Dr. Reijnders: Nederland was niet zo gastvrij voor Joden „Trouw aan het gezag'' heeft vele Joden naar de ondergang gevoerd 1971 Uw melkman heeft ze weer! Aantal politiekorpsen zal verminderd moeten worden rrm eiber „Maak van belediging gezagsdragers klachtdelict'' Over de grenzen Oud en nieuw in Ruslands hoofdstad de Graafschap Ruurlo Ster VOORONTWERP HERZIENING POLITIEWET Gedwongen Taalgebruik leeuwezegel Elke dag vers van uw melkman Justitie looft tipgeld uit „Emissie bestuur VSW ongeldig" E E rri KOM ZELF Geen advies van V eiligheidsdienst over schoolreisje 4 HOOFDTREKKEN 90 MAN BREDASE MOORDZAAK RIJKSPOLITIE PROMOVENDUS IN NIJMEGEN Geniet van een afwisselend tochtje naav een meubel- toonzaal vol afwisseling: I ZATERDAG 10 MEI 1969 TTRECHT De onrechtmatigheid van de Duitse maatregelen tegen de Joden is behoudens het verzet van Joodse groepen, een aantal protesten, o.a. van de kansel van kerke lijke gezagsdragers, van universitaire en ambtelijke autoriteiten individueel, en door de Amsterdamse proteststaking in februari 1942 nooit openlijk aan de orde gesteld: niet door de Joodse raden, maar evenmin door de rege ringsinstanties in Den Haag en Londen. Trouw aan het gezag heeft een groot deel van de Jo den tot de ondergang gevoerd tijdens de Duitse bezetting. Dit constateert de Amsterdamse docent dr. C. Reynders (53) in het proefschrift „Van Jood- sche natiën tot Joodse Nederlanders een on derzoek naar getto- en assimilatieverschijnse len tussen 1600 en 1942", waarop hij gistermid dag aan de Rijksuniversiteit in Utrecht pro moveerde tot doctor in de sociale wetenschap pen. In de dissertatie laat de heer Reijnders weinig over van de algemeen heersende opvat ting, dat in Nederland steeds een grote mate van gastvrijheid ten opzichte van verdrukte en vreemde Joden aanwezig was. „Van de zeventiende tot en met de twintigste eeuw hebbend de Joden telkens tussen de Scyl- la en Charybdis van de juridische en maat schappelijke ontoegankelijkheid moeten laveren als zij een bestaan wil verwerven, hetgeen een zeer merkwaardig beroepspatroon ten gevolg heeft heeft gehad. In de internationale en inter- locale handel waren enige sectoren vrij, maar in de lokaal-voorziende kleinhandel lieten de ge floten beroepsgroepen van gilden weinig speel ruimte over". „In de intellectuele beroepssector vindt men minder discriminerende maatregelen, hoewel van onbeperkte toelating geen sprake is. Zo wijst het gemeentebestuur van Amsterdam in 1736 een verzoek van Menasseh Ben Israel om ahn de illustere school (de universiteit) Hebreeuws te mogen doceren af", zo schrijft de Amster damse leraar. Het percentage Joden, dat in in tellectuele beroepen een bestaan zocht, blijft de eeuwen door vrij hoog. Omdat openbare amb ten, onderwijs en advocatuur tot de Franse tijd gesloten bleven, wendden de Joden zich bij voorbeeld in Amsterdam tot het beroep van pro cureur, geneesheer, chirurg en apotheker, waar in beperkte toelating mogelijk was, indien men het poorterschap had gekocht. Tientallen jaren heeft voor Joodse apothekers het verbod be staan om aan christenen medicijnen te verko pen. Het gros van de Joden moest een bestaan zien te vinden in ambacht en kleinhandel, be roepen die in handen van gilden waren. Waar toestemming werd gegeven ziet men bij herha ling beperkingen betreffende de groei, het aan tal en het bedienen van klanten buiten de Jood se gemeenschap". De Joden waren door hun moeilijke posite ten opzichte van de overheersende volksgroepen en hun geringe kapitaalbezit genoodzaakt zich te beperken tot de laagste regionen in de han- delsgroep zoals marktkoopman, venter, en op het platteland: opkoper, marskramer, lotenver- koper. ^,,De Joden grijpen de kans aan om zich te vestigen in laaggewaardeerde beroepen zoals bijvoorbeeld pachters van de bank van lening. Hoewel in 1798 alle beroepen toegankelijk wer den verklaard heeft het traditionele patroon weinig veranderingen ondergaan. Hoewel de Jo den in 1930 1,7 procent van de bevolking van 20 jaar en ouder uitmaken, tellen zij 2,6 procent van de academisch-gegradueerden. Bij de nij verheid steekt de diamantbewerking hèt vak zoals het onder de Joden wordt genoemd zelfs in de crisistijd ver boven andere beroepen uit. De Joden bezetten hierin 56,8 procent van alle plaatsen, bijna tien procent van hun aan tal is er werkzaam. 48,8 procent van alle Jood se mannen en 34,9 procent van alle Joodse vrouwen zijn in de dertiger jaren werkzaam in de handel". In het proefschrift meent de heer Reijnders de vraag of in Nederland getto's zijn geweest ontkennend te moeten beantwoorden in die zin dat er geen gedwongen, daarentegen wel vrij willige getto's waren. De Joden spraken veel over „het getto" als hun wijk, hun buurt en woongebied, meestal dus in symbolische zin. Het woord getto zelf is al voor talrijke verklaringen vatbaar, zo blijkt uit het proefschrift. Parallellen van gettovorming noemt de heer Reijnders ook bij de concentraties als de vroegere „menisten- hemel" tussen Breukelen en Nieuwersluis, de vestiging van de Hernhutters in Zeist, van Chi nezen in Katendrecht en in de Amsterdamse Binnen-Bantammerstraat. Het trekken van paral lellen in getto- en assimilatieverschijnselen is volgens de heer Reijnders bijzonder moeilijk ook al omdat veel gegevens met betrekking tot de Joden zijn zoekgeraakt, verbrand of vernietigd. Sprekende over de burgerrechten van de Jo den zegt de heer Reijnders, dat de verlening er van in 1796 slechts heel langzaam in de rechts regelingen is doorgedrongen en dat de benoem baarheid in dë openbare ambten pas in de loop van de negentiende eeuw tot gelding is geko men. „Het aandeel van de Joden in overheids dienst is nooit groot geworden en dit laatst ver worven recht is in de bezettingstijd, op 15 no vember 1940 het eerste aangetast door het ont slag aan Joodse ambtenaren. Dit zou worden ge volgd door een serie maatregelen die het burger recht op alle levensterreinen aantasten: verbo den op het gebied van wonen, beroepsuitoefe ning, sociale contacten, sportbeoefening, het bij wonen van uitingen van kunst en vermaak, studie, reizen, fietsen, duiven houden, zitten op openbare banken, terwijl het zelfs verboden was 's avonds na acht uur uit het raam te leunen". De promovendus releveert, dat Hugo de Groot destijds tegenover de staten van Holland tal van redenen aanvoerde om de Joden niet toe te laten tot vestiging, hoewel hij de economische voor delen van hun komst niet verwierp. In een reso lutie werd bepaald, dat de Joden wel in de ste den mochten komen wonen zonder dat zij ver plicht werden een uiterlijk kenteken te dra gen. „Als in april 1942 het dragen van de Joden ster verplicht wordt gesteld, blijft elke motive ring achterwege. De sociaal-psychologische ach tergronden zijn echter niet veranderd: het wan trouwen en de angst van een sterke dominant ten opzichte van een zeer kleine minderheid. De zeventiende eeuwers hebben hun rechtsposi tie gegrond op een vermeende superioriteit van de christelijke religie boven de Joodse, de Duit se bezetter op eenzelfde misvatting met betrek king tot het Arische ras", aldus de heer Reijn ders. De emancipatie van 1796 waarbij aan kleine Joodse gemeenten de zelfstandigheid werd ont nomen, is volgens de heer Reijnders een keer punt in de ontwikkeling van de Joodse subcul tuur. „Het effect is vrijwel tegengesteld aan dat van de rooms-katholieken. Bij de eersten: een afneming van de eigen religieuze zeggenschap en een toeneming van de staatsinvloed, een bijna geheel opgeven van het basisonderwijs, geen aan wijsbare invloed van de groep in een politieke groepering of in een vakorganisatie bij de laatsten: een toenemende onafhankelijkheid op religieus terrein, het verkrijgen van eigen bij zonder onderwijs en invloed door sociale en po litieke organisaties. Ondanks de beperkingen in het taalgebruik en de talrijke vormen van assimilatie zijn tal van jiddische woorden, soms verbasterd, blijven be staan. Enkele woorden zijn nationaal bezit ge worden, maar liggen, volgens de heer Reijnders, minder gemakkelijk in een deftige mond, zoals: „een heitje (hei: vijf) voor een karweitje," „datte- me toffe (tow: goed) jongens zijn". Andere voor beelden van geassimileerde jiddische woorden zijn: afpeigeren, bolleboos, dalles, emme (pret tige), gappen, gein, goochem, kapoeres, hotelde- botel (overstuur), lef, mesjokke, ponem, nebbisj, stiekum, tinnef. Van Portugese oorsprong zijn: deisje (houd op) en bolus (gebak). DEN HAAG De strafrechtgeleer- de mr. J. M. van Bemmelen, emeritus hoogleraar van de Rijksuniversiteit te Leiden, pleit er deze week in het Ne derlands juristenblad voor om beledi ging van leden van het Koninklijk Huis en andere hooggeplaatste perso nen in binnen- en buitenland tol een klachtdelict te maken. De reeds bestaande regel, dat het Openbaar Ministerie, indien het ver volging wenselijk acht, om redenen van algemeen belang, de tot de klacht ge rechtigde moet meedelen dat tot ver volging zal worden overgegaan en dat deze daartegen bezwaar kan maken, dient ook in deze gevallen van toepas sing te zijn. Voor de maximumstraf moet dezelfde regel gelden als nu voor belediging van ambtenaren In functie, n.l. een straf- verhoging met een derde. In zijn artikel „Belediging en vrij heid van meningsuiting", schrijft prof. Van Bemmelen dat sedert 1886, toen het huidige Wetboek van Strafrecht werd ingevoerd, de positie van de genoemde hooggeplaatste personen een andere is geworden. „Zij zijn als mens aan ie der gelijk. Maar zij zijn tevens de hoog ste functionarissen en kunnen dus met ambtenaren gelijk worden gesteld wat hun bescherming tegen belediging en smaad betreft". Met dit stelsel zal goed duidelijk ge maakt worden, dat de eer en de goe de naam van gezagsdragers net zo min mag worden aangerand als die van ie dere willekeurige burger. In geval van belediging van een hooggeplaatst per soon in het buitenland kan het Open baar Ministerie met het oog op het al gemeen belang tot vervolging over gaan, tenzij de beledigde zelf bezwaar maakt. In het geval van een belediging van een bevriend staatshoofd zal de ambas sadeur van zijn land op de hoogte wor den gesteld van het voornemen om tot vervolging over te gaan. Het staats hoofd zal in dat geval bezwaar kunnen maken tegen vervolging, aldus het ar tikel. T\e In Groot Brittannië gehouden ge meenteraadsverkiezingen hebben nog eens duidelijk gesteld, wat reeds lang werd verwacht. De regering- Wils on is bezig aan een terugtocht. Waar die tocht zal eindigen is nu nog niet zeker, maar naar alle waar schijnlijkheid zal het in het moeras eijn. Men kan natuürlijk wel verontschul digingen vinden. De erfenis op econo misch gebied van Douglas-Home's kabinet was verre van fraai. De tijd sat niet mee al of niet in de persoon yan De Gaulle die Engeland buiten de E.E.G. hield en dus de weg voor een herlevende welvaart afsneed. Maar dat alles neemt niet weg, dat toen Labour twee jaar geleden aan trad voor het bezetten van het rege ringskasteel, men nog net geen koei en met (economische) gouden hoorns beloofde. Maar veel scheelde het toch niet. Men zou het varkentje dat in de- solete staat door de conservatieven was achter gelaten, wel even wassen. TXelaas, men waste slechts de ene hand met de andere en beide bleven vuil. En wat voor de regering nog erger was, men ging onderling in de clinch en joeg zo de machtige vakbonden te gen zich in het harnas. Maar de regering-Wilson staat thans geheel alleen tegenover een bijzonder ontstemd kiezersvolk. Behalve, dat tuim 600 partijfunctionarissen van La bour hun gemeenteraadszetels kwijt raakten is thans ook vrijwel een ein de gekomen aan alle directe contac ten der partij met de bevolking. Door de gehele ontwikkeling lijken de kan sen van Labour bij de komende in *971 te houden nationale verkiezingen geringer dan ooit. Bovendien worden Wilson en zijn ka binet thans directer geconfronteerd met de eisen van de partijleden, die sterk gekant zijn tegen een omstre- Itan regeringsvoorstel tot beperking ¥&n het stakingsrecht. "Dinnenkort zal het kabinet over de- ze kwestie een beslissende bijeen komst hebben met het nationale par tijbestuur. Die bijeenkomst zal de ge hele dag duren. Door de verkiezingen van donderdag heeft Labour nog slechts een meer derheid in 25 gemeenteraden in Enge land en Wales. Geen van de grote steden heeft nog langer een Labour- meerderheid. Grote schade werd verleden jaar aangericht toen Labour Londen en an dere grote bolwerken verloor en haar meerderheid kwijtraakte in gemeente raden in alle delen van Groot Brit- tanië, die al generaties lang geen con servatieve burgemeester hadden ge had. Ditmaal verloor Labour haar meer derheid in 13 gemeenteraden. De par tij herkreeg haar meerderheid in lf gemeenteraden, en liep overal elders in stemmental terug. De conservatie ven behaalden de grootste winsten zij veroverden 630 zetels en kregen een meerderheid in 17 gemeenteraden. TAe verliezen van Labour werden al- gemeen verwacht. Opiniepeilin gen blijven aantonen, dat de kiezers niets moeten hebben van de regering, die in 1967 het pond devalueerde, de belastingen verhoogde en andere impo pulaire versoberingsmaatregelen door voerde, zonder dat daardoor ook maar een enkel economisch probleem van de natie werd opgelost. Labour werd ditmaal bovendien ge troffen door de twist over het voor stel tot beperking van het stakings recht. Daardoor is de regering ver vreemd van de vakverenigingen. Ook het voorstel om kort voor de verkiezin gen de kosten van 't ziekenfondspak ket te verhogen is allesbehalve goed gevallen. Wilson ziet met angst naar 1971. ADVERTENTIE Die verfijnde, porseleinen, rijk gedecoreerde kopjes, die u krijgt bij Leeuwezegel. Voor niet meer dan vijf entwintig rode leeuwtjes en twee gulden tachtig brengt hij deze drie feestelijk verpakte kopjes bij u thuis. Zo maar, omdat u alleen met de fijnste marga rine tevreden bent. Met Leeuwezegel. v't DEN HAAG Gisteren is verschenen het voorontwerp voor een herziening van de Politiewet. De ministers van Justitie en van Binnenlandse Zaken hebben hierin een reeks voorstellen vastgelegd omtrent de verbeteringen die in het politiebestel dienen te worden aangebracht. De hoofdtrekken van de be staande politie-organisatie blijven in het voorontwerp behouden. Het stuk is ter bestudering en advies voorgelegd aan de commissarissen der koningin, de procureurs-generaal, de Vereniging van Nederlandse Gemeenten, de Raad voor de territoriale decentralisatie en de politie-vakorganisaties. Bovendien is het ontwerp gezonden aan de Staten-Genéraal en wordt het hfj de staatsuitgeverij gepubliceerd. De ministers vinden het uit staats rechtelijk, bestuurlijk en justitieel oog punt nieit wenselijk, dat de continuïteit in de ontwikkeling van die organisatie zou worden verbroken. Een rigoureuze breuk met de grondgedachten van de huidige Politiewet zou verder grote aanpassingsproblemen scheppen. Met name zou het instellen van één natio naal politiekorps niet aansluiten bij de historische ontwikkeling en desorgani serend werken. Als hoofdtrekken van het huidige po- litiestelsel worden beschouwd: het naast elkaar bestaan van een aantal korpsen van gemeentepolitie en een korps Rijkspolitie; de nodige inspraak van de beide ministers en van de betrokken auto riteiten van bestuur en justitie wat be treft het beheer over de politie; de eigen ongedeelde taak van de burgemeester t.a.v. handhaving van de openbare orde en van het openbaar mi nisterie t.a.v. de opsporing van strafbare feiten. Wel Is een ingrijpende herziening aan de orde, omdat de maatschappe lijke ontwikkeling steeds zwaardere eisen stelt aan devervulling van de politietaak. De opgenomen voorstellen omvatten 1. Het aantal beheers-eenheden wordt verminderd, vooral door vorming van Terwijl in het centrum van de Russische hoofdstad Moskou een oude kerk wordt gerestaureerd, verrijst ér vlak naast een ultra mo dern hotel. Het Rossiya-hotel zal een capaciteit krijgen van 6000 bed den; om de toegang tot de vele ingangen voor de gasten gemakke lijker te maken is een weg op „één hoog" aangelegd (op de foto links). korpsen van gemeentepolitie in stede lijke gebieden van meer gemeenten en het scheppen van de hiervoor noodza kelijke bestuurlijke bovenbouw. 2 De Rijkspolitie doet dienst in ande re gebieden: gemeenten met een lan delijk karakter, maar ook in gemeen ten met niet te grote stedelijke kernen. 3. Een centraal personeelsbeleid voor de officieren van gemeentepolitie. 4. Een eenvoudiger regeling van de bijstand voor de handhaving van de openbare orde. 5. Meer coördinatie en samenwer king in recherche-aapgelegenheden. 6. De grondslag voor een uniforme instructie voor de gehele politie, vast te stellen bij Algemene Maatregel van Bestuur. Het grote aantal politiekorpsen be lemmert een goede doorstroming van leidinggevend personeel. Kleine eenhe den brengen ook bezwaren met zich mee op het terrein van de organisa tie en efficiency. In het voorontwerp wordt als minimumsterkte van een korps gedacht aan 90 man, overeenko mend met een inwonertal van onge veer 60.000. Het ontwerp kent politie korpsen voor afzonderlijke gemeenten en voor groepen van gemeenten. De korpsen voor groepen van gemeenten worden gevormd voor stedelijke gebie den, waar de vervulling van de politie taak een duidelijke structurele samen hang vertoont. Men kan hierbij b.v. denken aan het verkeerstoezicht en de recherche. In de voorstellen zijn lijsten opgeno men, waarin worden genoemd: a. de gemeenten met een afzonderlijk politiekorps. b. groepen van gemeenten die samen BREDA Het ministerie van Justi tie heeft f 3.000,- beschikbaar gesteld voor degene die een beslissende tip kan geven bij de opsporing van de moordenaar van de 29-jarige typograaf J. Mallen. Deze werd op 27 februari in een steegje in de Bredase wijk Prin- cenhage vermoord. Hij werd 's mor gens vroeg door een buurtbewoner ont dekt. Hoewel de politie meer dan 75 tips beeft gekregen en bijzonder veel werk heeft verzet, is ze er tot nu toe niet in geslaagd de dader te achterhalen. Het onderzoek is nog niet helemaal vastgelopen, maar de politie heeft wel alle hoop gevestigd op de beloning, die gisteren is goedgekeurd. een gemeentelijk politiekorps hebben, c. gemeenten met een landelijk karak ter en gemeenten met niet te grote stedelijke kernen, waar Rijkspolitie is of zal komen. Volgens die voorstellen zullen 45 korpsen van gemeentepolitie ten dien ste staan van 126 gemeenten met een totaal inwonertal van 7.492.000 (thans zijn er 127 korpsen voor 127 gemeen ten). Het korps Rijkspolitie zal dan dienst doen in de overige gemeenten met een inwonertal van 5.169.000 (een toeneming van 518.000, vergeleken met de huidige situatie). De individuele burgemeester behoudt uiteraard de bevoegdheden m.b.t. de handhaving van de openbare orde. Zijn bijzondere positie komt verder in aller lei bepalingen tot uiting. Het vragen van bijstand is zijn zaak. Zonder zijn instemming mag de feitelijke sterkte van de afdeling in zijn gemeente niet onder een bepaald minimum dalen. Voorgeschreven wordt een voortdu rend overleg tussen de politiechef en de burgemeester. Volgens het ontwerp is de burgemees ter niet langer opsporingsambtenaar en hulp-officier van justitie. NIJMEGEN De laatste jaren heb ben enkele gevallen, waarin de geldig heid van een besluit van een naamloze vennootschap onderwerp van geschil uitmaakte, bijzonder de aandacht ge trokken. Dit geldt in het bijzonder voor de emissies van aandelen. Door analy se van de gronden voor ongeldigheid van besluiten komt men tot andere re sultaten dan de rechtspraak van de laatste jaren, met name waar het de emissie-bevoegdheid betreft. Dit conclu deert mr. W. J. M. Noldus, die vrij dagmiddag in Nijmegen promoveerde op een proefschrift getiteld: „Ongeldig heid van besluiten in de naamloze ven- noorschap". Volgens hem was de emissie van het bestuur van de Veenendaalse Stoom spinnerij en Weverij NV aan Staflex in september 1967 duidelijk ongeldig. „De strekking van die emissie was na melijk om in de aandeelhoudersverga dering te zorgen voor een afdoende meerderheid van stemmen vóór ont slag van directeur Bottenheim. De emissiebevoegdheid werd hier door be stuur (en commissarissen) gebruikt voor een ander doel dan waarvoor de ze aan hen was gegeven. Door een dergelijke manipulatie trokken directie en commissarissen langs een omweg bevoegdheden aan zich, die slechts de aandeelhouders toekwamen. Dat is met een beroep op het vennootschappelijk belang of enig ander belang niet te rechtvaardigen". Eveneens plaatste de promovendus vraagtekens bij de emissie van Van Nievelt, Goudriaan en Co., van de Steenkolen Handels-Vereniging in sep tember 1968 en Van Dikkers, Hengelo, in oktober 1968. ADVERTENTIE KOELKASTEN DIEPVRIEZERS WASAUTOMATEN AFWASM ACHI NES LIEUHFIVRNFDFHl AND N V C >?0 94G?07 AMSTERDAM ADVERTENTIE Temidden van de Gelderse kastelen ligt meubeltoon zaal De Graafschap. In mooi Ruurlo waar 24 woninginrichters-meubef- vakmensen hun collecties tonen. En wat voor collecties. Eindeloos vee?, eindeloos mooi, eindeloos gevarieerd. Hoe kan het anders met 124 vak mensen die de hoofden en de meubelen bij eikaar hebben gestoken! Komt u daar eens naar kijken en kijken en kijken Meubeltoonzalen (temidden van de Gelderse kastelen) Dominesteeg 14 Ook op donderdagavond van 6 tot 9 uur geopend. of maak een afspraak met een van .de onderstaande woning» Inrichters, leden van I de Graafschap, die u graag meeneemt! APELDOORN Gebr. Bakker Sprengenweg 10 Telefoon 05760'-13923 Erven H. W. Bartels N.V. Hoofdstraat 34 Telefoon 05760 -12624 G. Bomhof Loolaart 12 Telefoon 05760-12236 Brattinga's Won. inr. Marktplein 34 Telefoon 05760 -15195 P. J. Bruins Zn. Nieuwstraat 71 Telefoon 05760-13393 S. F. M. Dekker Zn. Asselsestraat 53-55 Telefoon 05760-14087 Fa. W. Gort Asselsestraat 23 Telefoon 05760 -12908 R. Hulstelrj Brinklaan 14 Telefoon 05760 -12128 H. Schuilenburg Kanaalstraat 21 Telefoon 05760 -13597 H. H. Zweering 1e Wormenseweg 93 Telefoon 05760-32350 EDE J. A. Paap Zn. Grootestraat 60 Telefoon 08360-10451 EERBEEK A. Geerligs Zn. Stuyvenburchstraat 43 Telefoon 08338 - 274 HEERDE Bastiani's Won. inr. N.V. Dorpsstraat 35 Telefoon 05782-1612 DEN HAAG De veiligheidsdienst van de Koninklijke Luchtmacht heeft de ouders van Nel van der Boon en El len Monteri, leerlingen van het Car- mellyceum te Oldenzaal, niet geadvi seerd hun dochters niet te laten mee gaan met een schoolreis naar Polen. Dit blijkt uit het antwoord van de mi nister van Defensie W. den Toom, op vragen die de Tweede-Kamerleden W. Wierda en mr. J. W. Masman (beiden PvdA) hem schriftelijk hebben gesteld. De bewindsman merkt verder op, dat hij ten overvloede de commandanten heeft laten weten, dat er zijnerzijds geen bezwaren bestaan tegen het deel nemen van de beide meisjes aan die schoolreis. De feitelijke toedracht is ge weest, dat tijdens een routinegésprek tussen een functionaris van de veilig heidsdienst van de Koninklijke Lucht macht en een van de vaders de school reis naar Polen ter sprake kwam. Daar bij is toen gezinspeeld op mogelijke ri sico's, zonder dat dit gesprek tot enig advies heeft geleid. De vader heeft toen zelf besloten zijn dochter niet aan de reis te laten deelnemen. De vader van het andere meisje heeft om persoonlij ke redenen besloten zijn dochter niet te laten meegaan, aldus minister Den Toom.

Digitale periodieken - Gemeentearchief Veenendaal

De Vallei | 1969 | | pagina 6