Van onze
leestafel
IN NOOD I
Maatschappij faalde in verlenen
van hulp aan man in crisis
Al voor de begrafenis was de kamer
weer verhuurd - snel en efficiënt
vraoy ri
„Op het terrein van het
geloof geen hobby's!"
l)r
DE TRAGISCHE DOOD VAN JOHAN VAN PRAAG
Onvoldoende reactie na
uren van alarmering
'f/ïo&cA
„Onregeerbaar"
Veel Nederlanders lijden
aan te hoge bloeddruk
O".
Acht jaar geëist tegen man
die zijn zoontje wurgde
Vakmanschap
is
meesterschap
L. van Bennekom
vrijgelaten
Vraag dat
proefnummer
BON
Oplichter gepakt
terwijl hij zat
te dommelen
AFZONDERING
VOLKOMEN JUIST
KALMEREN
„GEEN TIJD"
SLECHTER
HUISARTS
Bierkenners
vragen
TE DRUK9
ElISDELIJK
HET LAATSTE
DOSSIER
Dr. Ozinga waarschuwde goref.
predikanten voor „ketterijen"
MOOI STREVEN
„OM HEM ELLENDIG LEVEN TE BESPAREN
LAATTHVIS
ZATERDAG 12 APRIL
half elf donderdagmorgen
werd de 26-jarige elektricien
Johan van Praag op de Oosterbe-
graaf plaats in Amsterdam naar
zijn laatste rustplaats gebracht. In j
de namiddag van Goede Vrijdag
was hij uit een zolderraam (vier j
hoog) naast zijn kamertje in de j
Amsterdamse Henionystraat ge- j
sprongen. Een uur later was hij j
dood.
Het was het eind van een tra-
gisch leven, niet alleen veroorzaakt
door de geestesstructuur van Jo- j
han van Praag, maar ook door een j
jammerlijk falen van alle hulpin- j
stanties van deze maatschappij.
Zeer nadrukkelijk en bij herha-
ling was alarm geslagen. De reac-
tie kwam niet of onvoldoende.
Wat hier gebeurd is. geeft een j
beangstigend beeld van vereenza-
ming. wanhoop, formalisme, men-
selijke tekorten en toevallige om-
standigheden. die te zamen verhin-
derden, dat Johan van Praag een j
kans kreeg.
Wij geven die tragische feiten j
weer, niet om een sensationeel ver- j
haal te publiceren, maar omdat j
dergelijke rampzalige gevallen zich j
gemakkelijk kunnen herhalen, nu
het in onze moderne maatschappij
steeds vaker gebeurt, dat men
maar bitter weinig oog en oor
blijkt te hebben voor de nood van
medemensen in zijn naaste omge- j
ving. ..Daar zijn toch zeker de no-
dige instanties voor?" Jawel
VV7/> was Johan van Praag? In het kort: Hij werd geboren als zoon van een
(onbekende) ongehuwde moeder, die haar kind afstond. Zo kreeg hij
de naam van zijn voogd, de heer Van Praag in Hengelo. Johan had zich bijzon
der gehecht aan zijn stiefmoeder. Toen zij stierf, kwam hij in crisissituaties.
Na de komst van een tweede stiefmoeder ontstond onenigheid en verliet hij
Hengelo om zich nu definitief in de Amsterdamse Hemonystraat te vestigen.
Daar had ook zijn stiefbroer gewoondmaar die was naar Israël geëmigreerd.
Ook het contact met zijn voogd werd vrijwel geheel verbroken.
Hij kreeg steeds vaker depressieve en agressieve buien en hij had last van in
beeldingen. Hij werd onder meer behandeld in de Sinai-kliniek in Amersfoort
en het Wilhelminagasthuis in Amsterdam. Hij werd arbeidsongeschikt ver
klaard en ontving een uitkering van Sociale Zaken, terwijl hij medisch begeleid
werd door de GG en GD van Amsterdam.
et de famile bij wie hij een kamer
huurde, had hij geen contact. Zij
wilden hem kwijt omdat ze de kamer
huur van \eertig gulden per maand,
die Sociale Zaken betaalde, te laag von
den. Wel kon hij goed opschieten met
de 70-jarige mevr. C. Heuting, die op
dezelfde trap woont, en Harry Gorter,
die jaren zijn buurman was.
Zij zeggen: „Hij was zeer nauwgezet
en behulpzaam. Hij hield van klassie
ke muziek en literatuur. De medische
begeleiding leek nergens op. In al die
jaren is hier vrijwel nooit iemand ge
weest. Er werd bijvoorbeeld helemaal
niet gecontroleerd of hij zijn medicij
nen innam".
Gorter: „Het ergste vond ik wel dat
het Wilhelmina Gasthuis (het WG) hem
een keer een rapport over zichzelf mee
gaf voor een andere arts. Johan heeft
het gelezen en hij was er kapot van".
„Hij leefde in volkomen afzondering.
Zelfs voor mij als leek was duidelijk,
dat dit alleen maar slecht voor hem
was. Ik ben zelf nog eens naar het WG
geweest om te vragen hem beter te be
geleiden".
Een jaar geleden goot Johan van
Praag zijn oliekachel leeg en stichtte
hij een brand, die snel werd geblust. Hij
werd daarna enige tijd opgenomen in
het WG. De meeste crises werden ech
ter opgevangen door de zeventigjarige
mevr. Heuting.
Op Goede Vrijdag stormde hij om 9
spraak naar haar dochter gegaan om
een beetje op verhaal te komen. Hoe
het gesprek tussen de arts en Johan
van Praag is geweest is onbekend. De
arts vertrok en liet een briefje achter
waarop stond, dat hij zich na Pasen
(dinsdag) bij de dienst moest melden.
Hij vond de situatie kennelijk veront
rustend en hij moest het dossier van
zijn patiënt niet gekend hebben.
Om 17.30 uur kwam mevrouw Heuting
weer thuis en direct ging ze naar de
zolder. Juist toen ze boven kwam,
sprong Johan van Praag uit het raam.
Toen waren er binnen enkele minuten
vier auto's van politie en GG e GD
ter plaatse.
99
<9 9
Commentaar van Dr. J. M. van der
Valk, adjunct-directeur van het WG:
„het is moeilijk na te gaan in welke
bewoordingen precies is gereageerd,
maar in ieder geval is het volkomen
juist, dat naar de GG en GD is verwe
zen".
„Formeel"'zouden we zelfs buiten ons
boekje gaan, als wij daar heen waren
gegaan, waar we overigens helemaal
niet voor uitgerust zijn. De afdeling
i geestelijke hygiëne van de GG en GD
5heeft een speciale buitendienst, die du^-
zenden van dergelijke patiënten heeft.
p Wij verplegen alleen hier in het zieken-
huis."
Mevrouw C. Heuting (70) de TRIEST
enige die niet faalde. ..Het is een trieste geschiedenis. Wel-
11 -n OP Ooede Vni-
zag haar aan voor zijn overleden stief
moeder.
Mevrouw Heuting, zelf onder dokters
behandeling voor haar zenuwen, wist
Johan wat te kalmeren en in zijn bed
te krijgen. Toen ze weg wilde gaan.
greep hij haar vast en riep: „Ik moet
u iets doen. Ik ben zo bang. dat ik u
kwaad zal doen".
Mevrouw Heuting wis te ontkomen
en begon om half tien een reeks po
gingen om hulp te krijgen.
Mevrouw Heuting is, ondanks haar
70 jaar, zeer scherp van geest en om
dat ze zelf geen telefoon heeft, ging ze
naar buren om de GG en GD te waar
schuwen. Zij wist dat de medische be
handeling van Johan onder deze dienst
viel.
Zij legde nauwgezet en rustig uit wat
er aan de hand was. Het antwoord van
de GG en GD kwam erop neer, dat men
op deze dag (Goede Vrijdag) maar één
arts beschikbaar had. Deze had geen
tijd en als hij tijd had. zou hij niet
komen, want als mevrouw bang was of
zich bedreigd voelde, moest ze bij de
politie zijn.
Mevrouw Heuting belde hierop direct
het alarmnummer van de politie, maar
ze kreeg te verstaan dat de politie niets
kan doen zolang er niets gebeurd is,
zolang er geen strafbaar feit is gepleegd.
„We kunnen niet iedereen die bang
is een politieman meesturen".
Omdat zij Johan van Praag niet zo
lang alleen wilde laten, beklom mevr.
Heuting tussen de telefoongesprekken
door de vele trappen naar de zolder-
ADVERTENT1E
kamer. De toestand verergerde en de
dreigementen werden feller. Zij maakte
koffie en eten klaar en ze probeerde
achter de naam van de behandelende
arts te komen, maar dat lukte niet.
Omdat ze wist, dat hij de laatste keer
in het Wilhelmina Gasthuis was ver
pleegd, ging zij weer naar een telefoon
om het WG te bellen. Daar vroeg ze
naar dokter Bakker, die haar eens had
bezocht, maar ze kreeg de hoofdver
pleegster van paviljoen drie. Die ver
wees haar kortaf naar de GG en GD.
Opnieuw zocht mevrouw Heuting daar
op contact met deze dienst, maar' on
danks haar aandringen hield men daar
vol, dat er niemand kon komen.
Tussen vrijwel al deze telefoonge
sprekken door ging mevrouw Heuting
steeds terug naar Johan van Praag om
hem moed in te spreken, hem te ver
zorgen en te kalmeren. Zij was wel
bang, maar ze bleef kalm. De uren
vorderden en de situatie werd er alleen
maar slechter op.
Ten einde raad belde mevrouw Heu
ting vervolgens opnieuw het Wilhelmina
Gasthuis, waar ze dezelfde hoofdver
pleegster aan de telefoon kreeg. Pas
toen zei deze weer geïrriteerd, dat ze
Johan van Praag wel kende, omdat ze
een keer met hem had gevochten toen
hij daar werd verpleegd. Zij deelde mee
dat de behandelende arts Bakker inmid
dels daar niet meer werkte en ze ver
wees opnieuw naar de GG en GD of
de huisarts.
Omdat ze juist nog met de GG en
GD had gebeld, draaide mevrouw Heu
ting toen het nummer van haar eigen
i tiisarts. dokter II. M. van
op korte afstand in dezelfde straat
woont. Deze zei. dat hij het te druk
had en dat Van I raag geen patiënt van
hem was.
Mevrouw Heuting bood hem aan des
noods het bezoek privé te betalen. Zij
legde uit dat z». in een noodsituatie zat,
maar het mocht niet baten. Wel zei
dokter Van Dee. dat het geen kwaad
kon als ze Van Praag wat van haar
eigen zenuwtabletten gaf. Dat lukte,
maar het resultaat was niet merkbaar.
Aan het einde van haar krachten, bel
de mevrouw Heuting om half twee 's
middags (ze was onafgebroken bezig
geweest van 9 uur af) opnieuw met de
politie, nu met het bureau in haar
wijk: Pieter Aertsz-straat. De wacht
commandant van dit bureau was de eer
ste die inzag dat er snel gehandeld
moest worden. Terwijl mevrouw Heu
ting aan de telefoon wachtte belde hij
de GG en GD, waar men toen beloof
de iemand te sturen.
dag een zondagse dienst, zodat weinig
mensen beschikbaar waren. Hierdoor
kon misschien het betreffende dossier
niet worden gehaald. Ik kan dit niet
beoordelen".
„Er zijn hier wel eens artsen en
maatschappelijk werksters van het WG
die patiënten met wie een band is ont
staan, thuis opzoeken. Dat is natuurlijk
goed, maar formeel gesproken gaan we
dan buiten ons boekje".
Om 16.00 uur kwam er inderdaad een
arts van de GG en GD. Mevrouw Heu
ting was eerder volgens haar af-
Dokter H. M. J. van Dee. huisarts
van mevrouw Heuting, wonend op één
minuut afstand. „Ik acht het ethisch
niet oorbaar in de praktijk te komen
van een collega. Ik heb het bovendien
al veel te druk met mijn eigen patiën
ten. Ik ken Van Praag niet".
„Ja, ik ben er wel over gebeld en ik
heb naar de GG en GD verwezen. Als
ik er aan begin patiënten van collega's
te behandelen, moet ik morgen mis
schien wel naar Haarlem. Ik begin er
eenvoudig niet aan".
Dokter J. Allema. adjunct-directeur
van de GG en GD: „Ik weet alles van
de hele zaak af, maar ik geef geen en
kele informatie. Daartoe ben ik aileen
bereid als ik nadrukkelijk opdracht
krijg van de betreffende wethouder".
Mevrouw Heuting was een van de
weinigen die donderdag de begrafenis
bijwoonde. „Het is het laatste wat ik
voor hem kan doen. Ik ben er nog steeds
van overtuigd dat hij met een betere
begeleiding gered had kunnen worden".
„Als de instanties en de deskundigen
iets van deze zaak leren, is er toch nog
iets bereikt. Het is mijn enige argu
ment om deze verklaring af te leggen",
aldus de enige in deze tragedie die niet
faalde, maar met bewonderenswaardi
ge moed optrad.
„Volgens ae recherche zou ik het niet
overleefd hebben, als ik niet zo kalm
was gebleven. Achteraf begrijp ik dat
zelf niet, want ik was erg bang".
„De recherche heeft ook de betref-
gende arts van de GG en GD gespro
ken. Die heeft gezegd dat hij hem ze
ker had laten weghalen als hij deze af
loop had kunnen vermoeden. Dat be
grijp ik nog het minst. Zo'n man is toch
deskundig. Men heeft toch een uitge
breid dossiei bij de dienst", aldus me
vrouw Heuting.
De gemeente Amsterdam heeft in
middels de bezittingen van Johan van
Praag laten weghalen. Ze moeten wor
den geveild om de begrafeniskosten te
dekken.
Nog voor de begrafenis was de ka
mer van Johan van Praag al weer
verhuurd. Wat dat betreft functio
neert onze maatschappij snel en doel
treffend.
BERLIJN De 22-jarige Nederland
se fotograaf Lood van Bennekom, die
sinds april vorig jaar wegens mensen
smokkel in een Oostberlijnse gevange
nis zat opgesloten, is (vrijdag) op vrije
voeten gesteld.
Van Bennekom heeft zijn straf van
twee jaar en negen maanden niet uit
gezeten. Een lid van de Nederlandse
militaire missie haalde hem vrijdagmid
dag in Oost-Berlijp af.
Ruud Stemau, evenals Lood vari Ben
nekom tot twee jaar en negen maan
den gevangenisstraf veroordeeld, werd
op 20 maart vervroegd in vrijheid ge
steld. Een week later was Sternau een
van de getuigen in de zaak tegen de
kelner J. H. en de koopman G. K.. die
zich voor de Amsterdamse rechtbank
moesten verantwoorden wegens ver
duistering van paspoorten, waaronder,
die van Va^ Bennekom en Stemau.
ADVERTENTIE
Leest u graag? Ziet u graag
unieke illustraties?
Hebt u een brede belangstel
ling ook voor andere dingen
dan de krant?
Hebt u studerende kinderen?
Dan móet u méér weten van
de geprogrammeerde encyclo
pedie in 120 wekelijkse afleve
ringen.
Een bij-de-tijdse-formule
voor bij-de-tijdse-mensen!
Vul nu meteen de bon in.
Dan ontvangt u zonder enige ver
plichting omgaand een proefnum
mer en uitgebreide inlichtingen. Stuur
de bon in een open envelop zonder
postzegel die betalen wij aan
Het Weten Waard
Antwoordnummer 100 Utrecht
Naam:
Adres:
Plaats:
verzoekt zonder enige verplichting gra- j
I tis toezending van een proefnummer
■van Het Weten Waard.
„Op terrein van geloof geen hobby's"
UTRECHT „Natuurlijk is het ge
weldig, wanneer deskundigen probe
ren de dingen uit de bijbel voor de
mensen te verduidelijken, maar zjj
moeten niet in ketterijen vervallen".
Dr. mr. J. Ozinga (58), predikant in
Lunteren, voorzitter van de NCRV en
voorzitter van de Vereniging van Ge
reformeerde Kerken in Nederland,
vindt van zichzelf dat hij noch pro
gressief noch conservatief is. „Ik be
wandel de middenweg", zegt hij.
Woensdag hief hij in Utrecht een
vermanende vinger tijdens een con
gres van ongeveer zeshonderd gere
formeerde predikahten.
„Modernisering van de bijbel, ver
duidelijking voor de gelovigen, is een
mooi streven. Maar het geloof is een
zenuwachtige aangelegenheid", waar
schuwde hij zijn gereformeerde ge
hoor.
Later verduidelijkte hij: „Vroeger
had je bepaalde angstinboezemende
standpunten. Die standpunten kwamen
eigenlijk voort uit de hobby's van ge
reformeerde deskundigen. Maar alle
moderne standpunten dreigen nu ook
weèr hobby's, u kunt het ook kette
rijen noemen, te worden".
„Kijk", zegt hij, „het ndet gebrui
ken van de pil en het niet voetballen
op zondag heeft natuurlijk niets te
maken met christelijkheid of geloof.
Maar alle modernisten en vernieuwers
moesten ervoor waken, dat zij de per
soonlijke visie van de gelovigen niet
aantasten".
Vindt hij angst en zenuwachtig
heid in het geloof dan niet uit den bo
ze?
„Natuurlijk wel. maar als je de bij
bel wilt verduidelijken, dan moet je dat
niet doen met als argument dat de men
sen thans vrijer en blijer zullen gaan
geloven."
„Als men onze Schriftbeschouwing
gaat vervangen, dan loop je het risico,
dat ook het nieuwe gecanoniseerd zal
worden, dat het een stempel zal krijgen
als: zo is het en niet anders. Maar in
derdaad, ook ik vind dat de klassieke
heidense angst voor het geloof zo snel
mogelijk moet verdwijnen."
„Geloven" zegt dr. mr. Ozinga „is
niet het bezigzijn met jezelf, maar met
wat anderen doen of hebben gedaan.
Afhankelijkheid dus. Alle ketterijen uit
het heden en verleden zijn terug te
brengen tot een poging de onafhanke
lijkheid te herstellen."
„Dat gebeurt ook nu weer in de ver
nieuwingsdrang, die velen in zich voe
len. Maar laten zij oppassen dat zij
geen nieuwe ketterijen begaan. Die
ketterijen kunt u ook hobby's noemen.
Maar het geloof is geen terrein voor
hobby's."
Dr. mr: J. OZINGA
ie Haagse Post, een „Hollandsch
Weekblad" dat zo gewend is de din
gen rechtuit te zeggen, vindt (bij monde
van hoofdredacteur W. L. Brugsma) dat
het land al onregeerbaar is geworden.
Brugsma schrijft:
„Op een paar bekwame en mee
vallende ministers na (Klompé, Po
lak, Bakker, Veringa) is het kabi
net-De Jong ver onder de maat ge
bleken. Het is er met zijn finan-
cieel-economisch beleid in geslaagd
een complete jaarlijkse loonsverho
ging in drie maanden tijds door
prijsstijgingen te laten opsouperen".
„Pas als de oppositie de storm
bal hijst kondigt de regering in pa
niek een prijzenstop af. Vergeleken
bij deze schertsvertoning van het
duo Witteveen De Block, was het
beleid van het paar Vondeling
Den Uyl een wonder van verant
woordelijke spaarzaamheid".
Brugsma zegt verderop:
„De regering-De Jong die in een
behoorlijk werkende democratie al
ten val zou zijn gebracht, blijft ge
woon aan de macht bij de gratie
van de onregeerbaarheid van het
land. Omdat 'niemand is gebaat bij
een crisis'."
„Tegenover de coalitie-De Jong
staat geen hanteerbaar alternatief.
Maar de regerende coalitie is ook
al niet meer hanteerbaar. Nu niet
omdat zij de zaken uit de hand
laat lopen. Straks nog veel minder
als de inflatiecorrectie op de inkom
stenbelasting aan de orde komt".
„De VVD heeft zich aan die ver
laging van negenhonderd miljoen
gulden vastgebeten; de confessio
nele partijen weten dat het niet kan.
Biesheuvel vooral weet dat, als hij
voor die verlaging tekent, de ARP
explodeert: zijn radicalen pakken
dat niet. Maar Biesheuvel heeft
geen zin om als enige regerings
partner tegen die verlaging te stem
men, omdat hij de wrok van de be
lasting betalende kiezer vreest".
Vandaar dat Biesheuvel, volgens
Brugsma, de brandende lont in han
den wil duwen van de waarschijn
lijk weer spoedig als fractieleider
terugkerende Mellema.
„Toen de ploeg-De Jong begon
aan wat zij onder regeren verstaat,
liet men van meet af aan weten,
dat men er niet voor zou terug
schrikken te licht bevonden minis
ters nog tijdens de rit over boord
te kieperen. Dat zou nu al voor de
minister van Financiën (Witteveen)
en voor de premier (De Jong) moe
ten gelden."
In Den Haag is op 60-jarige leeftijd
commissaris J. Kalf overleden,
waarnemend hoofdcommissaris en hoofd
van de dienst Algemene Zaken van de
Haagse politie. De heer Kalf had eind
deze maand wegens het bereiken van
de pensioengerechtigde leeftijd afscheid
zullen nemen uit de politiedienst.
DEN HAAG. Op een van de Haag
se stations heeft de spoorwegrecherche
de 53-jarige classificeerder C. G. aan
gehouden, die ervan wordt verdacht
zich sinds augustus vorig jaar in een
aantal plaatsen in het land aan oplich
ting te hebben schuldig gemaakt. De
man was in augustus jl. niet van proef
verlof teruggekeerd in „De Kruisberg"
te Doetinchem, waar hij een straf uit
zat wegens ongeveer 35 gevallen van
oplichting.
Uit een voorlopig verhoor is geble
ken, dat de man een nog onbekend aan
tal malen gereflecteerd heeft op adver-
tentiesT waarin kosthuizen werden aan
geboden. Hij ging er dan heen, sliep
er een nacht en probeerde er achter
te komen wat voor kostbare zaken als
tv-toestellen of bankstellen de bewo
ners niet bezaten. Hij bood hun aan
daarvoor te zorgen, als hij wat hand
geld meekreeg.
Tot nu toe staat vast. dat hij deze
wijze om aan geld te komen met suc
ces heeft toegepast in Ede, Amsterdam,
Utrecht, Haarlem en Den Haag.
De spoorwegrecherche kon de man
aanhouden op het station H.S. in Den
Haag, waar hij op een bankje wat zat
te dommelen. ^Iaandag zal hij aan de
officier van Justitie worden voorgeleid.
AMSTERDAM Miljoenen mensen in Nederland Igden aan hoge bloeddruk.
Een particulier onderzoek van een huisarts heeft zelfs aangetoond, dat vijftig
procent van zijn patiënten een hoge bloeddruk heeft. In verreweg de meeste ge
vallen ongeveer 85 a 90 procent is de oorzaak psychisch. Daarom heeft de
psychosomatische behandeling de laatste jaren een belangrijke plaats ingenomen.
Dit vertelde de Amsterdamse psychiater dr. H. Musaph aan het begin van een
driedaags internationaal symposium, dat door de Nederlandse sociëteit voor psy
chosomatisch onderzoek in de hoofdstad wordt gehouden.
In zijn openingswoord zei de heer Musaph, dat de studie van de hoge bloeddruk
de laatste jaren een sterke stimulans heeft gekregen door de ontwikkeling in de
ruimtevaart. Door de frequente medische controle bij de ruimtevaarders is een
enorme techniek ontwikkeld in het registreren van de lichaamstemperatuur,
de bloeddruk en andere lichaamsfuncties.
AMSTERDAM Aeht jaar gevange
nisstraf met aftrek van voorarrest en
terbeschikkingstelling van de regering
heeft de officier van Justitie bij de Am
sterdamse rechtbank vrijdag tegen de
25-jarige Hilversumse plaatwerker J. H.
J. M. geëist wegens moord op zijn 21
maanden oude zoontje Hans.
Verdachte, die volledig bekende, had
zijn zoontje, op wie hij erg gesteld
was, met zijn beide handen gewurgd.
M. had dit gedaan omdat hij dacht, dat
het jongetje door het gedrag van zijn
vrouw, die een paar keer met een bar
keeper was uitgeweest, een ellendig le
ven tegemoet zou gaan en hij hem dit
wou besparen.
Zelf was M. op 16 november van het
vorig jaar naar de politie gegaan. Hij
had gezegd: „Ik kom aangifte doen
van moord. Ik heb mijn zoontje ver
moord. Ik heb het met mijn handen ge
daan. Het ligt in de auto die voor de
deur staat". En inderdaad trof de re
cherche het lijkje in de voor het politie
bureau staande auto van M. aan.
Tussen verdachte en zijn 20-jarige
vrouw was enkele dagen voor de fatale
datum onenigheid ontstaan omdat de
vrouw 's nachts heel laat thuis was ge
komen. Zij had omgang met een vrien
din, die M. niet beviel. De vrouw had
verteld uit te zijn gegaan in Kortenhoef
en met een andere man te zijn meege-
weest. Verdachte had toen het dreige
ment geuit., dat als zij nog een keer zou
weggaan hij het kind zou vermoorden.
Op de 15e november vroeg een vriend
aan verdachte of hij wist. dat zijn
vrouw het met een ander hield. Thuis
vertelde M. zijn vrouw hetgeen de
vriend had gezegd. Zij gaf toe de avond
tevoren met de andere man te zijn uit
gegaan. „Wij zijn met z'n vieren uitge
weest. meer niet", zo verklaarde zij
ter. zitting. Tussen de barkeeper en haar
was verder niets voorgevallen, ant
woordde zij op een nadrukkelijke vraag
van de president. Wel was er een beet
je gevrijd.
De vrouw vertelde, dat M. niet huise
lijk is. „Hij zit elke avond in de kroeg".
Zij wilde ook wel eens een verzetje. Om
dat het haar verveelde, was zij met
haar vriendin en een zuster naar Kor
tenhoef gegaan, waar zij kennis had ge
kregen aan de barkeeper.
In de nacht van de 15 de op de 16 de
had M. het plan om zijn zoontje te do
den uitgedacht. De volgende morgen
had hij eerst zijn vrouw en haar zuster
naar de kapper gebracht en was toen
met Hans naar het gemeentelijk sport
park gereden, waar hij nog een tijdje
met hem had gespeeld. Op een gegeven
moment dacht hij: Nu moet er maar
een einde aan komen en had hij zijn
zoontje gewurgd.
„Ik dacht mijn huwelijk loopt kapot
en ik wil mijn kind de gestichten be
sparen", aldus verdachte, die zelf op
jonge leeftijd zijn ouders had verloren
en in pleeggezinnen en gestichten was
opgevoed.
M. werd in het psychiatrisch rapport
een zeer gesloten natuur genoemd, die
sprak over het kind als zijn bezit, waar
over hij eigenmachtig kon beschikken.
Toen hij zijn daad pleegde, was hij
sterk verminderd toerekenbaar. D<
raadsman pleitte voor een uiterste cle
mentie in deze vreemde en uiterst ver
bijsterende zaak.
De rechtbank doet 25 april uitspraak.