Van onze leestafel IN NOOD I Maatschappij faalde in verlenen van hulp aan man in crisis Al voor de begrafenis was de kamer weer verhuurd - snel en efficiënt vraoy ri „Op het terrein van het geloof geen hobby's!" l)r DE TRAGISCHE DOOD VAN JOHAN VAN PRAAG Onvoldoende reactie na uren van alarmering 'f/ïo&cA „Onregeerbaar" Veel Nederlanders lijden aan te hoge bloeddruk O". Acht jaar geëist tegen man die zijn zoontje wurgde Vakmanschap is meesterschap L. van Bennekom vrijgelaten Vraag dat proefnummer BON Oplichter gepakt terwijl hij zat te dommelen AFZONDERING VOLKOMEN JUIST KALMEREN „GEEN TIJD" SLECHTER HUISARTS Bierkenners vragen TE DRUK9 ElISDELIJK HET LAATSTE DOSSIER Dr. Ozinga waarschuwde goref. predikanten voor „ketterijen" MOOI STREVEN „OM HEM ELLENDIG LEVEN TE BESPAREN LAATTHVIS ZATERDAG 12 APRIL half elf donderdagmorgen werd de 26-jarige elektricien Johan van Praag op de Oosterbe- graaf plaats in Amsterdam naar zijn laatste rustplaats gebracht. In j de namiddag van Goede Vrijdag was hij uit een zolderraam (vier j hoog) naast zijn kamertje in de j Amsterdamse Henionystraat ge- j sprongen. Een uur later was hij j dood. Het was het eind van een tra- gisch leven, niet alleen veroorzaakt door de geestesstructuur van Jo- j han van Praag, maar ook door een j jammerlijk falen van alle hulpin- j stanties van deze maatschappij. Zeer nadrukkelijk en bij herha- ling was alarm geslagen. De reac- tie kwam niet of onvoldoende. Wat hier gebeurd is. geeft een j beangstigend beeld van vereenza- ming. wanhoop, formalisme, men- selijke tekorten en toevallige om- standigheden. die te zamen verhin- derden, dat Johan van Praag een j kans kreeg. Wij geven die tragische feiten j weer, niet om een sensationeel ver- j haal te publiceren, maar omdat j dergelijke rampzalige gevallen zich j gemakkelijk kunnen herhalen, nu het in onze moderne maatschappij steeds vaker gebeurt, dat men maar bitter weinig oog en oor blijkt te hebben voor de nood van medemensen in zijn naaste omge- j ving. ..Daar zijn toch zeker de no- dige instanties voor?" Jawel VV7/> was Johan van Praag? In het kort: Hij werd geboren als zoon van een (onbekende) ongehuwde moeder, die haar kind afstond. Zo kreeg hij de naam van zijn voogd, de heer Van Praag in Hengelo. Johan had zich bijzon der gehecht aan zijn stiefmoeder. Toen zij stierf, kwam hij in crisissituaties. Na de komst van een tweede stiefmoeder ontstond onenigheid en verliet hij Hengelo om zich nu definitief in de Amsterdamse Hemonystraat te vestigen. Daar had ook zijn stiefbroer gewoondmaar die was naar Israël geëmigreerd. Ook het contact met zijn voogd werd vrijwel geheel verbroken. Hij kreeg steeds vaker depressieve en agressieve buien en hij had last van in beeldingen. Hij werd onder meer behandeld in de Sinai-kliniek in Amersfoort en het Wilhelminagasthuis in Amsterdam. Hij werd arbeidsongeschikt ver klaard en ontving een uitkering van Sociale Zaken, terwijl hij medisch begeleid werd door de GG en GD van Amsterdam. et de famile bij wie hij een kamer huurde, had hij geen contact. Zij wilden hem kwijt omdat ze de kamer huur van \eertig gulden per maand, die Sociale Zaken betaalde, te laag von den. Wel kon hij goed opschieten met de 70-jarige mevr. C. Heuting, die op dezelfde trap woont, en Harry Gorter, die jaren zijn buurman was. Zij zeggen: „Hij was zeer nauwgezet en behulpzaam. Hij hield van klassie ke muziek en literatuur. De medische begeleiding leek nergens op. In al die jaren is hier vrijwel nooit iemand ge weest. Er werd bijvoorbeeld helemaal niet gecontroleerd of hij zijn medicij nen innam". Gorter: „Het ergste vond ik wel dat het Wilhelmina Gasthuis (het WG) hem een keer een rapport over zichzelf mee gaf voor een andere arts. Johan heeft het gelezen en hij was er kapot van". „Hij leefde in volkomen afzondering. Zelfs voor mij als leek was duidelijk, dat dit alleen maar slecht voor hem was. Ik ben zelf nog eens naar het WG geweest om te vragen hem beter te be geleiden". Een jaar geleden goot Johan van Praag zijn oliekachel leeg en stichtte hij een brand, die snel werd geblust. Hij werd daarna enige tijd opgenomen in het WG. De meeste crises werden ech ter opgevangen door de zeventigjarige mevr. Heuting. Op Goede Vrijdag stormde hij om 9 spraak naar haar dochter gegaan om een beetje op verhaal te komen. Hoe het gesprek tussen de arts en Johan van Praag is geweest is onbekend. De arts vertrok en liet een briefje achter waarop stond, dat hij zich na Pasen (dinsdag) bij de dienst moest melden. Hij vond de situatie kennelijk veront rustend en hij moest het dossier van zijn patiënt niet gekend hebben. Om 17.30 uur kwam mevrouw Heuting weer thuis en direct ging ze naar de zolder. Juist toen ze boven kwam, sprong Johan van Praag uit het raam. Toen waren er binnen enkele minuten vier auto's van politie en GG e GD ter plaatse. 99 <9 9 Commentaar van Dr. J. M. van der Valk, adjunct-directeur van het WG: „het is moeilijk na te gaan in welke bewoordingen precies is gereageerd, maar in ieder geval is het volkomen juist, dat naar de GG en GD is verwe zen". „Formeel"'zouden we zelfs buiten ons boekje gaan, als wij daar heen waren gegaan, waar we overigens helemaal niet voor uitgerust zijn. De afdeling i geestelijke hygiëne van de GG en GD 5heeft een speciale buitendienst, die du^- zenden van dergelijke patiënten heeft. p Wij verplegen alleen hier in het zieken- huis." Mevrouw C. Heuting (70) de TRIEST enige die niet faalde. ..Het is een trieste geschiedenis. Wel- 11 -n OP Ooede Vni- zag haar aan voor zijn overleden stief moeder. Mevrouw Heuting, zelf onder dokters behandeling voor haar zenuwen, wist Johan wat te kalmeren en in zijn bed te krijgen. Toen ze weg wilde gaan. greep hij haar vast en riep: „Ik moet u iets doen. Ik ben zo bang. dat ik u kwaad zal doen". Mevrouw Heuting wis te ontkomen en begon om half tien een reeks po gingen om hulp te krijgen. Mevrouw Heuting is, ondanks haar 70 jaar, zeer scherp van geest en om dat ze zelf geen telefoon heeft, ging ze naar buren om de GG en GD te waar schuwen. Zij wist dat de medische be handeling van Johan onder deze dienst viel. Zij legde nauwgezet en rustig uit wat er aan de hand was. Het antwoord van de GG en GD kwam erop neer, dat men op deze dag (Goede Vrijdag) maar één arts beschikbaar had. Deze had geen tijd en als hij tijd had. zou hij niet komen, want als mevrouw bang was of zich bedreigd voelde, moest ze bij de politie zijn. Mevrouw Heuting belde hierop direct het alarmnummer van de politie, maar ze kreeg te verstaan dat de politie niets kan doen zolang er niets gebeurd is, zolang er geen strafbaar feit is gepleegd. „We kunnen niet iedereen die bang is een politieman meesturen". Omdat zij Johan van Praag niet zo lang alleen wilde laten, beklom mevr. Heuting tussen de telefoongesprekken door de vele trappen naar de zolder- ADVERTENT1E kamer. De toestand verergerde en de dreigementen werden feller. Zij maakte koffie en eten klaar en ze probeerde achter de naam van de behandelende arts te komen, maar dat lukte niet. Omdat ze wist, dat hij de laatste keer in het Wilhelmina Gasthuis was ver pleegd, ging zij weer naar een telefoon om het WG te bellen. Daar vroeg ze naar dokter Bakker, die haar eens had bezocht, maar ze kreeg de hoofdver pleegster van paviljoen drie. Die ver wees haar kortaf naar de GG en GD. Opnieuw zocht mevrouw Heuting daar op contact met deze dienst, maar' on danks haar aandringen hield men daar vol, dat er niemand kon komen. Tussen vrijwel al deze telefoonge sprekken door ging mevrouw Heuting steeds terug naar Johan van Praag om hem moed in te spreken, hem te ver zorgen en te kalmeren. Zij was wel bang, maar ze bleef kalm. De uren vorderden en de situatie werd er alleen maar slechter op. Ten einde raad belde mevrouw Heu ting vervolgens opnieuw het Wilhelmina Gasthuis, waar ze dezelfde hoofdver pleegster aan de telefoon kreeg. Pas toen zei deze weer geïrriteerd, dat ze Johan van Praag wel kende, omdat ze een keer met hem had gevochten toen hij daar werd verpleegd. Zij deelde mee dat de behandelende arts Bakker inmid dels daar niet meer werkte en ze ver wees opnieuw naar de GG en GD of de huisarts. Omdat ze juist nog met de GG en GD had gebeld, draaide mevrouw Heu ting toen het nummer van haar eigen i tiisarts. dokter II. M. van op korte afstand in dezelfde straat woont. Deze zei. dat hij het te druk had en dat Van I raag geen patiënt van hem was. Mevrouw Heuting bood hem aan des noods het bezoek privé te betalen. Zij legde uit dat z». in een noodsituatie zat, maar het mocht niet baten. Wel zei dokter Van Dee. dat het geen kwaad kon als ze Van Praag wat van haar eigen zenuwtabletten gaf. Dat lukte, maar het resultaat was niet merkbaar. Aan het einde van haar krachten, bel de mevrouw Heuting om half twee 's middags (ze was onafgebroken bezig geweest van 9 uur af) opnieuw met de politie, nu met het bureau in haar wijk: Pieter Aertsz-straat. De wacht commandant van dit bureau was de eer ste die inzag dat er snel gehandeld moest worden. Terwijl mevrouw Heu ting aan de telefoon wachtte belde hij de GG en GD, waar men toen beloof de iemand te sturen. dag een zondagse dienst, zodat weinig mensen beschikbaar waren. Hierdoor kon misschien het betreffende dossier niet worden gehaald. Ik kan dit niet beoordelen". „Er zijn hier wel eens artsen en maatschappelijk werksters van het WG die patiënten met wie een band is ont staan, thuis opzoeken. Dat is natuurlijk goed, maar formeel gesproken gaan we dan buiten ons boekje". Om 16.00 uur kwam er inderdaad een arts van de GG en GD. Mevrouw Heu ting was eerder volgens haar af- Dokter H. M. J. van Dee. huisarts van mevrouw Heuting, wonend op één minuut afstand. „Ik acht het ethisch niet oorbaar in de praktijk te komen van een collega. Ik heb het bovendien al veel te druk met mijn eigen patiën ten. Ik ken Van Praag niet". „Ja, ik ben er wel over gebeld en ik heb naar de GG en GD verwezen. Als ik er aan begin patiënten van collega's te behandelen, moet ik morgen mis schien wel naar Haarlem. Ik begin er eenvoudig niet aan". Dokter J. Allema. adjunct-directeur van de GG en GD: „Ik weet alles van de hele zaak af, maar ik geef geen en kele informatie. Daartoe ben ik aileen bereid als ik nadrukkelijk opdracht krijg van de betreffende wethouder". Mevrouw Heuting was een van de weinigen die donderdag de begrafenis bijwoonde. „Het is het laatste wat ik voor hem kan doen. Ik ben er nog steeds van overtuigd dat hij met een betere begeleiding gered had kunnen worden". „Als de instanties en de deskundigen iets van deze zaak leren, is er toch nog iets bereikt. Het is mijn enige argu ment om deze verklaring af te leggen", aldus de enige in deze tragedie die niet faalde, maar met bewonderenswaardi ge moed optrad. „Volgens ae recherche zou ik het niet overleefd hebben, als ik niet zo kalm was gebleven. Achteraf begrijp ik dat zelf niet, want ik was erg bang". „De recherche heeft ook de betref- gende arts van de GG en GD gespro ken. Die heeft gezegd dat hij hem ze ker had laten weghalen als hij deze af loop had kunnen vermoeden. Dat be grijp ik nog het minst. Zo'n man is toch deskundig. Men heeft toch een uitge breid dossiei bij de dienst", aldus me vrouw Heuting. De gemeente Amsterdam heeft in middels de bezittingen van Johan van Praag laten weghalen. Ze moeten wor den geveild om de begrafeniskosten te dekken. Nog voor de begrafenis was de ka mer van Johan van Praag al weer verhuurd. Wat dat betreft functio neert onze maatschappij snel en doel treffend. BERLIJN De 22-jarige Nederland se fotograaf Lood van Bennekom, die sinds april vorig jaar wegens mensen smokkel in een Oostberlijnse gevange nis zat opgesloten, is (vrijdag) op vrije voeten gesteld. Van Bennekom heeft zijn straf van twee jaar en negen maanden niet uit gezeten. Een lid van de Nederlandse militaire missie haalde hem vrijdagmid dag in Oost-Berlijp af. Ruud Stemau, evenals Lood vari Ben nekom tot twee jaar en negen maan den gevangenisstraf veroordeeld, werd op 20 maart vervroegd in vrijheid ge steld. Een week later was Sternau een van de getuigen in de zaak tegen de kelner J. H. en de koopman G. K.. die zich voor de Amsterdamse rechtbank moesten verantwoorden wegens ver duistering van paspoorten, waaronder, die van Va^ Bennekom en Stemau. ADVERTENTIE Leest u graag? Ziet u graag unieke illustraties? Hebt u een brede belangstel ling ook voor andere dingen dan de krant? Hebt u studerende kinderen? Dan móet u méér weten van de geprogrammeerde encyclo pedie in 120 wekelijkse afleve ringen. Een bij-de-tijdse-formule voor bij-de-tijdse-mensen! Vul nu meteen de bon in. Dan ontvangt u zonder enige ver plichting omgaand een proefnum mer en uitgebreide inlichtingen. Stuur de bon in een open envelop zonder postzegel die betalen wij aan Het Weten Waard Antwoordnummer 100 Utrecht Naam: Adres: Plaats: verzoekt zonder enige verplichting gra- j I tis toezending van een proefnummer ■van Het Weten Waard. „Op terrein van geloof geen hobby's" UTRECHT „Natuurlijk is het ge weldig, wanneer deskundigen probe ren de dingen uit de bijbel voor de mensen te verduidelijken, maar zjj moeten niet in ketterijen vervallen". Dr. mr. J. Ozinga (58), predikant in Lunteren, voorzitter van de NCRV en voorzitter van de Vereniging van Ge reformeerde Kerken in Nederland, vindt van zichzelf dat hij noch pro gressief noch conservatief is. „Ik be wandel de middenweg", zegt hij. Woensdag hief hij in Utrecht een vermanende vinger tijdens een con gres van ongeveer zeshonderd gere formeerde predikahten. „Modernisering van de bijbel, ver duidelijking voor de gelovigen, is een mooi streven. Maar het geloof is een zenuwachtige aangelegenheid", waar schuwde hij zijn gereformeerde ge hoor. Later verduidelijkte hij: „Vroeger had je bepaalde angstinboezemende standpunten. Die standpunten kwamen eigenlijk voort uit de hobby's van ge reformeerde deskundigen. Maar alle moderne standpunten dreigen nu ook weèr hobby's, u kunt het ook kette rijen noemen, te worden". „Kijk", zegt hij, „het ndet gebrui ken van de pil en het niet voetballen op zondag heeft natuurlijk niets te maken met christelijkheid of geloof. Maar alle modernisten en vernieuwers moesten ervoor waken, dat zij de per soonlijke visie van de gelovigen niet aantasten". Vindt hij angst en zenuwachtig heid in het geloof dan niet uit den bo ze? „Natuurlijk wel. maar als je de bij bel wilt verduidelijken, dan moet je dat niet doen met als argument dat de men sen thans vrijer en blijer zullen gaan geloven." „Als men onze Schriftbeschouwing gaat vervangen, dan loop je het risico, dat ook het nieuwe gecanoniseerd zal worden, dat het een stempel zal krijgen als: zo is het en niet anders. Maar in derdaad, ook ik vind dat de klassieke heidense angst voor het geloof zo snel mogelijk moet verdwijnen." „Geloven" zegt dr. mr. Ozinga „is niet het bezigzijn met jezelf, maar met wat anderen doen of hebben gedaan. Afhankelijkheid dus. Alle ketterijen uit het heden en verleden zijn terug te brengen tot een poging de onafhanke lijkheid te herstellen." „Dat gebeurt ook nu weer in de ver nieuwingsdrang, die velen in zich voe len. Maar laten zij oppassen dat zij geen nieuwe ketterijen begaan. Die ketterijen kunt u ook hobby's noemen. Maar het geloof is geen terrein voor hobby's." Dr. mr: J. OZINGA ie Haagse Post, een „Hollandsch Weekblad" dat zo gewend is de din gen rechtuit te zeggen, vindt (bij monde van hoofdredacteur W. L. Brugsma) dat het land al onregeerbaar is geworden. Brugsma schrijft: „Op een paar bekwame en mee vallende ministers na (Klompé, Po lak, Bakker, Veringa) is het kabi net-De Jong ver onder de maat ge bleken. Het is er met zijn finan- cieel-economisch beleid in geslaagd een complete jaarlijkse loonsverho ging in drie maanden tijds door prijsstijgingen te laten opsouperen". „Pas als de oppositie de storm bal hijst kondigt de regering in pa niek een prijzenstop af. Vergeleken bij deze schertsvertoning van het duo Witteveen De Block, was het beleid van het paar Vondeling Den Uyl een wonder van verant woordelijke spaarzaamheid". Brugsma zegt verderop: „De regering-De Jong die in een behoorlijk werkende democratie al ten val zou zijn gebracht, blijft ge woon aan de macht bij de gratie van de onregeerbaarheid van het land. Omdat 'niemand is gebaat bij een crisis'." „Tegenover de coalitie-De Jong staat geen hanteerbaar alternatief. Maar de regerende coalitie is ook al niet meer hanteerbaar. Nu niet omdat zij de zaken uit de hand laat lopen. Straks nog veel minder als de inflatiecorrectie op de inkom stenbelasting aan de orde komt". „De VVD heeft zich aan die ver laging van negenhonderd miljoen gulden vastgebeten; de confessio nele partijen weten dat het niet kan. Biesheuvel vooral weet dat, als hij voor die verlaging tekent, de ARP explodeert: zijn radicalen pakken dat niet. Maar Biesheuvel heeft geen zin om als enige regerings partner tegen die verlaging te stem men, omdat hij de wrok van de be lasting betalende kiezer vreest". Vandaar dat Biesheuvel, volgens Brugsma, de brandende lont in han den wil duwen van de waarschijn lijk weer spoedig als fractieleider terugkerende Mellema. „Toen de ploeg-De Jong begon aan wat zij onder regeren verstaat, liet men van meet af aan weten, dat men er niet voor zou terug schrikken te licht bevonden minis ters nog tijdens de rit over boord te kieperen. Dat zou nu al voor de minister van Financiën (Witteveen) en voor de premier (De Jong) moe ten gelden." In Den Haag is op 60-jarige leeftijd commissaris J. Kalf overleden, waarnemend hoofdcommissaris en hoofd van de dienst Algemene Zaken van de Haagse politie. De heer Kalf had eind deze maand wegens het bereiken van de pensioengerechtigde leeftijd afscheid zullen nemen uit de politiedienst. DEN HAAG. Op een van de Haag se stations heeft de spoorwegrecherche de 53-jarige classificeerder C. G. aan gehouden, die ervan wordt verdacht zich sinds augustus vorig jaar in een aantal plaatsen in het land aan oplich ting te hebben schuldig gemaakt. De man was in augustus jl. niet van proef verlof teruggekeerd in „De Kruisberg" te Doetinchem, waar hij een straf uit zat wegens ongeveer 35 gevallen van oplichting. Uit een voorlopig verhoor is geble ken, dat de man een nog onbekend aan tal malen gereflecteerd heeft op adver- tentiesT waarin kosthuizen werden aan geboden. Hij ging er dan heen, sliep er een nacht en probeerde er achter te komen wat voor kostbare zaken als tv-toestellen of bankstellen de bewo ners niet bezaten. Hij bood hun aan daarvoor te zorgen, als hij wat hand geld meekreeg. Tot nu toe staat vast. dat hij deze wijze om aan geld te komen met suc ces heeft toegepast in Ede, Amsterdam, Utrecht, Haarlem en Den Haag. De spoorwegrecherche kon de man aanhouden op het station H.S. in Den Haag, waar hij op een bankje wat zat te dommelen. ^Iaandag zal hij aan de officier van Justitie worden voorgeleid. AMSTERDAM Miljoenen mensen in Nederland Igden aan hoge bloeddruk. Een particulier onderzoek van een huisarts heeft zelfs aangetoond, dat vijftig procent van zijn patiënten een hoge bloeddruk heeft. In verreweg de meeste ge vallen ongeveer 85 a 90 procent is de oorzaak psychisch. Daarom heeft de psychosomatische behandeling de laatste jaren een belangrijke plaats ingenomen. Dit vertelde de Amsterdamse psychiater dr. H. Musaph aan het begin van een driedaags internationaal symposium, dat door de Nederlandse sociëteit voor psy chosomatisch onderzoek in de hoofdstad wordt gehouden. In zijn openingswoord zei de heer Musaph, dat de studie van de hoge bloeddruk de laatste jaren een sterke stimulans heeft gekregen door de ontwikkeling in de ruimtevaart. Door de frequente medische controle bij de ruimtevaarders is een enorme techniek ontwikkeld in het registreren van de lichaamstemperatuur, de bloeddruk en andere lichaamsfuncties. AMSTERDAM Aeht jaar gevange nisstraf met aftrek van voorarrest en terbeschikkingstelling van de regering heeft de officier van Justitie bij de Am sterdamse rechtbank vrijdag tegen de 25-jarige Hilversumse plaatwerker J. H. J. M. geëist wegens moord op zijn 21 maanden oude zoontje Hans. Verdachte, die volledig bekende, had zijn zoontje, op wie hij erg gesteld was, met zijn beide handen gewurgd. M. had dit gedaan omdat hij dacht, dat het jongetje door het gedrag van zijn vrouw, die een paar keer met een bar keeper was uitgeweest, een ellendig le ven tegemoet zou gaan en hij hem dit wou besparen. Zelf was M. op 16 november van het vorig jaar naar de politie gegaan. Hij had gezegd: „Ik kom aangifte doen van moord. Ik heb mijn zoontje ver moord. Ik heb het met mijn handen ge daan. Het ligt in de auto die voor de deur staat". En inderdaad trof de re cherche het lijkje in de voor het politie bureau staande auto van M. aan. Tussen verdachte en zijn 20-jarige vrouw was enkele dagen voor de fatale datum onenigheid ontstaan omdat de vrouw 's nachts heel laat thuis was ge komen. Zij had omgang met een vrien din, die M. niet beviel. De vrouw had verteld uit te zijn gegaan in Kortenhoef en met een andere man te zijn meege- weest. Verdachte had toen het dreige ment geuit., dat als zij nog een keer zou weggaan hij het kind zou vermoorden. Op de 15e november vroeg een vriend aan verdachte of hij wist. dat zijn vrouw het met een ander hield. Thuis vertelde M. zijn vrouw hetgeen de vriend had gezegd. Zij gaf toe de avond tevoren met de andere man te zijn uit gegaan. „Wij zijn met z'n vieren uitge weest. meer niet", zo verklaarde zij ter. zitting. Tussen de barkeeper en haar was verder niets voorgevallen, ant woordde zij op een nadrukkelijke vraag van de president. Wel was er een beet je gevrijd. De vrouw vertelde, dat M. niet huise lijk is. „Hij zit elke avond in de kroeg". Zij wilde ook wel eens een verzetje. Om dat het haar verveelde, was zij met haar vriendin en een zuster naar Kor tenhoef gegaan, waar zij kennis had ge kregen aan de barkeeper. In de nacht van de 15 de op de 16 de had M. het plan om zijn zoontje te do den uitgedacht. De volgende morgen had hij eerst zijn vrouw en haar zuster naar de kapper gebracht en was toen met Hans naar het gemeentelijk sport park gereden, waar hij nog een tijdje met hem had gespeeld. Op een gegeven moment dacht hij: Nu moet er maar een einde aan komen en had hij zijn zoontje gewurgd. „Ik dacht mijn huwelijk loopt kapot en ik wil mijn kind de gestichten be sparen", aldus verdachte, die zelf op jonge leeftijd zijn ouders had verloren en in pleeggezinnen en gestichten was opgevoed. M. werd in het psychiatrisch rapport een zeer gesloten natuur genoemd, die sprak over het kind als zijn bezit, waar over hij eigenmachtig kon beschikken. Toen hij zijn daad pleegde, was hij sterk verminderd toerekenbaar. D< raadsman pleitte voor een uiterste cle mentie in deze vreemde en uiterst ver bijsterende zaak. De rechtbank doet 25 april uitspraak.

Digitale periodieken - Gemeentearchief Veenendaal

De Vallei | 1969 | | pagina 7