denkereens
Veldhovenaar stuurt karrevrachten
vol documentatie naar Israël
mi
Terug naar de natuur in een doe-het-zelf-eetpart ij
SCHAKEN door H. KRAMER
Papier komt tot leven voor een strijdbaar volk
„Neem mijn
ster en doe
ermee
wat goed is"
DAMMEN
BRIDGE
OSLO IN ZICHT
KRUISWOORDRAADSEL
OPLOSSING
door J. M. BOM
OPLOSSING
door H. W. FILARSKI
IJTet zakboekje van een
SS-er. Stevig papier, want
hij moest er minstens heel
Europa mee door. En hij had
getekend van 1942 tot 1950
tot 1950, ja, want zolang kon
het wel eens duren voordat de
wereld was hervormd in de
stijl van het Derde Rijk. „Zui
ver" van bloed was hij natuur
lijk ook, die SS-er. Op een
aparte bijlage staat, dat hij
zelfs in de allerverste verte
geen „jüdischer Mischling"
was. Op de pasfoto in het zak
boekje zie je dan een jongen
van een jaar of zeventien met
niets-zeggende ogen. Hij zou
een scholier kunnen zijn, die
elke morgen bij het ontbijt
een groot glas melk van zijn
moeder krijgt omdat hij er
wat smalletjes uitziet. Maar
in het zakboekje staat precies
aangetekend, aan welke exe
cuties hij heeft deelgenomen
in verschillende landen van
Europa. Dat zakboekje gaat
nu naar Israël. Naar een mu
seum, waar het als lesmate
riaal zal dienen voor Israëli
sche kinderen. Die kinderen
zullen horen van hun onder
wijzers: „Elke generatie kan
jongens voortbrengen zoals de
ze SS-er. Jongens, waaraan op
een pasfoto niets bijzonders te
zien is, maar die de kinderen
van ons volk vermoorden. Ons
volk hééft zich laten aanval
len, meermalen in de geschie
denis. Daarom zijn velen gaan
denken, dat het Joodse volk
niet strijdbaar is, dat wij een
weerloos volk zijn. Maar bij
Auschwitz en in het ghetto
van Warschau is het keerpunt
gekomen. Wij hebben nu ons
eigen land, waarvan we iede
re vierkante meter zullen ver
dedigen".
/"hp 't ogenblik ligt dat zak-
boekje, met stapels ander
documentatiemateriaal, in het
districtskantoor van de Wa
terleiding Maatschappij Oost-
Brabant in Veldhoven. Hoofd
van dat kantoor is de energieke
heer Frans van Ernst (50).
Elk weekeinde en ook nog veel
avonden besteedt hij aan het
bij elkaar krijgen van mate
riaal voor de Israëlische ge
denk- en verzetsmusea, die als
centraal punt The Ghetto
Fighters House hebben, in de
kibboets Lohame Haghetoat,
een kilometer of twintig noor
delijk van Haifa. Als hobby
nee, dat nooit. Ongeveer tien
jaar geleden hoorde hij van
Joodse vrienden in Israël, dat
men daar een museum wilde
oprichten met documentatie-
en ander historisch materiaal
uit de tweede wereldoorlog.
De aanleiding was, dat er nog
altijd stemmen bleven opgaan,
die zeiden „dat het allemaal
zo erg niet was geweest". Ook
was er nog veel gewone onwe
tendheid.
Bepaald bedenkelijk vonden
die Joodse vrienden het ook,
dat velen de Jood zien als een
weerloze figuur. Vanuit zo'n
museum zou nu in verschillen
de richtingen gewerkt kunnen
worden. Het zou moeten die
nen om te laten zien, waartoe
mensen kunnen komen als er
weer eens golf van Jodenhaat
door een land of een wereld
deel gaat. En om de Jood erbij
te bepalen, dat hij niet weer
loos hoeft te zijn. Om ook de
jeugd hierbij op te voeden en
haar strijdbaar te maken.
Een strijdbaarheid, die het
Joodse volk nog heel lang no
dig zal hebben.
Het sprak Frans van Ernst
bijzonder sterk aan. Samen
met een paar vrienden zette
hij een documentatiedienst op,
waarvan hij nu de centrale fi
guur is. Zelfs was hij een paar
keer in Israël om contacten te
leggen en te onderhoudc Hij
behoorde ook tot de Neder
landse vrijwilligers, die bij het
uitbreken van de oorlog in
1967 naar Israël gingen.
"Tkaar in Israël zag hij nog
duidelijker dan tevoren
de betekenis van de documen
tatie. Hij zag, hoe men ermee
werkte. Hoe aan buitenlanders
en aan het eigen volk werd ge
toond, gedemonstreerd zou je
moeten zeggen, dat het Joodse
volk de eeuwen van lijd
zaamheid heeft bijgeschreven
in de geschiedenis en dan ook
definitief. En dat degenen, die
het zwaard opnemen tegen het
volk, door het zwaard zullen
vergaan.
In gesprekken van mens tot
mens hoorde Frans van Ernst
hoe de orthodoxe Joden dit al
les zien: Jawèh heeft zijn
volk doen weten dat het ge
noeg was, dat de maat van het
weerloos lijden vol was en dat
het zwaard gehanteerd moest
worden tegen een ieder, die
het volk te na zou komen.
Minder orthodoxe Joden mo
gen dat weer iets anders zien,
maar over de praktische kant
van strijd en weerbaarheid
zijn ze het allemaal eens. Ook
over de rol, die de documenta
tie hierin speelt.
Nog niet zo lc.ng geleden
kwam een Israëlische soldaat
erachter, dat ergens in Jorda
nië belangrijke historische ge
schriften lagen. Hij vroeg zijn
bevelvoerende officier, of hij
die. documenten misschien
rteven mocht gaan halen". De
officier zei: „Als officier ver
bied ik je, naar het vijandelij
ke gebied te gaan. Als Israëli
zeg ik dat je moet gaan. Als
mens zeg ik: het is nodig dat
je gaat". Hij ging, vermomd
als Arabier en liij kwam terug
met althans een deel van wat
hij wilde hebben. Eerlijk ge-
In het amfitheater wordt elk
opgevoerd.
Het centrale gedenkmuseum van de Ghetto Fighters kwam
er voor de jeugd, maar ook voor velen die meer konden weten
dan ze anno 1969 doen.
kocht ook dat nog, zij het
met levensgevaar.
Die documenten zijn nu in
The Ghetto Fighters House,
samen met vele, vele andere
dingen die niet dood zijn, maar
in het Joodse volk verder le
ven.
T evende, historische zaken,
Frans van Ernst heeft er
alweer een kast vol van, de
zoveelste. Op 't eerste gezicht
lijkt het dood papier. Een on
ingevuld formulier voor een
Jood, die zich moest melden
voor transport. Hij ging niet
en dook onder. Dat oningevul
de formulier met alleen maar
gedrukte letters en geen men
selijk handschrift, werd daar
door een levend document
voor de Joden. Zij kunnen het
hun kinderen tonen en zeggen:
„Kijk, deze Jood ging niet en
er zijn mensen geweest, die
hem geholpen hebben".
Wat zit er nog meer in die
kast? Een „trouwbijbel" van
een jong nazi-echtpaar, in leer
gebonden en compleet met
handtekeningen. Een priester
van de duivel zegende dit hu
welijk in: de trouwbijbel was
.namelijk een exemplaar van
Hitiers „Mein Kampf". «Maak.
ook is er het plakboek van
een Nederlandse Jood, die
met pijnlijke nauwgezetheid
alle kranteberichten verza
melde over hetgeen zijn volk
werd aangedaan. Niemand
weet weer meer wie die Jood
was en of hij nog leeft. Ie-
jaar een groot herdenkingsspel
mand stuurde het boek op. Het
gaat naar Israël en Israëlische
kinderen zullen het zien. Even
als het radiotoestel, dat ver
borgen zit in een dik boek.
Evenals talloze andere dingen,
variërend van spotprentjes tot
documentatie over deporta
ties, die Frans van Ernst
krijgt toegestuurd uit het hele
land.
/"hp de kaartjes, die Frans
van Ernst door het land
stuurt in samenwerking met
verschillende documentatie-
groepen, staat: ALLES IS
WELKOM. WAT WE AL HEB
BEN KAN ALTIJD NOG GE
BRUIKT WORDEN ALS
RUILMATERIAAL.
Geeft dat toch niet een beet
je de indruk, dat er een verza
melaar aan 't werk is? Hij wil
daar heel ernstig op ingaan.
„Ik hoef niet te verzamelen",
zegt hij, „wat ik zelf zou wil
len onthouden staat wel ont
zettend diep in mijn geheugen
gegrift. We ruilen alleen om
iets los te krijgen van verza
melaars, die niet zonder meer
afstand van sommige dingen
willen doen. En het meeste
komt toch van mensen, die bij
f h§t opruimen iets vinden of die
gewoon 'tot de 'overtuigin0 ge
komen zijn, dat het materiaal
béter gebruikt kan worden.
En er zijn ook dingen, waar
mee we onder geen enkele
voorwaarde ruilen. Ik heb een
Davidsster, de gele ster uit de
oorlog, gekregen van een Jood
se dame. Ze schreef erbij: „Ik
heb vijfentwintig jaar op mijn
ster geslapen. Nu kan ik er af
stand van doen. Neem hem en
doe ermee wat goed is".
Zulke dingen worden niet ge
ruild. Ook deze ster gaat
straks, in de loop van deze
zomer mee naar Israël, als
Frans van Ernst daar weer
heengaat met zijn vrouw. De
vorige keer was het een la
ding van honderdvijfentwintig
kilo. Voordat de vrachtkosten
een probleem konden worden
zei de directie van de charter
maatschappij Transavia: „Al
was het tweehonderd kilo, we
nemen het allemaal gratis
mee".
Ur komen ook andere reac-
ties. Sommige ervan zijn
eigenlijk te grof om ze af te
drukken maar mag het ver
zwegen worden dat Frans van
Ernst een briefje heeft gekre
gen waarin stond: „Naar aan
leiding van uw advertentie
bieden wij u een overgebleven
Jodin aan?" Die brieven zijn
altijd anoniem. Een enkele
keer staat er als afzender op
„De SS". Meestal zijn het al
leen maar scheldkannonades,
maar dreigementen zijn er
óók bij. Het doet pijn, maar
die pijn voelt hij meer voor de
nog steeds bedreigde Jood dan
voor zichzelf.
„Ik haat niet meer", zegt
hij; „we hebben na de oorlog
gezegd dat er geen haat meer
mocht zijn, dan moet ik ook
geen SS-er meer haten. Maar
als ze zo te keer gaan, denk ik
vaak aan wat mijn vader deed
als ik vroeger eens e-n grote
mond opzette. Dan nam hij
drie grauwe erwten en die
legde hij in mijn hand. Die
hand moest ik dichtknijpen.
Hier, zei mijn vader, houd die
hand goed dichtgeknepen. En
nu moet je eens zien, of jij
die erwten kunt laten kiemen.
Als het Ret lukt, leg ze dan
maar buiten neer, in de grond.
Dan zal er iemand zijn die ze
zonder drukte laat kiemen en
groeien. En zolang jij dat niet
kunt moet je maar een toontje
lager zingen".
TJet is ook deze eerbied voor
het leven, gezien vanuit
welke beschouwing dan ook,
die Frans van Ernst bij zijn
documentatiewerk inspireert.
Hij heeft dat Joodse volk ge
zien, in de oorlog, na de oor
log, in weer nieuwe oorlogen
en altijd temidden van drei
ging en gevaar. Hij heeft ge
zien, dat het volk niet meer
weerloos is. Daarin wil hij het
helpen met zijn documentatie
werk, „omdat elke stap die je
doet ook een stap voor je me
demens moet zijn". Dit zegt
hij ook tegen sommige landge
noten, die hem verwijten dat
hij Nederlandse documenten
het land uit laat gaan. Hèm
gaat het erom, dat het mate
riaal daar terechtkomt waar
het de mens en in het bijzon
der de Joodse mens het best
van dienst kan zijn. Die plaats
is in veel gevallen het altijd
strijdende Israël, daarvan is
hij overtuigd geraakt door ei
gen waarneming. Voor ons ei
gen land blijft heus wel ge
noeg over. Hij onderhoudt
trouwens ook contact met de
instellingen, die daarvoor ver
antwoordelijk zijn.
Intussen wordt zijn kring
van relaties steeds groter
telkens weer komen er nieuwe
zendingen, groot klein,
naar zijn adres: Dorpsstraat
195 in Veldhoven, Noord-Bra
bant.
Telkens is er weer iets an
ders bij, dat hij nog niet eer
der had gezien.
Zoveel is er in die vijf jaar
gebeurd alleen al in Neder
land.
TT et toppunt van modernisering kan
soms liggen in terugkeer naar het
allereerste en zo is het ook gegaan bij
hotel-restaurant Chateau Blanc in Soest-
dijk. Daar staat nu in de tuin een tien
meter lange, overkapte barbecue-oven,
waarvan directeur D. J. P. ASchoor ze
ker weet dat het de grootste is in heel het
land. Is zo'n roosteroven in beginsel al een
station voor terugkeer naar de natuur, in
de tuin van Chateau Blanc wordt er nog
een schepje bovenop gedaan: het is de be
doeling, dat de gasten ook zelf hun maal
tje klaar maken. Ze hoeven er geen net
pak voor aan te trekken het tegendeel
valt zelfs aan te raden en het hele gezin
eig meedoen. Vuurvaste handschoenen
en schorten worden ter plaatste verstrekt.
Vlees wordt aangedragen, de pikante sau
sen staan bij de hand
"pVe-ér dagen is de barbecuetuin ingewijd
door iemand, die beter dan de mees
te ad spirant-roosteraars thuis is in de oer
tijd: Fred Flintstone. Hij liep wat verdoold
rond tussen de mensen van nu, die de weg
naar het verleden nog niet direct konden
vinden, maar het contact was gauw ge
legd, toen hij een groot dinosaurus bot be-
<>on te roosteren op gloeiende houtskool.
Geheel volgens plan voer nu door de me
nigte van genodigden de gedachte: „Wat
Fred kan, kunnen wij ook en ze kón
den het. Directeur Schoor stond er bijzon
der geïnteresseerd naar te kijken. Dwars
door verleden en oertijd heen keek hij in
de toekomst: hier zullen nog heel wat ge
zinnen komen, die een uitstapje combine
ren met een doe-het-zelf-eetpartijtje.
In de vakantiemaanden zal de barbecue-
tuin elke dag open zijn van tien uur 's
ochtends tot tien uur in de avond. Er kun
nen dan, als het in 't groot moet. acht
honderd tot duizend porties per uur uit
komen
Hoewel Larfo Szabo nog steeds een van de aller
sterkste spelers van Hongarije is, zijn de grote tij
den van 'de thans 52 jaar oude grootmeester voor
hij. Hij komt ook veel minder in grote toernooien
uit als voorheen en de vermoeidheidsverschijn
selen in de wedstrijden waaraan hij wél meedoet
doen zich vaker voor. Dat Szabo niettemin ook
nu nog tot grote prestaties in staat zou kunnen
zijn leren de resultaten van spelers die ouderzijn
dan hij: Botwinnik (56), Najdorf (57), Reshevskv
(56) en Keres (53). Voorwaarde is echter wel, dat
hij zich weer vaker onder de deelnemers van be
langrijke toernooien moet bevinden.
In het onlangs gehouden kampioenschap van
Hongarije.werd Szabo gedeelde 3e tot en met
vijfde, tezamen met Bilek en Delv, maar achter
Forintos en Portisch. In deze wedstrijd speelde hij
de volgende fraaie partij.
Wit: SZABO. Zwart: POLGAR, (Boedapest
1969.)
Klassiek Damegambiet.
I. d2—d4. d7—d5 2. c2-c4.e7-e6 3. Pb!-<^
PgS—f6 4. c4xd5 (De grote mode. Oude variante!
ais 4. Lg5, Le7 5. e3, 0-0 6. Pf3 komen tegen
woordig zelden voor.)
4.«6xd5 5. Lel—g5. Lf8-e7 6. e2-e3, c7-c6 7.
Ddl—c2, Pb8-d7 8. Lfl-d3,0-0-9. Pgl-e2
(Velen geven hier aan 9. Pf3 de voorkeur om na
9.Te8 10.0-0, Pf8 met 11. Tabl de beroemde
"minderheidsaanval" op de damevleugel te be
ginnen.)
9-..Tra—e8 10. 0-0. Pd7-f8 II.Tal-el
(Deze geheimzinnige torenzet vormt de inleiding
van het plan om te zijner tijd door f3 en c4 tot
een actie in het centrum over te gaan.)
IIg7—g6 12. f2—f3, Pf8-e6 13. Lg5-h4,
c6—c5!?
(In beginsel een goed plan maar de tactische uit
voering is niet nauwkeurig. Nodig was eerst 13. ..H
a6 om de nu volgende uitval te verhinderen.)
14. Ld3-b5!.Te8-ra
(Tot pionverlies leidt' 14Ld7 15. Lxd7, Dxd7
16. Lxf6. Lxf6 17. dxc5, Pxc5 18.'Tdl.)
15. d4xc5, a7—a6 16. Lb5—a4, Pe6xc5 17. Tel-dl
(Ook nu richt wit zijn strijdkrachten op de kwets
bare zwarte damepion.)
17. Lc8—e6 18. Pe2-f4. Ta8-c8
(Zwart kan pionverlies niet meer verhinderen
maar hij hoopt nu nog in troebel water te kunnen
vissen.)
19. Lh4xf6, Le7xf6 20. Pc3xd5, Le6xd5 21.
Pf4xd5, Lf6-e5 22. f3—f41 (Dwingt zwart tot een
beslissing: op 22. Dxb2? 23. Dxb2, Pxa4 volgt
24. PfSf. Kh8 25. Dal.)
22. LcS—bS
De opgave van de week: op welke wijze dwong
Szabo in de diagramstelling de winst af?
De oplossing komt in de volgende rubriek.
(POLGAR)
(SZABO)
De stand was:
Wit (Werle): Kf2, Dc5, Td8, Le5. pionnen c2, f4,
f3. h2;
zwart: (Lundin): Kh7, Da6, T«4, Lb2, pionnen
b4.17. *7. h3.
Wit won als volgt: 31. Td8-h8f!. Kh7-g6 (31.
Kxh8 32. Df8t en mat.) 32. f4-f5f!, Kg6-e5 (JI.
Kxf5 33. Ld4f). 33. Dc5-e7f. f7-fl> (33.
Kxf5 34. Th5f of 33Kg4 34. Th4f. Kxf3 1#.
Th5j en mat 34. De7xg7f en zwart gaf het op.
Het stuivertje wisselen tussen Jan Casemier en
Andreas Kuyken in het kampioenschap van Zwit
serland viel dit jaar ten gunste van dc eerste uit.
Wel verloor hij weer (hoe kan het anders) een
punt tegen Rambosson, maar van de beide par
tijen tegen zijn rivaal wist hij de tweede in zijn
voordeel te beslissen. In deze ontmoeting leek
Kuyken niet zo scherp te spelen als gewoonlijk,
waardoor hij reeds direct aa de opening in moei
lijkheden verkeerde. Hieronder de bizonder inte
ressante partij, waarin Casemier een weldadige
igressiviteit vertoont:
Wit: J. Casemier; Zwart' A.' Kuyken; Basel,
26-4-1969.
I. 32-28 16-21; 2. 31-26 18-22; 3. 37-32
11—16; 4. 41-37 7-11; 5. 28-23. Deze centrum-
doorstoot, de "Springer-contra-attaque" wordt in
de prille fase van het door zwart gekozen "RS"
niet als bizonder gunstig beschouwd. Zwart speelt
echter niet zeer scherp tegen: 5. 19x28; 6.32x23
13-18?
Beter is, eerst de beschikbare tempi uit te spelen:
(1-7) 46-41 en nu (13-18) 35—30 (18x29) 34x23
(20-25) waafna zwart de witte voorpostpositie
kan vastleggen. In dé -partijvariant kan dit juist
niet. 7..46-41 18x29;. 8.'34x2'3 1-7; 9. .40-34
20-25; 10. 44-40 14-19; AÏ wordt het inklem-
men tussen beide zwarte vleugels zeer moeilijk,
met zijn laatste zet verspeelt zwart hiervoor zijn
laatste kans. Consequent was (14-20). 11. 23x14
10x19; 12. 50-44 9-13; 13. 34-29 15-20; 14.
29-24! 20x29; 15.33x24 19x30; 16.35x24 12-18;
17. 39-34 5-10; Beter is (21-27) daar 37-31
weerlegd wordt door (22-28) 31x33 (13-19)
24x22 (17x50). Op andere voortzettingen volgt
(27—31) en zwart heeft zijn ingeknelde rechter
vleugel bevrijd.
18. 43-39 3-9; 19. 48-43 7-12; 20. 40-35
10-14; 21.44-40 13-19; Nog steeds is de flank-
voorpostaanval door (21—27) weinig belovend 22.
24x13 8x19; 23.38-33 2-8; 24.42-38 9-13; 25.
33-29. Ter. voorkoming van (22'—28— waarmee,
zwart weer alle kansen heeft
25. - 19-23. - 29-24 23-28; 27.38-33 21-27;
28. 37-31 4-10; De keus voor zwart was zeer
moeilijk: Hij kan de productiviteit van zijn rech
tervleugel alleen opvoeren door (17—21) 26x17
(12x21). Maar na 31-26! is (11-17) .verboden we
gens 24-20! met winst, want er is geen verdedi
ging meer tegen' 36—31 (27x36) 47—42 (36x38)
43x3! Ook verliest na 31-26: (14-19) 26x17
(19x30) 35x24 (27-31) 36x27 (22x31) 33x22
(18x27) door 49-44 (11x22) 24-19 (13x24) 34-29
(24x33) en 39x17! Het beste na 31-26 is: (4-9)
26x17 (27-31) 36x27 (22x31) 33x22 (18x27). met
voordeel voor wit, maar zwart beschikt over vol
doende verdediging.
(zie diagram)
Na zwarts 28e zet wordt de verdere ontplooiing
van de rechter vleugel door wit geheel belet: 29.
24-20 10-15; 30. 20x9 13x4; 31. 34-30! 25x34;
32. 40x29 4-9; Op (17—21) volgt: 26x17 (12x21)
31-26! waarna (11—17) belet wordt door de dam
36-31 en 47-42 en (8-13) 26x17 (27-31) faalt
op 36x27 (22x31) 36x27 (33x22) 18x27 (17-12!).
33. 35-30 9-14; 34. 30-25-8-1$;'35. 45-40
27-32; Eén laatste' desperate poging. 36. 40-35
13-19?
Aan de lezers hier de opgave: Hoe besliste wit na
de partij en bad zwart een betere voortzetting?
De stand was:
Wit (C Bakker) 28,31,32.33, 35,40,48 f? tt)
Zwart (P. Bcrgsma) 9. 14. 17.1 Vt% il B
(7«>
Zwart had moeten spelen: 2I-26J (35-30)360*
(32x41) 14-20! (30-25) 20-24! (33-29) 24x3»
(28x39) 19-24! en wit staat xeer moeiKjk. Ock m
andere varianten krijgt zwart beduidende winst
kansen, al is een complete analytische winst maf
aan te-.tonen.
Er is nogal wat belangstelling getoond voor'het
biedsysteem van het succesrijke Culemborgse
eerste team. De methode werd door een Ameri
kaans tegenstander "that crazy diamond" (die
gekke ruiten) genoemd en die naam is eraan
blijven hangen. Onlangs is echter besloten dat
dc Nederlandse dames die dit systeem gebrui
ken er de naam van de "Culemborg-Ruiten"
aan zullen geven, daar men het bij gebruik bui
ten de deur (in Oslo, tijdens de Europese kam
pioenschappen) te riskant vindt de naam "Cra
zy" te gebruiken. Want, niet ten onrechte, zullen
sommige tegenstandsters bij verloren partijen
eerder protesteren tegen iets dat zich al als
"Crazy" aankondigt, dan wat onder de onschul
dige naam "Culemborg" wordt opgediend! Ook
hier moet men dus met illusies werken de we
reld wil bedrogen worden.
Hoe sterk illusies in bridge wel kunnen zijn,
herinner ik mij uit een verhaal dat Arie van
Heusden mij vertelde. Toen Kokkes-Van Heus-
den oorspronkelijk hun nieuwe systeem introdu
ceerden, hadden zij er de naam van "Ca-
napó-met-variatiès" aan gegeven. Toen zij met
Krcyns-Slavenburg oefenwedstrijden voor het
Nederlandse team speelden, kraakte Slavenburg
het systeem geducht af - vooral toen de resulta
ten van het oefenende team niet zo goed waren.
Een paar weken later echter begonnen de Euro
pese kampioenschappen en ofschoon Kokkes-
-van Heusden nog precies dezelfde methode ge
bruikten, vertelden zij Slavenburg dat zij- "Nu
het Italiaans waren gaan spelen!" De resultaten
in het toernooi waren ditmaal uitstekend en Sla
venburg heeft nooit meer een woord tégen het
systeem gezegd: ten slotte is "Italiaans" in de
bridgewereld een onaantastbaar begrip!
n
Op zaterdag 2.1 juni starten wij met de Europe
se kampioenschappen te Oslo. In de open (heren-
afdeling "hebben reeds~2^1ai7dcn ingeschreven
en volgens de laatste berichten komen Engeland,'
Italië, Frankrijk, Zwitserland, niet roet hun
sterkste teams althans niet met hun sterkste
spelers. Dat zou dus betekenen dat Nederland
een fraaie kans heeft op de zo begeerde Europese
titel, die weer recht geeft op het meespelen aan
de wereldkampioenschappen. Het minste wat
daar echter aan Nederlandse zijde voor nodig is,
is een sterk spelend Nederlands team en daarvan
is momenteel geen sprake. Maar wat niet is, kan
misschien nog komen en teamcaptain van Calcar
doet in elk geval het mogelijke om de spelers tot
oefenpartijen te laten komen. Onze Nederlandse
dames hebben het in hun afdeling betrekkelijk
moeilijker en hoewel juist zij ditmaal eindelijk
eens "boven de helft" zullen kunnen komen, is de.
vorm-van-de-dag van sommige speelsters weinig
hoopgevend.
In de open afdeling kan men naiuurlijlc altijd'
voor grote* verrassingen komen te suan. U iota- i
b.v. helemaal niet gek behoeven op te kijkeo,
wanneer een outsider als Denemarken, Polen of
■Spanje ineens zeer hoge ogen blijkt te kunnen
gooien.
Ook Zweden, met zijn immens arsenaal aaa
jong talent, kan een lastige tegenstander blijken
te-zijn. Deze jeugdige ScandinaviCrs schuwen het
gevaar-niet, waarvan een aardig voorbeeld uit do
wereldkampioenschappen 1966 te Amsterdam:
V 10
CB95
O 10 3
•H V 10 5 4 2
d A 9 6
10 6 4 3
O H V 9 6 4
3
Noord gever, NZ kwetsbaar. Zuid opende in
derde hand met één schoppen OW" pasten
noord antwoordde met twee klaver zuid .twee
Sansatout noord drie Sansatout.
Tegen drie SA komt west uit met schoppen vijf,
op tafel (noord) wordt de tien gelegd en het is
aan u (oost) om uw tegenspelplannen kenbaar te
maken.
Fü.
HORIZONTAAL:
1. vis
5. sukkel
11. zoogdier
15. ondoorschijnend
17. zoon van Priamus
18. plaatsin Brabant
19. rivier in Azid
21. kledingstuk
22. bolletjes
23. jongensnaam-
24. boom
26.. Bijbelse figuur
27. indien
28. zoogdier
30. duistere zaak
31. plaats in-Overijssel
33. bergplaatsen
35. nabootsing
38. reeds
40. godin
41. bouwland
43. plaats in Friesland
44. plaatsbepaling
45. lichaamsdeel
47. rustplaats
49. Engelse drank
50. gedbrfd
51. zoogdieren
52. windrichting
53. soort brief
55. maat
-56. aanhef op circulaires
'57. uitroep
59. drank
60. dierengeluid
62. voorzetsel
63. niet doen
65. scherts
67. godheid
68. bij elkaar wonenden
69. ogenblik
71. spoedig
72. blank
73. teer
75. vloerbedekking
77. Bijbelse figuur
79. godin
81. aard
83. handvat
84. orgaan
86. bundel schoten
87. stuk gereedschap
88. aantekenen
89. zangorgaan
VERTICAAL:
1. kledingstuk
2. sieraad
3. vogel
4. scène uit komische film
6. voorzetsel
7. muziekinstrument
8. bepaalde golfslag
9. boom
10. vreemde munt
11tijdperk
12. op de grond aangekomen
13. voorname
14. wapen
16. steen
18. maat(afk.)
20. reeks
22. brandstof
25. doorgang
26. koeiemaae
29. bevel
31- indien
32. de heren der scheppii
34. deel van Nederland
36. gelijke
37. hemellichaam
39. plaats in Groningen
41. plaats in Drenthe
42. man
44. plaats in Limburg
46. omroepvereniging
47. Bijbelse figuur
48. Europeaan
49. baan voor balspel
54. korting
57. voorzetsel
58. godheid
60. delen van het g.
61. lichaamsdeel
63. kosten
64. vangtuig
65. titel
66. herrit
67. deeg'
70. zacht paars
71. overblijfsel
72. bron
74. verbinding
76. muziekinstrument
78. afscheiding
79. muziekinstrument
80. voor
82. hoop
84. sportterm (afk.)
85. noot
