DROOGBRANDER KAN LEVENS REDDEN
„Beitel"
bevrijdt
beknelde
auto
mobilisten
Wegwijzers kosten
f7 min. per jaar
Alle onderwijzers zouden
EHBO-er moeten
zijn
Ziektewet moet gestroomlijnd
Tuchtwet" voor
Frans onderwijs
op komst
DUURDER DWANGBEVEL KAN
VLOT BINNENKOMEN VAN
BELASTINGGELD VERBETEREN
ONGELUKKEN KUNNEN
GOED AFLOPEN
ANTWERPEN
START BOUW
WERELD
HANDELS
CENTRUM
ONZE SOCIALE WETGEVING WEKT ONBEHAGEN
„Ai wordt er maar één kind gered.w
A.N.W.B. BESTEEDT ONDERHOUD UIT
AAN HAAQS SCHILDERSBEDRIJF
Paddestoeltjes
Nog lang niet
Errjst
De moeite waard
Verbazing
Stijgende premies
Afleidingsmanoeuvre
Betere opzet
Globale benadering
Korte zijweg
C.C.O. WIJST OP
GROTE PRIJS
VERSCHILLEN
Havermout
Patentbloem
Gymnastiek
In bureaula
Huishoudjam
Macaroni
GELDERMALSEN In Gdder-
malsen is een demonstratie gehouden
met een „droogbrander", een pneuma
tische hamer, die op een stikstofcylin-
der werkt en die gebruikt kan worden
om beknelde automobilisten te bevrij
den. Het apparaat wordt aangebracht
op Rijksweg 26, bij de Zaltbommelse
brug.
Het initiatief tot het aanschaffen van
deze „droogbrander" is uitgegaan van
de heer A. H. H. Tolhuisen, bankdirec
teur in Geldermalsen. Tweemaal had
bij meegemaakt dat bij auto-ongeluk
ken inzittenden ernstig bekneld wa
ren geraakt zonder dat snel kon wor
den ingegrepen. Bij bevrijding van de
slachtoffers met een snijbrander zou
namelijk het brandgevaar te groot zijn
geweest. Lang heeft de heer Tolhuisen
daarover gepiekerd. Er moest iets ge
beuren vond hij. Tenslotte kwam hij
een geschikte snij-apparatuur van Ja
panse makelij op het spoor. „De Ja
panners zijn ver met die dingen, juist
vanwege de ongelukken op hün we
gen", zegt hij. „Het apparaat werkt
met een pneumatische beitel, met het
geweldige voordeel dat je geen braam
krijgt geen wegspringende deeltjes,
die kunnen verwonden".
Dank zij de bereidheid tot samen
werking van allerlei instanties kon de
„beitel" tenslotte worden aangeschaft.
De kosten van het apparaat worden ge
dragen door de plaatselijke Rotarians.
Rijkspolitie, BB, Brandweer en Rode
Kruis zullen allemaal enkele mensen
laten opleiden om met de pneumati
sche hamer om te gaan. Ze krijgen les
sen op een autowrak.
De „beitel" is het ei van Columbus:
in elke auto van de politie, brand
weer, BB of Rode Kruis mee te nemen,
in één wip over de middenbermbevei
liging te tillen, te gebruiken onder wa
ter wanneer er een auto in een sloot is
gerold en door de werking op stikstof
geen brandgevaar.
De prijs van het apparaat is f 1250,-.
„Vijftig van die dingen in heel Neder
land, wat is het bedrag dan nog", zegt
de heer Tolhuisen. „Ze zouden veel
mensen kunnen redden".
DEN HAAG „Nederland telt ruim dertigduizend wegwijzers voor automo
bilisten en andere weggebruikers, vijfduizend zeshoekige bordjes voor de toeris
tische routes en meer dan drieduizend paddestoeltjes in recreatieve oorden."
Het zijn de met trots uitgesproken woorden van de heer W. P. A. Brand, chef
van de afdeling bewegwijzering van de A.N.W.B. AI meer dan veertig jaar lang
zorgt hij ervoor dat weggebruikers niet zoekend ronddwalen en dat iedere rivier
van belang met de juiste naam staat aangeduid.
Zijn afdeling geeft per jaar een slor
dige zeven miljoen gulden uit, waarvan
zes miljoen terugkomt door subsidies
van rijk, provincies en gemeenten. Ne
derland is daarmee het enige land dat
de bewegwijzering in particuliere han
den heeft gelegd en niet laat verzorgen
door een overheid.
„Tien jaar geleden telde Nederland
nog geen tienduizend borden en was er
geen sprake van de grote lichtborden
van vijftien vierkante meter. Ik heb de
tijd nog meegemaakt dat de fietsbond
zo heette dat toen houten borden en
palen gebruikte. Na elke winter waren
ze verdwenen. Boeren in de buurt stook
ten ze graag. Het was uitgewerkt hout".
Het onderhoud van de borden ligt in
handen van het Haagse schildersbedrijf
Van Tour N.V. „Het kan alleen maar
door gespecialiseerde krachten worden
gedaan, die overigens steeds moeilijker
te vinden zijn. Ze krijgen wel een pre
cieze routebeschrijving, maar wegver-
Jeggingen maken hun werk niet gemak
kelijk", zegt de heer Brand.
„We krijgen er per jaar meer dan
drie ton voor", zeggen de heren P. J.
van Deelen en A. M. J. Verdel. Vorige
maand zijn de directeuren van Van
Tour weer voor tien jaar „ingehuurd".
Zii kunnen hun vijftien deskundigen
weer acht maanden lang de weg op
sturen.
„We hebben één man alleen voor de
drieduizend paddestoeltjes. Hij is de eni
ge bromfietser in Nederland die tussen
half maart en half oktober het hele
land doorbromt", zeggen de twee Haag
se schildersbazen.
Herhaaldelijk blijkt dat er paddestoe
len, ondanks het gewicht van honderd
vijftig kilo, zijn verdwenen. „Gewoon
gejat door een dorpse, zich vervelende
krachtpatser", zeggen de heren Verdel
en Van Deelen in koor.
Natuurlijk zijn ze blij met hun tien-
Jarig contract. „Dat schilderen zou voor
W
PARIJS Edgar Faure, de Franse
minister van onderwas, heeft een wets
ontwerp ingediend om de rust en orde
op scholen en universiteiten te handha
ven.
Het ontwerp stelt straf- en tucht
maatregelen in het vooruitzicht. De
wet zal gericht zijn tegen onwillige
leerlingen zowel als leraren.
Een dergelijke wet is in Frankrijk
wel noodzakelijk geworden. Het le
raarsambt begint er allengs tot de ge
vaarlijkste beroepen te behoren.
Zo is dezer dagen een leraar van een
Parijs lyceum naar een ziekenhuis ge
bracht. Hij had een hartaanval gekre
gen, toen tijdens een proefwerk leer
lingen van een andere klas met rode
en zwarte vlaggen zijn lokaal kwamen
binnenstormen.
Ouders van leerlingen van een ander
lyceum hebben ingrijpen van hoger
hand gevraagd om een handjevol lie
den in te tomen, die lesgeven aan de
2500 andere leerlingen onmogelijk
■laakten.
de A.N.W.B. geen doen zijn. Die heeft
in de wintermaanden geen werk voor
schilders en in die periode zijn wij weer
druk voor het miniatuurstadje Maduro-
dam".
Vrijwel het hele stadje met maquettes
en heel kleine wegenborden moet dan
worden opgeknapt. De zeewind pakt het
materiaal duchtig aan.
Het einde van de bewegwijzering is
nog lang niet in zicht. Het Nederland
se wegennet wordt geregeld uitgebreid
en de A.N.W.B. plaatst steeds meer gro
te verlichte bakken waarop in reusach
tige letters de steden staan aangegeven.
„Het verkeer wordt sneller, intensie
ver en daardoor ontstaat de noodzaak
van grotere duidelijkheid. Bovendien wil
de A.N.W.B. service geven aan iedere
weggebruiker", besluit de heer Brand.
DEN HAAG Vorig jaar hebben de
Nederlandse belastingbetalers meer dan
vier miljoen aanmaningen ontvangen om
hun belastingbiljet In te sturen of hun
belastingen te betalen. Een kleine twee
miljoen onwilligen kregen daarna een
dwangbevel.
Samen met nog een handjevol andere
vervolgingskosten, ontving de Neder
landse belastingdienst hiermee bijna ze
ven miljoen gulden.
Ondanks dit niet geringe bedrag wor
den op 1 april de aanmaningen en
dwangbevelen duurder. Niet gering,
want een aanmaning in gefrankeerde en
veloppe gaat van een kwartje naar een
gulden en het dwangbevel kan oplopen
van een rijksdaalder tot enige tientallen
guldens.
Het is de belastingdienst echter niet
te doen om van deze inningskosten een
goudmijn te maken. De heer J. E. Nie-
meijer van de directe belastingdienst
weet zeker dat van winst maken geen
sprake zal zijn.
„In het verleden moest er geld bij en
in de toekomst verwacht het ministerie
nauwelijks voordeel. Door de kosten
verhogende factor hopen we het aantal
aanmaningen en dwangbevelen wat te
rug te dringen".
De bedoeling van Financiën is het be
lastinggeld en ook de premies voor so
ciale voorzieningen wat vlotter binnen
te krijgen, zodat aan weerskanten van
„minder pijn" sprake is. Dat scheelt
de belastingdienst administratie en dus
ambtenaren.
„Zo'n aanmaning van een kwartje
werd dikwijls nauwelijks bekeken", zegt
de heer Niemeijer. Hij weet dat op het
platteland het invullen van het aangif
tebiljet en de betaling van de aanslag
aanzienlijk gemakkelijker loopt dan bij
voorbeeld in Amsterdam. „Daar kent
men elkaar niet e het platteland is
de postbode som? buurman".
De belastingbe die op 1 april zijn
aangiftebiljet niet i.eeft ingevuld, hoeft
zich niet direct zorg te maken. Hij krijgt
eerst netjes een kosteloze waarschu
wing en daarna een ook nog kosteloze
aanmaning. Aangetekend nog wel. Als
hij binnen twee dagen na de aanmaning
zijn biljet niet ingevuld inlevert, wordt
de aanslag die dan volgt met vijf pro-
dent verhoogd.
Pas als het moment van betalen is
aangebroken en één betalingstermijn is
verstreken, kan het een kostbare zaak
worden. Dan volgt de aanmaning van
een gulden en soms 't kostbare dwang
bevel.
Aan die vijf procent verhoging van
de aanslag kan alleen worden ontkomen
als duidelijk wordt aangetoond dat
door overmacht het belastingbiljet niet
op tijd is ingeleverd en ook de aanvraag
voor uitstel niet mogelijk was. Dan wil
de inspecteur van de belastingen nog
wel eens soepel zijn.
Het is overigens sinds 1921 niet meer
voorgekomen dat de aanmanings- en
dwangbevelkosten omhoog zijn gegaan.
Eigenlijk zou iedere Nederlander de
eerste hulp bij ongelukken moeten be
heersen. Bij die wenselijkheid steekt
de werkelijke situatie scherp af.
Er zijn veel bedrijven waar verplicht
ten minste één gediplomeerde EHBO-
er aanwezig is. In veel gemeenten geldt
voor de politie hetzelfde. Zonder di
ploma wordt ook niemand wegen
wachter, noch stuurman op de grote
vaart.
Maar:
Geen arts heeft zich verplicht de
EHBO eigen gemaakt. Tot het afgelo
pen najaar ook geen verpleegster of
verpleger. Ook voor de wijkverpleeg
sters van de kruisverenigingen geldt de
eis van een diploma niet altijd.
Sportinstructeurs zijn (nog) niet ver
plicht een cursus te volgen. De men
sen die de duizenden benzinestations
bemannen evenmin. Badmeesters:
neen, al wordt er bij het sollicatatie-
gesprek meer en meer naar gevraagd.
Voor leiders van campings en derge
lijke geldt wel een aanbeveling, niet
een plicht. Enzovoorts.
Pratend over de onderwijzers, zegt
de arts H. J. Oosterhuis, secretaris
van de Koninklijke Nationale bond voor
reddingwezen en EHBÓ het Oranje
Kruis: „Al wordt er maar één kind ge
red, dan is het volgen van een cursus
al de moeite waard geweest."
„De eerste minuten na een ongeluk
zijn vaak beslissend. Voordat de GGD
er is, kan een kind doodbloeden of
Week ln week uit gebeuren op scholen ongelukken met hinderen. Béu c$fer
om het goed duideltyk te maken: ln Amsterdam styn in 1967 vierhonderd kin
deren ernstig gewond in of vlak by een school.
Onderwijzers met een geldig E.H.B.O.-diploma zijn er niet of nauwelijks. Voor
dat er een dokter of een ambulance Is, kunnen allerlei afschuwelijke dingen
zijn gebeurd. Het personeel kan niets doen, of doet het met de beate bedoe
lingen dikwijls verkeerd.
De oudercommissie van de Dt. Albert Schweitaerschool ln Amsterdam beeft
geprobeerd allerlei instanties wakker te schudden. Overal waar sQ aanklopte
ontstond enthousiasme. Maar er gebeurde niets. De commissie is nu bezig dit
„gebrek op de Nederlandse scholen" in de openbaarheid te brengen.
Twee maatregelen zouden volgens haar nodig zijn, wil de situatie o«H beier
worden:
1. De overheid zou voor alle toekomstige leerkrachten op de kweekscholen j
EHBO-lessen verplicht moeten stellen;
2. Leerkrachten op de scholen zouden moeten worden aangemoedigd een
EHBO-cursus te volgen. Zonodig zouden het vereenvoudigde oususaen kunnen
zijn voor leerkrachten en ander personeeL
Wat voor onderwijzend personeel geldt Is naar onac mening ook van toepassing
op een aantal andere groepen werkers ln Nederland. De reportage op desa
pagia wil hen allen er bü be rekken. Omdat het een kwestie van leven of dood
kan zijn.
stikken. Daarom alleen al vinden wij
het noodzakelijk dat onderwijzers
EHBO hebben. Jarenlang hebben wij
er op gehamerd."
In 1963 heeft het Oranje Kruis dat
de examens en het verlenen van diplo
ma's in handen heeft contact gehad
met de toenmalige staatssecretaris
van Onderwijs, prof. dr. H. H. Jans
sen. Hem is toen gevraagd, de EHBO
in het leerplan van de kweekscholen
op te nemen. Ook de felle voorstander
prof. Hanssen kon niets verplicht op
leggen. Hij kon bij de rijkskweekscho
len alleen maar bepleiten de EHBO
als keuzevak aan het leerplan toe te
voegen. De meeste deed dat niet.
Dokter Oosterhuis: „Ik heb me er
eigenlijk niet over verbaasd. In Den
Haag is eens een cursus gegeven voor
ruim tien onderwijzers. Het is me bar
Vorige maand is bij de Tweede Ka
mer ingediend een wetsontwerp geti
teld „Wet onderzoek vereenvoudiging
sociale verzekering?" Het is het resul
taat van een SER-advies van augus
tus vorig jaar, waarin de SER de mi
nister aanbeval een onderzoek te laten
instellen naar de uitvoeringsorganisa
tie van de sociale verzekering met in
begrip van het ziekenfondsstelsel.
In het nu ingediende wetsontwerp
krijgt de SER bepaalde bevoegdheden
en gelden om dit onderzoek te doen
uitvoeren.
De heer J. M. G. Kuin, heeft bij dit
advies een aantal kritische vraagte
kens geplaatst in een uitvoerig artikel
in het januari-nummer van „Sociaal
Maandblad Arbeid". Hij wijst daarin
op het merkwaardig verschijnsel, dat
door de uitvoerders van de sociale ver
zekering weinig of niet over de uitvoe
ringsorganisatie wordt geschreven. Hij
wijt dit aan de gevestigde belangen, die
hier een duidelijke rol spelen.
Dit is te betreuren, omdat juist in
deze kringen de kennis zit niet alleen
over de uitvoeringsorganisatie, maar
ook over de technische kant van de
zaak. En dat is uiterniate belangrijk
want wetstechniek en uitvoeringsorga
nisatie grijpen vaak direct in elkaar
en dat kan een organisatie-deskundige
sec niet overzien. Daarom zie ik hele
maal niets in dat efficiency-onderzoek
van de SER", aldus de hoer Kuin. Hij
gaat vervolgens de oorzaken na van
het onbehagen over de huidige vorm
van de sociale verzekering.
In de eerste plaats noemt hij de
'steeds stijgende premies, die een als
maar groter deel van de loonruimte
opeisen. In de tweede plaats de ondoor
zichtigheid van het geheel, de snel ver
anderende wetgeving en het groot aan
tal uitvoeringsorganisaties.
De derde oorzaak ligt bij de metho-
diek van de wetgeving zelf. Waarom
krijgt de directeur van een NV wel
kinderbijslag voor zijn eerste twee kin
deren en de (kleine) zelfstandige niet?
Er is een grote groep invaliden, die de
WAO zijn binnengekomen en vastge
prikt zijn op het dagloon van een on
geschoolde werknemer; dat blijft onbe
hagen wekken.
Daar doet niets aan af, dat bedrijfs
verenigingen aan bepaalde categorieën
van personen, toeslagen verstrekken;
de verbittering neemt elders slechts toe.
Ook het gelijkmaken van de kring van
verzekerden voor alle wetten leidt voor
de burger tot volstrekt onlogische re
sultaten.
Het artikel wijst er op, dat aan de
kant van de uitvoeringsorganisatie geen
spectaculaire kostenbesparingen zijn te
verwachten. „Het langdurige vereen-
voudigingsonderzoek dat de SER nu
voorstelt lijkt eigenlijk een afleidings
manoeuvre, die de aandacht afleidt
van het werkelijke probleem".
De schrijver is van mening, dat de
tijd van de bedrijfstaksgewijze uitvoe
ring van de sociale verzekering eigen
lijk voorbij is. Alleen voor het wacht
geld en voor ,de ziektewet gelden nog
afwijkende premiepercentages. Een sa
menvoeging van risico's schept de mo
gelijkheid te komen tot één premie
voor de sociale verzekering. Vooral de
ziektewet heeft een stroomlijning hard
nodig.
„Het is de wet waar de folklore van
het zelf doen tot volledige ontplooiing is
gekomen. In die winkel van Sinkel is
letterlijk alles te koop. Variaties in
wachtdagen, uitkeringspercentages, va
kantiebonnen, pensioenpremies, verlen
gingsregelingen, allerlei medische dien
sten. Als ergens een meer efficiënte
wetsuitvoering voor de hand ligt dan
is het hier".
Het artikel bepaalt zich niet tot het
opsommen van de fouten en gebreken.
maar geeft ook een aantal suggesties
om tot een betere opzet te komen. „De
Organisatiewet Sociale Verzekering"
zou grondig herzien moeten worden.
Een uitvoering door 26 bedrijfsvereni
gingen is nauwelijks meer aanvaard
baar. Een splitsing tussen GAK-be-
drijfsverenigingen en zelfadministre-
rende bedrijfsverenigingen, die een or
ganisatorisch monster namelijk de Ge
meenschappelijke Medische Dienst heeft
gebaard, is niet langer rationeel vooral
als men denkt aan de steeds groter ka
pitalen eisende elektronische appara
tuur. Evenmin aanvaardbaar is het be
staan van dertien of meer medische
diensten. Ik wil niet per se pleiten
voor de totstandkoming van één groot
sociaal verzekeringskantoor, wel voor
het formeren van grotere eenheden.
Een zekere geleidelijkheid is gewenst
om niet ineens de hele bestaande orga
nisatie op zijn kop te zetten en om
het veel geplaagde personeel van de
uitvoeringsorganen niet eindeloos heen
en weer te schuiven".
„In beginsel moeten er eenheidspre
mies komen. De ziektewet zal dwin
gend moeten voorschrijven dat er maar
één uitkeringspercentage bestaat bv.
90 pet. en dat er één wachtdag geldt,
voor iedereen en onder alle omstandig
heden. Herverzekeringen van werkge
versverplichtingen om bijvoorbeeld het
volle loon door te betalen mag de be
drijfsvereniging niet meer sluiten.
Het hele instituut van de afdelings-
kassen en eigen-risicodragers zal op
nieuw doordacht moeten worden en in
de Ziektewet geregeld moeten worden.
Dit is bijvoorbeeld ook zo'n probleem
waarover een organisatiedeskundige
zonder grondige kennis van de geschie
denis van de sociale verzekering nau
welijks kan oordelen".
„Ik zou willen pleiten voor een wat
globale benadering van de dagloonvast
stelling. in hele guldens bijvoorbeeld,
opdat de uitkeringen gemakkelijk op de
computer verwerkt kunnen worden. Er
moet een einde komen aan de enorme
rompslomp verbonden aan het verstrek
ken van vakantiebonnen en/of pen
sioenfondsen. De coördinatie van het
loonbegrip en van de kring Van verze
kerden zou opnieuw aan een grondig on
derzoek onderworpen moeten worden,
waarbij vooral aandacht besteed moet
worden aan die facetten die een duide
lijk onbehagen oproepen."
Tenslotte besteedt het artikel aan
dacht aan de plaats van de vakbewe
ging. De heer Kuin is van mening, dat
niet de meest efficiënte administratieve
opzet het doel moet zijn, maar een op
zet, die voor de mensen het meest door
zichtig is en voldoet aan bepaalde psy
chologische eisen.
„De vakbeweging zal de taken moeten
verdelen en zich meer tot de grotere lij
nen moeten bepalen, waarbij een goed
evenwicht moet worden gevonden tus
sen de alternatieven van een al
machtige administratie enerzijds en
een zich met elk geval en elk detail be
moeiende overbelaste vakbeweging an
derzijds."
Nu ligt er dus het wetsontwerp on
derzoek vereenvoudiging sociale verze
kering. Uiteraard zal een kritisch arti
kel de zaak niet ophouden. Maar we
moeten ons wel bewust zijn, dat dit on
derzoek, dat een paar miljoen gaat kos
ten, een zijweg inslaat. Laat die zijweg
kort zijn.
In de Kamer deelde de minister mee,
dat aan dit wetsontwerp met voortva
rendheid is gewerkt. „Het is nu op weg
naar Afrika", zo zei hij, alwaar het
door de Koningin getekend moest wor
den. Als men dus niet kon wachten tot
dat de koningin uit Addis Abeba was t
ruggekeerd, dan mag men hopen dat
het onderzoek tegen het einde van het
jaar voltooid zal zijn.
Dan moeten we weer op de hoofdweg
terugkomen en het vraagstuk gaan be
studeren op welke wijze de kosten van
de sociale verzekering in de hand ge
houden kunnen worden.
'Yjerwijl Rotterdam en Amsterdam
twisten over de bouw t?an een
wereldhandelscentrum heeft Ant-
werpen bekendgemaakt, dat in die
stad over drie maanden de eerste
werken voor zo'n centrum zuUen
beginnen. Het Antwerpse centrum
zal naar schatting 180 miljoen gul
den kosten. Het zal aan 25.000 men
sen werk kunnen bieden. Het com
plex zal drie torengebouwen om
vatten en het zal worden gebouwd
op de plaats van het huidige Wil
lemsdok dat voor dit doel zal wor
den gedempt.
DEN HAAG Het Consumenten
Contact Orgaan heeft van zes levens
middelen (havermout, zelfrijzend
bakmeel, ontbijtkoek, huishoudjam,
patentbloem en macaroni) de prijzen
vergeleken.
Bij havermout bleek dat de vlugko-
kende (1 tot 5 minuten) niet in alle
gevallen duurder is dan de gewone
niet voorbewerkte (ongeveer 10 mi
nuten).
Bij Simon de Wit kan men met 45
cent voor 500 gram het goedkoopst
terecht. Het duurst zijn HO en Koop-
mans met elk 81 cent voor 500
gram-
Het merk Dolly Oats is bij Galeries
Modernes te koop voor 55 cent, bij
Hermans in Amsterdam voor 59
cent, bij Van den Broek in Amster
dam voor 69 cent en bij Vroom en
Dreesmann voor 70 cent.
Patentbloem is geïmporteerde, meest
al Amerikaanse tarwebloem, die
geschikt is voor bakken. De gewone
inlandse bloem voldoet daarvoor
minder.
Edah Ziezo brengt voor 45 cent 500
gram bloem op de markt, Végé en
tegengevallen. De herren gooiden «r mat
de pet naar. Acht hebben exa
men gedaan, twee zijn er geslaagd.
De mensen denken altijd dat EHBO
iets voor de gewone man is."
Nog iets: „Op de vergaderingen van
onze docenten/artsen voor de cursus
sen zie ik in hoofdzaak kale of grij*
koppen. Het zijn de enthousiastelingen
uit de tijd toen alles nog pro deo ging
Nu is geld nog al eens het belangrijk
ste geworden. De artsen die de examens
afnemen hebben nog de ware anima
Zij doen het voor een schijntje."
„Natuurlijk vinden wij dat iedere
arts, verpleegster en verpleger een di
ploma moet hebben. Gelukkig maakt de
EHBO sinds het najaar een verplacht
onderdeel uit van de opleiding tot ver
pleegster. De meeste ziekenhuizen siué-
ten dat onderdeel af met een examen
voor het eenheidsdiploma."
Het is twee jaar geldig en wordt
alleen verlengd als per jaar acht oefen-
lessen zijn gevolgd. Anders een
nieuw examen nodig.
In Amsterdam spraken we met óf
dames B. Roelfsma en E. van de Boa
van de ouder-commissie en de heer J-
J. Vinck, hoofd van de Albert Schweit-
zenschooL Buiten, op het Ja va plant
soentje, stoeien en gillen honderden
kinderen van zes scholen vlak erbij.
De heer Vinck praat over de geva
ren op school: „In het gymnastieklo
kaal^. hebben we geregeld botbreuken,
bloedingen of een hersenschudding."
„Bij de handenwarbeid werken de
kinderen met messen. Bij het trakte
ren van grote zuurballen schiet er wel
eens een verkeerd."
„Je staat verbaasd over wat goed
willende mensen bij een ongeluk doen
Op een wond bij een oog smeren ze
jodium. Een meisje met een open
beenbreuk zetten ze rustig achter op
de fiets van een jongen. Gauw naw
een hulppost. Ze staan gewoon wiel
stil bij hun verantwoordelijkheid."
De dames sommen op wat de ouder
commissie allemaal heeft geprobeerd.
„We hebben de Ouderraad er met de
neus boven op gedrukt. Dat is de over
koepelende intantie. Verder het Wijk
centrum, enkele politieke partijen en
de Algemene Bond van Onderwijzend
Personeel. Iedereen vindt het belang
rijk, maar we merken niets."
„En toch", valt de heer Vinck in.
„zijn de leerkrachten verantwoordelijk
voor wat in de schooi of op het school
plein gebeurt. Maar wat kunnen zij
doen als zij er geen verstand van heb
ben. Ik heb een prachtige verband-
trommel, maar wie weet hem te ge
bruiken?"
Het is wel duidelijk: Aüe ideeën tot
nu toe zijn hier of daar in bureauladen
blijven liggen. En toch zal er wat ge
daan moeten worden aan een za ak die
zo leeft onder ouders. (Waarom anders
zou 78 procent van de ouders met kin
deren op de Albert Schweitoerschool
vrijwillig meedoen aan een verzeke
ring tegen ongevallen?)
Een suggestie onzerzijds: School
hoofden zouden kunnen proberen, vlak
bij hun school iemand met een EHBO-
diploma te vinden. Die zou in de eng
ste nood kunnen bijspringen.
Het volgen van een cursus zou vol
gens de heer Vinck voor de leerkrach
ten wat aantrekkelijker gemaakt kun
nen worden. Laat het onderwijs toch
spiegelen aan het bedrijfsleven en óe
cursusuren doorbetalen.
Koopman* doen hetzelfde voor 66
cent.
Zelfrijzend bakmeel (bloem, waarin
een rijsmiddel is toegevoegd) is bij
De Gruyter het goedkoopst met 47
cent per 500 gram en Dr. Oetker het
duurst met 76 cent.
Bij de Huishoudjam aardbeien in pot
ten van 450 gram komt Gardena er
het gunstigst af. Maar dan moet men
wel bij Van den Broek in Amster
dam zijn, waar zo'n pot 79 cent kost.
bij Hermans in Amsterdam is hij al
99 cent en bij Van der Heijden in
Rotterdam 104 cent. De Betuwe
spant de kroon met 130 cent.
Simon de Wit verkoopt zijn macaroni
voor 28 cent per half pond. Voor de
zelfde hoeveelheid legt men bij Végé
en Honig 50 cent op tafel. Het merk
Corone dient drie heren. Bij de Spar
kost een pond 52 cent, bij Galeries
Modernes 62 cent en bij de Végé 65
cent.
Tenslotte sneed de bond de ontbijt
koek aan. Men berekende de prijï
per 100 gram. Voor koeken zonder
merk kan men al voor 14 cent te
recht, terwijl Bolletje alle ander
achter zich liet liggen met 21 eer:
per 100 gram.
