Kantongerecht Wageningen Maria verzuimt school omdat moeder last van platvoeten heeft DELM-ers slaan vleugels uit op vliegveld Malden Zelfs niet een maag van beton.. Wim Keman op de finaleplaatsen Keman weer in de finale Zwemmers sloegen bungalow- eigenaar Straks eigen vereniging en wellicht eigen strip? Speedboat, trailer en autoradio ontvreemd GlAS-n NET MEISJE Hotel Vonk Schilderen ging best Persoonlijk record verbeterd Idee van dokter Waarschuwing Trouwdag Ploegen SCHOOLSLAG BEIDE BENEN PRIMA Gevraagd voor halve of hele dagen. Kerkewijk 13 Veenendaal grote spiegelruiten ZATERDAG 26 JULI 1969 WAGENINGEN „Het is een grove misvatting de toekomst van je kinderen op te offeren aan je platvoeten". Zo sprak officier van justitie jhr. mr. R. A. Th. Gevers Deynoot gisteren tijdens de zitting van het kantongerecht in Wagenin gen in zijn requisitoir tot het echtpaar Van de H. uit Wekerom. Het echtpaar had zijn 13-jarige dochtertje enige tijd niet naar school laten gaan. omdat de moeder, mevrouw B. van de H.-K.. het vanwege haar platvoeten van de huis dokter wat kalmer aan moest doen. Haar echtgenoot, de fabrieksarbeider A. v.d. H.. verklaarde dat Maria de oud ste was van zes kinderen en dat zij op de huishoudschool zat. „Mijn vrouw had In die tjjd zoveel last van haar plat voeten dat ze nauwelijks kon lopen. De huisarts vond het dan ook beter als zij zoveel mogelijk bleef zitten. We heb ben Maria toen thuis gehouden om moeder bij het huishouden te helpen". ..Maar mevrouw, u bent in die tijd toch ook in huis aan het schilderen geweest", reageerde de officier. „Zo erg kan het dus niet geweest zijn". De kantonrechter, mr. A. C. van den Brand, vroeg zich af of het niet vol doende zou zijn geweest als het meis je na schooltijd wat geholpen had. „Ze hoefde toch zeker niet van 's morgens vroeg tot 's avonds laat naar school?" aldus mr. Van den Brand. Mevrouw Van de H.-K. vertelde dat zij met haar huisarts over een gezinshulp had ge sproken. „Toen ik hem vertelde dat ik graag een gezinshulp zou hebben, ad viseerde hij mij Maria thuis te hou den", aldus de moeder. „Hij zei: gezins hulp is zo schaars, die krijg je op korte termijn toch niet". De officier van justitie en de kantonrechter konden haast niet geloven dat 'n huisdokter een dergelijk voorstel gedaan zou hebben. Mevr. Van de H.-K.: „Het is toch wer kelijk waar, het idee kwam van hem. U kunt hem toch als getuige dagvaar digen?" Mr. Van den Brand: „Dat heeft totaal geen zin. Dan beroept hij zich toch op zijn beroepsgeheim, dat doen dokters altijd". In zijn requisitoir stelde mr. Gevers Deynóot dat „kalm aan doen" naar zijn mening toch niet direct hoefde te bete- kenendat je dan je kinderen maar moest opofferen. „Kunt u dan werkelijk uw leven niet zo organiseren, dat Maria wèl naar school kan?" vroeg hij het echtpaar. Teen er geen antwoord kwam op zijn vraag, herhaalde de officier: „Kunt u er niet voor zorgen dat ze wèl naar school kan?" Na zijn opmerking over de misvatting die bij de ouders bestond, besloot mr. Gevers Deynoot zijn requisitoir: „De straf die u hier krijgt is niet de hoofdzaak. Het gaat er om dat u wat meer inzicht krijgt. Ik hoop dat in dat opzicht deze bijeenkomst nuttig is ge weest". Hij eiste voor beide ouders een geldboete van f 30,—. Mr. Van den Brand vonniste conform de eis en voeg de er een waarschuwing bjj dat her haling van het gebeurde tot veel stren gere straffen zou leiden. Vader en zoon de kantonrechter een aanrijding die de trouwdag had met de V. D. moesten voor verschijnen wegens zoon op zijn auto van zijn vader. Enkele uren voor de trouwplech tigheid was E. V. D. uit Breukelen even met de auto van zijn vader weg gegaan. Hij veroorzaakte in Wagenin gen. waar de trouwplechtigheid plaats vond, een aanrijding, doordat hij geen voorrang gaf aan een van rechts ko mende auto. De officier kon er begrip voor op brengen dat de verdachte op zijn trouwdag zijn gedachten meer bij zijn huwelijk had dan bij het verkeer. Hij eiste daarom slechts een geldboete van f 40,De kantonrechter veroordeelde E. V. D. tot een geldboete van f 50, Na het ongeval, waar zich overigens geen persoonlijke ongelukken bij voor deden, constateerde de politie dat de auto onvoldoende beremd was, dat het chassis was doorgeroest en dat de schokbrekers niet meer werkten. De eigenaar, W. C. V. D. uit Wageningen, de vader van de bruidegom, verklaarde dat hij van de defecten aan de auto niets geweten had. „Ik had de auto zes maanden niet gezien, want hij was, uit geleend aan mijn oudste broer". V. D. sr. had zijn auto inmiddels naar de sloper gebracht. De officier vond dat de eigenaar on danks het uitlenen verantwoordelijk bleef en eiste twee geldboetes van f 100. Mr. Van den Brand vonniste een geld boete van f 150 voor de onvoldoende remmen en een geldboete van f 100 voor de overige defecten. Met behqlp van een tolk werd een proces gevoerd tegen de Marokkaanse gastarbeider A. M. A. K. uit Ede, die het vreemdelingenbesluit had overtre den. Volgens dit besluit moet een bui tenlander die in Nederland woonachtig is iedere verhuizing binnen vijf da gen bij de politie melden. A. K. had zijn verhuizing binnen Ede pas na ze ven dagen gemeld. „Ik kon dat nier eerder doen", aldus de verdachte, „want ik werk in de ploegendienst en juist de eerste dagen na de verhuizing moest ik van 's morgens tot 's avonds wer ken. De daaropvolgende week zat ik in een andere ploeg en toen ben ik di rect naar de politie gegaan". De offi cier van justitie meende dat er hier sprake was van een slordigheid. „Hij heeft de verhuizing wel gemeld, maar enkele dagen te laat. Als hij kan beloven dat het in de toekomst niet meer voor komt, hoeven we er niet te zwaar aan te tillen". Mr. Gevers Dey noot eiste een geldboete van f 10. Mr. Van den Brand vonniste conform de eis. De Marokkaan verklaarde tenslot te nog dat de autoriteiten naar zijn mening er meer rekening mee moes ten houden dat de meeste gastarbei ders in ploegen werken. Een te late mel ding zou overigens niet meer voorko men, zo zei A. K„ want hij had nu een formulier gekregen waarmee hij verhuizingen schriftelijk kon melden. VEENENDAAL De eigenaar van een bungalow op de Tinneweide in Vee- nendaal, de heer B. heeft in een wor steling met een aantal opgeschoten jon gens een klap op zijn neus gehad en daarbij zijn neusbeentje gebroken. Een viertal jongens variërend in leeftijd van 18-20 jaar was aan het zwemmen in de stadsvijvers. Een van hen bevond zich echter op het gazon van de heer B.. die te kennen gaf dat de knaap zich moest verwijderen. „Die lui van die grote villa's denken dat ze alles kunnen zeggen", reageerde de jongen, die vervolgens door de heer B. bij zijn vrienden in het water werd gegooid. De vier knapen kwamen vervolgens de kant op en begonnen een worsteling met de heer B. Hierbij liep de eigenaar van de bungalow een gebroken neus beentje op. B. heeft inmiddels aangif te gedaan van mishandeling. Hij be schikte over een vaag signalement van een der zwemmers. mnwiai»»»anp— ELST,MALDEN Hoogte 320 motor, snelheid 80 kilometer por uur, daalsnel heid ongeveer een meter per seconde, nauwelijks of geen thermiek, het zal niet lang duren. De maag heeft zijn normale plaats weer ingenomen, na een reisje in de richting van het strotte- hoofd. zoals 't het simpelst kan worden omschreven zonder referentie aan anato mische en fysiologische axioma's. Je bent nu onderworpen aan de wetten van de aërodynamica, aan de eigen rou tine en aan een beetje bijkomstig ge luk. Er kan altijd nog een heel klein belletje thermiek zijn. en daarom draai je maar een paar bochtjes, wach tend op een schokje omhoog. De start kabel dwarrelt intussen omlaag aan een parachuutje. De lier heeft zjjn werk gedaan met z'n vermogen van 200 pk en een doodgewone droge-plaatkop- peling, zoals je tevoren van 'n lakonie- ke routinier hebt vernomen. De interes se voor dergelijke technische gegevens vervaagt nu met de seconde, als je ste vig in de veiligheidsgordcls je ogen laat dwalen van instrumenten naar be gane grond en terug, op zo'n merkwaar dig plekje tussen de vleugels met een spanwijdte van zestien meter, met ach ter je de instructeur, die vriendelijk, en tegelijk technisch-koel uiteenzet wat er nu allemaal gebeurt bij de bediening van het hoogte- en richtingroer, met handen en voeten. Als je de bewegingen van het toes tel onaangenaam vindt moet je het maar zeggen, dan doen we het wat kalmer. Dat is heel andere taal dan voor de start, uit de mond van mensen die 'n y BREDA De Veenendaalse Zwem Club, die reeds jarenlang op waterpo- logebied in ons land geen onbekende is, is duidelijk op weg goede wedstrijd- zwemmers af te leveren. Tijdens de na tionale zwenikampioenschappen in Breda is het eerste begin al duidelijk zichtbaar geworden. De veertienjarige Wim Keman. amper tien maanden in training, kwani uit op vier nummers en bereikte tweemaal een finaleplaats. En dat is geen kleinigheid. Wim Keman blijft er zelf nogal nuch ter onder. Nog geen twee jaar geleden meldde hij zich aan bij de zwemclub en echt trainen doet hij nog maar ruim negen maanden. Sinds april is hij pas intensief gaan trainen en hij legde in het nieuwe overdekte zwembad in Vee- nendaal tijdens zijn 2 dagelijkse trai ningen drie k vier kilometer af. Tijdens de kringkampioenschappen ging het „lekker" met Wim en het resultaat was dat hij zich op vier nummers kon laten inschrijven voor de Nederlandse zweni kampioenschappen, een achtdaagse zwemhappening, waaraan ruim twee duizend deelnemers genoegen beleven. Twee weken voordat de nationale ti telstrijd in het zwembad de Wolfslaar „Voordat ik in Breda kwam. dacht ik dat vlinderslag mijn favoriete slag zou zijn", zegt Wim, „maar nu ik zo wel op de 400 als op de 100 meter vrije slag in de finale zit. denk ik er anders over". Zijn succesvolle trainer Henk Uri meent dat Wim zowel op de vlinder slag als op de vrije slag mogelijkheden heeft. Op de vlinderslag heeft hij hier alleen een beetje pech gehad, door te zenuwachtig aan de start te komen. in Breda een aanvang nam, ging Wim Keman regelmatig met zijn trainer, CIOS-man Henk Uri, naar Utrecht om er te trainen in het zwembad Den Hom mel, dat beschikt over een 50-meter- baan, die bovendien verwarmd is. Hier kon Wim enigszins wennen aan de baanlengte. De trainingsarbeid werd op gevoerd naar circa zes kilometer per dag en toen moest Wim „klaar" zijn voor de titelstrijd. En hij was klaar! Op de 400 meter vrije slag bracht hij zijn persoonlijk record van 5.26.0 .in de series terug naar 5.16.0 en bereikte even later in de finale een tijd van 5.11.9, waardoor hij zesde werd. Op de 100 meter vlinderslag ging het helemaal niet naar wens. Wim had last van zenuwen en verspeelde net een fi naleplaats. Op dezelfde dag moest hij starten op de 100 meter rugslag en na het echeq op de vlinderslag ging de rugslag helemaal „de mist in". Niet alleen de zenuwen waren als schuldige aan te wijzen, want Wim had nogal wat last van de heersende hitte golf. Gisteren was Wim weer „de oude" toen hij aan de start kwam voor de 100 meter vrije slag. Met 1.06.1 plaat ste hij zich voor de finale op dit num mer. Een finale die vandaag verzwom- men wordt. Een medaille is natuurlijk mooi, maar Wim rekent er helemaal niet op, want er zijn enkele snelle sprinters tegen' wie hij het moet opne men in de finale. Ook zijn vader, die elke dag wanneer Wim moet zwem men zijn vakantie in Egmond onder breekt en richting Breda rijdt, blijft kalm onder het snelle succes van zoon Wim. „Het is al geweldig dat hij zich in de finale heeft gezwommen", zegt hij. En dat is zonder meer waar, want Wim het hier maar even op tegen knapen die dikwijls reeds vier, vijf of zes jaar aan wedstrijden deelnemen. groentje op goed gecamoufleerde mme- smuilende manier voorbereiden op mo gelijke lichamelijke reacties. Als ze wil len maken ze je'zonder mankeren ziek, da's heel. eenvoudig: klimmen tot de vaart er zbwat uit is en dan voorover- klappend 'n duik maken. Dat huodt zelfs qen maag van gewapend beton niet uit, en daarom geven ze de instructeur en passant het advies niet op het voorste stoeltje te gaan zitten. „Dan kunnen ze je tenminste niet in je boordje spugen". De instructeur zal het wel goed bedoe len als hij geruststellend zegt dat 'm dat nog nooit is overkomen: „dan moet er wel veel kracht achter zitten". Enfin, het eerste kritieke moment, het loskoppelen van de kabel, is zonder al te veel narigheid doorstaan, en nog wèl doordat de instructeur door soepel „nageven" de stijgingshoek vlak voor dat „ogenblik van de waarheid", Wat kleiner maakte. Nu zie je ook dat het zweefvliegveld Malden (bij Nijmegen) de vorm van een kruis heeft, waarvoor een simpele verklaring bestaat: zo kunnen de toe stellen bij elke windrichting worden ge start. De instructeur nodigt je uit zelf ook eens de stuurknuppel vast te hou den: „en probeer de snelheid nu op 80 kilometer te houden", Dat lukt aar dig, als hij de bij nader inzien over bodige opmerking maakt dat de snel heid oploopt bij sterkere daling, maar ja, je wilt zo hoog mogelijk blijven, dus het gaat niet zo best. Ach wat kan je gebeuren. Het dalen levert minder problemen op dan je verwachtte, en eenmaal naast het toestel, wanneer het doorzichtige koepeltje,een broeikas in de hete zon, opengeklapt is, probeer je te formule ren hoe de ervaring is geweest. Je komt niet veel verder dan „fantastisch", dat dan helaas niet over een bruikbaar su perlatief blijkt te beschikken. Je staat nu weer op de grond en daar wacht de man om wie het eigenlijk al lemaal begonnen is, en die op dit mo ment ook duidelijk met zijn beide be nen op diezelfde grond staat, luitenant kolonel A. J. Fokker, commandant van het Depot Elektrisch Materieel van de Koninklijke Luchtmacht in Eist (DELM). Al eerder lanceerde hij de aankon diging dat het DELM een groot aantal enthousiaste adspirant-z, weef vliegers op de personeelslijst heeft. Zelfs streeft inen naar de stichting van een eigen vereniging, en een eigen zweefvlieg veld, zo dicht mogelqk by Eist. Als voorbereiding heeït nu een groep van zestien DELM-ers een trainingskamp van veertien dagen op vliegveld Mal den achter de rug. Ze zijn op het ogen blik lid van de militair-burgeriyke club combinatie NijAC-Novio Magum, en hebben intensief gebruik gemaakt van de diensten van de instructeurs Mustert, Bijl en YViersma. Overste Fokker mei zijn instructeur (links): ,,Het moet lukken „In Eist zelf en in de omgevinr heb ben onze ideëen nogal wat „Anklang" als resultaat gehad. Ook de mensen die niet bij het DELM werkzaam zijn voelen ervoor zich in de toekomst by ons aan te sluiten. Ik heb zelfs begre pen dat de burgemeester van Rhenen er niet helemaal onverschillig tegen over staat", vertelt overste Fokker, op een enigszins schaduwrijk plekje onder een boom, waar flesjes frisdrank de stryd aanbinden met de tropische weers omstandigheden. Tussen de bedrijven door verzekert een der instructeurs dat voor de berei ding van een cola-achtig brouwsel rotte peren worden gebruikt, maar dat doet niets af aan de weldadig verkoelende invloed van het vocht. Het warme weer is de DELM-ers niet zo erg welkom, „'s Morgens kun je de lucht niet in om dat het heiig is, en 's middags is het veel te heet zegt Fokker, die inmiddels is aange steld als startofficier. „Alleen in de na middag en 's avonds is er wat te doen". De mensen van het DELM hebben hun bivak in een bomenrijke hoek van het vliegveld opgeslagen. Er staan een paar grauwe legertenten, waarvan er een dienst doet als onontbeerlijke recreatie ruimte, en wat vrolijker gekleurde'zeil doekhuisjes. Het gesprek komt onvermijdelijk op het zoeken naar ruimte voor een ei gen veld. „We hebben al veel con tacten, maar we blijven aan het zoe ken. Het valt niet mee iets geschikts te vinden, dat nog betaalbaar is ook", zegt overste Fokker, waarna iemand een kaart van o.m. de Betuwe ont vouwt, waarop ook een stukje Heuvel rug is te zien. Met verve worden een paar ideale plaatsen aangewezen, bij Amerongen, Renkum en zelfs vlak ach ter het Elster DELM-complex. „Het begin is er nu", verzucht Fok ker, „maar ik denk dat het moeilijk ste voor ons nog moet komen". En dat is geen ongegronde speculatie, zeker niet gezien tegen de achtergrond van zich toespitsende moeilijkheden in de Nederlandse zweefvliegwereld. Voor al de clubs in het westen van het land komen in het gedrang als gevolg, van een uitbreiding van de „control-zone" van Schiphol. Men moet verdwijnen, en elders in Nederland onderdak zoeken. Maar de velden zijn niet zo dik ge zaaid. zich nu op de polders, het ooeten mi zuid-ooeten var» ons land, waar ook óm DELM-ers mi al maanden aan hei zoo ken zijn. Als men iets vindt, zal hol waarschijnlijk niet uitgesloten zAjn M een deel van de in nood vertoevend* Noe derlandse zweefvliegers bfj hen «e» nieuwe landingsplaats krijgt. Overete Fokker' blijft, optimistisch: „Jlet mo«l lukken met de zweefvWegertü, hot M machtig, man..." VEENENDAAL Bij een benzine station in Veenendaal is gisternacht uit de auto van de Veenendaler J. S. een autoradio gestolen. Bovendien werd van de heer H. v.d.R. uit Bennekom een speedboot met trailer gestolen; 't vaar tuig stond eveneens bij het benzinesta tion. De politie stelt een onderzoek in. Van de daders ontbreekt tot nu toe elk spoor. BREDA De Veenendaler Wim Ke man (VZC) heeft zich tijdens de Neder landse zwemkampioenschappon uelke deze week in het zwembad „Wolfslaar* in Breda worden gehouden, voor de tweede maal geplaatst voor een finale. Nadat Wim Keman eerder deze week de finale op de 400 meter vrije slag be reikte, kwam hij gisteren op de 100 meter vrije slag bij jongens onder 14 jaar tot een scherpe tijd van 1.06.1., waarmee hij zich als zevende voor dm finale plaatste. Vanmiddag wordt deze finale verzwommen. In de derde seria van de 100 meter vrije slag was titel kandidaat Frank Weijers (HZPC), dl* naast Wim Keman zwom, niet te vol gen. Na een goede race tikte Wim Ka- De ogen van de zweefvliegers richten man als derde aan in 1.06.1. Het komend jaar zullen nog verschil lende trainingskilometertjes worden af gelegd en hierbij komt vooral de school slag, het zwakke punt bij Wim, aan de orde. Hoe het allemaal verder zal lo pen, weet Wim nog niet. Hij kwam met succes door de tweede klasse van de Ulo, maar beseft dat hij het komend jaar wel iets meer huiswerk zal krij gen, terwijl het lesrooster ook ongunsti ger is. De twee trainingen per week bij VZC zullen echter wel haalbaar zijn en trainer Henk Uri hoop hem tevens in het water te krijgen bij de training van de Polar Bears uit Ede. „En wan neer het mogelijk is, duiken we 's mor gens vroeg het water in" zegt Henk Uri die denkt het volgend jaaf een grotere afvaardiging naar de nationale titel strijd te brengen. En hiervoor heeft hij ongetwijfeld de capaciteiten. „Dit jaar was alles meegenomen. We hebben he lemaal geen finales verwacht, mis schien alleen maar gehoopt". „Het gaat prima", zegt overste Fok ker, „we hebben gemiddeld drie starts per dag gemaakt, dus in totaal onge veer vierhonderd. Het is de bedoeling dat we hier de basis leggen voor de vorming van een eigen clubkader, dat van het hele zweefvliegbedrijf op de hoogte is, zodat we in de toekomst on ze eigen club helemaal zelf kunnen run nen". Het eerste tastbare resultaat van de opleiding is er al. De heer P. S. Zuide- ma uit Eist promoveerde maandag tot solo-vlieger, en kreeg zijn B-brevet. De training gaat, zij het minder frequent, zeker door, ook na dit slot-weekeinde van de kamp(eer)week op het vlieg veld. De verwachting is dal het tegen het einde van de zomer een flink aan tal DELM-ers luchtwaardig worden be vonden en dat betekent dat de eerste fase van het zweefvliegplan in Eist is afgerond. IN IEDERE DIKTE. VOOR ELK DOEL i Tevens zetten van Uit voorraad leverbaar. SnOAAiZAAK 1 GtASVfRf I KERKEWIJK 19, VEENENDAAL Tel. 12646

Digitale periodieken - Gemeentearchief Veenendaal

De Vallei | 1969 | | pagina 3