De „familie mens" houdt gemoederen van wetenschap al jaren bezig Wedvlucht vanaf Orleans Verrassende ontwikkeling in het veteranentoernooi Sparta won ook tweede duel in F. Beyer-serie AVieg van Mensheid stond waarschijnlijk in Afrika Mensheid maakte lange tocht door de tijd Jagn Kerkdienst Anjercollecte Geheim Nevelen Afrika door Adriaan P. de Kleuver Graf Overvleugeld Ongeluk liep nog goed af DOVO-Boxal wordt overgespeeld DOVOGVVV Strafschop Schutters in actie Cafés langer open Collecte voor Rode Kruis had mooie opbrengst Resten DINSDAG 17 JUNI 1969 door Adriaan P. de Kleuver Utt het duister van de oertijd treedt het wezen mens tot ons. Alle dogma's en stellingen die het kerkelijk tuchtrecht de gelovigen oplegt ten spijt is de we tenschap in de opmars. De geschiedenis van de mensheid wijkt totaal af van datgene dat ons de eeuwen door voorgeschoteld werd. Het is nog maar enige decennia geleden dat de mensen van oude stam de naam Darwin hoorden noe men en meteen maar met een leugen, die van „hogerhand" gecreëerd werd, op de gemakkelijkst denkbare wijze in slaap gesust werden. Darwin" zou leren dat de mensen van de apen afstammen. Dat is rond uit gezegd een leugenachtige verdraai ing van de woorden van deze grote ge leerde geweest. Darwin heeft slechts gezegd, dat het hem voorkwam, dat de mens én de mensapen wel eens een zelfde voorouder gehad konden heb ben! Daarbij ging hij uit van de ana tomie van beide primaten mens en mensaap. Er is nooit gezegd, dat c mens van een aap afstamt. Door nie- man. Een geleerde zal wel wijzer we zen. En toch! Hoe treffend zijn de uiterlijke en inwendige kenmerken tus sen een mens en een chimpansee! Of ik dan wél ..geloof" in zo'n af- stammingsreeks? Niet direct. Maar dat de mens eens een ongelooflijk primitief wezen geweest is staat voor mij als een paal boven water. Dan zitten wij tóch midden in de problemen! De op de Bijbel stoelende religies stellen ons een mensenpaar voor dat direct al volledig „mens" was. De wetenschap ontdekte dat er een hele keten van menstypen geweest is waaruit na veel „geëvolueer" de huidi ge mensentypen ontstaan zijn. Stelt men het zo, dan volgt daaruit de logische gevolgtrekking dat blanke Europeanen totaal andere voorouders gehad hebben dan zwarte negers uit Afrika en Chinezen en Mongolen weer andere voorouders dan Amerikaanse Indianen en een Maleiër onafhankelijk van een blanke Europeaan uit eigen voorouders geboren werd, die hem Ma leiër doen zijn. Dat nu is het wat Dar win in zijn „Origin of species" bedoelt als hij schrijft over het ontstaan vah de diersoorten. Het was in de achttiende eeuw dat Linnaeus als een moderne Adam het gehele rijk der levende natuur, voor zover die hem bekend was, met def tige latijnse namen ging tooien. Lin naeus deed toen iets dat in feite de hele religieus denkende Westerse we reld op de kop had behoren te zetten. Die in de academiestad Harderwijk werkende Zweedse geleerde bracht de »ens netjes onder in zijn systeem als zoogdier en wel bij de primaten. In dit systeem is de mens de evenknie van de apen. Dat functioneel de mens een zoog dier is, dat kon er wel mee door. De bevruchting, voortplanting en het zogen is bij mensen volledig hetzelfde als bij varkens, koeien, konijnen, muizen en apen. Nog was er geen vuiltje aan de lucht. De tegenstand begon eerst toen er in bodemlagen van ijstijden fossiele resten van echte mensentypen gevonden wer den en onverholen werd vastgesteld, dat deze mensen circa 20.000 jaar geleden in Zuid-Frankrijk en Spanje geleefd hebben. Toen men met Neandertalers van 100.000 tot 150.000 jaar geleden op de proppen kwam. toen moest na zyn dood die arme Darwin het kunnen. Men ging een aanhanger van de evo lutiegedachte een „darwinist" noemen dat sprak men dan even neusoptrek kend uit als of men het had over iemand die beerputten leeg maakt. Geleerden leven in een ivoren toren voor een groot deel van de mensheid. Buiten het hoger onderwijs en de laat ste decennia ook middelbaar en nu ook mavo-onderwijs hoorden de ..ge wone" man en vrouw nooit iets over al die geweldige ontdekkingen. Een deel van die geleerden vonden dat het toch maar parelen voor de zwijnen werpen zou worden. Maar men rekende toen noch niet met de waarde die het goed kope pocketboek zou toebedeeld wor den. Voor een daalder weet men al héél wat af van evolutie en erfelijkheid. Mijn kennismaking met de proble men der evolutie stamt reeds uit mijn jeugd. Nooit zal ik vergeten hoe een groot geleerde mij toen ik zeventien jaar was het zevenmaands-embryo van en mensenkind toonde en daar naast het evenoude embryo van een chimpansee plaatste. Er is dan geen aanwijsbaar verschil. Ik wil de mens niet naar het niveau van het dierlijke naar beneden halen. De mens blijft bóven wat hem het meest nabij staat, de aap, maar er zijn onbetwist wel parallellen. Alléén al onze wijze van voortplanting en het volkomen identieke groeiproces van 'n menselijk embryo en dat van ieder •nder zoogdier bepaalt onze plaats: bij de primaten en in het rijk van de zoogdieren. Functioneel zijn wij beslist dier mét de dieren. Dit heeft niets met religie te maken. Let wél dat ik het nog steeds over de functie van het menselijk „die- renlichaam" heb. Als alle dieren dan het produkt van een evolutieproces zijn, dan ook de mens. Mij zijn religieuze stromingen bekend die het eerste nog wel willen erken nen. maar de mens? Neen, dat is een apart geschapen wezen. Maar ter zake! De mens kan veel. Men kan de diepste temperaturen be reiken en onvoorstelbare elektrische energieën opwekken, maar het leven zelf is nog een onontwarbaar geheim. Het begrip tijd is even raadselachtig als het leven. Op allerlei manieren heeft de mens heid getracht tijd en leven aan een substituut te binden. Maar het bleef bij het mytheverhaal dat overgeleverd werd tot de mens het schrift „uitgevonden" had en de overlevering vastgelegd kon worden. Scheppingsverhalen en zondvloedver- halen komen niet alléén voor in onze Bijbel. De Indianen van Amerika zo goed als de inboorlingen van Malakka, de negers van Afrika en de volken rond het oude Beloofde Land hebben soortgelijke verhalen en buiten de stich ter van het mormonendom in Amerika, Joseph Smith (die en passant de poly gamie maar instelde) is er nooit een zinnig geleerde geweest, die aan een mogelijk contact van het oude joodse cultuurvolk met de merkwaardige In dianen van Noord-Amerika, Midden- Amerika vooral ook en zéker niet met de „tropische" Indianen uit het Ama zonegebied ook maar dacht! Het begrip tijd is gebonden aan de menselijke cultuurvormen. Voor de „tijd" uitgevonden werd. wat was er toen. Men neemt maar gauw aan wat als onveranderlijk dogma opgeld doet, maar hoe verging het mannen als Gal- lileï en Copernicus. De roomse kerk voelde de fundamen ten wankelen en was maar wat rap met het veto. En dié kerk staat nog onwankelbaar; reformatie en contra reformatie ten spijt. Maar daar weet men dan ook van méégaan met de tijd. En onze stoere dr. H. Colijn dan! Heeft hij soms als een paus de leer van evolutie en geologische tijdsbepa ling geweerd van de Vrije Universiteit? Evenmin als dit van de Rooms-Katho- lieke Universiteit gedaan is. Het zou van hopeloze kortzichtigheid getuigen als men erkende thesen naar het rijk der fabelen ging verwijzen. Onbestaanbaar. Tijd en evolutie zijn geen problemen meer. Het zijn feiten van de eerste orde. En daarin kreeg de mens een plaatsje. Wij verbeelden ons zo veel, maar ons zijn als denkend wezen is als een zandkorrel qp het strand en een tikje van de eeuwigheid. De mens als denkend wezen (homo sapiens) kan men misschien een dikke 20.000 jaar toemeten. En de mens als een zich be- wustwordend wezen mogelijk een goe de 100.000 jaar. Wat maken 20.000 ja ren, ja zelfs jaren uit op de 100.000 miljarden jaren dat onze aarde reeds „bestaat". Dan bedoel ik de stenen aardkloot. moest zien te brengen. Wat ik bedoel is dat men van een zo onvergelijkbaar boek vol wijsheid en waarheid nooit, maar dan ook beslist nooit de papieren paus mag maken. De Bijbel is geen encyclopedie en nog minder een boek dat antwoord geeft op alle wetenschappelijke pro blemen. Tenzij ja tenzij men alles botweg afwijst. Niet wél luisteren naar wat knappe koppen hebben weten te achterhalen. Ook wat het wezen homo betreft. En dan dit: wat ter wereld staat ons nader dan onszelf. ,In een vorig artikel stelde ik het zó dat er méér Adams en Eva's ge weest zijn. Dat ieder recent ras wel een eigen Adam en Eva gehad zal hebben. Dat kan nu eenmaal niet an ders. Men moet het „rassenvraagstuk" niet te simpel stellen. Misschien is de ..superioriteitstheorie" van het „blan ke ras" wel oorzaak van de rassen haat Ons is steeds aangepraat dat „die anderen" maar heidenen waren. Dan ga je over tot overschatting van het blanke ras. Beethoven zou over ons het hoofd schudden en met klem herhalen de woorden uit de „negende" dat een maal alle mensen broeders zullen zijn. Hoe vér staat de mensheid nu van dat ideaal af. Vandaar dat de jonge paci fisten van nu met spandoeken door al le straten van de wereldsteden gaan met dezelfde oproep van Beethoven: „Wordt toch éllen eikaars broeder" Vréde... en nooit meer oorlog. De ge middelde leeftijd van het geslacht ho mo loopt toch al zo schrikbarend te rug. De dageraad van de mensheid'is om geven door de nevelen van de oertijd. En toch kan uit wat aan de aarde is toevertrouwd, vrijwillig of onvrijwillig, een schat aan gegevens worden bijeen gebracht. Omdat de wetenschap nu eenmaal tot taak heeft het verleden te reconstrueren. Wat men vindt blijft nooit ter plaat se achter. Dat gaat naar de weten schappelijke instituten om grondig be studeerd te worden. Men zegt wel eens 'n uiting van Jan Publiek die ik best begrijpen kan dat men niets heeft aan die ouwe troep. Wat kan het je schelen wat er vroeger geweest is. Nou, dan kan ik geen beter advies geven de Bijbel die U in huis heeft maar met de vuilniswagen mee te geven. En dan schrikt U vanzelf op. Dat is je reinste Godslastering zegt men. Maar ik be doel het ook niet zo, want onze Bij bel is een rijk boek vol ideeën die men iedere minuut maar in de praktijk Nieuwsgierig geworden zal men vra gen: waar stond dan de wieg van de mensheid? Vermoedelijk in de warme Afrikaanse landen. Zelfs Darwin is héél schroomvallig gekomen tot het plaatsen van de mens in het evolutie proces. Tenslotte gaf de natuurlijke staat van zoogdier de doorslag. Zelfs een Linnaeus stelde dat zo voor. Het gaat er dus om de gemeen schappelijke afstamming van mens en mensaap vast te stellen. Waren de voorlopers van de mens dan méér mens en die van de apen méér aap? Voor zo ver wij thans weten is dat de juiste these. De fossiele hominioidea zijn schaars vertegenwoordigd. Het oudste vondstenmateriaal is vrij onvol ledig. Eerst een miljoen jaar geleden duiken schepselen op die de naam „menselijk" toegedacht kunnen wor den. Dat zijn dan de Australopithecinen van Zuid-Afrika. Het belangrijkste kenmerk voor deze „menselijkheid" is het gebit. In het geval van deze hominioiden zijn de kiezen „menselijk" vlak. Ook in Chi na vond men echt menselijke kiezen van dit type. De antropoloog herkent onmiddellijk of wat voor hem ligt van een kominioïde, een aap-mens, afkom stig is of van een anthopoïde, een mens aap dus. Een opmerkelijke vondst was die van Mary Leakey in Tanganyika van een wezen dat de naam Zinjanthropus boisei kreeg met zéér grote echt men selijke kiezen. De schedelinhoud van deze oer-typen was nog niet de helft van die van de moderne mens. Dan komen wij op bekender terrein. In grotten op Java vond onze Neder landse geleerde professor Dubois in de jongere Trinillagen de welhaast klas siek geworden Pithecantropus erec- tus, de „rechtopgaande aapmens van Java". Hoe schrokken in 1891 onze voor ouders op dat daar zo maar die „Dar winistische" aapmens op de proppen kwam. Daar was dan het gegooi in de glazen. Het werd een storm in een glas water. Het „geval" verhuisde naar een brandkast in een Nederlands universiteitsinstituut (Utrecht) en er was voor jaren stof om in wetenschap pelijke kringen over te debatteren. De wetenschap was inmiddels zo ver gevorderd dat de paleonthologen elkaar er niet meer over in de haren vlogen. Dat de mens een deel is van de evo lutiereeks had men leren aanvaarden en zo werd die tussen 500.000 en 200.000 jaar geleefd hebbende Pithecantropus gezien als een menselijk wezen. de-mens is voor mij nog iedere dag een raadsel. En tevens is het ons grootste probleem. Met dat al drong het geslacht homo steeds verder op naar het noorden. En dat werd één tak van de stamreeks noodlottig: de Neandertaler. Er is in Europa reeds een soort Pithecantro pus gevonden bij Heidelberg. Gelijk met de Atlantropus uit Al giers, waarvan primitieve vuistbijlen werden aangetroffen naast grote en grove onderkaken, moet de Heidelberg- mens geleefd hebben. Deze laatste had nog wel een erg primitieve kaakvorm, maar het gebit is van een recent men sengebit vrijwel niet te onderscheiden. Dan is er het probleem rond de sche del van Steinheim en en de onderkaak van Montmaurin. De schedel uit een groeve bij Steinheim in Württemberg afkomstig is al lang niet meer zo „vlie dend" naar achteren als bij de Java- aapmens en men rekent deze dan ook bij de in 1856 in het Neanderthal bij Düsseldorf in het Rijnland ontdekte uitgestorven mensengroep: Homo Nean- derthalensis. Deze rekent men inder daad bij de „echte" mensen. In Europa waren de Neandertalers zeer verbreid. Het klassieke type met de zware bovenoogse beenwal en een aan de onderkant enigszins afgeplat achterhoofd. Van deze mensen kent men nu complete skeletten, die steeds in grotten werden aangetroffen met over blijfselen van mammoet, holebeer. rendier etc. Ze leefden tot voor 5.000 jaar terug ongeveer als nu de Eskimo's. Van deze Neandertalmens is het oudste graf dat wij kennen gevonden in de grot van Le Moustier en men denkt dat bij deze begrafenis enig ri tueel te pas is gekomen. De houding is als van een slapende; de beste stenen werktuigen en naar men aanneemt ook voedsel werd hem meegegeven voor de lange reis. Wij staan bij dit graf niet alleen bij de mens uit de dageraad van zijn be staan. De gedachte aan ontwakend re ligieus besef laat ons niet los. Bij ons was de Neandertaler de ijstijdmens bij uitstek en leede zelfs in Drente en ook in Zuidoost-Utrecht, zoals reeds in een vorig artikel behandeld is. Het moe ten wat logge, door de knieën geknikte typen geweest zijn. Feit is dat van hun bestaan geen andere sporen dan been deren en zéér primitieve werktuigen overgebleven zijn. Zo maakte de mensheid een lange tocht door de tijd. Het is mogelijk dat ons verre, verre voorgeslacht de Nean dertalers 'nog gekend heeft. Maar of er een vermenging heeft plaats gehad weet men niet. Die pre-sapienstypen ontwikkelden zich tot de Homo spaiens, waarvan prof. dr. Von Koenigswald zegt dat het de mens is met het ruime voorhopfd en de minder ruime opvat tingen. Inderdaad is sapiens als met rede begiftigd wezen weinig meer dan een relict van een eens oerkrachtig wezen. Wij steken de kin vol trots vooruit en al die pro-typen hadden niet zo'n kin. Door de eeuwen heen is ons gezichts vermogen verzwakt en ons gebit heeft niets meer over van de eens krachti ge molaren die in staat waren rauw vlees te vermalen. Op de morgenhoogte van de mensheid verscheen het mensenras van Cro-Mag- non. Dat is onbetwist ons bloedeigen voorgeslacht. Het is boeiend hoe dit ras alle minder toegeruste mensenras sen overvleugeld heeft. Het leerde zich aanpassen doordat het verstand zich ging ontwikkelen. Op een keer greep een man een scher pe steen en begon in een rotswand te krassen. Die krassen bij elkaar gingen iets voorstellen. Een dier! Wat moet die man gedacht hebben? Vermoedelijk is het zo dat hij door het afbeelden van een bepaalde diersoort macht over zo'n dier wilde krijgen. Een magische han deling dus. Of daarbij religieus besef een rol mee- Een schilderij van de Tsjech Burian van het leven van de Neanderthaler. De reconstructie kan als geslaagd wor den beschouwd. Zo moeten deze men sen wel hebben uitgezien. speelde is moeilijk te zeggen. Het gods besef is bij de oudste bekende cultuur volken ook aan het groeiproces van de cultuuruitingen gebonden. Zo trad dan uit de Zuidfranse en Spaanse grotten Homo spapiens de wereld in. Die mens ging voor zichzelf grotten bouwen, pa leizen en kastelen, huizen en flats, maar wij bléven grotbewoners. Een wonder lijke gedachte. KESTEREN Zondag vond een aan rijding plaats op het Waldeck Pyrmont- plein te Kesteren. De heer W. v. B. uit Ingen rijdende uit de richting" Opheus- den wilde het plein recht oversteken. Daar de chauffeur een motor komen de uit de richting Rhenen niet gezien had, kon een botsing niet worden voor komen. Het liep met blikschade af. OPHEUSDEN De leden van de Opheusdense postduivenvereniging had den op de vlucht vanaf Orleans over een afstand van ruim 527 km 123 dui ven meegegeven, welke gelost werden om 5.45 uur met NNO-wind. De sterke wina maakte dat de duiven niet zo snel konden vliegen, want de eerste duif die in Opheusden binnen kwam was van de gebr. Van IJmeren in de tijd van 16.11.10 uur, met een matige snelheid van 842.02 m per minuut. Dat de vlucht niet zo'n snel verloop had be wees ook 't feit dat de laatste duif van de combinatie Kerkstra en Schaap pas tegen de avond geklokt kon worden om 19-50.34 uur, een snelheid van 623.60 m per minuut. In rayon 3 afdeling oost waren in totaal voor deze vlucht meegegeven 675 duiven en hierin waren de gebr. Van IJmeren als 7e geklasseerd, nog altijd een goed resultaat. De uitslag van de vereniging was als volgt: 1. 5.30 Gebr. Van IJmeren; 2. 21.29.32 Combinatie Roodbeen en Huibers; 3. 6.18.22 O. de Wit; 4. 28.34.39 Combina tie Kerkstra en Schaap; 7. 12.26.35 T. Verwoert; 8. 13.36 C. Verwoert, 9. 10. 15.17.19.20.25 D. Lindner, 11.16 H. J. Cornelissen, 14.82.38 J. van Neerbo§; 23 J. Prijs; 24 A. v.d. Kolk; 27 M. v.d. Pol, 31 G. de Wit; 37 G. J. v. Holland. Reconstructie van het hoofd van de Neanderthalmens (links van het ge laat, rechts van de schedel). Het dierlijke was èl meer geredu ceerd. Maar echt van mens spreken kon men nog niet. Evenmin als van de mens van Peking, dat een Chinese Pit hecantropus die reeds als jager in de gematigde zone was doorgedrongen en die in tijd van voedselgebrek op jacht ging op soortgenoten. De vondsten wij zen duidelijk in de richting van kanni balisme. Alle grote beenderen zijn stuk geslagen om 't merg er uit te halen en bij alle schedels ontbreekt de directe omgeving van het achterhoofdsgat, waardoor zeker de herseninhoud gele digd werd. Men ziet maar dat „mensen- eterij" zo oud is, als de mensheid zel ve. Werkelijk de mensheid „hééft" het allemaal nog niet. Wat dan niet? De humane instelling jegens de ander. Zo nu en dan slacht men delen van de mensheid af. Die zet men dan bij op eregraven. Maar wat voor eerbaars er zit in 't massale vernietigen van de me- Reconstructie van het hoofd van de Cro Magnon mens (links van de sche del, rechts van het gelaat). VEENENDAAL Er heeft zich een verrassende ontwikkeling voorgedaan in het Yeenendaalse veteranentoernooi, dat deze week zou worden afgesloten. DOVO heeft bij de commissie voor het veteranenvoetbal geprotesteerd naar aanleiding van het duel dat vorige week vrijdagavond werd gespeeld tegen het team van Boxal. De doelverdediger van Boxal bleek, zoals men later ontdekte, ver beneden de leeftijd die vermeld staat voor deelname aan het toernooi. De commissie heeft het protest van DOVO aanvaard en er is besloten dat de wed strijd moet worden overgespeeld. Dat zal morgenavond gebeuren, om half acht op het sportpark „Panhuis". Indien DOVO het duel met Boxal wint volgt daaruit dat het alsnog een beslissingswedstrijd moet spelen tegën VRC, om uit te maken wie er nu eigen lijk zal uitkomen in de finale tegen Veenendaal. Het gevolg is dat de voor vrijdag vastgestelde finale mogelijk zal moeten worden uitgesteld, waar voor dan de beslissingswedstrijd in de plaats komt. Voorlopig zal echter eerst het duel met Boxal gehouden moeten worden, waarbij het de vraag is of het Boxal-team opnieuw in staat is om DOVO te bedwingen. Ondanks alle verwikkelingen werd gis teravond toch de wedstrijd om de der de en vierde plaats van het toernooi gespeeld. DOVO kwam daarin tegen over GVW te staan en won met 20. Al in de eerste helft kreeg DOVO wat meer scoringskansen dan GVW, dat zich echter vooral door Herman Schui- lenburg, uitstekend verdedigde. Tot aan de rust bleef een doelpunt uit maar na de hervatting .ging DOVO regelrecht op de overwinning af. Na ruim 10 minuten loste Anton van de Berg vanaf de lin kervleugel een schot waarop GVVV- doelman Van Rotterdam zich finaal ver keek (10). Nauwelijks vijf minuten later was het 20, toen de ver opgedrongen DOVO- aanval de bal over de doellat liet dan sen en tenslote in he GVVV-doel werk-t OPHEUSDEN Ook de 2e wedstrijd in 't kader van het Frans Beijer cup toernooi tegen Bennekom is het Spar ta gelukt een 4-0 zege te behalen. Deze zege was volkomen verdiend. Sparta speelde een goede wedstrijd en was zeer, gevaarlijk voor het doel. met aanvallen geheel van uit de achterhoe de opgezet. Bennekom speelde in het veld goed. maar miste een afwerker in de voorhoede (de dagen van de ge broeders Lieftink zijn voorbij). Sparta miste doelman Van Eist wegens een ongeval, maar zijn vervanger Wevers deed het zeer goed en stopte zelfs nog een strafschop. In de 3e minuut van de wedstrijd had Sparta al succes kunnen boeken maar het harde schot van Huibers vloog rakelings over de lat. Sparta bleef aanvallen en zette de achterhoe de van Bennekom onder druk. Toch kreeg Bennekom kansen, maar het miste een afwerker om die in doelpun ten om te zetten. In de 8e minuut had Sparta succes. Een voorzet van rechts van v.d. Kolk kwam goed voor het doel en ditmaal was het Huibers die raak schoot (1-0). Even later kreeg Schaap een kans uit een voorzet van v.d. Kolk maar hij was te haastig en schoot over. De laatste 10 minuten voor rust kwam Sparta weer sterk opzetten. Eerst miste Gerritsen een kans uit een corner, maar even later deed hij het beter door een voorzet van v.d. Kolk in te schieten via een been van een der Bennekomse verdedigers (2-0). Na rust was het weer Sparta dat aandrong en Gerritsen zag zijn schot in de 6e minuut al tegen de paal be landen. De terugspringende bal werd door Schaap echter ingeschoten (3-0). In de 16e minuut was het weer Schaap die scoorde (4-0). Bennekom trachtte de bakens wel te verzetten en aanvallen kwamen er ge noeg maar de Sparta-defensie bleef paraat. Toch kwam Bennekom nog op een tegenpunt, toen Van Kleef eens goed mikte en keeper Wevers kansloos liet 4-1. Bennekom had nog een goede kans, toen het een strafschop toegewe zen kreeg wegens ongeoorloofd aan vallen van de tegenpartij. Van Kleef plaatste zich achter de bal en schoot in maar doelman Wevers dook in de goede hoek en greep de bal klemvast. Met Sparta in de aanval floot scheiwk rechter Van Rossum uit Wamel vo^" de laatste keer en had Sparta ook de 2e wedstrijd in dit toernooi gewonnen. te. Ook in de resterende tijd kwam GVW niet verder dan verdedigend spel, want DOVO bleek in de slctfase duidelijk sterker. Vooral Maas Stomp- horst kreeg een aantal prachtige sco ringskansen. Hij slaagde er evenwel niet in daarvan met succes gebruik te maken, mede door de goede verdedi ging van GWV, Juist voor een regen bui zou gaan losbarsten beëindigde de goed leidende scheidsrechter Schoe- man de wedstrijd. Woensdagavond gaat het toernooi dus verder met de wedstrijd DOVO Bo xal. VEENENDAAL In kerkgebouw Veeneind zal woensdag 18 juni ds. Vos man uit Rijssen preken. De kerkdienst begint om 19.30 uur. SCHERPENZEEL Dc leden van de Scherpenzeelse schietvereniging schoten vorige week de volgende resul taten op de buitenbaan. M. Berendsen 90, P. E. Engelenburg 89, A. C. van Dusschoten 88, B. Geefshuizen 88, H. Berendsen 87, A. van Eist 87, C. Val kenburg 86. E. v. d. Werk 86, W. van Leuveren 85, A. Valkenburg 84, H. van Ginkel 83, J. ten Broek 83, J. Overeem 82, A. Blanken 82, J. la Bastide 82, A. J. Bookelman 82, J. Koudijs 81, T. Rus- tenhoven 80, J. Koot 79, K. Schepel 78, H. W. Navest 77, A. van Garderen 77, H. Pater 76, G. Gesjes 74, A. Witten berg 73. VEENENDAAL Ingevolge een ge meentelijke verordening mogen de daarvoor in aanmerking komende ho recabedrijven in de maanden juli, au gustus en september langer geopend zijn. De nieuwe regeling maakt het moge lijk het sluitingsuuV op werkdagen maandag tot en met vrijdag te ver schuiven tot 0.30 uur. Dit tijdstip blijft voor de zaterdagavond gehandhaafd op 23.30 uur, terwijl de desbetreffende be drijven op zondagavond tot 24.00 uur geopend mogen zijn. SCHERPENZEEL De jaarlijkse collecte van het Ned. Roode Kruis heeft opgebracht f 2.778,; het vorig jaar was dit f 2.559,-. Verder deelde het bestuur van het Rode Kruis afdeling Scherpen- zeel mee dat mevrouw Van Ginkel en de heer P. Dijkstra deze week een reis maken met de Henri Dunant. Op vrij dag 11 juli zal de afdeling Scherpenzeel van 't Rode Kruis weer een avond ver zorgen voor de Henri Dunant in Utrecht. Men heeft aan de muziekver eniging Ceacillia verzocht om medewer king. UTRECHT Traditiegetrouw zal dit jaar weer omstreeks de verjaardag van Zijne Koninklijke Hoogheid Prins Bern- hard in ons land de Anjercollecte wor den gehouden. De opbrengst van deze collecte komt ten goede aan de Anjer fondsen. zelfstandige afdelingen van het Prins Bernhardfonds. Deze opbrengst wordt gebruikt voor het verstrekken van subsidies ter sti mulering van het culturele leven. Het Provinciaal Anjerfonds Utrecht heeft in 1968 bijna f 100.000.- aan bijdragen toegekend aan plm. 70 verenigingen en instellingen in de provincie Utrecht, waaronder muziek- en zangverenigin gen, jeugdorganisaties, toneelverenigin gen en bibliotheken. Ik moge voor de a.s. Anjeractie weer een beroep op u doen. Bëdenk dat het gaat om uw zaak: „Tua res elgitur". Er zal worden gecol lecteerd in de periode van 23 juni tot 6 juli. Mr. C. Th. E. graaf van Lynden van Sandenburg, voorzitter van het Provinciaal Anjerfonds Utrecht.

Digitale periodieken - Gemeentearchief Veenendaal

De Vallei | 1969 | | pagina 5