Geen receptie, geen dikdoenerij,
alleen maar dankbaarheid
„Philadelphia" Veenendaal
viert op zeer bescheiden
wijze tienjarig bestaan
Afdeling verrichtte
baanbrekend werk
Drieling bracht cadeaus
jubileum zuster
Verwey toch druk
„Laten we tot inkeer
komen, want het gaat
niet goed met ons volk''
GROETEN VAN GOD
VAN DER KOLK VEENENDAAL N.V.
Problemen
Lonas
Tehuis
Poppenkast
C.P.B. vergadert
met
HORLOGERIE
VAN MANEN
Uytftu-by de ttfd.'
Kinderkoor
gaat operette
opvoeren
Ds. Vroegindeweij over
dodenherdenking op zondag:
Gemeente
avond
Soefi
Gift
Beroepen
Jeugdraad
Beroepen
Herdoopt
Bazaar
Ds. Thijs te Kampen
schreef boekje:
Reisji
Te jong
VAN WOUT BLAUWKOUS
Permanent FORD-show in showroom
BURGERLIJKE STAND
VRIJDAG 2 MEI 1969
In de oorlogsjaren zat ergens een Jood
ondergedoken. Bij een christenmens
in huis. Hij meende er veilig te zit
ten, maar die illusie werd hem ont
nomen toen zijn gastheer hem op een
zaterdagavond kwam vertellen, dat
hij zo gauw mogelijk de benen moest
nemen. In ieder geval moest hij bin
nen vierentwintig uur vertrekken.
Zijn verblijf was uitgelekt en de mo
gelijkheid was niet uitgesloten dat
binnen de bepaalde tijd een „ver
keerde" achter zijn adres kwam.
Daarom had de gastheer er voor ge
zorgd dat hij op korte termijn zou
worden opgehaald door enkele perso
nen die ondergrondse activiteiten ont
plooiden en die hem naar een ander
oord zouden brengen.
De Jood inmiddels wat witjes om
de neus geworden begreep het. Hij
wilde zijn eigen leven en zeker dat
van zijn gastheer niet in gevaar bren
gen. „Maar" zei hij „ik ga niet vóór
vannacht twaalf uur, want dan is de
sabbath nog niet om en uit overtui
ging meen ik dat ik op die dag geen
mensen voor mij in touw mag laten
komen".
„Alles goed en wel" was het antwoord
van de christen, „maar na twaalven is
het zondag en dan gelden voor mij
overeenkomstige principes als voor u
op de sabbath-dag". Daar kon de Jood
niets tegen in brengen en er viel een
angstig stilzwijgen. De Jood dacht na.
De christen ook.
Na een poosje vroeg de christen: „Als
u op dit moment een acute blinde
darm-ontsteking zou krijgen wat zou
u dan doen?" „Me ogenblikkelijk naar
het ziekenhuis laten brengen", zei de
Jood. „Op de sabbath?" vroeg de
christen. „Met een gerust geweten",
antwoordde de Jood, „want ik mag
geen levensgevaar riskeren". En de
Jood zag toen zijn verkeerde redene
ring in, want er dreigde wel degelijk
levensgevaar. Niet alleen voor het le
ven van hemzelf, maar ook voor dat
van een medemens.
Beschaamd zei hij slechts: „Ik snap het,
ik ga zodra m'n begeleiders hier zijn".
Bovenstaand verhaal schoot mij te bin
nen toen ik las dat de staatkundig
gereformeerde heer Van Dis en een
drietal parlementariërs van onze ei
gen bodem die in diens politieke kiel
zog varen zich openlijk hadden uit
gesproken tegen de nationale herden
king van de gevallenen op aanstaan
de zondag. En dat een plaatselijke
pastor zich in een weekblaadje in de
zelfde zin had uitgelaten tegenover
zijn geestverwanten.
Ik verzoek u vriendelijk doch dringend,
mijne heren, mijn hierboven opge
nomen verhaal over de Jood en de
christen nog eens door te lezen en
dan eens te mediteren over het kos
telijke goed dat we in onze vrijheid
mogen bezitten. Een vrijheid, waar
voor in de jaren veertig tot vijf en
veertig de rust zondag aan zondag is
verstoord door mensen die niet in de
laatste plaats vochten voor mensen
levens. Voor het uwe en het mijne.
Zouden we er daarom zo veel kwaad
aan doen door degenen die daarbij
hun eigen leven moesten laten op
zondag te herdenken? De vierde mei
blijft voor mij de herdenkingsdag. Of
deze dag nu op zondag valt, op de he
melvaartsdag of mogelijk op een an
dere christelijke feestdag.
Door te zeggen, dat men door een do
denherdenking de zondagsrust ver
stoort verlaagt men naar mijn me
ning deze gedenkwaardige dag tot
een soort publieke vermakelijkheid.
Ik citeer in dit verband de dominee:
„Voor velen zal het onmogelijk zijn
om dit jaar aan de herdenking deel
te nemen omdat ze de overtuiging
hebben, dat dergelijke samenkomsten
met kransleggingen, klokgelui, uitste
ken van vlaggen en dergelijke niet
overeenkomen met de eis om de dag
des Heren af te zonderen van de
andere dagen der week".
En ik vraag dan maar weer: „Wie van
u haalt op zondag de bloemen van
tafel en uit de vensterbank?" Welke
kerkeraad houdt op zondag de koster
uit de touwen omdat klokgeluid de
rust verstoort?" Is het uitsteken van
de vlag halverwege de stok niet een
teken van nationale rouw en mede
leven met degenen die daardoor ge
troffen werden in de oorlogsjaren?"
Ik verwacht niet dat men zich ten twee
den male in vele kronkels zal wringen
om deze vragen te beantwoorden.
Zouden we geen klein poosje van
onze rust op zondag mogen wijden
aan het terugdenken aan onze geval
lenen? Bijna had ik gezegd: offerden
we er elke zondag maar een gedeel
te van onze zogenaamde rust aan
op. Ik heb 'et al gezegd. Maar 't kan
geen kwaad, dacht ik.
Wout Blauwkous
VEENENDAAL Philadelphia noemt geen namen. Geen namen van de
mensen die zich al jaren achtereen inzetten voor het afwijkende kind. Het is
liefdewerk, dat niets heeft te maken met persoonlijke eer of belangen. Publici
teit rond de vereniging vindt men alleen nuttig wanneer daarmee het nage
streefde doel is gediend. Zelfs nu de „vereniging van ouders en vrienden van
het afwijkende kind", zoals Philadelphia" wordt aangeduid, in Veenendaal
aan de vooravond staat van een tienjarig jubileum wil men vermijden dat men
zelf in het middelpunt van de belangstelling komt. „Het gaat om de kinderen,
niet 0111 ons", zegt de heer D. Valkenburg die de opdracht heeft het contact
met de pers te onderhouden, en die daarnaast nog tal van andere bestuurlijke
functies heeft. Pas na veel aandringen stemt hij erin toe dat zijn naam in de
krant komt.
Op dinsdag 6 mei is het tien jaar ge
leden dat Philadelphia in Veenendaal
werd opgericht. In die tien jaar heeft
de vereniging zich zo opvallend ontwik
keld, dat haar activiteiten door het
hoofdbestuur landelijk als lofwaardig
voorbeeld worden aangewezen. „De ont
wikkeling van de zorg voor geestelijk
gehandicapten heeft in de afgelopen pe
riode een revolutionaire ontwikkeling
doorgemaakt. Het zorgenkind is op de
goede weg een verzorgd kind te wor
den".
Dat is de eenvoudige manier waarop
Philadelphia zelf voorzichtig blijk geeft
van tevredenheid. Deze bescheiden
heid wil zij beschouwen als de kern
van haar karakter, en daarom wordt
geen feest gevierd ter gelegenheid van
het jubileum. Geen receptie, geen par
ty, geen ontvangsten, geen speciale
acties.
De enige wens die heimelijk werd
gekoesterd was dat het aantal leden op
6 mei precies duizend zal bedragen.
Dat bleek overigens dezer dagen al het
geval te zijn.
Het jubileum is voor „Philadelphia"
voornamelijk een aanleiding om haar
eigen dankbaarheid te uiten. Daarom
is inmiddels een brief verzonden naar
de Veenendaalse kerkeraden, methet
verzoek om in de avonddiensten vap
zondag 11 mei aandacht te besteden
aan het werk van Philadelphia, en God
te danken voor het feit, dat „Philadel
phia" tien jaar in de gelegenheid is ge
weest haar werk te doen. Diezelfde zon
dag wordt in de Oude Kerk aan de
Markt een bijzondere dankdienst ge
houden, waarin de vereniging haar
vreugde wil uiten.
Alleen voor de kinderen, die Phila
delphia onder haar hoede heeft wordt
een feestmiddag georganiseerd, in sa
menwerking met „De Instuif". De
kleintjes kunnen op zaterdag 3 mei on
dermeer genieten van een poppenkast
voorstelling.
Een overzicht van het werk van Vee-
nedaanls Philadelphia leidt tot de con
clusie: Veenendaal maakt landelijk
gezien een zeer gunstige indruk. Er
is veel in beweging gekomen. Philadel
phia is bijzonder dankbaar. Toch zijn er
nog wel problemen, zo blijkt uit de ge
gevens van de heer Valkenburg.
De dagverblijven voor de geeste
lijk gehandicapten kunnen nog niet
alle kinderen opvangen die ervoor in
aanmerking komen, en de streek-
werkplaats zal een aantal gehandi
capten geen plaats meer kunnen bie
den, daar hun arbeidsprestatie bene
den de vastgestelde richtlijnen ligt.
Over de moeilijkheden die hieruit
voortvloeien pleegt Philadelphia sa
men met andere ouderverenigingen
overleg met het Ministerie van Socia
le Zaken en Volksgezondheid.
Het was op een ouderavond van de
BLO-school op 6 mei 1959, dat de op
richting van Philadelphia in Veenen
daal een feit werd. Direct ondervond
de kersverse afdeling veel medewer-
Even onopvallend als het werk
van de afdeling Veenendaal van
Philadelphia is het vervoer van de ge
handicapten van en naar het dagver
blijf aan de Tuinstraat, waarvoor da
gelijks drie busjes worden ingezet.
king van de zijde van deze school en
van het gemeentebestuur, wat begin
1961 resulteerde in een regeling om te
zorge voor et nhvervoer van de leer
lingen.
Al spoedig na de oprichting onder
zocht de vereniging de mogelijkheden
om cathechetisch onderwijs te organi
seren voor hen die 't normaal niet zou
den kunnen volgen. Het convent van
predikanten nam de verantwoordelijk
heid op zich voor de cathechisaties, die
vanaf 5 juni 1961 door leerkrachten van
de BLO-school werden gegeven.
Een klein boekwerk zou kunnen wor
den gevuld met aantekeningen over de
activiteiten van Philadelphia in het af
gelopen decennium. De wapenfeiten die
de bevolking het meest hebben aange
sproken waren de speelgoedactie voor
het tehuis voor tijdelijk verblijf van
geestelijk gehandicapten in Bennekom
(1962), en de actie „Laat Ons Niet Al
leen Staan" (1964-1965).
Deze actie werd georganiseerd om
een aanvangskapitaal te verzamelen
voor de oprichting van een tehuis voor
alleenstaande geestelijk gehandicapten.
Dè actie sloeg in in Veenendaal. Predi
kanten, wethouders, artsen, pers, scho
len en bedrijven werden ingéschakeld,
en huis-aan-huis werd gecollecteerd.
Op 17 februari 1964 had men al
f 37.000,- bijeen, maar de actie werd
voortgezet. Op Koninginnedag van dat
jaar kwam opnieuw een grote som geld
binnen, evenals op het dat jaar gevier
de twintigste Bevrijdingsfeest. Dit stond
in Veenendaal geheel in het teken
van Philadelphia.
In mei 1965 werd een culturele week
gehouden, en opnieuw stroomde geld
binnen, dank zij het optreden van on
dermeer de Scheepjeswolharmonie, het
Ritmeesterkoor, en „Weerklank". Win
keliers zetten zich in voor het welslagen
van een grote bazaar, waarvoor ook bij
dragen werden geleverd door diverse
fabrikanten.
Rtdiomedewerker Johan Bodegraven
zorgde voor een spectaculaire opening
van deze actie. Met hoeveel liefde en
toewijding de Veenendaalse bevolking
zich bewust is van haar betrokkenheid
met Philadelphia blijkt nogmaals uit
het feit dat voor de LONAS-actie ook
vorige jaar nog initatieven werden ge
nomen. Zo organiseerde bijvoorbeeld
de winkeliersvereniging een St. Nico-
laasactie waarvan de opbrengst aan
LONAS ten goede kwam.
Dit jaar wordt het enthousiasme daad
werkelijk beloond. Aan de Dr. Colijn-
straat begint men nog dit jaar met de
bouw van een „gezinvervangend" te
huis. Op het bouwprogramma staat
voorts nog een goed geoutilleerd dag
verblijf, dat zal verrijzen tussen de
Duizend Roeden en De Grote Pekken,
als vervanging voor de twee noodge
bouwen waarover men sinds 1968 be
schikt.
In Nederland neemt de Veenendaal
se afdeling van Philadelphia een unie
ke plaats in. Als eerste wist zij de or
ganisatie van bijzondere kerkdiensten
te realiseren. Diensten, aangepast aan
de gehandicapte kerkgangers die daar
door nauwer en bewuster kunnen wor
den betrokken bij het religieus gebeu
ren in het Godshuis. In december 1964
stelde Philadelphia het convent van
predikanten voor het initiatief tot het
houden van dergelijke diensten te steu
nen, en al snel kwam de reactie „Daar
aan mogen wij ons niet onttrekken".
De eerste aangepaste dienst vond
plaats op 11 april 1965 in Eltheto. Ver
scheidene andere plaatselijke afde
lingen van Philadelphia hebben het
voorbeeld van Veenendaal inmiddels
opgevolgd.
Op bijna elk maatschappelijk niveau
vond Philadelphia werk dat noodzakelijk
moest worden gedaan. Men organiseer
de, in nauwe samenwerking met burge
meester en wethouders zwemlessen voor
geestelijk gehandicapten, die geen school
meer bezoeken. De Sportstichting werk
te van harte mee, en sinds april 1968
is het zwemmen een feit. Ook crêche-
werk behoort tot de activiteiten van de
vereniging. In de zomervakantie van
1967 begon men hiermee. Men wil zo
doende de ouders van de gehandicapte
kinderen de handen even vrij geven, en
de kinderen zelf zinvol bezighouden.
Philadelphia is, na haar tienjarige
bloeiperiode nauwelijks uit Veenendaal
weg te denken. De integratie heeft
zich in feite al volledig voltrokken.
Daarom is Philadelphia dankbaar. Dank
baar omdat zij de kans heeft gekregen
haar werk met zoveel succes te doen.
Dankbaar voor de overstelpende mede
werking die Veenendaal heeft verleend,
en nog steeds blijft geven. Zo beleeft
de vereniging haar jubileum. Geen re
ceptie, geen dikdoenerij van het bestuur
geen felicitatieborrels, geen namen noe
men, zelfs niet van voorzitter W. Bul-
sink. De dankbaarheid wordt tot uit
drukking gebracht in de kerk.
„Het gaat niet om ons", zegt de heer
Valkenburg, „het gaat om de kinderen".
Daarom is er voor die kinderen wél
feest. iMet (echte) poppenkast.
VEENENDAAL De CPB afdeling
Veenendaal belegt donderdagavond 8
mei haar maandelijkse vergadering-ia
hotel „De Korenbeurs". De 'he<vb A.
D. Bos zal éen causerie over dé beje
gening van de gestrafte militair in
Nieuwersluis houden.
VEENENDAAL Het was gistermorgen druk in de huiskamer van de flat
van zuster A. C. Verweij. Familieleden, kennissen en collega's kwamen haar
feliciteren met haar 25-jarig pubileuni als kraamverzorgster. De ene verrassing
volgde op de andere voor zuster Verweij, die eigenlijk helemaal niets aan haar
jubileum had willen doen.
Om even over tienen luidde de
deurbel de grootste verrassing voor
haar in. Op de galerij van het flatge
bouw aan De Grote Pekken stond de
nu veertienjarige drieling Hilly, Cor-
ry en Jopy Kalter, met de armen
vol cadeaus. Zuster Verweij, die bij
de geboorte van de drieling assisteer
de toonde zich blij verrast. Even had
zij moeite de meisjes bij hun juiste
naam te noemen, maar de kennisma
king was snel hernieuwd.
De cadeaus van de drieling, bijeen
gebracht door de ouders van bijna
alle kinderen die met medewerking
van zuster Verweij het eerste levens
licht hebben mogen aanschouwen,
zorgden voor een korte stilte in de
flat. „Is dat allemaal voor mij?",
vroeg de zuster, „dan schaam ik me
toch wel hoor..."
Zij kon even later nauwelijks nog
woorden vinden om haar dankbaar
heid tot uitdrukking te brengen, toen
zij de enorme pakketten had uitge
pakt. Onder de geschenken waren een
prachtige antieke klok en een mooi
tapijt.
De drieling had vrij van school ge
vraagd en gekregen. Zuster Verweij
liet de meisjes, met wie ze dadelijk
aan de praat raakte, een foto zien,
die van hen was gemaakt op de dag
van hun geboorte, 19 november 1954.
Het is voor zuster Verweij toch nog
een drukke dag geworden, waarop de
gezelligheid de boventoon voerde.
ADVERTENTIE
"Kerkewijk 128
Veenendaal
Telefoon
(08385)12244
ADVERTENTIE
EDERVEEN Zaterdagavond 3
mei gaat het Ederveense kinderkoor
„Van knop tot bloem" voor het eerst
een operette opvoeren n.l. Prinses Ro-
zelijn onder leiding van dirigente me
vrouw Boeve. Medewerking wordt on
dermeer verleend door het meisjes
koor. De kinderoperette wordt opge
voerd in het bijgebouw van de Ned.
Herv. Kerk.
RESTEREN Geboren: Rijk, z.v.*
A. J. van Beek en K. Louter; Maartje
M., d.v. M. C. van Broekhuijze en K.
Huibers; Berendina, d.v. H A. Wei
man en B. Spaan; Jan D., z.v. A. Hen
driks en H. van Leerdam; Willem, z.v,
H. J. Verwoerd en E. W. Torn Broers;
Erik, z.v. W. van Doorne en H. van
Gerderen.
Overleden: R. den Hartog, 81 jr.,
echtg. v. L. Hogendoorn.
Evenals de raadsfractie van de S.G.P. te Veenendaal, die hierover vragen
stelde aan het college van B. en W„ heeft ook de hervormde predikant ds. A.
Vroegindewetf te Veenendaal bezwaren tegen de dodenherdenking op zondag.
De predikant schrift hierover in het Gereformeerd Weekblad, van welk
periodiek hjj hoofdredacteur is.
zelfstandig kunnen wonen. Deze
ambtenaar bedoelde dat in het al
gemeen.
Ds. Vroegindeweij meent, dat dit
haast niet kan gelden voor „De En-
gelenburgh" en ter staving van zijn
bewering heeft hij een staatje met
leeftijdsgroepen van de Engelen-
burgh-bewoners opgesteld.
Behalve de flatbewoners hebben
164 personen hun thuis in „De En-
gelenburgh". De gemiddelde leeftijd
van hen is bijna 79 jaar. Volgens
de predikant een leeftijd, waar men
niet meer van jong kan spreken.
Verdeeld over verschillende leef
tijdsgroepen zijn de volgende aan
tallen personen opgenomen: t/m 74
jaar: 45 personen; 75 t/m 79 jaar: 40
personen; 80 t/m 84 jaar: 53 perso
nen; 85 t/m 89 jaar: 17 personen;
90 jaar en ouder: 9 personen.
De groep t/m 74 jaar is niet uit
gesplitst. Mogelijk dat er hieronder
„schuilen" die tè jong zijn (waar
schijnlijk is dat beneden de 65 jaar).
Op de wachtlijst staan alleen al
uit Veenendaal 465 personen. De ge
middelde leeftijd van deze groep is
ruim 75 jaar.
noemd mej. L. C. de Bruyn. De heer
Schouten is benoemd tot penning
meester.
De gereformeerde kerk te Leer-
sum houdt op 6 mei a.s. een ge
meenteavond. Ds. Kuyper, geref. pre
dikant te Doorn zal een inleiding
houden.
Ds. Vroegindeweij betreurt de be
slissing van de ministerraad om dit
jaar de dodenherdenking op zondag
4 mei te houden zeer. In de eerste
plaats meent hij dat hierdoor de zon
dagsrust niet wordt bevorderd. In
de tweede plaats is ds. Vroegindeweij
de mening toegedaan dat de gehele
bevolking in de gelegenheid moet
worden gesteld om de doden te her
denken. Voor velen zal het nu on
mogelijk zijn om dit jaar aan de
herdenking deel te nemen omdat ze
de overtuiging hebben, dat dergelij
ke samenkomsten met kransleggin
gen, klokgelui, uitsteken van vlag
gen en dergelijke niet overeenkomen
met de eis om de dag des Heren af
te zonderen van de andere dagen der
week. En ten derde vindt de predi
kant dat de zaterdagavond zich uit
nemend leent voor een dergelijke
herdenking. Op zaterdagavond kan
de gehele Nederlandse bevolking aan
de diverse herdenkingssamenkom
sten deelnemen. Niemand behoeft uit
principe weg te blijven, zodat de
eenheid van ons volk ten aanzien
van deze zaak duidelijk uitkomt. Nu
zaait men met een dergelijk besluit
verdeeldheid zonder dat het nodig
is. Ds. Vroegindeweij prijst die ge
meentebesturen die de dodenherden
king toch op zaterdagavond hebben
gesteld om de door hem aangehaal
de redenen.
Hij suggereert verder, dat men
dan op zondag in de kerkdiensten
ook terug moet denken aan de ge
vallenen. Het zou zijn nut kunnen
hebben om ons volk eraan te her
inneren in welk een grote nood het
volk is geweest vanwege onze zon
den en afmakingen. Hoe goedertie
ren en genadig is de Heere gewst
in de bevrijding van ons volk. La
ten we tot inkeer komen, schrijft
ds. Vroegindeweij aan het slot van
zijn artikel, en ons bekeren, want
het gaat niet goed met ons volk. En
zou het oordeel dan kunnen uitblij
ven?
Ds. A. Vroegindeweij, hervormd
predikant te Veenendaal, is beroe
pen door de hervormde gemeente te
Ede.
Bij de hervormde gemeente te
Veenendaal kwam een vermeldens
waardige gift binnen, n.l. 500 gulden
In het bestuur van de hervorm
de jeugdraad te Veenendaal zijn en
kele mutaties doorgevoerd. In de
plaats van de heer A. Schouten is
tot tijdelijk secretaresse be-
Het Soefi-Centrum in Veenendaal
houdt zondag 4 mei om 16.30 uur
een universele eredienst in het ge
bouw van de Nederlandse Protes
tanten Bond, Kerkewijk 75. De heer
S. Poot zal er spreken over het on-
ierwerp „Verdraagzaamheid".
De Geref. Gemeente Syn. in Vee
nendaal heeft «en beroep uitgebracht
op ds. Chr. v.d. Poel uit Yerseke.
De jongelingsvereniging „Imma-
nuël" (van de hervormde wijkge-
meente zuid te Veenendaal) is om
gedoopt in een jeugdvereniging. Dat
betekent dat tot de bijeenkomsten op
zondagmorgen in de Sionskerk niet
alleen jongens, maar ook meisjes
worden toegelaten. Men gaat dus in
het vervolg gemengd vergaderen.
Deze jeugdvereniging heeft voor
haar leden en belangstellenden een
jeugdweekend belegd op 15, 16 en
17 mei a.s. in het vakantieoord
„Jeugdland" te Ellecom.
Ten bate van het jeugdwerk heeft
de hervormde jongerenwerkgroep te
Veenendaal een bazaar gehouden. De
opbrengst van de fancy-fair was
ruim 3000 gulden.
Maandag 12 mei hopen de bejaar
den van de hervormde wijkgemeen-
te „De Engelenburg" te Veenendaal
een reisje te maken.
„Men moet niet denken", aldus ds.
A. Vroegindeweij in het Veens kerk
blad, „dat er jonge mensen in ons
huis (het hervormde bejaardencen
trum „De Engelenburgh" te Vee
nendaal) wonen". De predikant had
iemand ontmoet die dat veronder
stelde. En ook had een hooggeplaatst-
te ambtenaar van het ministerie
voor maatschappelijk werk ver
klaard, dat de mensen die opgeno
men worden te jong zijn en nog wel
Onder de titel „De groeten van
God" heeft de oud-Veenendaler ds.
E. Th. Thijs te Kampen een boekje
geschreven. „Kerknieuws" wijdt
hieraan de volgende recensie: Een
boekje met een geheel eigen opzet,
zowel wat uitvoering als verkondi
ging betreft. De auteur, één van de
predikanten van de gereformeerde
kerk te Kampen, schreef zes over
denkingen, die hij groepeerde rond
om de Triniteit.
Hij wilde de lezer de groeten van
God overbrengen en geeft bij die van
de Vader, de Zoon en de Heilige
Geest elk twee overdenkingen. Elk
hoofdstuk is op gedistingeerde wijze
geïllustreerd met een citaat waar
onder dan een tekst uit de Heilige
Schrift staat afgedrukt. De groeten
van God voor een mens in nood, op
een hoogtepunt of in een diep dal
in zijn leven, een mens die ziek is
of het moeilijk heeft.
Die wil de schrijver met de groe
ten van God blij maken, bemoedigen
of troosten. Ds. Thijs behoort als
we het niet wisten tot de jonge
ren en die hebben hun eigen aan
pak en wijze van spreken. Daartoe
behoort allereerst wel het directe,
het geconfronteerd worden met het
leven, staande midden in dat le
ven. Daarbij zegt hij ook rake din
gen, zoals bijvoorbeeld op pagina 18
waar duidelijk wordt gemaakt hoe
vroom gepraat vaak betekent een
vluchten uit het heden naar het
hiernamaals.
Daarbij moet de auteur er zich wel
voor hoeden dat het allemaal niet
te gewild wordt, zoals op pagina 49,
als God ons wordt getekend als
EHBO. Natuurlijk, zo beschouwen
veel mensen Hem. Maar wij zullen
niet aards over hem denken en als
wij over Hem spreken heilige
schroom kennen.
Wij zouden nog veel meer uit dit
boekje kunnen citeren, maar het
was onze bedoeling om er aandacht
voor te vragen als een zeer modern
hulpmiddel om het Evangelie uit te
dragen.
Want dat begeert de schrijver en
dan zullen wij met hem maar niet
twisten over de vraag of hij niet
een wat minder ongelukkige titel
voor zijn geestekind had kunnen kie
zen. Het boekje kost f 4,95.
ii'wwwujwii'
