Gevecht om
baby's
hapje
NEDERLANDSE MODE VOOR LENTE EN ZOMER
SCHEUREN
IN HET
RODE BLOK (3)
Zwitsers concern actief op Nederlandse markt
PARIJSE SFEER
IN EMMELOORD
Europese sterrenwacht
in Chili gebouwd
BRUIDSJAPON
Bruidshuis „LA MODE"
GELUK
Marktaandeel
babyvoeding
Initiatief van Leidse astronoom
Literair vierkant
met novellen
van Stendhal
EERSTE SCHOT
MARKT GROEIT
ONVERWACHTS
DERDE PLAN
Vertraging
Het a.s. voorjaarsbruidje droomt
van de allermooiste
Bruidshuis LA MODE
heeft voor U een droom van de aller
mooiste japonnen in voorraad.
Tules - Diadeem - Tasjes
Handschoenen, enz.
Leuke bruidsmeisjesjurken
Komt U eens kijken
Hoofdstraat 104 naast drogist Tak)
Telefoon 11533 Veenendaal
DE VALLEI
TOENEMENDE UITVOER
PLUIMVEEHOUDERIJ
DONDERDAG 27 MAART 1969
TTet Zwitserse levensmiddelenconcem Ursina omzet één miljard gulden
per jaar en fabrieken in verscheidene landen heeft zich op de Ne
derlandse markt van baby- en kleutervoeding gestort. Deze wordt tot nu toe
voornamelijk beheerst door Nutricia uit Zoetermeer. Ursina had allang plan
nen een deel van de Nederlandse markt voor zich op te eisen. De Vereenigde
Veluwsche Melkproductenfabrieken N.V. in Nunspeet (V.V.M.) is al vanaf
1938 volledig eigendom van dit buitenlandse concern.
De plannen zijn versneld: Molenaar's Meelfabrieken in Westzaan liet zich
onverwachts opkopen en Ursina kon via de Nunspeetse onderneming op de
markt van kindermeel doordringen. Vorig jaar al introduceerde de V.V.M.
op de Nederlandse markt het merk Alete, waarmee zij een aanval richtte op
de markt van babyvoeding in potjes. Het bedrijf in Nunspeet wil nu ook met
ba by melk op de markt komen.
„Met de overneming van Mole
naar's Meelfabrieken doen wij een
greep naar de Nederlandse markt
van baby- en kleutervoeding", zegt
de 41-jarige directeur J. W. Vonk.
Die markt is voor hem geen onbe
kende. Hij zit nog maar twee en een
half jaar in de directiestoel van de
Vereenigde Veluwsche Melkproduc
tenfabrieken in Nunspeet. Maar Ur
sina haalde hem weg van de grote
concurrent Nutricia, tot nu toe op
permachtig op de markt van kinder
meien, babymelkvoeding en „foods"
(kant en klaar hapjes voor baby's
en kleuters). Het bedrijf in Nunspeet
(omzet dit jaar zestig miljoen gul
den) gooide zich in de strijd.
Eerste schot
De V.V.M. loste vorig jaar het
eerste schot. De verkoop van foods
onde^ het Ursina-merk Alete. leidde
de aanval in op de markt van kant
en-klaar voeding die voor een zeer
belangrijk deel in handen van Nu
tricia is.
Begin dit jaar liet Molenaar in
Westzaan zich verkopen aan de
V.V.M. en viel 45 procent van de
markt van kindermeel in de schoot
van het Nunspeetse bedrijf.
Er bestaan plannen over niet al
te lange tijd met babymelk op de
binnenlandse markt te komen, een
markt die nu nog voor een zeer
groot deel in handen van Nutricia
De potjes kant-en-klaar babyvoe
ding komen nu nog uit West-Duits-
land. „Maar als wij een belangrijk
aandeel van de markt in handen
kunnen krijgen, gaan wij zelf ook
produceren", zegt de heer Vonk.
Maar daar zit volgens hem heel
veel aan vast. De markt van foods
is een groeiende markt, verwacht de
heer Vonk. Hij is helemaal thuis in
de levensmiddelensector. Hij zat voor
Intematio vijf jaar in Indonesië en
werkte tien jaar bij De Gruyter.
Over vijf tot tien jaar is de omzet
van nu (20 miljoen gulden af fa
briek) zeker verdubbeld, zo is zijn
verwachting. Het gemiddeld verbruik
per (kinder)hoofd van foods kan nog
omhoog. De heer Vonk haalt cijfers
tevoorschijn, die het jaarlijkse ge
middelde verbruik in een aantal lan
den weergeven. De getallen geven
aan hoeveel potjes voeding een ba
by gemiddeld per jaar opeet.
Verenigde Staten600
Zweden 300
Engeland300
West-Duitsland 225
Nederland165
Frankrijk70
Italië 70
Oostenrijk 50
België25
Zwitserland15
De markt van foods wordt sterk
beheerst door Nutricia. Het Ameri
kaanse bedrijf Heinz heeft zich te
ruggetrokken. De WM heeft vorig
jaar al zeer goede zaken gedaan op
deze markt, zegt de topman van de
Nunspeetse fabriek. Hij wil liever
geen cijfers geven. Maar de VVM
zal geen genoegen nemen met een
kleine marktpositie, geeft hij toe.
De overneming van Molenaar
kwam onverwachts, maar niet onge
legen. „Onze plannen waren eigen
lijk anders", zegt de heer Vonk la
chend. „Molenaar heeft namelijk 45
procent van de markt van kinder
meel in handen. Nutricia de andere
55 procent. Het is een mooie gele
genheid in deze markt te dringen."
Molenaar heeft een jaarlijkse om
zet van acht miljoen gulden. „Te
weinig om op den duur met succes
te kunnen vechten." De jaarlijkse
omzet in de sector kindermeel is
moeilijk te schatten. Ruwweg is vo
rig jaar aan kindervoeding op basis
van granen voor tien vijftien mil
joen gulden in de winkels verkocht."
Het derde plan is in voorbereiding.
De WM heeft al jaren vele duizen
den tonnen babymelk en tientallen
miljoenen blikken gecondenseerde
melk in het buitenland verkocht. Nu
komt ook de Nederlandse markt aan
de beurt.
Babymelkvoeding wordt in vloei
bare vorm (flessen) en in poeder-
Zo lagen vorig jaar de verhou
dingen op de Nederlandse markt
van baby- en kleutervoeding:
Kindermeel:
Molenaar
40,6 procent
Nutricia
59,4 procent
Kant- en klaarvoeding:
Nutricia
94,9 procent
Heinz
2,8 procent
Alete
2,3 procent
Babymelkvoeding
Vloeibaar:
Nutricia
95 procent
Friesche Vlag
5 procent
Poeder:
Nutricia
46 procent
Similac (VS)
30 procent
Friesche Vlag
17.procent
SMA (VS)
7 procent
B(j Nutricia is men niet onder
steboven van de overneming van
Molenaar door de V.V.M. „WU
hebben ook geboden op het be
drijf in Westzaan, maar Ursina
had er kennelijk meer voor over",
zegt drs. C. Schipper, lid van de
directie van Nutricia.
vorm verkocht De ongeveer 240.000
baby's die elk jaar in ons land ge
boren worden, drinken jaarlijks zo'n
veertig miljoen liter voedsel op. 45
procent daarvan komt uit de fa
briek. Van deze industrieel samen
gestelde voeding (achttien miljoen
liter met een waarde van 15,5 mil
joen gulden) komt 15,3 miljoen in
vloeibare vorm (waarde 11,4 miljoen
gulden), en 2,7 miljoen liter in poe-
dervorm (waarde vier miljoen gul
den).
EMMELOORD Van 25 juni tot en
mot 5 juli zal het straatbeeld van
Emmeloord in tal van opzichten doen
denken aan Parijs. In de hoofdstraat,
de Lange Nering, zal een 30 meter
hoge Eiffeitoren worden gebouwd; er
komt een Are de Triomphe en zelfs
een imitatie Moulin Rouge. Een stuk
je Mont-martre completeert dit beeld,
dat verder zal worden opgeluisterd
door een aantal Franse kunstenaars,
die in de openlucht zullen werken.
Zelfs 10 geüniformeerde Parijse po
litieagenten zullen worden ingezet
om Emmeloord in deze dagen enigs
zins op de Franse hoofdstad te laten
lijken.
„Parijs in Emmeloord" is het motto,
waaronder deze manifestatie in de
Noord-Oostpolder wordt gehouden.
Tegelijkertijd wil men trachten het as
pect wonen en werken in de NOP
naar buiten uit te dragen. Dat zal on
der meer gebeuren op een grote
beurs, waar behalve Nederlandse
ook Franse firma's vertegenwoordigd
zullen zijn. Beroemdheden als Les
Compagnons de la Chanson, Johnny
Halliday en Silvie Vartan moeten op
respectievelijk 25 en 27 juni en op
3 juli publiek trekken. De organisa
toren verwachten ongeveer 100 dui
zend bezoekers, die verder nog mu
ziekkorpsen van de Franse lucht
macht en de bereden politie kunnen
zien optreden. Het gemeentebestuur
van de Noordoostpolder is bijzonder
geïnteresseerd in deze manifestatie.
Die interesse mondt uit in de vorm
van een gemeentelijke garantie voor
eventuele tekorten. De exploitatie
vermeldt een bedrag tussen de 250
en 300 duizend gulden.
Verdere programma-onderdelen zijn
onder meer een expositie van de be
kende fotograaf Henri Cartier Bres
son, een voetbalwedstrijd tussen oud-
internationals van Frankrijk en Ne
derland, een concours d'élégance,
een internationale auto-rally naar
Emmeloord en een internationaal con
cours hippique.
Een wollen japon met jas en sjaalhoed foto geheel links), een model van
de Haagse mode-ontwerper Gerard Brusse. Op de foto daarnaast een
complet van zijde met een bijbehorende sisal-hoed.
Nog een paar ideeën voor het voorjaar en de zomer (foto boven): tuniek
pakjes van gele, groene en witte jersey, waarover een katoenen velours
jack wordt gedragen (ontwerpen van Edgar Vos).
11EN HAAG Dezer dagen zal in
La Silla (Chili) de sterrewacht
van de Europese organisatie voor
astronomisch onderzoek op het zuide
lijk halfrond, door president Eduardo
Frei in gebruik worden gesteld. Aan
dit project, een initiatief van de Leid
se astronoom prof. dr. J. H. Oort,
werken mee Frankrijk, West-Duits
land, België, Zweden, Denemarken en
Nederland. De sterrewacht krijgt een
spiegeltelescoop met een doorsnee van
3,6 meter. Dit maakt het mogelijk
waarnemingen te doen die de presta
ties van bijv. Mount Palomar in Cali-
fornië overtreffen. Tot nu toe stonden
de grote telescopen uitsluitend op het
noordelijk halfrond, wat tot gevolg
had, dat de zuidelijke sterrenhemel
minder nauwkeurig kon worden be
studeerd. Er is een aantal objecten,
o.a. de Magelhaense wolken en he<
centrum van het Melkwegstelsel,
waarvan nader onderzoek met deze
sterrewacht de kennis van het heelal
zal vergroten.
In 1962 werd in Parijs het verdrag
ondertekend, waarbij de oprichting
van de sterrewacht en de noodzake
lijk geachte telescopen een feit werd.
Na jarenlang voorbereidend onder
zoek naar de gunstigste plaats voor
vestiging, werd uiteindelijk een pla
teau op de westelijke helling van de
Andes in Chili gekozen. La Silla igtl
MOSKOU Russische geologen heb
ben bij de stad Orenburg aardgas aan
getroffen. Het zou hier een „gasbel"
betreffen van een triljoen kubieke me
ter, zo bericht de Pravda.
Het reservoir strekt zich uit over
een afstand van ongeveer honderd ki
lometer langs de rivier Oeral.
500 kilometer ten noorden van Santia
go op een hoogte van 2.300 meter. De
atmosferische omstandigheden zijn
buitengewoon goed om astronomische
waarnemingen te verrichten: droge,
heldere en stabiele lucht. Inmiddels
hebben een Russische en twee Ameri
kaanse groepen plannen bekend ge
maakt of belangstelling getoond om in
dit gebied, vanwege de goede kwaliteit
van de waarnemingen een sterrewacht
te bouwen.
Afgezien van de grote spiegeltele
scoop, die door een vertraging in de
bouw voorlopig nog niet klaar is, wor
den nog een aantal andere instrumen
ten opgesteld. West-Duitsland levert
een Schmitt-telescoop met een door
snee van een meter, die geschikt is
om grote stukken van het hemelbeeld
te fotograferen. Ten behoeve van de
registratie van de spectra van sterren
is een spectografische telescoop door
Frankrijk geplaatst. Daarnaast staan
kleinere instrumenten opgesteld zoals
een astrograaf en een astrolabium. De
sterrewachten van Rochum en Ko
penhagen hebben ter uitbreiding van
hun eigen waarnemingen eveneens in
strumenten geplaatst. De Nederlandse
bijdrage bestaat uit een fotometrische
telescoop met een doorsnee van een
meter. Dit instrument is al twee jaar
in gebruik. Deze telescoop is geschikt
om de lichtsterkte van de sterren te
meten.
Bij de werkzaamheden in Chili is
een aantal Nederlanders betrokken.
Dr. A. Muller uit Groningen heeft van
af het begin de gehele zaak in Chili
geleid, evenals de zakelijke leider de
heer J. Bloemkolk.
De totale kosten van het project be
dragen circa f72 min.
Markt 19 - VEEN ENDAAL
Telefoon 12272.
De KLEINSTE ZAAK met de allergrootste sortering
van de hele omtrek.
WAT GEBEURT ER IN MIJN BUURT 7
ZOEKT U EEN NIEUWE WERKKRING
ZOEKT U EEN HUIS
ZIJN DAT UW VRAGEN 7
Het antwoord staat iedere dag In uw krant
DAGBLAD VOOR VEENENDAAL EN OMGEVING.
TLfen poge zich te verplaatsen in het
denken van de machthebbers in
het Kremlin van deze tijd.
In eigen land zien zij schrijvers,
wetenschapsmensen, studenten die
hun bolwerk bombarderen met pro
testen tegen de censuur.
Zij moeten zelfs processen laten
voeren tegen intellectuelen die zich
verzetten tegen de inval in Tsjecho-
Slowakije. En voor de massa der ar
beiders mag gelden wat de Ameri
kaanse Ruslandkenner Louis Fischer
schreef in Die Zeit naar aanleiding
van Sacharofs werk: „Waarom moet
men over politieke veranderingen
nadenken als Marx en Lenin toch de
laatste waarheden al lang hebben
verkondigd?"
Hijzelf geeft toe dat de kritiek der
intellectuelen een andere sfeer in
Rusland aan het veroorzaken is.
Voeg daaihij dat de golf van natio
nalisme ook de staten waaruit de
Sovjet-Unie is samengesteld niet on
beroerd laat; er blijkt toenemend
verzet in de Oekraïne, in Georgië,
in de vroegere Baltische landen te
gen het rigoureuze centralisme van
Moskou en het primaat van de Rus
sen, die,in de andere delen van de
Sovjet-Unie over het algemeen wei
nig geliefd zijn.
Kijkt een machthebber uit het
Kremlin naar wat tot voor kort was
het. „bolwerk der Oosteuropese satel
lieten", dan ziet hij niet veel anders
dan landen waar een .nationaal
communisme" in diverse gradaties
de leiders doet streven naar een gro
tere afstand, een grotere bewegings
vrijheid ten opzichte van het Krem
lin.
Hetzij economisch zoals Roemenië,
dat kortweg weigert met Comecon
(het Moscovitische antwoord op de
EEG) goed samen te werken, hetzij
politiek (Praag), hetzij veeleer uit
aversie tegen „de Russen" (Honga
rije).
If ijkt hij naar Azië, dan heeft hij
nog veel minder reden tot glim
lachen. Het Franse blad Le Monde,
altijd prima ingelicht over Oosteuro-
pese kwesties, schreef onlangs dat
voor de leidende Russen nu China
vijand nummer één is in plaats van
de Verenigde Staten en al vorig jaar
stelde het Russische tijdschrift Kom-
munist dat er een „stilzwijgend non
agressiepakt tussen Washington en
Peking" zou zijn waaruit nu, vol
gens Le Monde, „toenemende toena
dering tussen Amerika en China"
zou volgen.
En de Russische Literatuma Gaze-
ta schreef zelfs al dat het daarbij
„niet gaat om een vreedzame coëxis
tentie tussen Amerika en China,
die twee tegen Rusland".
Het Is geen wonder dat de Russi
sche hulp aan Hanoi, Lagos etc. de
laatste tijd toeneemt...
U ijken de Russen over hun Costeu-
ropese (ex)-satellieten heen naar
West-Europa dan zien zij zonder
meer een vijandige wereld. De
„dooi" die tot de inval in Tsjecho-
Slowakije aardig was voortgeschre
den, is afgelopen. Het is duidelijk
dat met name de Amerikanen Rus
land niet verder van zich willen ver
vreemden (ook Nixon wil dat niet).
De Izvestia merkte daar zuur over
op, dat dit alleen maar is omdat
Amerika zijn postitie in Azië wil
versterken...
Dat (van West-Europa gesproken)
de angst voor een Westduits revan-
chlsme bij de Russen héél diep zit is
bekend en ook al ziet men in het
Westen geen werkelijke aanleiding
tot die angst, er worden in dat Wes
ten maatregelen, genoeg genomen
die, al zijn ze niet zo bedoeld, door
de in dit opzicht monomane Russen
als versterking van dat revanchisme
worden uitgelegd.
Kijken de machtshebbers in het
Kremlin naar de communistische
partijen in de .kapitalistische" lan
den dan kunnen zij slechts constate
ren, dat zij hun vriendenkring na en
door „Praag" zeer veel kleiner heb
ben gemaakt.
\7"ele waaronder grote als de Ita-
liaanse, de grootste in Europa
zijn koudweg tégen Moskou, en zijn
zelfs sinds „Praag" meer bereid
dan voorheen om in eigen land met
n 1 et - communist isc h e partijen samen
te werken.
Kijken die machthebbers in het
Kremlin naar Latijns-Amerika dan
zien zij daar wél een verspeiding
van het „castrisme", maar nauwe
lijks van het moscovitisch commu
nisme en met Castro komen zij
gaandeweg stroever tot zaken.
In Afrika zijn hun pogingen om
vaste voet te krijgen goeddeels mis
lukt, omdat zij er niet werden gezien
als primair als verkondigers van een
nieuwe sociaal-economische heils-
tische blanken wat zij dan ook
boodschap, maar als neo-kolonialis-
zijn...
Machtshebbers wier macht in ei
gen huis zo wordt aangevochten en
wier invloed „buitenshuis" zozeer is
getaand, kunnen het is psycholo
gisch zeer verklaarbaar moeilijk
anders reageren dan door verhèrding
en hun systeem.
Slechts zelfbewustzijn, vertrouwen
op eigen innerlijke kracht geeft re
geringen rust om democratisch te
zijn, om een oppositie toe te staan,
om decentralisatie van macht na te
streven. Het neo-stalinisme kunnen
wij niet anders zien dan als een be
wijs van zwakheid van het Kremlin.
Het is daarbij wel duidelijk, dat er
thans niet zoiets is als een „gesloten
blok van machthebbers" aan de Rus
sische top.
De strijd tussen de voorstanders
van de „harde lijn" en de vrijzinni
gen, tussen de centralisten en de
voorstanders van decentralisatie,
tussen in wezen fascistisch-denkende
persoonsverheerlijkere en de liber-
tijnser communisten is nog lang niet
uitgestreden.
Naar het oordeel van vele kreirtli-
nologen wordt die strijd de laatste
tijd zelfs steeds openlijker gevoerd.
nderdaad: citaten uit allerlei Rus
sische bladen liegen er vaak niet
om. Tegenover stalinistische uitla
tingen waarvan we er al verschei
dene hebben geciteerd staan er
niet minder die een heel andere toon
doen horen. Partinaja Zjizn (Partij
leven) pleitte er onlangs voor, dat
de volledige macht in Rusland zou
gaan naar het centrale comité van
de partij dat, naar Lenins woord,
„het orkest moet dirigeren".
Het blad schreef: „De partijleider
iniet de persoonlijke heerser, het
centralisme is geen absolute waar
heid". En in Komsomolskaja Prav
da, het blad van de jeugdorganisa
tie, werd een artikel herdrukt van
een politicus uit de jaren twintig,
Tsjitserin, waarin deze beschreef
hoe Lenin „altijd door overleg en
overreding de meerderheid achter
zich poogde te krijgen en niet
door zijn wil op te leggen".
TPegenover vele rabiaat neo-stali-
nistisohe uitlatingen in bladen
als Pravda en Rode Ster vooral
(dat laatste is het militaire blad;
als vele militairen zijn ook de Rus
sische geporteerd voor de verticale
organisatie en de sterke man) staan
reeksen van deze, die het duidelijk
maken dat er een fel debat gaande
is.
Een debat waarbij het werk van
Sacharof volgens alle deskundigen
een grote rol speelt al wordt het
dan nooit genoemd. Een debat dat
afgezien van de politieke implicaties
in essentie niet slechts Russisch
is, maar menselijk want overal
zijn de mensen te verdelen in cen
tralisten en decentralisten, in havi
ken en duiven, in dogmatici en prag
matici...
In Rusland gaat het er bepaald niet
om, Stalin te rehabiliteren, ook al
wordt hij door de neo-stalindsten
weer hoog geprezen; in de recente
memoires van maarschalk Rokossof-
ski bijv. en van de vliegtuigbouwer
Jakolof. Dat is middel geen doel.
A ls men heel dat panorama oven-
ziet, is het dan ooi: mogelijk con
clusies te trekken? In een slotbe
schouwing zullen we het proberen.
UTRECHT In de eerste twee
maanden van dit jaar is de waarde
van de uitvoer van produkten van de
pluimveehouderij ten opzichte van vo
rig jaar met 26.2 procent gestegen tot
ruim f 112,7 miljoen.
Deze toeneming is toe te schrijven
aan een gestegen export van geslacht
gevogelte, van eieren van eiproduk-
ten.
De uitvoer van geslacht gevogelte
had een waarde van f 67,2 miljoen.
Die van eieren van f 26,4 miljoen, ver
geleken met resp. f 55,3 en f 19,7 mil
joen vorig jaar.
De invoer van produkten van de
pluimveehouderij had in de eerste twee
maanden een waarde van f 4.5 mil
joen vergeleken met f 5,18 miljoen in
1968.
Eiprodukten maakten het leeuwedeel
van deze invoer uit, namelijk f 2,3
miljoen (vorig jaar f 1,5 miljoen). De
ze worden ingevoerd in het kader van
de veredeling, dat wil zeggen dat ze na
bewerking weer worden uitgevoerd, als
regel naar derde landen. De invoer van
eieren liep terug van 31.7 tot 13.8 mil
joen stuks.
Boekbesprekng.
In de serie „Amstel Literaire vier-
kanten" is opnieuw een opmerke
lijk boek verschenen. De literaire
vierkanten (het z(jn overigens smalle
langwerpige pockets) z(jn een voor
treffelijke uitgave van de uitgevers
maatschappij L. J. Veen N.V. te Am
sterdam, die helr mee zeer terecht by
kenners een grote vermaardheid
heeft gekregen.
De serie specialiseert zich min of
meer in uitgaven van een hoog li
terair niveau. Er zijn veel buiten
landse klassieke schrijvers in opge
nomen, die vaak ten onrechte de
naam hebben „moeilijke" schrij
vers te zijn.
Onlangs is verschenen „Drie jon
ge vrouwen" van Stendhal, drie
korte novellen uit het belangrijkste
werk van de schrijver, getiteld „De
L'amour".
Stendhal is het pseudoniem van
de Fransman Marie Henri Beyle,
geboren in Grenoble. Hij leefde in
de eerste helft van de vorige eeuw.
Hij was officier en militair ad
ministrateur en heeft de Napoleon
tische krijgstochten meegemaakt.
In de novelles „Ernestine", „Mi
na van Vanghel" en .Vainina Vaninl'
geeft Stendhal in een drietal poëti
sche verhalen een beeld van een
romantische liefde, die eigenlijk
platonisch is, maar die door ge
brek aan nuchterheid tragisch af
loopt Daarmee probeert Stendhal
zich los te maken van zijn eigen te
leurgestelde liefde. Hij legt in die
verhalen een groot deel van zijn
jeugdherinneringen en -dromen en
doet dat in een stijl, die aansluit
bij de sprookjesachtige sfeer.
Een soortgelijke sfeer treft men
ook aan in de Middeleeuwse verha
len als „Floris ende Blancefleur".
Stendhal schrijft een zeer poëtisch
proza. Zijn verhalen zijn net lief
desgedichten, al ontbreekt het
rijm, maar rijm is gelukkig ook
niet belangrijk voor poëzie.
Daarmee bereikt hij een verster
king van die hunkering naar voor
bij geluk, die aan de novelles een
extra dimensie geeft van zuiver
heid en oprechtheid. Want oprecht
heid en eerlijkheid naast een over
gevoelige natuur zijn van Stendhal
de karakteristieke eigenschappen,
die zijn proza zo opmerkelijk boei
end maken. Daarbij komt zijn lich
te ironie, waardoor zijn verhalen
nergens overdadig of overdreven
aandoen.