go gold spur
'n geweldige sigaret
namenó
d@ di
Leren
EEN KUNSTMATIG OOG
VOOR DE BLINDE
Drink lang; drink fris
ze...zeznn er weer!
Mini-jurkjes uit Zweden
Aardappel
is laat
„Meisje-loos" vindt navolging
Gooi de pan
maar weg
Anderen
Super-ei
Aanval
HET BROEK-PAK IS „IN"
Tieners
Jersey wacht in
spanning
Mary Guess (115)
vindt de wereld
slechter
NOORSE HANDELSVLOOT
TELT VEEL VROUWEN
U moppert misschien wel eens jp
Miesje, die zo slordig en brutaal is,
of op Jantje, die zo lui is en zoveel
kleren slijt. En dat is uw goed recht.
Miesje en Jantje moeten desnoods
met ernstige aanmaning goede men
sen worden.
Maar bedenk, zelfs als Pietje zitten
blijft, dat dit niet het eind van alles is.
Op dit plaatje zijn boer en zus Suzie
(15) en floger (13) Baily, zo te zien
aardige kinderen. Maar beiden bevin
den zich in de plaatselijke gevangenis
te Parkersburg (V.S.) wegens moord
op hun moeder en tien broertjes en
zusjes. Zij staken hun ouderlijk huis in
brand, met deze ontzettende gevol
gen
ADVERTENTIE
OSLO, (Noorwegen) De liefde schijnt een valkuil te zijn voor meisjes, die
carrière willen maken in de machinekamer of aan dek van een koopvaar
dijschip. U kent het liedje van: „daar was laatst een meisje loos, dat wou
gaan varen als lichtmatroos". Maar het eindigde met een pak ransel.
Oude zeebonken bromden en een matrozenpastoor was geschokt, toen twee
22-jarigc blondines een jaar geleden aanmonsterden op een grote tanker als
dekknecht en hulp in de machinekamer.
Olaug Braa, de dekknecht en Björg
Lillian Kareliussen, voegden zich bij
ongeveer 4 000 andere jvrouwen, die op
schepen van de reusachtige Noorse han
delsmarine werken als marconisten,
hofmeesteressen, kokkinnen en hoofd -
stewardessen.
„Beiden wisten al spoedig achting af
te dwingen door hun bewkaamheid.
Zij waren echt goede matrozen" ver
telde kapitein Sverre Aamodt, inspec
teur-bemanningen van rederij Onstad te
Oslo, eigenares van de 81 000 ton me
tende „Astrid".
Maar de eerste varensgezellinnen
vonden ook hun geluk aan boord.
Juffrouw Braa, die na slechts zes
maanden om haar bewkaamheid tot
lichtmatroos werd gepromoveerd, trouw
de met een bevaren matroos met wie
zij aan boord kennis had gemaakt en
het paar besloot de zee de rug toe te
keren en zich aan land te vestigen.
Juffrouw Kareliussen, die haar ge
liefde in dé machinekamer vond, ver
loofden zich met een van de machines
ten, die het niet leuk vond dat zijn toe
komstige vrouw karweitjes moest op
knappen als het schoonmaken van enor
me zuigers en het repareren van olie-
pompen en dus besloot ook Björg af te
monsteren en in Noorwegen op haar
toekomstige bruidegom te wachten.
Maar er komen andere meisjes en
het is mogelijk, dat een van hen op
zekere dag als kapitein op de brug staat
of als hoofdmachinist over de machine
kamer regeert. „Onstad Shipping" heeft
op het ogenblik vijf vrouwelijke dek-
knechts en machinekamerhulpen aan
boord van drie van zijn moderne tan
kers.
Kapitein Aamodt, zelf een veteraan
van de open zee, verklaart, dat hij on
danks de critici zal doorgaan met zijn
„operatie-zeemeisjes".
Wijzende op het priodieke tekort aan
zeelieden op de handelsvloot en op het
goede werk, dat duizenden andere vrou
wen doen op zee, geeft Aamodt
uiting aan de overtuiging, dat een meis
je het in de machinekamer of aan dek
tegen een man kan opnemen.
„Wij hebben aan boord van onze mo
derne schepen geen behoefte aan ruwe
zeebonken, wij hebben intellect nodig"
zegt Aamodt. „Meisjes zijn betrouw-
FLENSBURG De hen „Lolly" van
een kippefokker in Flensburg (West-
Dld) heeft dezer dagen de vakwereld
in verbazing gebracht door een ei
van 115 gram te leggen. „Dat is se
dert mensenheugenis niet gebeurd",
zo riep een deskundige, volgens wie
de zwaarste eieren zo'n 60 gram we
gen, toen hij het ei zag.
Lolly, zelf blijkbaar ook geschrokken,
kwam pas twee dagen later weer
van haar stok.
ADVERTENTIE
baarder dan jpnge jongens en zij kun
nen bovendien goed werk doen op het
terrein van de verzorging aan boord."
Een van de felste aanvallen werd ge
daan door Olav Andreas Do viand, pas
toor van de Noorse zeeliedenkerk in de
grote Nederlandse oliehaven van Aruba
in de Caraïbische Zee.
„Zou u, meneer Aamodt, uw eigen
dochter op een boot laten aanmonste
ren als edekknecht? Ik weet dat u dat
niet zoudt doen", aldus Dovland in een
krantenartikel. „Ik ben van mening,
dat het idee van meisjes als dekknecli-
ten een decadent verschijnsel in het
culturele en bedrijfsleven van Noorwe
gen is."
Aamodt maakt zich met een schou
derophalen van zijn critici af, maar hij
geeft toe, dat Dovland sommige van de
geïnteresseerde meisjes kan hebben
afgeschrikt.
CHICAGO Mary Guess heeft maan
dag een sigaar rokend haar leven
overzien en gezegd dat de wereld
slechter wordt en dat zij er weinig
van moet hebben.
Zij vierde haar verjaardag toch met
een feestje en zei: „Ik wil zolang
mogelijk leven.'
„Ik zal leven zolang Hij wil dat ik
leef", zei de kwieke negerin. „Ik bid
elke avond en als ik 's nachts wak
ker word dank ik Hem dat ik nog
leef."
Mevrouw- Guess aanschouwde in 1854
het levenslicht te Mazoo City in Mis
sissippi. Zij herinnert zich van de
burgeroorlog echter^ niet meer dan
wat haar moeder haar ervan vertelde,
den". Haar tweede man, James
Haar eerste man overleed „lang gele-
Guess, blies 40 jaar geleden de laat
ste adem uit. Haar enig kind werd
slechts 2V2 jaar oud.
Zij woont thans in een bejaardencen
trum in Chicago. Het hoogtepunt
van het verjaardagsfeest werd ge
vormd door een telegram van de
president en mevrouw Nixon.
„De wereld is slechter dan ooit",
meent mevrouw Guess. „De mensen
worden steeds gemener en ik geloof
niet dat God ervan houdt, en waar
God niet van houdt daar houd ik
niet van."
>w
„Tot dusverre hebben we geen klach
ten over de meisjes aan boord. Ze wer
ken goed" zegt Amodt en hij legt er de
nadruk op, dat de meisjes aan een
streng onderzoek worden onderworpen,
voor ze een baan krijgen „omdat we
geen meisjes willen hebben, die denken
dat dit alleen maar leuk is."
Zijn grootste probleem is, de meisjes
te houden. „Tot dusverre hebben we ze
in geen hogere rang dan die van licht
matroos. Ik heb de indruk, dat ze net
doen als verpleegsters. Als ze de nodige
opleiding hebben genoten, lopen ze weg
om te gaan trouwen."
Harris Gregersen, de directeur van
het scheepvaartbureau te Oslo, waar
elk jaar duizenden zeelieden af- en aan
monsteren, is op grond van betrekke
lijk weinig desbetreffende vragen om in
lichtingen van meisjes van gevoelen,
dat baantje als dekknecht en machine
kamerhulp weinig aantrekkingskracht
voor hen hebben, maar hij legt er de
nadruk op, dat de duizenden meisjes die
op schepen van de Noorse handelsvloot
van 20 miljoen bruto ton werken, over
het algemeen geen groot probleem vor
men. Slechts een zeer gering aantal
meisjes is op de zwarte lijst geplaatst,
hetgeen betekent, dat ze wegens slecht
gedrag van de schepen van de Noorse
koopvaardijvloot worden geweerd.
Op 1 januari van dit jaar stonden on
geveer 9.200 zeelieden met inbegrip
van 3.710 buitenlanders op die zwar
te lijst.'
Maar de Noorse regering houdt spe
ciale financiële gegevens betreffende
de meisjes bij. Gedurende'de vijfjarige
periode van 1963 -1967 heeft zij meer dan
een miljoen kronen (140.000 Amerikaan
se dollars) betaald voor de terugreis
naar huis van 1.162 vrouwen, die op zee
zwanger waren geworden.
MssSP
Sinds november van het vorige jaar
werkten aan boord van Noorse schepen
3.921 vrouwen, onder wie 486 buiten
landse, hoofdzakelijk uit Denemarken,
Zweden en Finland, maar ook uit Duits
land, Groot - Brittannië, Nederland,
Frankrijk en Italië.
Volgens de Noorse wet moet een va
rensgezellin op z\jn minst 20 jaar
zijn, maar op het ogenblik werken 119
tienermeisjes op schepen met speciale
vrijstelling. Meer dan 1300 meisjes zijn
tussen de 20 en 24 jaar oud. Bovendien
zijn er nog 87 vrouwen van boven de 60.
Hoe is de verhouding tussen mannen
en vrouwen aan boord van een koop
vaardijschip?
Vele van de dames zijn getrouwd of
verloofd met officieren en bemannings
leden van hetzelfde schip, andere zijn
ongehuwd, zoals b.v. Maija Vesterinen,
een 24-jarige studenten uit Salla in het
noorden van Finland.
Maija wilde in haar vakantie de we
reld zien en monsterde aan als stewar-
des op een 8.000 ton metend Noors koop
vaardijschip dat een geregelde vracht-
dienst naar Zuid-Amerika en terug on
derhoudt. „Mijn broer heeft me gewaar
schuwd. Hij dacht blijkbaar dat ik in
zo iets als een harem terecht zou ko
men, maar ik heb aan boord een kleine
wereld gevonden, waar hard wordt ge
werkt en discipline, orde en wederzijds
respect heersen", zei zij.
„Ik had vaak horen praten over „ru
zie en dronken matrozen". Mijn erva
ring is, dat de meesten van hen hard
werkende aardige jongens zijn. Ik ge
loof dat een meisje op een schip de
zelfde achting van de zeelieden onder
vindt, als waarmee een meisje op het
land door de mensen wordt bejegend.
Het hangt per slot van rekening van
de meisjes zelf af", zegt zij.
Het broekpak is „in". Het is'jeugdig en warm en voor sommigen ook
flatteus. Dit exemplaar is van niemand minder dan het befaamde „huis"
Dior. Het is van licht rose flanel. Het jasje is zonder kraag en met opgestikte
zakken. Men draagt er een rose shantung blouse en stropdas bij.
m m as— - 1 1 wi^w>iwwwiwii <iiiMii>i iii iii nnii ümi
Een unieke operatie, waarbij de chi
rurg bijgestaan werd door een
fysioloog, werd in 1968 uitgevoerd in
het Addenbrookes Hospitaal in Cam
bridge (Eng). De chirurg bracht klei
ne eiectroden in de hersenen van een
blinde patient. Nadat deze op de juis
te plaats waren, liet het medisch
team zeer kleine stroomstootjes .er
door heen gaan. De uitwerking daar
van was dat de patient punten en
beelden in licht waarnam.
De artsen zijn natuurlijk zeer voorzich
tig met de gevolgtrekkingen omtrent
dit experiment voor 'de toekomst.
Maar 't team en andere wetenschaps
mensen die met hen op hetzelfde on
derwerp werken, hebben duidelijk ge
maakt dat dit mogelijk kan leiden
tot de ontwikkeling van een minia
tuur televisie camera, direct met de
hersenen verbonden, die als een
ST. HéLIER In het plaatsje St.
Hélier op het Britse kanaaleiland Jer
sey is enige deining ontstaan over het
feit dat de 21-jarige Maria Zelia Ba
tista een kind heeft gekregen. Dat mag
daar niet als de moeder ongetrouwd
is, en volgens een oude wet moet de
övertreedster het eiland verlaten.
Maria komt uit Madeira, maar durft
er niet terug te keren, vanwege de
schande. Zij is ai twee jaar op Jer
sey, waar zij werkt voor een fabriek
je van wollen goederen.
Haar baas wil haar graag in dienst
houden en velen op het eiland vinden
dat men Maria niet mag wegsturen.
Reeds gaan lijsten rond en is er een
petitie ondertekend door 5000 mensen
die willen dat Maria niet wordt gede
porteerd.
Eigenlijk is zij al een beetje door de
mazen van het net heengegaan. De
wet zegt namelijk dat een ongetrouwd
vrouwspersoon dat een kind verwacht,
onmiddellijk het eiland moet verlaten.
Maria's baby was er al een dag toen
de autoriteiten het ontdekten.
Jersey wacht in spanning, en ook de
vele vakantiegasten leven mee. Er is
door de burgers van St. Hélier een
fonds gevormd voor Maria, zodat zij,
als zij mag blijven, niet ten laste komt
van de schatkist.
kunstrpatig oog voor de blinde zal
kunnen werken.
Het uitgebrachte apparaat vooral de
platina elektroden, is zeer kostbaar
en uiterst gevoelig samengesteld. Het
doel is nog zeer ver weg. Maar het
begin is er. Een van de grootste pro
blemen is nog te weten hoe de her
senen contrast ontdekken in he.t ge
zichtsveld van de levende wezens,
hoe een zenuwcel in de hersenen de
rest van het zenuwstelsel kan over
bruggen dat het de lichte zijde van
iets donkers of de donkere zijde van
iets lichts weergeeft.
Hij belde aan toen ik juist voornemens was een welverdiend
oogje dicht te doenmaar dat kon hij ook niet weten.
In elk geval was ik achteraf blij dat ik toch maar even die negentien
treden was afgedraafd, want hij was alleszins de moeite waard.
Niet dat hij er zo buitenissig uitzag. Geen lange vette haren, geen slordig
sikje of kroezende ringbaard, geen bloemetjesbloes en geen heupbroek.
Gewoon maar een, verwaaide krullenkuif boven een verlegen jongensgezicht,
en een knap windjack boven natgeregende broekspijpen. Onder zijn arm
knelde hij een kartonnen doos, en ik verwachtte half en half, dat hij mij
vriendelijk zou verzoeken voor een stuiver zijn kijkdoos te bewonderen.
Maar die leeftijd leek hij mij toch wel te boven.
Nee, dan eerder van de jaren om leerling te 'zijn van een of andere tak
van voortgezet onderwijs, nog niet veel verder dan de aanvangsklas,
en verlegen maar dapper op pad voor zijn schoolclub of sportvereniging.
Het was'niet zo heel ver ernaast, en die ontdekking vergoedde
ruimschoots het gemiste rustkwartiertjeStil laten begaan en eens kijken
wat 'er uit de bus kwam. Hij plantte de doos op de stoep, lichtte
het deksel eraf en keek mij aan, met, naar ik meende, weinig vertrouwen
in zijn eigen talent als vrijwillig marskramer.
Zou mevrouw wel iets willen kopen ten bate van het dierenasiel?
Dat werd te klein, ziet u, en moest nodig verbouwd worden. En de beesêm
moesten ook nieuwe hokken hebben.
Lieve mensen, wat heerlijk. Een jongen van zijn slag die zijn vrije
uren tussen de schoolbel van vieren en de avondboterham van zessen
besteedde aan het welzijn van afgedankte honden en loslopende poezen.
Die zelf in zijn helderblauwe ogen iets van de aandoenlijke
hulpeloosheid van zijn beschermelingen weerspiegelde.
Het was maar een klein assortiment dat hij aan te bieden had en dat
voor mij nog weinig bruikbaar. Alleen een theelepeltje was aardig
acceptabel, en een beschermd dier was weer eens wat anders dan een
stadswapen of een bloem. Voor negen kwartjes en twee dubbeltjes
werd een exemplaar met een wat somber (geen wonder) poezen-borstbeeld
mijn eigendom. Maar laat ik nu alleen die twee dubbeltjes nog rijk zijn:
kon hij misschien een tientje wisselen?
Wat een vraag, beet ik meteen mijzelf toe. De goeierd was kennelijk
pas op pad, en het noodlijdend asiel stuurde zijn colporteurs toch niet met
een tas vol wisselgeld op stap. Het speet ons beiden meer dan we zeggen
konden, maar goede raad was duurder dan ooit sinds de BTW.
Als hij misschien nog eens terug kon komen. Hij stapte berustend met
zijn doos het hek uit, en het ging mij voor hem nog meer aan het hart
dan voor zijn honden en poezen. v-
Langs de deuren leuren lijkt mij toch al zo'n deprimerende bezigheid.
En wie weet hoe ver de brave jongen moest kuieren eer hij dat tientje
verzilverd had. Gelukkig kwam juist de bakker het dagelijks witje
bezorgen, en bleek rijkelijk van kleingeld voorzien, zodat ik de
teleurgestelde dierenvriend nog juist kon beroepen, kon terugwenken.
Ik schonk hem de overwinst van een gave nieuwe rijksdaalder ten bate
van woefwoef en mauwmauw, en nam de lepel met de mistroostige
kattekop opgelucht in ontvangst.
Alvorens de deur te sluiten stelde ik hem, uit macht der gewoonte,
de vraag die nu wel wat zonderling aandeed Gingen hij en zijn kornuiten
nu zomaar voor dit goede doel op stap? Hadden zij niet iets meegekregen
om zich te legitimeren? (Had hii ooit wel dat rare woord onder ogen
gehad, tenzij als muizeval in het dictee op het toelatingsexamen?)
Maar wacht evenmet een resoluut gebaar rukte hij uit de binnenzak van
het windjack een kaart te voorschijn, en stelde mij die met enige trots
ter hand. Ik vernam daaruit met genoegen dat houder dezes, leerling
van klas 1-c der Lagere Technisch School alhier, toestemming van
de burgemeester onzer gemeente had om voorwerpen ter verkoop aan
te bieden, ten bate van het noodlijdend asiel voor noodlijdende dieren
Bravowaarschijnlijk wandelden dus tot kinderenbedtijd alle lagere
technische pupillen van de klassen één a, b en c en vervolgens langs
's heren straten ten bate van het te nauw behuisde, onbehuisde dier.
Ik wenste hem van ganser harte veel succes, en verwees hem naar enige
adressen, waarvan ik vermoedde dat zijn doos er een asbak of een
sleutelring lichter zou worden. Omdat er een poes achter de ramen
of een hond op de voordeurmat lag.
Hij bedankte met iets meer vrijmoedigheid, en stapte opnieuw weg door
het tuinhek, een aandoenlijk onhandig achterneefje van de barmhartige
Samaritaan. En achter hem zag mijn wat mistige blik die lange rij van
trouwhartig jongvolk wandelen: v.et. loten, met collectebussen, met
kalenders, met pakken wafels, met rollen closetpapier zelfs.
„Allemaal belangeloos bedelend voor hongerige of zieke of dakloze,
maar in elk geval hulpeloze medeschepselen, kinderen of dieren om
het even, dichtbij of aan de andere kant van de aardbol,
van allerhande huidskleur en haarvacht.
Vaak onbekend maar tenminste, de hemel zij dank, niet onbemind.
En zolang die jeugd blijft lopen behoeven wij ouderen niet te wanhopen.
mmm
ADVERTENTIE
t^eestdagen zijn gezellige dagen. Bij
die gezelligheid hoort een feeste
lijk drankje. Zowel voor meneer (die
vaak nog rijden moet) als voor me
vrouw (die 't stuur desgewenst over
neemt) komen de longdrinks steds
meer „in". De „recht-op-en-neer" en
ook de cocktail vallen gauw te zwaar,
zodat de longdrink, die pit heeft en
toch verfrist, steeds meer wordt ge
prefereerd.
De gastheer want hij zorgt immers
voor de drankjes die het goed met
zijn gasten meent behoort enkele mix
recepten bij de hand te hebben. Als
iemand om een „Cuba-Libre" vraagt
of om 'n „Spoetnik" moet hij zonder
blikken of blozen het lange glas met
de juiste hoeveelheden vullen.
Als geheugensteuntje hieronder nog
even de mix-recepten.
Cuba-Libre: vul 1 borrelglas mét rum,
met ijsblokjes in 't hoge glas,
dit met cola opvullen,
schijfje citroen op de rand.
Spoetnik: vul l borrelglas met bessen
jenever,
doe er een V2 glaasje dry gin bijt
^schepje suiker, wat citroensap,
'dit flink schudden,
schijfje sinaasappel op de rand,
kersje en 't glas met Up opvullen.
IJs-Brand: vul een borrelglas met whis
ky, wat blokjes ijs in het glas
opvullen met sinaasappelsap,
schijfje sinaasappel op de rand.
Fantast: een borrelglas gin in het glas,
snippers ijs erbij, opvullen met Sinas
en 'n schijfje citroen op de glasrand.
De verantwoordelijke gastheer dringt
er bij zijn vrienden niet op aan
„sterk" te drinken, als ze nog achter
't stuur moeten. Vaak met hun gezin
bij zich! Brrr...
Hij heeft deze mix-recepten achter de
hand:
Oto-Cocktail: mix 2 delen sinaasappel
sap met 3 delen tomatensap. Snufje
zout, beetje citroensap, blokjes ijs.
Na 't schudden serveren.
Free-Start: schenk het longdrinkglas
vol Cola, en zet 'm een hoed op van
slagroom met gehakte hazelnoten er
op!
Voor de kinderen een tractatie:
Gletsjer: een goed gekoelde Cola in 't
lange glas, een ijsje er bovenop (uit
'n pakje of fluks snel zélf gemaakt),
schenk limonadesiroop erover heen.
zuigstangetje erin lepeltje ernaast!
Uit Zweden
nylon.
komen ze, deze „mini-kleertjes" uitgevoerd in kleurig lak-
Een van de bezigheden, die de mees
te huisvrouwen een slecht humeur be
zorgen is het schoonmaken van pan
nen. Maar in een rozige verte kondigt
zich het tijdperk aan dat dit onplezie
rige en tijdrovende karwei geheel kan
worden vermeden: men gooit de pan
na gebruik in de asemmer!
Een van de grootste ondernemingen
op het stuk van de verwerking van
aluminium neemt thans in de Verenigde
Staten proeven met kookgerei, dat maar
éénmaal gebruikt wordt. Het bestaat
uit een permanente houder van alu
minium. Daarin wordt een vliesdunne
in de houder passende „binnenpan" ge
plaatst, eveneens van aluminium ver
vaardigd, waarin het maal gekookt, ge
bakken of gebraden wordt. De gehele
„apparatuur" verschijnt op tafel. Na
afloop licht men de „binnenpan" uit
de houder en werpt haar weg. Han
gende een onderzoek naar de reacties
van de Amerikaanse vrouw, dat thans
op grote schaal wordt gehouden, is de
ze nieuwe vinding nog niet in de han
del en de prijs is ook nog niet openbaar
gemaakt.
DEN HAAG In het zuiden van het
land beginnen de aanvoeren van aard
appelen van de nieuwe oogst op gang
te komen. Het gaat echter nog om zeer
kleine hoeveelheden. Het belangrijkste
Nederlandse teeltcentrum van vroege
aardappelen ligt in Noord-Holland in
Grootebroek en omgeving.
Er zijn enkele telers die, aangelokt
door de hoge prijzen van dit moment,
zijn begonnen om wat aardappelen te
rooien, maar van een aanvoer van be
tekenis is toch nog geen sprake.
Dat duurt nog wel minstens een
week. De aardappelen van de nieuwe
oogst zijn laat dit jaar. Het verschil
met het vorig jaar bedraagt ongeveer
10 dagen. Op het ogenblik worden er
hoge prijzen voor dit produkt betaald.
De veilingprijzen lagen begin deze
week tussen 75 en 90 cent per kg.
Zodra het aanbod toeneemt zullen
deze wel snel dalen. Toch wordt verr
wacht dat de aardappelen dit jaar
duurder zullen blijven dan het vorig
jaar, toen ze dikwijls beneden de kost
prijs verkocht moesten worden. Er
was toen een groot aanbod van aard
appelen van de oude oogst in juni en
juli.
Thans zijn de aardappelen van de
oude oogst voor een groot deel ge
ruimd en die er nog zijn worden ook
duur betaald. Het areaal vroege aard
appelen in ons land is kleiner dan het
vorig jaar. Dat is ook een gevolg van
de slechte teeltresultaten van 1968.
Aangenomen wordt dat het areaal ten
opzichte van 1968 met ongeveer 10 pro
cent is ingekrompen. De startfl van het
gewas is redelijk.