Astronauten laten zoveel mogelijk spullen achtêr
Voor terugkeer
tijd voor tc eten
en te rusten
Oude steden geven niet altijd
antivoord op herinneringen
Tijdschema
voor
de
Apollo-11
De dagen in Israël (4)
Bijbel blijft de beste
gids bij zo n reis
Verzamelen
van brokjes
maansteen
HET GROTE WERK BEGINT; INSTRUMENTEN SEINEN ONOPHOUDELIJK
TAL VAN GEGEVENS NAAR DE AARDE
Zendertje
Antenne
Luik dicht
Eten en rusten
Controles
Verzamelen
Foto's
Maanlucht
Verpakt
Rekenwerk
TRILLINGEN IN MAANBODEM WORDEN PRECIES GEMETEN
Het ^grote werkM voor de astronauten op de
maan. de opstelling van twee wetenschappelij
ke instrumenten, die op de maan achterblij
ven, gaat beginnen, nu de maanrei/.igers rijn
uitgestapt en zich aan de vreemde omstandig
heden op de maan hebben gewend.
Het ene is een passieve seismometer, die zo ge
voelig is. dat hij zelfs de voetstappen van Arm
strong en Aldrin op de maan kan registreren.
Dat instrument moet vooral dienen om zeer
lange tijd gegevens te verschaffen over trillin
gen in de maanbodem. Dat kunnen trillingen
zijn, die worden veroorzaakt door inslagen
van meteorieten.
Het zouden ook trillingen kunnen z(jn. die het gevolg zijn van werkingen van
de maanbodem zelf.
Het andere instrument is een laserreflector. Het belangrijkste onderdeel daarvan
is een paneel, waarop honderd reflectoren in tien rjjen van tien z(jn aange
bracht. Dat paneel moet worden gericht op de aarde, want het is de bedoeling,
dat het bundels laserlicht zal terugkaatsen, die erop zullen worden gericht. Dat
gebeurt op twee plaatsen: de basis Cloudcroft van de Amerikaanse luchtmacht
in de staat New Mexico, en een punt op de Hawaii-eilanden.
Men hoopt de laserreflector te kunnen
gebruiken om de steeds wisselende af
standen tussen aarde en maan met
zeer grote nauwkeurigheid te kunnen
berekenen, om op aarde de afstanden
tussen continenten onderling en tussen
continenten en eilandgroepen zuiverder
te kunnen bepalen en om zo mogelijk
op de lange duur te kunnen nagaan of
de continenten nog steeds van elkaar
afdrijven.
Beide instrumenten zijn opgevouwen
in pakketten, die zich bevinden in de
zelfde bergruimte, waaruit eerder het
gereedschapsrek te voorschijn is geko
men. Aldrin treUt ze aan een lijn naar
buiten en laat ze dan één voor één aan
die lijnen zakken. Hij draagt beide pak
ketten naar de plek, waar de twee in
strumenten geplaatst moeten worden,
ruim twintig meter ten zuiden van de
LM.
Aldrin pakt de passieve seismometer
uit en stelt hem op en terwijl hij dat
instrument opstelt neemt Armstrong
het pakket met de laserreflector en be
gint dat instrument een meter of drie
verder zuidwaarts op te stellen.
Zodra de twee panelen zonnecellen
rijn ontvouwd, die stroom opwekken
voor de passieve seismometer, begint
ook het zendertje van dat instrument
te werken. En van dat ogenblik af zul
len op aarde schrijfstiften driftige be
wegingen over langzaam voortschui-
vend papier maken wanneer een van
de twee astronauten dicht langs de seis
mometer loopt.
In de seismometer is een tijdklokje
aangebracht. Dat zal het instrument
na twee jaren indien het dan nog
werkt uitschakelen. Tegen die tijd
zullen de maanonderzoekers het niet
meer nodig hebben. Zij zullen dan de
beschikking hebben over een uitge
breid assortiment van log verfijnder
instrumenten op tal van punten op de
maan.
Alle instrumenten zijn opgesteld. Zo
nodig plaatst Armstrong ook nog een
kleine, op de aarde gerichte schaalan-
tenne op de maanbodem. Het is een
lichtgewicht-schaalantenne, die precies
zo wordt ontvouwd als een regenscherm
Hij wordt echter alleen dan opgesteld
indien van de aarde bericht komt, dat
de beeldontvangst via de antennes van
de LM te slecht is. Het opstellen en
zuiver richten van die hulpantenne zal
naar schatting 19 minuten vergen. Wat
die hulpantenne betreft dus: liever
niet dan wel.
Van de aarde is inmiddels bericht ont
vangen over de kwaliteit van de gege
vens, die de passieve seismometer uit
zendt. Zijn die berichten zo bevredigend,
dat zij dat instrument rustig verder
zijn werk kunnen laten doen, dan wan
delen Armstrong en Aldrin terug naar
de uitpakplaats, rechts van het trapje
van de LM.
0 Aldrin (links
heeft met een
grijptangetje een
brok „maansteen'
opgeraapt tijdens
een oefening.
Armstrong pakt
het van hem aan
en neemt onder
wijl foto's. Links
van Aldrin staat
een maanstof-
schep met uit-
schuifbare steel.
camera's laten Armstrong en Aldrin
achter. Hoe lichter het bovenstuk van
de LM bij het opstijgen van de maan
zal zijn hoe beter.
Hun uitscheidingsstoffen, hoe goed
gedesinfecteerd ook, laten de twee as
tronauten niet op de maan achter. Die
worden opgeborgen in het opstijgings
gedeelte van de LM en later in een
baan om de maan in de steek gelaten.
Alles wat zij willen achterlaten staat
buiten opgestapeld, tussen de vele voet
sporen die zij hebben gemaakt in het
landingsgebied. Het voorluik gaat, zo
dra zij weer binnen zijn, voor de laat
ste keer dicht.
De stuurhut van de LM stroomt weer
vol verdunde zuurstof. Armstrong en Al-
dri gaan na of alle apparatuur aan
boord naar behoren werkt. En in het
bijzonder controleren zij alles wat tij
dens de opstijging perfect moet wer
ken.
Er zijn dan, indiert zij hun tijdsche
ma precies hebben kunrten aanhouden,
zedert hun aankomst op de maan 13
uren en 24 minuten verstreken. Alles is
gereed voor de opstijging. Maar eerst
zijn Armstrong en Aldrin echt aan wat
rust toe, en ook zullen zij wat willen
eten.
Een uitgebreide maaltijd wordt het
niet; het tijdschema geeft hun veertig
minuten daarvoor. Dan volgt een lange
rustperiode van vier uur en veertig mi
nuten. De twee ontdekkingsreizigers
zullen nu heus wel de slaap kunnen vat
ten. Zij hebben inspannende uren achter
de rug. Uren van zowel lichamelijke en
geestelijke inspanning.
Beide astronauten maken zich klaar
om wat verder van de LM vandaan
grondmonsters en stenen te gaan ver
zamelen. Het is de bedoeling dat zij
veertien plasticzakken zullen vullen
met materiaal, dat later op aarde zal
worden onderzocht in een laboratorium
dat speciaal voor dat doel is gebouwd
nabij Houston in Texas.
Aldrin hanteert een schepje en een
grijptang is dus de verzamelaar
van het materiaal waarover onder
wetenschapsmensen op aarde al hevi
ge ruzies zijn ontstaan voordat de
tocht van de Apollo-11 begon en
Armstrong houdt de zakken voor hem
open. Aldrin beschrijft mondeling al
les wat hij verzamelt want do aar
de luistert immers mee en Arm
strong zorgt voor nummering van de
zakken en voor de verzegeling ervan.
Af en toe maakt Armstrong nok fo
to's van brokken maansteen. Hij zorgt
er dan telkens voor, dat op de foto ook
een maatstok komt, waarop tien toon-
gradaties grijs zijn aangegeven, van
bijna wit tot bijna zwart.
De gegevens op die maatstok dienen
later, na terugkeer op aardeom
de kleurenfoto's die Armstrong maakt
op de juiste wijze te ontwikkelen en af
te drukken.
Omdat al die monsters tijdens het
verzamelen worden beschreven noemt
NASA ze „gedocumenteerde monsters".
Even eerder heeft een van de twee as
tronauten ook nog een eenvoudige
grondboring verricht. Een holle meta
len buis heeft hij enkele centimeters de
bodem in geduwd.
Bovendien vullen Armstrong en Al
drin twee luchtdichte flessen met maan-
stof en stenen. Wanneer zij daarmee
op aarde terugkeren hebben zij tevens
een monster meegebracht van een
eventueel b^taande zeer, zeer ijle
maandampkring.
Het lichte en zware werk op de maan
is verricht. Voor Armstrong en Aldrin
is de tijd voor het inpakken aangebro
ken. Aldrin beklimt het trapje en gaat
de LM in. Langs een transportlijn bren
gen hij en Armstrong alle op de maan
vergaarde materiaal netjes in twee
laadkistjes verpakt aan boord. Na het
inladen klimt ook Armstrong de LM in.
Het voorluik gaat dicht. De stuurhut
van het maanlandingsvoertuig wordt
vol zuurstof gepompt.
Beide astronauten gaan alles wat
mee terug moet naar de aarde apart
zetten en alle spullen uitzoeken die zij
op de maan willen achterlaten. Het
voorluik gaat vervolgens weer open. De
twee astronauten brengen alles wat zij
niet mee terug willen nemen naar bui
ten en deponeren het op de maanbo
dem.
Alles wat op de maan achterblijft
wordt zo verpakt dat de maan niet kan
worden „besmet"' met aardse micro
organismen. De bij de uitgaanspakken
behorende overschoenen met zeer dik
ke zolen, bij voorbeeld, en de machines
die de twee astronauten buiten op de
maan in leven hebben gehouden. Zelfs
Armstrong en Aldrin krijgen na hun
tweede rustperiode ruimschoots de tijd
twee uren en 28 minuten voor
zorgvuldige technische voorbereidin
gen tot hun vertrek. Weer voeren zij
lange reeksen controles uit, precies zo
als dat trouwens ook altijd gebeurt in
de cockpit van een verkeersvliegtuig
voor het vertrek.
Komt er voldoende druk in de brand
stoftanks? Werkt de klimaatregeling
goed? Is alles in orde met de energie
voorziening aan boord? Vragen, vra
gen. Armstrong en Aldrin willen ze al
le bevredigend zien beantwoord op hun
instrumentenborden met hun honder
den knoppen, schakelaars, meters, sig
naallampjes.
Ook de laatste gegevens over de baa
beweging van 'de Apollo om de maan
moeten nog worden verwerkt. Zij kun
nen daarbij steunen op heel veel reken
werk dat op aarde is verricht in een
\JtIe bezoekers zullen misschien een teleurstelling in Bethlehem moeten
overwinnen van wat ze als kind en ook daarna zich voorgesteld hadden
van die stad Davids, waarheen Jozet uit Nazareth moest gaan, omdat Keizer
Augustus een volkstelling had bevolen en Jozef uit de stam Davids was. En
daar werd in een stal het Kind Jezus geboren. Die stal met de os en de ezel,
de herders, die uit het veld de ster volgden, het Ls een naïeve jeugdherinnering
aan een pastorale ietwat romantische gebeurtenis, door Lucas zo suggestief
beschreven, Lucas, die een schilder moet zijn geweest. Een herinnering, die
in latere jaren levendig werd gehouden door de voorstellingen van de grote
schilders, die we leerden kennen.
De teleurstelling moet ge overwin
nen, want Bethlehem is een mooie le
vendige stad met 20.000 inwoners, heeft
vele kerken en heeft zich zo ingesteld
op de duizenden pelgrims, die jaarlijks
de stad bezoeken, dat de vele winkels
en magazijnen overladen zijn met meer
of minder artistieke kunstwoorwerpen,
die voor de bedevaartgangers een
waardevolle gedachtenis zijn aan de
heilige stede, vooral aan de diep gele
gen geboortegrot en daarnaast de grot
waar herders en koningen ter aan
bidding kwamen.
Iezus is niet in een open stal gebo
ren, zoals de kunstenaars ons al
tijd lieten zien, doch in een grot, zoals
er om de herberg meer waren, voor
slaapplaatsen en voor stalling van die
ren in wintertijd. Het beeld van de ge
boorte wordt hier meer in het duister
gedrongen, wordt killer dan de vrien
delijke, vaak zonovergoten stal van de
kunstenaars.
Maar nu hebben die twee heilige grot
ten alle duister en kilheid verloren door
de aandoenlijk naieve en vrome pel
grims, die reeds sedert de kruistochten
de rotswand met marmer bekleed
den, een altaartje, een zilveren ster,
crucifix, luchters, bloemen ter versie
ring aanbrachten.
Ik had moeite, zelfs toen ik me daar
alleen bevond 'n zeldzame mogelijk
heid deze naïeve sier en pronk, hoe
vroom, vererend en aanbiddend ook
bedoeld, weg te denken en mij daar die
wonderlijke verscholen geboorte van 't
Christuskind voor te stellen bij 'n wal
mend olielampje en de schuchtere her
ders te zien naderen en de deemoedige
koningen, gebogen onder het lage ge
welf en knielend op de ruwe steen.
Buiten Bethlehem, op weg naar He-
bron, in een golvend heuvelland, zwier
ven herders met hun schapen. Er graas
den enige kamelen ginds in de verte.
Het was toch wel het Bijbelse land nog,
die herders en de kudde, de kamelen,
die zo groot silhouetteren tegen de lucht.
Waren de wijzen of de koningen niet op
kamelen naar Bethlehem gekomen en
hadden de herders hun kudden niet ver
laten in de nacht.
Llebron! Voor ik deze stad bezocht,
had ik deze regels in het boek Ge
nesis gelezen: „En Abram hij zou
later Abraham heten sloeg tenten op
kwam en woonde bij de eikebossen van
Mamré, die bij Hebron zijn en hij
bouwde er een altaar", 'n Paar oude,
knoestige eiken bij de stad worden nog
aangewezen als zijn verblijfplaats, 'n
legende? Ook wordt er zo'n eik aange
wezen als de plaats waar Maria en Jo
zef met het Jezuskind rustten op hun
vlucht naar Egypte. Waar of niet, ver
haal is mooi.
Met de aangehaalde bijbeltekst uit
Genesis is de oud-testamentische sfeer
aangeduid, die een der oudste steden
ter wereld nog altijd behouden heeft.
Een minaret en een koepel wijzen van
ver reeds de weg naar deze bijzondere,
bijbelse stad van Abraham.
Het centrale punt in Hebron is de
Moskee Al-Haram, waar Abraham, de
aartsvader der Joden begraven moet
zijn. Er wordt de Islam beleden, Mo
hammed zegt in de Koran: En de Ai-
machtige nam Abraham aan als een
vriend. Koran en Thora ontmoeten el
kaar hier en ik ontkwam niet aan een
naïeve verzuchting: Als hier Abraham
vereerd wordt door de Islamieten,
waarom zich dan niet met de Israëlie
ten verbroederen, in plaats van ze te
beoorlogen!
LVn machtig bouwwerk is deze tem-
pel. waarvan het ontstaan terug
gaat tot Herodes 30 jaar v. Chr. en
waarvan in de middeleeuwen Byzantij
nen, Kruisvaarders, later de Arabieren
het karakter van macht en schoonheid
voltooid hebben.
In de rotsbodem onder de moskee
moeten de graven* liggen van Abraham
en zijn vrouw Sara, van Isaak en Ja
cob en hun vrouwen Rebekka en Lea.
Deze voorhof is het heilige mausoleum
voor Islamieten en Israëlieten, waar
van de cenotafen uit de 14e eeuw de
plaats aanduiden, waar beneden deze
vereerde patriarchen rusten. Het in
terieur van de moskee met de zuilen,
de prachtige mozaïeken, een gebeeld
houwde kansel, zij wijzen 800 jaren te
rug en je wordt er opgenomen in een
sfeer van ingetogen voornaamheid en
schoonheid.
In plaats van dagen, zou men weken
lang in deze oude merkwaardige ste
den als Hebron moeten verblijven om
volkomen op te gaan in hun historie,
hun oude architectuur, in hun verval
en verrijzing en hun schoonheid. En
vooral om iets te begrijpen van wat in
deze, door ras en geloof zo genuanceer
de bevolking leeft. Helaas, ik kon
slechts de dagen noteren.
Door het Jordaanse land ben ik ge
gaan, vriendelijke dorpen en oude stad
jes, waar bedoeïenen het schilderachtige
decor vormden van het landschap.
Doch de weg ging ook door een ver
laten bergland, stenig, okerbruine aar
de, met nauwelijks een plantenleven.
Toch zwierf er nog een kudde kamelen
en klommen schapen tegen de rotsen
op om een sprietje groen te vinden.
/"kok in dit gebied vindt ge oud-testa-
w mentische overleveringen. Eén
stond er gegrift in een rots, dicht bij
de Zoutzee of Dode Zee, een hoge rots,
als 'n monument en bij de top zag mijn
fantasie of was het werkelijkheid?
een mensenhoofd, door de burijn der
natuur en eeuwen daarin geslagen. In
die rots is versteend de ongehoorzame
vrouw van Lot, die er een zoutpilaar
werd, dicht bij het verwoeste Sodom,
vanwaar Lot met zijn twee dochters
verder trok naar de tent van Abraham.
Hij kon toch geen zoutpilaar meedra
gen? Daar was zout in overvloed en
het is er nog. De zoutproduktie uit de
Dode Zee is belangrijk en er is een in
dustrie ontstaan, die potas levert en in
grediënten voor glasfabrikatie.
Van de zuidelijke kant van de Zout
zee gaat de weg naar het Noorden door
een dor en bergachtig land, slechts on
derbroken door een eenzaam dorp of
een kamp van Arabieren en bedoeïenen
in hutten, tenten, spelonken en door
schaarse kudden schapen en magere
kamelen.
Tot eindelijk, heel ver groene zones
zichtbaar worden en de stad Jericho
verrijst naast het oude bijbelse Jeri
cho, waarvan de muren in Jozua's tijd
in zeven dagen vielen in 't geweld van
zeven bazuinen en nu opgegraven res
ten uit oer-oude tijden en ruïnes zo mys
terieus spreken van Israels wonderlijk
verleden. En uit Jezus' tijd. Is daar
ginds in de verte niet de eenzame berg,
waar Jezus veertig dagen vastte en er
de duivel weerstond?
i-Tet nieuwe Jericho, de stad met
40.000 inwoners is niet zo belang
rijk, doch het is verrassend te zien hoe
die stad omringd is door welige vegeta
tie van zuidvruchten, sinaasappelen en
bananen en hoe de palmen er de tover
brengen van het Oosten.
Nazareth. Vandaag ben ik naar die
stad van Jozef en Maria gegaan, waar
ook de familie van Jozef, de timmer
man woonde.
Hier leeft de herinnering aan 't. mys
terie van de engel Gabriël, die Maria
de geboorte aankondigde van Jezus. Aan
dit mysterie herinnert ook de prachti
ge kerk der Annunciatie. Reeds in de
vierde eeqw werd op de plaats waar Ga
briël aan Maria verscheen, door Con-
stantijn, keizer van 't Byzantijnse rijk
een kerk gesticht. Behalve deze Grieks-
Katholieke kerk der Annunciatie zijn er
godshuizen van andere gezindten, ook
'n Moskee der Mohammedanen waarvan
de hoge minaret de stad beheerst. Het
was in de synagoge van Nazareth, dat
Jezus uit het boek van de profeet Jesa-
ja voorlas. Waren het de zg. Dodezee-
rollen, niet lang geleden door kinderen
gevonden en nu in 'n bijzonder museum
in Jeruzalem tentoongesteld? Ik schreef
daarover reeds.
In ieder oud straatje heeft Jezus als
jongen, en ook ouder reeds, gelo
pen en op de markt met de Nazareners
gepraat. Gedroomd van 'n andere, be
tere wereld, gemeenschap met het on
zienlijke zal hij gevonden hebben onder
de cypressen, die ook nu nog een bij
zondere, schilderachtige aanblik geven
aan de stad. Wat 't door het landschap
uit zijn jeugd, dat hij later zo vaak de
natuur tot voorbeeld stelde in zijn ge
lijkenissen? ....Een zaaier ging uit om
te /.aaien.... Zie de leliën des velds...
„Wolken die regen beloofdenZuiden
wind zal hitte brengenZo zult ge er
meer vinden in zijn leerredenen tot de
menigte, die hem volgde naar Galilea.
en in zijn eigen huis!
Want Jezus verliet zijn woonplaats en
van 's werelds machtigste computer
centra. Dat is het computerpark van
het Goddard Spaceflight Center In
Greenbelt, nabij Washington. Daar wordt
precies uitgerekend hoe laat Armstrong
en Aldrin moeten opstijgen van de
maan aan de hand van de allerlaat
ste gegevens.
Volgens het reisschema valt het ver
trek omtrent vijf etmalen vier uren en
achttien minuten na het vertrek van
de aarde of 21 uren en 27 minuten
na de aankomst op de maan.
Volgende keer: Schoon schip maken
De toren van de Geboortekerk in
Bethlehem
zei de woorden, die een gezegde voor
alle tijd gebleven zijn: Een profeet is
alom geëerd, behalve in zijn eigen va
derland en onder zijn eigen verwanten
Ik heb al eens eerder gezegd: de bij
bel is de beste gids op een reis door
Israël. In mijn herinnering blijft de stad
Nazareth als de stad der hoge, donkere
cypressen, die in hun hoogheid en met
het statieus gebaar van hun kruinen
manen tot stilte en eerbied. Dat zwij
gende, vermanende gebaar van die cy
pressen, dat wekt maar een vluchtige
sensatie, die snel voorbij gaat, want
Nazareth als zovele steden in Israël
bruist van leven, gestage arbeid en flo
rissante kleurige nering en handel. Voor
mij zijn het de cypressenThe rest
is silence!
JOHAN WESSELINK
Het vluchtplan van de Apollo-11*
zoals door het Amerikaanse ruim
tevaartbureau NASA is gepubliceerd,
luidt als volgt (alles in Ned. t(jd):
WOENSDAG 16 JULI:
14.32 uur lancering vanaf Kp Ken
nedy
14.43 uur Apollo-11 in parkeerbaan
17.33 uur ontsteking derde en laatste
rakettrap; Apollo-11 vertrekt
naar de maan
18.03 uur maanlandingsvaartuig (LM)
wordt vastgekoppeld aan voor
zijde moedercabine
18.42 uur LM en moedercabine ma
ken zich los van derde rakettrap
DONDERDAG 17 JULI:
02.16 uur eerste koerscorrectie
04.02 uur bemanning kan voor de eer
ste maal gaan rusten
17.16 uur tweede koerscorrectie
VRIJDAG 18 JULI:
03.32 uur begin nieuwe rustperiode
20.27 uur derde koerscorrectie
22.40 uur Edwin Aldrin gaat de LM
binnen
23.32 uur Neil Armstrong voegt zich
bij Aldrin.
ZATERDAG 19 JULI:
00.17 uur Aldrin en Armstrong keren
terug in de moedercabine, na
er zich van te hebben overtuigd,
dat alles aan boord van de „maan-
spin" in orde is
02.32 uur nieuwe rustperiode
13.27 uur vierde koerscorrectie
18.26 uur Apollo-11 in voorlopige
baan om maan (afstand tot maan
oppervlak variërend van 112 tot
314 km)
22.42 uur wijziging van baan die
bijna cirkelvormig wordt (100 tot
122 km).
ZONDAG 20 JULI:
12.57 uur Aldrin gaat LM binnen
13.22 uur Armstrong volgt hem
15.35 uur „uitklapping" landingsge
stel
18.42 uur LM maakt zich los van
moedercabine
19.12 uur LM begint zich van moe
dercabine te verwijderen, waar
mee Collins cirkelbaan blijft be
schrijven
20.12 uur Armstrong en Aldrin bren
gen LM in baan die hen tot 15
km van maan moet voeren
21.08 uur afdaling begint naar „zee
van rust"
21.19 uur landing op de maan
23.24 Armstrong en Aldrin. nog altijd
aan boord LM, gebruiken eerste
maaltijd op maan.
MAANDAG 21 JULI:
00.00 uur bemanning gaat rusten
04.00 uur einde rustperiode; Arm
strong en Aldrin gebruiken nieu
we maaltijd
07.02 uur na technische voorbereidin
gen opent Armstrong luik en
maakt hij zich gereed ladder af
te dalen; hij heeft tv-camera bij
zich. waarmee de activiteit van
het tweetal op maan zal worden
gefilmd
07.17 uur Armstrong zet als eerste
mens voet op de maan
07.27 uur Armstrong verzamelt eerste
bodemmonsters
07.47 uur Aldrin voegt zich bij Arm
strong, waarna verscheidene
meetinstrumenten en laser-re
flector op maan worden geïn
stalleerd
09.12 uur Aldrin klimt weer aan
boord LM
09.32 uur Armstrong volgt hem
0P.42 uur luik wordt gesloten; appa
ratuur aan boord gecontroleerd
10.50 uur luik wordt even geopend
om overbodig geworden uitrus
ting weg te werpen
11.12 uur Armstrong en Aldrin ge
bruiken maaltijd
11.52 uur rustperiode
15.52 uur na nieuwe maaltijd laatsta
controle apparatuur
18.55 uur „maanspin" stijgt op van
maan richting moedercabine
22.15 uur LM weer vastgekoppeld
aan moedercabine
22.32 uur Armstrong'en Aldrin terug
aan boord Apollo-11
DINSDAG 22 JULI:
02.25 uur afstoting van LM
05.57 uur ontsteking hoofdmotor
Apollo-11 voor terugkeer naar
aarde
20.57 eerste koerscorrectie
DONDERDAG 24 JULI:
02.37 uur tweede koerscorrectie
14.37 uur derde en laatste koerscor
rectie
17.22 uur afstoting aandrijf gedeelte
17.37 uur Apollo-11 keert terug in
dampkring aarde
17.51 uur cabine komt neer in Stille
Oceaan ten zuiden van Hawaii.