jon ge Rotterdamse maakt van boekbinden een kunst van vis NIEUWSTE MODE Chili maakt melk Frisse groentengerechten voor warme dagen Brancard kruipt als een rups onder gewonde a it Parijs en Amsterdam KARLI DE VALK WERKT ALS EEN MIDDELEEUWS MONNIK Katoen niet meer strijken Na drieëndertig tnaal proefrijden toch rijbewijs Voor prinsessen Niet burgerlijk Ook op ijs Aanbiedingen In de wijngaarden Tan Frankrijk ontmoet een Nederlandse man een beeld schoon meisje. Hij is nog niet terug in Nederland, of hij koopt het boek De Druivenplukkers van A. den Doolaard. En dat laat hij dan inbinden in leer, wnwege de romantiek en opdat zijn geliefde er na de 50-jarige bruiloft ook ■og iets aan heeft. „Maar zo gaat het helemaal niet", zegt in Rotterdam mevrouw Karli de Valk. „Mc dacht het vroeger wel, toen ik pas boekbindster was. Maar Nederlanders hebben maar weinig geld over voor 'n mooi ingebonden boek. Ze redeneren Waarom zou ik voor 650 gulden iets met de hand laten maken, wanneer de industrie een pocketboek in elkaar zet voor drieëneenhalve cent ic Gastenboeken, gemaakt volgens middeleeuws recepttussen de touwen bij mevrouw Karli de Valk. En Marijntje van één jaar beweegt zich geïnteres seerd in de richting van enkele potjes verf. Dat duurde maar heel even. Toen stond ze via één zwaai weer op een veiliger plek. Nu is mevrouw Karli de Valk een van de heel weinige mensen in dit land bij wie men nog bijvoorbeeld gastenboe ken kan laten maken volgens het prin cipe van de middeleeuwse (en vroege re) monniken. Ze weet prachtige bijbels te maken in leer, die ze instempelt met gouden figuurtjes. Bij haar kwam men toen de huwe lijksbijbels voor de prinsessen Beatrix en Margriet moesten worden ingebon den en de Staat der Nederlanden gaf haar opdracht om onder meer een per kamenten band te maken voor een bij bel, die nu is te vinden in het Museum voor het boek in Den Haag. Niet eens zo heel lang geleden ze is 25 jaar en moeder van de eenjarige Marijntje is zij dat zeer oude vak gaan leren, bij een boekbindster in Voorburg. Dat gebeurde overdag en 's avonds was ze te vinden op de academie voor beeldende kunsten in Rotterdam. In de zelfde stad heeft ze de afdeling boekbin den doorlopen aan de Nijverheidsschool voor grafische vakken. „Maar dan zit je op zo'n academie", zegt ze, „en je voelt je ver boven het gewone burgerlijke volk verheven. Dat heeft daar iedereen. Maar al die men sen op zo'n academie weten ook, dat ze dan misschien wel niet burgerlijk zijn, maar dat zij na hun opleiding waar schijnlijk géén Karei Appel worden en dus geen cent zullen verdienen". „Ik heb op de academie ook wand schilderingen gemaakt en mijn eigen ziel leren kennen en zo, allemaal heel mooi. Maar op een gegeven moment dacht ik: wat kan het mij schelen om burgerlijk te zijn. Ik wordt toch geen Karei Appel, dus kies ik een vak waar ik later wel iets in kan verdienen". Zo heeft ze lessen genomen bij de boekbindster in Voorburg, ze heeft ook wel machinaal telefoongidsen gebonden en romans, om een klein centje te ver dienen en het vak van zijn saaiste kant te leren kennen. Het is moeilijk om te beweren, om dat er in dit land nog maar twee echte boekbindsters zijn, maar misschien is Karli de Valk op haar terrein toch wél «en Karei Appel geworden. Haar boe ken zijn beeldschoon (op dit moment te zien op een tentoonstelling in Hilver sum) en ze heeft prachtige „marmers" dat zijn de schutbladen voor een boek. Wanneer u weet, dat zij ook die mar mers zelf maakt (met behulp van ge kookt mos en verf in een teiltje in de tuin), wanneer u ziet hoe onhandelbaar perkament is en hoe strak het uiteinde lijk de omslag omspant, wanneer u weet hoe vaak fantasie en techniek sa men worstelen bij het stempelen in leer of perkament dan is 650 gulden niet eens veel voor het resultaat. Mevrouw Karli de Valk weet ook wel iets voor een kleiner prijsje te verzin nen, maar het wordt zeker driehonderd gulden. Ook driehonderd gulden is nog veel geld. Maar dan heb je ook wél een boek. ROME Het ziet er uit als melk, het smaakt als melk en het bevat meer eiwitten dan melk. Het wordt gemaakt van vis. Dit nieuwe vervangingsmiddel voor melk is door Chileense visserijdeskun digen ontwikkeld voor het voederen van kalveren in Chili. Het vervangingsmiddel kan. indien juist behandeld, ook door mensen wor den gebruikt. Het aantal toepassingen is groot. Het vervangingsmiddel heeft de vorm van witte poeder, die evenals gewone melkpoeder wordt aangelengd met water. Het nieuwe poeder is vol komen geurloos en doet op geen enke le wijze aan vis denken. Volgens de voedsel- en landbouw organisatie (FAO) der Verenigde Na ties worden in Chili per jaar 350.000 kalveren geslacht omdat de melk die zij moeten drinken, hard nodig is voor de mensen. Nu kunnen de kalveren de nieuwe vissemelk krijgen en in le ven blijven totdat zij groot genoeg zijn voor de slacht. Onder juiste hygiënische omstandig heden kan de vissemelk ook worden gebruikt voor de vervaardiging van kaas, roomijs en andere levensmidde len, die gewoonlijk van koemelk wor den gemaakt. Op het ogenblik wordt de vissemelk gemaakt van kabeljauw, maar min der dure vis kan even goed worden ge bruikt voor de produktie. Het vervangingsmiddel voor melk is ontwikkeld dank zij een subsidie, die de Verenigde Naties hebben verleend aan het Chileens instituut ter moder nisering van de Chileense visserij. Een Nederlandse fabrikant van dus ters en stofjassen heeft een einde ge maakt aan de was- en strijkproblemen die menige huisvrouw met deze kle ding nog had. Voor spatterige en stof fige werkjes in beroep of thuis is nu eenmaal der traditie getrouw bepaal de kleding nodig, en katoen is daar voor dank zij z'n goede eigenschappen zoals luchtdoorlaatbaarheid en soepel heid tot nog toe altijd het meest ge schikt gebleken, met als enig nadeel, dat de was steeds een „ouderwetse" bedoening bleef. Dank zij een nieuwe samenstelling van de door deze fabri kant gebruikte weefsels is deze kle ding voortaar. net zo gemakkelijk te onderhouden als de zo-gewassen-zo- droog truitjes en rokjes van synthèti- sche vezels. Deze kleding is gemaakt van ka toen, die versterkt is met polyester-ve zel, waardoor de stof na het wassen in een ruim sop en na het spoelen kletsnat kan worden opgehangen, en strijkglad opdroogt. Bovendien is deze kleding behandeld met een speciaal procédé, dat vuil en vet afstoot, waar door vader's overall ook al minder vuil de was ingaat. Een ander, niet minder belangrijk voordeel zo zegt de fabrikant, is de verlengde levensduur van deze nieuwe modern gemaakte werkkleding. Door de nieuwe samenstelling en de nauw keurig uitgedokterde nabehandelin gen gaat iedere overall, stofjas of dus- ster 2xk tot 3 keer langer mee dan voorheen. Zijn bescheiden belletje stoorde mij bij de toebereidselen voor een welverzorgde rode-koolschoteI een bezigheid die de gehele mens vraagt. Ik moest hem dus wel even laten wachten, totdat ik met een zucht de handen had gewassen en de gaspit laag gedraaid. Maar bij het openen van de voordeur werd ik voor de stoornis enigszins schadeloos gesteld door zijn uiterlijke verschijning. Wanti indien hij er die morgen aan gedacht had zijn zwarte geplisseerde wambuis en dito horen aan te trekken, had hij regelrecht uit een schilderij van Jan van Scorel kunnen zijn. Nu was daar alleen zijn middeleeuwse coiffure om mij plezierig te verbazen: recht boven de wenkbrauwen en laag in de nek afgesneden, gegarandeerd vijf eeuwen oud. Daaronder slobberde het gebruikelijk allegaartje van veelgedragen vrijetijdskledingeen verschoten blazer over een verbleekte weekender; een kreukelige smalgepijpte broek. Maar zijn beleefde vraag duwde mij weer prompt in de middeleeuwen terug: Heeft mevrouw misschien ook een stoel te matten? Ach lieve help, daar stond het dilemma weer afwachtend op mijn stoep. Want mevrouw had een stoel te matten, zelfs vier, wat zeg ik? Zelfs zès, voorzover het in de gauwigheid was te overzien. Maar was het vertrouwd ook maar één van die solide, door de jaren steeds dierbaarder geworden zetels aan een wildvreemde jonkman mee te geven? Wie verschafte mevrouw de garantie, dat zij dat exemplaar ooit zou terugzien, en in welke staat? Mijn dierbare donker eiken stoelen waarvan na een kwarteeuw trouwe dienst hier en daar in de zittingen een bieze begon los te laten, smeekten weliswaar om onder mattershanden gesteld te worden. Maar dat werd toch niet zo maar even aan de deur beklonken met een wildvreemde? Bovendien kon de rode kool aanbranden. Maar zou deze gelegenheid zich wel zo spoedig weer voordoen Was er in de hele stad nog wel één betrouwbaar vakman in die branche te vinden? Als ik nu eens alvast een voetenbankje maar kon hij zich legitimeren? Uit een keurig afgedragen colbertje kwam een keurig rijbewijs tevoorschijn. Maar de vermelde woonplaats deed mij het hoofd schudden. Minstens honderd kilometer van mijn huiskamer verwijderd. Dag stoel: in het gunstigste geval werd het afscheid voor maanden. Jammer, zei de jonkman die Jacoba van Beieren nog moest gekend hebben. Zij kwamen hier maar om de paar jaar langs, en die middag moesten zij in een befaamd dorp de stoelen van een fraai oud kerkje onderhanden nemen. Mocht hij het karwei niet vrijblijvend in ogenschouw nemen en de kosten noemen? Geen bezwaar hoegenoemd. Maar mevrouw zag er eerlijk tegenop haar stoelen zo lang en zo ver weg te sturen. Zijn gezicht klaarde op: daar was geen sprake van. De auto stond een paar huizen verder geparkeerd, hij zou even gereedschap en materiaal gaan ophalen. Had mevrouw misschien een schuurtje of een plaatsje waar hij rustig zijn gang kon gaan? Mevrouw had beide ter beschikkingmaar vojid de noordoostenwind wel wat te scherp om iemand daarin aan het werk te zetten. Het werd alzo de vestibule na de plechtige verzekering dat alle rommel keurig zou opgeruimd worden. Dat de rode kool nog eetbaar uit de pyrex kwam, was een gelukkig toeval, zo geanimeerd moest ik wel blijven toekijken bij dat stuk oeroud handwerk, waarvoor zoveel vaardigheid en vakkennis kwam kijken. Een gereedschapskist als van een gasfitter plus elektromonteur plus timmerman, een bos echte ritselende versgeneden biezen, die geurden naar waterland en voorjaarswind. Onder het snel en vaardig doorwerken legde hij mij het beloop van het patroon uit, de kunstige manier om ergens een oude beschadigde bies af te wikkelen en er een nieuwe voor in de plaats te steken; het opvullen van de onderlaag zodat de nieuwe biezen niet meer zo snel sleten op de rand van het hout. En terwijl hij zijn koffie dronk, bleef ik mij verbazen over het feit, dat een jonge man van nauwelijks midden twintig dit uitstervende beroep gekozen had en met zoveel toewijding uitoefende. Zat er nu werkelijk nog brood in die stoelenmatterij, al gaf dan misschien de moderne voorliefde voor antieke boerenstoelen nog een beetje beleg erbij? Het was, inderdaad, geen beroep om snel rijk in te worden, maar een boterham zat er nog wel in. Trouwens, hij was er een van acht broers die met vader samen de zaak dreven en door het gehele land hun klanten opzochten. Zij hadden dan ook een stuk of wat auto's langs de weg. Doe even de ogen dicht en vergeet de geparkeerde Volkswagen met gereedschap en bossen biezen op de achterbank. Maar laat een stel huifkarren met een stevig boerenpaard ervoor langs 's heren wegen ratelen, van hier tot in het Vlaamse en nog verder. En het verhaal is weer rond, zoals de nieuwe zittingen, die de gouden bruiloft wel halen zullen. SASKIA Zet het voorjaar eens op tafel met een fris groenteslaatje of een lekkere groentecocktail. Weet u dat veel EMMEN Nederland krijgt bin nenkort een „zelf-lichtende" brancard. Daarmee kunnen zieken of gewonden van het bed of het wegdek worden ge tild zonder dat hun lichamen met ook maar één vinger worden aangeroerd. Het instrument wordt met zijn ene, platte kant voor of achter het slacht offer gelegd. Als men nu eenvoudig aan 'n handel draait kruipt het apparaat soepel als een rups onder de gewonde. Het lichaam of de ledematen van het slachtoffer blijven in precies de zelfde houding als onmiddellijk na het ongeluk. Voor het bedienen en optillen van een belaste „rupsbaar" zijn hoog stens twee ongeschoolde helpers no dig. De zelflichtende rupsbaar Is een uit vinding van de Emmenaar Simon Ste vens (52) technisch ambtenaar van de Drentsche Waterleidingmaatschappij. Hij heeft er tien jaar aan gewerkt en er intussen octrooi op gekregen. Ook voor het redden van mensen die door het ijs zijn gezakt, kan het toestel worden gebruikt. De helper gaat er dan zelf op zitten en draait zich met behulp van de handel naar de drenkeling toe. Die kan dan de brancard vastgrijpen. Daarna „rij den" drenkeling en redder weer rich ting vaste wal. Zelfs is het mogelijk de rollende brancard op afstand bestuurbaar te maken en een militaire bestemming te geven. Zo kunnen gewonden uit mijnenvelden worden gehaald. Net als op het ijs wordt het gewicht weer over een groot oppervlak verdeeld. De ge middeld lage druk doorkomt dan dat de mijnen otploffen. Uitvinder Simon Stevens laat zijn zelf lichtende brancard voorzichtig onder een ..gewonde" u kruipen. De uitvinder heeft zijn brancard aan chirurgen en andere deskundigen ge toond. Zij zijn laaiend enthousiast. De heer Stevens heeft al van verschillen de industrieën aanbiedingen gekregen zijn rupsbaar in produktie te nemen. BRISTOL (Engeland) De 62 jaar oude secretaresse Maud Pullin was zo blij dat zij slaagde voor haar rij-exa- men, dat zij „de instrcuteur zowat kus te". Het was haar 33ste poging om het rijbewijs te krijgen. Mej. Pullin heeft in totaal 3.500 gul den aan rijlessen uitgegeven. „Nu ga ik sparen om een auto te kopen", zei ze. PARIJSAMSTERDAM Pierre Balmain heeft in Parijs zijn collectie voor najaar en winter getoond. Op de foto drie van zijn ontwerpen, v.l.n.r. „Evora", een wollen japon met zwarte en witte strepen, waarbij een zwarte vilten hoed en laarzen gedragen wordeneen sportcombinatie voor heren bestaande uit een geruit jasje en een effen broek, en een geruite wollen jersey japon met een colkraag. Tijdens de in het Amsterdamse Hilton-hotel gehouden „Jeugdshow 1969zijn o.m. ontwerpen getoond, die geheel ver vaardigd waren uit aluminium met een dikte van een vijftigste millimeter. De ontwerpen zijn van de heer W. APoel man. groenten geschikt zijn om rauw ver werkt te worden? Dat is bovendien nog voordelig, omdat we slechts 100 a 150 g rauwe groente per persoon no dig hebben, tegen 250 g gekookte groente. De salades kunt u geven als voorgerecht of bijv. met gesneden koud vlees en een aardappelgerecht als volledige maaltijd. Ook bij de broodmaaltijd smaakt een slaatje lek ker. Als u de groenten fijnsnijdt of raspt en goed op smaak afmaakt, zult u vast en zeker succes oogsten met uw rauwkost. Het „Voorlichtingsbureau voor de voeding" stelde de volgende recepten (voor 4 personen) samen: Salade van knooselderij, wortel en pa prika. 175 g (een halve kleine) knolselderij, 1 kleine winterwortel, 1 grote of 2 klei ne (groene) paprika's, 1 uitje, 6 a8 eet lepels olie, 3 a 3!/ï eetlepel azijn, een lepel basilicum, peper, zout. Van de olie, azijn, basilicum, peper en zout een slasausje maken. De papri ka van zaad en zaadlijsten ontdoen, was sen en in stukjes snijden. De knolsel derij en de winterwortel schoonmaken, wassen en raspen of kleinsnijden, al of niet met behulp van een rauwkostmo- len. De knolselderij met een beetje ci troensap besprenkelen of direct in het slasausje raspen om bruinworden te voorkomen. Het uitje schoonmaken en heel fijn snijden. De finverdeelde groen ten met het slasausje vermengen. Salade van appel, knolselderij en noten 2 goudreinetten of andere appelen, 200 g (pl. m. een halve knolselderij, 50 a 75 g gehakte noten, 8 a 10 eetlepels yoghurt, 1 eetlepel koffieroom, stukje ui, peterselie, zout, citroensap, basterdsui ker. Het stuk ui heel klein snijden, even als de gewassen peterselie. Van yog hurt, koffieroom, citroensap, zout en suiker een slasausje maken en de fijn gesneden ui en peterselie erdoor roeren. De appelen en de knolselderij schillen, raspen of kleinsnijden, al of niet met behulp van een rauwkostmolen. Ze di rect vermengen met het slasausje of besprenkelen met citroensap om bruin- worden te voorkomen. Tot slot de noten erdoor scheppen. Spinazie-salade. Vt kilo spinazie, 1 (rode) appel, stuk je ui, 6 a 7 eetlepels olie, 3 a 3'/t Vieet- lepel azijn, 1 theelepel zout, 1 theele pel suiker, V» theelepel paprikapoeder, 1/4 theelepel mosterdpoeder, peper. De spinazie uitzoeken, wassen, goed laten uitlekken en fijnsnijden. Van olie, oazijn, zout, suiker, paprikapoeder, mos terdpoeder en peper ee.i slasausje ma ken. De appel heel goed wassen en ras pen, evenals het stukje ui. De appel di rect door het sausje roeren om bruin- worden te voorkomen. Tot slot de spina -zie met het sausje vermengen.

Digitale periodieken - Gemeentearchief Veenendaal

De Vallei | 1969 | | pagina 13