Lievelingsgerechten voor vier politici Van bouillabaisse tot kapucijners Vrouw Japanse ambassadeur enthousiast over ons land noc^ Echtgenotes lieten ons even pottekijken Zuidafrikaanse regering wil meer blanke baby's en minder gekleurde Erfelijkheid speelt rol bij bedwateren Koopt U meisjesondergoed altijd een paar maten groter 'voor de groei' Is nu niet meer nodig. Want nu is erTima meisjesondergoed /an elastisch katoen. Past altijd prachtig. En het 'groeit mee'. Geweldig praktisch! CENTRALE VER WARMING IN OPMARS De hoeden van prinses Anne Nederlanders spreken bijna altijd over het weer" Zoon van Tsiang vice-premier H Nagemaakt Gemengde gevoelens Zes tegen één 9 „Blanke" beroepen Runderlappen Twee dagen Zeven kinderen Van alles Overeenkomst Opvallend Erfelijkheid DONDERDAG 26 JUNI 1969 oorde u ooit van de bouillabaisse van mr. H. A. F. M. O. van Mier- lo Het rijsttafelen ten huize van drs. J. M. den Uyl en de voorliefde voor capucijners met veel spek van drs. W. K. N. Schmelzer? Zo niet, dan is nu het woord aan hun echtgenotes. A- Mr. H. A. F. M. Ovan Mierlo uit f ii l Want in mr. Van Mierlo bijvoor- Amsterdam en v,n vrouw: liefheb- bee)d schulh behalve een polHicuS ook bers van knoflook en stokbrood. een fervent maitre de cuisine, die het JOHANNESBURG De Zuidafrikaanse minister van onderwijs, Jan de Klerk, richt tot alle blanke echtparen de oproep: „Zorgt voor meer baby's om uw land sterk te houden". Kortgeleden betoogde De Klerk in het parlement, dat de enige manier waarop dit land in zijn tekort aan arbeidskrachten kan voorzien is, tot grotere gezin nen aan te moedigen. Dat wil zeggen: grotere blanke gezinnen. De Afrikanen worden daarentegen aangespoord tot kinderbeperking. Uni-sex hoed" noemen de Engelsen hoeden zoals deze Spaans-achtige op het blonde haar van prinses Anne. Het is de bedoeling, dat die hoeden zowel door vrouwen als door mannen worden gedragen. Er is waarschijnlijk geen volk dat zich zo bezighoudt met de kle ding van zijn staatshoofd als het Engelse. Wanneer koningin Eli zabeth in het openbaar verschijnt in een toilet dat haar in feite niet zo best staat, dan wordt dat ook hardop gezegd (en geschreven). Met meteen het advies erbij dat zij eens te rade moet gaan bij de Franse couturier Courrèges bij voorbeeld, in plaats van de En gelse hofontwerper Norman Hartnell. Maar het meest besproken op dit ogenblik zijn de hoeden van prinses Anne, nu achttien jaar en populairder dan ze ooit geweest is. „Omdat zij ineens zo anders is dan men van het Engelse hof ge wend was", zeggen de Engelsen. Prinses Anne heeft, waarschijn lijk met voorbedachten rade, de laatste tijd steeds hoeden opge zet die de Londense hoedenont- werpers juist wilden introduceren als zijnde een nieuwe mode. Het zijn vaak een tikkeltje mannelijke hoeden, cowboy-achtig soms, of een beetje Spaans, of gelijkend op petten en jachtcaps. Te dra gen door zowel vrouwen als man nen. Een van de mannen die deze mode mede introduceerden is hoe denmaker George Malyard, ge vestigd in de buurt van Carnaby- street. Hij is niet de man die de hoeden voor prinses Anne levert (misschien omdat hij de hoeden maakt bij de toiletten van haar moeders ontwerper Hartnell?). Maar bij zijn klantenkring horen wel Sophia Loren en Vanessa Red grave, en mannen zoals de Ita liaanse filmster Marcello Mastroi- anni. Cs Fenwicks in Bondstreet heeft razendsnel gezorgd dat er ge trouwe kopieën kwamen van de man-achtige hoeden van prinses Anne: ze zijn er in stro vanaf on geveer 28 gulden. Bij Fenwicks zijn ook kopieën te koop van de hoeden die de hertogin van Kent draagt (zelfde stijl als prinses Anne). Er zijn uiteraard méér winkels en boetieks die de hoeden van de prinses „geleend" hebben en ze worden zowel geleverd aan man nen als aan vrouwen. Er komen zelfs hele families één model hoe den kopen, voor man, vrouw en kinderen. Dat kan dan alleen maar plei ten voor de smaak van de acht tienjarige Britse prinses. Want die hoeden zijn vaak inderdaad heel erg leuk. Het is niet de eerste keer, dat de blanken in Zuid-Afrika worden aange spoord kinderen voort te brengen voor hun land. Een ander lid van het kabi net heeft in 1965 een dispunt ontke tend, toen hij blanke echtparen aan spoorde het volgende jaar voor een baby te zorgen om de vijfde verjaar dag van het land als republiek te hel pen vieren. Statistieken tonen aan, dat aan zijn oproep gevolg is gegeven. In 1965 wa ren 69.000 blanke kinderen geboren en! het volgende jaar 82.543. Het bureau voor de statistiek kan niet zeggen, hoeveel van deze inderdaad „repu- bliekbabies" waren, maar het merkt op, dat het aantal geboorten in 1967 weer terugliep tot 81.635. De oproep van De Klerk Is in „moe derschapskringen" met gemengde ge voelens ontvangen. Meesmuilend zei een lid van de vrouwenclub van de Rand dat de ministers het voorbeeld maar moesten geven. „Het zou een prachtig idee en voorbeeld voor ons allen zijn, als hun vrouwen meer tweelingen en drielingen ter wereld brachten Anderen zeiden, dat de regering, als zij grote gezinnen wil, die dan maar moet subsidiëren. Kinderen verstevigen een huwelijk", zei een spreekster namens een bond van christelijke vrouwen, „maar we moeten meer huizen hebben voor de gezinnen, waarin ze geboren worden". De Klerk wil een nieuw baby-top jaar omdat slechts 19 procent van de bevolking blank is. Bij de eeuw-wende zullen de blanken nog maar 14 pro cent van de bevolking uitmaken als het zo doorgaat en zullen de niet-blan- ken met zes tegen één de meerder heid hebben. Op het ogenblik zijn er 3,6 miljoen blanken, ongeveer 13 miljoen Afrika nen, 1,8 miljoen gemengd bloedigen, die door de regering als „kleurlingen" worden geclassificeerd en 486.000 Aziaten. In sommige kringen ziet men de geboortecijfers als een teken dat het gevaar dreigt, dat de blanken tenslot te geheel door de niet-blanken zullen worden overvleugeld. De vrees hier voor komt in politieke termen tot uiting door vele wetten om de niet- blanken eronder te houden, welke ge zamenlijk de structuur van de apart heid vormen. Het geboortecijfer van de Afrikanen wordt geschat op 50 per 1.000 tegen slechts 23.3 levende geboorten per 1.000 bij de blanken. De geboortecij fers bij de Aziaten en de mulatten zijn eveneens hoger dan bij de blan ken. In Johannesburg en omgeving wor den aan Afrikanen anti-zwanger- schapspillen verstrekt tegen zeer ge ringe kosten. De stad subsidieert een aantal geboortebeperkingsklinieken van de „Nationale raad voor moeder schap - en gezinszorg". Uit gegevens over de groei van de bevolking en de economie blijkt, dat de koopkracht van de niet-blanken zal blijven toenemen evenals de huidige behoefte aan niet-blanke arbeids krachten in vele industrieën. Wetten tot voorbehoud van betrekkingen heb ben ten doel, de blanke arbeider te beschermen tegen concurrentie van de zwarten, maar Afrikanen dringen gestadig door in ..blank werk" omdat er niemand anders is om het te doen. Het Zuidafrikaanse arbeidsbureau schat de vraag naar meer blanke ar beidskrachten op 50.000 man per jaar en meldt dat er slechts 42.500 be schikbaar zijn. Maar de kloof tussen vraag en aanbod bedraagt in werke lijkheid ongeveer 15.500 als de econo mische groei van het land en de eisen van de verplichte krijgsdienst in aan merking worden genomen. „Immigranten aantrekken helpt" zei De Klerk, „maar grotere blanke gezinnen bieden de beste oplossing." A Drs. J. M. den Uyl uit Amsterdam: met vijftien man thuis rond een rijsttafel. liefst kookt volgens de Franse keuken. Hij gebruikt veel kruiden, is gek op knoflook en wanneer de tijd het toe laat maakt hij samen met zijn vrouw graag bouillabasse, Franse vissoep. „En daar doen we dan twee dagen over" aldus mevrouw Van Mierlo. „De eerste dag trekken we bouillon van visafvalprodukten en daarna gaan we aan het werk met de rode poon, de grote garnalen, de inktvis, kabeljauw, schelvis, tarbot, mosselen en noem maar op. Uiteindelijk gaan er nog allerlei kruiden, uien en hopen knoflook in en we eten het met stokbrood". Met „iets geks" kan men bij de heer Van Mierlo altijd terecht, maar ook met een gewone entrecöte, al moet dat vlees dan liefst geroosterd zijn Bij voorkeur maakt de fractieleider van D'66 het zelf klaar op een houts koolvuurtje. Maar dat kan dan helaas alleen wanneer de familie kampeert, want een tuin heeft mr. Van Mierlo rkiet. „Maar ik kan de smaak van op houts kool geroosterd vlees wel imiteren", zegt zijn vrouw: „Het vlees gaat in een minuscuul pannetje met één druppel olijfolie en als dan de hele keuken blauw staat, is het goed". De heer Schmelzer prefereert zijn ka pucijners, „omdat een stevige Holland se pot vaak een goede tegenhanger is van de hapjes die men op ontvangsten en zo krijgt", aldus mevrouw Schmel zer. Zo maakt zij kapucijners klaar met runderlappen, gebakken spek, uien en veel kruiden en gewone witte rijst. Wanneer de familie buitenshuis eet, bestelt haar man graag Spatli, een Zwitsers gerecht waarin kalfsvlees is verwerkt. „Mijn man", aldus mevrouw Schmel zer, „is niet zo'n man die helemaal lyrisch wordt van eten, maar hij eet wel graag ontzettend lekker. En ook iedere dag steeds iets anders". De heer Den Uyl verzamelt thuis nooit minder dan vier, maar meestal tegen de tien of vijftien mensen rond zich aan tafel. Hij is vader van zeven kinderen en wanneer die zeven alle maal thuis zijn, wil er nog wel eens een aantal vrienden en verwanten mee komen. „En als iedereen dan toch thuis is en we toch al een soort familiefeest hebben, dan maken we rijsttafel", zegt mevr. Den Uyl. „Zo heel serieus moet u dat niet nemen, want we experimen teren vaak. We staan dan met zo'n A- Minister ir. WF. Schut uit Rotter dam: geen voorkeur voor een be paald gerecht. vijf man in de keuken, iedereen ver zorgt wat en als het klaar is kijken we de zaak eens ernstig aan en zeg gen: Wel, dat zou best eens echt Chi nees' kunnen zijn". „En verder", aldus mevrouw Den Uyl, „zorg ik een paar dagen van de week voor een doodgewone Nederland se pot en de rest van de week maken we er maar iets mals van. Ik moet zo vaak eten bij koken voor vijf mensen die ineens komen binnenvallen, dat im proviseren en experimenten in dit huis niet vreemd is. Het enige waar ik dan vanuit ga is: als er maar erg veel op tafel staat en erg veel verschillende dingen". Ir. W. F. Schut, minister van volks huisvesting en ruimtelijke ordening, blijkt een man die „van alles houdt". Zelfs zo, dat zijn echtgenote onmogelijk kan vertellen of hij wel voorkeuren heeft en zo ja voor welk gerecht. Drs. W. K. IJ. Schmelzer uit Den En daarmee zal minister Schut dan Haag: liefst heel lekker eten en va" d' <maar misschi™ j wel makkelijke) uitzonderingen zijn on- ledere dag iets heel anders. der alle mannen ter wereld. In haar zijden kimono en met haar Westerse make-up vertegenwoordigt mevrouw Masato Fujisaki de moderne Japanse. Als echtgenote van de Japanse ambas sadeur in Nederland is Wassenaar na Djakarta, het Amerikaanse Seattle en Londen haar vierde buitenlandse woonplaats. Of zij nu in een westers of in een oos ters land woont, het leven dat zij leidt, blijft hetzelfde. Als Japanse draagt zij haar kimono alleen bij feestelijke ge legenheden. maakt wel zelf haar bloemstukken en zet landgenoten bij voorkeur een Japanse maaltijd voor. RIJSWIJK Te verwachten is dat jaarlijks een toenemend aantal be staande woningen in Nederland zal worden voorzien van een centrale ver warmingsinstallatie 50.000 woningen in 1968, raming 84.000 woningen in 1975) zo zegt het jaarverslag van Duiker Ap- paratenfabriek N.V. te Rijswijk. Het totaal aantal woningen, dat in 1968 was voorzien van centrale ver warming, kan gesteld worden op 630.000. In 1975 mag men dit aantal ra men op 1.900.000. De noodzakelijke en door de regering en gemeenten gepro pageerde doorstroming van woningwet woningen (die voor het grootste ge deelte zijn voorzien van een centrale verwarmingsinstallatie) naar andere woningen zal haar effect missen, als deze niet centraal zijn verwarmd, zo meent de directie van Duiker. aWnneer wij bedenken, zo vervolgt het verslag, dat in Nederland in een tijd van ongeveer 10 jaar de totale jaarom zet van de centrale verwarmings- en luchtbehandelingsbranche is vervijfvou digd tot ruim 700 miljoen gulden in 1967, dan blijkt hieruit, dat de verwar mingssector voor een groeiend aantal bedrijven van belang is. Het woningbe stand, dat in ons land is voorzien van een centrale verwarmingsinstallatie, steeg van 3 pet. in 1947 tot 18 pet. in 1968. Terwijl in 1967 nog geschat werd, dat in 1975 ca 30 pet. van het totaal woningbestand van een centrale ver warming zou zijn voorzien, is de raming thans gestegen tot 45 pet van de 4.150.000 woningen in 1975). Haar drie kinderen gaan in Tokio en in Brussel naar school. „In Tokio leven wij ook op half wes- sterse, half oosterse manier. Ons ont bijt bestaat uit brood met eieren of an der beleg en thee. Bij de andere maal tijden komen veel rijst, vis en groen ten op tafel". Mevrouw Fujisaki kent niet de ver legenheid van sommige van haar landgenoten. Zij vertelt kritisch en met humor over Japan en over de andere landen, waar zij gewoond heeft. Zij is enthousiast over Nederland. Zij geniet van het vele groen in het privéparkje rondom haar Wassenaarse huis en miste in het voorjaar zelfs de kersebloesem niet. „In Tokio wordt het elk jaar moei lijker kersebloesem te vinden. De on telbare auto's zorgen met hun uitlaat gassen voor een steeds slinkend aantal bomen. In Nederland is de kersebloe sem veel mooier." Volgens haar zijn er tussen Japan en het westen meer overeenkomsten dan verschillen. „Ons grootste probleem is het woningprobleem. Alleen de kust strook is bewoonbaar en daar wonen de honderd miljoen mensen. De studenten in Tokio blijven on danks de kleine behuizing bij hun ouders wonen, totdat ze trouwen. Wij hebben ondergrondse treinen en „mo norails" en toch is het overal druk." Zij vergelijkt: „Zoals zondags Scheve- ningen in de zomer." Mevrouw Fujisaki, die stukje bij beetje Nederland verkent, was ver baasd zoveel oosterse invloeden aan te treffen. „Zelfs het Delfts Blauw porse lein heeft vele exotische motieven." Opvallend voor de Nederlander vindt mevrouw Fujisaki dat hij openstaat voor iets nieuws. Een Engelsman zal niet snel van zijn gewoonte afstappen en iets nieuws proberen. De Nederlan der wel. Zij heeft namelijk gemerkt dat er in Scheveningen een Japans res taurant is, waar niet alleen Japanners te vinden zijn, maar zeer vele Neder landers. Zij heeft nog meer sympathieke ka raktertrekjes bij de Nederlanders ont dekt. „De mensen zijn erg vriendelijk en spreken praktisch allemaal Engels." Moeilijkheden bij het winkelen heeft zij niet. Over één aspect is zij nog steeds verbaasd: „Nederlanders spreken bij na altijd over het weer. In Japan, waar het 's winsters erg koud en zo mers erg warm is, hebben wij weinig tijd om over het weer te praten." Mijn moeder, verklaarde de dochter met geamuseerd schouderophalen, is een absoluut hopeloos geval. Nu is dat gezichtspunt op zichzelf oud nieuws. Elke twintigjarige behoort dat voor haar fatsoen van elke vijftigjarige te constateren, haar eigen moeder niet uitgezonderd. Lief, maar hopeloos enfin, er is niet veel meer aan te doen op die leeftijd. Ik zag bij voorbaat af van een mild protest de onderhavige mam« is bij mijn weten een handige competente huismoeder en echt wel toegankelijk voor goede raad, zélfs van haar dochter. Maar ik viste toch wel voorzichtig naar de aanleiding tot deze krasse uitspraak. O ja, in haar gewone doen wist moeder wel van wanten, al maakte zijn naar moderne dochterlijke begrippen van de meeste zaken veel te veel omslag; koken bijvoorbeeld. Goed, wat er uit de pan kwam was lekker, laat haar dan maar roeren en klutsen en met sudderpitjes werken. Maar als de vakantie in zicht kwam verschrikkelijk zoals het lieve mens over haar toeren raakte. Een bereddering en een kopzorg alsof zij met vader minstens een half jaar naar hartje Afrika vertrok, in plaats van veertien hele dagen naar een keurig gemeubileerd huisje met alle moderne gemakken in de Achterhoek. Zoveel als er dan ingepakt moest worden; niet om aan te zien. Zelfs het dunschilletje ging mee, en de flesopener, en het eigen bestek. Compleet een komische film: als je haar niet zo nerveus maakte met naar die eindeloze pakkerij te gaan zitten kijken, zou je er prachtig een stukje voor een schoolkrant uit kunnen slaan. Zo in de trant van: Hoe mijn oom Podger een karweitje opknapte. U weet wel, die man die zijn hele familie liet opdraven als hij een schilderijtje ging ophangen. Hoe mijn moeder een koffer pakt voor twee personen: je blijft lachen. Minstens een week van tevoren ligt alles wat beslist mee móet volgens het lijstje op het logeerbed uitgestald, tot en met de schoencrême en de hansaplast. Als zij dan werkelijk aan het stouwen begint kan de hele troep er natuurlijk op geen stukken na in, al gaan wij met zijn drieën plus de werkster op het deksel van de koffer zitten. En moet zij van voren af aan beginnen met schiften en puzzelen, je krijgt er op het laatst zelf klamme handen van. Dan begin ik elke keer weer: Maar lieve Schat, sleep toch niet jullie halve kleerkast mee voor zegge en schrijve,, twee weken. Wat moest ik dan met mijn drie weken trektocht dwars door Engeland, waarbij je je beddegoed óók nog zelf moet meesjouwen. Neem nou toch één stel ondergoed mee en wat extra kousen, een rok het een twinsetje voor kille dagen en een gekleed jurkje om ergens te gaan eten. Een lange broek met een truitje om grote kuiers te maken en iets in het keurig bloot voor het natuurbad. Twee zomerjurkjes en een vestje voor alle zekerheid en je bent klaar voor elke gelegenheid. Laat de pipi zijn eigen koffertje met overhemden en sokken en scheergerei en zo meenemen. Die is immers allang blij als hij in een weekender en een sportbroek kan gaan fietsen. Ja nee, alles goed en wel, maar zij moet met alle soorten weer rekenen, en dat leuke mantelpakje en die aardige open schoenen draagt zij toch al zo weinig. Vooruit dan maar, stop er nog maar een paar blousjes en een duster en een verbanddoos en het nodige naaigerei bij. Alsof ze daar tien kilometer in de omtrek geen pleister en geen klosjes garen verkopen. O Ja, van naaigerei gesproken: als die koffer op het logeerbed staat krijgt zij het steevast in haar hoofd nog gauw iets nieuws te willen maken. Een lapje dat ze nog van verleden jaar uitverkoop heeft Iggen moet dan ze nodig uit de kast gehaald worden. Er komt een patroon aan te pas, zij vliegt naar de winkel om naaizijde en een rits en dan gaat het los, jongens; jaap je niet zo heb je niet. De avond voor zij 's morgen weg rijden zit zij nog laat met prikkelende oogjes achter de naaimachine om even gauw gauw de mouwtjes erin te stikken of de hals af te biezen of weet ik veel.. Ze kan niet in slaap komen van opwinding en ligt in haar vakantiehuis minstens drie dagen op apegapen. Allemaal door die bespottelijke pakkerij en dat jurkje op de valreep dat zij misschien één keer zal aantrekken. Maar ja, zij loopt naar de vijftig niks meer aan te doen. Ik heb de toespraak stilzwijgend aangehoord, en haar enkel geadviseerd het over dertig jaar beter te doen, gedachtig aan het afschrikwekkend voorbeeld van haar oude moede. Maar in stilte, o héél in stilte, heb ik enige van haar smalende opmerkingen in het schuldig oor geknoopt. Want wie van ons gaat niet een klein tikje mank aan dat euvel van veel te veel willen meenemen en op het laatste nippertje nog aan iets overbodigs te willen beginnen. Plaatsgebrek en ervaring schrappen weliswaar veel overbodigs van het lijstje. En wat dat jurkje in aanbouw betreft: half - afgemaakt meenemen is altijd beter dan de laatste halve nacht opzitten. Er komen daarginds nog uren genoeg waarin wij niets omhanden hebben. UTRECHT Een groot opgezet onderzoek bij 10.000 kinderen in en om Eindhoven heeft uitgewezen, dat van de 4-jarige jongens nog 19 procent in meer dan v*n de nachten nat is, tegenover 9 procent van de meisjes. Op 6-jarige leeftijd is nog 7 procent van de jongens en 5 procent van de meisjes meer dan 2/3 van de nachten nat. Bij telling van het aantal kinderen dat per maand tenminste nog 3 natte nachten heeft, werd op 6-jarige leef tijd 13 procent van de jongens en 11 procent van de meisjes gevonden. In gezinnen die door sterfte of schei ding onvolledig z^jn geworden, verschijnt de zindelijkheid gemiddeld later dan in volledige gezinnen. Dit concludeert drs. G. A. de Jonge in zijn proefschrift „Kinderen met enu- ADVERTENTIE resis", waarop hij dinsdagmiddag aan de Rijksuniversiteit te Utrecht is gepro moveerd. Aan dit onderzoek, dat uitge voerd is in 1960/'66, is meegewerkt door een team van schoolartsen en kleuterconsultatiebureau-artsen. De heer De Jonge meent dat de erfe lijkheid zeker een rol speelt b(j bed plassen. Bij 200 kinderen met bedwa teren tot na de 6e verjaardag, had 19 procent van de vaders en de moeders zelf aan deze kwaal geleden. Ook broers en zusters van deze kinderen hadden betrekkelijk dikwijls hetzelfde euvel. In het proefschrift wordt tevens aan dacht besteed aan 100 kinderen van 6 tot 15 jaar oud, die wegens bedwateren werden behandeld met behulp van een conditionerende alarmwekker. In over eenstemming met de resultaten van anderen werd gevonden dat driekwart van deze honderd hiermee droog werd. Door een goede na-controle, die zich over anderhalf jaar uitstrekte, kon ook de kans op recidiveren worden nagegaan. Het bleek dat een derde deel van dege nen die aanvankelijk gunstig reageer den, terugviel. Het gaat, stelt de au teur, nooit om de behandeling van het bedwateren van een kind, maar steeds om de behandeling van een kind met bedwateren. Het welzijn van het kind dat door het bedwateren in gevaar komt dient centraal te staan, niet de hoe veelheid wasgoed. De heer De Jonge bespreekt in zijn proefschrift vragen zoals: Door welks oorzaken zijn sommige kinderen lang durig nat? Hoe zijn de vooruitzichten voor deze kinderen en wat is er aan te doen? Hieraan vooraf gaat een be schouwing over de normale ontwikke ling van de zindelijkheid en over de invloed van de opvoeding op het zinde lijk worden. Voorts is een bespreking gewijd aan de beschikbare gegevens betreffende de leeftijden, waarop kin deren overdag en 's nachts zindelijk worden. TAIPEH In Nationalistisch China (Formosa) is de oudste zoon van het staatshoofd Tsiang Kai-Sjek benoemd tot vice-premier. De oudste zoon, Tsjing-Kwo, is reeds minister van De fensie. Hij wordt beschouwd als het toe komstige staatshoofd van Nationalis tisch China.

Digitale periodieken - Gemeentearchief Veenendaal

De Vallei | 1969 | | pagina 11