandagmiddag om ongeveer hal fvier is door het om vallen van een oliekacheltje, waarmee uien moesten worden drooggestookt een boerderij in de buurtschap „De Stroet" bewoond door de tuinder P. J. van Stra len, tot de grond toe afgebrand. De brandweer van Sint Maarten slaagde erin een belendende kapitale boerderij van de heer A. Kok te houden. Een eveneens belendende stenen autogara ge van de firma Haulo uit Sint Maar ten waarin vijf auto's waren gestald, ging echter eveneens in vlammen op. De totale schade wordt geraamd op meer dan f 100.000,-. AMSTERDAM Beatle John Lennon is voor het eerst sinds 1964 weer in ons land. Samen met Yoko Ono, sinds vorige week officieel zijn vrouw, arriveerde hU gisteravond laat in Hilton, Amsterdam. Voor acht wittebroodsdagen is de be doeling. Eigenlijk was het Hiltonhotel volge boekt. De eigen platenmaatschappij van de Beatles, Apple, kon daardoor voor het paar geen kamer krijgen. Apple vroeg daarop de Nederlandse platenmaatschappij Bovema, vertegen woordiger van Apple in Nederland, dit appeltje te schillen. Bovema belde en „versierde" de presidentiële suite, een complex dat wordt gereserveerd voor VIFs. Het publiek van 1964 (tienduizenden) was gisteren geslonken tot negen vol hardende jongeren. Maar een VIP is Lennon kennelijk gebleven, voor het Hiltonhotel. Of Nederland nog publiekelijk iets zal merken van het paar Lennon-Ono is zeer onzeker. Bovema weet alleen „dat ze met niemand iets te maken wil len hebben". En dat is niet hoopgevend. AMSTERDAM Dr. J. P. Schadé die kort geleden in opspraak kwam door zijn commentaren bij televisie- uitzendingen over Amerikaanse ruimte- vluchten, heeft zijn werk aan het Ne derlands Centraal Instituut voor Her- senoderzoek in Amsterdam hervat. Hij heeft twee weken rust moeten houden omdat hij enigszins overspan nen was geraakt. Hij is thans bezig aan het opstellen van een verklaring over zijn doen en laten; hij wil daar in een aantal zaken recht zetten. Dr Schadé die plaatsvervangend di recteur van het instituut is en die als een groot geleerde bekend staat, sprak enige malen commentaar bij de ruim- tevluchten met de Apollo's 8 en 9. Bij de Nederlandse Televisiestichting wist men toen niet beter of dr. Schadé zat in het ruimtevaartcentrum in Houston en was lid van het medische team dat ruimtevluchten begeleidt. GRONINGEN Gerrit Frederik Dalenoord (Gaike voor zijn vrienden) is zich aan het losmaken uit de vele functies, die hij in het economische en sociale leven vervult. Dat mag ook wel, want de president-commissaris van het op de veenkoloniale fabrieksaardappel gegrondveste concern Koninklijke Scholten-Honig NV wordt in november 72 jaar. Om gezondheidsredenen hoeft hij overigens bepaald niet uit de maatschap pelijke boot te stappen. De handdruk aan de deur van zijn landhuis in Haren is meer een dwingend bevel tot binnentreden dan een welkom. De manier waarop hij de trap naar zijn werkkamer neemt, verraadt de goede invloed van vele jaren sport (hij voetbalde in de eerste klasse Oost, deed aan cricket, tennis en was een felle sprinter). „Nu krijg ik eindelijk de tijd om te golfen", lacht hij als we in zijn werk kamer zitten. „De enige sport, die je als ouwe kerel nog kunt doen." Hij heeft een zware, wat gebarsten stem met daarbij een soort van vader lijk overwicht op anderen. Een eigen schap, waarmee hij vorige maand nog een boze aandeelhoudersvergadering kalmeerde. Tijdens de laatste vergadering van Scholten-Honig in Hilton Amsterdam werd stevige kritiek geuit op het feit, dat de fusie tussen Scholten en Honig van drie jaar geleden vooral als ge volg van onderling gekrakeel onder de stafleden geen enkele positieve invloed op de bedrijfsresultaten heeft gehad. „Klopt", zei de heer Dalenoord rond uit, „de moeilijkheden zullen binnen een jaar uit de weg worden geruimd." Daar wordt inmiddels hard aan ge werkt. Het laatste moeilijke karwei dat hij als president-commissaris heeft te klaren? Vriendelijk maar keihard. Sociaal voelend maar geen socialist. In de oor log speelde hij wel een poosje met het socialisme. „Dat kwam door mensen als Drees en Schermerhorn, waar ik toen mee in aanraking kwam. Maar na de bevrijding werd me steeds duidelij ker, dat Ik nu eenmaal in de eerste plaats commercieel denk". De com mercie heeft zijn leven steeds beïn vloed. Hij werd in Enschede geboren in 1897 - en „dus" lag zijr oekomsi de textielindustrie. Na de HBS volgde hij een technische opleiding, onder andere aan de Technische Hochschule in Aken. De commerciële kant bleek sterker te trekken dan de technische en zo kwam hij in 1930 als textielexpert bij Schol- ten's chemische fabrieken terecht. Zijn commerciële ster rees snel en in 1956 werd hij president-directeur van de he le Scholten-groep in Foxhol. In 1964 ging hij met pensioen en werd hij benoemd tot president-com missaris van het concern, dat thans een dertigtal grote en kleine nv's over de hele wereld telt, dat een omzet heeft van een half miljard gulden en dat aan 5250 mensen (waarvan 3500 in Nederland) werk geeft. Inmiddels hadden de commissariaten (o.a. Amro-bank) en de nevenfuncties (o.a. lid dagelijks bestuur Vereniging de Nederlandse chemische industrie, Nederlands-Duitse, Nederlands-Ameri kaanse, Nederlands-Noordeuropese Ka mer van Koophandel, vice-voorzitter Centrale Kamer van Handelsbevorde ring) zich opgestapeld Van het grootste deel van de baan tjes is hij al af. De rest ruimt hij in sneltreinvaart op. Ook de bestuursfunc ties in Groningen, waarvan die van voorzitter van het departement Gronin gen van de Maatschappij voor Nijver heid en Handel wel de belangrijkste is, laat hij schieten. „Ik vind het welletjes", zegt hij sim pel. Ziet een man als hij, die de hele wereld heeft afgereisd, nu verschillen tussen Nederlandse en buitenlandse za kenlieden? „In ons land komt haast elke onder nemer nog steeds uit de commerciële hoek. Wij zijn kooplui. Bij de grote con cerns komen nu pas de technici en de mensen uit de administratrvt boek omhoog Managers, zoals in A ka. len in h Ien van een paai m die hun hele vermogen erin hadden gesto- zie je hier nog nauwelijks. Let wel: zonder commercieel gevoel slaagt nie mand in het zakenleven, maar alléén daarmee ook niet meer". Via het (te) grote aantal familiebe drijven in het Noorden komt het ge sprek op de herenkledingfabriek Dou- ma Wolf N.V. Ook een familiebedrijf, een fabriek waar voornamelijk regen jassen werden gemaakt en waar 250 mensen werkten. Een gezond bedrijf dachten velen. In het voorjaar van 1967 werd het geliqui deerd. Op aandrang van president-com missaris Dalenoord. Was dat een staal tje van de keiharde kant van zijn ka rakter? „Bij Douma en Wolf waren de aande- G. F. DALENOORD vriendelijk maar keihard ken. Waren het grote aandeelhouders geweest, die wel een veer konden la ten ,dan hadden we het er nog een poosje op gewaagd. Ik voelde echter met mijn klompen aan, dat het niet meer ging. Op dat moment konden we de crediteuren nog betalen. Het mag volgens mij nooit zover ko men, dat dat niet meer kan. Voor de goede werknemers bestond meer kans op vinden van een nieuwe betrek- dat Douma en Wolf als eer- "bedrijf sloot", s hij ook aandeelht. der .Ja", „en als de aandelen in handen waren geweest van tien mensen zoals ik, dan had ik de zaak niet gesloten". Commissarissen, vooral van kleine bedrijven, wachten vaak te lang met het nemen van dergelijke beslissingen is zijn overtuiging. Commissarissen moeten dan ook geen neefjes van geld gevers zijn. En directeuren mogen best wat jonger zijn dan vroeger. „Toen ik veertig was zeiden ze tegen mij: wacht dan nog maar even met directeur worden. Te recht ls dat nu niet meer zo. Ik weet van mezelf, dat je na je zestigste niet meer doorlopend dezelfde energie kunt opbrengen als een jonge vent". „De jonge zakenmensen van nu mis sen een Nederlands-Indië. Voor de oor log gingen daar veel jongelieden naar toe. Ze leerden er een grote verant woordelijkheid dragen. Kijk maar eens naar de oudere captains of industry in ons land. Een heel troepje heeft in Ne derlands-Indië gezeten. Zelf heb ik in Bombay gewerkt". Over de verhouding Rotterdam-Eems- haven: „Ik zie geen gevaar in de ont wikkeling van Rotterdam voor de Eemshaven. Desnoods moet Rotterdam zijn ontwikkelingen dan maar op de in ternationale markt financieren, maar de gang van zaken moet daar beslist niet worden afgeremd. Als het prijsgeven van de leefbaarheid van de eilanden bij Rotterdam een economische noodzaak is dan moet je het niet laten. Ik ken hier Gasunie-mensen, die eerst ook niet naar het Noorden wilden en die nu voor geen geld meer terug zouden willen" Over het Noorden, in het perspectief van de toekomstige EEG: „Dan kan Groningen zeer veel nut hebben van die Eemshaven. Trek eens een cirkel van driehonderd kilometer om Gronin gen, dan ligt het nog niet zo gek! Maar die haven moet nu wel wnel worden aangelegd. De industrieën wachten op een echte haven, op een papieren ha ven komt geen bedrijf ar*. Gaat deze man nu straks helemaal niks meer doen? Dan gelooft hij zelf eigenlijk ook niet. „Je vindt toch altijd weer iets of ze vinden je wel weer." Het grasveld rond zijn rietgedekte huis ziet eruit als een golfcourse. „Maar ik oefen er niet, je zou er hoog stens een paar holes kunnen proberen. Een golfbal sla je gemakkelijk 160 me ter ver en dan gaat-ie dwars door de "U wat de heer Dalenooi jarige carrière bij Schol- ten steeds heeft vermeden: zijn eigen ruiten ingooien. LUNTEREN De AVC-controle studiedag, uitgaande van de Stichting Afnemers Controle op Veevoeder, die traditiegetrouw weer in het conferen tiecentrum „De Blije Werelt" te Lun- teren zal worden gehouden, deze keer zoals reeds bekend op 7 mei, is deze keer voor een groot gedeelte gewijd aan de rundveehouderij. Het programma voor deze dag, die geleid wordt door de voorzitter van de ACV, de heer H. Smit, is thans be kend. Een van de belangrijkste onder werpen is de vraag of het voor de veehouder economisch aantrekkelijk is om van melkvee op mestvee over te schakelen. Deze kwestie zal wor den besproken door de heer E. C. van Kraaikamp, vroeger medewer ker van de afdeling Bedrijfsonderzoek Veehouderij van het Proefstation voor de Akker- en Weidebouw te Wagenin- gen. Technische voederproblemen worden behandeld door ir. M. P. de Jong, rijksconsulent voor de veehou ding te Wageningen en dr. A. Th. van 't Klooster van de LHS aldaar. Ook het plan-Mansholt komt aan de orde en wel in een betoog van de voorzitter van de Hollandse Maat schappij van Landbouw, de heer W. H. Jas. OLDEBROEK Van 29 maart tot 1 juni a.s. wordt in kasteel De Zwaluwen burg te Oldebroek een herdenkingsten toonstelling gehouden van schilderijen van Fedor van Kregten. Er wordt ook kleinplastiek geëxposeerd van de beeld- houw(st)ers Janny Brugman-de Vries, Géne Eggen, Fri Heil, Nel Klaassen 'Hildo Krop, pater Rodr en Bé Thoden van Velzen. Zaterdagmiddag om half vier wordt de tentoonstelling, met muzikale om lijsting door de zangeres Diny Schrijer- Sterk, geopend door de kunstcriticus Han Douma. s Men kan dagelijks (behalve op maan dag) tussen twee en vijf uur een kijkje komen nemen, alsmede op zon- en feestdagen tussen elf en vijf uur en op de vrijdagavonden tussen zeven en ne gen uur. Nauwelijks een week uit het zieken huis ontslagen, zal de Russische violist DAVID OISTRACH op donderdag 27 maart in Arnhem optreden met Het Gelders Orkest o.i.v. Cart von Garagu- iy- Het heeft erom gespannen. Drie we ken geleden kwam het bericht, dat Ois trach met een dubbele longontsteking was opgenomen in een ziekenhuis in Hamburg en dat alle concerten tot 25 maart waren geannuleerd. Er was dus nog een kans dat het Arnhemse con cert vastgesteld op 27 maart door gang zou kunnen vinden. Waarschijnlijk voelde Oistrach, een bescheiden, beminnelijk mens zonder de minste sterallures, de teleurstelling van het op hem rekenende publiek zwaar op zijn schouders wegen. Hoe ls het anders te verklaren dat hij nau welijks hersteld en nog zwak zijn concerten alweer hervat? Mede dank zij de ijzeren zelfdiscipline, die de Russi sche kunstenaar eigen is, zal het pu bliek op donderdag a.s. getuige kunnen zijn van Oistrach's fenomenale talenten en zijn uitzonderlijke „grip" op de zaal. Voor dit concert zijn geen plaat sen meer verkrijgbaar. BOLSWARD Het beeld van de Friese dichter Gysbert Japicx dat ter gelegenheid van de herdenking van zijn driehonderdste sterfdag in de zomer van 1966 te Bolsward bij de Martinikerk, waar Gysbert Japicx o.a. voorzanger was, door H.M. ko ningin Juliana is onthuld, was niet het definitieve beeld. Het was slechts een gipsen afgietsel vanv een nog nader uit te werken standbeeld. Het voorlopig model heeft in de loop der jaren veel kritiek ondervonden. Thans is het defi nitieve bronzen beeld geplaatst. Het is van een geheel andere vorm dan het voorontwerp. Het nieuwe beeld is ge plaatst zonder enig plechtig vertoon, het gipsen beeld dat reeds enige tijd was weggehaald van de sokkel is eveneens zonder enig plechtig vertoon begraven op de vuilstortplaats van c gemeente Bolsward. Het nieuwe beeld is ontwor pen en gemaakt door de Amsterdamse beeldhouwer Winfred Put. Het stelt op iets meer dan de ware grootte de dich ter Gysbert Japicx voor in wandelende houding. Het beeld is geplaatst op het voormalige kerkhof van de Martinikerk De politit in Marseille heeft een ;root clandestien laboratorium ontdekt, /aar heroïne werd vervaardigd. Zij leeft 135 kg morfine en 20 kg heroïne n beslag genomen. Vijf handelaren in verdovende middelen zijn aangehou den.

Digitale periodieken - Gemeentearchief Veenendaal

De Vallei | 1969 | | pagina 13