Onrust over stijgend aantal gevallen kindermishandeling MARZINE m Babyfoon is soms onwettig MODIEUS IN WEER EN WIND Mannenheerschappij in advocatuur doorbroken Elegant zijn kost tijd en geld Gelijkwaardige plaats voor de vrouw in het politieke leven SNELLERE AANGIFTE DOOR ARTSEN ZAL NOODZAKELIJK ZIJN' Medicus beroept zich op Ix't ambtsgeheim Mej. mr. Louise van Scherpenzeel voorkomt reisziekte M' BTW drukt op winst Albert Heijn Justitie Hinderpalen Contact Middelen GEDREVEN Vergeet bij schoonmaak medicijnkastje niet NIEUW VAK STEEKSPEL GROEIEN bij apotheek en droqist DONDERDAG 8 MEI 1969 ADVERTENTIE Tn een huis bij Bergen op Zoom vindt de politie twee kinderen die zo ver waarloosd zijn, dat van één kind de voetjes moeten worden afgezet. In een Amsterdams ziekenhuis sterft een kleuter aan een schedelbreuk, nadat hij al driemaal tevoren in dat ziekenhuis was geweest wegens zware kwetsuren: een hersenschudding en tweemaal een dijbeenfractuur. In Noord-Limburg sterft een geestelijk en lichamelijk onvolwaardige baby, nadat hij door zijn vader herhaaldelijk was mishandeld. ®!nnen enkele weken kwamen deze drie trieste drama's in de publiciteit, maar het aantal kinderen dat in die weken ernstig letsel opliep door mishandeling is vele, vele malen gro ter. Het valt zelfs niet te becijferen hoeveel honderden kinderen per jaar in Nederland door hun ouders ern stig worden mishandeld of verwaar loosd. Sombere schattingen spreken van cir ca twaalfduizend. Het is alleen in vakkringen bekend, dat van de mis handelde kinderen die een arts berei ken, er ongeveer tien procent dode lijk verwond is; zestien procent houdt van de mishandeling een blij vende hersenbeschadiging over. Slechts als het duidelijk is dat de dood wordt veroorzaakt door mishande ling maar dat moet dan wel heel erg duidelijk zijn wordt de justitie in het geval gekend, omdat in zo'n geval de arts weigert de doodsoor zaak op de overlijdensakte in te vul len. ki artsenkringen, bij politiejustitie en bij het maatschappelijk werk heerst over de omvang van de kindermis handeling in Nederland grote onrust, temeer omdat het aantal mishandel de kinderen snel toeneemt, al weet men bij benadering nog niet hoe snel. Er zijn middelen om dit trieste kwaad te bestrijden, maar er zijn vele hinder palen: 1. Vele artsen beroepen zich nog steeds op hun ambtsgeheim, waardoor zij het onjuist vinden politie of raad voor kinderbescherming te waar schuwen als zij in hun praktijk een geval van kindermishandeling ont dekken. 2. Politie en maatschappelijk werk be klagen zich erover, dat zij zo wei nig meldingen krijgen. Zij menen voorts dat de Nederlandse rechters doorgaans een te grote eerbied heb ben voor het recht van de ouders, waardoor de rechtbanken er slechts in zeer ernstige gevallen toe over gaan ouders uit de ouderlijke macht te ontzetten. 3. De politie meent dat zij in zeer ernsti ge gevallen van kindermishandeling met kans op succes 'n strafvervolging kan uitlokken, omdat de Nederlandse wet een zware bewijslast vraagt die doorgaans niet is te leveren. Bij de artsen is een duidelijke kente ring merkbaar, al gaat het meer ge leidelijk. Dokter J. F. A. van Rijn, 56 jaar, voorzitter van de Landelijke Huis artsenvereniging en 26 jaar huisarts in Arnhem, zegt: „Als ik een geval van kindermishandeling constateer en ik heb niet de redelijke overtui ging dat het zich niet zal herhalen, dan acht ik mij als arts moreel ver plicht de politie of de raad voor de kinderbescherming te waarschuwen." Hij is geen voorstander van een wet telijke meldingsplicht voor artsen. Hij vindt dat een huisarts de vrij heid moet hebben om door beïnvloe ding van het gezin het kind tegen de ouders en de ouders tegen zichzelf te beschermen. Hij acht echter bij melding van kinder mishandeling het ambtsgeheim van de artsen niet geschaad: „Want dit geheim geldt alleen jegens de pa tiënt, in dit geval dus jegens het mis handelde kind". Hij ziet als een gevaar van de mel dingsplicht dat de ouders met het mishandelde kind niet meer bij de arts durven komen, hetgeen de scha de aan het kind slechts kan vergro ten. Dokter F. M. G. Saes. 52 jaar, voor zitter van de Katholieke artsenver eniging, na een huisartsenpraktijk van 24 jaar sinds vijf jaar genees heer-directeur van het Ignatiuszie- kenhuis in Breda, zegt: „Ik heb het gevoel dat vele medici de moeilijk heid nog steeds willen ontlopen. Bij sterfgevallen weigeren ze de doods oorzaak in te vullen, waardoor de justitie, zonder direct door hen te zijn gewaarschuwd, wordt ingescha keld. Naar mijn oordeel handelt de arts niet in strijd met zijn beroepsgeheim of de zedelijke norm van zijn ambt als hij bij geconstateerde kindermishan deling de politie waarschuwt." Bijzonder ondoorzichtig wordt de zaak als de ouders het mishandelde kind naar de eerstehulpdienst van een zie kenhuis brengen. Van een mogelijk heilzaam contact tussen ouders en medicus is dan doorgaans geen spra ke. Dokter Van Rijn meent, dat de zieken huisarts in een dergelijk geval de plicht heeft de huisarts van het ge zin te waarschuwen, maar hij twij felt eraan of dit in vele gevallen zal gebeuren. Het Amsterdamse geval wekt echter allerwegen in vakkringen bevreem ding. Van iedere patiënt wordt in 'n ziekenhuis een kaart bijgehouden. Het had de medici in het ziekenhuis toch moeten opvallen, dat het jonge tje vier keer in één jaar met ernsti ge verwondingen werd opgenomen. Mejuffrouw mr. M. van de Pol, bijna 24 jaar bij de Haagse kinderpolitie en thans als hoofdinspectrice chef van het bureau kinderpolitie, zegt dat er erg weinig gevallen van kin dermishandelingen worden gemeld. Zij ziet drie middelen om het kwaad te bestrijden: 1: Snellere aangifte bij de politie door artsen en door burgers die de mishandeling constateren. Ook al kan niet tot strafvervolging worden overgegaan, dan nog kan de melding worden doorgegeven aan de Raad voor de Kinderbescherming. 2: Goede communicatie tussen po litie, justitie en raden van kinderbe scherming. Zij zegt dat een vervol ging dikwijls erg moeilijk is. De po litie moet niet alleen over keiharde feiten beschikken, maar tevens moe ten deze feiten wettig en overtuigend kunnen worden bewezen. 3: Een minder grote huivering bij de rechtbanken om tot ontzetting uit de ouderlijke macht over te gaan. Wij praten over de moeilijkheden bij een vervolging en over de zeer zwa re eisen die de rechtbank doorgaans aan een ontzetting stelt. Juffrouw Van de Pol zegt: „Waar ligt bij voorbeeld de grens tussen ouderlijke kastijding en mishandeling? Dokter Van Rijn geeft daarop later ten antwoord: „Ik acht elke kastij ding uit den boze. Geen enkele ou der heeft het recht zijn kind te slaan". Met dokter Van Rijn praat ik over het Nederlandse recht dat nog zo duide lijk de sporen draagt van het Ro meinse recht, waar de pater fami- lias over leven en dood van zijn ge zin kon beschikken. Hij zegt: „Het moet duidelijk worden dat ook het kind zeer nauw omschre ven rechten heeft en dat het wette lijk beschermd moet worden tegen de mogelijke onwil of onmacht van zijn ouders". Dokter Saes zegt: „Om te beginnen moet het elk echtpaar worden duide lijk gemaakt, dat elk kind dat zij verwekken gewenst moet zijn". DEN HAAG „Ik wilde helemaal de advocatuur niet in, integendeel. Als iemand zei dat ik advocaat zou moeten worden, heb ik altijd met vuur het standpunt verdedigd dat ik het niet wilde." Toch is mejuffrouw mr. Louise van Scherpenzeel advocaat geworden en uit gerekend haar viel de eer te beurt als eerste vrouwelijke advocaat te mogen pleiten voor het Hof van Justitie van de Europese Gemeenschappen in Luxemburg. Nog geen dertig jaar oud en net één jaar na haar beëdiging door de Haagse rechtbank maakte zij een eind aan een mannenheerschappij die zestien jaar lang had geduurd. Zij was ook advocaat geworden, om dat haar was gebleken dat in ons land op veel plaatsen nog een mannenheer schappij bestaat. „Voordat ik de advocatuur koos heb ik in alle mogelijke andere richtingen ge solliciteerd, maar dat ging dan zo". Mejuffrouw Van Scherpenzeel imi teert talentvol: „O juffrouw Van Scher penzeel, heeft u gestudeerd, dat is prachtig. En u wilt nu hier werken, dat is leuk hoor. Maar er hebben ook veel mannen gesolliciteerd en als zij een zes halen, moet u minstens een acht hebben om het te winnen, begrijpt u. U bent niet verloofd of getrouwd? Dat is wel •en pluspunt, maar ja, als u hier het gebouw uitkomt en u komt „hem" te gen, kan u tenslotte in drie maanden getrouwd zijn". „Dat gebeurde niet één keer, maar drie of vier keer achter elkaar", vertelt mejuffrouw Van Scherpenzeel. „En zo werd ik toch naar de advocatuur gedre ven. Daar wordt de vrouw voor hon derd procent geaccepteerd". Dat betekent niet dat de jonge Haag se advocate in het werk het verschil tus sen man en vrouw wil wegcijferen: „Ik vraag me zo langzamerhand af of er wel functies zijn waarin de vrouw pre cies gelijk aan de man is. Ook al word je ten volle geaccepteerd, je blijft vrouw en uit dien hoofde neem je toch een aparte plaats in. Vergeet bij de schoonmaak het medi cijnkastje niet. Niet dat de meestal goed sluitende medicijnkast zo vuil is geworden in de winter, maar wel om dat u ongetwijfeld in die veilige berg plaats een aantal restantjes van de in de loop van de laatste maanden voor geschreven of op eigen gezag bestelde geneesmiddelen hebt bewaard, waarvan u niet meer geheel duidelijk is, waar voor zij eigenlijk moeten dienen. En dat niet alleen! Nog meer risico biedt het feit, dat sommige geneesmiddelen beperkt houdbaar zijn en in de perio de, dat u ze hebt bewaard, wellicht in kwaliteit zijn achteruit gegaan of in het geheel niet meer bruikbaar zijn, ja, in sommige gevallen zijn omgezet in lang niet ongevaarlijke stoffen. Welis waar wordt het steeds meer gewoonte om doosjes, buisjes, flesjes, enzovoorts met geneesmiddelen is voorzien van een datum, die de periode van houdbaar heid aangeeft, maar vaak is dit niet het geval. En, oh wee, als de prijsbe wuste huisvrouw zich herinnert, dat die medicijn „zo duur" was, maar niet meer weet, waarvoor ze gebruikt werd! Maak uw medicijnkastje leeg, en wan neer er restanten zijn die u om een of andere reden gaarne wil bewaren, ga er dan mee naar de apotheek, vraag waarvoor ze dienen en of ze nog kun nen worden bewaard. Dan vermijdt u alle risoco's. „Je moet ook als vouw niet denken dat je je als man moet gedragen om het goed te doen. Het is helemaal niet moeilijk een manwijf te worden om het even cru te zeggen maar je moet jezelf durven te zijn". Maar is een bij uitstek technisch ge bied als dat van het Europese recht dan wel iets voor een vrouw? „O ja, waarom zou een vrouw daar geen be langstelling voor hebben. Het Europe se recht is een nieuw vak en nieuwe dingen vind ik interessant". Bij haar studie aan de universiteit in Utrecht had mejuffrouw Van Scherpen zeel het internationaal privaatrecht als keuzevak en daarna volgde zij nog een cursus Europese integratie aan het Europa-instituut in Amsterdam. Daar om lag een optreden voor het Europe se hof helemaal binnen het terrein van haar belangstelling, al was het min of meer toeval, dat zij deze zaak te behan delen kreeg. Het was een zaak van een cliënt van mr. dr. K. W. P. Klaassen, de Haagse advocaat bij wie mejuffrouw Van Scherpenzeel de driejarige stage loopt, waarmee elke advocaat zijn loop baan begint. In die stage krijgt zij natuurlijk ook strafzaken te behandelen. ..Dat vind ik opwindend", lachte ze. „Zo'n steekspel met de officier van justitie is leuk". „Een strafzaak spreekt soms meer aan dan een civiele zaak. die groten deels op papier wordt uitgevochten en waarin je dus je tegenstander nauwe lijks ziet of kent. Dat vind ik wel eens een nadeel van een civiele zaak, want ik wil altijd zo graag weten wat voor gezicht er bij een naam hoort". Als ze dan in de rechtszaal tegenover dat gezicht staat heeft zij dan als jong pleiter geen plankenkoorts? „Van te voren wel. Ook voor m'n exa mens was ik altijd al wekenlang moei lijk voor mijn omgeving, maar als het moment daar was, viel het van mij af. Toen ik in Luxemburg tegenover de le den van het hof in hun purperen man tels stond, slikte ik ook eerst nog wel een keer, maar als iedereen dan zit en je mag beginnen zijn de zenuwen over". Als het aan mejuffrouw Van Scher penzeel ligt, zou ze haar toekomst wel tegenover die purperen mantels in Lu xemburg willen zoeken, maar het is nog de vraag of er al een „markt" is voor een dergelijke Europese advocaat. „Dat moet nog helemaal groeien". Van verpleegsters is bekend dat zij mannelijke patiënten makkelijker vin den om mee om te gaan, dan vrouwe lijke. Is dat ook de ervaring van een vrouwelijke advocaat met haar vrouwe lijke en mannelijke cliënten? „O nee", antwoordt mejuffrouw Van Scherpenzeel prompt. „Ze kunnen alle bei even vervelend zijn" ADVERTENTIE 'tls elke dag verjaardag, met aardbei Pn beschuit [inister Bakker (Verkeer en Waterstaat) heeft gezegd, de zaak met de babyfoons te laten onderzoeken. Duizenden mensen luisteren 's avonds per babyfoon of hun kind uit bed kruipt, om een glaasje water huilt of stie kem een plaatje draait. Moet zij hun babyfoon afschaffen? Mag het niet meer; U zult er misschien 's avonds niet aan denken, als u uw babyfoontje aan zet om te horen of de kinderen sla pen, maar er zitten nogal wat wette lijke probleempjes aan vast. Het is zelfs zeer wel mogelijk, dat u een ap paraatje heeft dat helemaal niet mag worden gebruikt en waarvoor de PTT u een proces-verbaal aan de broek kan smeren. Hoe zit het dan precies, zult u willen weten. Eenvoudig is het niet, maar er valt wel uit te komen. Er zijn op dit ogenblik drie soorten babyfoons op de markt: sommige wer ken met een eigen lijntje, sommige werken draadloos en sommige krijgen verbinding via het lichtnet. In alle drie de gevallen bestaat kans dat u de voorschriften overtreedt. Verbindingen via het lichtnet voor particulier gebruik zijn verboden, om dat daarvoor de energiebedrijven in het nauw worden gebracht. Deze be drijven gebruiken 't lichtnet namelijk ook voor zenden en ontvangen en een babyfoon kan zo'n verbinding storen. Draadloze babyfoons zijn voor de wet gewoon zenders en het is zonder speciale vergunning van de PTT ver boden te zenden. Babyfoons die met een eigen lijntje werken vallen overal buiten, zij het dan dat de verbindingsdraad beslist niet boven of in openbare grond mag liggen. Voor openbare grond kunnen we in de meeste gevallen „straat" le zen. Omdat minister Bakker toch wel meevoelt met de vele duizenden baby foon-eigenaren die hun installatie niet mogen gebruiken, omdat er volgens de huidige wettelijke bepalingen clan destien mee wordt gezonden, heeft hij zich bereid verklaard nog eens te kij ken of er een mouw aan te passen is. De PTT is al druk bezig met het on derzoek. Gedacht wordt aan het be schikbaar stellen van een bepaalde babyfoongolflengte, bijvoorbeeld op de korte golf. Komt die golflengte er, dan wordt u bij aankoop van een draadlo ze babyfooninstallatie geregistreerd, betaalt wat administratiekosten en dan bent u officeel babyfoongemach tigd. Overigens is het nog niet zover en in afwachting van de nieuwe voor schriften dient u dus wel te bedenken, dat een babyfoon met een eigen ver bindingsdraadje de meest veilge ma nier van „kinderen-luisteren" is. Van onze verslaggeefster W/ie mooi ioil zijn hoeft geen pijn meer te lijden, maar je moet er toch wel een hoop moeite voor doen. Zit uw haar goed in vijf minuten? Het mijne niet. Is uw nagellak nog mooi als het aardappelmesje is uit geschoten? Die van mij helemaal niet. Wanneer u ook vindt, dat ogen opmaken een bezoeking kan zijn, dat wenkbrauwen zo hard bijgroeien en dat een mens eigenlijk uren nodig zou hebben om het allemaal goed te krijgen wel, dan staat u niet cri- leen. Want precies dezelfde last torst mejuffrouw Dienske Teenstra vit Amsterdam. Er is alleen één ver schil: zij heeft de eerste prijs ge wonnen in het Grand Concours d' Elegance de l' Automobile. ZIJ werd op dat concours in Rotterdam (vanwege de Tulpenrallye) aangewe zen als de elegantste vrouw, als de elegantste combinatie met auto, een Alfa Romeo en een Afghaanse wind hond. Nu verstaat Dienske Teenstra, die 24 jaar is en secretaresse bij Alfa Romeo Nederland, onder een elegan te vrouw niet een vrouw met een beeldschoon gezicht. Een elegante vrouw is voor haar iemand die wellicht helemaal niet zo knap is, maar wel zeer goed ver zorgd. Het betekent ook, dat die vrouw kleding draagt die haar staat en bij haar leeftijd past en dat de hoed, tas, handschoenen en schoenen even passend zijn. Dat is dus duidelijk. Het is ook duidelijk, dat Dienske Teenstra zich zelf rekent tot de categorie elegante vrouwen, want anders had ze aan dat Concours d'Elegance niet eens meegedaan. „Je moet veel tijd uittrekken voor je uiterlijk en dat vind ik soms ook wel eens een kleine bezoeking. Maar ik dwing mezelf dan maar om toch bepaalde dingen te doen." Dienske Teenstra vindt ook, dat mooi-zijn veel geld kan kosten. „Daarom", aldus Dienske Teen stra, „is mijn garderobe niet erg groot. Ik koop namelijk liever één duur en goed pakje dan voor diezelf de prijs drie jurken". Met dit verhaal is niet gezegd, dat alleen het uiterlijk belangrijk is. In tegendeel, natuurlijk. Maar Assepoes moet wel een geweldig lief gezichtje hebben gehad om die prins juist op haar verliefd te laten worden. ZAANDAM De omzet van Albert Heijn over het eerste kwartaal van dit jaar lag 25 procent boven die van vo rig jaar, maar de nettowinst steeg met slechts 5 procent, zo werd in de jaar vergadering meegedeeld. De grootste oorzaak van dit achter blijven is de BTW geweest, waardoor de resultaten van de detailbedrijven nauwelijks zijn verbeterd en die van de restaurants zelfs teruglopen. Dit jaar ziet de directie als een over gangsjaar, waarin de BTW moet wor den opgevangen en verwerkt en ook de gevolgen van de prijzenstop. De kosten van de nieuwe supermark ten, die in 1968 al met f 1 miljoen tot f 5 miljoen stegen, zullen dit jaar zekc niet lager worden, nu opnieuw 25 van dergelijke zaken worden geopend. „Ne derland is nog lang niet volgebouwd met supermarkten", aldus het bestuur. Hoewel de klap van de BTW bij de restaurants hard is aangekomen, acht men het logisch, vooral uit oogpunt van recreatie, deze sector te vergroten. Meegedeeld werd nog dat niet meer dan vijftien procent van het aandelen kapitaal van Albert Heijn in buitenland se handen is terechtgekomen. 0 De couturiers Ted Lapidus uit Parijs en Gerard de Both uit Amsterdam hebben in opdracht van de weve rij N. J. Menko NV te Enschede een aantal ontwerpen ge maakt voor dames- en herenregenkleding. Bijgaande foto's geven een beeld van hun nieuwe ideeën. Te veel wordt de regenjas nog gezien als alleen maar een afweermiddel tegen wind en regen. De ontwerpers ver staan echter onder regenkleding modieuze jassen en man tels, die men onder alle omstandigheden kan dragen. Het materiaal, dat voor de vervaardiging van de modellen is gebruikt, bestaat voor 65 procent uit terlenka en voor 35 procent uit katoerl. \7rouwenbelangen, het maandblad van de Nederlandse Vereniging voor vrouwenbelangen. vrouwenar beid en gelijk staatsburgerschap, heeft de politieke partijen gevraagd welke maatregelen zij denken te ne men om de vrouw een plaats gelijk waardig aan die van de man te ge ven in het partij-apparaat en de ver tegenwoordigende lichamen? De partijen antwoordden onder meer dit: Anti-Revolutionaire Par tij: „Bij ons neemt de vrouw een volstrekt gelijkwaardige plaats in. Dat wil niet zeggen dat, door om standigheden die bij de vrouw zelf liggen, het aantal mannen en vrou wen in politieke functies ook gelij ke tred houdt". Binding Rechts: „Wij hebben een vrouw in ons hoofdbestuur en ook in andere besturen". Christelijk Hisorische Unie: „In de CHU heeft de vrouw gelijke mo gelijkheden als haar mannelijke collega's. De bestaande reglementen hoeven niet te worden veranderd, omdat zij voor de vrouw geen enkele be lemmering inhouden". 5 Communistische Partij Nederland. 5 „Voor alle leden van de CPN, S mannen en vrouwen, gelden gelijke 5 rechten en plichten. Om het reser- 5 voir van bekwame vrouwen groter 5 te maken wordt het deelnemen aan 5 de politieke en maatschappelijke scholingscursussen bevorderd". Gereformeerd Politiek Verbond: 5 „De eerste taak van de vrouw ligt 5 in het gezin. Indien een vrouw in de 5 politiek op belangrijke posten wordt LkhmJ gekozen moet dat niet zijn omdat zij een vrouw is, maar alleen op gron den van geschiktheid". Katholieke Volkspartij: „Om het deelnemen van de vrouw in het par tij-apparaat veilig te stellen bestaan er al bepalingen die waarborg zijn voor een minimumaantal vrouwen in bestuurscolleges. In discussie is nu de vraag of deze bepalingen moeten worden aangescherpt. Wel wordt de politiek nog steeds erva ren als een terrein dat heel in het algemeen bij de vrouw wei nig belangstelling geniet". Pacifistisch - Socialistische Partij: ..Het nemen van maatregelen om de vrouw een gelijkwaardige plaats te geven zou bij ons ten onrechte de indruk wekken dat die gelijkwaar digheid niet bestaat". Dartij van de Arbeid: „De PvdA hoeft geen maatregelen te ne men. Het is vanzelfsprekend dat de vrouw een gelijke plaats als de man inneemt zowel in het partij-apparaat als in de vertegenwoordigende licha men". Politieke Partij Radicalen: „Het vrouwelijk element is bij ons nooit ter sprake gekomen. Dat komt om dat het er niet toe doet. Ook vrou wen zijn radicaal en werken dan vanzelf mee, op elk niveau". Volkspartij voor Vrijheid en De mocratie: „Het treffen van maatre gelen is in onze partij overbodig. Wanneer desalniettemin de vrouw in mindere mate is vertegenwoor digd dan komt dat door mindere be langstelling van de vrouw. We pro beren die belangstelling wel te sti muleren". <0000000000000000000000000000000000000000000000000000000

Digitale periodieken - Gemeentearchief Veenendaal

De Vallei | 1969 | | pagina 13