CEL VOOR DE
modincttes
VROUW GROTE
DEGRADATIE
Frisse groentegerechten
uermaa
Opsluiting: eerste stap tot ontluistering MjjllWPrkprv
r~1
Koopt U
altijd een paar maten groter 'vöor de
groei'?Is nu niet meer nodig.
Want nuiserTima
van elastisch katoenJëËÈ
En het'groeit mee j|||
Geweldig |i m'
praktisch! w
RABARBERTAART
FOSCO
Haar keert terug als sieraad
op vakantie
Papieren nodig
voor de hond
GEVULDE BROODJES
KRUIZEMUNTTHEE
MISDOE
ANDERS
EIGEN W ERK
BESMETTING
BIJVAL
MAN
Boekje over de
verzorging van
spastische kinderen
Meisjes
DONDERDAG 22 MEI I95-?
Wie zich eens kosteloos wil amuseren, kan ik met klem
aanraden in een trein te gaan zitten. Niet dat men in de
regel met dat oogmerk een plaatsbewijs koopt: zover gaat de service
van het spoortje nog niet. Maar als kleine troostprijs voor dat dure
vervoer is het toch weer meegenomen, en zo bekeken is het nog niet eens
zo prijzig. Zo heb ik berekend dat ik mij onlangs een uur lang kostelijk
E heb vermaakt voor de somma van vier gulden, en dat bedrag telt u
E in de schouwburg voor een blijspel ook wel ongeveer neer. Terwijl u in de
E trein niet met plaatsbespreken en vestiaire-gedrang wordt geplaagd.
En bij een pauze in het amusement rustig kunt verder lezen in uw
spannende beer of pinguin.
Goed: het vermaak begon met een heerlijk luidruchtige intocht van een
stel keurig gemantelpakte en gewatergolfde vrouwen, die hoorbaar een
snipperdag je uit waren met het excuus van een jaarvergadering.
Bij elk station langs het boemellijntje wipten er weer een stuk of wat
de treeplank op en werden met onstuimig plezier verwelkomd.
j U kent dat wel: hoe meer zielen, hoe meer gelach. We zijn weer twaalf
jaar en we gaan op een schoolreisje naar iets leerzaams of
jj bezienswaardigs. Och, dat zal ons een zorg zijn: we zijn onder elkaar
en die treinreis alleen is al vertier genoeg.
En wat hebben wij elkaar zo'n uur lang enorm veel te vertellen, waaraan
we straks bij de notulen en de geachte sprekers immers niet toekomen.
Dus laaiden de conversatie en het gelach hoog op en werkte zelfs
E aanstekelijk op de paar loslopende reizigers die zomaar gewoon
zonder aanspraak in dit compartiment waren beland.
j Ik behoefde geen oor te spitsen, want de verhalen werden met verheffing
van stem gedaan om zes banken te kunnen bespreken mijn hele boek
lag al gauw vergeten. Want wat is boeiender dan een regelrechte
live-uitzending van het volle leven? Kan iemand zich voorstellen wat er
E komt kijken aan schrijven en wrijven voor een afdelingssecretaresse,
E die straks voor het front van wie weet hoeveel kritische vrouwmensen
haar zegje moet gaan zeggen? En beseft iemand de zorgen en
inspanning van de huisvrouw die ingeschakeld werd bij een enquête over
de leefgewoonten van zeg duizend gezinnen?
Er was een boek over vol te schrijven, desgewenst aan te vullen met alle
kleurrijke verhalen over.het wel en wee van verlovingen, trouwerijen,
geboorten, sterfgevallen, ziekten en ongelukken aan de onderscheidene
E leden overkomen. De vrijsters van het verguld avondje uit de
E Caméra Obscura hadden er hun hart aan kunnen ophalen.
E Gelukkig is het land, dacht ik opeens, bij het luisteren naar al dat
opgewekte en bijwijlen zo hartelijke gepraat, waar de vrouwen nog zo
onbekommerd en vergenoegd zitten te converseren en dat in een
openbaar vervoermiddel. Neem. een foto van dit groepje en reis ermee
oostwaarts. Hoe verder je komt, hoe schriller het contrast met de
E gesloten, gelaten gezichten van al die zorgelijke, in zichzelf opgesloten
E vrouwen.
E En de afstand tussen hen en ons is maar zo klein.
E Wij beseffen het niet. Wij nemen de verworvenheden van de democratie
E maar als vanzelfsprekend aan, al hebben de ouderen onder ons wèl
vijf jaar lang in die andere wereld geleefd. De grauwe trieste wereld
waarin alle spontane gesprekken langzamerhand verstomden door de
snauwende verordeningen en de groeiende argwaan tegenover elke
E medereiziger. Toen waren er trouwens geen vrouwenverenigingen meer,
E laat staan jolige uitstapjes naar jaarvergaderingen.
E Hier begon het aanvankelijke amusement bedenkelijk op een sombere
E^ meditatie te lijken maar de toren van de stad werd al zichtbaar aan
5' de horizon en dat was het sein voor een algemene bedrijvigheid.
Met mantels en sjaals en handtassen en pdrapluutjes maar meest mel
de tongen die nog eens te heviger loskwamen alsof er nadien geen kans
meer op was. Gelukkig was het emplacement uitgestrekt en het
binnenrijden duurde nog wel een wissel of wat. Tijd genoeg voor een
onvermoeibare vertelster om een komische punt achter al die verhalen
te zetten, met een anekdote die werkelijk (e kostelijk was om niet
E na te vertellen.
Zij had zelf een maand of wat geleden een andere grote samenkomst
bijgewoond, waaraan verschillende attracties verbonden waren.
E Allerhande firma's gaven een show weg van hun produkten of
demonstreerden een nieuwe vinding.
Daarbij was blijkbaar het glansnummer een stand met damespruiken
geweest. On-ge-loof-lijk hoe je daar in een handomdraai zomaar even
E van een totaal ander hoofd werd voorzien.
I Een bezoekster was zo verrukt van een uitbundige roodblonde pruik.
E dat zij die prompt (voor bijna hon-derd gulden!) kocht en op haar bruine
E krullebol plantte. En alsof dat nog niet mooi genoeg was zette zij
bovenop die roodgouden pracht een schuit van een modieuze hoed, die zij
eveneens zonder bedenken had gekocht.
Als een totaal andere vrouw stapte zij uit de trein en stevende over het
stationsplein op haar echtgenoot af, die in een degelijke regenjas naast
een braaf volkswagentje op haar stond te wachten. Zij wuifde hem
uitbundig toe, maar de goede man keek star langs haar heen, niet gediend
van toenaderingspogingen door op verleiding beluste dames met
vervaarlijke hoeden op vlammend rode haren. Maar zo was hij niet
getrouwd, want ten aanschouwen vgn de hele lachende vrouwenschaar
viel zij hem zonder pardon om de hals; tot zijn blozend afgrijzen.
r ia ren la np ma a Kr.hanneliik werkster in -
Mevrouw M. Verdonner-Canne Meijer, jarenlang maatschappelijk werkster in
Fr zijn drie manieren om uw hond
te behandelen, als u met vakantie
gaat. U kunt hem uit logeren sturen
bij goede kennissen of in een ken
nel. U kunt hem volgens de meer en
meer gebruikelijke methode een
eindje meenemen en dan uit de wa
gen werpen om hem te laten verwil
deren of verhongeren. Men kan hem
ook meenemen met vakantie.
De tweede barbaarse methode hadden
wij eigenlijk niet moeten noemen:
ze is beneden de waardigheid van de
mens. En van de hond.
Maar goed, u besluit de hond mee te
nemen en overtuigt zich dat het ho
tel of pension dat - u hebt gekozen
geen bezwaar heeft tegen de aanwe
zigheid van uw trouwe kameraad.
Wat moet u verder doen om geen
moeilijkheden te krijgen?
Gaat u naar Oostenrijk dan behoeft u
niets te doen. Maar in vrijwel alle
andere Europese landen eist men
een doktersverklaring, dat de hond
gezond is en een bewijs van inenting
tegen hondsdolheid.
In ieder geval het laatste. Verschijnt
men aan de grens van Denemarken
met een hond, die niet is gevacci
neerd, dan wil men dat aan de grens
wel doen, maar dan moet uw vriend
zes weken in quarantaine!
Neem uw hond maar niet mee naar
Groot-Brittannië of Ierland, want
welke papieren hij ook heeft, hij
gaat onvoorwaardelijk zes maanden
(ja, maanden!) in quarantaine; in
Zweden gaat uw hond in ieder geval
vier maanden in quarantaine en in
Finland zes weken. In Noorwegen
ligt het nog eenvoudiger: het is ver
boden honden in te voeren.
In vele landen is het gewenst bij bin
nenkomst een bewijs te vragen dat
Beauty of Bul le er ook weer uit
mag. Overtuigt u in elk geval van
de geldende voorschriften!
1 z WxËMÊÊlÊSi
1 rftr.uki.jHchiki etpn»)
huizen van bewaring, schrijft in het Maandblad voor Berechting en Reclasse
ring „De eerste stap na insluiting is een volkomen onttakeling van de vrouw
in de vorm van sieraden afgeven, geen make-up en gestichtskleding aantrek
ken".
MAASTRICHT In de confectie-ate-
liers van Chas Macintosh in Stein
schikken 250 paar gespierde mijn
werkershanden de slappe stof onder
de naaimachines. Zij leiden de zoe
mende clans van de naald die de los
se lappen tot pantalons aaneen
hecht.
De heer J. P. Beijer (54), directeur
van Chas Macintosh, is best tevre
den over zijn 250 modineurs: ex-
mijnwerkers afkomstig van de ge
sloten mijn Maurits.
Het zijn wat oudere mannen, die zich
na een opleiding van een half jaar
in dit specifiek vrouwelijke vak van
modinette hebben bekwaamd. Ook in
het confectieatelier leveren ze kwali-
L Deze dames werden in de Franse hoofdstad uitverkoren tijdens een wed
strijd voor het langste haar. V. l.n.r.: Emmanuelle Aris, tweede prijs met
1.37 meter lang haar; Marie-Odile Lefebure, eerste prijs met 1,86 meter, en
:<tcj. Foumier, in Vietnam geboren, die derde werd met 1,50 meter.
Vcor het deeg: 2 eieren, 60 g. suiker,
vanillesuiker, 45 g. bloem, 15 g. maize-
na, boter of margarine.
Voor de vulling: custardvla van 2 dl.
melk, 15 g. custardpoeder en 15 g. sui
ker.
8 g. (4 blaadjes) gelatine (desgewenst
1 2 blaadje rode), 500 g. rabarber, 1 V«
dl. water, 100 g. suiker.
De eieren met de suiker en de va
nillesuiker zo lang kloppen tot een dik
ke schuimige massa verkregen is. De ge
zeefde bloem en maizena luchtig door
de massa scheppen. Het deeg over
brengen in een ingevette en met bloem
ADVERTENTIE
bestoven open vruchtentaartvorm (door
snede plm. 26 cm), die voor niet meer
dan tweederde gevuld mag zijn.
De taart in een voorverwarmde, ma
tig warme oven gaar- en lichtbruin bak
ken in plm. 25 minuten.
De gelatine weken in ruim koud wa
ter. De rabarber schoonmaken, wassen
en in stukjes snijden. Het water aan de
kook brengen en de suiker erin oplos
sen. Het suikerstroop je tegen de kook
aan houden en de stukjes rabarber
hierin zacht laten worden. De stukjes
eruit nemen en de geweekte gelatine
van het vuur af, in het rabarbersap op
lossen.
De afgekoelde taart met de dikke
vla bedekken en hierop de koude stuk
jes rabarber leggen. Als het rabarber
sap iets drillig begint te worden, die
over de taart schenken.
Voor deze taart kunt u ook gebruik
maken van een kant en klaar taartbo
dem.
De taart kunt u het beste meenemen
in een grote plastic doos of de taart op
een grote schaal zetten en het geheel
bedekken met aluminiumfolie.
1 tomaat, stuk komkommer, 75 g. to
nijn uit blik, 1 eetlepel olie, 1 eetlepel
azijn, peper, zout, tijm(poeder), peter
selie, 4 zachte broodjes.
De tomaat wassen of ontvellen, de
komkommer schillen en in stukjes snij
den, evenals de tonijn. De peterselie
wassen en fijnsnijdèn.
Van olie, azijn, peper, zout, tijm en
peterselie een slasaus je maken en dat
vermengen met de komkommer, to
maat en tonijn.
De broodjes van de kapjes ontdoen,
uithollen, vullen met de salade en het
kapje er weer opleggen.
1,5 dl water, Vs vanillestokje, 200 g
suiker, 50 g cacao.
Het water met het vanillestokje tegen
de kook aan brengen en enige tijd la
ten trekken. De suiker met de cacao
vermengen en in het kokende water
strooien. Roeren tot de vloeistof weer
kookt en deze gedurende drie minuten
zacht laten inkoken. De massa laten
afkoelen en in een gesloten fles bewa
ren.
Per glas 1 eetlepel fosco gebruiken en
dit verdunnen met koude melk. Goed
voor 10 a 12 glazen.
0,5 1 water, 4 volle theelepels kruize
munt, plm. 20 g. suiker, citroensap.
Het water aan de kook brengen, op
de kruizemunt schenken en de thee 5 a
10 minuten laten trekken. De thee zeven
op smaak afmaken met suiker en citroe-
sap en laten afkoelen. Deze drank koud
presenteren.
'„Verder: slechte hygiënische om
standigheden en de ongerustheid over
eigen toekomst en de gang van zaken
thuis. Volledig afstand d.ren van elk
greintje zelfstandigheid en alles wat
waarde heeft. Zelfs de rlr.g die in een
warenhuis misschien maar een gulden
kostte, maar die toch ook een status
symbool kan zijn, moet worden afgege
ven'".
Over de gestichtskleding schrijft
mevrouw Verdoner: „Ook dat is een
verlies aan status. Vrouwen houden er
niet van gelijkgeschakeld te worden.
In de maatschappij vindt de vrouw het
al heel erg een ander in precies dezelf
de jurk te zien".
Het verlies van contact met de bui
tenwereld weegt voor de vrcuw zwaar
der dan voor de man. In de gevange
nis komen daar allerlei andere kwel
lingen bij. De vraag: Zal mijn man
trouw op mij wachten? Wil hij mij
.weerzien als ik hier straks uitkom?
Is er iets ergers denkbaar dan de
vrouw in de gevangenis? Ook de vorig
jaar overleden adjunct-directrice van
de vrouwengevangenis te Rotterdam,
mejuffrouw J. P. van Rooy, heeft er
veel over geschreven in het Maand
schrift voor het gevangeniswezen.
„In de gevangenis komt de vrouw in
de meest vernederende positie",
•hrijft zij. „Gevangen zijn betekent
iet vrij om te ga?n en staan waar
men wil. Afhankelijk zijn tot in het
kleinste en intiemste".
„Laten wij eens nagaan wat er ge
beurt als. een vrouw iets misdeed",
schreef zij in het maandschrift dat
naar zij zelf opmerkte door veel
meer mannen wordt gelezen.
„De vrouw wordt uit haar werk ge
haald. Dat gebeurt meestal nog onver
wacht. Voor thuis kan zij niets meer
regelen. Ze moet direct alles in de
steek laten om met de politie mee te
gaan. De man (die op zulke momenten
neestal niet thuis is) vindt later een
Ttreddcrd huishoudeg,. huilende kin
deren, maar geen vrouw"'.
,De meeste vrouwen zijn niet ge
wend buiten het gewone huishoudelijke
milieu te verkeren. Zij worden een
zaam in een cel geplaatst. Onmiddel
lijk vallen zij terug in het stadium dat
de meesten allang achter de rug heb
ben. Zij moeten in alles naar bevelen
luisteren".
In de gevangenis worden alle vrou
wen over één kam geschoren. Mejuf-
"ouw Van Rooy vond het jammer dat
de vrouw in gevangenschap haar aard
niet kan u'tleven.
„Willen wij dc vrouw trachten op te
heffen, dan moeten wij juist een be
roep doen op de in aanleg vrouwelijke
eigenschappen", zo hield zij de overi
ge werkers van het gevangeniswezen
voor. „Hiervoor zijn andere, speciale
inrichtingen nodig. Er moet ook een
andere organisatie van het gesticht
komen. De lichamelijke verzorging
van de vrouw is primair. Ander en be
ter sanitair zou geen luve zijn".
Ook vond mej. Van Rooy dat
de vrouwenarbeid in de gevangenis
moet beantwoorden aan de vrouwelij
ke psyche. „Nu is alles geheel anders
dan zij gewend zijn. 's Morgens om
acht uur naar de naai- of waszaal.
Elk jaar worden meer dan 160 E
E vrouwen veroordeeld omdat zij na
E een aanrijding met de auto zijn E
E doorgereden. Zij maken ruim 65 pet. E
E uit van de vrouwen die voor een E
E verkeersdelict worden veroordeeld.
E Doorrijden na een aanrijding is
een misdrijf. Dat wil zeggen dat E
daarop gevangenisstraf staat,
j Veel vrouwen zouden zich twee
j keer bedenken voor zij na een bot-
sing gas op de plank geven, als zij
E precies wisten wat dat betekent.
E Mannen en vrouwen, vergrijsd in
E het gevangeniswezen, jarenlang ge- E
E confronteerd met gevangenis en ge-
E straften, raken bewogen als zij ver- E
E tellen over hun ervaringen met vrou- E
j wen in gevangenissen.
j Die bewogenheid wordt niet opge-
E wekt als het gaat om vrouwen die
E met overleg en nauwgezette voor-
E bereiding een geraffineerd misdrijf E
E hebben gepleegd.
Wel echter wanneer het vrouwen E
S en meisjes betreft die uit myste- E
E rieuze. typisch vrouwelijke impul-
5 sen tot daden kwamen die hen met E
E politie en justitie in aanraking E
E brachten.
Daar werken tot üe middagpauze.
Daarna gaat het werk door. Het is
een vorm van atelier- en fabrieksar
beid die aan vele vrouwen volkomen
vreemd is".
„Hoe vaak hebben vrouwen in ge
vangenschap mij niet verteldaldus
deze adjunct-directrice, „dat zij veel
liever eigen werk zouden doen: .schoon
maken, koken, enz. De vrouw in ge
vangenschap heeft meer behoefte aan
persoonlijke toewijding dan aan de
hooggestemde ontwikkclingsavonden".
„Voor moeders met kinderen komt
er nog een straf bij: de gedachte dat
de kinderen door haar afwezigheid te
kort komen".
Het contact met medegevangenen is
voor veel vrouwen een hel apart. Voor
jonge meisjes is het vaak fnuikend
voor het verdere leven. Er is daar een
heterogene groep bij elkaar; in leef
tijd variërend van zeventien tot zeven
tig jaar.
Er zijn toevallige, winkeldievegges,
maar ook geroutineerde vrouwen die.
al vaker zijn veroordeeld: beruchte op-
lichtsters, prostituées die klanten heb
ben beroofd; aborteuses en vrouwen
die voor zedenmisdrijven zijn veroor
deeld; vrouwen die meineed pleegden:
vrouwen die dronken achter het stuur
hebben gezeten, maar ook moordena
ressen.
Mejuffrouw Van Rooy. die de vrou
wengevangenis door en door kende:
„Al die vrouwen praten met elkaar:
Ze besmetten elkaar. De protituée ver
telt over de mapier waarop zij ge
makkelijk geld verdient. Er worden
plannetjes beraamd. afspraken voor
de tijd dat men weer vrij is".
„Wie geen contact wil omdat het
milieu waaruit men komt nog al ver
schillend is, wordt mikpunt van spot
en plagerij.
Als de straf is „uitgezeten" komen
ze op bezoek. Het verleden achtervolgt
de veroordeelde vrouw. Ze komt er
moeilijk los van".
Mejuffrouw Van Rooy noemt de ge
vangenis de „hogeschool der mis
daad". De mens wordt er naar bene
den gehaald. Ofschoon dit alles ook
voor de mannengevangenissen geldt,
is er onder de vrouwen minder gele
genheid tot selectie omdat er veel
minder vrouwelijke gevangenen zijn
en. ook minder gevangenissen •voor
vrouwen. Daardoor is er geen sprake
van her-opvoeding, vond mejuffrouw
Van Rooy.
In haar streven naar ren speciale
berechting en tenuitvoerlegging van
de straf, staat zij niet alleen. Deskun
digen uit alle landen bevelen een spe
ciale benadering aan van de vrouw die
met wet en recht in botsing is geko
men. Het wezen van de vrouw vraagt
daarom. Denk- en gevoelswereld
van de vrouw verschilt veel van die
van de man.
Dit alles geldt niet alleen voor de
vrouw die is doorgereden na een aan
rijding. Toch vestigt dit misdrijf, dat
blijkens de grote frequentie te licht
wordt opgevat, haarscherp de aan
dacht op de overheersende rol die de
verhouding vrouw-man en huwelijk in
het leven van de vrouw speelt.
Hoofdinspecteur J. F. Basten, be
kend verkeersdeskundige in ons land,
zegt op grond van vele ervaringen:
„Het is de vlucht voor de man die de
vrouw veelal doét doorrijden na een
aanrijding. Ook na een tik op het par
keerterrein. In wezen gaat de vrouw
dan voor haar eigen man aan de
haal".
„Zij rijdt in veel gevallen in de auto
van haar man en ze wil voor haar man
niet weten dat ze brokken heeft ge
maakt. Ook spelen de zenuwen bij
vrouwen een veel grotere rol dan bij
mannen", meent hoofdinspecteur Bas
ten. „Het raadsel dat zoveel vrouwen
een misdadigster vans zichzelf maken
door na een aanrijding er van door te
gaan, ligt in het huwelijk, in Kaar ..ver
houding tot dë man". I
Man-vrouw verhouding. Huwelijk
en seksualiteit, het zijn factoren die
het leven van de vrouw veel sterker
beheersen dan dat van de man. Veel
mannen plegen agressieve misdrijven
tengevolge van seksuele stoornissen
Bij de vrouw is daar ook sprake van,
zij het vaak op een geheel andere ma
nier.
DEN HAAG De BOSK (Bond ter
Bevordering van de belangen van Spas-
tici), Anna Paulowriastraat 52, Den
Haag, heeft in samenwerking met het
ministerie van Sociale Zaken en Volks
gezondheid een boekje uitgegeven, dat
ouders wil helpen bij de verzorging
van hun jonge gehandicapte kinderen.
Het boekje, getiteld „Wat kan ik doen?"
is samengesteld uit teksten van het
boekje The Hemiplegic Child, uit de
serie handboeken voor ouders van de
Spastics Society, geschreven door Val-
lentine Culloty, en uit het verslag over
het werk in het Percy Hedly centre for
spastic children in Newcastle upon Ty-
ne.
In het Nederlandse boekje staan aan
wijzingen voor ouders over bezigheden
met en voor gehandicapte kinderen.
tatief hoogstaande arbeid, al kun
nen zij het tempo van de vaardig-
vlugge meisjeshanden niet volgen.
Voor de heer J. P. Beier betekenen ze
echter een welkome aanvulling voor
het personeelsbestand. Chas Macin
tosh groeit explosief. Het eenmans
zaakje dat de heer J. P. Beijer
twintig jaar geleden deed ontkiemen
is nu een NV met 25 bedrijven en
4000 vrouwelijke en 1800 mannelijke
werknemers. Te weinig om de uit
puilende orderportefeuille met fikse
Russische opdrachten voor herenkle
ding te doen slinken.
De heer J. P. Beijer: „Al jaren kam
pen we met een enorm tekort aan
meisjes. We hebben zelfs bedrijven
in België en Portugal moeten vesti
gen omdat wij in Zuid-Nederland
geen modinettes kunnen krijgen.
Daarom ben ik bijzonder blij dat
een groep oud-mijnwerkers achter
de naaimachines is gaan zitten".
„Het zijn goedwillende mensen voor
wie ik zeer veel waardering heb. Ik
geloof echter niet dat het vak van
modineur een lang leven geschoren
is. Jonge kerels voelen er niets voor
omdat het te vrouwelijk is. Je krijgt
ze nog wel met enige moeite op de
pers- of snijafdeling, maar zodra ze
moeten naaien, schudden ze beden
kelijk het hoofd".
De oud-mi in werkers bij Chas* Macin
tosh hebben echter vrede met hun
baan. ;..\v nJ zetten zij hun naai
machine in beweging. De driftige tik
van de naald die de stof mitrailleert
herinnert hen soms aan het geratel
van de pneumatische boor in de
mijngangen.
.,Wij vrouwen hebben onze benen te
lang verwaarloosd als object van
versiering" zei een mode-leidster
laatst. Weggestopt achter dikke wol
len of saaie zijden kousen, moet er nu
wat kleur komen. De laarzen en de
minirok waren een stap in de goede
richting. Nu komt de bont-versierde
kous. Geïnspireerd op de hippies komt
de bloemen- en vlinderkous. Wie,
o wie?
