Zuid-Holland krijgt primeur centraal mobilofoonnet in de nieuwe generatie van Mercedes-Benz Europa groter zien dan het BOEKENNIEUWS Politieke gezindheid van sociologen Rijwielexport naar Amerika Zauler Kootwijk van toenemend belang ivor Rijkspolitie Jhr. mr. P. van Meeuwen: Rauter staat in mijn geheugen gegrift Mini-enquête in Amsterdam Variabel Bereikbaar IMPORT Problemen Bezwaren Zware boetes AUTOMOBIELBEDRIJF DE VRIES N.V. Boeiende biografie VERGETEN BLOEDBAD GROOT HART BRUIDSFOTO'S LAMMETJES Kopenhagen we weten in E Concerns Mary Bryant WOENSDAG 16 APRIL 1969 \^oor de politie in ons land begint over enkele weken een nieuw tijdperk als in Zuid-Holland het eerste over koepelende mobilofoonnet in bedrijf komt. De politie overschrijdt daarmee de drempel naar de tijd, waarin met slechts één druk op de knop een algemene actie onderno men kan worden. In een groot gebied kunnen door die ene schakeling alle gescheiden communicatie-systemen van rijks- en gemeente politie met elkaar worden verbonden. Een snel optreden wordt dan onmiddellijk mogelijk. De nieuwe apparatuur stelt alle plaatselijke politiekorp sen in staat het eigen mobilifoonnet direct op het centrale alarmeringssysteem in te schakelen. Bij omvangrijke rampen, massale verkeersopstoppingen, grote ongelukken, bij overvallen en ontvluchtingen, krijgen politie en even tueel andere hulpdiensten gegevens en instructies van één man. Het systeem is echter zo variabel, dat niet alleen een alge mene oproep of een voor allen geldende mededeling kan worden gedaan. In eigen kring of groep kan men zeer selec tief te werk gaan. Men kan langs een bepaalde route alleen de surveillancewa gens en individuele politiemensen met portofoons attent ma ken op een bepaalde auto of persoon. Men kan als het moet van een ander gebied uit één enkele post alarmeren, omdat alleen op die pek een snelle actie direct gewenst is. De Politie Verbindings Dienst is van 1967 af met de ontwik keling van dit plan bezig geweest. Na Zuid-Holland komt al gauw het regionale net rondom Arnhem in de lucht, gevolgd door het overkoepelende net in de provincie Utrecht. In totaal komen er zestien tot zeventien van deze netten, waarmee zonder enig tijdverlies alle instanties in het hele land met elkaar verbonden kunnen worden. De totale uit bouw ervan zal eind volgend jaar of begin 1971 worden vol tooid. Tegelijk met deze ontwikkeling in de verbindingen van de politie, wordt de volledige automatisering van het eigen po- litie-telexnet bestudeerd. Ook daarvan wordt veel tijdwinst verwacht in het optreden tegen ongeluk en misdaad. In de bollenstreek wordt tijdens het komende bollenseizoen weer een andere opmerkelijke ontwikkeling merkbaar. De rijkspolitie van Lisse, Sassenheim en Hillegom krijgen dan de beschikking over een eigen portofoonnet, waarmee elke individuele politieman in de bollenstreek bereikbaar is. Spectaculair zyn ook de proeven die nu in Kootwijk worden genomen. De laatst overgebleven zendermast waarmee voor de oorlog de radio-telefonische verbinding „Hallo Bandoeng" tot stand werd gebracht, is ook al bjj de politieverbindingen in ons land ingelijfd. DEN HULST De Amerikaanse maatschappij „Seedman Internatio nal Corporation en de NV „Union Rijwielfabriek" in Den Hulst (O.) staan op het punt een langlopend contract te sluiten, waarbij het Ne derlandse bedrijf tenminste 75.000 rijwielen per jaar gaat leveren aan de Verenigde Staten. Als gevolg hier van zal de exportomzet van „Union" volgend jaar stijgen tot zes miljoen gulden. „Union" levert reeds 60.000 rijwielen per jaar aan de Verenig de Staten. Ze is de grootste rijwielexporteur van Nederland. Volgens de gegevens vanaf september 1968 neemt dit be drijf nu al 65 procent van de gehele Nederlandse rijwielexport voor zijn rekening. De rijwielorder uit Ame rika voor „Union" betreft, evenals voorgaande orders, een met zijn ho- gé stuur en speciaal geplaatst za del van de in Nederland gangbare modellen afwijkend type, dat voor al door jeugdige Amerikanen wordt gebruikt. Het Amerikaanse contract biedt „Union" een interessante mogelijk heid tot produktievergroting op lan ge termijn. Hoewel in het buiten land de rijwielindustrie rekent met eenheden van een miljoen rijwielen, zijn in Nederland produktie-eenhe- den van 100.000 rijwielen zeer groot. Naar dit niveau heeft „Union" zich nu ontwikkeld, hetgeen ook noodza kelijk is voor het handhaven van een plaats voor het Nederlandse rij wiel op de eigen markt. De import van buitenlandse rijwielen in Ne derland is in drie jaar gestegen van 90.000 tot 190.000 stuks. „Union" (met driehonderd man personeel) meent nu dat ze door haar aanmer kelijke exportvergroting, waarmee een verdere automatisering van de produktie gepaard gaat, in staat is scherpere prijsconcurrentie te bie den. ADVERTENTIE In de periode dat de PTT deze mast ter beschikking van de politieverbin- dingsdienst (PVD) heeft gesteld, wor den met allerlei apparaten proeven ge nomen via deze meer dan tweehonderd meter hoge zendermast. „Het ziet er naar uit", aldus ir. E. Kroeze, hoofd van de PVD, „dat Hallo Bandoeng zal ihrio worden gebruikt voor de mobilofoon verbinding met de Porsches van de spe ciale verkeersgroep der Rijkspolitie. Nu de Porsches steeds verder uitzwer men, en straks nieuwe wegen in de sur veillance van de Porsches worden opge nomen, zal de reikwijdte van dit radio contact veel groter moeten worden". Op het ogenblik rijden de Porsches al tot Breda, en via Vianen komen zij al bij Den Bosch en soms nog verder. Straks komen de E-8 naar Twente en de nieuwe rijksweg naar Zwolle en naar Limburg er bij. Ook voor de regionale verbindingsnetten kan deze zendmast belangrijk worden. Voor een doorver binding met de buurlanden zal hij ech ter niet worden gebruikt. De wens van de politie in Limburg om zo spoedig mogelijk 'n directe verbinding te krijgen met de politie in het Duitse en Belgische grensgebied, is niet te verwezenlijken met de directe koppeling op de verschil lende mobilofoonnetten. In alle drie landen wordt juist met opzet met een totaal verschillend sys teem gewerkt om elkaar niet te storen. Daarom ook zijn de frequenties zover mogelijk uit elkaar gelegd. De Duitse politie werkt met Duplex; de Belgische met Simplex gecombineerd met semi- duplex en de Nederlandse politie werkt met uitsluitend semi-duplex. Via een regionaal net zal het koppe len slechts mogelijk zijn als over de grens in beide landen een onderstation van het Nederlandse overkoepelende net wordt geplaatst. In dat station kan ween met de druk op de knop worden doorverbonden. Ofschoon dit technisch wel te verwe zenlijken zou zijn, zijn aan een alarm systeem over de grenzen veel andere problemen verbonden. Allereerst is er verschil in optreden en tactiek, voorts is er de kwestie van de bevelvoering en dan is er ook nog het taalverschil. „Dit zijn allemaal beleidszaken, die boven mijn technische inbreng uit gaan", zegt ir. Kroeze. Intussen heeft het openbaar ministe rie in Limburg rechtstreeks contact op genomen met de politie-autoriteiten in Duitsland en België. De bankroof in Susteren, waarbij de rovers ontkwa men door de Belgische grens over te vluchten, was daarvoor de aanleiding Over en weer is toegezegd, dat de problemen zou bestuderen. Al is dan voor technicus Kroeze niets onmogelijk, hij stelt zich voorzichtig op. Aan het gebruik van openbare wetten voor telefoon, telex en mobilofoon, kle ven grote bezwaren. v.Dat blijkt nu-in Engeland",- zo zegt hij. „Banken en juy/elierszaken, die ook daar steeds meer met berovingen en overvallen te kampen hebben, maken een slim gebruik van het feit, dat het alarmsysteem van de politie daar via het openbare telefoonnet loopt. Met een vrij eenvoudig apparaatje hebben tal van juweliers hun zaak onmerkbaar op het alarmsysteem van de politie aan gesloten". „Het gevolg is nu, dat door technische onvolkomenheden 98 pet. van de alarm- Een nieuw „tijdperk" voor de politie breekt aan: razendsnel optreden wordt binnenkort mo gelijk. meigingen die binnenkomen loos alarm blijken te zijn. Dat wil zeggen: steeds weer opnieuw rukt de politie tevergeefs uit. Ik wil onze politie voor die ramp bewaren", In'Engeland bestrijdt men dit euvel met zware boetes voor valse alarmerin gen. In omgekeerde richting zou de heer Kroeze openbare media willen ge bruiken voor politiedoeleinden. Het ver zenden van foto's via de vijf ongebruik te beeldlijnen in de marge van de tele visie, heeft zijn nut en bruikbaarheid bewezen. Nu zou de heer Kroeze proe ven \yillen nemen met oproepen voor de politie tijdens de gewone radio-uitzen dingen. „Het is zonder meer mogelijk bood schappen tijdens de gewone uitzendin gen in te spreken, die de gewone luiste raar niet kan horen. De politie kan deze berichten en mededelingen ontvangen met een speciaal apparaatje. Het is zelfs helemaal niet duur", zegt ir. Kroeze glunderend. ADVERTENTIE DE VRIES verzorgt uw ontdekkingsrit Perfektie is een belevenis. Dat ontdekt u tijdens een proef rit in een Mercedes-Benz. De wagens staan bij ons tot uw beschikking: rijden en informeren verplicht u uiteraard tot niets. Maar u bent wel aan uzelf verplicht om nu kennis te maken met de nieuwe generatie van Mercedes-Benz. En straks met onze perfekte service. Apeldoorh, Amersfoortseweg 15 tel. 05760-1 59 50 Harderwijk, Thorbeckelaan 47, tel. 03410 - 42 55 3 Fr zijn in de loop der jaren al heel wat boeken verschenen over doktoren en verpleegsters. Het zie kenhuis blijkt onuitputtelijke bron van inspiratie te zijn voor schrijvers en schrijfsters. En de boeken wor den gretig gelezen door ontelbaren. Aan deze rij is er onlangs een toe gevoegd. Een heel goede. Dorothy Clarke Wilson, de echtgenote van een methodistisch predikant uit Oro- no in de Amerikaanse staat Maine die reeds eerder een biografie schreef over de beroemde dr. Ida Scudder, stichtster van de christelij ke medische hogeschool en het zie kenhuis Vellore in India heeft zich thans gewijd aan een biografie van Mary Verghese. Het is een bijzonder lezenswaardig boek geworden over 'n jonge vrouw uit Zuid-India, die haar jonge leven in dienst stelt van de lijdende mensheid in de jonge zelfstandige staat India. Kort na het behalen van haar dokterstitel over komt haar een ernstig ongeluk, waardoor zij verlamd raakt. Haar langdurig verblijf in ziekenhuizen, haar moeizaam verlopende revalida tie en de haast bovenmenselijke strijd om haar leven inhoud te ge ven en iets te betekenen voor de lijdende mensen wordt in dit boek boeiend en zonder opsmuk verhaalt. De Nederlandse vertaling is van M.T.T. Schreuder-Bolt. De oorspron kelijke titél luidt „Take my hands, the remarkable story of dr. Mary Verghese". Het boek is uitgegeven door het Boekencentrum n.v. in Den Haag. pleidooTvoor begrijpelijk recht „TJTij moeten niet in een ivoren toren gaan zitten", zegt jhr. mr. P. van Meeuwen (70) als hij in de stilte van zijn kasteel in Ulestra- ten (Zuid-Limburg) terugblikt op zijn rijk geschakeerde rechterlijke loopbaan. Daarmee wil hij betogen dat de rechtspraak voor zover mogelijk 'n zaak van het volk dient te zijn be grijpelijk en opvoedend door 'n goe de voorlichting van het publiek. „Zoals onlangs bij het proces van Hans van Z. in Utrecht", zegt hij waarderend. Op 27 maart klapte jhr. mr. P. van Meeuwen de wetboeken voorgoed dicht toen hij na twaalf jaar afscheid nam als kantonrechter te Heerlen. „Het is uitstekend dat wij er op zeventigjarige leeftijd uitgaan. Want je weet zelf niet wanneer je het niet zo goed doet". Tienduizend vonnissen. Jhr. mr. P. van Meeuwen wil ze zo snel moge lijk vergeten. „In een strafzaak zie je een mens danig in zijn hemd staan", zegt hij. „Je vonnist en je vergeet". Maar als zijn gedachten door het grijs verleden dwalen, ontmoeten zij telkens weer die man, die haar scherp in zijn geheugen staat ge grift Rauter, de SS-generaal, die hij vlak na de bevrijding als president van het bijzondere hof voor oorlogs rechtspraak in Den Haag ter dood veroordeelde en die ook geëxecu teerd werd. Ook nu, na twintig jaar, is hij er ten volle van overtuigd dat Rauter de dood verdiende: „Rauter was ver antwoordelijk voor de orde en rust in Nederland. Als hij meende dat er iets broeide, liet hij bij voorbaat tien tallen burgers doodschieten. Wille keurige mensen, die echter met Duitse Gründlichkeit werden uitge zocht. Hij heeft zich tijdens het pro ces als een leeuw verdedigd". „Het is het enige door mij uit gesproken doodvonnis dat is uit gevoerd. Als de rechters toen de wil van het volk hadden gevolgd was er een bloedbad ontstaan. Vele terdoodveroordeelden hebben hun leven te danken aan de gratie, die wellicht onder invloed van koningin Wilhelmina in hogere regionen werd verleend". Toen de bijzondere rechtspraak was beëindigd, werd jhr. mr. P. van Meeuwen raadsheer bij het gerechts hof yan Den Haag. Eerder was hij kinderrechter in Den Bosch geweest. „Als ik in Den Haag was geble ven, was ik president van het hof geworden, geheel in de lijn van de familietraditie. Mijn vader was lid van de Hoge Raad, mijn grootvader president van het Bossche Hof. Ons buitengoed De Vliek in Ulestraten trok mijn vrouw en mij echter zo aan, dat ik kantonrechter in Heerlen ben geworden". „De charme van deze functie lag in het rechtstreekse contact met de mensen. De verdachte is voor het kantongerecht veel kwetsbaarder. Verontwaardigde mensen, die een zaak laten voorkomen omdat zij menen ten onrechte een bekeuring te hebben gekregen, verliezen uit het oog, dat de bewijslast op hen rust. Meestal is het moeilijk te bewijzen dat je onschuldig bent". „Soms sprak ik verdachten vrij. In de andere gevallen probeerde ik ze zo goed mogelijk uit te leggen waaro zij werden veroordeeld". „Hoe onnozel een zaak ook is, zij weegt zwaar voor het rechtsgevoel van de Nederlander. Als men het recht goed wil toepassen, moet men blijk geven van een groot hart en naastenliefde". Toch is er een aspect, dat hem niet loslaat: „Soms waren de be langen van de gemeenschap zo in het geding, dat ik zeer streng straf te. Een droevige plicht waaraan ik niet kon ontkomen. Als lid var de Eerste Kamer heb ik er voor ge pleit in de wet de mogelijkheid van bewaring te openen". „In Engeland kent men dit sys teem. Mensen, die een permanente bedreiging van de gemeenschap vor men, moeten zo lang als nodig in een inrichting verblijven, waar zij goed worden verzorgd, maar waar geen vlucht mogelijk is". Hij zuigt bedachtzaam aan zijn pijp en laat zijn blik rusten in het arcadische landschap dat Huize de Vliek omgeeft: een zonovergoten dal met boompartijen en brede, glooiende gazons, die afdalen naar vijvers waar zwanen en waterhoen tjes in het bronwater spelevaren. Het is een geliefkoosde plek voor het maken van bruidsfoto's, maar alleen de paartjes van Ulestraten hebben er toegang. „Je zou het een privilege kunnen noemen", zegt jhr. mr. P. van Meeuwen. Zijn echtgenote, die uit het ban kiersgeslacht Van Lanschot stamt, heeft de zorg voor het landgoed en de levende have. Het fokken van Shetland pony's en Texelse scha pen betekent voor haar een liefheb berij, die een groot deel v in de dag en nu in de lente ook pachte- lijke uren in beslag neemt. „Geboorten verlopen soms moei lijk. Daarom sta ik voortdurend klaar om te helpen", zegt "zij. In de wei ravotten al dertig lammetjes en binnen enkele weken worden negen tien ponyveulens verwacht. Haar man gaat zich nu wijden aan* zijn appelboomgaard. De lange rijen boeken met wetten en juris prudentie en de talloze dossiers rus ten in zijn werkkamer. yiiiiiiilliMliliuiil nHmiuiHiiiiiiiiiiuiiiiMtiiiiiiimnHiiiiiiiiMnniiriiiuiiNiiiiiifiiii Nederland dat er een Benelux is en dat wij daarenboven met Bel gië, Luxemburg. Italië, West-Du its- land en Frankrijk in de Europese Economische Gemeenschap (EEG) zitten. We weten ook dat er een Europese Vrijhandelsassociatie (EVA) is. eind 1959 als antwoord op de EEG op Britse aandrang gesticht door zeven andere Europese landen, waaronder Noorwegen en Denemarken. We weten opperbest dat Groot- Brittannië, spil van de EVA, wan hopig poogt de EEG binnen te ko men en dat Frankrijk dat tegen houdt. Wat weten we van de problemen van Engelands partners in die EVA? Antwoord: een bitter schijntje. Dit zou één van de oorzaken daar van kunnen zijn: Er is de laatste jaren, ondanks alle moeilijkheden, kibbelarijen en vertragingen in de EEG, een merkwaardige Westeuro- pese hovaardij ontstaan die ons in die zes landen er steeds weer toe brengt, dat samenstel van zes lan den „Europa" te noemen terwijl 't maar een deel van West- en Zuid- Europa omvat. Er verschijnen vaak prima! boeken die bijv. tot titel hebben „Europa onderweg" of „The new Europeans", maar die al leen maar over die zes landen gaan, en niet over Europa. 't Is waar: als men in Timboek- toe woont beschouwt men Timboek- toe als centrum van het heelal; als men in Narvik woont is Narvik dat centrum en wij in de zes landen, zogeheten „Europeanen", hebben ons aangewend de EEG te zien als het Europa. Begrijpelijk, ook nog om dat die EEG onze welvaart in de zes landen sterk heeft bevorderd. De Gaulle is de enige die het over „een Europa van de Atlantische oceaan tot de Oeral" heeft en dat als verre toekomstvisie. Bij de vaak schier eindeloze twist gesprekken over Engelands toetre ding tot de EEG wordt altijd weer de indruk gewekt dat het daarbij inderdaad alléén over Engeland gaat. De namen van bijvoorbeeld Noor wegen en Denemarken vallen bijna miers van Denemarken, Finland. Noorwegen en Zweden tot instelling van een „zware" ambtelijke com missie die ruimere mogelijkheden voor Scandinavische samenwerking moest onderzoeken. Begin dit jaar verscheen van die commissie een rapport van duizend pagina's en daarmee is in principe de Noordse Economische Unie of Nordek of hoe het kind straks officieel heten gaat 'eigenlijk al geboren. Het rapport wordt nog druk besproken, maar „men" gaat ervan uit dat die Noord se Unie realiteit wordt. Deels is zij het trouwens al. Op menig gebied was er immers al een soort eenheid: een vrije arbeidsmarkt in Scandina vië is er een voorbeeld van. Tussen twee haakjes: het mag onze nationa le trots strelen, dat Benelux iet of wat model heeft gestaan voor deze Noordse Unie. Een goed deel van het Deense be drijfsleven is in principe enthousiast voor de plannen, al is er hier en daar beduchtigheid over onderdelen ervan. Een belangrijk bedrijf als Unilever was de ambtelijke en poli tieke ontwikkeling trouwens voor en kwam, onafhankelijk van die samen werking op regeringsniveau, onlangs tot stichting van een Scandinavische directie (Denemarken, Finland, Zwe den, Noorwegen niet; daar heeft Unilever haast geen belangen). Overweging: „De afschaffing van de douane-barrières tussen deze lan den, die nu bijna is voltooid, heeft het voor Unilever mogelijk gemaakt in de toekomst de drie landen als één markt te beschouwen". Meer vormen van samenwerking in het bedrijfsleven zijn er al lan ger: de Zweedse Volvo-autofabrieken hebben fabrieken voor onderdelen in Noorwcjen en Denemarken, de luchtvaartmaatschappij SAS is een gemeenschappelijke zaak van Dene marken, Noorwegen en Zweden, ve le Deense bedrijven hebben filialen in Zweden en omgekeerd etc. T eidt die vorming van een Noord se Unie, gezien ook het boven-' staande, niet tot de kans voor ver der isolement van de Scandinavi sche landen in plaats van het omge keerde dat wordt beoogd? In Lon den meenden we kort geleden een dergelijke beduchtheid te bespeu ren. P. Nyboe Andersen, Denemarkens minister van Economische Zaken nooit. Soms lijkt -het-of wij, „Euro,p ,f koel nuchter; ^eer precies formule- noonon" .4;ö crownrm voor zijn ministerschap hoog- stelt het onomwonden: peanen", .die Scandinaviërs gewoon' vergeten... Terwijl toch Denemarken en Noorwegen al in 1961 gevraagd hebben, tegelijk met Groot-Brittan- nië, de EEG binnen te mogen ko men en echt niet om hun Londen- se vrienden te plezieren! IT" om in Kopenhagen, Denemarkens joyeuse, tintelend-levendige en oergezellige hoofdstad en al na en kele gesprekken leert men dit: a. De Denen verlangen nog veel sterker en algemener dan de Brit ten om tot de EEG te worden toege laten; in Engeland vindt men nog flinke groepen die ertegen zijn, hier slechts kleine groepjes; b. De Denen zijn gegriefd en diep teleurgesteld over de minimale aan dacht die zij in West-Europa vinden voor de Deense en trouwens voor de hele Scandinavische proble men; c. Het kost de Denen, verder van het Westeuropese kibbelveld ver wijderd dan wij, moeite zich voor te stellen dat het zowel politieke als economische motieven zijn die ertoe leiden dat Groot-Brittannië en dus Denemarken en Noorwegen die hun aanvrage tot lidmaatschap aan de Britse hebben gekoppeld buiten de club der zes landen wordt ge houden. d. In Scandinavië zijn sedert kort belangrijke, bij ons zo goed als on bekende ontwikkelingen gaande die zijn opgezet om ertoe te leiden dat de Scandinavische landen binnen afzienbare tijd vóór de EEG aan vaardbaar zijn. Dat althans is de hoop. - - en jaar geleden, op 22 april 1968, besloten in Kopenhagen de pre- rènd, voor leraar Er is geen reden voor die vrees want uitgangspunt van de Noordse Unie is juist: de mogelijkheden voor toetreding tot de EEG vergroten. Men wil geen nieuwe blokvorming, maar het tegendeel. „Het doel van Denemarkens marktpolitiek", zegt hij, „is nog zoals het al vele jaren is geweest een brede Europese oplossing op de vroegst mogelijke datum. Natuur lijk handhaaft de regering de Deen se aanvrage voor een lidmaatschap van de EEG. Wat dat betreft is er totaal geen verschil tussen deze re gering (een coalitie van Conserva tieve, Sociaal-liberale en Liberale partij) en de vorige (de socialisti sche, die van 1954 tot 1968 aan het bewind was). Hij zegt het ons duide lijk: „De achtergrond van het initia tief tot een Noordse Unie was de ver traging in de Europese integratie die nog steeds het gevolg is van Frank-* rijks veto in december 1967 over En gelands toelating. En doel is: de Scandinavische landen voor te be reiden op deelneming in een uitge- breidde gemeenschappelijke Euro pese markt in zulke vormen als over eenkomen met hun individuele wen sen". Jawel én ook hun individuele mogelijkheden! Kunnen de Zweden het in overeenstemming brengen met hun neutraliteitspolitiek? En hoe ver laten de Russen de Finnen speel ruimte? Interessante vragen bepaald niet alleen voor de Scandinaviërs maar voor iedere Europeaan die Europa groter wil zien dan „de zes landen". i N HtwtHTinwHffiitttnmmHmmiimi.wM imwttymnHwtumiminmmmm AMSTERDAM Meestal wordt verondersteld, dat sociologen tame lijk „links georiënteerd" zijn in po litiek opzicht. In hoeverre dit beves tigd wordt door de resultaten van een onder de deelnemers aan de „Sociale Academiale" gehouden en quête, blykt uit de volgende cijfers: 29,5 procent gaf de voorkeur aan de PvdA, met hoge cijfers voor Am sterdam en Groningen. De PSP kreeg 22,5 pet. van de stemmen en 17.3 pet. ging naar D'66. De KVP, VVD en AR moesten het doen met 0,6, 5,2 en 1,8 procent. Ook de CPN kwam niet hoger dan 1,8 procent, terwijl de PPR 9,8 pet. voor zich won. Ruim 11 pet. stemde niet. Het onderzoek werd gehouden on der de ruim 200 deelnemers aan het congres, dat de Nederlandse federa tie van universitaire studievereni gingen in de sociaal-culturele we tenschappen in Amsterdam vorige week heeft gehouden met als on derwerp „Macht en de strijd tussen machthebbers en machtelozen". Uit vragen over de actuele machts verhoudingen bleek, dat door de deelnemers de grootste macht werd toegekend aan grote concerns. Daar na volgen de overheid, politiek» partijen, vakbonden, kerken en ten slotte de zelfstandige middenstand. Gevraagd naar de gewenste situatie, werden de politieke partijen boven aan de lijst geplaatst, gevolgd door de overheid, vakbonden, zelfstandi ge middenstand, de grote concerns en kerken. Opvallend in het cijfermateriaal t.a.v. de machtsverdeling in de uni versiteit is de gelijke positie, die men wenst voor hoogleraren, staf leden en studenten. De machtsposi tie van de curator komt in de ogen van de aanstaande sociologen op de derde plaats. Daarachter volgt de Studenten Vakbeweging en als laat ste komen de gezelligheidsverenigin gen. Bij de Uitgeverij C. de Boer jr. te Bussum verscheen het tweede deel van de trilogie over het leven van Mary Bryant van Anthonie van Kampen, waarover wij bij het ver schijnen van het eerste deel in. dit blad uitvoerig schreven.

Digitale periodieken - Gemeentearchief Veenendaal

De Vallei | 1969 | | pagina 9