Onrust over stijgend aantal
gevallen kindermishandeling
MARZINE
m
Babyfoon is
soms onwettig
MODIEUS IN WEER EN WIND
Mannenheerschappij in
advocatuur doorbroken
Elegant zijn
kost tijd
en geld
Gelijkwaardige plaats
voor de vrouw in
het politieke leven
SNELLERE AANGIFTE DOOR ARTSEN ZAL NOODZAKELIJK ZIJN'
Medicus beroept
zich op Ix't
ambtsgeheim
Mej. mr. Louise van Scherpenzeel
voorkomt reisziekte
M'
BTW
drukt op winst
Albert Heijn
Justitie
Hinderpalen
Contact
Middelen
GEDREVEN
Vergeet bij schoonmaak
medicijnkastje niet
NIEUW VAK
STEEKSPEL
GROEIEN
bij apotheek en droqist
DONDERDAG 8 MEI 1969
ADVERTENTIE
Tn een huis bij Bergen op Zoom vindt de politie twee kinderen die zo ver
waarloosd zijn, dat van één kind de voetjes moeten worden afgezet.
In een Amsterdams ziekenhuis sterft een kleuter aan een schedelbreuk, nadat
hij al driemaal tevoren in dat ziekenhuis was geweest wegens zware
kwetsuren: een hersenschudding en tweemaal een dijbeenfractuur.
In Noord-Limburg sterft een geestelijk en lichamelijk onvolwaardige baby,
nadat hij door zijn vader herhaaldelijk was mishandeld.
®!nnen enkele weken kwamen deze
drie trieste drama's in de publiciteit,
maar het aantal kinderen dat in die
weken ernstig letsel opliep door
mishandeling is vele, vele malen gro
ter. Het valt zelfs niet te becijferen
hoeveel honderden kinderen per jaar
in Nederland door hun ouders ern
stig worden mishandeld of verwaar
loosd.
Sombere schattingen spreken van cir
ca twaalfduizend. Het is alleen in
vakkringen bekend, dat van de mis
handelde kinderen die een arts berei
ken, er ongeveer tien procent dode
lijk verwond is; zestien procent
houdt van de mishandeling een blij
vende hersenbeschadiging over.
Slechts als het duidelijk is dat de dood
wordt veroorzaakt door mishande
ling maar dat moet dan wel heel
erg duidelijk zijn wordt de justitie
in het geval gekend, omdat in zo'n
geval de arts weigert de doodsoor
zaak op de overlijdensakte in te vul
len.
ki artsenkringen, bij politiejustitie en
bij het maatschappelijk werk heerst
over de omvang van de kindermis
handeling in Nederland grote onrust,
temeer omdat het aantal mishandel
de kinderen snel toeneemt, al weet
men bij benadering nog niet hoe
snel.
Er zijn middelen om dit trieste kwaad
te bestrijden, maar er zijn vele hinder
palen:
1. Vele artsen beroepen zich nog steeds
op hun ambtsgeheim, waardoor zij
het onjuist vinden politie of raad
voor kinderbescherming te waar
schuwen als zij in hun praktijk een
geval van kindermishandeling ont
dekken.
2. Politie en maatschappelijk werk be
klagen zich erover, dat zij zo wei
nig meldingen krijgen. Zij menen
voorts dat de Nederlandse rechters
doorgaans een te grote eerbied heb
ben voor het recht van de ouders,
waardoor de rechtbanken er slechts
in zeer ernstige gevallen toe over
gaan ouders uit de ouderlijke macht
te ontzetten.
3. De politie meent dat zij in zeer ernsti
ge gevallen van kindermishandeling
met kans op succes 'n strafvervolging
kan uitlokken, omdat de Nederlandse
wet een zware bewijslast vraagt die
doorgaans niet is te leveren.
Bij de artsen is een duidelijke kente
ring merkbaar, al gaat het meer ge
leidelijk.
Dokter J. F. A. van Rijn, 56 jaar,
voorzitter van de Landelijke Huis
artsenvereniging en 26 jaar huisarts
in Arnhem, zegt: „Als ik een geval
van kindermishandeling constateer
en ik heb niet de redelijke overtui
ging dat het zich niet zal herhalen,
dan acht ik mij als arts moreel ver
plicht de politie of de raad voor de
kinderbescherming te waarschuwen."
Hij is geen voorstander van een wet
telijke meldingsplicht voor artsen.
Hij vindt dat een huisarts de vrij
heid moet hebben om door beïnvloe
ding van het gezin het kind tegen de
ouders en de ouders tegen zichzelf te
beschermen.
Hij acht echter bij melding van kinder
mishandeling het ambtsgeheim van
de artsen niet geschaad: „Want dit
geheim geldt alleen jegens de pa
tiënt, in dit geval dus jegens het mis
handelde kind".
Hij ziet als een gevaar van de mel
dingsplicht dat de ouders met het
mishandelde kind niet meer bij de
arts durven komen, hetgeen de scha
de aan het kind slechts kan vergro
ten.
Dokter F. M. G. Saes. 52 jaar, voor
zitter van de Katholieke artsenver
eniging, na een huisartsenpraktijk
van 24 jaar sinds vijf jaar genees
heer-directeur van het Ignatiuszie-
kenhuis in Breda, zegt: „Ik heb het
gevoel dat vele medici de moeilijk
heid nog steeds willen ontlopen. Bij
sterfgevallen weigeren ze de doods
oorzaak in te vullen, waardoor de
justitie, zonder direct door hen te
zijn gewaarschuwd, wordt ingescha
keld.
Naar mijn oordeel handelt de arts niet
in strijd met zijn beroepsgeheim of
de zedelijke norm van zijn ambt als
hij bij geconstateerde kindermishan
deling de politie waarschuwt."
Bijzonder ondoorzichtig wordt de zaak
als de ouders het mishandelde kind
naar de eerstehulpdienst van een zie
kenhuis brengen. Van een mogelijk
heilzaam contact tussen ouders en
medicus is dan doorgaans geen spra
ke.
Dokter Van Rijn meent, dat de zieken
huisarts in een dergelijk geval de
plicht heeft de huisarts van het ge
zin te waarschuwen, maar hij twij
felt eraan of dit in vele gevallen zal
gebeuren.
Het Amsterdamse geval wekt echter
allerwegen in vakkringen bevreem
ding. Van iedere patiënt wordt in 'n
ziekenhuis een kaart bijgehouden.
Het had de medici in het ziekenhuis
toch moeten opvallen, dat het jonge
tje vier keer in één jaar met ernsti
ge verwondingen werd opgenomen.
Mejuffrouw mr. M. van de Pol, bijna
24 jaar bij de Haagse kinderpolitie
en thans als hoofdinspectrice chef
van het bureau kinderpolitie, zegt
dat er erg weinig gevallen van kin
dermishandelingen worden gemeld.
Zij ziet drie middelen om het kwaad
te bestrijden:
1: Snellere aangifte bij de politie
door artsen en door burgers die de
mishandeling constateren. Ook al
kan niet tot strafvervolging worden
overgegaan, dan nog kan de melding
worden doorgegeven aan de Raad
voor de Kinderbescherming.
2: Goede communicatie tussen po
litie, justitie en raden van kinderbe
scherming. Zij zegt dat een vervol
ging dikwijls erg moeilijk is. De po
litie moet niet alleen over keiharde
feiten beschikken, maar tevens moe
ten deze feiten wettig en overtuigend
kunnen worden bewezen.
3: Een minder grote huivering bij
de rechtbanken om tot ontzetting uit
de ouderlijke macht over te gaan.
Wij praten over de moeilijkheden bij
een vervolging en over de zeer zwa
re eisen die de rechtbank doorgaans
aan een ontzetting stelt. Juffrouw
Van de Pol zegt: „Waar ligt bij
voorbeeld de grens tussen ouderlijke
kastijding en mishandeling?
Dokter Van Rijn geeft daarop later
ten antwoord: „Ik acht elke kastij
ding uit den boze. Geen enkele ou
der heeft het recht zijn kind te slaan".
Met dokter Van Rijn praat ik over het
Nederlandse recht dat nog zo duide
lijk de sporen draagt van het Ro
meinse recht, waar de pater fami-
lias over leven en dood van zijn ge
zin kon beschikken.
Hij zegt: „Het moet duidelijk worden
dat ook het kind zeer nauw omschre
ven rechten heeft en dat het wette
lijk beschermd moet worden tegen
de mogelijke onwil of onmacht van
zijn ouders".
Dokter Saes zegt: „Om te beginnen
moet het elk echtpaar worden duide
lijk gemaakt, dat elk kind dat zij
verwekken gewenst moet zijn".
DEN HAAG „Ik wilde helemaal de advocatuur niet in, integendeel. Als
iemand zei dat ik advocaat zou moeten worden, heb ik altijd met vuur het
standpunt verdedigd dat ik het niet wilde."
Toch is mejuffrouw mr. Louise van Scherpenzeel advocaat geworden en uit
gerekend haar viel de eer te beurt als eerste vrouwelijke advocaat te mogen
pleiten voor het Hof van Justitie van de Europese Gemeenschappen in
Luxemburg. Nog geen dertig jaar oud en net één jaar na haar beëdiging door
de Haagse rechtbank maakte zij een eind aan een mannenheerschappij die
zestien jaar lang had geduurd.
Zij was ook advocaat geworden, om
dat haar was gebleken dat in ons land
op veel plaatsen nog een mannenheer
schappij bestaat.
„Voordat ik de advocatuur koos heb ik
in alle mogelijke andere richtingen ge
solliciteerd, maar dat ging dan zo".
Mejuffrouw Van Scherpenzeel imi
teert talentvol: „O juffrouw Van Scher
penzeel, heeft u gestudeerd, dat is
prachtig. En u wilt nu hier werken, dat
is leuk hoor. Maar er hebben ook veel
mannen gesolliciteerd en als zij een zes
halen, moet u minstens een acht hebben
om het te winnen, begrijpt u. U bent
niet verloofd of getrouwd? Dat is wel
•en pluspunt, maar ja, als u hier het
gebouw uitkomt en u komt „hem" te
gen, kan u tenslotte in drie maanden
getrouwd zijn".
„Dat gebeurde niet één keer, maar
drie of vier keer achter elkaar", vertelt
mejuffrouw Van Scherpenzeel. „En zo
werd ik toch naar de advocatuur gedre
ven. Daar wordt de vrouw voor hon
derd procent geaccepteerd".
Dat betekent niet dat de jonge Haag
se advocate in het werk het verschil tus
sen man en vrouw wil wegcijferen: „Ik
vraag me zo langzamerhand af of er
wel functies zijn waarin de vrouw pre
cies gelijk aan de man is. Ook al word
je ten volle geaccepteerd, je blijft
vrouw en uit dien hoofde neem je toch
een aparte plaats in.
Vergeet bij de schoonmaak het medi
cijnkastje niet. Niet dat de meestal
goed sluitende medicijnkast zo vuil is
geworden in de winter, maar wel om
dat u ongetwijfeld in die veilige berg
plaats een aantal restantjes van de in
de loop van de laatste maanden voor
geschreven of op eigen gezag bestelde
geneesmiddelen hebt bewaard, waarvan
u niet meer geheel duidelijk is, waar
voor zij eigenlijk moeten dienen. En
dat niet alleen! Nog meer risico biedt
het feit, dat sommige geneesmiddelen
beperkt houdbaar zijn en in de perio
de, dat u ze hebt bewaard, wellicht in
kwaliteit zijn achteruit gegaan of in
het geheel niet meer bruikbaar zijn, ja,
in sommige gevallen zijn omgezet in
lang niet ongevaarlijke stoffen. Welis
waar wordt het steeds meer gewoonte
om doosjes, buisjes, flesjes, enzovoorts
met geneesmiddelen is voorzien van een
datum, die de periode van houdbaar
heid aangeeft, maar vaak is dit niet
het geval. En, oh wee, als de prijsbe
wuste huisvrouw zich herinnert, dat die
medicijn „zo duur" was, maar niet
meer weet, waarvoor ze gebruikt werd!
Maak uw medicijnkastje leeg, en wan
neer er restanten zijn die u om een of
andere reden gaarne wil bewaren, ga
er dan mee naar de apotheek, vraag
waarvoor ze dienen en of ze nog kun
nen worden bewaard. Dan vermijdt u
alle risoco's.
„Je moet ook als vouw niet denken
dat je je als man moet gedragen om
het goed te doen. Het is helemaal niet
moeilijk een manwijf te worden om
het even cru te zeggen maar je moet
jezelf durven te zijn".
Maar is een bij uitstek technisch ge
bied als dat van het Europese recht
dan wel iets voor een vrouw? „O ja,
waarom zou een vrouw daar geen be
langstelling voor hebben. Het Europe
se recht is een nieuw vak en nieuwe
dingen vind ik interessant".
Bij haar studie aan de universiteit in
Utrecht had mejuffrouw Van Scherpen
zeel het internationaal privaatrecht als
keuzevak en daarna volgde zij nog een
cursus Europese integratie aan het
Europa-instituut in Amsterdam. Daar
om lag een optreden voor het Europe
se hof helemaal binnen het terrein van
haar belangstelling, al was het min of
meer toeval, dat zij deze zaak te behan
delen kreeg. Het was een zaak van een
cliënt van mr. dr. K. W. P. Klaassen,
de Haagse advocaat bij wie mejuffrouw
Van Scherpenzeel de driejarige stage
loopt, waarmee elke advocaat zijn loop
baan begint.
In die stage krijgt zij natuurlijk ook
strafzaken te behandelen. ..Dat vind ik
opwindend", lachte ze. „Zo'n steekspel
met de officier van justitie is leuk".
„Een strafzaak spreekt soms meer
aan dan een civiele zaak. die groten
deels op papier wordt uitgevochten en
waarin je dus je tegenstander nauwe
lijks ziet of kent. Dat vind ik wel eens
een nadeel van een civiele zaak, want
ik wil altijd zo graag weten wat voor
gezicht er bij een naam hoort".
Als ze dan in de rechtszaal tegenover
dat gezicht staat heeft zij dan als jong
pleiter geen plankenkoorts?
„Van te voren wel. Ook voor m'n exa
mens was ik altijd al wekenlang moei
lijk voor mijn omgeving, maar als het
moment daar was, viel het van mij af.
Toen ik in Luxemburg tegenover de le
den van het hof in hun purperen man
tels stond, slikte ik ook eerst nog wel
een keer, maar als iedereen dan zit en
je mag beginnen zijn de zenuwen over".
Als het aan mejuffrouw Van Scher
penzeel ligt, zou ze haar toekomst wel
tegenover die purperen mantels in Lu
xemburg willen zoeken, maar het is nog
de vraag of er al een „markt" is voor
een dergelijke Europese advocaat.
„Dat moet nog helemaal groeien".
Van verpleegsters is bekend dat zij
mannelijke patiënten makkelijker vin
den om mee om te gaan, dan vrouwe
lijke. Is dat ook de ervaring van een
vrouwelijke advocaat met haar vrouwe
lijke en mannelijke cliënten?
„O nee", antwoordt mejuffrouw Van
Scherpenzeel prompt. „Ze kunnen alle
bei even vervelend zijn"
ADVERTENTIE
'tls elke dag
verjaardag,
met aardbei
Pn beschuit
[inister Bakker (Verkeer en Waterstaat) heeft gezegd, de zaak met de
babyfoons te laten onderzoeken. Duizenden mensen luisteren 's avonds
per babyfoon of hun kind uit bed kruipt, om een glaasje water huilt of stie
kem een plaatje draait. Moet zij hun babyfoon afschaffen? Mag het niet
meer;
U zult er misschien 's avonds niet
aan denken, als u uw babyfoontje aan
zet om te horen of de kinderen sla
pen, maar er zitten nogal wat wette
lijke probleempjes aan vast. Het is
zelfs zeer wel mogelijk, dat u een ap
paraatje heeft dat helemaal niet mag
worden gebruikt en waarvoor de PTT
u een proces-verbaal aan de broek
kan smeren.
Hoe zit het dan precies, zult u willen
weten. Eenvoudig is het niet, maar er
valt wel uit te komen.
Er zijn op dit ogenblik drie soorten
babyfoons op de markt: sommige wer
ken met een eigen lijntje, sommige
werken draadloos en sommige krijgen
verbinding via het lichtnet. In alle
drie de gevallen bestaat kans dat u de
voorschriften overtreedt.
Verbindingen via het lichtnet voor
particulier gebruik zijn verboden, om
dat daarvoor de energiebedrijven in
het nauw worden gebracht. Deze be
drijven gebruiken 't lichtnet namelijk
ook voor zenden en ontvangen en een
babyfoon kan zo'n verbinding storen.
Draadloze babyfoons zijn voor de
wet gewoon zenders en het is zonder
speciale vergunning van de PTT ver
boden te zenden.
Babyfoons die met een eigen lijntje
werken vallen overal buiten, zij het
dan dat de verbindingsdraad beslist
niet boven of in openbare grond mag
liggen. Voor openbare grond kunnen
we in de meeste gevallen „straat" le
zen.
Omdat minister Bakker toch wel
meevoelt met de vele duizenden baby
foon-eigenaren die hun installatie niet
mogen gebruiken, omdat er volgens
de huidige wettelijke bepalingen clan
destien mee wordt gezonden, heeft hij
zich bereid verklaard nog eens te kij
ken of er een mouw aan te passen is.
De PTT is al druk bezig met het on
derzoek. Gedacht wordt aan het be
schikbaar stellen van een bepaalde
babyfoongolflengte, bijvoorbeeld op de
korte golf. Komt die golflengte er, dan
wordt u bij aankoop van een draadlo
ze babyfooninstallatie geregistreerd,
betaalt wat administratiekosten en
dan bent u officeel babyfoongemach
tigd.
Overigens is het nog niet zover en
in afwachting van de nieuwe voor
schriften dient u dus wel te bedenken,
dat een babyfoon met een eigen ver
bindingsdraadje de meest veilge ma
nier van „kinderen-luisteren" is.
Van onze verslaggeefster
W/ie mooi ioil zijn hoeft geen pijn
meer te lijden, maar je moet er
toch wel een hoop moeite voor doen.
Zit uw haar goed in vijf minuten?
Het mijne niet. Is uw nagellak nog
mooi als het aardappelmesje is uit
geschoten? Die van mij helemaal
niet. Wanneer u ook vindt, dat ogen
opmaken een bezoeking kan zijn, dat
wenkbrauwen zo hard bijgroeien en
dat een mens eigenlijk uren nodig
zou hebben om het allemaal goed te
krijgen wel, dan staat u niet cri-
leen.
Want precies dezelfde last torst
mejuffrouw Dienske Teenstra vit
Amsterdam. Er is alleen één ver
schil: zij heeft de eerste prijs ge
wonnen in het Grand Concours
d' Elegance de l' Automobile. ZIJ
werd op dat concours in Rotterdam
(vanwege de Tulpenrallye) aangewe
zen als de elegantste vrouw, als de
elegantste combinatie met auto, een
Alfa Romeo en een Afghaanse wind
hond.
Nu verstaat Dienske Teenstra, die
24 jaar is en secretaresse bij Alfa
Romeo Nederland, onder een elegan
te vrouw niet een vrouw met een
beeldschoon gezicht.
Een elegante vrouw is voor haar
iemand die wellicht helemaal niet zo
knap is, maar wel zeer goed ver
zorgd. Het betekent ook, dat die
vrouw kleding draagt die haar staat
en bij haar leeftijd past en dat de
hoed, tas, handschoenen en schoenen
even passend zijn.
Dat is dus duidelijk. Het is ook
duidelijk, dat Dienske Teenstra zich
zelf rekent tot de categorie elegante
vrouwen, want anders had ze aan
dat Concours d'Elegance niet eens
meegedaan.
„Je moet veel tijd uittrekken voor
je uiterlijk en dat vind ik soms ook
wel eens een kleine bezoeking. Maar
ik dwing mezelf dan maar om toch
bepaalde dingen te doen."
Dienske Teenstra vindt ook, dat
mooi-zijn veel geld kan kosten.
„Daarom", aldus Dienske Teen
stra, „is mijn garderobe niet erg
groot. Ik koop namelijk liever één
duur en goed pakje dan voor diezelf
de prijs drie jurken".
Met dit verhaal is niet gezegd, dat
alleen het uiterlijk belangrijk is. In
tegendeel, natuurlijk. Maar Assepoes
moet wel een geweldig lief gezichtje
hebben gehad om die prins juist op
haar verliefd te laten worden.
ZAANDAM De omzet van Albert
Heijn over het eerste kwartaal van dit
jaar lag 25 procent boven die van vo
rig jaar, maar de nettowinst steeg met
slechts 5 procent, zo werd in de jaar
vergadering meegedeeld.
De grootste oorzaak van dit achter
blijven is de BTW geweest, waardoor
de resultaten van de detailbedrijven
nauwelijks zijn verbeterd en die van
de restaurants zelfs teruglopen.
Dit jaar ziet de directie als een over
gangsjaar, waarin de BTW moet wor
den opgevangen en verwerkt en ook
de gevolgen van de prijzenstop.
De kosten van de nieuwe supermark
ten, die in 1968 al met f 1 miljoen tot
f 5 miljoen stegen, zullen dit jaar zekc
niet lager worden, nu opnieuw 25 van
dergelijke zaken worden geopend. „Ne
derland is nog lang niet volgebouwd
met supermarkten", aldus het bestuur.
Hoewel de klap van de BTW bij de
restaurants hard is aangekomen, acht
men het logisch, vooral uit oogpunt
van recreatie, deze sector te vergroten.
Meegedeeld werd nog dat niet meer
dan vijftien procent van het aandelen
kapitaal van Albert Heijn in buitenland
se handen is terechtgekomen.
0 De couturiers Ted Lapidus uit Parijs en Gerard de
Both uit Amsterdam hebben in opdracht van de weve
rij N. J. Menko NV te Enschede een aantal ontwerpen ge
maakt voor dames- en herenregenkleding. Bijgaande foto's
geven een beeld van hun nieuwe ideeën.
Te veel wordt de regenjas nog gezien als alleen maar een
afweermiddel tegen wind en regen. De ontwerpers ver
staan echter onder regenkleding modieuze jassen en man
tels, die men onder alle omstandigheden kan dragen.
Het materiaal, dat voor de vervaardiging van de modellen
is gebruikt, bestaat voor 65 procent uit terlenka en voor 35
procent uit katoerl.
\7rouwenbelangen, het maandblad
van de Nederlandse Vereniging
voor vrouwenbelangen. vrouwenar
beid en gelijk staatsburgerschap,
heeft de politieke partijen gevraagd
welke maatregelen zij denken te ne
men om de vrouw een plaats gelijk
waardig aan die van de man te ge
ven in het partij-apparaat en de ver
tegenwoordigende lichamen?
De partijen antwoordden onder
meer dit: Anti-Revolutionaire Par
tij: „Bij ons neemt de vrouw een
volstrekt gelijkwaardige plaats in.
Dat wil niet zeggen dat, door om
standigheden die bij de vrouw zelf
liggen, het aantal mannen en vrou
wen in politieke functies ook gelij
ke tred houdt".
Binding Rechts: „Wij hebben een
vrouw in ons hoofdbestuur en ook in
andere besturen".
Christelijk Hisorische Unie: „In
de CHU heeft de vrouw gelijke mo
gelijkheden als haar mannelijke
collega's.
De bestaande reglementen hoeven
niet te worden veranderd, omdat
zij voor de vrouw geen enkele be
lemmering inhouden".
5 Communistische Partij Nederland.
5 „Voor alle leden van de CPN,
S mannen en vrouwen, gelden gelijke
5 rechten en plichten. Om het reser-
5 voir van bekwame vrouwen groter
5 te maken wordt het deelnemen aan
5 de politieke en maatschappelijke
scholingscursussen bevorderd".
Gereformeerd Politiek Verbond:
5 „De eerste taak van de vrouw ligt
5 in het gezin. Indien een vrouw in de
5 politiek op belangrijke posten wordt
LkhmJ
gekozen moet dat niet zijn omdat zij
een vrouw is, maar alleen op gron
den van geschiktheid".
Katholieke Volkspartij: „Om het
deelnemen van de vrouw in het par
tij-apparaat veilig te stellen bestaan
er al bepalingen die waarborg zijn
voor een minimumaantal vrouwen
in bestuurscolleges. In discussie is
nu de vraag of deze bepalingen
moeten worden aangescherpt. Wel
wordt de politiek nog steeds erva
ren als een terrein dat heel in
het algemeen bij de vrouw wei
nig belangstelling geniet".
Pacifistisch - Socialistische Partij:
..Het nemen van maatregelen om
de vrouw een gelijkwaardige plaats
te geven zou bij ons ten onrechte de
indruk wekken dat die gelijkwaar
digheid niet bestaat".
Dartij van de Arbeid: „De PvdA
hoeft geen maatregelen te ne
men. Het is vanzelfsprekend dat de
vrouw een gelijke plaats als de man
inneemt zowel in het partij-apparaat
als in de vertegenwoordigende licha
men".
Politieke Partij Radicalen: „Het
vrouwelijk element is bij ons nooit
ter sprake gekomen. Dat komt om
dat het er niet toe doet. Ook vrou
wen zijn radicaal en werken dan
vanzelf mee, op elk niveau".
Volkspartij voor Vrijheid en De
mocratie: „Het treffen van maatre
gelen is in onze partij overbodig.
Wanneer desalniettemin de vrouw
in mindere mate is vertegenwoor
digd dan komt dat door mindere be
langstelling van de vrouw. We pro
beren die belangstelling wel te sti
muleren".
<0000000000000000000000000000000000000000000000000000000