Opper v. d. Linde heeft zijn
„10.000-beurt" al gehad
n Frisse advertentie
mimm
Hoofdpijn van de ivelvaart
We doen maar met onze gezondheidn
H,
Harde woorden in provinciaal jaarverslag:
Vastgelopen
Directeuren voelen
zich „machteloos
en moedeloos'
Wachten...
Hecht team
Partners
Dfcwbtj yhtdMfinffw cr ai Hei
maal het doorbijten, het moreel steunen
van de ander, die een inzinking krijgt, het
samen weer aankomen bij rust- en bij eind
punt. Het gezang, dat passanten de indruk
geeft: die jongens kunnen zo de hele week
nog wel doorlopen.
Kapitein Werkhoven: Ze leren elkaar zo
goed kennen op deze manier, nu al, maar
vooral ook als het er straks op aan komt
in de Vierdaagse. De man die èlles leek te
kunnen, blijkt het soms met wat minder te
moeten doen. Een ander, van wie weinig
werd verwacht, kan tot enorme prestaties
komen. Het oordeel van mensen over elk
aar kan er zoveel breder door worden. De
betekenis daarvan strekt zich uit over een
heel wat langere tijd dan die vier dagen in
Nijmegen of de trammgsdagen.
Die sfeer van de Vierdaagse is
er ook op de rustplaatsen, waar de vaste
verzorgingsploeg onder leiding van opper
wachtmeester P. Kraavkamp de zaken uit
stekend voor elkaar pleegt te hebben. De
hierbij afgedrukte foto's werden gemaakt
bij De Oude Kar tussen Apeldoorn en Zut-
phen. Het detachement zou hier even pau
zeren na de eerste drieëndertig kilometer.
Er was yoghurt in lampenkannen, krenten
brood in blik waarvan de marechaussees
voldaan mochten constateren dat de kren
ten er niet door een slechte schutter met
een geweer waren ingeschoten en de zon
scheen alsof het er al volop Vierdaagse
was. Er werden blaren behandeld, waar
voor niemand zich hoefde te schamen, om
dat ook de meest ervaren Vierdaagsevete-
ranen die nog wel kunnen krijgen. Maar
met het zingen was het wel even afgelo
pen; beter konden ze nu even met de voe
ten tegen de muur gaan liggen en elkaar
sterke verhalen vertellen over de eerste er
varingen en desnoods over de ervaringen,
die nog moesten komen. Verhalen ook van
de veteranen in het detachement, die écht
weten hoe het straks zal toegaan.
Lio'n veteraan is bijvoorbeeld op
perwachtmeester D. v. d. Linde, die dit
jaar voor de achttiende maal meeloopt. Bij
het wapen van de Koninklijke Marechaussee
is hij met die achttien keer de onbetwiste
kampioen en ook bij het hele wapen gooit
hij hoge ogen. Slechts van weinigen is be
kend, dat zij vaker in Nijmegen hebben
meegelopen. Eén van hen is de oud-com
mandant van het Wapen, generaal b.d. Eg-
ter van Wissekerke, die de vijfentwintig
maal al vér gepasseerd is, terwijl in een
bejaardentehuis nog een oud-marechaussee
moet wonen, die de veertig maal heeft ge
haald.
Wat ziet opperwachtmeester v. d. Linde
in de Vierdaagse? „De hele sfeer doet het
'em eigenlijk, dat begint 's maandags al,
zodra je de Waalbrug over bent en dan
moet alles nog beginnen. Je ziet er alle
grenzen vervagen, ook de persoonlijke. Dat
trekt mij erg aan."
In totaal heeft hij er nu ongeveer twaalf
duizend Vierdaagse-kilometers opzitten, in
clusief de trainingsrondjes. Meer dan een
kwart van., d.e< omtrek van de wereld. Of,
zoals hij het zelf zegt: „Ik heb in ieder ge-
vaL mijn tienduizend-kilometerbeurt al ge
had."
Wachtmeester le klasse J. Tromp gaat
voor de dertiende keer, maar die doet het
weer anders: een kortere afstand met
zwaardere bepakking. Hij traint dan ook
apart en wel met zijn dertienjarige zoon
Geert, die straks ook meegaat. Zoon Luitje
traint met vrienden en bij de Vierdaagse
heeft de heer Tromp dan ook zijn „eigen"
detachement.
Ze hebben er zin in, allemaal vetera
nen en eerstelingen.
Met in 't vooruitzicht een paar zware da
gen, die zichzelf zullen belonen!
Wie ze hoort zingen moet wel denken: „Die kunnen zo nog wel een hele week doorlo
pen".
Let is geen uitje voor een paar
dagen, maar ook geen verplichte dienst
wat is de Nijmeegse Vierdaagse dan wél
voor het detachement Koninklijke Mare
chaussee, dat er in juli weer met ferme lo
pers heen gaat? „Als het 'n militaire oefening
zou zijn, hadden we die hele Vierdaagse
niet nodig", zegt kapitein K. W. Werkho
ven, commandant van het detachement
„dan zouden we zelf ook wel zoiets op het
oefenprogramma kunnen zetten." Zijn per
soonlijke mening: „het vormende element is
belangrijk. De ervaring, dat je iets niet
krijgt zonder zware inspanning, compleet
met inzinkingen en allerlei andere moeilijk
heden. Dat hoeft dan niet direct en alleen
op de mars te slaan die ervaring krijg
je later in het leven op nog veel meer ter
reinen, in je huwelijk, kortom, met alles.
Bij zo'n Vierdaagse zie je dan weer, dat je
ten koste van grote inspanningen moet vol
houden om iets te bereiken. In dit geval is
dat bijvoorbeeld de voldoening voor jezelf,
dat je het hebt gekund, terwijl het onder
weg soms onmogelijk leek.
Hoe vaak komt die gedachte niet op in
die vier dagen: we halen het niet, het gaat
gewoon niet meer. Maar als je volhoudt,
blijkt het toch te gaan daar zit een be
langrijk positief punt in. En dan komt er
nog bij, dat je elkagr als vrienden leeft
kennen als je 't zwaar hebt. Dat is ook een
winstpunt van het meedoen aan de Vier
daagse. Daar loop je dan samen te zwoe
gen als kerels, die vrijwillig zijn gekomen,
terwijl ze tevoren wisten dat ze 't zwaar
zouden krijgen en je helpt elkaar, dat is de
betekenis van dit alles. Als extra pluspunt
krijg je er dan natuurlijk nog je interna
tionale contacten bij, vrienden in allerlei
landen van de wereld. Daarbij maakt het
nauwelijks uit of je nu als militair dan wel
als burger loopt." Dat laatste is meteen
een antwoord aan sommige critici, die de
Nijmeegse Vierdaagse „een in hoofdzaak
militair evenement" willen noemen.
detachement is dit jaar 78
man sterk en het zal meelopen op de vijf
tig kilometer. Vijftig kilometer per dag
voor allemaal: voor het beroepspersoneel,
dat iets meer dan de helft van het detache
ment uitmaakt, maar ook voor de dienst
plichtigen, die nog maar sinds korte tijd
in dienst zijn. Ze komen allemaal uit het
opleidingscentrum in de Kon. Willem III-
kazerne en ze krijgen een training, waarbij
in totaal 480 kilometer wordt gelopen
plus wat er in de gewone dienst nog bij komt
natuurlijk.
Bij de training is de stafkaart onmisbaar. V.l.n.r.: opperwachtmeester P. Kraay-
kamp van de verzorgingsploegkapitein K. W. Werkhoven, commandant van het de
tachement en opperwachtmeester D. v. d. Linde, kampioen-loper van het detache
ment.
VVV staat in Gelderland nog steeds
voor de drempel der volwassenheid
I^e samensmelting van de Streek-VVV's op
de Noordwest- en Midden-Veluwe heeft er
niet toe geleid, dat daar nu een krachtige
streekorganisatie is ontstaan, zo meldt de
directie van de Provinciale Gelderse Ver
eniging voor Vreemdelingenverkeer in haar
jaarverslag over 1968. Wel wordt, erkend,
dat de directeur van deze organisatie won
deren bereikt met een budget van nauwe
lijks f 30.000 per jaar, maar de kortzich
tigheid en de onwil, waarop hij zowel bij
particulieren als bij de overheid stuit, ble
ken tot dusver sterker te zijn dan de in
vloed van de positieve krachten. Tegelijker
tijd is het kantoor te Apeldoorn, waaraan
een voorname rol was toebedacht als „Ster-
VVV" met sterke regionale uitstraling, te
sterk geoccupeerd geweest met de behar
tiging van eigen toeristische problemen.
Daardoor kon het geen bijdrage van wezen
lijke betekenis geven aan het streekwerk
in groter verband.
De Zuid-Veluwe kent het probleem, dat de
vier daar gevestigde organisaties in de loop
der jaren alle een eigen bureau hebben
gesticht. De drie streekdirecteuren hebben
tezamen met VVV Arnhem besloten tot in
tegratie van activiteiten en er is een wezen
lijke bereidheid tot samenwerking, die in
de praktijk al vruchten heeft afgeworpen.
Maar desondanks is, aldus het jaarverslag,
de federatie op de Z.-Veluwe zodanig kunst
matig geënt op een inmiddels verouderde
structuur, dat haar in deze vorm geen toe
komst is beschoren.
De VVV Gelders Rivierengebied ontwik
kelt zich goed, hetgeen de directie niet in de
laatste plaats toeschrijft aan de omstandig
heid dat weerstanden van lokale aard, ver
band houdend met de historische VVV-ont-
wikkeling, hier vrijwel ontbraken. Bij de op
richting immers waren in het hele gebied al
minder plaatselijke VW's dan men alleen
al in de gemeente Rheden aantrof...Overi
gens dreigt hier toch ook 'n verstarring bin
nen het vigerende patroon, zo wordt in het
jaarverslag opgemerkt.
öij het streven naar grotere eenheden in
het WV-wezen dient te worden bedacht
dat het doel nooit het oprichten v in ürhé-
organisaties mag zijn. Als basistaken wor
den in het iaarverslae genoemd: het moge
lijk maken van een provinciaal en natio
naal toeristisch beleid, een waardige tege-
moettreding van de toerist en het steunen
van het plaatselijk VVV-wezen met des
kundige adviezen en bijstand. In de onder
linge wedijver op promotioneel terrein die
nen de streekorganisaties steeds weer een
bron van inspiratie te zijn. Maar ook hier
geldt het, dat eendracht macht maakt en
dat veel propaganda-activiteiten in provin
ciale of nog grotere verbanden moeten wor
den opgezet. Inmiddels streeft de provin
ciale VW er sterk naar, bij provinciale
en gemeentelijke overheden voldoende fi
nanciële waarborgen te krijgen voor de be
hartiging van de basistaken. Bijna alle
streek-VVV's zijn met hun propagandistische
ambities vastgelopen als gevolg van het
feit, dat zelfs voor de behartiging van pri
maire belangen bijvoorbeeld de informa
tieve de middelen niet of nauwelijks vol
doende zijn. Deze VVV-impasse heeft bij
vele directeuren in Gelderland een gevoel
van machteloosheid en moedeloosheid doen
ontstaan. Terwijl het toerisme in onze pro
vincie omzetten haalt van honderden mil
joenen guldens en daarmee wellicht de be
langrijkste industrie is geworden, ervaart
men, dat de belangstelling ervoor buiten de
eigen kring maar klein is. Niet grotei dan
in de tijd, toen het VVV-werk als een soort
vrijetijdsbesteding van chauvinisten werd
gezien. In werkelijkheid is het VVV-wezen
echter een moeilijke en gecompliceerde
zaak geworden, waarin alleen bekwame
krachten op hun plaats zijn.
den hun voor propaganda beschikbare mid
delen ter beschikking te stellen van de
streekorganisatie of de bedragen tenminste
in overleg met de streek-VVV te besteden.
Waar dit voor de hand ligt, zou gestreefd
moeten worden naar een samensmelting
van kleine verenigingen tot één organisatie
óf hen te laten opgaan in een buur-VVV van
grotere betekenis.
met het NNBT zouden kunnen spreken. Een
consequentie hiervan is onder meer, dat de
Achterhoek zich door Arnhem of Apeldoorn
vertegenwoordigd zou moeten zien, hetgeen
de Gelderse VVV als onaanvaardbaar voor
komt.
iVfet het rapport-Bakkenist, uitgebracht op
verzoek van de ANW en gehanteerd
als uitgangspunt vuor de oprichting van hei
NNBT, is de Provinciale Gelderse VVV hel
niet op alle punten eens. Zij bepleit het op
treden als volwaardige partner in zaken
van nationaal belang var\ de vijf streek
VW's zoals die thans zijn geformeerd
Niet dus, zoals het rapport voorstelt. dri<
streekorganisaties met zetels in Apeldoorn,
Arnhem en Nijmegen. Daarnaast zouden
volgens het rapport-Bakkenist andere regio
nale organisaties kunnen werken die dan
echter, voorzovei hei de zo.iust gen: mde
'erantwoordelijkheden aangaat, niet direct
i~|ver de toekomst: het op niveau brengen
^van de streek-VVV's dient begeleid te wor
den door de provinciale VVV. De provin
ciale staf en de directies in de streek zou
den een hecht team moeten gaan vormen,
teneinde de steeds weer opdoemende pro
blemen samen het hoofd te kunnen bieden.
De provinciale VVV stelt zich van deze sa
menwerkingen voor, dat Gelderland de be
schikking krijgt over een fors kader van
bekwame krachten, dat naast een eigen
taak in de regio medeverantwoordelijkheid
draagt voor de toeristische welvaart in de
provincie als geheel. Dit laatste zal echter
een zware opgave zijn wanneer het moet
gebeuren met particuliere middelen dit
zou immers ten koste van het wervingsge-
bied van de streekorganisaties gaan. Bij
dit alles werd nog maar weinig over de
plaatselijke VW's gesproken, maar dit be
tekent niet, dat de proviciale VVV hen ver
geet. Wel maakt zij onderscheid tussen lo
kale VW's die zich tot nuttige organisaties
nebben ontwikkeld en verenigingen, die hiei
niet in zijn geslaagd. Het is de taak van
de regionale VW-directeuren, de krachti
ge plaatselijke verenigingen in hun beleid
te integreren. De tientallen zeer kleine VW's,
werkend met een budget van minder dan
f 5000.-, zouden ertoe bewogen moeten wor-
T")e Gelderse directie ziet er van af, aan
deze beschouwing een programma van
promotionele werkzaamheden toe te voegen.
Wel wijst zij erop. dat de mogelijkheden
daartoe bij de provinciale VVV zelf uiterst
beperkt zijn. Dit vindt zijn oorzaak in het
minimale propaganda-budget, dat op zijn
beurt verband houdt met het streven, ten
koste van eigen inkomstenbronnen te hel
pen bij de financiering van de streekbu-
reaus. De directie beschouwt deze gedrags
lijn als juist, ook al heeft zij er tot dusver
niet toe geleid dat het doel in voldoende
mate werd bereikt. Dit doel blijft erop ge
richt, dat een vijftal streekorganisaties in
nauwe samenwerking met elkaar in staat
zal zijn, een moderne aanpak van het toe
risme in onze provincie te waarborgen. Het
gezamenlijke budget voor promotionele ac
tiviteiten zal op de duur een half miljoen
gulden moeten belopen. Dit bedrag moet
worden besteed in op elkaar afgestemde en
niet op elkaar overlappende activiteiten. In
de kracht van sterke streekbureaus ligt
tevens de kracht van de provinciale ver
eniging, aldus de directie. De staf van die
provinciale vereniging zal zich tot het ui
terste inspannen tot het geven van coördi
nerende leiding en die aanvaardbaar te ma
ken voor de directeuren van de streek-
VW's, ook kan dit niet worden afgedwon
gen bij de directeuren. „Wij zien onze taak
nu allereers* als gericht op het helpen bij
de vorming van een provinciale organisatie,
zoals hierboven geschetst," aldus het jaar
verslag: „hoe betreurenswaardig het ook
is, het programma van moderne propagan
distische activiteiten zal hierop goeddeels
moeten wachten. Het ligt thans in handen
van ons provinciaal bestuur en van de
Gelderse gemeenten, of het Gelderse VW-
wezen de drempel der volwassenheid spoe
dig zal overschrijden."
HToen de vorige week de koorts om de
A Europacup losbarstte, hebben ook ad
verteerders zich gemengd in het koor der
opgewonden lieden. De meest opvallende
verschijning en het verschijnsel in de se
rie actualiteits-advertenties was Danny
Cruyff zelf 19 up). Paginagroot keek ze
boven vijf flesjes up-drank naar deze
tekst: „Ik beloof je Johan, er komt niets
anders in ons huis dan Seven Up". Een
hele geruststelling voor een man die zo
vaak van huis is.
Te midden van de oeverloze serie wit
makers, smaakmakers, tijgers en „de
enige" en „de beste" was Danny Cruyff
een primeur. Een primeur voor het recla
mebureau LPE Nederland, in de Amster
damse Sarphatistraat. Een onderdeel van
Leo Burnett, 's werelds vierde reclame
bureau met een omzet van 360 miljoen
dollar.
GEEN CAMPAGNE
De pagina met mevrouw Cruyff is niet
een onderdeel van een weloverwogen
campagne. De heer W. F. Veldhuysen, di
recteur van het bureau: „We voelden er
niet zo gek veel voor, omdat het een ver
snippering van het budget betekent, maar
de klant wilde het wel".
Het resultaat na één dag is een aantal
complimenten van collega-reclamemakers
en talloze telefoontjes van willekeurige
particulieren met deze brandende vraag:
„Is dit werkelijk de vrouw van Johan
Cruyff?" Ze is het. 52 bij 37 centimeter
groot.
VISUEEL
Account executive (zo heet dat nu een
maal) John de Kraay (24) heeft Danny
Cruyff „zo gek gekregen". Na, volgens
de heer Veldhuysen: „een brainwave in
een auto. Dat gebeurt meestal in een auto.
We konden wel Johan boven die adverten
tie zetten, maar er heten er zoveel Johan.
Het was natuurlijk beter om het oog vi
sueel aan Cruyff te binden".
De familie Cruyff in Vinkeveen heeft
geen telefoon en dat heeft Johan de Kraaij
geweten. Hij zegt: „Ik heb eerst gebeld
met haar vader, meneer Coster, die doet
zo'n beetje de zaken voor ze. Nou, toen
ben ik naar Vinkeveen gereden. Pas de
derde keer was het raak. Vrijdag een
week geleden was dat."
FORS BEDRAG
„Ik heb me gewoon voorgesteld en ge
vraagd of ze voor 7-Up op de foto wilde.
Nou, ik werd binnen gevraagd. De moei
lijkheid is dat ze een klein portaaltje heb
ben, dus het was even wringen. Ze zei
wel: U moet begrijpen dat ik het voor
een paar honderd gulden niet doe".
Dannij Cruyff kreeg geen contract om
dat ze geen prof-model is. Wel een bedrag
waarvoor ze een forse zwart-wit buis of
een snelle brommer kan kopen. En ach
terop de werktekening staat haar handte
kening.
Fotograaf Hans Buter reisde vorige week
dinsdag naar Vinkeveen voor de foto. John
de Kraay: „Ze was heel nerveus, het was
de eerste keer moet u niet vergeten. Maar
toch binnen het uur klaar. We hadden
nog gehoopt dat Johan ook op de foto wil
de. Hij kwam thuis terwijl we bezig wa
ren. Maar hij deed zeer ongeïnteresseerd.
Ik heb zo'n idee dat hij zakelijker is dan
zij".
ENTHOUSIAST
Toen Danny Cruyff het resultaat zag
was ze volgens John de Kraay
„enorm enthousiast en gewoon stil van
die foto".
Staatssecretaris Van Son heeft deze
week gezegd dat reclamemensen in hun
werk meer informatie moeten doen en
minder „blaba". Hoe zit dat nou met me
vrouw en de up-pagina?
De heer Veldhuysen: „Dat wij een
schreeuwerige toon soms moeten aan
slaan, komt door de concurrentie. De an
der doet het ook, een cumulatief effect.
Het gaat niet meer om de inhoud maar
om de presentatie. Daarom zoeken wij
in elk artikel een EVA (een exclusief ver
koop argument). Van deze frisdrank is
dat het snob-appeal".
VERFRISSEND
„In die plaat zit de belofte dat Danny
Johan het beste van het beste voorzet.
Daar gaat het om".
En zo is Danny Cruyff voor één keer
de EVA van de frisdrank. Een verfrissend
gezicht.
fife
-
- v t.
Ifiir -HÉgjjta
r-
In Drouwen bij Borger in Midden-Drente zullen morgen de eerste proefvoorstel-
lingen worden gegeven van de drive-in bioscoop die er zal komen. De koeien die
nu nog wat mistroostig onder het enorme scherm grazen, zullen dan plaats moeten
maken voor ongeveer vijfhonderd auto's van waaruit de inzittenden de film van hun
keuze kunnen zien. Gezellig samen in blik en toch uit
De patiënt was te laat gekomen bij dr.
W. Kramer, zenuwarts in Leiden en lec
tor aan de rijksuniversiteit. Er was maar
één klein excuus: een geweldige verkeers-
knoop in de Leidse binnenstad.
„Nerveus geweest dus", constateerde
dr. Kramer, „en toen ging uw bloeddruk
zó en uw vaten gingen zó en zo krijg
je dan welvaartshoofdpijn. En nu moet
een sigaretje zeker weer helpen de zaak
te regelen hé?"
Hij is een erg aardige man, deze
dokter maar hij zei er toch nog iets
achteraan: „De mensen denken maar
dat ze een recht, een claim, hebben op
gezondheid. En daarom doen ze maar
aan. En dat kan dan net niet".
We doen inderdaad maar aan. en mede
daarom lijden tegenwoordig zo heel veel
mensen aan zogenaamde vaathoofdpijn.
Iets dat door dr. Kramer, die lector is in
de klinische neurologie, een „welvaarts
verschijnsel" is genoemd.
Er is ook uitgerekend, dat één op de
tien Nederlanders in zijn leven zijn huis
arts raadpleegt over zijn hoofdpijn.
„Nu zijn de meeste vormen van hoofd
pijn onschuldig", aldus dr. Kramer;
„hoofdpijn is dan geen ziekte, maar ze be
rust op stoornissen in het lichaam".
Wat die hoofdpijnen betreft, zijn er al
vijftien hoofdtypen en ieder heeft zijn
eigen vorm.
Wij hebben ons laten uitleggen dat de
meeste vormen van hoofdpijn veroorzaakt
worden door een verwijding van de bloed
vaten.
„Allerlei factoren", zo vertelde dr. Kra
mer. „kunnen die vaatvcrwijding bewerk
stelligen. Zoals de meeste mensen op dit
moment leven, is het aantal factoren dat
vaatverwijding en de daarop volgende
vaathoofdpijn in de hand werkt, wel erg
groot".
„Men slaapt te kort of op onregelmati
ge tijden, men werkt in een te hoog tem
po en de voeding kan ook een rol spelen.
Alcohol heeft een grote invloed op je va
tenstelsel, iederen weet bijvoorbeeld dat
je onder invloed van alcohol gemakkelijk
kou vat".
„En dan spelen ook de zintuigprikkels
en de geziehtsprikkels een rol: het ver
keerslawaai om je heen, het rijden langs
een lange weg met aldoor maar bomen,
het veel kijken naai televisie. Allemaal
uitstekende dingen om vaathoofdpijn te
krijgen".
En wanneer je dan die hoofdpijn hebt.
mag je dan spreken over migraine, omdat
het zo sjiek staat? wilde ik van dr. Kra
mer weten.
„Dan maakt u er een luxueuse ziekte
van", werd het antwoord, „en die ziekte
kan heel duur zijn, wanneer u wilt. Maar
migraine is een speciale vorm van vaat
hoofdpijn; men kan daarbij géén licht
velen men is misselijk en geeft over. Het
is ook een verschijnsel dat in fasen ver
loopt". Migraine komt veelal bij vrouwen
voor, maar er zijn ook wel mannen die
eraan lijden.
„Hoofdpijn is een moeilijk en uitgebreid
onderwerp", aldus dr. Kramer.
Dat moet wel, want er zyn zelfs men
sen die hoofdpijn hebben die mede veroor
zaakt wordt door hun platvoeten. En dr.
Kramer zei? kri.'^t hoofdpijn wanneer hij
een sigaret rookt
