Grotere taak dierenarts bij uitbreiding bedrijven Rekenkamer wees de weg ►aring van negentig miljoen naar een besp; BRAAT! EKWOQN arti In lang niet alle Gelderse bejaardenoorden is 't voor bewoners „een paradijsje" MAN VAN DODELIJKE MISHANDELING BABY VRIJGESPROKEN Grote bezorgdheid over vervuiling Rijnwater KEUKENS? Vragen van H. J. Knopers over prijzen Ledenraadsvergadering Geldersche Mij Grondaankoop E 8 al bijna rond Corpsleden vóór kaalscheren Ambulance met ernstig zieke heen en weer gestuurd Commissie bracht verslag uit over 1968 Gebroken schedel blijft mysterie REGERING MOET MAATREGELEN NEMEN" Hoge prijs geen waarborg voor kwaliteit OUDE PEIL TE LAAT Dure boeken Gladde stof Wrak Boeken ARTS ERBIJ Niet eerst de meubelen en dan de mensen. Ze moeten bij elkaar passen zegt ITS UTRECHT Stil REGELING GEVAAR Prijzen Dokter Beheerst Open bejaardenwerk GRAFICI MAKEN KANS OP EXTRAATJE NIJMEGEN VRAAGT OM SPOED MET BRUGGENBOUW VRIJDAG 9 MEI 1969 ARNHEM In maart ran bet vol gend jaar lal worden begonnen met de werkzaamheden aan het gedeelte van de weg E-8 dat door Twello en Wllp voert. Met de betrokken boeren, die daarvoor land zullen moeten afstaan, is in grote lijnen al een sekere overeen stemming over de grondaankopen tot stand gekomen. Dat deelde de voorzit ter van de Geldersche Maatschappij van Landbouw, de heer W. J. Lokhorst, donderdag mee tijdens de ledenraads vergadering, die in Royal" te Arnhem ward gehouden. De heer Lokhorst deel de voorts ook mede, dat het 125-jarig bestaan van de Maatschappij volgend jaar met een grootse manifestatie in Arnhem zal worden gevierd. Er komt een grote expostitie en er sullen ver schillende evenementen georganiseerd worden, alles onder de naam „GG 125". Om een en ander voor te bereiden is een stichting in het leven geroepen die onder voorzitterschap van de heer E. Wijnbergen, oud-directeur van de Kon. Ned. Heidemij zal staan. Verschil lende medewerkers van het bureau van de Geldersche Mij zullen voorts bij de voorbereiding van de werkzaamheden van feestviering en tentoonstelling wor den ingeschakeld. Voorts is een garan tiefonds gevormd waarin ook de maat schappij voor een nog nader vast te stel len bedrag zal deelnemen. Met deze prettige vooruitzichten in het oog was het de voorzitter van de G. M. v. L. een genoegen de vergade ring te kunnen meedelen dat de leden werfactie van 't afgelopen jaar 'n suc ces is geweest. Er konden meer dan 425 nieuwe leden worden ingeschreven. De secretaris, ir. W. J. Kneppelhout berichtte voorts dat uit een enquête is gebleken dat het merendeel der leden tevreden is met de verzorging van het eigen orgaan, het Gelders Landbouw blad, dat door 83 pet. van de leden re gelmatig blijkt te worden gelezen. In ruim 60 pet. van het gezinnen waar het blad komt blijken ook de huisgenoten voor de inhoud interesse te hebben. Het bestuur van de Geldersche Maat schappij van Landbouw betreurt het enerzijds, dat de kostenstijgingen in de landbouw niet door prijsverhogingen van de produkten zijn gecompenseerd. Anderzijds is men echter verheugd dat vele akkerbouwprijzen gehandhaafd konden worden op het oude niveau en dat zelfs gerst en mais nog iets werden verhoogd, juist daar waar door de Euro pese Commissie lagere prijzen waren voorgesteld. Ook de suikerprijs is ge handhaafd hoewel het bietenareaal iets ia ingekrompen, van 6,6 miljoen ton naar 6,35 miljoen ton. Van Nederlandse zijde is tegen een en ander wel bezwaar gemaakt, maar men heeft nu eenmaal met alle EEG-landen te doen. Deze kwestie kwam ter sprake naar aanlei ding van een complex van vragen van de afdelingen Tiel en Lienden waarin de vraag was gerezen waarom nu lagere prijzen terwijl de kosten voor de boer stijgen. Bij een en ander heeft ook wel een zekere afremming van de landbouw- produktie een rol gespeeld. Met name wil men de vleesproduktie stimuleren en de melkproduktie beperken. Maar de zuivelprijzen zijn nog steeds niet rond. Het bestuur van de G. M. v. L. be treurt het met vele leden dat de pro- duktenprijzen zo laat in het seizoen, als de boer zijn bouwplan al gemaakt en uitgevoerd heeft, tot stand komen. Men wil echter voor het seizoen 1970/1971 de prijzen al wel dit jaar nog vaststel len zodat men weet waar men aan toe is. Uit de vergadering werd aangedron gen op het bepleiten van meer belas tingfaciliteiten voor de agrariërs. Daar over, zo bleek uit de woorden van voor zitter Lokhorst, zijn de besprekingen echter nog gaande. Nadat de heer H. Visschers, tweede secretaris van de G. M. v. L., het een en ander uit de doeken had gedaan over het winterpro- gramma voor het seizoen 1969/1970, en medegedeeld was dat vooral de afdelin gen Tiel, Lienden, Putten, Harskamp en Lunteren zich zeer actief hadden be- J^EN HAAG De Algemene Rekenkamer heeft in een lijvig boekdeel en in ambtelijke taal de resultaten neergelegd van haar onderzoek naar moge lijke verspillingen bij de overheid in 1968. Het blijkt dat de rekenkamer in dat jaar de weg heeft gewezen naar een be sparing van ongeveer negentig miljoen gulden. Daar staan aan uitgaven voor de hele kamer nauwelijks meer dan drie miljoen gulden tegenover. Minister Witteveen deed de rekenka mer de toezegging, dat het accountants rapport van de Nederlandsche Bank voortaan onder ogen van dit controle apparaat zal komen. Een wens die ja renlang niet werd vervuld. Nog steeds lukt het de deskundigen niet vrijuit in contact te komen met de accountant van de N.V. Nederlandse Staatsmijnen, zoals wel gebeurt met de KLM, waarin de Staat in veel gerin gere mate deelnemt. Een ministeriële chauffeur had zes duizend gulden aan de rekenkunst van de rekenkamer te danken. Zijn uitke ring wegens ziekte was te laag bere kend, omdat geen rekening was gehou den met een forse periode van over werk. In de bonte reeks komen twee zoons van een naar Nederland terugkerende ambassadeur voor. Zij vervoerden hun studieboeken per vliegtuig en dat kost te zestienhonderd gulden. Veel te duur vond de kamer, die er minister Luns op wees, dat een enkel boekje best door de lucht had mogen komen. De rest had per boot moeten worden nagestuurd. Het biljartlaken voor de dienstplich tige militair kan ook goedkoper wor den gekocht. Dat bespaart per jaar bij na elfduizend gulden. Wat knorrig bladerde de rekenkamer door de verslagen van de militaire lucht vaart. Tussen september 1965 en okto ber 1967 waren 40.000 jassen. 70.000 jacks en evenzoveel broeken verkocht, omdat de luchtmacht was overgegaan op gladde stof. Dat betekende een extra uitgave van meer dan 2 miljoen gul den. Dat het rijk ruim 80.000 gulden heeft moeten betalen voor bij rellen aange richte schade aan de Indonesische en de Spaanse ambassade memoreert de Kamer terloops. Wat spijtig zegt het verslag: „Verhaal van de gemaakte kosten op de daders van de vernielin gen is niet mogelijk gebleken". Niet minder lette de rekenkamer op een door Rijkswaterstaat uit de Waal geborgen wrak. Opbrengst nog geen vierduizend gulden. Kosten anderhalve ton. Met het door de schipper gevoer de verweer, dat hij door een plotseling opkomende storm geen vluchthaven had kunnen bereiken, nam de rekenkamer geen genoegen. Informatie bij het KNMI, de inspec teur-generaal voor de scheepvaart en de landsadvocaat leerde dat een proces weinig kans van slagen had. De Algemene Rekenkamer bezocht ook Suriname en de Nederlandse An tillen. Het verslag zegt er niet veel over, maar memoreert wel dat het be zoek tot afspraken heeft geleid voor het toezicht op de uitgaven. In het jaarverslag 1968 wordt verder nog gesproken over kosten van proef schriften, tarieven voor het gebruik van lokalen, fouten in afrekeningen met aannemers, reservevorming door een gesubsidieerde instelling en verkoop van een boek. Bij dat laatste wordt levend gespro ken over de Staatsdrukkerij en uitgeve rij. De druk van een boek van het mi nisterie van Landbouw en Visserij, twee duizend exemplaren voor ruim zesdui zend gulden, bleek geen bestseller. In anderhalf jaar was de verkoop 450 stuks. Toen echter de Staatsuitgeverij de verkoop op zich nam en de prijs met een gulden verhoogde, was de op laag binnen een jaar uitverkocht. Door snuffelen van de rekenkamer werden twee ambtenaren krachtig door hun minister gestraft. Zij bleken hun privé-belangen niet gescheiden te heb ben gehouden van hun werk. Zij ver huurden een huis aan het rijk, dat eigendom van een van hen was. ADVERTENTIE TE KUST EN TE KEUR IN ONZE SHOWROOM: KAYERSDIJK 97 APELDOORN - TEL. 05760-31970 OOK 5 ZATE0OAGS GiOPEND VAN 9 TOT 12 UUR toond bij de ledenwerfactie, sprak in de middagvergadering de dierenarts H. A. van Riessen uit Lunteren over de dier geneeskunde in de moderne bedrijfs voering. Naarmate de eenheden in de veehou derij, de pluimveehouderij of de var- kensmesterij groter worden neemt het gevaar van het uitbreken van een ziek te toe, aldus stelde de heer Van Riessen het probleem dat zich voordoet in de diergeneeskunde in de moderne bedrijfs voering. De schaalvergroting, hoe ge wenst misschien ook, stelt de boer voor bijzonder moeilijke problemen omdat men in grotere eenheden het individue le dier gemakkelijk over het hoofd kan zien. Daarom zal in de toekomst de zorg van de dierenarts, vooral bij gro tere eenheden, meer in de richting van de preventie moeten gaan hoewel na tuurlijk de behandeling van het zieke dier primair gesteld dient te worden. Grote aandacht zal dan ook moeten worden besteed aan preventieve entin gen, verbetering van de huisvesting, de voeding en ventilatie, de verwarming en vooral de aankoop van dieren. Daar bij zal de dierenarts meer dan tot nu toe moeten worden ingeschakeld. Het systeem van met name de biggenver- koop op markten moet dan ook zo lang zamerhand als verouderd worden be schouwd meende de heer Van Riessen. De dierenarts zal meer moeten kunnen meespreken in de schaalvergroting, bij hokkenbouw, bij de planning van de aankoop. Juist dat laatste geeft, in de varkensmesterij met name, nogal wat problemen omdat de aankoop van een geïnfecteerd koppel biggen desastreus kan zijn voor een gehele mestperiode. Sprekende over de anti-biotica-wet merkte de heer Van Riessen op dat die wet niet is ontstaan ter bescherming van de dierenartsen, maar omdat de consument en het buitenland vlees en melk vragen die vrij van antibiotica en hormonen zijn. Een ongelimiteerde toe passing van antibiotica, zonder begelei ding van een dierenarts, roept dezelfde gevaren op als de hormonenaffaire bij de mestkalveren die tot een langdurige exportstop leidde. ADVERTENTIE KORTE LIJNBAAN 21 TEL 010/112955 ROTTERDAM GROTE MARKTSTR. 5 TEL070/116162 DEN HAAQ MARIAPLAATS 2 TEL 030/18900 UTRECHT BRINK 93 TEL 05700/12411 DEVENTER UTRECHT Vannacht hebben de leden van het Utrechts Studentencorps zich uitgesproken tegen de plannen van de senaat van het corps die een vernieuwing in de groentijd behelsden. Deze vernieuwing was erop gericht een grotere belangstelling bij de leden te bewerkstelligen voor het corps en voor de universiteit. De senaat achtte de ongelijkheid, waaronder het kaal scheren in de groentijd, onverenig baar met de doelstellingen. Na aanne ming van een motie door de corpsver gadering (243 tegen 169 stemmen), die handhaving van ongelijkheid en kaal heid voorstond, heeft de corpssenaat vastgesteld de verantwoordelijkheid voor een oude groentijd niet te kunnen en willen dragen, en stelde het man daat ter beschikking. Het Amsterdams studentenkorps heeft gisteren besloten het kaalscheren wel af te schaffen. MAASTRICHT E«n ambulancewa gen met een ernstig «leke man is enke le malen tussen het Sittardse en Ge- leense ziekenhuis heen en weer ge stuurd. De verwijskaart naar een specialist maakte het voor de 66-jarige heer Van Keulen uit Geleen moeilijk om te wor den opgenomen. De heer Van Keulen overleed dins dagmorgen in het Sittardse ziekenhuis aan een hersenbloeding. De familie van de heer Van Keulen heeft daarop ver zocht sectie op het lijk te verrichten om vast te stellen of de moeilijkheden bij het ambulancevervoer mogelijk in verband stonden met het overlijden van de heer Van Keulen. De geneesheer-directeur van het zie kenhuis van Sittard, dokter H. van Kampen, deelde gisteren na de sectie mee dat dit verband niet bestond. In dien de heer Van Keulen sneller was opgenomen, had hij waarschijnlijk toch niet kunnen worden gered. De heer Van Keulen was pas in het Sittardse ziekenhuis opgenomen na overleg met het ziekenhuis van Geleen. ROTTERDAM „Het is de grootste moordenaar die er be staat", riep de 21-jarige Corrie met schorre stem vanaf de getuigenbank. Zy was er met de officier van justitie van overtuigd dat haar ex-vriend Cor J. C. op 1 maart, haar toen zeven maanden oude dochtertje Wendy dodelijk had mishandeld, maar de Rotterdamse rechtbank zag het anders. De drie rechters hadden er maar goed twintig minuten voor nodig om gistermiddag tot de uitspraak te ko men dat de telastgelegde zware mis handeling met dodelijk gevolg niet was bewezen. Dat betekende dat Cor, een 29-jarige Rotterdamse machinebank werker, na twee maanden voorarrest onmiddellijk op vrije voeten kwam. De officier van justitie, mr. W. D. Meeter, had twee jaar gevangenisstraf met aftrek van dat voorarrest geëist. Hij meende dat de enig logische con clusie, die uit de feiten viel te trekken was dat de verdachte schuldig was. De feiten waren dat Cor, die op een zolderetage in Rotterdam-Zuid woonde met een vierjarig zoontie uit een van zijn twee vorige hp*dijken, op 1 maart tweemaal een 2-rtier alleen was geweest met de baby. Corry, die hij in december door een huwelijksad vertentie had leren kennen, bracht zo als al vaker was gebeurd, met Wendy het weekend bij hem door. Om kwart over vier op zaterdag middag ging zij even boodschappen doen, terwijl haar baby, die net eten had gehad, huilend in een ledikantje lag. Toen zij terugkwam was de baby stil en zat Cor op het voeteneind van het bed. „Hij schrok toen ik binnenkwam", had Corry de politie verteld. Maar toen zij dat verklaarde was zij zelf nog mede verdachte, waarschuwde Cors advocaat gisteren. Kort na haar thuiskomst was Corry op verzoek van haar vriend weer weg gegaan om even patattes te halen. Om zes uur was Wendy gaan braken en toen zij om acht uur weer eten moest hebben, weigerde zij elke hap. Ze werd in haar reiswieg gelegd en daar bleef ze aanvankelijk kreunen maar tijdens de nacht leek ze rustig te slapen toen haar moeder nog een keer kwam kijken. De volgende och tend bleek Wendy echter te zijn over leden. Sectie wees uit dat de doodsoorzaak moest worden gezocht in ernstig her senletsel het schedeltje was op drie plaatsen gebroken dat alleen door geweld van buitenaf kon zijn veroor zaakt. „Ik ben er al tot vervelens toe over verhoord", zei Cor gisteren, „maar het blijft voor mij ook een raadsel hoe dat kan zijn gebeurd." Mr. Meeter geloofde daar niet in. DEN HAAG „De Rijn is een van de meest verontreinigde rivieren ter wereld en is op weg te worden gedegradeerd tot openbaar riool van Europa". Aldus het standpunt van de „Vewin", de „Vereniging van exploitanten van waterleidingsbedrij ven in Nederland" op de dezer da gen gehouden zitting van de vaste commissie voor Verkeer en Water staat uit de Tweede Kamer. In deze bijeenkomst is namens de Vewin ge steld, dat het werk ter verbetering van de Rijn met veel groter kracht zal moeten worden aangepakt dan tot dusverre het geval was. In het bijzonder zullen de grondslagen voor eventuele internationale regelingen over de bescherming van de Rijn te gen verontreiniging zo spoedig mo gelijk moeten worden opgesteld. Daarbij zullen bindende kwaliteits eisen moeten worden gesteld aan het water op een aantal punten van zijn loop door de verschillende lan den. Om deze kwaliteitseisen te waarborgen moeten ook regels wor den gesteld ten aanzien van de toe laatbaarheid van het lozen van af valstoffen op de Rijn. Naar de overtuiging van de „Vewin" zal vc «ie i ng van de gehele Rijn een dergelijke regeling noodzakelijk zijn. Er werd op aangedrongen, dat de regering stappen onderneemt om tot een der gelijke regeling te geraken. Daarbij zou kunnen worden gedacht de ri vier onder inter-Europees beheer te stellen. Een andere weg zou kunnen zijn, dat door een Europees tractaat een regeling in het leven wordt ge roepen, waarbij de uitvoerende en toezichthoudende bevoegdheden in handen worden gelegd van een in ternationale commissie. Deze gedachte werd met klem naar voren gebracht, „omdat ons land voor de watervoorziening in de toe komst grotendeels op de aanvoer uit de Rijn is aangewezen". Ook op een bewaking van de kwaliteit van de Maas werd aangedrongen. Van de zijde van de vereniging werd voorts nog gepleit voor het treffen van maatregelen om de kwaliteit en de hygiënische betrouwbaarheid van het drinkwater te waarborgen. De regering dient regels op te stellen en toezicht te houden op de gevaren, die het drinkwater bij voortduring bedreigen. Als voorbeeld werd ge noemd het boren naar olie in de wa terwingebieden. Een ..buitengewoon rish-'; werd gezegd al neemt men de meest grondige voorzorgen in acht. „Menselijk falen, zowel als het falen van machines of apparaten maakt dat een catastrofe niet volstrekt is uitgesloten". Het traceren van we gen, waarover gevaarlijke stoffen kunnen worden getransporteerd door primaire waterwingebieden werd „onaanvaardbaar" genoemd. Van de zijde van de „Vewin" werd in overweging gegeven de zorg voor de waterhuishouding in ons land onder te brengen bij een zelfstandig mini sterie van Waterstaat en Waterhuis houding". De maatregelen, die no dig zijn voor de waterhuishouding in engere zin, zouden moeten worden genomen in een „raad voor de wa terhuishouding", waarin betrokken belanghebbenden" waarbij wordt gedacht aan de landbouw en aan waterleidingsbedrijven zitting zouden moeten hebben. Het toezicht op de hygiënische betrouwbaarheid van het af te leveren drinkwater zou uiteraard moeter. blijven berusten bij het ministerie van Sociale Zaken en Volksgezondheid. Daarnaast werd nog gepleit voor het op korte ter mijn tot stand brengen van een wet telijke regeling voor het kwamtita- tieve en kwalitatieve beheer van op pervlaktewater zowel als van grond water. ARNHEM In 38 bejaardenoorden in de provincie Gelderland waaronder 13 commerciële is de huisvesting der bewoners niet aangepast aan de heden daagse eisen. Ten aanzien van een aantal hiervan bestaan meer of minder verge vorderde plannen tot opheffing van het huis. Dit lezen wjj in het dezer dagen verschenen jaarverslag 1968 van de provinciale commissie voor de bejaarden oorden In Gelderland. Deze commissie, onder voorzitterschap van de heer E. Ph. Veen, burgemeester van Hoevelaken, had op 1 januari 1969 339 bejaarden oorden met in totaal 14.441 bewoners onder haar toezicht. Het aantal commer ciële huizen nam in 1968 toe met 9 stuks tot een totaal van 150 met een totale capaciteit van 2.438 bewoners. Het aantal niet-commerciële hulzen nam toe met 6 stuks tot een totaal van 189 te huizen met een totale capaciteit van 12.003 be woners. Dank ztf preventieve besprekingen van de inspectrices met particulie ren werd aan een 26-tal plannen tot de stichting en inrichting van een bejaar denoord waarvan redeiykerwy's kon worden voorzien, dat deze tehuizen in geen enkel opzicht aan de te stellen eisen zouden kunnen voldoen geen uitvoering ge geven. Twaalf particulieren besloten om maximaal 4 bejaarden te gaan houden, zich hiermee onttrekkend aan het provinciaal toezicht. De commissie bepleit in haar jaarverslag overigens een wetswtfziging op dit punt. Men wenst de bepa ling dat slechts van een bejaardenoord kan worden gesproken wanneer tenminste vtff bejaarden duurzame huisvesting, gepaard met gehele of gedeeltelijke ver zorging wordt verschaft te laten vervallen. Wat de behoefteplanning betreft, be rekent de commissie in haar jaarver slag dat tot 1980 in Gelderland nog be hoefte is aan bejaardenoorden voor in totaal 2.276 bejaarden. De commissie constateerd voorts een „vergrijzing" van het aantal bewoners. De laatste ja ren is de gemiddelde leeftijd van be woners van bejaardenoorden steeds hoger komen te liggen, evenals trou wens de gemiddelde leeftijd van de be woners bij opneming, die momenteel in de regel 78-80 jaar bedraagt. Deze „vergrijzing" brengt met zich mee, dat de verzorgingsbehoefte groter wordt (o.a. meer hulp nodig bij het ba den, het dagelijks schoonhouden van de kamer, bij het kleden en bij de da gelijkse verzorging). Voorts is er een toeneming te zien van het aantal be woners dat extra verzorging vraagt. Hieronder worden verstaan die bejaar den, die niet ziek zijn en geen opne ming op de ziekenafdeling behoeven, maar evenmin zichzelf kunnen redden in de „normale" wooneenheden. De commissie voor de bejaardenoor den in Gelderland heeft tijdens haar werkzaamheden in 1968 weer grote verschillen aangetroffen ten aanzien van de prijzen die door de bejaarden moeten worden betaald. Naar de tot standkoming van de prijs in ongeveer 45 bejaardenoorden werd een onder zoek ingesteld. Bijzondere aandacht werd besteed aan de entreegelden. De situatie met betrekking tot de entree gelden in de bejaardenoorden is zeer verschillend. Er zijn bejaardenoorden waar geen entreegeld wordt geheven, in andere wordt een gering bedrag ge vraagd, terwijl men in enkele tehuizen een zeer hoog bedrag vraagt (Maxi maal f 1000 voor 1 persoon!). Naar de mening van de commissie is het hef fen van entreegeld niet nodig. Even tueel kan een bescheiden waarborgsom worden gevraagd 25,- k 50,-). Het grootste probleem vormen de prijzen in de op commerciële basis ge dreven bejaadenpensions voor huishou delijk minder valide bejaarden. Gel derland kent een zeer groot aantal van deze pensions. Vrijwel alle hebben een zeer geringe capaciteit, te weten 5-10 bewoners. Het komt zeer zelden voor dat meer dan 10 verzorgden worden op genomen, omdat in zo'n geval een ge diplomeerd verplegende in het huis werkzaam dient te zijn. De exploitan ten van bedoelde categorie van bejaar denoorden zijn in de regel personen, die voorheen b.v. een zomerpension dre ven of een beroep uitoefenden, dat nog maar weinig perspectief bood. Voorts vindt met onder hen personen die reeds vele beroepen hebben uitgeoefend. Bedoelde bejaardenpensions zijn veelal gevestigd in niet voor dat doel gebouwde panden. Aan de bewoners wordt naast huisvesting alleen voeding en het schoonhouden van de woonruim te aangeboden. Er ontbreken als regel extra verzorging/verpleging bij ziekte, het eigen toilet en kitchenette en de ge meenschappelijke voorzieningen als bi bliotheek, knutselruimte e.d. Aange zien in deze tehuizen de algemene kos ten (waaronder als een van de belang- rkste posten het inkomen van de iei- ding) moeten worden gedragen door een gering aantal bewoners, is de prijs Hij gaf een lezing van de feiten („een verhaal", noemde de raadsman dat kritisch) waarin alle omstandigheden tegen Cor leken te pleiten. „Hij stuurde zijn vrouw op een onge bruikelijk vroeg uur erop uit om wat eten te halen. Men vraagt zich af of haar thuiskomst hem had gestoord en hij zijn „werk" wilde afmaken. Toen er 's avonds een echtpaar op bezoek kwam dat aanraadde de dokter te ha len voor Wendy, die toen al blauwe plekken op het hoofdje vertoonde, pro beerde hij dat te voorkomen, zelfs toen de man van het echtpaar aanbood die dokter zelf te halen en te betalen. De raadsrftajn, mr. F. Heemskerk, stelde daartegenover: „Hij had de er varing dat "is bij controle juist ge bleken dat de dokter ook niet in het weekeinde was gekomen toen zijn zoon tje ziek was. Bovendien bleek bij het opnemen van de temperatuur dat het kind geen koorts had en dat stelde hen gerust." Cor had die zaterdagavond laat het bezoekende echtpaar met de metro naar het Centraal Station gebracht en dat zag de officier ook als belastend: „Ik geloof dat hij dat opzettelijk heeft gedaan om de moeder drie kwartier met het kind alleen te laten en zo de mogelijkheid open te laten dat zij het ook kon hebben gedaan. Later was hij ook de enige die op een sectie tegen was." Zwaar liet mr. Meeter meetellen dat Cor zich al eerder hardhandig had ge toond. In 1963 was Cor veroordeeld voor het breken van een duim van een vrouw. Zijn twee ex-vrouwen hadden hem ook als een soort beestmens af geschilderd. De tweede had gemeld: „Hij kon zonder reden kwaad worden en me trappen en stompen. Daardoor heb ik wel eens een gebroken neus- beentje gehad, een hersenschudding en ook eens een elleboog uit de kom. Ik heb ook meermalen gezien dat hij zijn zoontje een bloedneus sloeg." De eerste vrouw was, omdat hij het haar kwalijk zou hebben genomen dat zij hem een dochter in plaats van een zoon had gebaard, door hem meerma len met het hoofd op zakjes kolen ge beukt tot zij genade vroeg, had zij de recherche verteld. De raadsman meende dat verklarin gen van vrouwen over hun ex-man al tijd wel met een korrel zout moesten worden genomen ook al had de officier over de tweede vrouw verteld dat zij Cor zo goed gezind was dat zij hem in het huis van bewaring wilde opzoeken. Mr. Heemskerk kon bovendien aan voeren dat andere getuigen die ook wel kritisch stonden ten opzichte van Cor, namelijk de ouders en kennissen van Corry, hadden toegegeven dat hij zich altijd lief voor de baby had getoond. Ook Corry zelf had nooit iets gezien van zelfs maar een ruwe behandeling van de baby door hem, al was voor haar altijd wel onverklaard gebleven hoe Wendy tijdens een eerder week eind bij Cor een gebroken armpje had opgelopen. Belangrijk vond mr. Heemskerk dat zijn cliënt door de psychiater als even wichtig en beheerst optredend was ge zien. De onderbuurvrouw van Cor had ook tijdens de afwezigheid van Corry niets gehoord wat duidde op een drift explosie. „Mannen die huilende kinde ren mishandelen vanochtend stond er weer één in de krant zijn ook meestal jonger en dus minder beheerst dan mijn cliënt", aldus de advocaat. Cor zelf had gezegd dat de twee an dere verdachten die er in theorie wa ren, Corry en zijn vierjarig zoontje (volgens het sectierapport kon een kleuter al een babyschedeltje breken), niet schuldig waren aan de mishande ling. „Dat is alleen maar fair van hem, maar dat mogen we niet, zoals de officier doet, tegen hem gebruiken," vond de raadsman. „Dan krijgen we een bewijs uit het ongerijmde." „Zolang niet vaststaat dat niemand anders het heeft gedaan en dat er geen ongeluk is gebeurd, kan er geen ver oordeling volgen," besloot mr. Heems kerk zijn gedegen peidooi. Dat de rechtbank zijn conclusie tot vrijspraak overnam, werd met lede ogen aangezien door Corry en haar moeder. Na de zitting wilden zij direct hoger beroep aantekenen, een stap die echter alleen de officier van justitie kan nemen. ADVERTENTIE ARNHEM Over de prezen in de bejaardenoorden heeft de heer H. J. Knapers uit Tiel, fractievoorzitter van de P.v.d~A. in de Gelderse Staten de volgende schriftelijke vragen aan het college van G.S. gesteld: Evenals in andere provincies zijn er ook in de provincie Gelderland talrijke klachten te horen over de steeds hoger wordende tarieven van de bejaarden tehuizen. Bijkens berichten in de pers zou het college van Gedeputeerde Sta ten van Nrd.-Holland van plan zijn een verscherpte controle te gaan uitoefenen op de tarieven van de bejaardentehui zen. De Minister van Economische Za ken heeft op vragen van het 2e-Kamer- lid, de heer Egas, o.m. geantwoord: „Inmiddels is aan de onderscheidene provinciale besturen verzocht een in druk te geven van de omvang van de prijsverhogingen en hun oordeel ken baar te maken omtrent de redelijkheid dier verhogingen, alsmede te berichten, welke maatregelen zo nodig zijn genomen, c.q. zuilen worden genomen, tegen onredelijke prijsverhogingen". (Zie Aanhangsel tot het Verslag van de Handelingen der Tweede Kamer 1023). In dit verband worden de volgende vragen gesteld: 1. zijn Gedep. Staten voornemens in navolging van het col lege van Gedeputeerde Staten van Nrd.- Holland een verscherpte controle op de tarieven van de bejaardentehuizen te doen instellen?. 2. Zijn Gedeputeerde Staten bereid de gegevens, welke zij voor hun antwoord aan de Minister van Economische Zaken moeten verzame len, over te leggen aan de Staten?. HET MEEST ZUIVERE NATUURPRODUCT Volgens een 2 eeuwen oud recept ge stookt in de distilleerderij van N.V. Joh.s Verhoeven, 's-Graveland. vaak even hoog als of hoger dan die van een modern goed geoutilleerd be jaardencentrum, waar de bewoners voor hetzelfde bedrag aanzienlijk meer wordt geboden. De commissie zou graag zien, en werkt hier zoveel mo gelijk naar toe dat het aantal kleine particuliere bejaardenpensions dras tisch vermindert. Een moeilijkheid hierbij is het feit dat de sociale diens ten van enkele gemeenten in het wes ten des lands bejaarden plaatsen in de ze tehuizen. Dit wordt door de comipis- sie zeer betreurd. Van deze plaatsin gen gaat een stimulans uit voor de ex ploitanten. De laatste jaren is het aan tal van deze tehuizen dan ook nogal toegenomen, ondanks de omstandigheid dat nieuwe initiatieven op dit terrein, door de commissie, c.q. de inspectri ces zoveel mogelijk worden tegengegaan. De commissie bepleit een preventief toezicht op de samenstelling van de prijzen en de geboden huisvesting en verzorging. In het jaarverslag wordt ook bijzon dere aandacht geschonken aan het zgn. „open bejaardenwerk". Uitgangspunt van dit beleid, dient volgens de com missie te zijn de bejaarde in de gele genheid te stellen zo lang mogelijk zijn zelfstandigheid te bewaren. De bouw van zelfstandige be jaarden woningen, serviceflats en complexen bejaarden woningen annex een dienstverlenings centrum wordt door de commissie sterk bepleit. De commissie meent dat het groeien van het open bejaarden werk er ongetwijfeld toe zal leiden dat een aantal bejaarden dat thans nog in een tehuis wordt opgenomen, straks zelfstandig gehuisvest kan blijven. Uit een allereerste opgave van het Cen traal Bureau voor de Statistiek blijkt dat over het gehele land gerekend, een aanmerkelijk aantal van de in tehuizen opgenomen bejaarden zich met enige hulp heel goed in eigen omgeving kun nen handhaven. Het opnemingsbeleid van de houders der bejaardenoorden dient dan ook hoe langer hoe meer ge richt te zijn op de in verschillende op zichten veel verzorging behoevende be jaarden. In dit verband pleit de com missie voor meer overleg en coördina tie bij het opnemingsbeleid. De com missie heeft tijdens haar werkzaamhe den in het afgelopen jaar opnieuw ge constateerd dat in de grotere bejaar dencentra de vraag naar tweepersoons- kamers toeneemt. Bij nieuw te bouwen tehuizen wordt hiermee rekening ge houden. Een probleem vormt nog steeds het tekort aan plaatsen voor psychisch ge stoorde bejaarden en jongeren. In ver band met het tekort aan adequate voorzieningen voor deze personen vindt thans noodgedwongen nog verzorging plaats in insufficiënte inrichtingen. De commissie spreekt de hoop uit dat op zo kort mogelijke termijn de op dit punt bestaande plannen zullen worden gerealiseerd, zodat de nood die thans nog bestaat, zo spoedig mogelijk kan worden gelenigd. AMSTERDAM Werkgevers en werknemers in het grafisch bedrijf heb ben gisteren gesproken over een extraatje als tegemoetkoming voor de gestegen prijzen. Het beraad zal wor den voortgezet na het overleg in de Sociaal-Economische Raad, over zo'n compensatie. NIJMEGEN In een brief aan de minister van Verkeer en Waterstaat hebben B. en W. van Nijmegen er bij de minister op aan gedrongen met grote spoed met de bruggenbouw bij Nijmegen te beginnen. Het gaat om twee bruggen: een over de Waal en een over de Maas. De aanleg kan vol gens B. en W. niet langer uitgesteld worden, in verband met de steeds nij pender wordende verkeersconcentratie rond,het centrum van Nijmegen.

Digitale periodieken - Gemeentearchief Veenendaal

De Vallei | 1969 | | pagina 9