Zei mijn collega: „Ik wou wel
eens een Drum van je proberen.
Mag ik zo vrij zijn?"
Mooi dat het niet bij die ene bleef.
Nou zitten d'r veertig
in... dus ik dacht:
je gaat je gang maar.
Goeie kans dat-ie
morgen zelf een pakje
Drum bij zich heeft.
héle beste halve zware.
Wie als
loodsbediende wil
beginnen, moet
een hekel hebben
aan saai werk!
Slechte woontoestanden in
het hartje van Parijs
FINANCIËN en ECONOMIE
VAN GEND LOOS
HYGIËNE LAAT VEEL TE WENSEN OVER
Slachtrunderen en
kalveren goedkoper
Varkensprijzen
5 cent omhoog
Bendix leent
a 8%
Onderbezetting
Duiker
KNTU ziet weer
licht
VEENENDAAL
hi de lente loop!
iedere Nederland
met molentjes
Huisje en flats
Kleine „schuld
Nauwgezet
Onherkenbaai
Gepeupel
Waterhoogten
éi
s
MAANDAG 23 JUNI 1969
Mag ik zovrij zijn?
Drum
Q 176
Voor saai werk is er in het vervoer
geen plaats. Komt U maar kijken in de
goederenhal van Van Gond Loos.
Het in- en uitgaande vervoer brengt heel
wat afwisseling met zich mee. U doet
dan dit, dan weer dat. Werk dat U on
getwijfeld goed ligt. U bent vrij man en
werkt plezierig samen met een klein*
groep vaste collega's. U zult best ht
spreken zijn over het forse loon, de
waarderingspremies en alle andere ex
tra's, die bij een modern bedrijf als Van
Gend Loos flink aanzetten. Komt U
eens praten.
Toeslagen bij ongeregelde diensten bijzonder
goede pensioenregeling vrije bedrijfskleding
vrije zaterdag elk jaar een aantal binnen
landse treinreizen (ook voor Uw vrouw) tegen
half geld waar nodig reiskostenvergoeding.
Bent U boven de 18? Win dan zonder enige ver
plichting meer informatie in. U kunt hiervoor
alle werkdagen - behalve 's zaterdags - terecht bij
Stationsplein 4, telefoon 08385-10012
(NVO) Weliswaar is
Nederland niet het enige
land waar men windmo
lens heeft gebouwd, maar
niettemin kan men zeg
gen, dat de molen een
der meest typerende
bouwsels is in Nederland.
„De tulp, klomp, en mo
len", schreef een Engel
se journalist in de jaren
twintig, „maken Neder
land tot een bezienswaar
dig land!"
Wij nemen die eenzijdi
ge uitspraak beslist niet
voor onze rekening, want
Nederland geeft heel wat
mooiere dingen te zien
dan klompen, tulpen en
molens. In den vreemde
echter worden de drie
door die Engelse journa
list genoemde beziens
waardigheden nog steedi
als „echt Nederlands"
beschouwd. De Neder
landse propaganda voor
meer vreemdelingenver
keer is in dit opzicht mis
schien wel een beetje
mede-verantwoordelijk.
Hoe dat zij, de „Neder
landse molen" leidde kort
geleden tot een in Neder
landse oren wel wat won
derlijk klinkend tafel-
speechje.
In Los Angeles (Cali-
fornië) bood een Ameri
kaanse zakenman een
aantal van zijn Neder
landse vrienden een diner
aan. De Nederlanders
spraken allemaal tame
lijk goed Engels. De
gastheer kende geen
woord Nederlands. Toch
wilde hij zijn gasten ver
rassen met een korte toe
spraak in hun taal. Hij
riep daarom de hulp in
van een kennis wiens va
der vele jaren geleden uit
Nederland naar de Ver
enigde Staten was geëmi
greerd. Die kennis had
thuis wel Nederlands ho
ren spreken en kende
daarom die taal een heel
klein beetje.
Hij was graag bereid
om de Amerikaan te hel
pen. En zo kwam het vol
gende toespraakje tot
stand, dat de Amerikaan
se gastheer hield ter ver
welkoming van zijn Ne
derlandse zakenvrien
den:
„Lieve vrienden, Uw
mooi land ik zag in de
jaar 1955. Genoeg jam
mer het was in win
ter. In lente Holland is
veel méér mooi. Voor
dan iedere loop met
klomps. En met tulipen
en met molentjetjes.
Ik U nu lekker te eten
wens... Dank U wel
zeer veel, lieve vriends
van mijn!"
Toen de Amerikaan dat
toespraakje (met een
zwaar accent) had uit
gesproken bij het begin
van de maaltijd betuig
den de gasten luide hun
bijval en bewondering.
Het grote nieuws, dat
zij zojuist hadden ver
nomen, te weten, dat in
de lente alle Nederlan
ders met molentjes lopen,
deerde hun natuurlijk niet
het minst. Juist omdat
geen hunner met molen
tjes liep droeg het bij
tot verhoging van de
vrolijkheid en de stem
ming.
(Van onze correspondent)
mT}uim 53 procent heeft geen bad, geen douche, geen wastafel met stromend
A. water. In een aantal woningen slapen de baby's 'snachts op twee stoelen,
in een koffer of in een kartonnen doos, die men overdag op het buffet plaatst,
omdat het onder de deuren door tocht. De ouders en grotere kinderen slapen
in één bed. In de breedte. Om meer plaats te hebben. Een familie van zes men
sen, van wie vier kinderen, leeft in één vertrek, zonder ramen en slecht ver
licht. De stank van de w.c.'s op de tussenetages, waarvan de deuren steeds open
staan, overheerst in dit vertrek. Tal van mensen, die hier op dienstbodenkamers
wonen, zonder verwarming, zonder stromend water, betalen ux:h nog driehon
derd francs 225 gulden) per maand aan huur. Van de 39.592 mensen, ouder
dan zestig jaar, moet bijna de helft rondkomen met f 4,16 per dag."
Neen, dit is geen bedelbrief voor
hulp aan de ongelukkige bewoners van
achtergebleven gebieden in India, Zuid-
Amerika of Afrika. Dit zijn slechts
enkele zinsneden uit een rapport van
de gemeentelijke sociale dienst over de
hygiënische toestanden in het elfde ar
rondissement van Parijs. In het hartje
van Parijs, gelegen tussen de Bastille,
de République. Belleville, Père La-
chaise en Nation.
Een vriend van mij, die een stukje
grond bezat aan de uitgang van Mar
seille. had enkele jaren geleden vergun
ning gevraagd hierop te mogen' bou
wen. Hij had een prachtig herenhuis
in zijn gedachten, met een riant uit
zicht over de zonovergoten Middelland
se Zee. Hij kreeg toestemming. Maar
zijn huis mocht niet hoger worden dan
één verdieping. Anders zou het niet
harmoniseren met het Provengaalse
landschap. Het huis staat er nu. Het
is kleiner dan hij het zich had voor
gesteld, maar wel veel duurder.
Dezer dagen vertelde hij mij, dat hij
het gaat verkopen. Het gebied, waar
het staat, is door de overheid bestemd
voor het stichten van een satellietstad
van Marseille. Met torenflats van
meer dan twintig verdiepingen hoog!
Dit is een aspect van het leven aan
de Cöte d'Azur.
Zojuist las ik. dat de ontvanger va
de stedelijke belastingen te St.-Etienne
•en inwoonster, wier man in het zie
kenhuis was overleden, een aanmaning
had gestuurd tot het betalen van één
centime (0,7 cent), zijnde het verschil
tussen de werkelijke kosten van de
verpleging en hetgeen door de ziekte
verzekering en door haar reeds be
taald was.
Omdat het bedrag te klein is om het
via een bank- of postinstelling over te
maken, en omdat munstukken niet per
brief verstuurd mogen worden, moest
de vrouw 1.20 franc (bijna een gulden)
uitgeven aan de tram, om haar schuld
te voldoen.
Dit is een aspect van het leven in de
Franse provincie.
Bij een bezoek aan een Frans postkan
toor riskeert men bijzonder lang in de
rij te moeten staan, omdat een postbe
ambte in fraai schoonschrift tal van re
gisters moet invullen voor elke geldin-
zending... Wanneer u in Frankrijk een
ernstige verkeersovertreding begaat,
wees dan niet verbaasd, wanneer de
agent u de namen, geboortedata en be
roepen vraagt van uw mogelijk in
middels overleden ouders. Dit is een as
pect van het dagelijkse leven in Frank
rijk.
Ik vraag me echter af of men zich
moet opwinden over al die aspecten,
of dat men zichzelf geluk dient te wen
sen met een zo nauwgezet ambtenaren
korps, voor wie een centime nog echt
een centime is, voor wie voorschriften
uit 1845 een eeuwige jeugd schijnen te
bezitten en die bedrevener in het regis
seren van menselijk leed, dan in het
verhelpen daarvan zijn? Ik weet het
niet.
Men zegt mij, dat er zoveel belang
rijkere problemen in Frankrijk bestaan
waarbij dit alles in het niet valt. Toe
gegeven!
In dat geval blijft er voor mij echter
de vraag over of al die grotere en be
langrijkere problemen in feite niet de
som zijn van al die kleine dagelijkse
ergernissen en van al die opzettelijke
tekortkomingen.
Mare Blancpain, de sappige kroniek
schrijver van het Parijse leven, be
klaagde er zich enkele dagen geleden
over, dat de Fransen zo onherkenbaar
veranderd waren. Hij haalde daarvoor
enkele alledaagse voorbeelden aan.
Zo was ergens een brommer gestolen.
Een dag later werd hij enkele blok
ken verder teruggevonden in een tuin,
waarvan de eigenaar de moeite nam dit
per advertentie te laten weten. De ge
dupeerde jongeman belde enkele uren
later aan en eiste zijn eigendom terug.
Hij reed daarop weg zonder te bedan
ken.
Zijn vader nam zich nog de moeite
een bedankbriefje te schrijven, namens
zijn zoon. Maar hij weigerde hardnek
kig in te gaan op de suggestie het tien
tje van de advertentie terug te betalen.
Zo was er ook een bende jongeren,
die een tafeltje vrij zag staan op een
terrasje, vlak voor dat een andere ben
de dat ook in de gaten kreeg. Na een
stormloop waren aan de omliggende ta
feltjes drie jurken grondig bedorven,
twee herenkostuums gereed voor de sto
merij en de inhoud van twee damestas
sen, uitgespreid over de grond. Een ou
dere man lag met stoel en al op de
grond. En geen van de jongeren stond
op om te helpen de aangerichte schade
te herstellen of hiervoor zijn veront
schuldigingen aan te bieden.
„De Franse bevolking", zo schrijft
Mare Blancpain, „verandert allengs in
gepeupel". Een misschien wat al te har
de veroordeling, die zelfs in de richting
gaat van een belediging.
En toch ...toch verwonderde me deze
opmerking niet. nadat ik gelezen had,
dat het Witte Huis te Cestas zou wor
den afgebroken, aan het rand van het
bos van Caiet. Het was daar, dat in
de ijskoude februaridagen in het begin
van dit jaar de niet geheel normale
André Fourquet met zijn twee kinderen
twee weken lang door de politie was
belegerd.
Dat huis, waar artsen, journalisten
en fotografen in en uit liepen, maar dat
de politie tenslotte meende te moeten
bestormen en daardoor de man tot een
dubbele moord en tot zelfmoord dreef.
Waarom wordt het afgebroken? Om
dat het van duizenden ouders met kin
deren het einddoel was geworden van
het plezierige zondagse uitstapje en van
het picknickpartijtje.
Duizenden mensen komen er gezel
lig griezelen of zich dom vergapen aan
het decor van een groot menselijk dra
ma.
Dan wordt ook plotseling begrijpe
lijk de gruwelijke geschiedenis, die mij
bij het lezen de haren recht overeind
joeg: In "het dorpje Claie-Souilly, dat
ten noordoosten van Parijs op de natio
nale autoweg nr. 3 ligt, reed een auto
mobilist 's nachts een voetganger aan.
Of hij het gemerkt heeft of niet, weet
ik niet, maar hij reed door. Na hem
zijn er ruim twintig automobilisten ge
weest, die over de voetganger heen ge
reden zijn.
Ik bespaar u de details. Maar het wil
er bij mij niet in, dat niet een van die
twintig automobilisten, helemaal niets
gemerkt zou hebben. Vermoedelijk zijn
er verschillenden om hem heen gere
den, of zijn zelfs gestopt. Maar ziende
in welke staat het slachtoffer verkeer
de zijn zij maar doorgereden, zonder
wie dan ook te waarschuwen.
Want dat zou onherroepelijk tijdver
lies betekenen en gemengd worden in
zaken, waarmee men niets te maken
heeft, maar voor alles niet te maken wil
hebben.
In 1964 kort na een soortgelijk onge
luk bij Versailles, heeft de politie een
dergelijk ongeluk gesimuleerd. Op een
zondag. Zij constateerde, dat vijf auto
mobilisten dwars over het „lijk" reden,
zonder er verder naar om te kijken.
Ruim vijfhonderd automobilisten reden
er rondom heen. maar verminderden
nauwelijks snelheid. Zij vervolgden hun
weg zonder te kijken of het slachtoffer
reeds dood of slechts zwaar gewond
was.
Al deze mensen kwamen terug van
een dagje-buiten. Het enige doel was:
zo spoedig mogelijk thuis te komen.
Een mensenleven schijnt voor hen in
dit geval onbelangrijk te zijn.
En voor wie een mensenleven geen
waarde meer heeft.... Ik verwijs u hier
voor naar de Franse revolutie en haar
guillotine. Wij leerden op school: „En
het Parijse gepeupel woonde deze te
rechtstellingen bij en keek aandachtig
toe naar het vallen van de hoofden".
Daarom vind ik de uitspraak van
Mare Blancpair! misschien overdreven,
maar niet zo heel ver verwijderd van
de werkelijkheid.
De gemiddelde marktprijs voor
slachtrunderen in Nederland is voor de
week tot 19 juni becijferd op f 258,94.
wat vergeleken met voorgaande week
f 5,74 lager is. De gemiddelde EEG-
marktprijs liep met f 3,02 terug tot
f 252,35. De invoer uit derde landen
blijft belastmet de halve heffing die
voor de week vanaf 22 juni onveran
derd is vastgesteld op f 21,03, behou
dens bij invoer uit Argentinië, Uru
guay, Noorwegen en Zweden waar de
heffing is verlaagd tot f 45,72, alles
per 100 kg levend. Uit de ledenstaten
kwam een kleine 600 ton rundvlees ons
land binnen, alsmede 225 stuks leven
de runderen. Uit derde landen kwamen
3400 ton bevroren rundvlees alsmede
950 stuks levende slachtrunderen.
De gemiddelde marktprijs voor kal
veren daalde met f 18,03 tot f 352,03,
terwijl de gemiddelde EEG-prijs met
f 4,41 daalde tot f 359,77 per 100 kg le
vend gewicht. Niettemin blijft de uit
voer van kalfsvlees zich alleszins be
vredigend ontwikkelen. In de week tot
13 juni werd 1894 ton klafsvlees uitge
voerd, waarvan 850 ton naar Duits
land; 773 ton naar Italië en 223 ton
naar Frankrijk. Aan levende kalveren
gingen 663 stuks mestkalveren, 476
nuchtere kalveren en 489 slachtkalve-
ren naar België. Er kwamen 539 le
vende nuchtere kalveren ons land bin
nen, alle uit de ledenstaten van de
EEG.
De inkoopcombinaties en de verwer
kende coöperaties hebben de uitbeta-
lingsprijzen voor de in de week tot 28
juni over te nemen varkens met 5 cent
verhoogd. Men gaat uit van een prijs
van f 3,30 per kg geslacht, voor var
kens van 68 85 kg, eerste kwaliteit op
basis van af-mestbedrijf. Het is voor
al het korte aanbod aan slachtrijpe
varkens dat de verwerkende industrie
noopte tot een verhoging van de prij
zen. Daarbij komt dat de vraag uit
Frankrijk aanhoudt en men ook in het
binnenland met hogere prijzen voor
delen van varkens rekent. In de week
tot 13 juni werden ca. 130.000 varkens
geslacht, dat is ca. 14.000 minder dan
voorgaande week. Uitgevoerd werden
20.646 geslachte en 6912 levende var
kens, waarbij 1672 mestbiggen, alles
met bestemming de ledenstaten van
de EEG. Daarheen ging ook nog ca.
630 ton aan delen van varkens en ca.
470 ton spek. Uit Duitsland kwam o a
65 ton geslachte varkens binnen en 1"<*
ton spek.
(Ongecorrigeerd)
PARIJS Morgan and Cie. Interna
tional sa en Blyth and Co. Inc., op
tredend als leiders van een interna
tionaal consortium, maken bekend dat
Bendix International Finance Corpora
tion een 8 procent obligatielening van
15 miljoen dollar uitgeeft. De koers
van uitgifte heeft plaats buiten de
Ver. Staten en Canada.
Bendix International Finance werd
in 1969 opgericht en is een volledige
dochteronderneming van Bendix Cor
poration, welke de betaling van de
hoofdsom, eventuele premie, interest
en amortisatiefonds onvoorwaardelijk
garandeert.
De netto opbrengst van de verkoop
der obligaties zal worden aangewend
voor investeringen in bepaalde doch
termaatschappijen of vestigingen van
de moedermaatschappij buiten de Ver.
Staten. Tevens zal een deel worden ge
bruikt voor investeringen en deelne
mingen in andere maatschappijen.
Bendix Corp. houdt zich bezig met
het ontwerp, de ontwikkeling en de fa
bricage van produkten en systemen
voor de elektronica-industrie, alsmede
de industrie voor automobielen, ruim
tevaart en diepzee-onderzoek. De uit
gifte van de lening wordt in Neder
land overgenomen door Algemene
Bank Nederland, Amsterdam-Rotter
dam Bank, Mees and Hope NV, H.
Albert De Bary and co, Hollandsche
Bank-Unie en Pierson, Heldring en
Pierson.
RIJSWIJK Aangezien de resulta
ten van Duiker Apparatenfabriek nv,
ondanks een verbetering van de ex
ploitatierekening, nog negatief waren,
moet worden voorgesteld het dividend
over 1968 te passeren en het verlies ad
f 476.000 (v.j. verlies f 657.000) ten
laste van de reserve te brengen. Het
laatste dividend was over 1965 en be
droeg 10 pet.
Over de vooruitzichten voor 1969
meldt het verslag: de orderportefeuil
le is momenteel goed, zodat uit dien
hoofde geen onderbezetting zal optre
den. In behandeling is een engineer-
ingsopdracht voor een afvalwaterrei-
mgingsinstallatie ten" behoeve van een
■h-m'sch vergassmgsproces. die door
een Amerikaans bedrijf in Porto Rico
zal worden gebouwd. De directie meent
dat 1969 met een bescheiden winstsaldo
zal kunnen worden afgesloten.
In 1968 is de omzet van Duiker te
genover 1967 gestegen met negen pet.
De hoofdoorzaak van het negatieve re
sultaat is een onderbezetting. Even
eens waren de geringe marges in de
gasgestookte ketels in Nederland van
invloed. In de toeleveringssector nam
de opdracht op hydraulische appara
tuur voor de nieuwe NF-5 vliegtuigen
van de Kon. Ned. Luchtmacht, die
Duiker in februari 1968 van de Cana
dese vliegtuigindustrie ontving, een be
langrijke plaats in. De eerste appara
ten zijn begin 1969 door de Canadese
en Nederlandse keuringsinstanties ge
keurd en afgeleverd. Met de uitleve
ring van deze opdracht zal het gehele
jaar 1969 en begin 1970 zijn gemoeid.
HENGELO De Koninklijke Ne
derlandse Textiel-Unie, die in 1967 een
verlies leed van f 26 miljoen en in 1968
van f 10,5 miljoen, heeft dit jaar de
mogelijkheid om quitte te spelen, al
dus het bestuur gisteren in de jaar
vergadering.
Het herstel vaq het tweede halfjaar
1968 zet zich dit jaar voort en de re
sultaten tot nu toe beantwoorden aan
de verwachtingen. Wel moet in aan
merking worden genomen dat de loon
kosten aanzienlijk zullen stijgen. vDe
orderportefeuille van de weverijen en
breierijen ligt 25 procent hoger dan
vorig jaar.
De heer D. J. Wissink, voorzitter
van de raad van bestuur, zei dat de
KNTU weer licht aan de kim ziet,
maar dat nam niet weg dat er uit de
vergadering ernstige kritiek kwam over
het in het verleden gevoerde beleid.
Een van de aandeelhouders diende
zelfs een motie van afkeuring in, die
echter geen steun kreeg van de overi
ge aanwezigen.
Maandagmorgen 23 juni.
Konstanz 390 2; Rheinfelden 305 +3;
Straatsburg 338 16; Plittersdorf 488
—.18; Maxau 544 22; Plochingen 170
12; Mannheim 432 27; Steinbach
217 31; Mainz 408 5; Bingen 308 +2;
Kaub 358 +6; Trier 269 —21; Koblenz
343 +5; Keulen 337 +21; Ruhrort 511
34; Lobith 1099 +35; Nijmegen 878
33; Arnhem 880 +26; Eefde/IJssel
410 +10; Dventer 296 +6; Monsin 5464
+6; Borgharen 3945 +31; Belfeld 1078
65; Garve beneden de sluis 500 12.
