Jongste Prinses en haar zangleraar
Christina studeert hard en krijgt
geen speciale behandeling
Zangcapaciteiten liggen
op
beroepsniveau
Spanning onder
de dikkerdjes
Recreatiegebied VGravenwoude in
liet hartje van Zuid-Holland
Staphorst boos
om trucfoto's
Nieuwe gezichten
in Rood-China
Akkoord,
maar dan
met rente,
bij de ABN
Algemene Bank Nederland
Kosten zullen meer dan
f 75 miljoen bedragen
Souterrain
Theorielessen
Elf gemeenten hebben ambitieus plan
Actueel rapport
over „sex
Jeugdsparen met de Zilvervloot: 5%
U bent welkom bij de
H°
Spaar daarom bij de Algemene Bank Nederland en geef groeikracht aan uw geld.
Spaarboekje/Spaarrekening Direct beschikbaar 2.500,— per maand,
één maand opzegging voor hogere bedragen
Spaardeposito Drie maanden opzegging
Spaardeposlto Zes maanden opzegging
Spaardeposito Twaalf maanden opzegging
Spaardeposlto Twee jaren vast
Doe nu een keus: Of u een groot of een klein bedrag wilt sparen, loop eens bij ons binnen.
WOENSDAG 9 APRIL
Prinses Christina is in Montreal gewoon Christina,
net als alle andere leerlingen van het Institute
Supérieure de la Musique Vincent d'lndy in de Cana
dese wereldstad Montreal, bi] hun voornaam worden
genoemd. Zij werkt daar bijzonder hard aan haar
z,angstudie, zich nauwelijks tijd gunnend voor- een
verzetje.
Het is haar bedoeling met haar niet geringe capaci
teiten op dit gebied als zangeres te gaan optreden, zo
is de indruk van haar leraar, Bernhard Diamant.
Wij hadden in Montreal een interview met hem aan
de vooravond van het bezoek, dat koningin Juliana
momenteel aan haar jongste dochter brengt.
De Prinses voelt zich in Canada buitengewoon geluk
kig en vindt het heerlijk door niemand herkend te
worden en volledig vrij te kunnen zijn.
In het instituut heeft Christina een kamer als alle an
dere leerlingen en de muren van haar kamer heeft
zij gedecoreerd met reprodukties van Picasso en Ber
nard Buffet. De maaltijden gebruikt zij in de mensa
van het instituut en zij heeft geen moeite met het
overschakelen van Frans op Engels in de conversatie,
zoals in het tweetalige Canada kan voorkomen.
De foto hiernaast toont de zangleraar van de Prinses,
de heer B. Diamant, aan de piano in zijn werkkamer,
die hij zelf „Studio" noemt.
MONTREAL „Natuurlijk spreek ik haar aan met
Christina. Dat doet iedereen hier toch".
De heer Bernard Diamant, de 56 jaar geleden in Rotter
dam geboren zangleraar van prinses Christina in Mon-
treal, is bijna verbaasd over de vraag. Even verwonderd
was hij toen de heer W. van den Berge van de Rijksvoor
lichtingsdienst bij hem op bezoek voor de voorberei
ding van het bezoek van de Koningin aan het muziek
instituut sprak over „de Prinses".
,.Ze wordt hier absoluut niet met spe
ciale égards behandeld. Dat wil ze ook
niet en dat is ook de reden waarom ze
zover van huis is weg gegaan", meent
de heer Diamant. „Op het instituut zijn
verder ook geen Nederlanders en ik be
handel haar net als mijn andere leerlin
gen".
Hij woont ik een riant twintigste-
eeuws huis op tachtig kilometer van de
stad Montreal, in de plaats Lakefield.
Hij woont daar alleen, aan een meer
waar aan zijn huis als enige grenst
De rust daar vindt hij weldadig, want
in Montreal heeft hij een bijzonder
druk leven.
Dit vraaggesprek werd gecombineerd
met het ontbijt om zeven uur in de
ochtend, want het was het enige tijd
stip dat hij nog vrij had. De avond te
voren had hij tot middernacht leerlin
gen gehad en 's ochtends om acht uur
begon zijn werkdag al weer. Daarom
was hij deze nacht ook niet naar zijn
huis buiten Montreal geweest, maar had
hij geslapen in zijn appartement aan
de Queen Mary Road in de stad zelf.
Het appartement, gelegen in het sou
terrain van 'n laag flatgebouw en ge
huurd voor het lage bedrag van negen
tig dollar in de maand, wordt door de
heer Diamant gebruikt als lesruimte
voor zijn zangleerlingen
Het wordt schoongehouden door en
uit Amsterdam afkomstige werkster die
met haar typisch Amsterdamse „gein"
het gevoel voor Nederlandse humor bij
de zangleraar levend houdt.
Behalve een grote keuken, eetkamer
en slaapkamer, bevat de studio, zoals
de bewoner het zelf noemt, een ruime
werkkamer met vleugel, waar portret
ten met opdracht van dankbare oud-
leerlingen aan de wand hangen.
Naar dit sober ingerichte vertrek
brengt de secretaresse van de Prinses,
mejuffrouw De Vlieger, die ergens an
ders in de stad een flat heeft, haar
twee keer in de week met de auto.
Door een gang met verwarmings- en
andere buizen komt prinses Christina
hier in de kamer, waar zij op maan
dag en woensdag een uur zangles krijgt.
De rest van de week heeft zij theorie
lessen in het instituut zelf. De school
wordt geleid door rooms-katholieke zus
ters, die de Prinses helpen bij de bestu
dering van de theorieboeken. omdat zy
immers door haar ooghandicap zelf
maar langzaam kan lezen.
„Dat Christina net als ik protestant
is, maakt voor het instituut niets uit.
TLe dikkertjes in Engeland wach
ten in spanning op de door we
tenschappelijke onderzoekers aange
kondigde komst van 'n pil, die hen
uit de moeilijkheden zal helpen. Het
moet 'n pil worden die zorgt voor 'n
snelle „verbranding" van te veel
geslikte calorieën.
De pil werd aangekondigd in het
blad van het ministerie van volks
gezondheid. In het artikel werd op
gemerkt, dat een overwicht van 4,5
kilo de levenskansen aanzienlijk klei
ner maakt dan het roken van 25 si
garetten per dag.
Ze zijn hier niet kinderachtig op het
gebied van het geloof: onder de zeven
honderd leerlingen (een deel van hen
is intern) is ook een mohammedaan,
die elke ochtend op zijn matje zijn
gebeden doet", vertelt de heer Diamant.
„Christina werkt ontzettend hard. Ze
heeft geen tijd om uit te gaan, maar in
het instituut zelf worden veel concer
ten en andere uitvoeringen gegeven".
Mejuffrouw De Vlieger vertelde me,
dat Christina ook op zaterdag en zon
dag weinig uitgaat. Ook dan is ze druk
aan het studeren en prepareert ze haar
lessen.
„Ik denkt dat ze wel wil gaan op
treden als concertzangeres. Ze is dol
op zingen. Toen ze hier de eerste keer
kwam, om vóór te zingen, voelde ik al
direct dat het geen gril was, dat het écht
was bij haar".
De leraar gelooft dat haar zangcapa
citeiten „ze heeft zeker aanleg"
op beroepsniveau liggen, „maar dat kun
je eigenlijk pas over een paar jaar be
oordelen". Toen de Prinses haar studie
in oktober begon, was het de bedoe
ling, dat ze twee jaar zou blijven. Als
zij vier jaar zou blijven, zou zij aan het
instituut Vincent d'lndy een graad in
de muziek kunnen halen, het zogenaam
de baccalaureaat.
De heer Diamant is aan meer oplei
dingen als leraar verbonden, onder an
dere aan de McGill-universiteit, „maar
het Vincent d'lndy is het beste. Ik ge
loof niet, dat er op dit continent iets
beters is".
Al zestien jaar lang geeft de heer
Diamant les aan leerlingen van het in
stituut Vincent d'lndy. In 1938 heeft
deze zoon van de gelijknamige befaam
de musicus en van een operazangeres
Nederland al verlaten om in het bui
tenland verder te studeren en al vijf
tien jaar lang heeft hij de Canadese na
tionaliteit (sinds vorig jaar bovendien
een Canadese onderscheiding voor aan
het land bewzen diensten). Toch
spreekt hij nog vlekkeloos Nederlands.
Hoe dat komt?
„Ik spreek het de hele dag met mijn
hond".
r|fc7V HAAG Over tien jaar is het gebied tussen Den Haag, Voorburg,
Leidschendam en Zoetermeer veranderd in één groot recreatiegebied.
Kosten meer dan 75 miljoen gulden. Een kleine één miljoen Nederlanders, die
wonen in een overbevolkt deel van ons land, moeten er ontspanning kunnen vin
den.
Dat is de wens van de werkcommissie Recreatiegebied 's-Gravenwoude, inge
steld in 1966 door Gedeputeerde Staten van Zuid-Holland en sindsdien onder
leiding van de gedeputeerde mevrouw mr. Chr. A. de Ruyter nijver aan het
werk.
Twee jaar lang heeft de commissie
met afgevaardigden uit de gemeenten
's-Gravenhage, Delft, Rijswijk, Leid
schendam, Zoetermeer, Wassenaar,
Voorschoten, Nootdorp, Pijnacker, Zoe-
terwoude en Voorburg gepraat met re
creatiedeskundigen.
Dat waren i.r E. K. F. Boswinkel
van Rijkswaterstaat, drs. G. van Es-
terik, facet-planoloog voor recreatie en
natuurbescherming van de Rijksplano
logische Dienst, en ir. H. P. Klaasen,
consulent voor de openluchtrecreatie
van het ministerie van C. R. en M.
Het resultaat van die besprekingen
wordt thans in de elf betrokken ge
meenten besproken en gewogen. Pas
daarna moet definitief worden beslist
hoe de kosten zullen worden verdeeld.
Tot 1980 moet meer dan zeventig mil
joen gulden worden geïnvesteerd,
waarvan Rijk en Provincie bijna 56
miljoen gulden voor hun rekening zul
len nemen. Het resterende bedrag,
vijftien miljoen gulden, zou Den Haag
moeten betalen. Bij de exploitatie,
drie miljoen gulden per jaar, wordt
gedacht aan provincie (vijftien procent),
Den Haag (vijftig procent) en overige
gemeenten (35 procent).
Recreatieweg
Het hele tienduizend hectaren grote
gebied kan worden opengelegd door
een recreatieweg die bij Kijkduin be
gint, met een grote boog door het re
creatieterrein loopt om bij de Wasse-
naarse Slag te eindigen. Bij de aanleg
van deze weg zal gebruik worden ge
maakt van bestaande wegen. Polder
wegen kunnen worden verbreed of van
groenstroken worden voorzien.
Enkele kleine recreatieplannen als
sportvelden, speeltuinen en tennispar
ken worden in het grote recreatieplan
opgenomen. Zo kan het plan om een
roeibaan te maken bij Delft zonder
moeite in het plan worden ingevoegd.
Tussen de Vliet en Rijksweg 4a
moet, volgens de werkcommissie, een
groot watersportgebied komen met
aansluiting op de Kager- en Braasse-
merplassen. Door zandwinning in een
aantal polders in de Vlietstreek wor
den de kosten van realisering gedrukt.
Het nieuwe wateroppervlak zal 165
hectaren groot worden, waarvan 35
hectaren ondiep water.
Er wordt naar gestreefd het water
sportgebied te stofferen met veel riet
en hier en daar een enkel eilandje. Er
is al een kampeerterrein voor water
sportliefhebbers geprojecteerd. Ook
zijn er plannen voor jachthavens, aan
legsteigers en misschien zelfs een „bo-
tel".
Bosvorming
Veel aandacht heeft de werkcom
missie besteed aan de bosvorming. Ten
oosten van Rijksweg 4a in de richting
Zoetermeer is een groot bos geprojec
teerd. Dat bos Roeleveen moet
duizend hectaren groot worden en zal
er uitzien als het Amsterdamse bos.
In het plan een voortzetting van
het rapport Recreatieruimten in Ne
derland van de toenmalige Rijksdienst
voor het Nationale Plan en de Zuidhol
landse nota Vrije uren in de vrije na
tuur is ook gedacht aan de jeugd.
In de directe omstreken van alle be
trokken gemeenten zullen speelgele-
genheden komen. Hierbij^fajllen voor
zieningen worden getrof«kvoor toe
zichthoudende moeders.
Omdat het aantal bewoners van de
elf gemeenten in 1980 ongeveer een
miljoen zal zijn, wordt rekening gehou
den met een „trek naar buiten" van on
geveer 45 procet. Een groot deel van
dit percentage meer dan de helft
zal volgens een onderzoek graag rust
en ontspanning zoeken in het recreatie
gebied 's-Gravenwoude. Dat betekent
op een vrije dag ruim tweehonderd
duizend Nederlanders in een recreatie
gebied van tienduizend hectare.
Voorlopig bestuderen de elf gemeen
ten de resultaten van de werkcommis
sie en wachten zij af wat hun gemeen
teraden erover te zeggen hebben.
Tn het goede Staphorst worden
plannen gesmeed tegen het week
blad Panorama, dat in 1 april de
aanleiding heeft gevonden om het
dorp op de hak te nemen. De meer
derheid van de Staphorsters voelt
zich ernstig gekwetst door de truc
foto's, die het weekblad daarvoor
nodig had.
Tot de foto's, die het hardst aan
kwamen, behoorden een prent van
een naakt over de straat springende
deerne en een plaat van een boer
in zondags pak met een exemplaar
van Playboy.
„Het is ongepast en schunnig en
bovendien oneerlijk", zei burgemees
ter mr. P. A. Nawijn in een raads
vergadering, waarin de afgevaardig
den in bloemrijke taal hun kritiek
oefenden.
De Egyptische minister van Bui
tenlandse Zaken, Mahmoud Riad, zal
in juni een bezoek brengen aan Neder
land. Hij komt op uitnodiging van mi
nister Luns die vorig jaar een bezoek
aari Egypte bracht.
oewel er over het congres van de
Chinese communistische partij
maar weinig naar buiten doordringt,
geeft radio-Peking voldoende aanwij
zingen op grond waarvan men zich een
idee kan vormen over de nieuwe sa
menstelling van deze bijeenkomst.
Opvallend is de plaats, die vice-pre
sident Lin Piao, de troonopvolger van
Mao Tse-toeng, inneemt. Zoals in 1956
de nu verjaagde en verdwenne Lioe
Sja-tsji dit deed, heeft hij nu de ope
ningsrede gehouden. Dit was meer dan
een simpel woord van welkom.
In een algemeen overzicht maakte
hij de balans op van drie jaar culture
le revolutie. Hieruit blijkt dat men
hem nu reeds volledig competent acht.
Zowel op het gebied van organisatie
als op dat van de ideologie.
Het congres, dat het hoogste gezags
orgaan van de partij is, toont verder
een merkwaardige mengeling van de
stokoude garde en jonge nieuwelingen
van de culturele revolutie.
De leiders uit 1920, toen de partij
duizend maal kleiner was dan nu, be
zetten nog altijd hun plaatsen boven
aan in de hiërarchie.
Van de vier grote stategen van de
burgeroorlog zijn er nog drie lid van
het hoofdbestuur. Dit zijn de maar
schalken Lin Piao (62), Lioe Potsjeng
(78) en Tsjen ji (68). De laatste, te
vens minister van Buitenlandse Za
ken, is ernstig ziek «n oefent al enke
le maanden geen enkele functie meer
uit.
Ook vindt men in het hoofdbestuur
de oude Toen Pi-woe (83), al twee
jaar plaatsvervangend president van
de republiek. Uit zijn plaats naast Mao
Tse-toeng kan men de conclusie trek
ken, dat een staatshoofd nog altijd on
ontbeerlijk wordt geacht en dat t.z.t.
ook iemand als zodanig zal worden
benoemd.
De afwezigheid van Teng Hsiao-ping
(69), de vroegere secretaris-generaal
van de partij, is opmerkelijk. Omdat
de aanvallen op hem al enige tijd ge
leden gestaakt zijn, dacht men hem op
zijn post te zullen zien terugkeren.
Veel talrijker zijn de nieuwelingen.
Vrijwel alle partijleiders uit Sjanghai
waar de culturele revolutie werd gebo
ren, hebben als dank hiervoor een
plaats in het hoofdbestuur gekregen.
In de commissies ziet men naast elk
aar de oude plaatselijke partijleiders
met de vertegenwoordigers van de fa
brieksarbeiders, van de proletarische
bevolkingslagen, van de boeren en van
andere partijorganisaties.
Voor het eerst zijn er ook vrouwen
organisaties vertegenwoordigd en ook
de Rode Garde. Het is een heterogeen
gezelschap, ongelijk in leeftijd en in
politieke ervaring.
De verschillen van mening tussen al
deze groepen zijn in de zes maanden
van voorbereiding kennelijk afge
zwakt. Het is nu de taak van het con
gres de hierdoor verkregen eenheid te
versterken.
China is daarmee duidelijk een in
stitutionele fase ingegaan. De herbouw
van de partij is duidelijk een voorspel
van die van de staat, van de binnen
landse organisatie en van haar ver
tegenwoordiging naar buiten.
n
rr
Dij de Amsterdamse uitgeverij H.
J. Paris N.V. is de Nederlandse
vertaling verschenen van „De sexuele
wildernis" door Vance Packard, schrij
ver van o.a. „De verborgen verlei
ders" en „De statuszoekers". In zijn
nieuwe boek, dat f 19,50 kost, brengt
Packard rapport uit over de hu'.dige
stand van zaken wat betreft de ge
slachtelijke betrekkingen tussen man
nen en vrouwen en hoe men staat te
genover de moderne, zich veranderen
de seksuele moraal. Hij heeft zijn be
vindingen opgedaan o.m. door een en
quête onder enkele duizenden studen
ten in de V.S., Canada, Engeland,
Duitsland en Noorwegen. Zijn visie op
de seksualiteit en meer in het bijzon
der op het huwelijk in de toekomst is
interessant genoeg om er kennis van
te nemen.
D Baarnse uitgeverij en drukkerij
N.V. Hollandia heeft in de serie ,.To-
neeïfonds Comoedia" een aanla. nieu
we toneelstukken in boekvorm uitge
bracht. Wij ontvingen: „De Stoelen"
(Les Chaises) door Eugène Ionesco:
„Wie van de heren?" (Laure et les
Jacques) door Gabriel Arout; „Ik
lach er om" (Present laughter) door
Noel Coward; „Een kwestie van aan
passen" (Period of adjustment) door
Tennessee Williams; „Dokter tegen
wil en dank" door Molière in moderne
vertaling van E. Dobbenberg; „Waan"
door Jean Baptiste; „Dog" door Jean
Baptiste en „De Voyeurs" door Jean
Baptiste. De prijs van de boekjes is
f 5,40, behalve van de laatste drie
(f 4,35).
Spaarpotje
