Gevangenis of verpleging:
een delicate keuze
AFSCHEID VAN EEN OUDERWETSE
„CAPTAIN OF INDUSTRY
Tentoonstelling
in Oldebroek
Wat te doen
met Van Z.
Violist Oistrach
toch naar Arnhem
Definitief beeld van
Gijsbert Japicx
Dr. Schade is
weer fit
„Gaike" Dalenoord krijgt nu
eindelijk tijd om te golfen
GESPREK MET PROF. DR. J. KLOEK
Observatie
Positiever
Weinig stof
Initiatief van
Chili voor
„vierde wereld
Jonge arbeider
omgekomen
Boerderij
en garage
afgebrand
Beatle Lennon
in A'dam op
huwelijksreis
Programma
bekend van
ACV-studiedag
COMMERCIEEL
KAANTJES WEG
FAMILIEBEDRIJVEN
JONGE DIRECTEUREN
NUTTIGE HAVEN
Pagina 13
DINSDAG 25 MAART 1969
T evenslang was de enige straf die de
rechtbank 'n zo gevaarlijke jonge
man als Hans van Z. uit het oogpunt
van beveiliging van de maatschappij
kon opleggen. Die straf betekent echter
tegelijk, dat het een vrijwel onmoge
lijke taak wordt Hans voor zijn gees
telijke gestoordheid te behandelen.
Prof. dr. J. Kloek, de geneesheer
directeur van de Psychiatrische Obser
vatiekliniek van het Gevangeniswezen
in Utrecht, waar Hans langdurig is be
keken, zegt: „Een behandeling is wel
heel moelijk als de patiënt vele jaren
lang eigenlijk niet beter mag worden.
Immers, hij zou dan weer recht op zijn
vrijheid krijgen".
Tijdens het proces heeft prof. Kloek
als getuige-deskundige gezegd, dat er
in Nederland geen geschikte behande
lingsinrichting is. Hij is bang, dat dat
verkeerd is opgevat: „Ik zou ook niet
weten hoe ik me een inrichting zou
moeten voorstellen, waar van Z. op
zijn plaats zou zijn", zei hij.
In Engeland Is wel een speciale in-
richting; voor gevaarlijke geestes
zieken, maar prof. Kloek kent die niet
persoonlijk en weet dus niet of die wel
geschikt zou zijn. Het Dr. S. van (Mes
dagasiel in Groningen biedt ook vol
doende veiligheid, meent hij, maar dat
is wel heel erg een vergaarbak van al
le moeilijke gevallen.
De Dr. Van der Hoevenkliniek in
Utrecht, die internationaal befaamd is
door de wijze waarop er veroordeelden
langzamerhand worden aangepast aan
het geregelde leven in de vrije maat
schappij, zou in zeker opzicht geschikt
zijn voor Van Z. De directie van deze
particuliere kliniek zou echter, volgens
prof. Kloek, een patiënt met het gevaar
van Van Z. nooit accepteren.
„Veel meer mensen hebben net als
hij de drang tot doden in zich, maar
die doen het op het kritieke ogenblik
niet. Bij Hans van Z. is echter uit zijn
daden gebleken, dat zijn veiligheidsklep
Biet werkt", legt proL. Kloek uit.
Het betekent niet, dat de psychiater
Van Z. „Wij hebben aan hem wel
twintig keer zoveel tijd besteed als aan
een gewoon geval" als een helemaal
hopeloos geval beschouwt. „We moeten
er rekening mee houden dat in de toe
komst terugkeer in de maatschappij
voor hem mogelijk wordt, maar omdat
voor ons bij voorbaat zeker was, dat
hij een langdurige gevangenisstraf zou
krijgen, was het geven van een prak
tisch advies wel bijzonder moeilijk".
In de P.O.K. worden de meeste moei
lijke gevallen die voor een Neder
landse rechter komen, verdachten dus
die herhaaldelijk in hun zelfde fout ver
vallen of worden beschuldigd van een
zeer ernstig misdrijf als moord, gedu
rende een aantal weken bekeken. Daar
bij komt het maar weinig voor dat de
vooruitzichten van een verdachte als
(vrijwel) hopeloos worden gezien.
„Ook de gevallen, die hopeloos lijken
blijken, als we na een aantal jaren nog
#ens voorzichtig navraag doen, vaak
mee te vallen", aldus prof. Kloek. „Ja,
we zijn in ons oordeel eerder over-voor-
zichtig dan over-moedig".
Het hopeloze van een geval wordt
soms bepaald door omstandigheden bui
ten de verdachte zelf om.
„De mogelijkheden van een opvang
na een straf tot behandeling zijn onge
lijk verdeeld over het land. Een bepaald
geval kan voor ons hopeloos zijn omdat
in het deel van het land, waar die ver
dachte vandaan komt, geen goed nazorg
bureau van de reclassering is. Zou zo'n
verdachte uit een ander deel van het
land komen, waar wel een goede na
zorg bestaat, dan zou hij voor ons geen
hopeloos geval zijn".
De mogelijkheden voor een goede op
vang zijn, volgens prof. Kloek, vaak
meer het knelpunt dan de mogelijkhe
den voor een goede behandeling in een
inrichting. „Op sommige punten lig
gen we daarmee voor op het buitenland,
al hou je altijd het gevoel, dat er meer
verschillende soorten inrichtingen zou
den moeten zijn. Er is echter over de
hele linie een tekort aan prychiaters en
ander personeel".
rie resultaten van de verpleging van
veroordeelden, die ter beschikking
van de regering zijn gesteld, zijn naar
de mening van prof. Kloek, zeker posi
tiever dan van de gevangenisstraf. „Bij
de reclassering heerst ook de indruk
dat men meer kan doen met hen die
uit een kliniek worden ontslagen dan
met hen die uit de gevangenis kome'n'.
„Ik wil niet beweren dat gevangenis
straf helemaal niets positiefs doet",
zegt prof. Kloek. Hij spreekt hierbij na
tuurlijk slechts over de uitwerking van
de straf op de verdachte zelf, niet over
de eventuele afschrikwekkende werking
ervan op anderen.
„In een klein aantal gevallen kan
door een gunstig contact met een gees
telijke, een sociaal ambtenaar of een
reclasseringsbezoeker in de gevange
nisstraf een wending ten goede optre
den.
Het treft ons echter wel, dat er zo
weinig verandering ten goede optreedt
bij gestraften die naar onze overtuiging
in een ander soort inrichting betere mo
gelijkheden zouden hebben gehad. In de
gevangenis ontstaat een houding van
doffe berusting, van het-kan-me-niets-
meer-schelen.
De altijd zacht en vriendelijk spre
kende Jacobus Kloek is in 1909 ge
boren in het Zeeuwse Oudelande.
Hij studeerde geneeskunde aan de
universiteit van Amsterdam, promo
veerde in 1941 en is sinds 1957 bui
tengewoon hoogleraar aan de
Utrechtse universiteit in de foren
sische psychiatrie. Dat is psychia
trie die zich bezig houdt met hen,
die met de strafrechter in aanraking
komen.
Prof. Kloek is ook sinds 1957
geneesheer -directeur vann de Psy
chiatrische Observatieklieniek van
het Gevangeniswezen, een stenen
barak die in de Tweede Wereldoor
log aan het Utrechtse huls van be
waring II is toegevoegd.
Hier sturen de rechters-commissa-
rissen van de Nederlandse rechtban
ken de meeste moeilijke en ernstige
gevallen, waarmee zij te maken krij
gen, heen voor het uitbrengen van
een psychiatrisch rapport. De ge
bruikelijke duur van de observatie
is acht weken maar bij moeilijke
gevallen zoals Hans van Z.
wordt de observatieperiode verlengd.
Zijn ervaringen met het werk in
de kliniek heeft prof. Kloek neerge
legd in Dialoog, dat zojuist als Aula
pocket is verschenen.
Het positieve, dat die verdachten
toch ook in zich hebben, wordt in de ge
vangenis niet aangesproken; er is te
weinig open gesprek met hen".
Ur zijn wel eens gestoorde verdachten
tot een langdurige gevangenisstraf
veroordeeld met als overweging dat
een psychiater of psycholoog is verbon-
aan de tegenwoordige gevangenis ook
den. Volgens prof. Kloek, mag men
echter van die behandelingsmogelijkheid
niet veel verwachten:
„De psychiater heeft in de gevange
nis zo weinig, dat stof voor een ge
sprek met de veroordeelde oplevert.
Je zou dan op een gegeven ogenblik
de patiënt niet meer met de eentonige
maatschappij van de gevangenis willen
laten leven, maar dat kan moeilijk, wil
je niet in conflict komen met het ge
vangenisregime. De gevangenispsychia
ter heeft daardoor bijzonder moeilijk
werk".
Nog altijd gaat een deel van de ver
dachten naar de gevangenis zonder
dat een psychiater zich met hen heeft
beziggehouden. Daardoor bestaat de
kans, zo geeft prof. Kloek toe, dat ie
mand erger in de moeilijkheden raakt
dan nodig was geweest als hij eerder
psychiatrisch was onderzocht.
„Iemand, die verschillende keren in
de gevangenis heeft gezeten kiest bij
voorbeeld zo makkelijk een vrouw, die
al een paar kinderen heeft, omdat hij
zichzelf geen volwaardige huwelijks
kandidaat acht.
Hij vergeet, dan echter dat juist hij
zo moeilijk leiding kan geven aan een
gezin". Daarom zou prof. Kloek het be
ter vinden elke verdachte, die in aan
merking komt voor een gevangenis
straf van bijvoorbeeld een jaar of lan
ger, te laten onderzoe^n. Maar alleen
als het mogelijk zou zijn die onderzoe
ken te verrichten door een heel psy
chiatrisch team.
Tn de POK wordt een verdachte ook
onder de loep genomen door een
team: psychiater, psycholoog, een ver
tegenwoordiger van de reclassering
vaak en een voorlichtingsambtenaar,
die in de buitendienst alle mogelijke
inlichtingen over de verdachte verza
melt.
Prof. Kloek is er voorlopig tevreden
mee als de psychiater de gelegenheid
krijgt het rapport van het team bij de
rechter toe te lichten - hij voelt niet
voor het idee van prof. Hulsman uit
Rotterdam de psychiater ook te laten
meebeslissen over strafmaat en straf-
soort. „Dat zou de psychiater te ver
verwijderen van zijn taak als arts".
„De inbreng van de psychiater in het
strafproces is al zo groot, dat hij uit
gaat boven het optreden als getuige-
deskundige. In een serie van honderd
opeenvolgende gevallen uit onze kli
niek volgde de rechter 86 keer nage
noeg ons advies". Een enkele maal
komt het voor dat de rechtbank de
psychiater in raadkamer hoort en dat
vindt prof. Kloek te verkiezen boven
het optreden op de openbare zitting.
„Er behoort zoveel van onze gege
vens tot de privé-sfeer van de ver
dachte en tot de vertrouwenssfeer tus
sen zenuwarts en patiënt. In het pro
ces-Van Z. was er een goed gesprek
van de rechtbank met mijn medewer
ker dokter Schnitzler en mij, maar ook
daar voelde ik de openbaarheid als
rem. Ik geloof dat de president daar
om bepaalde vragen niet aan ons heeft
gesteld."
DEN HAAG Nederland heeft toe
gezegd een Chileens initiatief te wil
len onderzoeken, dat op een daartoe
gunstig tijdstip moet leiden tot het bij
eenroepen van landen, die bereid zijn
ten aanzien van de ontwikkelingspoli
tiek een gezamenlijk standpunt, de
grootste gemene deler, in te nemen.
Hierdoor zou men de blokvorming
willen doorbreken, die op de tweede
wereldhandelsconferentie aan het licht
is gekomen en waarbij de ontwikkelde
landen zich coördineerden naar dat
land, dat het minst wilde spenderen
aan ontwikkelingshulp en de ontwikke
lingslanden zich verenigden met het
standpunt van het land. dat het meest
wilde vragen.
Bij een dergelijk initiatief zou ge
dacht kunnen worden aar. landen zoals
Zweden, Canada, Nederland, Zuid-Sla-
vië, Tunesië, Indonesië, Chili, Columbia
en Venezuela, die tezamen aangeduid
zouden kunnen worden als „vierde we
reld", zonder dat daarbij evenwel aan
dacht.
nieuwe groepsvorming zou worden ge-
Aldus bleek op een maandanochtend
in Den Haag gehouden persconferentie,
waarop drs. B. J. Udink, de minister
zonder portefeuille belast met de aan
gelegenheden betreffende de hulp aan
ontwikkelingslanden mededelingen deed
over zijn zojuist beëindigde reis naar
Brazilië, Chili, Peru, Columbia en Ve
nezuela, met op de terugreis korte be
zoeken aan Suriname en de Nederland
se Antillen.
SLIEDRECHT By het gedeeltelijk
instorten van een dijkwoning in Slie-
drecht is gistermiddag de zestienjarige
bouwvakarbeider A. Sterrenburg uit
Hardinxveld-Giessendam omgekomen.
De jongen werd bedolven onder de ste
nen uit de achtergevel van het huis.
De 53-jarige J. van Dijk uit Hardinx-
veld werd ook geraakt; hij brak een
been. Vier andere bouwvakarbeiders,
die het huis aan het opknappen waren,
wisten bijtijds voor de muur weg te
springen.
De oorzaak van het ongeluk is niet
bekend. Vermoedelijk heeft het oude
pand de trillingen van het heien niet
kunnen verdragen. Het deel van het
huis dat op dijkhoogte staat dreigt nu
ook in te storten.
SINTMAARTEN Maandagmiddag
om ongeveer hal fvier is door het om
vallen van een oliekacheltje, waarmee
uien moesten worden drooggestookt een
boerderij in de buurtschap „De Stroet"
bewoond door de tuinder P. J. van Stra
len, tot de grond toe afgebrand. De
brandweer van Sint Maarten slaagde
erin een belendende kapitale boerderij
van de heer A. Kok te houden. Een
eveneens belendende stenen autogara
ge van de firma Haulo uit Sint Maar
ten waarin vijf auto's waren gestald,
ging echter eveneens in vlammen op.
De totale schade wordt geraamd op
meer dan f 100.000,-.
AMSTERDAM Beatle John Lennon
is voor het eerst sinds 1964 weer in ons
land. Samen met Yoko Ono, sinds vorige
week officieel zijn vrouw, arriveerde hU
gisteravond laat in Hilton, Amsterdam.
Voor acht wittebroodsdagen is de be
doeling.
Eigenlijk was het Hiltonhotel volge
boekt. De eigen platenmaatschappij van
de Beatles, Apple, kon daardoor voor
het paar geen kamer krijgen.
Apple vroeg daarop de Nederlandse
platenmaatschappij Bovema, vertegen
woordiger van Apple in Nederland, dit
appeltje te schillen. Bovema belde en
„versierde" de presidentiële suite, een
complex dat wordt gereserveerd voor
VIFs.
Het publiek van 1964 (tienduizenden)
was gisteren geslonken tot negen vol
hardende jongeren. Maar een VIP is
Lennon kennelijk gebleven, voor het
Hiltonhotel.
Of Nederland nog publiekelijk iets
zal merken van het paar Lennon-Ono
is zeer onzeker. Bovema weet alleen
„dat ze met niemand iets te maken wil
len hebben". En dat is niet hoopgevend.
AMSTERDAM Dr. J. P. Schadé
die kort geleden in opspraak kwam
door zijn commentaren bij televisie-
uitzendingen over Amerikaanse ruimte-
vluchten, heeft zijn werk aan het Ne
derlands Centraal Instituut voor Her-
senoderzoek in Amsterdam hervat.
Hij heeft twee weken rust moeten
houden omdat hij enigszins overspan
nen was geraakt. Hij is thans bezig
aan het opstellen van een verklaring
over zijn doen en laten; hij wil daar
in een aantal zaken recht zetten.
Dr Schadé die plaatsvervangend di
recteur van het instituut is en die als
een groot geleerde bekend staat, sprak
enige malen commentaar bij de ruim-
tevluchten met de Apollo's 8 en 9. Bij
de Nederlandse Televisiestichting wist
men toen niet beter of dr. Schadé zat
in het ruimtevaartcentrum in Houston
en was lid van het medische team dat
ruimtevluchten begeleidt.
GRONINGEN Gerrit Frederik Dalenoord (Gaike voor zijn vrienden) is
zich aan het losmaken uit de vele functies, die hij in het economische en
sociale leven vervult. Dat mag ook wel, want de president-commissaris van het
op de veenkoloniale fabrieksaardappel gegrondveste concern Koninklijke
Scholten-Honig NV wordt in november 72 jaar.
Om gezondheidsredenen hoeft hij overigens bepaald niet uit de maatschap
pelijke boot te stappen. De handdruk aan de deur van zijn landhuis in Haren
is meer een dwingend bevel tot binnentreden dan een welkom.
De manier waarop hij de trap naar
zijn werkkamer neemt, verraadt de
goede invloed van vele jaren sport (hij
voetbalde in de eerste klasse Oost,
deed aan cricket, tennis en was een
felle sprinter).
„Nu krijg ik eindelijk de tijd om te
golfen", lacht hij als we in zijn werk
kamer zitten. „De enige sport, die je
als ouwe kerel nog kunt doen."
Hij heeft een zware, wat gebarsten
stem met daarbij een soort van vader
lijk overwicht op anderen. Een eigen
schap, waarmee hij vorige maand nog
een boze aandeelhoudersvergadering
kalmeerde.
Tijdens de laatste vergadering van
Scholten-Honig in Hilton Amsterdam
werd stevige kritiek geuit op het feit,
dat de fusie tussen Scholten en Honig
van drie jaar geleden vooral als ge
volg van onderling gekrakeel onder de
stafleden geen enkele positieve invloed
op de bedrijfsresultaten heeft gehad.
„Klopt", zei de heer Dalenoord rond
uit, „de moeilijkheden zullen binnen
een jaar uit de weg worden geruimd."
Daar wordt inmiddels hard aan ge
werkt. Het laatste moeilijke karwei dat
hij als president-commissaris heeft te
klaren?
Vriendelijk maar keihard. Sociaal
voelend maar geen socialist. In de oor
log speelde hij wel een poosje met het
socialisme. „Dat kwam door mensen
als Drees en Schermerhorn, waar ik
toen mee in aanraking kwam. Maar na
de bevrijding werd me steeds duidelij
ker, dat Ik nu eenmaal in de eerste
plaats commercieel denk". De com
mercie heeft zijn leven steeds beïn
vloed.
Hij werd in Enschede geboren in
1897 - en „dus" lag zijr oekomsi de
textielindustrie. Na de HBS volgde hij
een technische opleiding, onder andere
aan de Technische Hochschule in Aken.
De commerciële kant bleek sterker te
trekken dan de technische en zo kwam
hij in 1930 als textielexpert bij Schol-
ten's chemische fabrieken terecht. Zijn
commerciële ster rees snel en in 1956
werd hij president-directeur van de he
le Scholten-groep in Foxhol.
In 1964 ging hij met pensioen en
werd hij benoemd tot president-com
missaris van het concern, dat thans
een dertigtal grote en kleine nv's over
de hele wereld telt, dat een omzet
heeft van een half miljard gulden en
dat aan 5250 mensen (waarvan 3500
in Nederland) werk geeft.
Inmiddels hadden de commissariaten
(o.a. Amro-bank) en de nevenfuncties
(o.a. lid dagelijks bestuur Vereniging
de Nederlandse chemische industrie,
Nederlands-Duitse, Nederlands-Ameri
kaanse, Nederlands-Noordeuropese Ka
mer van Koophandel, vice-voorzitter
Centrale Kamer van Handelsbevorde
ring) zich opgestapeld
Van het grootste deel van de baan
tjes is hij al af. De rest ruimt hij in
sneltreinvaart op. Ook de bestuursfunc
ties in Groningen, waarvan die van
voorzitter van het departement Gronin
gen van de Maatschappij voor Nijver
heid en Handel wel de belangrijkste is,
laat hij schieten.
„Ik vind het welletjes", zegt hij sim
pel. Ziet een man als hij, die de hele
wereld heeft afgereisd, nu verschillen
tussen Nederlandse en buitenlandse za
kenlieden?
„In ons land komt haast elke onder
nemer nog steeds uit de commerciële
hoek. Wij zijn kooplui. Bij de grote con
cerns komen nu pas de technici en de
mensen uit de administratrvt boek
omhoog Managers, zoals in A ka.
len in h Ien van een paai m die
hun hele vermogen erin hadden gesto-
zie je hier nog nauwelijks. Let wel:
zonder commercieel gevoel slaagt nie
mand in het zakenleven, maar alléén
daarmee ook niet meer".
Via het (te) grote aantal familiebe
drijven in het Noorden komt het ge
sprek op de herenkledingfabriek Dou-
ma Wolf N.V. Ook een familiebedrijf,
een fabriek waar voornamelijk regen
jassen werden gemaakt en waar 250
mensen werkten.
Een gezond bedrijf dachten velen. In
het voorjaar van 1967 werd het geliqui
deerd. Op aandrang van president-com
missaris Dalenoord. Was dat een staal
tje van de keiharde kant van zijn ka
rakter?
„Bij Douma en Wolf waren de aande-
G. F. DALENOORD
vriendelijk maar keihard
ken. Waren het grote aandeelhouders
geweest, die wel een veer konden la
ten ,dan hadden we het er nog een
poosje op gewaagd.
Ik voelde echter met mijn klompen
aan, dat het niet meer ging. Op dat
moment konden we de crediteuren nog
betalen.
Het mag volgens mij nooit zover ko
men, dat dat niet meer kan. Voor de
goede werknemers bestond meer kans
op vinden van een nieuwe betrek-
dat Douma en Wolf als eer-
"bedrijf sloot",
s hij ook aandeelht. der .Ja",
„en als de aandelen in handen
waren geweest van tien mensen zoals
ik, dan had ik de zaak niet gesloten".
Commissarissen, vooral van kleine
bedrijven, wachten vaak te lang met
het nemen van dergelijke beslissingen
is zijn overtuiging. Commissarissen
moeten dan ook geen neefjes van geld
gevers zijn.
En directeuren mogen best wat jonger
zijn dan vroeger. „Toen ik veertig was
zeiden ze tegen mij: wacht dan nog
maar even met directeur worden. Te
recht ls dat nu niet meer zo. Ik weet
van mezelf, dat je na je zestigste niet
meer doorlopend dezelfde energie kunt
opbrengen als een jonge vent".
„De jonge zakenmensen van nu mis
sen een Nederlands-Indië. Voor de oor
log gingen daar veel jongelieden naar
toe. Ze leerden er een grote verant
woordelijkheid dragen. Kijk maar eens
naar de oudere captains of industry in
ons land. Een heel troepje heeft in Ne
derlands-Indië gezeten. Zelf heb ik in
Bombay gewerkt".
Over de verhouding Rotterdam-Eems-
haven: „Ik zie geen gevaar in de ont
wikkeling van Rotterdam voor de
Eemshaven. Desnoods moet Rotterdam
zijn ontwikkelingen dan maar op de in
ternationale markt financieren, maar de
gang van zaken moet daar beslist niet
worden afgeremd. Als het prijsgeven
van de leefbaarheid van de eilanden bij
Rotterdam een economische noodzaak is
dan moet je het niet laten.
Ik ken hier Gasunie-mensen, die eerst
ook niet naar het Noorden wilden en die
nu voor geen geld meer terug zouden
willen"
Over het Noorden, in het perspectief
van de toekomstige EEG: „Dan kan
Groningen zeer veel nut hebben van
die Eemshaven. Trek eens een cirkel
van driehonderd kilometer om Gronin
gen, dan ligt het nog niet zo gek! Maar
die haven moet nu wel wnel worden
aangelegd. De industrieën wachten op
een echte haven, op een papieren ha
ven komt geen bedrijf ar*.
Gaat deze man nu straks helemaal
niks meer doen? Dan gelooft hij zelf
eigenlijk ook niet. „Je vindt toch altijd
weer iets of ze vinden je wel weer."
Het grasveld rond zijn rietgedekte
huis ziet eruit als een golfcourse.
„Maar ik oefen er niet, je zou er hoog
stens een paar holes kunnen proberen.
Een golfbal sla je gemakkelijk 160 me
ter ver en dan gaat-ie dwars door de
"U
wat de heer Dalenooi
jarige carrière bij Schol-
ten steeds heeft vermeden: zijn eigen
ruiten ingooien.
LUNTEREN De AVC-controle
studiedag, uitgaande van de Stichting
Afnemers Controle op Veevoeder, die
traditiegetrouw weer in het conferen
tiecentrum „De Blije Werelt" te Lun-
teren zal worden gehouden, deze keer
zoals reeds bekend op 7 mei, is deze
keer voor een groot gedeelte gewijd
aan de rundveehouderij.
Het programma voor deze dag, die
geleid wordt door de voorzitter van de
ACV, de heer H. Smit, is thans be
kend. Een van de belangrijkste onder
werpen is de vraag of het voor de
veehouder economisch aantrekkelijk
is om van melkvee op mestvee over
te schakelen. Deze kwestie zal wor
den besproken door de heer E. C.
van Kraaikamp, vroeger medewer
ker van de afdeling Bedrijfsonderzoek
Veehouderij van het Proefstation voor
de Akker- en Weidebouw te Wagenin-
gen. Technische voederproblemen
worden behandeld door ir. M. P. de
Jong, rijksconsulent voor de veehou
ding te Wageningen en dr. A. Th.
van 't Klooster van de LHS aldaar.
Ook het plan-Mansholt komt aan de
orde en wel in een betoog van de
voorzitter van de Hollandse Maat
schappij van Landbouw, de heer W.
H. Jas.
OLDEBROEK Van 29 maart tot 1
juni a.s. wordt in kasteel De Zwaluwen
burg te Oldebroek een herdenkingsten
toonstelling gehouden van schilderijen
van Fedor van Kregten. Er wordt ook
kleinplastiek geëxposeerd van de beeld-
houw(st)ers Janny Brugman-de Vries,
Géne Eggen, Fri Heil, Nel Klaassen
'Hildo Krop, pater Rodr en Bé Thoden
van Velzen.
Zaterdagmiddag om half vier wordt
de tentoonstelling, met muzikale om
lijsting door de zangeres Diny Schrijer-
Sterk, geopend door de kunstcriticus
Han Douma. s
Men kan dagelijks (behalve op maan
dag) tussen twee en vijf uur een kijkje
komen nemen, alsmede op zon- en
feestdagen tussen elf en vijf uur en op
de vrijdagavonden tussen zeven en ne
gen uur.
Nauwelijks een week uit het zieken
huis ontslagen, zal de Russische violist
DAVID OISTRACH op donderdag 27
maart in Arnhem optreden met Het
Gelders Orkest o.i.v. Cart von Garagu-
iy-
Het heeft erom gespannen. Drie we
ken geleden kwam het bericht, dat Ois
trach met een dubbele longontsteking
was opgenomen in een ziekenhuis in
Hamburg en dat alle concerten tot 25
maart waren geannuleerd. Er was dus
nog een kans dat het Arnhemse con
cert vastgesteld op 27 maart door
gang zou kunnen vinden.
Waarschijnlijk voelde Oistrach, een
bescheiden, beminnelijk mens zonder
de minste sterallures, de teleurstelling
van het op hem rekenende publiek
zwaar op zijn schouders wegen. Hoe ls
het anders te verklaren dat hij nau
welijks hersteld en nog zwak zijn
concerten alweer hervat? Mede dank zij
de ijzeren zelfdiscipline, die de Russi
sche kunstenaar eigen is, zal het pu
bliek op donderdag a.s. getuige kunnen
zijn van Oistrach's fenomenale talenten
en zijn uitzonderlijke „grip" op de
zaal. Voor dit concert zijn geen plaat
sen meer verkrijgbaar.
BOLSWARD Het beeld van de
Friese dichter Gysbert Japicx dat ter
gelegenheid van de herdenking van
zijn driehonderdste sterfdag in de
zomer van 1966 te Bolsward bij de
Martinikerk, waar Gysbert Japicx
o.a. voorzanger was, door H.M. ko
ningin Juliana is onthuld, was niet het
definitieve beeld. Het was slechts een
gipsen afgietsel vanv een nog nader uit
te werken standbeeld. Het voorlopig
model heeft in de loop der jaren veel
kritiek ondervonden. Thans is het defi
nitieve bronzen beeld geplaatst. Het is
van een geheel andere vorm dan het
voorontwerp. Het nieuwe beeld is ge
plaatst zonder enig plechtig vertoon, het
gipsen beeld dat reeds enige tijd was
weggehaald van de sokkel is eveneens
zonder enig plechtig vertoon begraven
op de vuilstortplaats van c gemeente
Bolsward. Het nieuwe beeld is ontwor
pen en gemaakt door de Amsterdamse
beeldhouwer Winfred Put. Het stelt op
iets meer dan de ware grootte de dich
ter Gysbert Japicx voor in wandelende
houding. Het beeld is geplaatst op het
voormalige kerkhof van de Martinikerk
De politit in Marseille heeft een
;root clandestien laboratorium ontdekt,
/aar heroïne werd vervaardigd. Zij
leeft 135 kg morfine en 20 kg heroïne
n beslag genomen. Vijf handelaren in
verdovende middelen zijn aangehou
den.