Kantongerecht Wageningen
Maria verzuimt school
omdat moeder last
van platvoeten heeft
DELM-ers slaan
vleugels
uit op vliegveld Malden
Zelfs niet
een maag
van beton..
Wim Keman op
de finaleplaatsen
Keman weer
in de finale
Zwemmers
sloegen
bungalow-
eigenaar
Straks eigen
vereniging
en wellicht
eigen strip?
Speedboat,
trailer en
autoradio
ontvreemd
GlAS-n
NET MEISJE
Hotel Vonk
Schilderen
ging best
Persoonlijk record verbeterd
Idee van dokter
Waarschuwing
Trouwdag
Ploegen
SCHOOLSLAG
BEIDE BENEN
PRIMA
Gevraagd
voor halve of
hele dagen.
Kerkewijk 13
Veenendaal
grote spiegelruiten
ZATERDAG 26 JULI 1969
WAGENINGEN „Het is een grove misvatting de toekomst van je kinderen
op te offeren aan je platvoeten". Zo sprak officier van justitie jhr. mr. R. A. Th.
Gevers Deynoot gisteren tijdens de zitting van het kantongerecht in Wagenin
gen in zijn requisitoir tot het echtpaar Van de H. uit Wekerom. Het echtpaar
had zijn 13-jarige dochtertje enige tijd niet naar school laten gaan. omdat de
moeder, mevrouw B. van de H.-K.. het vanwege haar platvoeten van de huis
dokter wat kalmer aan moest doen.
Haar echtgenoot, de fabrieksarbeider
A. v.d. H.. verklaarde dat Maria de oud
ste was van zes kinderen en dat zij op
de huishoudschool zat. „Mijn vrouw had
In die tjjd zoveel last van haar plat
voeten dat ze nauwelijks kon lopen.
De huisarts vond het dan ook beter als
zij zoveel mogelijk bleef zitten. We heb
ben Maria toen thuis gehouden om
moeder bij het huishouden te helpen".
..Maar mevrouw, u bent in die tijd toch
ook in huis aan het schilderen geweest",
reageerde de officier. „Zo erg kan het
dus niet geweest zijn".
De kantonrechter, mr. A. C. van den
Brand, vroeg zich af of het niet vol
doende zou zijn geweest als het meis
je na schooltijd wat geholpen had. „Ze
hoefde toch zeker niet van 's morgens
vroeg tot 's avonds laat naar school?"
aldus mr. Van den Brand. Mevrouw
Van de H.-K. vertelde dat zij met haar
huisarts over een gezinshulp had ge
sproken. „Toen ik hem vertelde dat ik
graag een gezinshulp zou hebben, ad
viseerde hij mij Maria thuis te hou
den", aldus de moeder. „Hij zei: gezins
hulp is zo schaars, die krijg je op
korte termijn toch niet". De officier van
justitie en de kantonrechter konden
haast niet geloven dat 'n huisdokter een
dergelijk voorstel gedaan zou hebben.
Mevr. Van de H.-K.: „Het is toch wer
kelijk waar, het idee kwam van hem.
U kunt hem toch als getuige dagvaar
digen?" Mr. Van den Brand: „Dat heeft
totaal geen zin. Dan beroept hij zich
toch op zijn beroepsgeheim, dat doen
dokters altijd".
In zijn requisitoir stelde mr. Gevers
Deynóot dat „kalm aan doen" naar zijn
mening toch niet direct hoefde te bete-
kenendat je dan je kinderen maar moest
opofferen. „Kunt u dan werkelijk uw
leven niet zo organiseren, dat Maria
wèl naar school kan?" vroeg hij het
echtpaar. Teen er geen antwoord kwam
op zijn vraag, herhaalde de officier:
„Kunt u er niet voor zorgen dat ze wèl
naar school kan?" Na zijn opmerking
over de misvatting die bij de ouders
bestond, besloot mr. Gevers Deynoot
zijn requisitoir:
„De straf die u hier krijgt is niet de
hoofdzaak. Het gaat er om dat u wat
meer inzicht krijgt. Ik hoop dat in dat
opzicht deze bijeenkomst nuttig is ge
weest". Hij eiste voor beide ouders een
geldboete van f 30,—. Mr. Van den
Brand vonniste conform de eis en voeg
de er een waarschuwing bjj dat her
haling van het gebeurde tot veel stren
gere straffen zou leiden.
Vader en zoon
de kantonrechter
een aanrijding die de
trouwdag had met de
V. D. moesten voor
verschijnen wegens
zoon op zijn
auto van zijn
vader. Enkele uren voor de trouwplech
tigheid was E. V. D. uit Breukelen
even met de auto van zijn vader weg
gegaan. Hij veroorzaakte in Wagenin
gen. waar de trouwplechtigheid plaats
vond, een aanrijding, doordat hij geen
voorrang gaf aan een van rechts ko
mende auto.
De officier kon er begrip voor op
brengen dat de verdachte op zijn
trouwdag zijn gedachten meer bij zijn
huwelijk had dan bij het verkeer. Hij
eiste daarom slechts een geldboete van
f 40,De kantonrechter veroordeelde
E. V. D. tot een geldboete van f 50,
Na het ongeval, waar zich overigens
geen persoonlijke ongelukken bij voor
deden, constateerde de politie dat de
auto onvoldoende beremd was, dat het
chassis was doorgeroest en dat de
schokbrekers niet meer werkten. De
eigenaar, W. C. V. D. uit Wageningen,
de vader van de bruidegom, verklaarde
dat hij van de defecten aan de auto
niets geweten had. „Ik had de auto zes
maanden niet gezien, want hij was, uit
geleend aan mijn oudste broer". V. D.
sr. had zijn auto inmiddels naar de
sloper gebracht.
De officier vond dat de eigenaar on
danks het uitlenen verantwoordelijk
bleef en eiste twee geldboetes van f 100.
Mr. Van den Brand vonniste een geld
boete van f 150 voor de onvoldoende
remmen en een geldboete van f 100
voor de overige defecten.
Met behqlp van een tolk werd een
proces gevoerd tegen de Marokkaanse
gastarbeider A. M. A. K. uit Ede, die
het vreemdelingenbesluit had overtre
den. Volgens dit besluit moet een bui
tenlander die in Nederland woonachtig
is iedere verhuizing binnen vijf da
gen bij de politie melden. A. K. had
zijn verhuizing binnen Ede pas na ze
ven dagen gemeld. „Ik kon dat nier
eerder doen", aldus de verdachte, „want
ik werk in de ploegendienst en juist
de eerste dagen na de verhuizing moest
ik van 's morgens tot 's avonds wer
ken. De daaropvolgende week zat ik
in een andere ploeg en toen ben ik di
rect naar de politie gegaan". De offi
cier van justitie meende dat er hier
sprake was van een slordigheid.
„Hij heeft de verhuizing wel gemeld,
maar enkele dagen te laat. Als hij kan
beloven dat het in de toekomst niet
meer voor komt, hoeven we er niet te
zwaar aan te tillen". Mr. Gevers Dey
noot eiste een geldboete van f 10. Mr.
Van den Brand vonniste conform de
eis. De Marokkaan verklaarde tenslot
te nog dat de autoriteiten naar zijn
mening er meer rekening mee moes
ten houden dat de meeste gastarbei
ders in ploegen werken. Een te late mel
ding zou overigens niet meer voorko
men, zo zei A. K„ want hij had nu
een formulier gekregen waarmee hij
verhuizingen schriftelijk kon melden.
VEENENDAAL De eigenaar van
een bungalow op de Tinneweide in Vee-
nendaal, de heer B. heeft in een wor
steling met een aantal opgeschoten jon
gens een klap op zijn neus gehad en
daarbij zijn neusbeentje gebroken. Een
viertal jongens variërend in leeftijd
van 18-20 jaar was aan het zwemmen
in de stadsvijvers. Een van hen bevond
zich echter op het gazon van de heer
B.. die te kennen gaf dat de knaap
zich moest verwijderen. „Die lui van
die grote villa's denken dat ze alles
kunnen zeggen", reageerde de jongen,
die vervolgens door de heer B. bij zijn
vrienden in het water werd gegooid. De
vier knapen kwamen vervolgens de
kant op en begonnen een worsteling
met de heer B. Hierbij liep de eigenaar
van de bungalow een gebroken neus
beentje op. B. heeft inmiddels aangif
te gedaan van mishandeling. Hij be
schikte over een vaag signalement van
een der zwemmers.
mnwiai»»»anp—
ELST,MALDEN Hoogte 320 motor,
snelheid 80 kilometer por uur, daalsnel
heid ongeveer een meter per seconde,
nauwelijks of geen thermiek, het zal
niet lang duren. De maag heeft zijn
normale plaats weer ingenomen, na een
reisje in de richting van het strotte-
hoofd. zoals 't het simpelst kan worden
omschreven zonder referentie aan anato
mische en fysiologische axioma's. Je
bent nu onderworpen aan de wetten
van de aërodynamica, aan de eigen rou
tine en aan een beetje bijkomstig ge
luk. Er kan altijd nog een heel
klein belletje thermiek zijn. en daarom
draai je maar een paar bochtjes, wach
tend op een schokje omhoog. De start
kabel dwarrelt intussen omlaag aan
een parachuutje. De lier heeft zjjn
werk gedaan met z'n vermogen van 200
pk en een doodgewone droge-plaatkop-
peling, zoals je tevoren van 'n lakonie-
ke routinier hebt vernomen. De interes
se voor dergelijke technische gegevens
vervaagt nu met de seconde, als je ste
vig in de veiligheidsgordcls je ogen
laat dwalen van instrumenten naar be
gane grond en terug, op zo'n merkwaar
dig plekje tussen de vleugels met een
spanwijdte van zestien meter, met ach
ter je de instructeur, die vriendelijk, en
tegelijk technisch-koel uiteenzet wat er
nu allemaal gebeurt bij de bediening
van het hoogte- en richtingroer, met
handen en voeten.
Als je de bewegingen van het toes
tel onaangenaam vindt moet je het
maar zeggen, dan doen we het wat
kalmer. Dat is heel andere taal dan voor
de start, uit de mond van mensen die 'n
y
BREDA De Veenendaalse Zwem
Club, die reeds jarenlang op waterpo-
logebied in ons land geen onbekende
is, is duidelijk op weg goede wedstrijd-
zwemmers af te leveren. Tijdens de na
tionale zwenikampioenschappen in
Breda is het eerste begin al duidelijk
zichtbaar geworden. De veertienjarige
Wim Keman. amper tien maanden in
training, kwani uit op vier nummers
en bereikte tweemaal een finaleplaats.
En dat is geen kleinigheid.
Wim Keman blijft er zelf nogal nuch
ter onder. Nog geen twee jaar geleden
meldde hij zich aan bij de zwemclub
en echt trainen doet hij nog maar ruim
negen maanden. Sinds april is hij pas
intensief gaan trainen en hij legde in
het nieuwe overdekte zwembad in Vee-
nendaal tijdens zijn 2 dagelijkse trai
ningen drie k vier kilometer af. Tijdens
de kringkampioenschappen ging het
„lekker" met Wim en het resultaat was
dat hij zich op vier nummers kon laten
inschrijven voor de Nederlandse zweni
kampioenschappen, een achtdaagse
zwemhappening, waaraan ruim twee
duizend deelnemers genoegen beleven.
Twee weken voordat de nationale ti
telstrijd in het zwembad de Wolfslaar
„Voordat ik in Breda kwam. dacht
ik dat vlinderslag mijn favoriete slag
zou zijn", zegt Wim, „maar nu ik zo
wel op de 400 als op de 100 meter vrije
slag in de finale zit. denk ik er anders
over". Zijn succesvolle trainer Henk
Uri meent dat Wim zowel op de vlinder
slag als op de vrije slag mogelijkheden
heeft. Op de vlinderslag heeft hij hier
alleen een beetje pech gehad, door te
zenuwachtig aan de start te komen.
in Breda een aanvang nam, ging Wim
Keman regelmatig met zijn trainer,
CIOS-man Henk Uri, naar Utrecht om
er te trainen in het zwembad Den Hom
mel, dat beschikt over een 50-meter-
baan, die bovendien verwarmd is. Hier
kon Wim enigszins wennen aan de
baanlengte. De trainingsarbeid werd op
gevoerd naar circa zes kilometer per
dag en toen moest Wim „klaar" zijn
voor de titelstrijd. En hij was klaar!
Op de 400 meter vrije slag bracht hij
zijn persoonlijk record van 5.26.0 .in de
series terug naar 5.16.0 en bereikte even
later in de finale een tijd van 5.11.9,
waardoor hij zesde werd.
Op de 100 meter vlinderslag ging het
helemaal niet naar wens. Wim had last
van zenuwen en verspeelde net een fi
naleplaats. Op dezelfde dag moest hij
starten op de 100 meter rugslag en na
het echeq op de vlinderslag ging de
rugslag helemaal „de mist in".
Niet alleen de zenuwen waren als
schuldige aan te wijzen, want Wim had
nogal wat last van de heersende hitte
golf. Gisteren was Wim weer „de oude"
toen hij aan de start kwam voor de
100 meter vrije slag. Met 1.06.1 plaat
ste hij zich voor de finale op dit num
mer. Een finale die vandaag verzwom-
men wordt. Een medaille is natuurlijk
mooi, maar Wim rekent er helemaal
niet op, want er zijn enkele snelle
sprinters tegen' wie hij het moet opne
men in de finale. Ook zijn vader, die
elke dag wanneer Wim moet zwem
men zijn vakantie in Egmond onder
breekt en richting Breda rijdt, blijft
kalm onder het snelle succes van zoon
Wim. „Het is al geweldig dat hij zich in
de finale heeft gezwommen", zegt hij.
En dat is zonder meer waar, want Wim
het hier maar even op tegen knapen
die dikwijls reeds vier, vijf of zes jaar
aan wedstrijden deelnemen.
groentje op goed gecamoufleerde mme-
smuilende manier voorbereiden op mo
gelijke lichamelijke reacties. Als ze wil
len maken ze je'zonder mankeren ziek,
da's heel. eenvoudig: klimmen tot de
vaart er zbwat uit is en dan voorover-
klappend 'n duik maken. Dat huodt zelfs
qen maag van gewapend beton niet uit,
en daarom geven ze de instructeur en
passant het advies niet op het voorste
stoeltje te gaan zitten. „Dan kunnen ze
je tenminste niet in je boordje spugen".
De instructeur zal het wel goed bedoe
len als hij geruststellend zegt dat 'm
dat nog nooit is overkomen: „dan moet
er wel veel kracht achter zitten".
Enfin, het eerste kritieke moment,
het loskoppelen van de kabel, is zonder
al te veel narigheid doorstaan, en nog
wèl doordat de instructeur door soepel
„nageven" de stijgingshoek vlak voor
dat „ogenblik van de waarheid", Wat
kleiner maakte.
Nu zie je ook dat het zweefvliegveld
Malden (bij Nijmegen) de vorm van
een kruis heeft, waarvoor een simpele
verklaring bestaat: zo kunnen de toe
stellen bij elke windrichting worden ge
start. De instructeur nodigt je uit zelf
ook eens de stuurknuppel vast te hou
den: „en probeer de snelheid nu op
80 kilometer te houden", Dat lukt aar
dig, als hij de bij nader inzien over
bodige opmerking maakt dat de snel
heid oploopt bij sterkere daling, maar
ja, je wilt zo hoog mogelijk blijven, dus
het gaat niet zo best. Ach wat kan je
gebeuren.
Het dalen levert minder problemen
op dan je verwachtte, en eenmaal naast
het toestel, wanneer het doorzichtige
koepeltje,een broeikas in de hete zon,
opengeklapt is, probeer je te formule
ren hoe de ervaring is geweest. Je komt
niet veel verder dan „fantastisch", dat
dan helaas niet over een bruikbaar su
perlatief blijkt te beschikken.
Je staat nu weer op de grond en daar
wacht de man om wie het eigenlijk al
lemaal begonnen is, en die op dit mo
ment ook duidelijk met zijn beide be
nen op diezelfde grond staat, luitenant
kolonel A. J. Fokker, commandant
van het Depot Elektrisch Materieel van
de Koninklijke Luchtmacht in Eist
(DELM).
Al eerder lanceerde hij de aankon
diging dat het DELM een groot aantal
enthousiaste adspirant-z, weef vliegers op
de personeelslijst heeft. Zelfs streeft
inen naar de stichting van een eigen
vereniging, en een eigen zweefvlieg
veld, zo dicht mogelqk by Eist. Als
voorbereiding heeït nu een groep van
zestien DELM-ers een trainingskamp
van veertien dagen op vliegveld Mal
den achter de rug. Ze zijn op het ogen
blik lid van de militair-burgeriyke club
combinatie NijAC-Novio Magum, en
hebben intensief gebruik gemaakt van
de diensten van de instructeurs Mustert,
Bijl en YViersma.
Overste Fokker mei zijn instructeur
(links): ,,Het moet lukken
„In Eist zelf en in de omgevinr heb
ben onze ideëen nogal wat „Anklang"
als resultaat gehad. Ook de mensen
die niet bij het DELM werkzaam zijn
voelen ervoor zich in de toekomst by
ons aan te sluiten. Ik heb zelfs begre
pen dat de burgemeester van Rhenen
er niet helemaal onverschillig tegen
over staat", vertelt overste Fokker, op
een enigszins schaduwrijk plekje onder
een boom, waar flesjes frisdrank de
stryd aanbinden met de tropische weers
omstandigheden.
Tussen de bedrijven door verzekert
een der instructeurs dat voor de berei
ding van een cola-achtig brouwsel rotte
peren worden gebruikt, maar dat doet
niets af aan de weldadig verkoelende
invloed van het vocht.
Het warme weer is de DELM-ers niet
zo erg welkom, „'s Morgens kun je
de lucht niet in om dat het heiig is,
en 's middags is het veel te heet
zegt Fokker, die inmiddels is aange
steld als startofficier. „Alleen in de na
middag en 's avonds is er wat te doen".
De mensen van het DELM hebben
hun bivak in een bomenrijke hoek van
het vliegveld opgeslagen. Er staan een
paar grauwe legertenten, waarvan er een
dienst doet als onontbeerlijke recreatie
ruimte, en wat vrolijker gekleurde'zeil
doekhuisjes.
Het gesprek komt onvermijdelijk op
het zoeken naar ruimte voor een ei
gen veld. „We hebben al veel con
tacten, maar we blijven aan het zoe
ken. Het valt niet mee iets geschikts
te vinden, dat nog betaalbaar is ook",
zegt overste Fokker, waarna iemand
een kaart van o.m. de Betuwe ont
vouwt, waarop ook een stukje Heuvel
rug is te zien. Met verve worden een
paar ideale plaatsen aangewezen, bij
Amerongen, Renkum en zelfs vlak ach
ter het Elster DELM-complex.
„Het begin is er nu", verzucht Fok
ker, „maar ik denk dat het moeilijk
ste voor ons nog moet komen".
En dat is geen ongegronde speculatie,
zeker niet gezien tegen de achtergrond
van zich toespitsende moeilijkheden in
de Nederlandse zweefvliegwereld. Voor
al de clubs in het westen van het land
komen in het gedrang als gevolg, van
een uitbreiding van de „control-zone"
van Schiphol. Men moet verdwijnen, en
elders in Nederland onderdak zoeken.
Maar de velden zijn niet zo dik ge
zaaid.
zich nu op de polders, het ooeten mi
zuid-ooeten var» ons land, waar ook óm
DELM-ers mi al maanden aan hei zoo
ken zijn. Als men iets vindt, zal hol
waarschijnlijk niet uitgesloten zAjn M
een deel van de in nood vertoevend* Noe
derlandse zweefvliegers bfj hen «e»
nieuwe landingsplaats krijgt. Overete
Fokker' blijft, optimistisch: „Jlet mo«l
lukken met de zweefvWegertü, hot M
machtig, man..."
VEENENDAAL Bij een benzine
station in Veenendaal is gisternacht uit
de auto van de Veenendaler J. S. een
autoradio gestolen. Bovendien werd van
de heer H. v.d.R. uit Bennekom een
speedboot met trailer gestolen; 't vaar
tuig stond eveneens bij het benzinesta
tion. De politie stelt een onderzoek in.
Van de daders ontbreekt tot nu toe elk
spoor.
BREDA De Veenendaler Wim Ke
man (VZC) heeft zich tijdens de Neder
landse zwemkampioenschappon uelke
deze week in het zwembad „Wolfslaar*
in Breda worden gehouden, voor de
tweede maal geplaatst voor een finale.
Nadat Wim Keman eerder deze week
de finale op de 400 meter vrije slag be
reikte, kwam hij gisteren op de 100
meter vrije slag bij jongens onder 14
jaar tot een scherpe tijd van 1.06.1.,
waarmee hij zich als zevende voor dm
finale plaatste. Vanmiddag wordt deze
finale verzwommen. In de derde seria
van de 100 meter vrije slag was titel
kandidaat Frank Weijers (HZPC), dl*
naast Wim Keman zwom, niet te vol
gen. Na een goede race tikte Wim Ka-
De ogen van de zweefvliegers richten man als derde aan in 1.06.1.
Het komend jaar zullen nog verschil
lende trainingskilometertjes worden af
gelegd en hierbij komt vooral de school
slag, het zwakke punt bij Wim, aan de
orde. Hoe het allemaal verder zal lo
pen, weet Wim nog niet. Hij kwam met
succes door de tweede klasse van de
Ulo, maar beseft dat hij het komend
jaar wel iets meer huiswerk zal krij
gen, terwijl het lesrooster ook ongunsti
ger is. De twee trainingen per week
bij VZC zullen echter wel haalbaar zijn
en trainer Henk Uri hoop hem tevens
in het water te krijgen bij de training
van de Polar Bears uit Ede. „En wan
neer het mogelijk is, duiken we 's mor
gens vroeg het water in" zegt Henk Uri
die denkt het volgend jaaf een grotere
afvaardiging naar de nationale titel
strijd te brengen. En hiervoor heeft hij
ongetwijfeld de capaciteiten. „Dit jaar
was alles meegenomen. We hebben he
lemaal geen finales verwacht, mis
schien alleen maar gehoopt".
„Het gaat prima", zegt overste Fok
ker, „we hebben gemiddeld drie starts
per dag gemaakt, dus in totaal onge
veer vierhonderd. Het is de bedoeling
dat we hier de basis leggen voor de
vorming van een eigen clubkader, dat
van het hele zweefvliegbedrijf op de
hoogte is, zodat we in de toekomst on
ze eigen club helemaal zelf kunnen run
nen".
Het eerste tastbare resultaat van de
opleiding is er al. De heer P. S. Zuide-
ma uit Eist promoveerde maandag tot
solo-vlieger, en kreeg zijn B-brevet. De
training gaat, zij het minder frequent,
zeker door, ook na dit slot-weekeinde
van de kamp(eer)week op het vlieg
veld. De verwachting is dal het tegen
het einde van de zomer een flink aan
tal DELM-ers luchtwaardig worden be
vonden en dat betekent dat de eerste
fase van het zweefvliegplan in Eist is
afgerond.
IN IEDERE DIKTE.
VOOR ELK DOEL i
Tevens zetten van
Uit voorraad leverbaar.
SnOAAiZAAK 1
GtASVfRf I
KERKEWIJK 19,
VEENENDAAL
Tel. 12646