Okker eerste Nederlander in
een finale op Wimbledon
Etappe-overwinning van Rik van Looy na
formidabele solo door Franse Ardennen
Pijnen door
Perez Frances
van de
fiets getrapt
DE TOUR IN CIJFERS
Maria Gommers raakte
wereldrecord 1500 m kwijt
Leen Poortvliet
vertrouwde het niet
Billie Jean King
in dames-eindstrijd
tegen Ann Jones
Zoetemelk bleef
aan de leiding
Weer etappewinst
voor Den Hertog
Met Riessen zege tegen Laver/Emerson
JAN JANSSEN: „HET GAAT BEST NAAR ONZE ZIN....",
Boete
Protest
Plannen
Tegenactie
Vrede
Nijdam weer achter
Gewetensconflicten
Geen schaduw
David Broome
eerste in Aken
Jeugd
flHHMHHHHI
6e RIT
133,5 km
SPORT IN 'T KORT
DONDERDAG 3 JULI 1969
WIMBLEDON Nederland heeft
voor het eerst in de geschiedenis een
vertegenwoordiger in één van de finales
van Wimbledon. Tom Okker en zijn
Amerikaanse partner Marty Riessen
plaatsten zich woensdagavond op het
centrecourt voor de eindstrijd van het
heren-dubbelspel door met 6-3, 3-6,
6-3, 6-4 te zegevieren over de kampioe
nen van Australië en finalisten van Ro
land Garros, de Australiër Rod Laver
en Roy Emerson. De financiële gevol-
Tour-directeur Jacques Goddet voerde
gisteren een hevige discussie met de
Spaanse renner José Perez-Frances
(links), die onze landgenoot René Pij
nen geslagen en geschopt had en daar
voor een tijd- en een geldboete zal krij
gen.
NANCY „Als ze die man niet uit
de koers nemen, stap ik zelf uit de
Tour". Rene Pijnen bloedend uit won
den aan zijn rechterbeen, rechterarm en
rechterhand, stond trillend van nervosi
teit op de pelouse van de sintelbaan in
Nancy, waar ploegmakker Rik van
Looy enkele minuten tevoren een ruim
honderd kilometer lange solo met een
etappezege had afgesloten. Pijnen had
wel gevraagd of Rik was geslaagd,
maar erg veel belangstelling had hij
voor dit glorieuze moment voor de
ploeg van Ton Vissers niet gehad. Zijn
gedachten vertoefden nog altijd bij dat
hachelijke moment op ongeveer tien ki
lometer voor het einde van de vierde
etappe, toen hij door de Spanjaard Pe
rez Frances was geattaqueerd, omdat
zijn begrijpelijke tactiek van afstoppen
ten gunste van de eenzaam vooruitrij-
dende Rik van Looy de licht ontvlam
bare Spanjaard niet had aangestaan
Perez Frances had hem letterlijk van
de fiets getrapt.
Pijnen, die gelukkig niet ernstig was
gewond door deze Spaanse furie, had
net contact met de jachtgroep achter
Van Looy verloren, maar kwam toch
nog voor het peloton binnen. Hij had
echter te veel tijd verloren om ook nog
het dagploegenklassement voor Willem
II-Gazelle veilig te kunnen stellen. Dat
^scheelde in de prijzenpot, waarin mede
dank zij een extra premie van 3000 gul
den van de fabriek toch ruim 5000 gul
den stroomde, het niet onbelangrijke
bedrag van 1000 frank. Voor Pijnen
telde die pure winst echter niet. Hij kon
maar niet begrijpen dat de Spanjaard,
die door Pijnen ook nog voor 'n Frans
man was versleten, zich zo had kunnen
laten gaan. Hij herhaalde het telkens:
„Hij eruit, of anders ik naar huis".
Tour-routiniers moesten hem van die
gedachte afbrengen en hem aan zijn
verstand brengen, dat hij in de Tour
de France reed en niet meer tussen de
amateurs. Het was voor Pijnen een
moeilijk aanvaardbare zaak, maar hij
schikte zich ten slotte.
Hij nam, zij het morrend, genoegen
met de boodschap, dat nog tijdens de
koers, directeuren Goddet en Levitan
hadden besloten de Spanjaard met vijf
minuten en 50 frank (36 gld) te beboe
ten. Toen was ook kapitein Hartet, de
commandant van 't begeleidende korps
gendarmerie, die na Pijnens binnen
komst niet van diens zijde was gewe
ken, gerust. De kapitein had gevreesd
dat Pijnen een officiële aanklacht te
gen Perez Frances bij de politie zou
indienen en wat hij daarmee had moe
ten beginnen wist de heer Hartet niet
goed.
Pijnen gaf, terwijl hij door de artsen
in een tent werd geholpen, het verhaal
van de gebeurtenissen: „Toen Julien
Stevens alleen achter Rik van Looy
aanging ben ik in de jachtgroep achter
die Belg gaan rijden. Ik wilde hem zo
snel mogelijk inhalen. Toen wij bij
hem waren gekomen heb ik aanvanke
lijk achterin gefietst. Maar al spoedig
had ik in de gaten dat ik beter van
tactiek kon veranderen. Ik ging wel
op kop rijden, maar niet serieus na
tuurlijk. Wel probeerde ik het tempo te
drukken. Dat was zeker niet naar de zin
van die Fransman (Pijnen wist nog niet
dat hij met Perez Frances te doen had
gehad) want hij duwde me weg. Toen
al kwam ik bijna in de berm terecht.
Ik kwam terug en het spel herhaalde
zich. Toen ik daarna weer naar voren
kwam trapte hij tegen mijn stuur en
reed ik in een droge sloot".
Onmiddellijk had Ton Vissers, die
met zijn ploegleidersauto achter Rik
van Looy reed en over de toerradio
van het voorval hoorde, bij Levitan ge
protesteerd. Nog tijdens de koers had
deze contact opgenomen met Jacques
Goddet, zodat spoedig omgeroepen kon
worden, hoe weinig ook door de organi
satie de geste van Perez Frances op
prijs werd gesteld. Pijnen vond de straf
te laag: „Ze hadden die bandiet uit de
koers moeten zetten", zei hij nog voor
hij naar het hotel vertrok, waar de art
sen hem later op de avond zouden ko
men opzoeken.
In het hotel belandde Pijnen midden
in de feestvreugde over de zége van
Rik van Looy en de vette prijzenbuit.
Grote bewondering werd alom geuit aan
het adres van de ex-wielerkeizer van
Herenthals, die meer dan honderd kilo
meter alleen voor de wielermeute had
uitgereden.
Van Looy was een eind voor de ra
vitaillering naar Vissers toegekomen
en had zijn plannen bekendgemaakt.
Vissers moest de anderen opdracht
gaan geven voorin te rijden, zodat zij
konden afstoppen op het moment dat
Van Looy ging demarreren.
De manoeuvre verliep volgens plan.
„Waarschijnlijk hebben ze gedacht, dat
Van Looy vooruit ging rijden om ge
makkelijker bij de ravitaillering aan
eten te komen", zo meende Ton Vissers
nadat de coup was geslaagd. Hoe het
ook zij, Rik van Lqqy, een van,, de
grootste Wielrenners aller tijden, Was
op pad en liep weg van de hoofdmacht,
waarin Eddy Merckx uit piëteit voor
de poging van de 35-jarige ex-wereld
kampioen zich kalm hield. Sterker nog,
toen Vissers langs het peloton reed, zei
Merckx tegen hem: „Doe maar door,
ik rij er niet achter". Hij bedoelde:
Laat Rik van Looy zijn gang maar
gaan, ik zal niets tegen hem onderne
men.
De solo van Van Looy werd geen
herhaling van de machteloze poging
van ploeggenoot Timmermans de dag
tevoren. Van Looy, omringd door foto
grafen en radioreporters, die hem on
derweg interviews afnamen, fietste als
herboren over de glooiende hellingen
van de Franse Ardennen. Zijn winst
steeg geleidelijk.
Van 2 min 30 sec. bij de ravitaille
ring bij Etain (112 km) tot zes minu
ten zeven seconden (Van Looy, die
in de algemene klassering precies ze
ven minuten achter lag op Stevens reed
toen theoretisch in de gele trui) tot een
maximum van twaalf en een halve mi
nuut na 146 km.
De tegenaanvallen begonnen. De
winst slonk. Het werd echter pas se
rieus, toen Julien Stevens zelf zijn gele
trui ging verdedigen. Dat gebeurde na
171 kilometer, kort nadat een groep
met Agostinho, De Vlaeminck en Ga
lera door o.a. Merckx, Gimondi en
Poulidor tot de orde werd geroepen.
Stevens ging alleen op stap. Hij had
de toestemming van Merckx om dat te
doen. Merckx, die eerder op de dag
door de alliantie van azen aan de rand
was gevoeld en die zich niet opnieuw
wilde uitputten.
De sprong van Stevens ontlokte een
tegenactie van het peloton. Pijnen ging
mee toen Zandegu, Mintjens, Letort,
Perez-Frances, Berland en Panizza ach
ter Stevens aan gingen en de Belg ach
terhaalden. Het ging spannen. Zou Van
Looy nog iets van zijn winst overhou
den? Dat hij de gele trui niet zou kun
nen veroveren, stond al vast, omdat
het gat snel kleiner was geworden.
Iedereen hoopte echter, dat de Belg zou
slagen. Men gunde hem nog een etap
pezege in de Tour de France, hoogst
waarschijnlijk zijn laatste. En het
succes kwam.
Toen Van Looy ten slotte alleen over
de sintelbaan in het kleine stadionnetje
in Nancy fietste, had hij van zijn winst
NANCY Leen Poortvliet ver
trouwde het zaakje niet. „Nee
dank u wel", zei hij tegen de man
met de witte jas, die hem voor
de start in Charleville twee aspi
rientjes wilde geven tegen de pijn,
nog steeds veroorzaakt door Poort-
vliet's val van maandag. Poortvliet
draaide zich om en verdween.
Wat verderop gaf hij een verkla
ring voor zijn weigering: „Sinds
de affaire-Merckx in de Giro neem
ik niets meer van een vreemde aan"
Een lofwaardig besluit uiteraard.
Maar Poortvliet had zich ditmaal
wel even kunnen bedenken, want
hij verbleekte wel toen hij hoorde
wie hij voor het hoofd had gesto
ten: Een der tourartsen
van I2V2 minuut nog 42 seconden over.
De finish had niet een paar kilometer
verder moeten liggen.
Van Looy, die in 1965 zijn laatste
etappezege in de Tour had behaald,
kwam nog een keer op het podium van
de triomfators. Hij genoot er kennelijk
van. Beneden op de sintelbaan stonden
Belgische journalisten onder elkaar te
bekvechten over de vraag of Van Looy
nu zijn vijfhonderdste zege in zijn wie-
Ierloopbaan had behaald. Men was de
tel kwijtgeraakt en er lcwarn geen de
finitieve eindconclusie. Zelfs zijn bio
grafieschrijvers konden geen uitsluitsel
geven. Zij hielden het er maar op,
dat Van Looy zojuist zijn 499e over
winning had behaald. Een respectabel
cijfer. Die strijdvraag liet Van Looy
koud zoals het hem ook weinig interes
seerde toen hij van de wedstrijdcom
missarissen een halve minuut straf
en vijftig franken boete kreeg, omdat
hij op onreglementaire wijze bevoorra
ding had geaccepteerd. Hij had gewon
nen. Van Looy, de man die niet in de
ze* Tour had willen starten, had zijn
waarde voor Willem 2/Gazelle weder
om bewezen.
Jan Janssen had het tafereel vanuit
de verte gadegeslagen. Hij had vrede
met de overwinning van Van Looy.
Het doel van de Nederlandse toprenner
ligt ergens anders. Dat werd duidelijk
toen hij zei: „Het gaat best naar onze
zin. De afgelopen dagen is Merckx
iedereen gaan halen. Dat kan zo niet
doorgaan, want dan is hij na tien dagen
gezien".
Ook in de rit naar Nancy had men
Merckx geen rust gegund. In het begin
rommelde het voortdurend in de front
linie, eerst door toedoen van Rudi Al-
tig, vervolgens enkele malen door Beu
gels en ook door Pingeon, die samen
met Gimondi, Gonzales, Ocana en Theil-
liere op de pedalen was gaan staan.
Steeds weer had Merckx persoonlijk de
tegenaanvallen moeten leiden. Nog werd
de Belgische grootmeester niet met rust
gelaten. Hij moest opnieuw in touw ko
men toen het hele front tegen hem in
actie kwam: na 57 km ontstond een
kopgroep met Pingeon, Beugels, Pouli
dor, Dancelli, Gimondi, Gonzales, Oca
na, Wagtmans, Galera, Janssen („Ik
Een volkomen leeggereden Rik van
Looy boekte gisteren in Nancy na een
schitterende solo een etappezege. De
foto toont de aankomst in het stadion
te Nancy.
kwam er als laatste op mijn wenk
brauwen bij") en... de verdedigende
Merckx. Het was ook de verklaring
waarom Stevens later op de dag in zijn
eentje achter Van Looy is aangegaan.
^Merckx hield toen de rest van de
faema's rond zich om bij eventuele
nieuwe acties van de concurrentie steun
te hebben.
Bijna alle Nederlanders eindigden de
ze dag in het grote peloton, dat op de
sintels in Nancy nog enige moeilijke
ogenblikken doormaakte, vooral toen
Karstens uit een bocht gleed en midden
tussen zijn concurrenten doorzeilde.
Karstens hield er een aantal lelijke
schaafwonden aan over. Dat hij niet
over de finish ging, werd gevoed door
een nieuwe maatregel, die inhoudt, dat
bij valpartijen in de laatste vijfhonderd
meter de betrokkenen dezelfde tijd krij
gen als de groep waarin zij zaten.
Alleen Henk Nijdam raakte weer ach
terop. Hij kwam met een achterstand
van ruim veertien minuten als laatste
het stadion binnenrijden. En met
recht mag worden gevreesd, dat voor
Nijdam de Tour niet lang meer zal
duren. Misschien haalt hij het donder
dag al niet wanneer de karavaan op
de Col de la Schlucht en de Col du
Firstplan kofrit.
gen van dit succes: 1000 pond bij het
behalen van de titel en 600 pond voor
de verliezers. Okker verdiende voor zijn
plaats bij de laatste acht van het he
ren-enkelspel reeds vierduizend gulden.
Voor een tweede gedeeltelijk succes
zorgde de combinatie Betty Stöwe/
Owen Davidson, die met 6-3, 2-6, 6-2
zegevierde over het Britse echtpaar
Taylor en nu het stadium van de acht
ste finales bereikt heeft.
Okker beheerste het dubbelspel van
woensdagavond volkomen. Hij was de
enige van het viertal, die zijn opslag
geen enkele maal verloor tegenover La-
ver en Emerson elk driemaal en Ries
sen zelfs vijfmaal. Vooral Rod Laver
was volkomen machteloos als de Ne
derlander zijn zwiepende forehand top-
spindrive in het geding bracht. De zui
nig kijkende, linkshandige speler werd
zelfs enkele malen duidelijk nijdig. Hij
houdt er niet van zo te kijk te worden
gezet. Maar Okker trok zich er niets
van aan. Op het vierde matchpoint
serveerde hij zo hard op Emerson,
dat Riessen met een smash de partij
na 95 minuten kon besluiten. De Ame
rikaan trok zich na een aarzelend be
gin op aan het werkelijk briljante spel
van zijn partner, zoals hij dat ook in
de voorgaande partijen steeds heeft ge
daan.
Okker en Riessen gebruikten veelvul
dig de Australische opstelling als één
van hen op Laver moest serveren. De
Australiër werd daardoor gedwongen
rechtuit te retourneren: waarmee hij
grote moeite had. Desondanks was het
geen typisch modern herendubbel.
Daarvoor was het serveren te zwak.
Alleen Okker had, voldoende vaart en
lengte in zijn opslagen. Laver, Riessen
en Emerson verloren in het begin van
de eerste set achtereenvolgens hun ser
vice en hetzelfde kwam voor in de der
de set. De tweede en vierde set werden
zoals dat op gras gebruikelijk is
beslist op één doorbraak: Okker/Ries-
sen verloren de tweede toen Riessen in
de vierde game na 40-»0 toch zijn opslag
niet kon houden. Ze wonnen de vierde
door een break op Laver in de vijfde
game. De favoriet voor de titel in het
enkelspel kwam bij 3-5 opnieuw in
moeilijkheden en moest toen drie
matchpoints weg serveren, alvorens
Okker aan service kwam. De Nederlan
der het zich deze kans niet ontgaan.
Met een geestdrift die niet getemperd
werd door enige zelfkritiek, heeft En
geland woensdag de overwinning van
Ann Jones op Margaret Court-Smith
gevierd. Door een overwinning met
10-2, 6-3, 6-3 kwalificeerde de blonde
linkshandige speelster uit Birmingham
zich voor de tweede maal ip haar lan
ge carrière voor de finale van Wimble
don, waarin ze, evenals twee jaar ge
leden, zal aantreden tegen titelhoudster
Billy Jean King. Deze won in de kort
ste partij, ooit in dit stadium op Wim
bledon gespeeld, met 6-1 en 6-0 van Ro
semary Casals. De kleine Casals werd
deze middag geplaagd door gewetens
conflicten. Mocht zij haar oudere vrien
din en mentor in het tennisspel, aan wie
zij alles te danken heeft, in de weg
staan, nu deze de kans heeft aanstonds
door een nieuwe zege in de finale na
Suzanne Lenglen de tweede dame te
worden, die Wimbledon viermaal ach
tereen heeft gewonnen? Rosemary Ca
sals kwam er niet uit. Vriendschap en
dankbaarheid botsten hevig op gevoe
lens van sportiviteit. En het was geen
wonder, dat zij in deze geëmotioneerde
toestand zoveel ballen missloeg, dat
Billy Jean er het hoofd over schudde.
In 28 minuten was het voorbij. In de
eerste set had. Rosy twaalf punten ge
maakt. In de tweede slechts zes.
4-7-1969 p
Grosse Pierre
t95dm
Le Thillo'
1178 m
BALLON
D'ALSACE
jCernoy
MULHOliSE
Uitslag van de vierde etappe:
1. Van Looy (Belg, Vissers) 214 km
in 5 uur 18 min 02 sec. (met bonificatie
5.17.42). 2. Stevens (Belg, Driessens) op
42 sec (met bon. 5.18.34). 3. Zandegu
(It), Pezzi) op 44 sec. (met bon. 5.18.41)
4 Mintjefs (Belg, Driessers). 5. Letert
(Fr, Plaud) 6. Perez Frances (Spa.,
Geminiano). 7. Berland (Fra, Geminia-
ni). 8. Panizza (It, Pezzi) allen z.t. als
Zandegu. 9 Pijnen (Ned, Vissers) op 1
min 37 sec. 10 Wagtmans (Ned, Vissers)
op 1 min 57 sec. 11. De Vlaeminck
(Belg, Schotte). 12. Dancelli (It. Alba-
ni). 13. Basso (It, Albani). 14. Leme-
teyer (Fr, Magne). 15 Janssen (Ned,
Geminian). 27. Dolman (Ned. Vissers).
30. Ottenbros (Ned. Vissers). 31 Van
der Flaas (Belg, Vissers). 37 Poortvliet
(Ned, Vissers). 39 Merckx (Belg, Dries
sens). 41. Gimondi (It, Pezzi). 50 Beu
gels (Ned, Magne) allen z.t. als Wagt
mans (op 1.5.7). 93. Timmerman (Belg.,
Vissers) op 1.5.7. 111. Haast (Ned. Vis
sers) op 1.5.7. 125 Karstens (Ned. Plaud)
op 1 min 12 sec. 127 en laatste: Nijdam
(Ned, Vissers) op 12 min 18 sec.
Dagploegen klassement
1. Driessens (Stevens, Mintjens,
Merckx) 15.57.29. 2. Geminiani 15.57.31
(28 pnt.) 3. Pezzzi (z.t. 52 pnt). 4. Vis
sers (Van Looy, Pijnen, Wagtmans)
15.58.44. 5. Plaud 15.58.44.
Alg. Klassement
Alg. klassement: 1. Stevens (Belg.
Driessens) 19 uur 21 min 51 sec. 2. Le
tort (Fr. Plaud) op 1 min 28 sec, 3.
Merckx (Belg. Driessers) op 1.37. 4.
Altig (W.D1, Pezzi) op 1.45, 5. Panizza
(It. Pezzi) op 1.51, 6 ex aequo: Janssen
(Ned. Geminiani), Grosskost (Fr. Ge
miniani) op 1.57. 8. Gimondi (It. Pezzi)
op 2.07, 9. Bracke (Belg, op 2.09.
10. ex aequo: Poulidor (Fr. Magne),
Vianelli (It, Albani) op 2.12. 12. Schuitz
(Lux, Albani) op 2.14. 13. Wright (GB,
Geminiani) op 2.21. 14. ex aequo: Pin
geon (Fr. Plaud), Harrison (GB, Caput)
op 2.22. 16. ex aequi: W. in 't Ven (Belg,
Cools), Ocana (Sp. Machain) op 2.24. 18.
De Vlaeminck (Belg, Schotte) op 2.26.
19. Wagtmans (Ned. Vissers) op 2.31.
20 Van Springel (Belg. Cools) op 2.35. 21.
Aimar (Fr. Geminiani) op 2.37. 22. ex
aequo: Balmanion (It. Pezzi), Lopez -
Rodriguez (Sp. Machain) op 2.38. 47 Ot
tenbros (Ned. Vissers) op 3.52. 51 Van
Looy (Belg. Vissers) op 6.08. 71 Pijnen
(Ned. Vissers) op 12.07. 72 Beugels
(Ned. Magne) op 12.08. 87 Van der
Flaas (Belg. Vissers) op 12.56, 98 Kar
stens (Ned. Plaud) op 13.45. 101 Dol
man (Ned. Vissers), op 14.04. 120.
Haast (Ned. Vissers) op 21.41. 121 Tim
merman (Belg. Vissers) op 21.57. 126
Poortvliet (Ned. Vissers) op 42.44. 127
en laatste Nijdam (Ned. Vissers) op 1
uur 10 min. 46 sec.
Berg klassement
Het bergklassement na de vierde
etappe: 1. De Vlaeminck (Belg. Schot
te) 6 pnt. 2. ex aequo: Merckx (Belg.
Driessens), Dancelli (It. Albani) 4 pnt.
4. ex aequo: W. in 't Ven (Belg. Cools)
Van Looy (Belg. Vissers), Timmer
man (Belg. Vissers), Perurena (Sp.
Machain) en Cooreman (Belg. Cools)
allen 3 pnt.
Alg. ploegenklassement
Het algemeen ploegenklassement
luidt: 1. Driessens 58.47.34: 2. Pezzi
58.47.55: 3. Geminiani 58.48.34: 4. Plaud
58.51.24: 5. Cools 58.52.16: 12. Vissers
5.59.37.
Puntenklassement
1. Basso (It) 52 pnt. 2. Stevens (Belg)
45. 3. ex aequo: Van Looy (Belg) en
Janssen (Ned) beiden 34. 5. Nassen
(Belg) 31. 10. Wagtmans (Ned) 21. 14.
Mintjens (Bel) 14.
KOSOFSKA Joop Zoetemelk heeft
de leiding behouden in de Ronde van
Joegoslavië, waarin de vierde en vijf
de rit respectievelijk werden gewonnen
door de Zwitser Hubschmid en de Pool
Denel. Van den Burg werd in de vijfde
etappe vierde.
Algemeen klassement: 1. Zoetemelk
(Ned.) 14.28.06; 2. Nelufc (Rusl.) op 2.46;
3. Dimitref (Rusl.) op 3.59.
Met steun van het publiek, echtge
noot „Pip" en minder opvallend
die van de lijnrechters, heeft Ann Jo
nes één van de finale-plaatsen veilig ge
steld voor Groot-Brittannië. Margaret
Court was geen schaduw van de mach
tige speelster, die in 1963 en 1965 de ti
tel won. Dit op rekening te schrijven
van de centre-coürt-zenuwen zou een
symplificatie zijn.
Margaret dankt haar opkomst aan de
loodzware conditie-trainingen van
Frank Sedgman, die haar in de winter
maanden bomen liet kappen. Zij was al
tijd juist iets sneller, iets krachtiger en
iets fitter dan welke tegenstandster
ook. Maar sinds zij enkele jaren gele
den overspannen raakte van het eento
nig leven op de tennisbanen heeft zij
haar conditie niet meer op peil gehou
den. Ook niet toen zij vorig jaar aan
een comeback begon. En wat eerst haar
sterkste punt was, werd allengs haar
zwakste. De Margaret Court, die woens
dag tegen Ann Jones aantrad, was stijf,
liep moeilijk en ontwikkelde weinig
snelheid. Bovendien hadden haar
groundstrokes geen lengte. Jones, die
het laatste jaar in het tenniscircus van
McCall geleerd heeft wat meer initia
tief te nemen, kon voortdurend de net-
positie innemen. En het was alleen bij
de gratie van haar nog steeds geduchte
backhandvolley, dat Court het tot drie
sets bracht. In alle drie de sets kwam
overigens Jones met 5-2 voor. Ze ver
loor de eerste doordat de Australische,
die op haar routine dit jaar zowel de
Australische als de Franse kampioenr-
schappen won, even haar normale speel-
sterkte bereikte. Daarna viel Court
weer terug op haar krampachtige ver
weer vanaf de achterlijn. Het uiteinde
lijke resultaat betekende niet zozeer
een victorie voor Ann Jones als wel
een afgang van Court, al zal het Britse
publiek dat tot in lengte van dagen ont
kennen.
WALDMOHR Fedor den Hertog
boekte in de derde etappe van de Ron
de van Rijnland Palts zijn derde ritze-
ge. Hij finshte in deze rit van Zwei-
brücken naar Waldmohr met een voor
sprong van 1 min en 20 sec. op de
Westduitser Becker.
Met een achterstand van bijna vier
minuten ging een groepje van zes ren
ners over de streep, van wie Hoekstra
de sprint won. Van Katwijk legde be
slag op de vijfde plaats. Fedor dén Her
tog vergrootte zijn voorsprong in de to-
taalrangschikking door deze etappeze
ge aanzienlijk.
De uitslag van de vierde etappe is:
1. Den Hertog de 115 km in 2 uur 48
min 28 sec.; 2. Becker (W.Dld.) 2.50.18;
3. Hoekstra (Ned.) 2.53.23; 4. Knab
(W.Dld.); 5. Van Katwijk (Ned.); 6.
Tschan (W.Dld.); 7. Hajek (Oost.); 8.
Troche (W.Dld.) allen 2.53.23.
Algemene rangschikking: 1. Den
Hertog 10.11.13; 2. Becker op 11.19; 3.
Tschan op 14.44.
Tijdens internationale avond wed
strijden in Maastricht heeft Willy
Willems (Kimbria, Maastricht) de 3.000
meter steeple chase gewonnen in 8 min.
57,8 sec. Egbert Nijstadt (DOS, Dwin-
gelo), die de afgelopen zondag tijdens
de interland Nederland-Belië de 5.000
meter won in 14.13.0, maakte nu op de
ze afstand een tijd van 14.22.0 sec., elf
sec. sneller dan nummer 2, Piet Bee-
len (Spartaan, Lisse).
AKEN De Engelse springruiter
David Broome heeft woensdag tijdens
het internationaal concours hippique
in Aken met „Beethoven" een jacht-
springconcours gewonnen. Hij legde
het parcours van 520 meter, waarin
twaalf hindernissen met in totaal veer
tien sprongen waren opgenomen, fout
loos af in 58,6 seconde. De maximale
hoogte van de hindernissen was 1.60
meter, terwijl voor elke fout zes se
conden in meerdering werden gebracht.
Tweede werd de Westduitser Lutz Mer
kel op „Versmold" met een achter
stand van 4,4 sec.
Het internationaal springconcours om
het kampioenschap van West-Duitsland
leverde een overwinning op voor Al-
win Schockemöhle (WD1) met „Do
nald Rex". Hij maakte gedurende de
twee manches slechts een fout, hetgeen
vier strafpunten betekende. Vier com
binaties eindigden exaequo op de twee
de plaats, nl. Winkler (WD1) met „Tro-
phSteenken (WD1) met „Simona'',
Edgar (GBr) met „Uncle Max" en
Janou Lefèbvre (Fra) met „Croquet
te", allen met acht strafpunten. De Ne
derlander Jan Maathuis werd met „The
Saint" vijftiende. Hij liep zowel in de
eerste als in de tweede manche twaalf
strafpunten op.
In het jeugdtoernooi werd de 17-jari-
ge Paul van Min in de tweede ronde
van het enkelspel uitgeschakeld door de
Australiër John Alexander, die bij de
heren tot de laatste zestien was door
gedrongen. De setstanden waren 6-3 en
6-1. Eerder had Paul in de eerste ronde
met 8-10, 6-4, 7-5 gewonnen van de
Zwitser Rolf Spitzer.
In het meisjes-enkelspel bereikte
wmém;.
A/inemiek Blom de kwartfinales. Zij
versloeg de Canadese O'Hara met 6-4,
3-6, 6-3. In de kwarteindstrijden ontmoet
zij de Japanse Sawamatsu.
Direct na het gemengd-dubbelspel
moest Betty Stöve in de tweede ronde
van het troosttoernooi aantreden tegen
de Engelse nummer negen, Janice
Townsend. De Nederlandse verloor met
6-1 en 6-3.
Uitslagen
Dames-enkelspel, halve finales:
Billie Jean King (VS) - Rosemary Ca
sals (VS) 6-1, 6-0; Ann Jones (GB) -
Margaret Court 10-12, 6-3, 6-3.
Heren-dubbelspel, kwart-finales:
Hewitt/McMillan (Z-Afr) - Lutz
Smith (VS) 6-3, 3-6, 6-2, 6-2, 3-6, 20-18.
Halve finales:
Okker/Riessen (Ned/VS) - Emerson
/Laver (Austr) 6-3, 3-6, 6-3, 6-4; New-
combe/Roche (Austr) - Hewitt/Mc
Millan (Z-Afr) 3-6, 6-3, 14-12(Wegens
duisternis gestaakt).
Gemengd-dubbelspel, tweede ronde:
Moore/Moore (Austr) walk over te
gen Lutz/Michel (VS);
Derde ronde:
Roche/Tegart (Austr) - Fairlie/Pi-
geon (Nw-Zld/VS) 6-1, 6-2; MacMillan/
Walkden (Zd-Afr.) - Smith/Martinez
(VS) 6-1, 6-3; Stone/Gourlay (Austr) -
Clifton/Soadv (GB) 6-3, 3-6, 6-3; Bat-
trick/Shaw (GB) - Moore/Moore (Aus)
6-2, 6-4; Davidson/Stöve (Austr/Ned)
- Taylor/Taylor (GB) 6-3, 2-6, 6-2;
Bowrey/Bowrey (Austr) - Ulrich/Held-
man (Den/VS) 6-3, 6-1.
Vierde ronde (achtste finales):
Stolle/Jones (Austr/GB) - Bowrey/
Bowrey (Austr) 6-4, 6-4; Newcombe/
King (Austr./VS - McHugo Hall (GB)
6-2, 6-2; Watanabe/Sawamatsu (Jap) -
Likasjef/Yansone (Rusl) 11-9, 6-3; Ruf-
fels/Krantzcke (Austr) - Stone/Gour
lay (Austr) 6-1, 7-5.
Dames-dubbelspel kwart-finales:
Curtis/Ziegenfuss (VS) - Harris/
Moore (Austr) 7-5, 6-8, 6-1.
MILAAN Maria Gommers is liaar
wereldrecord op de 1500 meter kwijt
geraakt aan de Italiaanse Paola Pigni.
Tijdens internationale wedstrijden in
Milaan liep Pigni de afstand in 4 mi
nuten 12,4 seconden en bleef daarmee
3,2 seconde onder het record, dat Ma
ria Gommers sinds 24 oktober 1967 in
bezit had.
Bij dezelfde wedstrijden vestigde
Wilma van den Berg een nieuw Ne
derlands record op de 100 meter. De
atlete uit Uden kwam tot een tijd van
11,4 seconden. 0,1 seconden onder het
record, dat zij met Fanny Blankers,
Puck van Duyne en Truus Hennipman
in bezit had.
Maria Gommers bleef eveneens on
der haar oude wereldrecord met
4.15.0. Geheel voorbereid op de 1500
meter-loop tegen Pigni was de Lim
burgse echter niet. Trainer Ben Kus-
mic: „Zij was naar Milaan gegaan
met een uitnodiging voor de 800 me
ter en daar had zij ook op getraind.
Zij had enkele tempolopen over 400 en
600 meter gedaan en dat is niet be
vorderlijk voor het loopritme op de
1500 meter. Het is overigens .een onge
looflijke prestatie van Pigni en niet
geheel onverwacht. Zij liep de laatste
tijd erg goed".
De verbetering van het 100 meter-
record kwam niet geheel onverwacht.
Reeds in 1967 realiseerde Wilma van
den Berg een tijd van 11.5 sec., een
keer zou herhalen. Dit seizoen eve
naarde zij eind mei en eind juli het
uit 1948 (Fanny Blankers) stammen
de record en het leek mogelijk, dat zij
dit jaar de grens van 11.5 zou breken.
De kans hiertoe kreeg zij woensdag
avond in Milaan, waar zij op tartan
en tegen Irena Szewinska, de Poolse
wereldrecordhoudster en Olympisch
kampioene op de 200 meter, zou lopen.
Szewinska evenaarde met 11.3 sec. de
beste jaarprestatie.
De historie van het Nederlands re
cord ziet er vanaf de tweede wereld
oorlog als volgt uit: 11.7 Fanny Blan
kers, Sagitta - Eindhoven 26 juli '42;
11.5 Fanny Blankers, Sagitta - Am
sterdam 13 juni '48; 11.5 Puck van
Duyne, Ol. Sp. '48 - Frechen 29 juli
'56; 11.5 Wilma van den Berg, De
Keien - Uden 10 sept. '67; Mexico 15
okt. '67; Oost-Berlijn 19 juni '68; Keu
len 10 juli '68; Mexico 14 okt. '68; 11.5
Truus Hennipman, De Bataven - Mex
ico 14 okt. '68; 11.5 Wilma van den
Berg, De Keien - Amsterdam 25 mei
'69; Bergisch Gladbach 21 juni '69;
11.4 Wilma van den Berg, De Keien -
Milaan 2 juli '69.
Op de 400 meter werd Rijn van den
Heuvel derde in 47.6 sec. Winnaar
werd Edwin Roberts uit Trinidad in
46.1 sec. De Westduitser Krusman was
tweede in 47.5.
De uitslag van de 100 meter dames
is: 1. Irena Szewinska (Pol) 11.3, 2.
Wilma van den Berg (Ned) 11.4 en 3.
prestatie, die zij daarna nog zeven Miroslava Sarna (Pol) 11.5.
