„HET IS ONS
EEN RAADSEL
WAAR AL DIE LOSSE
CENTEN BLIJVEN"
,Cape Ken
aapje maand
stuurt vandaag
de ruimte in
Te weinig waarborgen
voor sober toepassen
van voorarrest
Kalm leven in Rome na
periode van veel reizen
TERUGKEER
NAAR ATHENE
WORDT
NIET MEER
TER SPRAKE
GEBRACHT
Macaca Nemestrina moet werken voor de kost
Ruime villa
Zelden
Onenigheid
meester
Bezwaren tegen wetsontwerp
preventieve hechtenis
De wet en de
stakende leraar
NERGENS
BEZWAREN
ZATERDAG 28 JUNI 1969
Moningimsaoeder jtTederikdie in
<t* Italiaanse pers uis een bf,n van
twe '<palt iv de koni nklijke •milie
worai aangeUuid.
Gevluchte
vorst
speelt golf,
jaagt en
rijdt paard
ROME Koning Konstantijn van Griekenland leeft sinds hij anderhalf jaar
geleden naar Rome vluchtte het rustige le>en \an een rijk monarch in balling
schap.
Herhaaldelijk hebben geruchten gelopen, volgens welke hij naar Griekenland
zou terugkeren, maar tot dusverre wijst niets erop. dat hij in de nabije toekomst
naar Athene zal worden teruggeroepen.
honing
Konstantijn en
koningin Anne-
Marie bij hun
aankomst op het
vliegveld bij
Rome, in de nacht
van de veertien-
de december 1967.
Na een mislukte
revolte was de
koninklijke
familie Grieken
land ontvlucht.
De spanning
van de afgelopen
uren was hen
van het gelaat
te lezen.
De 28-jarige koning woont met zijn
vrouw, de 22-jarige in Denemarken
geboren koningin Anne Marie en hun
beide kinderen, prinses Alexia en
kroonprins Paul. in een rustige villa
in de noordelijke buitenwijk van Ro
me.
Ze hebben een reeks plezierreizen en
-vaarten door Europa gemaakt, maar
nu is het gezin enigermate honkvast
geworden. De koningin verwacht in
oktober een baby. De laatste weken
heeft zijn haar residentie alleen enkele
malen verlaten om boodschappen te
doen in deftige winkels.
Koningin Anne-Marie heeft op 29 de
cember 1967, twee weken nadat zij
Konstantijn na het mislukken van diens
tegenstaatsgreep in Griekenland op zijn
vlucht was gevolgd, een miskraam ge
had.
De politieke bezigheden van de ko
ning zijn de laatste tijd bijna tot nul
gereduceerd. Hij brengt van tijd tot
tijd een bezoek aan de Griekse ambas
sade om besprekingen te voeren met
de ambassadeur, hij leest de Griekse
kranten en ontmoet soms een oude
vriend, die langs Rome komt.
Maar aan de stoet van afgezanten van
het militaire regime te Athene is een
einde gekomen en niemand heeft de
laatste tijd de koning bezocht om hem
te vragen naar zijn land terug te keren.
De koning schijnt helemaal niet on
dersteboven van deze situatie.
Zijn residentie is een ruime villa te
midden van een prachtig park, omge
ven door een hoge muur.
De koning profiteert van de nabij
heid van een deftige golfclub om golf
te spelen. Het golfspel is een van zijn
meest geliefde takken van sport ge
werden.
Maar Konstantijn is ook dol op paar
den en gaat vaak rijden op de land
goederen van notabelen nabij Rome.
Een andere geliefde sport van de
koning is jagen. Deze liefhebberij
heeft hem door Europa gevoerd om
wildreservaten van de beste jagers te
bezoeken. Hij heeft vriendschap ge
sloten met vele van de beste jagers
RUST OM KONSTANTIJN
van Italië en jaagt veel op landgoe
deren in het noorden van dat land.
De Griekse koninklijke familie houdt
zich verre van het luidruchtige nacht
leven van Rome. Zij wordt zelden ge
zien in de deftige gelegenheden, waar
sommige edelen van het land in schan
dalen verwikkeld en in kletspraat be
trokken zijn.
Konstantijn is een geregeld bezoe
ker van de belangrijkste sportgebeurte
nissen van Rome. Als een grote ge
beurtenis op het programma van
de renbanen van Capanelle of Tor di
Valle staat, is hij erbij. Hij was aan
wezig bij de opening van het interna
tionale tennistoernooi en bij de paar
denrennen te Rome.
Zijn aanwezigheid werd eveneens op
gemerkt bij enkele grote atletiekwed
strijden.
Anne Marie vergezelt hem zelden
naar deze gebeurtenissen. Volgens of
ficiële zegslieden is haar zwanger
schap hiervan de oorzaak, maar in de
Een week na aankomst in Italië, in
december 1967, gaf de Griekse ko
ninklijke familie een persconferentie
in de villa Polissena. V.l.n.r. koning
Konstantijn, koningin Anne-Marie met
prins Paul, koningin-moeder Frederi-
ke met prinses Alexia en prinses Irene.
Italiaanse pers verschijnen van tijd tot
tijd berichten, volgens welke het ko
ninklijk paar het niet eens is over een
aantal zaken. o.m. over de verhouding
tot de moeder van Konstantijn, Frede-
rika.
Voor de zwangerschap van Anne Ma
rie leidde de Griekse koninklijke fa
milie een actiever leven. Zij reisde
veel en was gedurende lange perioden
niet thuis. De koning en de koningin
brachten herhaaldelijk bezoeken aan
vrienden in de omgeving van Florence
en in Noord-Italië.
Zij zijn een aantal malen in Londen
en Denemarken geweest en hun rei
zen hebben hen gedurende 1968 naar
Spanje, Luxemburg, West-Duitsland,
België, Nederland en Frankrijk ge
bracht.
Het koninklijke gezin heeft geen fi
nanciële problemen. Konstantijn is zelf
ryk en krijgt van het regime te Athene
nog altijd zyn jaarlijkse toelage van
580.000 Amerikaanse dollars.
Het regime heeft hem ook zijn par
ticuliere jacht, de Pegasus II gezonden.
De Griekse koninklijke familie heeft
daarmee in juli en augustus 1968 in
het westelijke gedeelte van de Middel
landse Zee gekruist.
De koning onttrekt zich niet aan zijn
plichten als monarch. Eind maart is
hij naar Washington gevlogen om de
begrafenis van ex-president Dwight D.
Eisenhower bij te wonen.
Terzelfder-tijd bevond de tweede man
van het Griekse militaire regime. Sty-
lianos Pathkos, zich te Washington als
officieel vertegenwoordiger van de re
gering te Athene.
Er is geen aanduiding, dat beiden
elkaar gedurende hun verblijf in de
V.S. hebben ontmoet.
UTREC HT Hot visje van dr. J.
W. A. Hengel heeft dezer dagen plaats
moeten maken voor de rondborstige
haan van dr. ir. M. van den Brandhof.
Want de heer Van Hengel was
's Rijks muntmeester. Sinds jaar en
dag had hij evenals zijn voorgan
gers het recht een eigen symbool
aan te brengen in de centen, stuivers,
dubbeltjes, kwartjes, guldens en rijks
daalders, die dag in dag uit in de
Utrechtse Munt worden geproduceerd.
Dat symbool was een visje.
De heer Van Hengel is de afgelopen
week met pensioen gegaan. Zijn opvol
ger is de 54-jarige M. van den Brand
hof, die de traditie niet heeft willen
doorbreken. „De haan", zegt hij, „was
in de historie het symbool van de par
ticuliere organisatie, die controle uit
oefende op 's Rijks muntmeester en zijn
gezellen. Bovendien is de haan het
symbool van de waakzaamheid. Daar
om wil ik een haan in de munten".
Wat is een „rijksmuntmeester", wat
is zijn taak, wat doet zo'n man de
hele dag?
Geduldig legt de heer Van den Brand
hof zijn handen plat voor zich op zijn
bureau. „Een rijksmuntmeester is
eigenlijk een doodgewone directeur van
het Staatsmuntbedrijf. Ons 150 man
grote bedrijf is namelijk niets meer
of minder dan een metaalverwerkende
industrie. Daarom werken hier ook
vooral technici. Neem mij nou: Ik ben
werktuigbouwkundige".
In zijn r.'euwe functie voert de heer
J "««ndhof het algehe'i beheer
i- rer het 5"laatM«un ND «-.nrter-
1 >>udt de jutacten iet. zijn 'genlljice
1 .as. hot linJftorte van fiiu^iën, hij
i iviseert iet min lerie, hl* koopl
I >ndstoff ih enz""»oort.
Iet Rijk ïuntme erschap Is geen
Vyemd tém-ain voo» hem. .„uim 23
r gelede*» kwam hij als bedrijfs-
u, \nieur V** het iAaatsmur+hedrijf.
•Cï t werd >j' de re-terhand 'an de
h<^ Van HeVr-jel en hij werd waarne
mend Rijksmuntmeester.
„Het kan gek gaan", zegt de man
met de haan. „Toen ik nog studeerde
wilde ik naar de Nederlandse Spoorwe
gen. Dat leek mij als jong ingenieur
een interessant bedrijf. Daarom stu
deerde ik ook af op het onderwerp
locomotieven. Nu houd ik mij bezig
met centen".
Er staan de heer Van den Brandhof
nog heel wat centen te wachten. Op
het ogenblik produceert zijn bedrijf per
week in totaal zes miljoen munten,
waarvan 2,5 miljoen centen, 1,2 mil
joen dubbeltjes en één miljoen guldens.
Al die muntjes komen dus iedere
week bij de 1327 miljoen centen, drie
honderd miljoen stuivers, 650 miljoen
dubbeltjes, 312 miljoen kwartjes en 233
miljoen guldens, die op 1 mei van dit
jaar al in omloop waren.
„Wij staan voor een raadsel waar
al dat geld blijft", zegt de heer Van
den Brandhof. „Iedere week krijgen
wij van postkantoren te horen hoeveel
centen, stuivers, dubbeltjes enzovoort
daar nodig zijn. Naar die behoefte rich
ten wij onze wekelijkse produktie. Van
de Nederlandsche Bank horen wij
hoeveel guldens en rijksdaalders er in
een week nodig zijn. Ook die maken
wij dan".
„Maar je zou tich zeggen, dat ons
land op het laatst verzadigd raakt met
kleingeld-munten. Het tegendeel is
waar. De laatste jaren is onze produk
tie voortdurend gestegen. Hoewel een
munt die je in omloop brengt moeilijk
op zijn weg is te volgen, kun je be
redeneren datv er heel wat automaten
zijn waarin munten van stuivers tot
rijksdaalders worden gebruikt. Die din
gen komen via die automaten wel weer
ooit in een postkantoor terecht".
„Maar het is ons een raadsel waar
alle losse centen blijven die wij maken,
Twee-en-een-half-miljoen losse centen.
Stelt u zich dat eens voor. En dat per
week. .ar blijv al die dingen? In
But«»»»a 5rr-*""v ze niet orden f ■-
t brullrt".
De hee. Van «le* Brar. lh< i is op.<i*..,
I verbaasd maar hh heeft gwni slapelo^a
lachten loor dit probleem Hij zegt
Jat het n'ederlancL Instituut voor de
publieke opinie nu een onderzoek gaat
•stellen.
„Die centen moeten toch ergens blij
ven. Er zijn sinds 1950 ruim 1327 mil
joen centen in omloop gebracht. Dat
betekent dat iedere Nederlander hon
derd centen dat is twee ons in
zijn zak heeft. Dat betekent ook, dat
een gezin van vier mensen bijna een
kilo centen in zijn bezit heeft. Ik kan
dat nauwelijks geloven.
CAPE KENNEDY Hoe zal de
mens een periode van ongeveer een
maand in een toestand van gewicht
loosheid doorstaan Om die vraag bij
benadering beantwoord te krijgen,
gaan de Amerikanen zaterdag een
aapje de wereldruimte in sturen. Het
is de bedoeling het aapje, een Macaca
Nemestrina, na ongeveer 30 dagen
naar de aarde terug te laten keren.
In Hangar S op Nasa's lanceerbasis die
naar wijlen president John F. Kenne
dy is genoemd, zijn verscheidene van
deze aapjes al geruime tijd in training.
SELECTIE
Het aapje dat het meest gewiekst is
in het bedienen van een kruk en het
indrukken van knoppen, zal vlak voor
de lancering worden gekozen als enig
lid van de bemanning van een kunst
maan voor biologisch onderzoek in de
wereldruimte.
Voert het aapje een serie handelin
gen goed uit danwordt het beloond
met voedselblokjes. Is het vlijtig en
pienter dan kan het per dag zestig voed
selblokjes, samen 120 gram wegend,
verdienen. Tweemaal per dag krijgt het
de gelegenheid gedurende een kwar
tier twintig van die voedselblokjes in
de wacht te slepen. De resterende twin
tig mag het in zijn „vrije tijd" trach
ten te bemachtigen.
Het aapje heeft een paneel voor zich
met vijf verlichte knoppen waarvan er
één centraal; is geplaatst. Op die cen
trale knop verschijnt een teken. Dat
kan een X. een O, een vierkant of een
driehoek zijn.
Het aapje drukt dan op een zesde
knop waarna het symbool verdwijnt.
Een poosje later verschijnt, op elk van
de vi™* knoppen rondom de centrale
knop u n van c vier tek~ns.
SNEL
Het aapje moet dan op de knop druk
ken waüfop het **ken verschijnt d^t
net eerfler op de centrale knop heeft
gezien. Het heeft daarvoor maar een
fractie van een seconde de tijd.
Doet het aapje dit goed dan gaat er
een groen licht branden. En dat is dan
het teken dat het een kruk naar bene
den kan drukken, waarna een voedsel-
blokje beschikbaar komt. Voor het les
sen van zijn dorst behoeft het aapje
niet te werken. Rechts van xijii kop
steekt een slangetje uit. Het diertje
kan daaruit zo veel en zo vaak water
zuigen als het wil.
Het spelletje voedsel verdienen is be
dacht om te voorkomen dat het aapje
zich gaat vervelen of in een staat van
versuftheid vervalt. Dunne metalen
voeldraden zijn op tien plaatsen in zijn
hersenen aangebracht. Zij lopen naar
een instrument dat de hersenactiviteit
meet. Gegevens daarover worden naar
de aarde geseind.
Andere gegevens over gedragingen
van het aapje die naar de aarde worden
geseind hebben betrekking op de hart
slag, de ademhaling, de bloedsomloop
en de uitscheiding
UITGEBREIDSTE
Het experiment met het aapje in de
wereldruimte belooft de uitgebreidste
bestudering van een zoogdier in een
langdurige toestand van gewichtloos
heid sedert het begin van het ruimte-
vaarttjjdperk te worden.
Men verwacht vooral veel van de ge
gevens over de hersenactiviteit van het
aapje. Dat deel van het experiment kan
uiteraard niet worden uitgevoerd wan
neer astronauten tochten in ruimte
scheepjes maken. Ongeveer tachtig pro
cent van alle gegevens die aan boord
van de kunstmaan voor biologisch on
derzoek in de wereldruimte worden ver
gaard, zullen naar de aarde worden
geseind met een snelheid van 22.400 ge-
geveneenheden per seconde. Op het
programma staan 18 tot 26 zendperio-
den per etmaal.
Een andere Amerikaanse kunstmaan
voor biologisch onderzoek in de wereld
ruimte keerde in september 1967 naar
de aarde terug. Die kunstmaan bevatte
alleen planten en andere organismen
van lagere orde.
Vannacht kan het u gebeuren. Twee rechercheurs kunnen u komen „verzoeken"
mee te gaan naar het politiebureau omdat u wordt verdacht van een ernstig
misdryf. Als de omstandigheden toevallig tegen u lijken te pleiten, kunt u mak
kelijk tijdelijk uw vrijheid verliezen: u wordt dan in voorlopige (of „preven
tieve") hechtenis genomen.
Dat kan u ook gebeuren als u volmaakt onschuldig bent. Daarom is het zaak
de voorlopige hechtenis met zoveel mogelijk wettelijke waarborgen te omkle
den. Daar hapert in Nederland nog wel iets aan en het wetsontwerp dat mi
nister Polak (Justitie) onlangs heeft Ingediend om de wet op dit punt te ver
beteren, verandert aan die haperingen maar weinig. Dat is de mening van des
kundigen die uitvoerige kritische aantekeningen op het wetsontwerp hebben
gepubliceerd, kritische aantekeningen waarvan hier een samenvatting wordt
gegeven.
Nederland heeft zelf meegewerkt aan
de resolutie van 9 april 1965 van het
comité van ministers van de Raad van
Europa die uitdrukkelijk stelt dat voor
lopige hechtenis slechts bij wijze van
uitzondering behoort te worden toege
past.
Het wetsontwerp preventieve hechtenis komt niet tegemoet aan de intemationa-
e afspraken die Nederland op dat gebied heeft ondertekend.
)at is een van de grote bezwaren tegen het wetsontwerp die te vinden zijn in
?en groot artikel in het Nederlands Juristenblad van de hand van mr. P. J.
Baauw, wetenschappelijk medewerker van het Criminologisch Instituut van de
Utrechtse universiteit en in een interim-rapport van de commissie preventieve
hechtenis van de Vereniging van Reclasseringsinstellingen.
De preventieve hechtenis moet zoveel
mogelijk door andere dwangmaatrege
len worden vervangen, zoals de (in Ne
derland wel mogelijke, maar zelden toe
gepaste) vrijlating op borgtocht, mel
dingsplicht, inlevering van het paspoort
en desnoods huisarrest.
De commissie van de reclassering
vindt van dat uitgangspunt niets terug
in het wetsontwerp. Op het ogenblik
moeten er voor voorlopige hechtenis
niet alleen ernstig vergrijp (in het alge
meen 'n misdrijf waarop minimaal vier
jaar gevangenisstraf staat) zijn, maar
ook: gevaar voor vlucht of van een ge
wichtige reden van maatschappelijke
veiligheid".
Het wetsontwerp wil die gronden niet
beperken, maar nog uitbreiden met
„...indien tegen de verdachte ernstige
bezwaren zijn gerezen terzake van een
misdrijf van zo ernstige aard, dat het
belang van de rechtsorde de bewaring
bepaaldelijk vordert". De commissie
van de reclassering zowel als mr.
Baauw vinden dit een gevaarlijk rui
me omschrijving.
Als een aantal leraren van middelba
re scholen zijn plannen uitvoert en
aan het volgend cursusjaar gaat sta
ken, is dat een nieuw verschijnsel.
Leraren mogen niet staken. Ze zijn
ambtenaar. Voor hen geldt een sta
kingsverbod.
Op die regel vormen slechts de lera
ren van het bijzonder onderwijs een
uitzondering. Leerkrachten van katho
lieke-, protestantse- en 'n enkele neu
trale school (zoals bijvoorbeeld de
nutsscholen) vallen niet rechtstreeks
onder de overheid maar onder het
schoolbestuur. Zou zo'n bestuur sym
pathiek staan tegenover de nu aan
gekondigde staking, dan zou het
maatregelen achterwege kunnen la
ten.
Wel kan de overheid in zo'n geval de
subsidiekraan dichtdraaien. In theo
rie zou het rijk kunnen zeggen dat
een bepaald aantal dagen is ge
staakt, zodat over die dagen geen
salaris voor de leerkrachten behoeft
te worden vergoed. De straf voor
leerkrachten van openbare scholen?
Dat moet de rechter uitmaken. De
minimumstraf in Nederland is nog
steeds vijftig cent of één dag hech
tenis. Ondanks de bestaande straf
maatregelen tegen ovérheidspersonëêl
zou de bestraffing' van e\fëntuele sta*-
kers wel eens mee kunnen vallen.
In '61 heeft namelijk ook Nederland
in Turijn het Europees Sociaal Hand
vest ondertekent, dat werknemers het
stakingsrecht wil toekennen.
Het handvest is door ons parlement nog
niet bekrachtigd, omdat het in strijd
is met het bestaande artikel uit het
Wetboek van Strafrecht dat de sta
king strafbaar stelt. De regering heeft
twee jaar geleden een voorstel ge
daan dat artikel dan maar te schrap
pen en aan overheidspersoneel bij
nader reglement de staking te ver
bieden, op straffe van disciplinaire
maatregelen zoals bijvoorbeeld schor
singen of ontslag. De onderhandelin
gen over dit onderwerp zijn nog in
volle gang bij de centrale commissie
georganiseerd ambtenarenoverleg. De
staatssecretaris van binnenlandse za
ken, mr. C. van der Veen, streeft
ernaar op 3 juli deze commissie een
nota aan te bieden.
Dat betekent dat leraren met stakings
plannen, zoals in Leiden en in Hen
gelo, die nu hun straf te wachten
staat, dan eigenlijk niet zeker weten
of ternauwernood beter weten waar
ze aan toe zijn. Het is hun bedoeling
in de tweede helft van augustus het
werk nere te leggen. Hun staken houdt
niet in dgt ze gaan samenscholen
voor de scholen. Ze willen gewoon
naar school toe, maar collectief en
demonstratief geen les geven.
Speelse bij zond erheid. Sommige groe
pen overheidspersoneel, zoals bij
voorbeeld het spoorwegpersoneel,
grijpt, omdat ook hun het staken is
verboden, nog wel eens naar de stipt
heidsactie. Alle voorschriften worden
dan zo nauwkeurig uitgevoerd dat
alles in de war loopt.
Waarom doen leraren dat niet? Eén
van hun voormannen verzuchte on
langs: „Een stiptheidsactie?, uitge
sloten! Dan loopt bij ons alles tien
keer zo goed".
ir Een van de aapjes die oefenen op Cape Kennedy voor
een tocht van een maand in een kunstmaan om de
aarde. De uitstulping boven op de schedel van het dier
tje is de afscherming voor de elektroden die in zijn herse
nen zijn aangebracht opdat men op aarde zijn hersenac-
tiviteiten kan volgen.
ir In nagebootste kunstmanen oefenen de aapjes zich in
het verkrijgen van vaardigheid in het speelsgewijze
verdienen van voedselblokjes. Het aapje op deze foto
grijpt de kruk vast die het naar heneden moet drukken
- zodra een lampje gaat branden om zijn beloning
voor goed werk, een voedselblokje, te krijgen
Hoe „ernstig" het misdrijf moet zijn,
wordt bijvoorbeeld nergens vermeld, en
ook wil het wetsontwerp de rechter
commissaris die beslist over de voor
lopige hechtenis niet verplichten in dit
geval zijn beslissing te motiveren. Mr.
Baauw meent dat hiermee onder meer
de weg wordt vrijgemaakt voor toepas
sing van voorarrest onder druk van de
publieke opinie.
Hij brengt ook het al vijftien jaar ge
leden door Nederland geratificeerde
Europese Verdrag tot bescherming van
de rechten van de mens en de funda
mentele vrijheden (Verdrag van Rome)
in het geding. Dat zegt dat iemand die
in voorarrest zit hangende het proces
op vrije voetën moet worden gës'teld of
„binnen een redelijke termijn" moet
worden berecht.
Op grond daarvan heeft de Europese
Commissie al meermalen klachten
over een voorarrest van meer dan een
jaar (in Nederland nogal eens voorko
mend) ontvankelijk verklaard. West-
Duitsland heeft daarom $le voorlopige
hechtenis aan een maximum van zes
maanden gebonden en ook Groot-Brit-
tannië gaat van een dergelijke grens
uit.
Het wetsontwerp noemt voor Neder
land echter nog steeds geen maximum,
ook al is daar al eerder in juridische
tijdschriften voor gepleit. Toch heeft
Nederland zich verplicht elke drie jaar
aan de secretaris-generaal van de Raad
van Europa te vertellen wat het heeft
gedaan om de termijn van het voor
arrest te beperken.
De commissie van de reclassering
wijst nog op een bijzonder nadeel van
een lang voorarrest voor een verdach
te. Wordt hij veroordeeld tot een vrij
heidsstraf, dan kan hij voorwaardelijk
op vrije voeten komen als hij tweeder
de deel en minstens negen maanden
heeft uitgezeten „van zijn werkelijke
straftijd". Ook al wordt het voorarrest
doorgaans afgetrokken van de straftijd
het wordt niet beschouwd als „werkelij
ke straftijd", zodat het niet meetelt bij
de voorwaardelijke invrijheidstelling.
De echte voorlopige hechtenis begint
pas als de rechter-commissaris de „in
bewaringstelling" heeft bevolen. De ver
dachte kan dan al maximaal zes uur
plus een nacht en nog („in verzeke
ring") vier etmalen in een cel van het
politiebureau hebben gezeten.
In die periode heeft hij geen bijstand
en advies van een advocaat gehad, ten
zij hij er zelf één heeft genomen. Pas
bij het begin van de bewaring krijgt
iedereen een (gratis) advocaat toege
voegd.
Het wetsontwerp wil de situatie on
veranderd laten, hoewel de commissie-
Feber die de minister had geadvi
seerd had gepleit voor toevoeging van
een advocaat bij de inverzekeringstel
ling en hoewel ook de Europese resolu
tie spreekt over een recht op juridische
bijstand.
De commissie van de reclassering
pleit in dit verband ook voor een uit
drukkelijk vastleggen in de wet van de
bevoegdheid van de raadsman de ver
horen door de politie bij te wonen. Zij
zou trouwens in dit eerste stadium ook
bijzonder graag de reclassering tot de
verdachte willen toelaten.
Ook prof. mr. W. F. C. van Hattum,
voorzitter van een van de twee strafka
mers van de Haagse rechtbank en dus
behalve hoogleraar ook praktijkman,
heeft al eerder betreurd dat de minister
geen advocaat aan inverzekeringgestel-
den wil toevoegen. Prof. Van Hattum
heeft eveneens bezwaren tegen de wij
ze waarop (hulp)officieren van justitie
de inverzekeringstelling motiveren.
„In de vele bevelen tot inverzekering
stelling welke mij onder ogen kwamen,
zag ik slechts zeer zelden een nauwkeu
rig omschreven grond voor de uitno
diging daarvan", schreef hij *egen if**,
geleden al. „Een breed opge-.it acèw
zoek naar de toepassing var? 4e irtVerz*
keringstelling zou naar mij.,< avertuigi*-1
aan het licht brengen dat in een aaffral
gevallen inverzekeringstelling niet in
overeenstemming met de geest van de
wet geschiedt".
Toch laat het wetsontwerp preventie
ve hechtenis ook op dit punt na de ver
dachte beter in bescherming te nemen.
