Zuid-Holland krijgt primeur
centraal mobilofoonnet
in de nieuwe generatie van Mercedes-Benz
Europa groter
zien dan het
BOEKENNIEUWS
Politieke gezindheid
van sociologen
Rijwielexport
naar Amerika
Zauler Kootwijk van toenemend belang ivor Rijkspolitie
Jhr. mr. P. van Meeuwen: Rauter staat in mijn geheugen gegrift
Mini-enquête in Amsterdam
Variabel
Bereikbaar
IMPORT
Problemen
Bezwaren
Zware boetes
AUTOMOBIELBEDRIJF DE VRIES N.V.
Boeiende
biografie
VERGETEN
BLOEDBAD
GROOT HART
BRUIDSFOTO'S
LAMMETJES
Kopenhagen we weten in
E
Concerns
Mary Bryant
WOENSDAG 16 APRIL 1969
\^oor de politie in ons land begint over enkele weken een
nieuw tijdperk als in Zuid-Holland het eerste over
koepelende mobilofoonnet in bedrijf komt. De politie
overschrijdt daarmee de drempel naar de tijd, waarin met
slechts één druk op de knop een algemene actie onderno
men kan worden.
In een groot gebied kunnen door die ene schakeling alle
gescheiden communicatie-systemen van rijks- en gemeente
politie met elkaar worden verbonden. Een snel optreden
wordt dan onmiddellijk mogelijk.
De nieuwe apparatuur stelt alle plaatselijke politiekorp
sen in staat het eigen mobilifoonnet direct op het centrale
alarmeringssysteem in te schakelen. Bij omvangrijke
rampen, massale verkeersopstoppingen, grote ongelukken,
bij overvallen en ontvluchtingen, krijgen politie en even
tueel andere hulpdiensten gegevens en instructies van één
man.
Het systeem is echter zo variabel, dat niet alleen een alge
mene oproep of een voor allen geldende mededeling kan
worden gedaan. In eigen kring of groep kan men zeer selec
tief te werk gaan.
Men kan langs een bepaalde route alleen de surveillancewa
gens en individuele politiemensen met portofoons attent ma
ken op een bepaalde auto of persoon. Men kan als het moet
van een ander gebied uit één enkele post alarmeren, omdat
alleen op die pek een snelle actie direct gewenst is.
De Politie Verbindings Dienst is van 1967 af met de ontwik
keling van dit plan bezig geweest.
Na Zuid-Holland komt al gauw het regionale net rondom
Arnhem in de lucht, gevolgd door het overkoepelende net in
de provincie Utrecht.
In totaal komen er zestien tot zeventien van deze netten,
waarmee zonder enig tijdverlies alle instanties in het hele
land met elkaar verbonden kunnen worden. De totale uit
bouw ervan zal eind volgend jaar of begin 1971 worden vol
tooid.
Tegelijk met deze ontwikkeling in de verbindingen van de
politie, wordt de volledige automatisering van het eigen po-
litie-telexnet bestudeerd. Ook daarvan wordt veel tijdwinst
verwacht in het optreden tegen ongeluk en misdaad.
In de bollenstreek wordt tijdens het komende bollenseizoen
weer een andere opmerkelijke ontwikkeling merkbaar. De
rijkspolitie van Lisse, Sassenheim en Hillegom krijgen dan
de beschikking over een eigen portofoonnet, waarmee elke
individuele politieman in de bollenstreek bereikbaar is.
Spectaculair zyn ook de proeven die nu in Kootwijk worden
genomen. De laatst overgebleven zendermast waarmee voor
de oorlog de radio-telefonische verbinding „Hallo Bandoeng"
tot stand werd gebracht, is ook al bjj de politieverbindingen
in ons land ingelijfd.
DEN HULST De Amerikaanse
maatschappij „Seedman Internatio
nal Corporation en de NV „Union
Rijwielfabriek" in Den Hulst (O.)
staan op het punt een langlopend
contract te sluiten, waarbij het Ne
derlandse bedrijf tenminste 75.000
rijwielen per jaar gaat leveren aan
de Verenigde Staten. Als gevolg hier
van zal de exportomzet van „Union"
volgend jaar stijgen tot zes miljoen
gulden. „Union" levert reeds 60.000
rijwielen per jaar aan de Verenig
de Staten.
Ze is de grootste rijwielexporteur
van Nederland. Volgens de gegevens
vanaf september 1968 neemt dit be
drijf nu al 65 procent van de gehele
Nederlandse rijwielexport voor zijn
rekening. De rijwielorder uit Ame
rika voor „Union" betreft, evenals
voorgaande orders, een met zijn ho-
gé stuur en speciaal geplaatst za
del van de in Nederland gangbare
modellen afwijkend type, dat voor
al door jeugdige Amerikanen wordt
gebruikt.
Het Amerikaanse contract biedt
„Union" een interessante mogelijk
heid tot produktievergroting op lan
ge termijn. Hoewel in het buiten
land de rijwielindustrie rekent met
eenheden van een miljoen rijwielen,
zijn in Nederland produktie-eenhe-
den van 100.000 rijwielen zeer groot.
Naar dit niveau heeft „Union" zich
nu ontwikkeld, hetgeen ook noodza
kelijk is voor het handhaven van
een plaats voor het Nederlandse rij
wiel op de eigen markt. De import
van buitenlandse rijwielen in Ne
derland is in drie jaar gestegen van
90.000 tot 190.000 stuks. „Union"
(met driehonderd man personeel)
meent nu dat ze door haar aanmer
kelijke exportvergroting, waarmee
een verdere automatisering van de
produktie gepaard gaat, in staat is
scherpere prijsconcurrentie te bie
den.
ADVERTENTIE
In de periode dat de PTT deze mast
ter beschikking van de politieverbin-
dingsdienst (PVD) heeft gesteld, wor
den met allerlei apparaten proeven ge
nomen via deze meer dan tweehonderd
meter hoge zendermast. „Het ziet er
naar uit", aldus ir. E. Kroeze, hoofd
van de PVD, „dat Hallo Bandoeng zal
ihrio worden gebruikt voor de mobilofoon
verbinding met de Porsches van de spe
ciale verkeersgroep der Rijkspolitie.
Nu de Porsches steeds verder uitzwer
men, en straks nieuwe wegen in de sur
veillance van de Porsches worden opge
nomen, zal de reikwijdte van dit radio
contact veel groter moeten worden".
Op het ogenblik rijden de Porsches al
tot Breda, en via Vianen komen zij al
bij Den Bosch en soms nog verder.
Straks komen de E-8 naar Twente en
de nieuwe rijksweg naar Zwolle en naar
Limburg er bij. Ook voor de regionale
verbindingsnetten kan deze zendmast
belangrijk worden. Voor een doorver
binding met de buurlanden zal hij ech
ter niet worden gebruikt. De wens van
de politie in Limburg om zo spoedig
mogelijk 'n directe verbinding te krijgen
met de politie in het Duitse en Belgische
grensgebied, is niet te verwezenlijken
met de directe koppeling op de verschil
lende mobilofoonnetten.
In alle drie landen wordt juist met
opzet met een totaal verschillend sys
teem gewerkt om elkaar niet te storen.
Daarom ook zijn de frequenties zover
mogelijk uit elkaar gelegd. De Duitse
politie werkt met Duplex; de Belgische
met Simplex gecombineerd met semi-
duplex en de Nederlandse politie
werkt met uitsluitend semi-duplex.
Via een regionaal net zal het koppe
len slechts mogelijk zijn als over de
grens in beide landen een onderstation
van het Nederlandse overkoepelende
net wordt geplaatst. In dat station kan
ween met de druk op de knop worden
doorverbonden.
Ofschoon dit technisch wel te verwe
zenlijken zou zijn, zijn aan een alarm
systeem over de grenzen veel andere
problemen verbonden. Allereerst is er
verschil in optreden en tactiek, voorts
is er de kwestie van de bevelvoering
en dan is er ook nog het taalverschil.
„Dit zijn allemaal beleidszaken, die
boven mijn technische inbreng uit
gaan", zegt ir. Kroeze.
Intussen heeft het openbaar ministe
rie in Limburg rechtstreeks contact op
genomen met de politie-autoriteiten in
Duitsland en België. De bankroof in
Susteren, waarbij de rovers ontkwa
men door de Belgische grens over te
vluchten, was daarvoor de aanleiding
Over en weer is toegezegd, dat
de problemen zou bestuderen.
Al is dan voor technicus Kroeze niets
onmogelijk, hij stelt zich voorzichtig op.
Aan het gebruik van openbare wetten
voor telefoon, telex en mobilofoon, kle
ven grote bezwaren.
v.Dat blijkt nu-in Engeland",- zo zegt
hij. „Banken en juy/elierszaken, die ook
daar steeds meer met berovingen en
overvallen te kampen hebben, maken
een slim gebruik van het feit, dat het
alarmsysteem van de politie daar via
het openbare telefoonnet loopt. Met een
vrij eenvoudig apparaatje hebben tal
van juweliers hun zaak onmerkbaar op
het alarmsysteem van de politie aan
gesloten".
„Het gevolg is nu, dat door technische
onvolkomenheden 98 pet. van de alarm-
Een nieuw „tijdperk" voor de
politie breekt aan: razendsnel
optreden wordt binnenkort mo
gelijk.
meigingen die binnenkomen loos alarm
blijken te zijn. Dat wil zeggen: steeds
weer opnieuw rukt de politie tevergeefs
uit. Ik wil onze politie voor die ramp
bewaren",
In'Engeland bestrijdt men dit euvel
met zware boetes voor valse alarmerin
gen. In omgekeerde richting zou de
heer Kroeze openbare media willen ge
bruiken voor politiedoeleinden. Het ver
zenden van foto's via de vijf ongebruik
te beeldlijnen in de marge van de tele
visie, heeft zijn nut en bruikbaarheid
bewezen. Nu zou de heer Kroeze proe
ven \yillen nemen met oproepen voor de
politie tijdens de gewone radio-uitzen
dingen.
„Het is zonder meer mogelijk bood
schappen tijdens de gewone uitzendin
gen in te spreken, die de gewone luiste
raar niet kan horen. De politie kan deze
berichten en mededelingen ontvangen
met een speciaal apparaatje. Het is zelfs
helemaal niet duur", zegt ir. Kroeze
glunderend.
ADVERTENTIE
DE VRIES verzorgt uw ontdekkingsrit
Perfektie is een belevenis. Dat ontdekt u tijdens een proef
rit in een Mercedes-Benz. De wagens staan bij ons tot uw
beschikking: rijden en informeren verplicht u uiteraard tot
niets. Maar u bent wel aan uzelf verplicht om nu kennis te
maken met de nieuwe generatie van Mercedes-Benz. En
straks met onze perfekte service.
Apeldoorh, Amersfoortseweg 15
tel. 05760-1 59 50
Harderwijk, Thorbeckelaan 47,
tel. 03410 - 42 55
3
Fr zijn in de loop der jaren al
heel wat boeken verschenen over
doktoren en verpleegsters. Het zie
kenhuis blijkt onuitputtelijke bron
van inspiratie te zijn voor schrijvers
en schrijfsters. En de boeken wor
den gretig gelezen door ontelbaren.
Aan deze rij is er onlangs een toe
gevoegd. Een heel goede. Dorothy
Clarke Wilson, de echtgenote van
een methodistisch predikant uit Oro-
no in de Amerikaanse staat Maine
die reeds eerder een biografie
schreef over de beroemde dr. Ida
Scudder, stichtster van de christelij
ke medische hogeschool en het zie
kenhuis Vellore in India heeft zich
thans gewijd aan een biografie van
Mary Verghese. Het is een bijzonder
lezenswaardig boek geworden over 'n
jonge vrouw uit Zuid-India, die
haar jonge leven in dienst stelt van
de lijdende mensheid in de jonge
zelfstandige staat India. Kort na het
behalen van haar dokterstitel over
komt haar een ernstig ongeluk,
waardoor zij verlamd raakt. Haar
langdurig verblijf in ziekenhuizen,
haar moeizaam verlopende revalida
tie en de haast bovenmenselijke
strijd om haar leven inhoud te ge
ven en iets te betekenen voor de
lijdende mensen wordt in dit boek
boeiend en zonder opsmuk verhaalt.
De Nederlandse vertaling is van
M.T.T. Schreuder-Bolt. De oorspron
kelijke titél luidt „Take my hands,
the remarkable story of dr. Mary
Verghese". Het boek is uitgegeven
door het Boekencentrum n.v. in Den
Haag.
pleidooTvoor begrijpelijk recht
„TJTij moeten niet in een ivoren
toren gaan zitten", zegt jhr.
mr. P. van Meeuwen (70) als hij in
de stilte van zijn kasteel in Ulestra-
ten (Zuid-Limburg) terugblikt op
zijn rijk geschakeerde rechterlijke
loopbaan.
Daarmee wil hij betogen dat de
rechtspraak voor zover mogelijk 'n
zaak van het volk dient te zijn be
grijpelijk en opvoedend door 'n goe
de voorlichting van het publiek.
„Zoals onlangs bij het proces van
Hans van Z. in Utrecht", zegt hij
waarderend.
Op 27 maart klapte jhr. mr. P. van
Meeuwen de wetboeken voorgoed
dicht toen hij na twaalf jaar afscheid
nam als kantonrechter te Heerlen.
„Het is uitstekend dat wij er op
zeventigjarige leeftijd uitgaan. Want
je weet zelf niet wanneer je het niet
zo goed doet".
Tienduizend vonnissen. Jhr. mr.
P. van Meeuwen wil ze zo snel moge
lijk vergeten. „In een strafzaak zie
je een mens danig in zijn hemd
staan", zegt hij. „Je vonnist en je
vergeet".
Maar als zijn gedachten door het
grijs verleden dwalen, ontmoeten
zij telkens weer die man, die haar
scherp in zijn geheugen staat ge
grift
Rauter, de SS-generaal, die hij
vlak na de bevrijding als president
van het bijzondere hof voor oorlogs
rechtspraak in Den Haag ter dood
veroordeelde en die ook geëxecu
teerd werd.
Ook nu, na twintig jaar, is hij er
ten volle van overtuigd dat Rauter
de dood verdiende: „Rauter was ver
antwoordelijk voor de orde en rust
in Nederland. Als hij meende dat er
iets broeide, liet hij bij voorbaat tien
tallen burgers doodschieten. Wille
keurige mensen, die echter met
Duitse Gründlichkeit werden uitge
zocht. Hij heeft zich tijdens het pro
ces als een leeuw verdedigd".
„Het is het enige door mij uit
gesproken doodvonnis dat is uit
gevoerd. Als de rechters toen de
wil van het volk hadden gevolgd
was er een bloedbad ontstaan. Vele
terdoodveroordeelden hebben hun
leven te danken aan de gratie, die
wellicht onder invloed van koningin
Wilhelmina in hogere regionen
werd verleend".
Toen de bijzondere rechtspraak
was beëindigd, werd jhr. mr. P. van
Meeuwen raadsheer bij het gerechts
hof yan Den Haag. Eerder was hij
kinderrechter in Den Bosch geweest.
„Als ik in Den Haag was geble
ven, was ik president van het hof
geworden, geheel in de lijn van de
familietraditie. Mijn vader was lid
van de Hoge Raad, mijn grootvader
president van het Bossche Hof. Ons
buitengoed De Vliek in Ulestraten
trok mijn vrouw en mij echter zo
aan, dat ik kantonrechter in Heerlen
ben geworden".
„De charme van deze functie lag
in het rechtstreekse contact met de
mensen. De verdachte is voor het
kantongerecht veel kwetsbaarder.
Verontwaardigde mensen, die een
zaak laten voorkomen omdat zij
menen ten onrechte een bekeuring
te hebben gekregen, verliezen uit het
oog, dat de bewijslast op hen rust.
Meestal is het moeilijk te bewijzen
dat je onschuldig bent".
„Soms sprak ik verdachten vrij.
In de andere gevallen probeerde ik
ze zo goed mogelijk uit te leggen
waaro zij werden veroordeeld".
„Hoe onnozel een zaak ook is, zij
weegt zwaar voor het rechtsgevoel
van de Nederlander. Als men het
recht goed wil toepassen, moet men
blijk geven van een groot hart en
naastenliefde".
Toch is er een aspect, dat hem
niet loslaat: „Soms waren de be
langen van de gemeenschap zo in
het geding, dat ik zeer streng straf
te. Een droevige plicht waaraan ik
niet kon ontkomen. Als lid var de
Eerste Kamer heb ik er voor ge
pleit in de wet de mogelijkheid van
bewaring te openen".
„In Engeland kent men dit sys
teem. Mensen, die een permanente
bedreiging van de gemeenschap vor
men, moeten zo lang als nodig in
een inrichting verblijven, waar zij
goed worden verzorgd, maar waar
geen vlucht mogelijk is".
Hij zuigt bedachtzaam aan zijn
pijp en laat zijn blik rusten in het
arcadische landschap dat Huize de
Vliek omgeeft: een zonovergoten
dal met boompartijen en brede,
glooiende gazons, die afdalen naar
vijvers waar zwanen en waterhoen
tjes in het bronwater spelevaren.
Het is een geliefkoosde plek voor
het maken van bruidsfoto's, maar
alleen de paartjes van Ulestraten
hebben er toegang. „Je zou het een
privilege kunnen noemen", zegt jhr.
mr. P. van Meeuwen.
Zijn echtgenote, die uit het ban
kiersgeslacht Van Lanschot stamt,
heeft de zorg voor het landgoed en
de levende have. Het fokken van
Shetland pony's en Texelse scha
pen betekent voor haar een liefheb
berij, die een groot deel v in de dag
en nu in de lente ook pachte-
lijke uren in beslag neemt.
„Geboorten verlopen soms moei
lijk. Daarom sta ik voortdurend
klaar om te helpen", zegt "zij. In de
wei ravotten al dertig lammetjes en
binnen enkele weken worden negen
tien ponyveulens verwacht.
Haar man gaat zich nu wijden
aan* zijn appelboomgaard. De lange
rijen boeken met wetten en juris
prudentie en de talloze dossiers rus
ten in zijn werkkamer.
yiiiiiiilliMliliuiil
nHmiuiHiiiiiiiiiiuiiiiMtiiiiiiimnHiiiiiiiiMnniiriiiuiiNiiiiiifiiii
Nederland dat er een Benelux
is en dat wij daarenboven met Bel
gië, Luxemburg. Italië, West-Du its-
land en Frankrijk in de Europese
Economische Gemeenschap (EEG)
zitten.
We weten ook dat er een Europese
Vrijhandelsassociatie (EVA) is. eind
1959 als antwoord op de EEG op
Britse aandrang gesticht door zeven
andere Europese landen, waaronder
Noorwegen en Denemarken.
We weten opperbest dat Groot-
Brittannië, spil van de EVA, wan
hopig poogt de EEG binnen te ko
men en dat Frankrijk dat tegen
houdt.
Wat weten we van de problemen
van Engelands partners in die EVA?
Antwoord: een bitter schijntje.
Dit zou één van de oorzaken daar
van kunnen zijn: Er is de laatste
jaren, ondanks alle moeilijkheden,
kibbelarijen en vertragingen in de
EEG, een merkwaardige Westeuro-
pese hovaardij ontstaan die ons in
die zes landen er steeds weer toe
brengt, dat samenstel van zes lan
den „Europa" te noemen terwijl
't maar een deel van West- en Zuid-
Europa omvat. Er verschijnen
vaak prima! boeken die bijv. tot
titel hebben „Europa onderweg" of
„The new Europeans", maar die al
leen maar over die zes landen gaan,
en niet over Europa.
't Is waar: als men in Timboek-
toe woont beschouwt men Timboek-
toe als centrum van het heelal; als
men in Narvik woont is Narvik dat
centrum en wij in de zes landen,
zogeheten „Europeanen", hebben ons
aangewend de EEG te zien als het
Europa. Begrijpelijk, ook nog om
dat die EEG onze welvaart in de
zes landen sterk heeft bevorderd. De
Gaulle is de enige die het over „een
Europa van de Atlantische oceaan
tot de Oeral" heeft en dat als
verre toekomstvisie.
Bij de vaak schier eindeloze twist
gesprekken over Engelands toetre
ding tot de EEG wordt altijd weer
de indruk gewekt dat het daarbij
inderdaad alléén over Engeland gaat.
De namen van bijvoorbeeld Noor
wegen en Denemarken vallen bijna
miers van Denemarken, Finland.
Noorwegen en Zweden tot instelling
van een „zware" ambtelijke com
missie die ruimere mogelijkheden
voor Scandinavische samenwerking
moest onderzoeken. Begin dit jaar
verscheen van die commissie een
rapport van duizend pagina's en
daarmee is in principe de Noordse
Economische Unie of Nordek of hoe
het kind straks officieel heten gaat
'eigenlijk al geboren. Het rapport
wordt nog druk besproken, maar
„men" gaat ervan uit dat die Noord
se Unie realiteit wordt. Deels is zij
het trouwens al. Op menig gebied
was er immers al een soort eenheid:
een vrije arbeidsmarkt in Scandina
vië is er een voorbeeld van. Tussen
twee haakjes: het mag onze nationa
le trots strelen, dat Benelux iet of
wat model heeft gestaan voor deze
Noordse Unie.
Een goed deel van het Deense be
drijfsleven is in principe enthousiast
voor de plannen, al is er hier en
daar beduchtigheid over onderdelen
ervan. Een belangrijk bedrijf als
Unilever was de ambtelijke en poli
tieke ontwikkeling trouwens voor en
kwam, onafhankelijk van die samen
werking op regeringsniveau, onlangs
tot stichting van een Scandinavische
directie (Denemarken, Finland, Zwe
den, Noorwegen niet; daar heeft
Unilever haast geen belangen).
Overweging: „De afschaffing van
de douane-barrières tussen deze lan
den, die nu bijna is voltooid, heeft
het voor Unilever mogelijk gemaakt
in de toekomst de drie landen als
één markt te beschouwen".
Meer vormen van samenwerking
in het bedrijfsleven zijn er al lan
ger: de Zweedse Volvo-autofabrieken
hebben fabrieken voor onderdelen
in Noorwcjen en Denemarken, de
luchtvaartmaatschappij SAS is een
gemeenschappelijke zaak van Dene
marken, Noorwegen en Zweden, ve
le Deense bedrijven hebben filialen
in Zweden en omgekeerd etc.
T eidt die vorming van een Noord
se Unie, gezien ook het boven-'
staande, niet tot de kans voor ver
der isolement van de Scandinavi
sche landen in plaats van het omge
keerde dat wordt beoogd? In Lon
den meenden we kort geleden een
dergelijke beduchtheid te bespeu
ren.
P. Nyboe Andersen, Denemarkens
minister van Economische Zaken
nooit. Soms lijkt -het-of wij, „Euro,p ,f koel nuchter; ^eer precies formule-
noonon" .4;ö crownrm voor zijn ministerschap hoog-
stelt het onomwonden:
peanen", .die Scandinaviërs gewoon'
vergeten... Terwijl toch Denemarken
en Noorwegen al in 1961 gevraagd
hebben, tegelijk met Groot-Brittan-
nië, de EEG binnen te mogen ko
men en echt niet om hun Londen-
se vrienden te plezieren!
IT" om in Kopenhagen, Denemarkens
joyeuse, tintelend-levendige en
oergezellige hoofdstad en al na en
kele gesprekken leert men dit:
a. De Denen verlangen nog veel
sterker en algemener dan de Brit
ten om tot de EEG te worden toege
laten; in Engeland vindt men nog
flinke groepen die ertegen zijn, hier
slechts kleine groepjes;
b. De Denen zijn gegriefd en diep
teleurgesteld over de minimale aan
dacht die zij in West-Europa vinden
voor de Deense en trouwens voor
de hele Scandinavische proble
men;
c. Het kost de Denen, verder van
het Westeuropese kibbelveld ver
wijderd dan wij, moeite zich voor
te stellen dat het zowel politieke als
economische motieven zijn die ertoe
leiden dat Groot-Brittannië en dus
Denemarken en Noorwegen die hun
aanvrage tot lidmaatschap aan de
Britse hebben gekoppeld buiten
de club der zes landen wordt ge
houden.
d. In Scandinavië zijn sedert kort
belangrijke, bij ons zo goed als on
bekende ontwikkelingen gaande die
zijn opgezet om ertoe te leiden dat
de Scandinavische landen binnen
afzienbare tijd vóór de EEG aan
vaardbaar zijn. Dat althans is de
hoop. - -
en jaar geleden, op 22 april 1968,
besloten in Kopenhagen de pre-
rènd, voor
leraar
Er is geen reden voor die vrees
want uitgangspunt van de Noordse
Unie is juist: de mogelijkheden voor
toetreding tot de EEG vergroten.
Men wil geen nieuwe blokvorming,
maar het tegendeel.
„Het doel van Denemarkens
marktpolitiek", zegt hij, „is nog
zoals het al vele jaren is geweest
een brede Europese oplossing op
de vroegst mogelijke datum. Natuur
lijk handhaaft de regering de Deen
se aanvrage voor een lidmaatschap
van de EEG. Wat dat betreft is er
totaal geen verschil tussen deze re
gering (een coalitie van Conserva
tieve, Sociaal-liberale en Liberale
partij) en de vorige (de socialisti
sche, die van 1954 tot 1968 aan het
bewind was). Hij zegt het ons duide
lijk:
„De achtergrond van het initia
tief tot een Noordse Unie was de ver
traging in de Europese integratie die
nog steeds het gevolg is van Frank-*
rijks veto in december 1967 over En
gelands toelating. En doel is: de
Scandinavische landen voor te be
reiden op deelneming in een uitge-
breidde gemeenschappelijke Euro
pese markt in zulke vormen als over
eenkomen met hun individuele wen
sen".
Jawel én ook hun individuele
mogelijkheden! Kunnen de Zweden
het in overeenstemming brengen met
hun neutraliteitspolitiek? En hoe ver
laten de Russen de Finnen speel
ruimte?
Interessante vragen bepaald
niet alleen voor de Scandinaviërs
maar voor iedere Europeaan die
Europa groter wil zien dan „de zes
landen".
i N HtwtHTinwHffiitttnmmHmmiimi.wM
imwttymnHwtumiminmmmm
AMSTERDAM Meestal wordt
verondersteld, dat sociologen tame
lijk „links georiënteerd" zijn in po
litiek opzicht. In hoeverre dit beves
tigd wordt door de resultaten van
een onder de deelnemers aan de
„Sociale Academiale" gehouden en
quête, blykt uit de volgende cijfers:
29,5 procent gaf de voorkeur aan de
PvdA, met hoge cijfers voor Am
sterdam en Groningen. De PSP
kreeg 22,5 pet. van de stemmen en
17.3 pet. ging naar D'66. De KVP,
VVD en AR moesten het doen met
0,6, 5,2 en 1,8 procent. Ook de CPN
kwam niet hoger dan 1,8 procent,
terwijl de PPR 9,8 pet. voor zich
won. Ruim 11 pet. stemde niet.
Het onderzoek werd gehouden on
der de ruim 200 deelnemers aan het
congres, dat de Nederlandse federa
tie van universitaire studievereni
gingen in de sociaal-culturele we
tenschappen in Amsterdam vorige
week heeft gehouden met als on
derwerp „Macht en de strijd tussen
machthebbers en machtelozen".
Uit vragen over de actuele machts
verhoudingen bleek, dat door de
deelnemers de grootste macht werd
toegekend aan grote concerns. Daar
na volgen de overheid, politiek»
partijen, vakbonden, kerken en ten
slotte de zelfstandige middenstand.
Gevraagd naar de gewenste situatie,
werden de politieke partijen boven
aan de lijst geplaatst, gevolgd door
de overheid, vakbonden, zelfstandi
ge middenstand, de grote concerns
en kerken.
Opvallend in het cijfermateriaal
t.a.v. de machtsverdeling in de uni
versiteit is de gelijke positie, die
men wenst voor hoogleraren, staf
leden en studenten. De machtsposi
tie van de curator komt in de ogen
van de aanstaande sociologen op de
derde plaats. Daarachter volgt de
Studenten Vakbeweging en als laat
ste komen de gezelligheidsverenigin
gen.
Bij de Uitgeverij C. de Boer jr.
te Bussum verscheen het tweede
deel van de trilogie over het leven
van Mary Bryant van Anthonie van
Kampen, waarover wij bij het ver
schijnen van het eerste deel in. dit
blad uitvoerig schreven.