Modern controlecentrum houdt inbrekers in de gaten
Engeland onder
deskundige loep
f
|Op wacht bij
„lekke"
brandkasten
„Te weinig
parlementair
tegenspel"
Edith Piafs leven
in een musical
Tsjechische kunst
in Zwolle
,Poppetgom': collage
van beeld, beweging,
tekst en muziek
Hoofdinspecteur Heyboer: inbraak
in Heerlen net een thriller
UIT DE KERKEN
WETENSCHAPPELIJKE
STEUN NODIG
DOORLICHTING
MET DE HAND
ALARMTOESTAND
STIL ALARM
NIET IDEAAL
ZONDER BUIT
PROEVEN
PANEEL
WAARSCHUWING
GEPAKT
CODEKAART
TERUGBLIK
VOOR JONGEREN
CMMSDAO- JUNI 1969
GROOT ALARM ROND BANKKLUIZEN
..Lïct is net een detectiveroman", zegt hoofdinspecteur dr». H. J. Heyboer,
hoofd van de justitiële dienst van de politie in Heerlen. Hij staat met
zijn rechercheurs voor de taak de meest opmerkelijke bankkraak op te lossen.
..Wat ik tot nu toe te weten ben gekomen, zou al een boeiend verhaal ople
veren", aldus hoofdinspecteur Heyboer. „Ik kan in dit stadium van het on
derzoek echter nog niets zeggen.
Bij de lekke kluizen is de
wacht betrokken. Overal in het
land worden banken en andere
gebouwen met brandkasten en
kluizen extra bewaakt.
De unieke inbraak in de kluis
van de Amro-bank te Heerlen
heeft bij bankiers en politie
groot alarm veroorzaakt. Wat in
1966 slechts een sinistere bedrei
ging leek (toen men in Vlaar-
dingen twee mannen erop be
trapte dat zij een kluisdeur aan
het „voorbewerken" waren), is
nu harde realiteit.
De onderwereld loopt onge
hinderd een bank binnen. Een
onneembaar verklaarde kluis
wordt zonder enige moeite met
de hand opengemaakt Het geld,
dat lijkt te zijn klaargelegd,
wordt in een weekendtas meege
nomen.
0 Op de foto hoofdinspecteur
H. J. Heyboer te Heerlen.
WOUDSCHOTEN De socioloog B.
van Ravenswaaij heeft op de voorjaars
conferentie van de Nederlandse Socio
logische Vereniging gepleit voor het in
stellen van wetenschappelijke commis
sies ter doorlichting van het regerings
beleid.
Drs. Van Ravenswaaij meent, dat het
parlement te weinig tegenspel kan le
veren aan de regering, omdat de rege
ring bij het bepalen en het verdedigen
van haar beleid de beschikking heeft
over een uitgebreid ambtenarenkorps,
terwijl het parlement zonder een derge
lijke ruggesteun over het regeringsbe
leid moet oordelen.
Om hieraan tegemoet te komen zou
een deel van het wetenschappelijk ap
paraat in Nederland blijvend in dienst
van de doorlichting van het regerings
beleid moeten zijn. De Nederlandse in
stituten van wetenschappelijk onder
wijs zouden eenheden van alle benodig
de wetenschappelijke disciplines moe
ten vormen.
Uit deze eenheden zouden werkgroe
pen moeten worden gevormd, waarvan
het werk zou moeten worden gecoördi
neerd door een kleine commissie van
parlementariërs, ambtenaren en weten
schapsmensen.
Ned. Herv. Kerk:
Beroepen: te Ede: T. Langerak te Veen-
endaal; te Abcoude': W. den Toom te
Souburg; te Schoonoord: K. A. Clad-
der te Dongen (N.B.); te Boven-Har-
dinxveld: T. J. Kamerbeek te Rou-
veen; te Renkum: drs. S. Meijers te
Ermelo.
Aangenomen: naar Poortugaal: P. C.
Dick te Klooster-Ter Apel; naar Wes-
terlee: D. Postma te Oudega (Fr.) (W.).
Bedankt: voor Veenwouden: J. Nijen-
huis te Scharnegoutum; voor Scher-
penzeel (Gld.): G. van Estrik te Ge-
nemuiden; voor Ophemert: T. P. Pol
te Lage Zwaluwe.
Geref. Kerken:
Beroepen: te Vlaardingen: H. Langen-
burg te Broek op Langedijk; te Has
selt. Molenaarsgraaf, Boven-Hardinx-
veld, Oldehove, Stellendam-Ouddorp,
T wij zei en te Woudsend: R. de Pee,
kand. te Dirkshorn.
Aangenomen: naar Den Helder (als
vlootpred.): E. T. de Haan te Erica.
Geref. Kerken Vrijgemaakt:
Beroepen: te Kantens en te Middelstum:
M. H. Sliggers, kand. te Haarlem.
Bedankt: voor Cloverdale (Brits Colum
bia) (Can.) (Can. Ref. Church): P. Ded-
dens te Rozenburg.
Wij zijn druk bezig met alle schijnba
re tegenstrijdigheden en moeilijke din
gen uit te pluizen. Daar komt veel rou
tinewerk bij, maar wij staan telkens
voor de grootste verrassingen. Elke gis
sing kan niet fantastisch genoeg lij
ken. Alles moet worden onderzocht.
Een positieve aanwijzing in de zin
van die en die hebben het gedaan, heb
ben wij nog niet Meer kan ik niet zeg
gen."
Nederland bevindt zich, waarschijnlijk
als enige land ter wereld, in de hache
lijke positie, dat de onderwereld weet
welke kluizen in welke bankgebouwen
zodanig zijn voorbewerkt, dat zij ge
woon met de hand te openen zijn.
De bankiers vrezen, dat zij zo'n voor
bewerkte kluis in huis hebben. De poli
tie vindt het maar een onaangename
gedachte, dat inbrekers zo maar hun
slag kunnen slaan.
Vandaar de paniekerig aandoende
alarmtoestand in het hele land. Een
toestand, die zich ook uit in een grote
mate van gereserveerdheid en zwijg
zaamheid.
De directie van Lips, die de voorbe
werkte kluisdeur in de Amro-bank te
Heerlen heeft geleverd, zegt dat met de
justitie en de bankiers is afgesproken,
dat zij geen enkele mededeling zal doen.
De veiligheidsmensen zijn opeens on
bereikbaar. Een uitzondering daarop
maakt drs. J. H. van Amersfoort, ad
junct-directeur van de Centrale Boe
renleenbank te Eindhoven, die over
het hele land vestigingen heeft
Ook hij ziet de inbraak te Heerlen
als een waarschuwend teken aan de
wand. „Tegen overvallen overdag heb
ben wij ons kunnen beveiligen", zegt
drs. Van Amersfoort. „Daar echter het
merendeel van onze banken in platte
landsgemeenten is gevestigd, zijn wij
niet tevreden met de alarmering des
nachts".
Niet alleen de Boerenleenbanken,
maar ook alle andere banken in klei
nere gemeenten kampen op het ogen
blik met dezelfde moeilijkheid. In heel
veel plaatsen zijn de bureaus van de
rijkspolitie onbemand na sluitingstijd.
Ons land is voor wat de alarmering
van de banken betreft, in twee gebie
den verdeeld. De alarminstallaties wor
den geleverd door de Nederlandse
Huistelefoon Maatschappij in Den Haag
of de Electronic Protection Service te
Rotterdam.
De,eerste levert uitstekende appara
tuur voor aansluitingen van z.g. stil-
bij de politie. De E.P.S. heeft zelf
alarmcentrales ingericht, waar men ge
waarschuwd wordt voor elke afwijkende
situatie of gebeurtenis. Daartoe heeft
E.P.S. in Rotterdam en Amsterdam om
vangrijke centrales ingericht In ver
schillende andere plaatsen zijn sub-cen
trales.
Het kardinale verschil in beide syste
men is, dat het ene volledig steunt op
de hulp en attentie van de politie, ter
wijl het andere systeem zelf waak
zaam is en alleen bij onraad de politie
waarschuwt.
Het feit dat de meeste politieposten
van de rijkspolitie 's nachts niet bemand
zijn, schakelt het alarmsysteem, dat uit
sluitend bij de politie is ondergebracht
vrijwel geheel uit.
Om dit euvel op te vangen hebben
achttien banken in 'n deel van Brabant
en Limburg een eigen alarmsysteem in
gevoerd, waarbij men op elkaar is aan
gesloten. Maar ook dat lapmiddel geeft
niet de uitkomst die men wenst.
„Aansluiting van alarm bij de politie
is niet ideaal", zegt drs. Van Amers
foort. „Je bent afhankelijk van een in
stantie die feitelijk geheel andere ver
plichtingen heeft. In de steden gaat het
echter prima, omdat daar de bureaus
en meldkamers dag en nacht bezet zijn.
Daarbuiten is het echter ondoenlijk
gebleken om via de politie een afdoen
de alarmering tot stand te brengen. Dit
probleem wordt op het ogenblik door 'n
speciale commissie onderzocht".
Bankdirecteur Van Amersfoort vindt,
dat de banken er van uit moeten gaan,
in eigen huis afdoende beveiligings
maatregelen te treffen. „Inbrekers
moeten niet bij de kluis kunnen ko
men", zegt hij. „Als hun dat ondanks
alle beveiligingen toch lukt, moeten zij
de kluis niet open kunnen krijgen".
Met gerechtvaardigde trots kan h(j
zeggen dat een der Boerenleenbanken
die krachtproef glansrijk ëeeft door
staan. „Dat was in Den Helder", zegt
hij. „Daar hebben inbrekers urenlang
geprobeerd met moderne apparaten
de kluis open te breken. Het is hun
niet gelukt. Zij zijn zonder buit weer
verdwenen".
Drs. Van Amersfoort vindt het een
groot mysterie dat de kluisdeur te Heer
len was voorbewerkt. „Als je de gede
tailleerde voorschriften ziet, voor de
fabricage, het vervoer, de opslag en de
montage, dan is het menselijkerwijs
gesproken onmogelijk dat zo'n kluis
deur vooraf voor een inbraak geschikt
kan worden gemaakt".
„Zo'n kluisdeur weegt tien ton. Je
kunt hem met tien man nog niet optil
len. Hij moet van de fabriek naar de
nieuwe bank op zijn rug worden ver
voerd. Dat wil zeggen: de binnenkant
van de deur (die geopend moet
worden om de voorbewerkingen in aan
te brengen) ligt onder. Ik acht het
uitgesloten dat onder die omstandighe
den onderweg de nokken in de kluis
deur kunnen worden doorgezaagd. Op
het werk, dus in het nieuwe bankge
bouw, moet de deur eveneens op de
Na de inbraak via een voorbewerkte kluisdeur in H-eerlen staan de mannen
in de beveiligingscentrales „op scherp".
Dit is het resul
taat van een in
braak, waarbij
nog echt „ge
kraakt" moest
worden. De vak
lieden, die dit
presteerden werk
ten met snijbran
ders en koevoe
ten. In Heerlen
kon ongeveer
worden volstaan
staan met een na-
gelvijl en een
knopenhaakje.
binnenkant moeten worden neergegd.
Het moet onmogelijk worden ge
acht, dat iemand de deur even op
tilt om er van onderen de afdekplaat
af te schroeven, teneinde in het mecha
nisme te gaan knoeien. Voor de deur
wordt opgehangen, wordt hij weer he
lemaal gecontroleerd en doorgemeten.
Al die voorzorgsmaatregelen maken
de zaak van Heerlen nog raadselachti
ger."
Niettemin bleek de Heerlense kluis
deur te zijn voorbewerkt. Daarom wor
den nu alle kluizen in het hele land, zon
der een utzondering gecontroleerd.
Daartoe worden ze allemaal stuk
voor stuk door deskundigen van de fa
briek geopend om het mechanisme van
binnen te controleren. Ook worden al
lerlei proeven genomen.
„Dit werk zal maanden in beslag
nemen", zei drs. v. Amersfoort. „Daar
om is de verscherpte waakzaamheid
overal noodzakelijk."
„Als de kluis van Heerlen op onze
centrale was aangesloten, hadden de in
brekers geen schijn van kans gehad."
De heer F. van der Lijke, directeur
van Electronic Protection Service in
Rotterdam, kan het met overtuiging
zeggen.
Sinds 1 januari leidt hij de grote
alarmcentrale van E.P.S. in Rotterdam.
Sindsdien is er een tweede centra
le in Amsterdam bijgekomen. E.P.S.
bestrijkt daarmee het hele land. „Wij
hebben aansluitingen in Eindhoven en
Groningen, in Den Haag, Amsterdam en
Rotterdam, maar ook in Roosendaal
en op de Veluwe. Alleen voor de ban
ken is het land in twee sectoren ver
deeld."
Voor die honderden bedrijven: ban
ken, warenhuizen, kantoren en fabrieken
wordt dag en nacht gewaakt in de cen
trales van E.P.S. Op het paneel en op
een soort ponsbandje die uit de tikker
komen, ziet men onmiddellijk wat er
aan de hand is.
Op het spitsuur van vrijdagavond
hebben wij het sluiten meebeleefd.
Tussen vijf en zeven uur ging bijna
overal de zaak dicht. Dat/ betekende:
een signaal waaruit bleek dat de kluis
werd gesloten. Een signaal uit de cen
trale terug, dat dit ontvangen was en
dat van dat moment af de beveiligings
installatie in werking was.
„Dat laatste piepje is het goeiedag-
signaal", zei de heer Van der Lijke,
„ze kunnen nu naar huis".
Op bijna hetzelfde moment begon er
gens op een van de panelen een waar-
schuwingssein onrustig aan en uit te
gaan. Het was zowel een lichtje als een
claontoon. „Daar is iets niet in orde".
De bediende belde onmiddelijk op
(via de eigen lijn). De klant meldde
dat de kluisdeur toch was afgesloten.
„Wat kan er aan de hand z(jn?"
„Even kijken".
Enkele ogenblikken later kwam het
bericht: „We hebben vergeten het nood-
luik te sluiten."
In veel kluizen is een noodluik aange
bracht voor het geval iemand er in op
gesloten wordt Omdat het warm weer
was had men dit overdag open gezet In
de centrale van de E.P.S. merkte men
dit foutje.
„Deuren die niet goed worden afge
sloten, brandkasten die men vergeet
af te sluiten, het zijn dingen die zo niet
dagelijks, dan toch wel wekelijks voor
komen".
De heer Van der Lijke heeft in de afg-
lopen drie jaar al heel wat onheil kun
nen voorkomen door het tijdig te signa
leren.
In Den Boech werden drie inbrekers
gevat na een melding van de E.P.S.-
centrale. In Roosendaal liepen even
eens drie inbrekers tegen de lamp in
een fabriek en in een werkplaats.
In warenhuizen in Rotterdam, Den
Haag en Rijswijk zijn het laatste jaar
in totaal acht inbrekers gearresteerd.
De merkwaardigste melding kwam
het afgelopen jaar uit Den Haag waar
overdag een vitrine was beroofd. Tij
dens de goud-crisis had een bank een
echte baar goud tentoongesteld in de
hal van de bank. Een rover had bru
taalweg de ruit ingeslagen met een ha
mer en was er in een ommezien met de
staaf goud vandoor.
Nog voor hij zijn buit had gepakt
was via het alarm in de Rotterdamse
centrale de politie in Den Haag ge
waarschuwd. Men wist precies in welk
gebouw en in welke straat men moest
zijn. Binnen een half uur was de dader
gepakt. Het alarmeringssysteem van
E.P.S. omvat een heel pakket van waar
schuwingen. Opening en sluiting; aanra
king; verbreking, brand en zelfs 't ver
geten de installatie in te schakelen of
kortsluiting. Zelfs als telefoon- en
lichtleidingen worden verbroken blijft
het alarmsysteem in werking.
Ook de mensen die zelf om beveiliging
vragen, worden gecontroleerd. „Dat be
treft in de eerste plaats eventuele nala
tigheden en vergissingen. Maar ook",
aldus de heer Van der Lijke, „onbe
trouwbaarheden bij vertrouwensman
nen".
Het meest illustratieve voorbeeld in
de Rotterdamse centrale is wel de pro
curatiehouder die via zijn eigen bevei
ligingssysteem tegen de lamp liep.
Drie stafmedewerkers krijgen een
code-kaart. Met die pas kunnen zij het
alarmsysteem verbreken. Daartoe moe
ten zij 'n verzoekje indienen bij de cen
trale. Via een code en een extra con
trole wordt vastgesteld of het werkelijk
New York De Broadwaypro-
ducer Claire Nichters heeft meege
deeld, dat zij een musical wil bren
gen gebaseerd op het leven van Edith
Piaf. De show zal „Mus" gaan heten,
de naam waaronder de cabaretière bij
haar vrienden bekend stond. Miss
Nichters die succes heeft gehad met
de Broadway produkties Jimmy Shine
en de komedie Luv zei dat de nieu
we show niet een musical zal worden,
maar, dat zij hoopt, door middel van
de liedjes van het leven, Piaf te laten
aanspreken.
Voor de titelrol Is Felicia Sander ge-
engageerd die 14 jaar geleden haar
carrière begon met het grote succes
The song from Moulin Rouge. Verder
zullen er vijf mannelijke rollen zijn.
de man met de pas is, die verzoekt in
gesloten tijd het gebouw te betreden
of de kluis te openen. Als dit allemaal
in orde is, kan hij zijn gang gaan. Van
zijn opdracht gaat echter weer een af
schrift naar de hoofddirectie.
In het geval van de knoeiende procu
ratiehouder, was het de directie opge
vallen dat de man vele avonden in de
kluis was geweest. Vermist werd er
niets, totdat de accountants onregel
matigheden in de boeken vonden.
tiet tweehonderdste boek van Geonges
Simenon, de geestelijke vader van
Maigret, ia niet een politieroman waar
van er al vele het licht hebben gezien,
maar een psychologisch werk, waaruit
ondanks tal van tragische beelden toch
een zeker optimisme spreekt. In het bij
A. W. Bruna en Zoon te Utrecht ver
schenen werk „Er zijn nog steeds no te-
bomen" beschrijft Simenon met veel
zeggingskracht en in vaak bloemrijke
taal de overpeinzingen van een oude
man, die aan het eind van zijn leven
staat en alles wat hij heeft meegemaakt
nog eens de revue laat passeren. Het
gaat om een oude bankier, die op hoge
leeftijd na drie mislukte huwelijken al
leen met zijn personeel in een groot
huis in Parijs woont. Om zijn leven nog
wat te vullen heeft hij een perfecte dag
indeling gemaakt die echter doorbro
ken wordt door berichten over zijn eer
ste vrouw en de komst van zijn klein
dochter, die de nieuwe band vormt
waarmee hij zich weer aan het leven
gaat binden.
In het huis waarin de oude Francois
Perret Latour woont herinnert eigen
lijk ieder voorwerp hem aan het verle
den, het verleden waarvan hij echter
veel zou willen vergeten. Simenon be
schrijft boeiend en met een zekere mild
heid wat er al zo in deze man, die zo
veel heeft meegemaakt, wel om gaat.
Een voor een komen en verdwijnen per
sonen en zaken die een rol hebben ge
speeld in zijn loopbaan als bankier, zij
laten een wat trieste, weemoedige
sfeer achter waarin de hoofdpersoon
van het verhaal zich dreigt te verlie
zen. Totdat de band met het verleden
weer levend wordt en de oude man,
die al denkt over de verdeling van zijn
bezit na zijn dood, weer actief aan het
maatschappelijk leven deel gaat ne
men.
Ongewild misschien heeft Simenon
het probleem van het ouder worden
aangesneden, een zaak waarbij men
niet altijd stil staat doch toch door een
ieder onder de ogen moet worden ge
zien. Simenon helpt daarbij een handje
op een boeiende wijze.
|n de Junior Tiener Club-ser», een
reeks uitgaven van Wolters-Noord -
hoff/Arbeiderspers, verscheen van de
hand van Allan Campbell McLean het
boeiende verhaal van een opstand van
pachters tegen de landheer van een
Schots eiland. Hoofdfiguur is de jongen
Alisdair wiens vader tot de leiders van
de opstandelingen behoort Door die re
latie met het verzet tegen willekeur en
onrechtvaardigheid komt de jongen al
gauw in moeilijkheden, die in het span
nende verhaal breed worden uitgeme
ten. In „De slang van vuur" wordt be
schreven hoe de verhoudingen tussen
pachters en landeigenaren aan het eind
van de vorige eeuw lagen en hoe door
voorzichtigheid en redelijkheid in het
stellen van eisen een van velen afhan
kelijke bevolking toch een zekere mate
van zelfstandigheid kan bereiken.
Zonder het plegen van geweld komt
de held van het verhaal als overwin
naar uit de strijd tevoorschijn, niet zon
der tal van moeilijkheden te hebben
overwonnen. De beschrijving daarvan
maakt het boek tot een aantrekkelijk
en spannend verhaal, dat vele jonge
ren graag zullen lezen.
In de serie „Land-Volk-Cultuur", een reeks uitgaven op toeristisch gebied,
waarin wij in het verleden al heel goede reisbeschrijvingen zijn tegenge
komen, is onlangs een boek over Engeland verschenen, geschreven door
Mathieu Smedtsrdie daarmee de ANWB-prijs ontving voor opvallend goede
Nederlandse publicistische prestaties op het gebied van het toerisme.
Dat is overigens niet zo verwonderlijk,
omdat het boek over Engeland onge
twijfeld tot de beste beschrijvingen
behoort, die men de laatste tijd is
tegengekomen. Het werk van Mathieu
Smedts imponeert niet zozeer door de
omvang, waarvan de vermelding geen
droge opsomming is maar een vlot lo
pend verhaal, gekruid met tal van
anekdotes.
Engeland staat in Europa, mede ook
door de verwikkelingen in de EEG
die geen enkel rechtgeaard Europaan
genoegen doen, de laatste tijd bij
mensen die wat verder willen zien in
grote aandacht. Wat de détails van
het eiland betreft, tasten echter toch
velen in het duister. Mathieu Smedts,
die eigenlijk een Italiëkenner is. weet
van Engeland, waar hij een deel van
zijn universitaire studies heeft ge
volgd, heel veel te vertellen.
Hij was vele jaren correspondent van
de Volkskrant in Londen en in een re
centere periode vertegenwoordigde
hij het toonaangevende blad The Ti
mes in ons land.
Daardoor wist hij in zijn beschouwin
gen de kern van het land en het volk
dat hij zo indringend beschreef op de
juiste wijze te raken. Dat geldt met
name het Engelse karakter, dat door
traditie en opvoeding toch wel wat
verschilt met dat van de gemiddelde
Europeaan van het vasteland.
Dat geldt ook voor zijn beschrijvingen
van kerk en staat, van de Engelse
geschiedenis en vooral van kunst en
cultuur, die in Engeland een belang-
ZWOLLE Dr. V. Chihék, secretaris
bij de ambassade van de Republiek
Tsjecho-Slowakije in Den Haag, zal vrij
dagavond om half negen in het Hop
manshuis aan het Rodetorenplein te
Zwolle de expositie openen, die daar tot
en met zondag 29 juni a.s. werk laat
zien van drie Praagse grafici: Karei
Marx, Ruzena Urbanova en Vojtech
Kolarik.
De tentoonstelling, die wordt georga
niseerd in samenwerking met de Stich
ting „De Gouden Stad Praag", is dage
lijks van tien uur 's morgens tot half
tien avonds te bezichtigen.
rijker plaats innemen dan wij vaak
veronderstellen.
Wie „Engeland" gelezen heeft, is er be
slist rijker door geworden en heeft
zijn blik kunnen verruimen. Daarin
ligt naar onze smaak de grote ver
dienste van dit kostelijke boek, dat
wij gaarne iedere toekomstige Enge
landvaarder ter lezing aanbevelen.
De NOS-televisie zendt woensdag 4
juni in de kunstserie „Eigentijds" het
programma „Poppetgom" uit dat van
22.40 tot 23.10 uur via Nederland 1 op
het scherm komt.
„Poppetgom" is een collage van beeld,
beweging, tekst en muziek. De spelers
(geen toneelspelers) vervullen er geen
rollen in in de gebruikelijke betekenis
van het woord. Ze zijn, net als het de
cor en de rekwisitieten, de onderdelen
van een reeks schilderkunstige compo
sities, die worden onnworpen door een
groepje Haagse kunstschilders, Thea
ter Scarabee. onder aanvoering van
Adri Boon. Een van de optredenden is
de Zangeres zonder Naam die het lied
„De Soldatenmoeder" zingt.
Het programma gaat uit van het ver
haal „Het geheime wonder" dat Jorge
Luis Borges over een auteur vertelt.
Deze auteur staat voor een vuurpeloton.
Hij hoort de bevelen, ziet de geweren
op zich richten, de arm van de sergeant
omhoog gaan. Dan is er geen beweging
meer, geen geluid, geen tijd. In die
stilte vindt de auteur de beelden en
scènes die nog ontbraken in het ver
haal waaraan hij bezig was.
Poppetgom is geen verbeelding van
dit korte verhaal, maar geeft een beel
denreeks die eraan terug doet denken.
Zo zijn er een familie-tafereel, een
angstdroom, de controverse tussen een
zekere Airwick en de hoofdfiguur Pop
petgom.
De teksten voor dit programma zijn
van Lucebert, het muzikale basisthe
ma van Bruno Maderna. Fred Bosman
heeft de oorspronkelijke zaalvoorstelling
voor televisie bewerkt. Het geheel staat
onder redactie van Jan Venema.
