Laatste „wilde Indianen" zijn niet zo woest Inhalen bij zebra's verboden Oost-Europa kent nog geen verstopte wegen G.S. Gelderland voor medische faculteit in Twente PvdA maakt kritische studie Rotterdams havenbeleid Maand voor Duitse chemicus voor diefstal van nucroscoop Italiaanse PTT ontwricht BELANGRIJKE ORDERS VOOR RIJN-SCHELDE Gezondheid VERDACHTE BLIJFT OJSTKEWSEIS Drukvaten voor kerncentrales FUSIEKOSTEN STEUNT UW RODE KRUIS 27 MEI - 7 JUNI DONDERDAG 22 MEI 1969 SAO PAULO (Brazilië) De wilde Indianen, die nog steeds weigeren zich in de wereld der blanken te laten inte greren, vormen nog altijd een der diepste geheimen van Brazilië en de bron van vreemde verhalen. De nationale stichting voor de India nen berust voorlopig in deze situatie. Onlangs maakte de stichting tenminste pacificatie van de vijandige Atroari-In- bekend, nog niet te weten wanneer de dianen zal worden voortgezet. De Atroari's, een in het oerwoud van de Amazone levende stam, hebben vo rig jaar oktober een expeditie afge slacht. Reddingspersoneel van de lucht macht vond bij een Indiaans dorp de ingeslagen schedels en andere over blijfselen van tien personen, allen leden van de pacificatie: expeditie van Joaco Calleri, een Italiaanse priester. Het dorp was verlaten. Joaco Ameri- co Peret, een expert inzake het leven der Indianen, hielp bij het opsporen van de resten der expeditie. Volgens hem zal het moeilijker dan ooit vallen om met de Indianen, die vergeldingsacties vrezen, in contact te komen. Verder zei Peret, pacificatie-expert van de stich ting, dat men bij toekomstige expedities reeds gepacificeerde stamleden zou moeten inschakelen. De Calleri-expeditie trok uit, in ver band met moeilijkheden bij de aanleg van wegen door het gebied van de Atroari's. Volgens Peret werd het werk toen gestaakt en ligt het nog steeds stil, wegens gebrek aan geldmiddelen en niet uit vrees voor aanvallen van de Indianen. Volgens functionarissen van de stichting, rust het pacificatiewerk nu op Peret en Francisco Meireilles. De laatste verblijf bij de Cintas-Largas- (brede gordel) Indianen in de Mato Grosso waar hij een pacificatie-pro gram voltooit. Meireilles heeft echter de directeur van de stichting, Jose de Queiroz Cam pos, laten weten, dat hij bij zijn werk in dit gebied last heeft van prospectors. De prospectors, zei Meireilles, hebben diamanten ontdekt in de Roosevelt Ri vier in noordwestelijk Mato Grosso na bij de grens van het Amazonegebied en weigeren weg te gaan, ondanks dat er aanvallen van Indianen dreigen. Bij de stichting bagatelliseert men het beeld van de „woeste Indiaan" zoals dit werd gecreëerd door kranten, die niets zo mooi vinden als een bloedig verhaal over Indianen. „De Braziliaanse Indianen met in begrip van de Altroari's zijn noch gewelddadig noch wreed", verklaarde onlangs een vertegenwoordiger van de stichting in Rio De Janeiro. Ze vallen alleen aan uit zelfverdediging om te kunnen voortbestaan. Evenmin zijn ze wraakgierig, ondanks dat ze ontelbare verduren". „De opstand van de Indianen", zei hij verder, „is te vergelijken met de haat van de Joden tegenover de Nazi's: ze werden onderdrukt en alleen de angst voor steeds nieuwe onderdrukking, maakte hen agressief". De zegsman maakte zich voorname lijk zorgen over de gezondheid van die Indianen die met blanke beschaving in contact zijn gebracht. Ze zijn erg vat baar voor gewone kwaaltjes, zoals ma zelen en verkoudheid die door blanken op hen overgebracht worden en sterven er dikwijls aan omdat hun lichaam geen afweer ertegen heeft. Afgelopen februari meldde de stich ting, dat er onder de Indianen van de Xingu stam een griepepidemie was uit gebroken, nadat de Amerikaanse onder zoekers hun reservaat hadden bezocht. Vele met kennelijk genoegen gepu bliceerde krantenverhalen over opstan den van Indianen zijn moeilijk te veri fiëren. De meeste komen van prospec- WENEN Snelwegen met rijen auto's die bumper aan dumper rijden, dit schrikbeeld van*elk weekeinde kent inen niet in het communistische Oost- Buropa. Er zijn geen autosnelwegen om met wagens vol te proppen en indien ze er al waren zouden er geen auto's genoeg zijn. Alleen Hongarije kan zich beroe men op een hoofdweg van vijftig kilome ter, het beginstuk van een verbin ding tussen Boedapest en Szekesfeher- var. Volgens mededeling van blad Mag yar Hirlap was er vorig jaar novem ber een auto op de 71 Hongaren. In het „klassenloze" communistische deel van Europa is de auto, net als in het Wes ten, een statussymbool. Magyar Hirlap meldde dat de meeste auto-eigenaren overheidspersonen zijn. Op hen volgen technici en ingenieurs en dan natuurkundigen. Dezelfde volg orde wordt in Hongarije gevolgd bij het verlenen van uitreisvisums voor reizen naar het Westen. Ongeveer tien miljoen Hongaren be zaten in totaal 165.000 auto's welk cijfer eind 1970 met 60.000 zal zijn toegeno men. In februari van dit jaar hadden 37.000 personen reeds aanbetalingen op auto's gestart en wachtten geduldig op levering, ofschoon een Volkswagen-1300 van 85.000 tot 100.000 lorints kost (vijf jaar salaris van een gemiddeld ar beider). Bulgarije met een bevolking van meer dan 8.3 miljoen had in april van dit jaar 120.000 geregistreerde particu liere auto's. De hoge prijs van nieuwe auto's in Oost-Europa betekent dat er oude wa gens plus een assortiment eigen maak sels en door de eigenaars zelf gerepa reerde vehikels circuleren. Bij in April van dit jaar in de Roe meense hoofdstad Boekarest genomen steekproeven, bleek dat van de 84 wa gens er 21 niet meer betrouwbaar wa ren, aldus meldde een in het Duits verschijnende krant. Het is een soort wonder dat deze oude auto's nog altijd rijden, want de Oosteuropese wegen stellen zulke zware eisen, dat de Bul gaarse versie van de Renault-Spe- ciaal voor de slechte wegen geschikt moet worden gemaakt. Tsjecho-Slowakije had gepland om met 1975 als streefdatum 80 percent van zijn wegennet van een asfalt weg dek te voorzien. De Sovjet-invasie heeft echter de verbetering van de wegen een heel eind teruggezet. Door de in vasie werd er namelijk een schade aan de wegen toegebracht van naar schat ting 3Vi miljoen Tsjechische kronen. Voorts kampt men in Oost-Europa met gebrek aan monteurs en benzine stations. In 1967 waren er in Praag 1240 monteurs voor 75.000 auto's. In novem ber 1967 waren er in Tsjecho-Slowakije slechts 1134 benzinestations met 2400 pompbedienden, waarvan 68 procent vrouwen. Volgens een Tsjechische krant zou Tsjecho-Slowakije tegen 1970 1600 benzinestations moeten hebben terwijl 20Q verouderde pómpen vervangen moe ten worden. De Oosteuropese regeringen proberen door plaatselijke produktie aan de vraag naar auto's te voldoen. Liever echter exporteren ze hun produktie in ruil voor harde valuta. Hierdoor ston den er in Tsjecho-Slowakije in juni 1967 170.000 auto-gegadigden op een wacht lijst. Een maand later leverden de Skoda fabrieken wagens af, die al in 1965 be steld waren. Met de auto's komen de genoegens van het leven in het westen. In maart 1967 startte Roemenië zijn eerste auto club. Maar het zal nog lang duren voordat de weekends in het communistisch blok worden gekenmerkt door een mas- sa-exodus van automobilisten uit de ste den de provincie in. HOOGEVEEN De 31-jarige J. Dip- hoorn te Heerenveen is in de nacht van woensdag op donderdag om het leven gekomen toen hij met zijn auto bij Hoo- geveen tegen een boom botste. tors, veeboeren en personeel van de wegenbouw, dat in de gespannen toe stand in het afgelegen binnenland werkt. Ondanks deze verhalen zijn de mees te Braziliaanse Indianen echter verre van „woest". De meesten leven aan de zelfkant van de beschaving in mor sige hutten, lijdend aan ziekten en on dervoeding. En het merendeel is zeer goed bewust van de wereld der blan ken, omdat ze jaren geleden uit hon ger hun dorpen verlieten, aan het zwal ken raakten en zo in de kleine steden terecht kwamen. In hen zit geen kopij en er wordt doorgaans geen aandacht aan hen ge schonken. Het gaat om hun neven en nichten die zich nog steeds niet hebben overgegeven. In het oerwoud blijven ze hun oude gebruiken trouw en houden zich op een afstand. Volgens officiële schatting bedraagt het aantal „niet-ge- pacificeerde" Atroari-Indianen driedui zend. Bij de stichting meent men dat er behoedzaam en met begrip te werk moet worden gegaan indien men de Indianen ervan wil overtuigen dat de blanke geen kwaad in de zin heeft. Maar volgens stichtingsdirecteur Campos, zullen de Indianen waarschijn lijk niet meer op vriendschapsbetuigin gen van de blanken ingaan. In vroe ger dagen, zei hij in Rio. werden hele Indiaanse dorpen door blanken met machinegeweren en bommen vernie tigd. Indiaanse vrouwen werden door de blanken meegenomen en als slavin nen en concubines gebruikt. De India nen zullen dit nooit kunnen vergeten". ENSCHEDE Gedeputeerde Staten van Gelderland hebben een brief ge stuurd aan de minister van Onderwijs en Wetenschappen waarin zij het stand punt van het provinciaal bestuur van Overijssel ondersteunen, inzake de ves tiging van een medische faculteit in Twente. Gedeputeerde Staten schrij ven: het is niet onze bedoeling ons te begeven in eeri zelfstandige beoorde ling van de vraag of een achtste me dische faculteit noodzakelijk is en of hechting aan het bestaan der hoge school dan wel een geïsoleerde opzet de voorkeur verdient. Indien wij echter uit de meest recen te ontwikkeling en met name uit uw bezoeken en uitspraken in verband met deze zaak mogen afleiden dat u een keuze zult maken uit de combinatie Eindhoven, Tilburg, Twente en Maas tricht, dan willen wij gaarne duidelijk ondersteunen de opvatting van het pro- ROTTERDAM De Partij van de Arbeid maakt op het ogenblik een kri tische studie van het Rotterdamse rap port „2000 Plus". Bovendien bezint de ze partij zich op het tot nu toe in Rotterdam gevoerde havenbeleid. De resultaten van deze studies, die worden uitgevoerd door een Rotterdam se commissie van socialisten en een landelijke commissie die werd gevormd door het hoofdbestuur van de partij, zullen in september worden bekend ge maakt en aan de ledenvergadering worden aangebodnen. Dit werd gisteren bekend gemaakt, toen ruchtbaarheid werd gegeven aan een begin van sa menwerking tussen de Rotterdamse af delingen van de P.v.d.A., de P.P.R. en de P.S.P. Volgens de heer C. Rooze- mond, voorzitter van de socialistische federatie in het Waterweggebied, zijn de beginselen over het Rotterdamse ha venbeleid de belangrijkste punten, BARNEVELD Door de Utrechtse politierechter, mr. P. J. Klaver, werd de 38-jarige Duitse chemicus Arthur R. L. uit Bonn veroordeeld tot één maand gevangenisstraf. De Duitser moest te recht staan omdat hij ten nadele van zijn vroegere werkgever, de n.v Che mische Industrie- en Handelmaat schappij Denka te Voorthuizen (gem. Barneveld) 'n microscoop ter waarde van ruim f 1200 zou hebben verduisterd. Hoewel tijdens de bijna twee uur du rende zitting de chemicus bij voortdu ring ontkende zich aan dat feit te heb ben schuldig gemaakt, kwam zowel de officier van justitie, mr A. Somer- wil, als de politierechter tot de over tuiging, dat de Duitser zich de micro scoop wei had toegeëigend. De officier eiste een straf van drie weken onvoor waardelijk. Een verzoek van de raads man, mr. F. J. Verzijl om de zaak aan te houden teneinde nog twee getuigen te kunnen horen, werd door de politie rechter afgewezen. De chemicus be sloot onmiddellijk na de uitspraak in hoger beroep te gaan. Van november 1964 tot 30 januari 1967 had L. bij Denka in Voorthuizen gewerkt. Toen hij kwam. bracht hij zelf allerlei spullen mee, die nodig wa ren om 'n laboratorium in te richten. De fabriek nam tegen betaling die ap paratuur over; daarbij behoorde ook de Zeiss-Jena-microscoop. De 51-jarige H. Stuart, directeur van het bedrijf, kwam als getuige vertellen, dat pas in september 1968 aangifte van diefstal was gedaan. „Dat kwam", sprak hij, „omdat we aanvankelijk na het ver trek van L. niet direct een andere che micus hebben aangesteld. Aanvanke lijk dacht men bij ons ook, dat de mi croscoop het eigendom van L. was ge weest. Daarom leek het heel gewoon, dat het instrument er niet meer was. Pas veel later, toen weer een chemicus bij ons ging werken, kwam aan het licht, dat de microscoop was verdwe nen en onmiddellijk hadden we onze vermoedens. Wij hebben hem nog een brief geschreven naar zijn toenmalig privé-adres in Hoevelaken. Hij bleek inmiddels gescheiden te zijn. Zijn vrouw maakte de brief open. Zij belde ons op met de mededeling, dat zij de brief zou doorsturen, maar ze zei ook het ver moeden te hebben, dat haar man die microscoop had meegenomen. Want zij zei, dat op een dag haar man, toen hij naar Duitsland vertrok, allerlei spul len in de auto had geladen en dat daar bij ook die microscoop was." De Duit ser ontkende tegenover mr. Klaver per tinent. Hij was ook door de Duitse po litie gehoord. Tegenover een kriminal- obermeister zou hij hebben gezegd: „Ik leg hier geen verklaringen over af." „Waarom?" vroeg mr. Klaver, „hebt U toen niet direct gezegd: ik heb het niet gedaan?" „Ik was toen erg in de war; ook een beetje in paniek. Ik werd van nog meer dingen beschuldigd. Bo vendien was er juist de echtscheidings procedure bezig. Ik heb die microscoop niet. Op de dag, dat ik werd ontslagen, ben ik met de toenmalige adjunct-di recteur. de heer Jansma, nog .door het laboratorium gelopen. Hij neeft toen alles gecontroleerd. Jammer, dat hij er niet is om te kunnen getuigen." Toen de politierechter daarna vroeg zijn vroegere vrouw te komen getuigen, verklaarde zij dat liever niet te willen doen. „Ik vind dat onaangenaam", zei mevr L.-van D Daarna kwam als ge tuige naar voren de 51-jarige Barne- veldse politiefunctionaris W. Leeuwen kamp. Hij had telefonisch contact ge had met mevrouw L. die toen tegen hem zou hebben gezegd, dat ze op een dag, toen hij goederen uit huis haal de, zelf behulpzaam was geweest met het inladen van een kistje, waarin de bewuste microscoop zat. „Dat is niet waar", interrumpeerde verdachte, „het is misschien wel een kistje geweest, maar daar zaten heel andere dingen in." Op dat moment riep mevrouw L.- van D. vanaf de publieke tribune: „Ik kan dit niet langer aanhoren". Op verzoek van de politierechter kwam zij weer naar voren om te verklaren, dat zij nu wel bereid was onder ede verklarin gen af te leggen. Zij vertelde toen, dat zij de microscoop wel kende. Zelf had zij indertijd geholpen met het opmaken van een inventarislijst, waarop het in strument voorkwam. „Op die dag toen hij het huis verliet, hielp ik een kistje dragen. Hij gaf me dat op de trap. Het was het kistje met de microscoop. Hoe die in huis was gekomen, weet ik niet. Maar ik heb er wel eens door ge keken". Daarna verklaarde verdachte, dat het in dit geval toch wel om een microscoop ging, maarom een an dere microscoop, die hij al jaren in zijn bezit had gehad.„En straks ver telde U", aldus de politierechter, „dat er helemaal geen sprake was geweest van een microscoop." „Ik bedoelde", sprak verdachte „dat er nooit sprake is geweest van de Denka-microscoop, want die heb ik nooit gehad na die tijd. De officier van justitie, mr. A. Somer- wil, achtte het subsidiair gestelde, de verduistering, wettig en overtuigend be wezen. „Eerst zei hij, dat hij helemaal geen microscoop had gehad; later ver telde hij, dat in het kistje, dat naar de auto werd gedragen andere instru menten zaten en nadien zat er toch een microscoop in, maar een andere. Zijn vrouw heeft de microscoop duidelijk herkend. Wegens verduistering eis ik drie weken gevangenisstraf onvoorwaar delijk." Daarna verzocht de raadsman de zaak aan te houden om de getuige Jansma (die later het bedrijf had verlaten) te horen en voorts nog een getuige, die verklaringen zou kunnen afleggen over hoe de microscoop er precies had uit gezien. De Denka-microscoop zou niet kantelbaar zijn geweest en het andere instrument wel. „Het verzoek wordt niet ingewilligd", sprak de politierechter De raadsman ging daarna verder met zijn pleidooi. Hei zei, dat zijn cliënt al eerder „onzinnig" was beschuldigd. Hij zou het fabrieksgebouw zijn binnen gedrongen en allerlei dingen hebben vernield. „Dat was klinkklare onzin", zei mr. Verzijl. Van getuige Stuart, die ook nog had verklaard, dat tegen de Duitse chemicus nog een procedure liep in verband met een affaire inzake het verraden van fabrieksgeheimen, zei de raadsman, dat de directeur alleen maar dingen had verteld „van horen zeggen" De raadsman handhaafde zijn verzoek om aanhouding van de zaak. „Mocht U verdachte toch veroordelen, dan vraag ik uiterste clementie. Hij heeft nu een nieuwe betrekking en een ge vangenisstraf zou heel erg voor hem zijn. Overigens staat voor mij helemaal niet vast, dat het feit wettig en over tuigend is bewezen. Hij had immers twee microscopen." In zijn vonnis over woog mr Klaver, dat hij de verduiste ring bewezen achtte op grond van de verklaringen van de directeur, van de vrouw van verdachte en van verdachte zelf. „U hebt allerlei leugenachtige ver klaringen afgelegd. Mr. Klaver veroor deelde de Duitser tot één maand on voorwaardelijk. waarop de drie partijen toenadering tot elkaar zoeken. De Rotterdamse afde lingen van de drie partijen streven naar een stembusakkoord. Zij willen proberen bij de gemeenteraadsverkie zingen van 1970 met één programma te komen. Het ligt niet in de bedoeling, dat de drie partijen met één lijst uit komen. P.S.P. zal aan deze progressie ve concentratie meedoen, mits burge meester W. Thomassen het havenbeleid uit handen genomen zal worden. Boven dien verlangen de pacifisten, dat de no ta „2000 Plus" ook door de andere deel nemers aan de concentratie zal worden verworpen. vinciaal bestuur van Overijssel dat na melijk hechting aan de Technische Ho geschool Twente ook uit Gelders oog punt een toe te juichen oplossing zou zijn. Vooral voor het oostelijk gedeelte van Gelderland zal deze vestiging van groot belang zijn. Niet siechts zal dit gebied zich daardoor nog sterker op wetenschappelijk onderwijs in Enschede kunnen gaan oriënteren, maar boven dien mag worden verwacht dat deze uitbouw van de hogeschool voor het gehele gebied Twente-Oost-Gelderland een belangrijke kwalitatieve stimulans zal betekenen. het spoorwegstation van de Italiaanse hoofdstad Rome had de post zich na veertien dagen ,,langzaam-aan-actieder PTT- ambtenaren huizenhoog opgesta- ROTTERDAM De Rotterdamsche Droogdok Maatschappij, die deel uit maakt van de Rijn-Schelde Groep, heeft opnieuw opdracht gekregen voor de bouw van vier complete zware drukvaten voor kerncentrales. Op drachtgever is het Amerikaanse con cern Westinghouse Electric. De RDM heeft daarmee in totaal voor f 60 mil joen aan nucleaire installaties in be stelling. Een andere belangrijke opdracht is de bouw van een stoomturbine van 400 megawatt voor de Provinciale Noord- brabantsche Electriciteits-Mij. Onder meer met deze orders, die gis teren bekend werden gemaakt in de jaarvergadering, hoopt de Rijn-Schelde Groep de resultaten van 1968 te evena ren. Dit voorzichtige optimisme is voor een goed deel te wijten, aldus het be stuur, aan de krappe arbeidsmarkt in het Waterweggebied en de stijgende loonkosten, die de laatste twee jaar de produktiestijging overtreffen. Er werd f 40,5 miljoen betaald voor Wilton-Fijenoord; f 1,5 miljoen daarvan bedroegen de fusiekosten. Verwacht wordt dat Wilton Fijenoord over 1968 dit jaar quitte kan spelen. Over de hele li nie wordt gestreefd naar afstoting van onrendabele posten. Het concern wil zich niet wagen aan de bouw van super tankers; alleen een reparatiedok (mam-, moetdok) wordt gewenst. peld (zie foto). Gisteren was er een achterstand van maar liefst 65 mil joen nog niet bestelde brieven, briefkaarten en drukwerk, 300.000 postpakketten en 200.000 telegram men. Gisteravond werd deze stiptheids actie, die op 8 mei was begonnen om aan loon- en andere eisen kracht bij te zetten, beëindigd. Het gevolg is dat door de ophoping van de poststukken er tien tot vijftien dagen overgewerkt zal moeten wor den om de achterstand in te halen. De Italiaanse regering is in hoge mate aan de eisen van het PTT- personeel tegemoet gekomen. Per 1 januari 1971 zal de werktijd van 42 tot 40 uur per week worden ver kort. Voorts zal de salariëring wor den verbeterd; er wordt meer per soneel aangesteld. Hiermee is Italië echter niet vrij van stakingen, want gisteren heb ben ongeveer 9000 hoofdambtena ren voor zes dagen het werk neer gelegd in verband met hun eisen voor hogere slalarissen en voor hervorming van het bestuursappa raat. Van de staatspensioenraad staken 600 functionarissen nu ai 27 dagen lang

Digitale periodieken - Gemeentearchief Veenendaal

De Vallei | 1969 | | pagina 19