Nieuwbouw Kamp O ver berg
biedt meer ruimte voor
individu in de groepen
Van bediende tot
directie-adviseur
.B01ÏW BETAALBARE WONINGEN"
„Werken aan vergroting
sociale redzaamheid
Bouwproject
van ruim
zes miljoen
P
E
L
CHEVROLET
„Snijboontjes"
voor de
Koningin
Erkenning van recht op privacy
van jeugdige ontspoorden
LICHTGEWICHT
KOSTUUMS
W. J. SCHOEMAKER
40 JAAR BIJ DS.
RECEPTIE OP
29 APRIL
SGP-leden tijdens jaarvergadering
Van Hees opende
platenzaak
VAN WOUT BLAUWKOUS
V.A.B.
KIRPESTEIN
v.a. 120,-
SIGAAR
G EX o EG
UIT HET ZAKENLEVEN
VRIJDAG 25 APRIL 1969
Hoewel het me uiteindelijk een zorg zal
zijn waar de ambtenaren van de ge
meentelijke sociale dienst hun benen
onder de schrijftafel zullen steken, de
huisvestingsproblemen van dit onder
deeltje van het gemeentelijke appa
raat hebben me toch niet helemaal
koud gelaten.
Als ik vorige week op één van de
blauw gestoffeerde zetels in de raads
zaal had gezeten- had ik evenals de
dominee tegengestemd. Tegen de
verhuizing van de sociale dienst naar
het politiebureau. Maar ik had er in
tegenstelling tot de twee geldige te
genstemmers wel even bij verteld
waarom.
Ik had bij wijze van protest of de
monstratie, hoe je 't maar noemen
wilt gedaan. Ik vind het namelijk
vreemd, dat zo'n dienst in anderhalf
jaar tijd uit het gemeentebeton kan
groeien.
Jazeker, ik weet het, de wethouder met
de betreffende portefeuille in zijn
binnenzak, heeft de reden hiervan via
de krant ook aan mij verstrekt. Al
in 1962 werd bepaald hoeveel ruimte
er voor de sociale werkers in een
nieuw gemeentehuis zou moeten wor
den uitgetrokken. Dat pas vier jaar
later de eerste paal van het raad
huis de grond in zou gaan, wist men
op dat moment ook niet. Er was ken
nelijk niks meer aan te veranderen,,
anders had de zaak dunkt me
wel even eenvoudiger gelegen. Ik vind
het namelijk weer vreemd, dat nie
mand op het laatste moment vóór
het storten van het beton, heeft ge
roepen „oei, daar passen we over een
dik jaar niet meer in".
Misschien is het de bescheidenheid van
de ambtenaren geweest. Ze hebben
mogelijk niet tegen de bouwkundige
professor durven zeggen, dat hij op
het allerlaatste moment toch nog
maar even het potlood moest opne
men om een paar muurtjes te ver-
schouven. Het was wellicht een klei
ne moeite geweest, maar het moet
wel even gezegd worden.
Als dat de reden geweest is, zou ik ge
neigd zijn om met m'n denkbeeldige
stem overstag te gaan, want ik zou
beslist geen bezwaren hebben gehad
tegen inwoning bij de politie. Ik vind
het. integendeel, een aardige combi
natie, die men zonder vrees moet dur
ven aanvaarden. Ik dacht dat er zelfs
punten zijn waar de twee gemeente
diensten elkaar raken.
Dat had ik natuurlijk, was ik raadslid
geweest, nooit ter tafel moeten bren
gen, want er moet tegen worden ge
waakt, dat het publiek dat voor de
sociale dienst is bestemd, in contact
komt met de politie. Een dergelijk
contact zou de behoeftige kant van
onze samenleving in verwarring kun
nen brengen.
Laten we eens proberen ons een in so
ciale nood verkerend mens in een
dergelijke situatie voor te stellen.
Men heeft in eerste instantie aange
klopt bij het raadhuis, omdat men op
goede gronden veronderstelt daar de
ambtenaar van bijstand aan te tref
fen. Dit blijkt niet het geval te zijn
en men wordt vriendelijk verwezen
naar het bureau van politie aan de
andere kant van het water. Daar be
hoeft men niet te zoeken, 't is slechts
een kwestie van de eerste de beste
aanwezige persoon aanschieten.
Dat doet men dan ook. Men treedt bin
nen. Vraagt aan de eerste de beste
geüniformeerde persoon „waar moet
ik zijn voor bijstand?" Waarop er vol
op leven in het uniform komt. Het
springt in de houding en vraagt „zegt
u maar waar u de bijstand nodig
hebt"? Daar had de vraagsteller niet
op gerekend. Wel op de vraag „hoe
veel hebt u nodig"?
Zoiets brengt een mens in verwarring
en niet het feit, dat men de trap op
moet. Gelukkig is er nog de moge
lijkheid om een ambtenaar van bij
stand aan huis te ontbieden, heb ik
gelezen. Wordt er van die mogelijk
heid gretig gebruik gemaakt dan kan
de dienst wel weer terug naar zijn
oorspronkelijke stelling, want dan is
er niet zoveel ruimte nodig...
Wout Blauwkous
ADVERTENTIE
OVERBERG In de al jarenlang bestaande primitieve
situatie in het Observatie- en Opvangcentrum Kamp Over-
berg gaan zich grondige wijzigingen voltrekken. Alle be
staande houten barakken verdwijnen en maken plaats
voor moderne en doelmatig ingerichte paviljoens met cen
trale verwarming die de bewoners van het kamp veel
meer privacy bieden dan tot dusver mogelijk was. Die be
woners zijn al sinds 1945 jongens tussen dertien en 20
jaar, die door of vanwege de kinderrechter buiten de vrije
maatschappij zijn geplaatst, om uiteenlopende redenen.
Het zijn vaak jongens die thuis ernstige moeilijkheden
hebben gehad, al of niet buiten hun schuld, en onder in
vloed daarvan tegen Nederlandse wetten hebben gezon
digd. Algemeen gesteld zijn het jeugdige ontspoorden, die
het vermogen missen zich aan te passen aan de omringen
de maatschappij.
In het kamp worden zij door een staf van psychologen
en andere deskundigen opgevangen, begeleid en voorbe
reid op een mogelijke terugkeer tot hun oorspronkelijk
milieu.
Directeur C. J. G. M. Geurts „Wij werken hier aan een
vergroting van de sociale redzaamheid".
ADVERTENTIE
De nieuwbouw in Kamp Overberg dient een tweeledig doelenerzijds wordt
verbetering gebracht in de materiële omstandigheden, en anderzijds wordt men
erdoor in staat gesteld nadrukkelijker te werk te gaan volgens de zich voort
durend veranderende inzichten ten aanzien van de begeleiding van jeugdige
ontspoorden.
Meer dan tien jaar bestaan al de
plannen voor een complete nieuwe in
richting, die ook de vervanging van
veertien houten dienstwoningen inhou
den. Telkens deden zich omstandighe
den voor waardoor het project moest
worden uitgesteld, zoals bestedingsbe
perkingen en bouwstops, zaken die nu
eenmaal van grote invloed zijn, ook op
rijksinitiatieven. Maar in juni van het
vorige jaar werd de eerste spade dan
in de grond gestoken, zoals directeur
Geurts vertelt, en in november van dit
jaar wordt de voltooiing van de eerste
fase tegemoet gezien. Dan staan er
twee gloednieuwe groepspaviljoens en
een keuken. Volgens de plannen moet
in augustus al worden begonnen met
de tweede fase, de bouw van drie
paviljoens en een waterzuiveringsinstal-
latie. De derde fase, waarvan de start-
tijd in dit stadium nog niet nauwkeurig
is te voorzien, compliceert de voor
waarden voor een nieuwe toekomst van
het Kamp. Dan zal, voorzichtig ge
schat, zes miljoen gulden zijn opgesou
peerd. Of die investering in elk opzicht
rendabel zal zijn wil de heer Geurts
niet ontkennen of beamen. We weten nu
wat we hebben, al is dat dan ook nogal
primitief, maar hoe de nieuwe situatie
gaat worden is nu eenmaal niet te
voorspellen..."
Dt modernisering van het observa
tie- en opvangcentrum zonder meer een
Afbeelding van de ingang der huidi
ge groepsverblijven, voorzien van
veelsoortige bordjes en schildjes, leu
zen, slogans en reclame.
bittere nodzaak is geeft de heer Geurts
echter volmondig toe. Sinds 1943, toen
het kamp in gebruik was bij de toen
malige Arbeidsdienst heeft men weinig
verandering in de inrichting kunnen
aanbrengen.
In de beginperiode had men de be
schikking over vijf barakken, waarin
28 jongens werden ondergebracht. Met
veertien man sliepen ze op één zaal,
zelfs daar nog altijd bewust doordron
gen van het feit dat zij tot een bepaal
de groep behoorden. „Toen bestond nog
de sfeer van „verzorgen en bewaren",
zegt de heer Geurts, „later is men van
opvatting veranderd en gekomen tot
het motto: „opvoeden in plaats van
drillen." Wanneer straks de nieuwe
situatie zich afgerond aanbiedt zullen
de groepen bestaan uit vier maal twaalf
jongens, onder leider van groepsleiders,
die mede een taak vervullen in het ob
servatieschema, dat in het kamp wordt
gehanteerd.
Directeur Geurts, vriendelijke ogen
achter een donker gemontuurde bril,
sportief uiterlijk, vlot en tegelijk be
dachtzaam prater, technicus van origi
ne, en via bemoeienissen met de kinder
bescherming in zijn huidige positie ge
komen. Moeiteloos theoretiseert hij over
het wezen van de taak die hij en zijn
staf in Kamp Overberg hebben te ver
vullen. Hij is blij met de nieuwe aan
pak en trekt in dat verband 'n duidelijke
parallel met de nieuwe mentaliteit van-
waaruit de behandeling van zijn pupil
len tegenwoordig wordt gegeven. „In
de jaren tussen 1955 en 1960 werd steeds
meer de nadruk gelegd op de observa
tie, en daartoe was het noodzakelijk
dat de groepen kleiner werden. In de
nieuwe paviljoens zal dat eindelijk in
voldoende mate kunnen worden gerea
liseerd. De resultaten van de observa
tie, die vooral betrekking heeft op het
gedragspatroon, worden over het alge
meen na drie maanden neergelegd in
'n rapport aan de hand waarvan advie
zen kunnen worden gegeven voor voort
gezette behandeling, of begeleiding, in
of buiten de maatschappij."
Naast de observatie houdt de staf,
bijgestaan door groepsleiders die zorgen
voor een waardevolle aanvulling door
de reportage van het dagelijks ge
drag, zich bezig met het werk in de op-
vangafdeling. „En dat moet meer wor
den gezien als opvoeding en resociali
sering", zegt de heer Geurts.
Hij stopt zijn slanke pijp als hij zegt:
„Toch blijft het straffen, ondanks de
nieuwe theorieën, deel uitmaken van de
ervaringen die de jongens hier in het
kamp opdoen. De bevoegdheid daartoe
is gedelegeerd aan de directie, maar ik
moet erbij zeggen dat we het steeds
met tegenzin doen Het straffen blijft
echter onverbrekelijk samenhangen met
de eigen verantwoordelijkheid, die hier
zoveel mogelijk moet worden onder
streept en opgevoerd."
De strafmaten lopen in Kamp Over
berg nogal uiteen. Er kan een gedeelte
van het zakgeld worden ingehouden, de
bewegingsvrijheid kan worden ontzegd,
en in het uiterste geval kan celstraf
worden opgelegd, wat overigens, aldus
de heer Geurts alleen met de grootste
tegenzin wordt gedaan.
Ruim zeventig jongens vinden op
Het nieuwbouwproject van Kamp
Overberg omvat o.rh. zeven pavil
joens voor groepen van twahlf jon
gens, een keuken, een hoofdgebouw,
een aantal dienstwoningen en een
aula. Directeur C. J. G. M. Geurts:
„Meer mogelijkheden voor privacy, bij
vergroting van sociale redzaamheid."
het ogenblik onderdak in Kamp Over
berg. Sommigen werken overdag in be
drijven in „de vrije sector", een klein
aantal bezoekt scholen in Veenendaal,
maar de meesten worden bezig gehou
den in de werkplaatsen van het kamp
zelf. Daar krijgen ze een praktische be
roepsvorming. Ze kunnen zich, zij het
in bescheiden mate, bekwamen in vak
ken als metaalbewerking, schilderen,
timmeren en metselen, 's Avonds kun
nen ze terecht in de kantine of de ge
meenschapsruimte en op geregelde
tijden in de sportzaal, die ook wordt
gebruikt voor filmvertoning en kerk
diensten.
„Op tijd naar bed" is een van de
vaste regels van het kamp. Dat bete
kent nu nog dat de jongens met veer
tien man op een slaapzaal moeten pro
beren tot rust te komen, 's Morgens
moeten ze zich behelpen met minimale
hygiënisch-sanitaire voorzieningen.
Een van de grote voordelen van de
nieuwbouw noemt de heer Geurts dan
ook het feit dat de jongens in de pavil
joens een eigen slaapkamertje krijgen.
„We krijgen tegenwoordig nog wel eens
de klacht, vooral van de wat ouderen
dat ze geen kans hebben op bepaalde
ogenblikken zichzelf te zijn. Die kans
krijgen ze straks wel. Dat is goed,
want de jongeren vragen terecht om
meer erkenning van de individuele per
soonlijkheid.", vindt de heer Geurts.
Het kampcomplex krijgt een heel
nieuw aanzien, de behandeling is en
wordt voortdurend humaner, en dat
brengt zijn eigen problemen en wensen
mee. „Toen het rijk een instelling als
deze in het leven wilde roepen, vlak na
de laatste oorlog, stond men voor de
keus tussen een terrein in Eist (nu
„De Eikelkamp"- red.) en de barakken
in Overberg. Men koos het laatste, om
dat men meende een plaats te moeten
nemen die zover mogelijk verwijderd
was van de bewoonde wereld, en nau
welijks verbindingen daarmee had. Het
kamp in Eist ligt dicht bij de verkeers
weg, en moest daarom afvallen .„Nu zou
den we echter maar al te graag zien
dat de contacten met de buitenwereld
wat gemakkelijker tot stand konden ko
men. Al was het maar door middel van
een buslijn van hier naar Veenendaal.'
vertelt de directeur, laconiek glim
lachend. En opnieuw laat hij blijken
in welke mate de opvattingen zijn ver
schoven.
Nog een symptoom: de jongens in
Kamp Overberg mogen binnenkort de
rijkskleding voorgoed uittrekken, en
zelf bepalen wat zij willen dragen.
Dat betekent een einde van een gelijk
vormigheid, roodgeruit shirt, en grauw
blauwe broek, die nu eenmaal wordt
liever: werd beschouwd als een van
de pylers waarop een „degelijke" aan
pak" van knapen die zich onaangepast
gedragen, is gebouwd. In Kamp Over
berg wordt het woord .Jeugddelinquent'
niet meer gebruikt.
ADVERTENTIE
VEENENDAAL
CITY-MOTORS - EDE
A Kreukherstellend
Comfortabel dragen
Goed plooihoudend
VEENENDAAL
Goed van Van der Zee
gaat langer mee
LEERSUM De afdeling Leersum
van de Nederlandse Bond van Platte
landsvrouwen zal op 30 april deelnemen
aan het défilé op paleis Soestdijk ter
gelegenheid van de verjaardag van ko
ningin Juliana. De dames zullen hare
majesteit onder andere de bekende
Leersumse „snijboontjes" (koekjes
red.) aanbieden. Prinses Juliana bracht
vroeger in cognito vaak een bezoek
aan Leersum. In de buurt van de Gin-
kelduin bracht zij dan haar vakanties
door onder de naam Mies Rozeboom.
De prinses kwam dan regelmatig de
koekjes kopen bij bakker Van den Berg
Tzn.
VEEMARKT
UTRECHT, 24 april 1969. Totale
aanvoer 4897. Runderen 1580; vette kal
veren 27; graskalveren 137; nuchtere
kalveren 1174; schapen 464; lammeren
76; varkens boven 100 kg 345; varkens
beneden 100 kg 31; biggen 993; bokken
en geiten 30.
Melk- en kalfkoeien 12251460; kalf-
vaarzen 925-1150vare koeien 975
1075; pinken 710825; stieren 8001200;
graskalveren 400650; nuchtere kalve
ren 4085; fokkalveren 100295; scha
pen 95>150; lammeren 120.195; drach
tige varkens 450650; lopers 110135;
biggen 7896; bokken en geiten 68
78, alles per stuk. Vette koeien le kwal.
5,005.20; idem 2e kwal. 4,734,90; idem
3e kwal. 4,304,60, alles per kg gesl.
gew. Vette kalveren le kwal. 3,703,90;
idem 2e kwal. 3,603,70; idem 3e kwal.
3,103,50; nuchtere kalveren 1,451,90;
zware vette varkens 2,402,45; zouters
2,502,55; slachtzeugen 2,102,15; jonge
slachtzeugen 2,152,20, alles per kg
lev. gew.
Melk- en kalfkoeien: flauw, nauwe
lijks prijsh.; vette koeien: matig, prijsh.;
vare koeien: redelijk, nauwelijks prijsh.;
vette kalveren: redelijk, lager; graskal-
veren: redelijk, even lager; nuchtere
kalveren: willig, prijsh.; fokkalveren:
rustig^prijsh.; schapen: willig, nauwe
lijks prijsh.; lammeren: willig, prijsh.;
varkens: redelijk, even lager; biggen:
redelijk, even lager.
VEENENDAAL „Ik heb hier 48
jaar en anderhalve maand gewerkt,
en m'n vader 51 jaar en elf maan
den, dus samen meer dan 100 jaar
in één bedrijf.
De heer W. J. Shoemaker schil
dert op deze manier de nauwe be
trekkingen die zijn ontstaan tus
sen zijn familie vooral hem
zelf en de Koninklijke Scheep
jes wolfabrieken, in 't Veense be
ter bekend onder de naam D. S. v.
Schuppen. Op 30 april wordt de
heer Schoemaker 65 jaar en dan zal
hij het bedrijf verlaten. Op dinsdag
de 29e wordt 's middags in De Ko
renbeurs een receptie gehouden,
waarop hij officieel afscheid zal ne
men van zijn werkkring.
Op 17-jarige leeftijd kwam de heer
Schoemaker voor het eerst als perso
neelslid bij de enige werkgever die
hij heeft gehad. Dat was in 1921,
toen het bedrijf nog maar aan 400
mensen werk verschafte. Nu zijn
het er 600. De 17-jarige begon als
jongste bediende en bouwde aan een
carrière die uitliep op zijn benoe
ming tot procuratiehouder in 1952 en
tot directie-adviseur in 1963.
„Er is heel wat veranderd in al
die jaren", weet de heer Schoema
ker te vertellen. „Vooral op het ge
bied van de automatisering is er
erg veel gebeurd".
En hfj kan het weten, want als het
moet kan de heer Schoemaker uit
zfjn hoofd opsommen welke werk
zaamheden noodzakelijk zijn om van
de ruwe vezel een bruikbaar garen
te maken. Het produktieschema
kent hij min of meer van buiten.
„Dat komt doordat ik in alle afde
lingen heb gewerkt, nadat ik in de
jaren 1928-1929 een Technical Colle
ge In Engeland had bezocht". De
heer Schoemaker doorliep onder
meer als bedrijfsleider de afdelin
gen wolcontrole, spinnerij, kamme-
rij en ververij. Voorts deed hij het
werk van een personeelschef en
langzamerhand verwierf hij bij
Scheepjeswol een vertrouwenspositie
als adviseur, controleur en coördina
tor.
Straks, na zijn persionering, zal hij
ook nog in verbinding blijven met
de werkgever die hij zo lang trouw
diende. „Ik denk dat ik gronden zal
gaan beheren en ook dat ik mijn ad
viserende taak in bescheiden mate
zal "kunnen blijven vervullen", zegt
hij.
Tijdens het gesprek rookt de heer
Schoemaker een sigaar. Maar als de
fotograaf hem wil vereeuwigen, zegt
hij dat het dan wel zonder rokertje
moet, want eigenlijk is hij een fer
vent tegenstander van roken in de
fabriek. Dat zal een gevolg zijn van
het feit dat hij al sinds 1929 com
mandant is van de bedrijfsbrand
weer.
Tal van functies heeft de heer
Schoemaker bij, maar ook buiten
Scheepjeswol gehad. „Maar ik houd
niet zo van titels", zegt hij veront
schuldigend, wanneer hem wordt ge
vraagd ze eens achter elkaar op te
sommen. Toch, na enig aandringen,
geeft hij het een en ander prijs: hij
is nu nog ere-voorzitter van de
Scheepjeswol Harmonie, bestuurslid
van het Chr. lyceum en van de Chr.
huishoudschool en tot 1965 was hij
secretaris van het Groene Kruis in
Veenendaal, 23 jaar achtereen.
De heer Schoemaker, die zegt al
tijd met veel plezier te hebben ge
werkt, vindt het niet erg dat hij
straks niet meer zal zijn ingescha
keld bij het produktieproces. „Ik
vind dat het nu wel genoeg is ge
weest", zegt hij. „Maar stil zitten is
er niet bij". Naast zijn bestuurs
functies zal hij nu eindelijk tijd ge
noeg hebben om zich eens flink te
wijden aan een van zijn hobby's, de
bestudering van de geschiedenis.
„Ik ga veel lezen, vooral histori
sche romans en er tussendoor heer
lijk in de tuin werken." Hij zal nog
wel regelmatig binnenstappen bij
Scheepjeswol. Een periode van 48
jaar vol bemoeienissen met hand-
brei- en industriegarens, personeels-
en produktieproblemen zal hij niet
snel kunnen vergeten.
VEENENDAAL Het elftal van de Priiises Wilhelminaschool kwam in
het schoolvoetbaltoernooi net een puntje tekort om in aanmerking te ko
men voor een van de ereplaatsen. Acht punten uit zes wedstrijden was
echter geen slecht resultaat in de poule waarin de CNS II en de Juliana
van Stolbergschool de toon aangaven.
Het elftal van de Prinses Wilhelminaschool. Gehurkt v.l.n.r.: Johan
Ploeg, Kees Vonk, Aart Navest, Wim Huibers, Gerard van de Heuvel en
Arie van Binsbergen. Staande: Gerard Geurtsen, Arie Verkuyl, Tonny
Nelissen, Herman van Ginkel, Gert Slotboom, Arno Siben, Arie v. d. Haar
en Dirk Jan van Hardeveld.
VEENENDAAL De goedbezochte
jaarvergadering van de SGP afdeling
Veenendaal stond onder leiding van
voorzitter J. v. d. Haar. Na de ope
ning werd het huishoudelijk gedeelte
vlot afgewerkt. Uit het jaarverslag
van deze secretaris bleek dat de vereni
ging „springlevend is". Het afgelo
pen jaar werd een achttal nieuwe le
den ingeschreven.
Secretaris (G. v. d. Berg) memo
reerde dat het in de grote politieke
partijen ronduit een chaos is. Het af
gelopen jaar werd ook de initiatiefwet-
van het SGP-kamerlid Ir. v. Rossum
aangenomen. „Een opmerkelijke presta
tie en een bewijs dat ook een kleine
partij constructief bezig kan zijn".
Penningmeester (G. J. v. Deelen) liet
een optimistisch geluid horen over de
financiën.
Tijdens de bestuursverkiezing werd de
heer Van de Haar herkozen en in de
vacature van de heer Vos, werd de
heer H. v. Dalen gekozen.
Na de pauze hield de fractieleider,
de heer G. J. v. Deelen, een praatje
over de plaatselijke politiek. Van de
gelegenheid tot het stellen van vragen
werd volop gebruik gemaakt. Aller
eerst werd gesproken over het werk
van de gemeentelijke sociale dienst.
Eén der leden merkte naar aanleiding
hiervan op, dat hij had gelezen dat er
vaak misbruik van de mogelijkheden
werd gemaakt. In Eindhoven is men
ertoe over gegaan om een inspecteur
te benoemen, om misbruik van de ge
meenschapsgelden tegen te gaan.
De raadsleden die de vragen beant
woordden gingen even in op de oorza
ken van de enorm gestegen uitgaven,
zoals de hoog gestegen verpleegprij-
zen etc. Zij meenden echter dat al
leen in grote plaatsen een dergelijke
„opsporingsambtenaren" zin heeft.
Vervolgens werd er gesproken over
het lager onderwijs. Is de vergoeding
per leerling in onze gemeente niet te
laag- zo luidde de vraag? Uit de dis
cussie bleek dat door de sterk geste
gen onderhoudskosten (12 pet. BTW)
het moeilijk is van de vergoeding rond
te komen. Met de wens dat het be
drag „aangepast" zal worden, werd
van dit punt afgestapt.
Er werd uitgebreid gesproken over
de „woningbouw". Samengevat kwam
de discussie hier op neer: A. Bouw
woningen voor de Veenendaalse be
volking. B. Bouw betaalbare woningen.
C. Er is dringend behoefte aan eenge-
zinwoningen.
Als laatste punt kwam ter sprake de
vuilnisophaaldienst.
VEENENDAAL Muziekhandel B.
van Hees heeft gisteren een platen
winkel geopend aan Markt 18 in Vee
nendaal. Voorheen was deze platenzaak
samen met een winkel voor muziekin
strumenten gevestigd in het pand Markt
3.
Nu zijn dus de platenzaak en de win
kel voor muziekinstrumenten afzonder
lijk ondergebracht. „Dat was al jaren
mijn ideaal", zo zegt de heer B. van
Hees, de eigenaar. „In de oude zaak op
Markt 3 verkoop ik nu alleen nog maar
muziekinstrumenten, voornamelijk or
gels en piano's, in de nieuwe zaak gram
mofoonplaten en afspeelapparatuur. Je
kunt nu tenminste rustig een orgel de
monstreren zonder dat je de platenaf-
deling stoort", aldus de heer Van Hees.
De mogelijkheid om een nieuwe zaak
te openen kwam onverwacht. „Nog geen
maand geleden hoorde ik dat het pand
Markt 18 vrij zou komen. Verbouwen
en vernieuwen was niet nodig, want
de vorige eigenaars hadden de zaak
pas een jaar geleden vernieuwd. Erg
fijn zijn de verstelbare wandschapjes
die hier al aangebracht waren. Zij bie-
de mogelijkheden tot het etaleren van
grammofoons en bandrecorders".
De heer Van Hees, die overigens deze
maand nog begint met het modernise
ren van zijn orgel- en piano-zaak, is erg
tevreden met zijn nieuwe winkel. „Dt
mogelijkheden tot het exposeren van de
grammofoonplaten zijn hier veel groter
dan in de oude zaak. Bovendien is de
winkel erg gunstig, nl. tegenover de
bushalte, gelegen. We hebben nu twee
zaken dicht bij elkaar, en dat is toch
wel erg mooi".
HOOGSTRAAT 28
VEENENDAAL
