Maanmonsters
moeten straks
onze kennis van 't heelal verrijken
Op de thee bij
koningin
Elisabeth
Poes adopteert twee ocelots
In quarantainestation worden apparaten op afstand bediend
In een gehuurd
jacquet naar
tuinfeest op
Buckingham
Palace
Verkoop levensmiddelen
bracht meer geld op
dank zij de b.t.w.
GELEERDEN GAAN NU SPEUREN
NAAR KOSTBARE ELEMENTEN
EN NAAR „LEVENSTEKENS"
Over plaats van
handelscentrum
nu
now
«een
beslissing
Ver. Staten
houden gifgas als
afschrikmiddel
Columbus' reis
werd tragische
vers
van geld"
genoemd
Geen steun
Wilskracht
Ontstemming
Schaars
Diamanten
Levenstekens
Ongeduld
Zeer streng
Radio-actief
Geen hotel
Sovjetunie
Repetitie
ENORME TUIN
WIMPEL
REGEN
APARTE TENT
VOORSTELLEN
OPWACHTING
RVIGING
MINIROK
OPSTOPPING
WOENSDA© 30 JULI 1969
Maanstenen zullen in het laboratorium van het quaran
tainegebouw in vliesdunne schijfjes worden gezaagd.
Een tragische verspilling van geld,
r.eiden vele vooraanstaande Spanjaar
den toen Isabella van Castilië haar zin
had doorgezet en er voor had gezorgd
dat Christophorus Columbus een nieu
we zeeweg naar Indië kon gaan zoe
ken. Ook vonden die Spanjaarden het
onverantwoordelijk aan de expeditie
van Columbus mensenlevens te wa
gen.
De Amerikaan H. L. Chapelle, ver
bonden aan het Smithsonian Institute
in Washington, is in oude archieven
gedoken en heeft berekend dat voor de
expeditie van Columbus het equivalent
van 90.000 dollar was betaald.
Het vlaggeschip van Columbus, de
Santa Maria, kostte de tegenwaarde
van 35.000 dollar. De tegenwaarde van
«lk van de twee andere schepen van
de vloot van Columbus was 20.000 dol
lar. Daarbij kwamen nog de kosten van
uitrusting van deze kleine vloot, waar
op Columbus met ongeveer honderd
man de sprong in het onbekende waag
de: de tegenwaarde van 15.000 dollar.
In die tijd vlak voor het einde van
de vijtiende eeuw was dat zeer veel
geld. Vandaar dan ook dat de regerin
gen van Engeland, Frankrijk, Italië en
Portugal hadden geweigerd de expedi
tie van Columbus te financieren en dat
in Spanje de commissie-Talavera de
kroon had geadviseerd Columbus' ver
zoek om financiële steun af te wijzen.
Volgens de commissie-Talavera was
de grondslag van de theorie van Co
lumbus, dat het ook mogelijk was „om
de west" naar het rijke Indië te reizen,
heel zwak en zou zelfs iemand met
maar heel weinig kennis en inzicht de
onmogelijkheid van zo'n reis kunnen
beseffen.
Het was een vrouw met visie en
wilskracht, Isabella van Castilië, die in-
lag wat het voor haar land zou kunnen
betekenen indien de heorie van Colum
bus wel juist was. Al eerder had zij,
om haar onderdanen een voorbeeld te
stellen, sieraden verkocht. Spanje stond
er, in de oorlog tegen de Moren, toen
financieel slecht voor.
Columbus' ontdekking van de Nieu
we Wereld maakte een einde aan de
versuffing waarin Spanje en de rest
van Europa, ten prooi aan een alge
meen pessimisme, waren weggezakt.
Wie nu naar de Nieuwe Wereld kijkt
zal begrijpen hoe goed besteed het ka
pitaaltje was dat Columbus dafik zij
het ingrijpen van Isabella van Castilië
in 1491 ter beschikking kreeg. Had Co
lumbus toen niet zee gekozen dan zou
misschien deze Nieuwe Wereld nu nog
lang niet toe zijn aan het uitgeven
van verscheidene miljarden dollars voor
verkenningen van de maanbodem door
mensen.
DEN HAAG De gemeentebesturen
van Rotterdam en Amsterdam zijn het
er nog steeds niet over eens waar het
Nederlandse wereldhandelscentrum
moet komen. Ook een tweede gesprek
tussen vertegenwoordigers van beide
gemeenten en de ministers De Block
(Economische Zaken) en Beernink
(Binnenlandse Zaken) heeft geen be
slissing opgeleverd.
Zowel Amsterdam als Rotterdam
heeft vergevorderde plannen voor de
bouw van een dergelijk handelscentrum.
Op verzoek van minister De Block is
eind vorig jaar al een gesprek gevoerd,
waarin beide steden is verzocht om
een gezamenlijke beslissing te nemen.
In het voorjaar zou men opnieuw bij el
kaar komen.
Dat tweede gesprek is pas deze week
gevoerd en opnieuw kon men niet tot
overeenstemming komen. B. en W. van
Rotterdam en Amsterdam zullen na
der overleg gaan voeren met de ge
meenteraden. Er is geen datum afge
sproken voor een derde gesprek met de
ministers.
HOUSTON Wetenschappelijke onderzoekers zijn altijd afgevlogen op
meteoorstenen en andere buitenaardse voorwerpen omdat de bestudering
daarvan hun kennis van de geschiedenis van ons zonnestelsel en dus ook
van de aarde kan vergroten.
Het is dan ook geen wonder dat uit schier alle delen van de wereld aanvra
gen binnenkwamen toen indertijd bekend werd gemaakt dat na de terug
keer van de Apollo-11 maanstof en brokjes maansteen onder een zo groot
mogelijk aantal centra van onderzoek zouden worden verdeeld.
Het aantal aanvragen was zo groot
dat de Amerikaanse rijksdienst voor
luchtvaart en ruimtevaart (NASA)
gedwongen was een keuze te maken.
Van de zeer vele gegadigden kregen
27 buiten de Verenigde Staten wer
kende onderzoekers bericht dat zij
monsters maansteen en maanstof
zouden ontvangen. Er zullen 33 mon
sters worden gezonden naar labora
toria in Engeland, West-Duitsland.
Canada, Japan, Finland en Zwitser
land.
De ontstemming onder de zeer ve
len die niet in aanmerking waren ge
komen was groot. Er vielen vele
harde woorden in transatlantische
telefoongesprekken en er werden ve
le boze brieven geschreven. Maar bij
NASA was men onvermurwbaar. Er
waren ook honderden Amerikaanse
wetenschappelijke onderzoekers die
NASA had moeten teleurstellen. Er
zullen 122 monsters worden onder
zocht in 21 Amerikaanse speurwerk
centra.
Sommige groepen onderzoekers
hebben vooral belangstelling voor de
scheikundige samenstelling van ge
steenten op de maan. Zij zullen voor
al zoeken naar zeer kostbare en op
aarde tamelijk schaarse elementen,
zoals uranium en thorium, rubidium,
vanadium, osmium en andere.
Er is wel eens schertsend gezegd
dat zelfs indien de diamanten op de
maan voor het opscheppen lagen die
diamantvoorraden toch niet op lo
nende wijze naar de aarde gebracht
zouden kunnen worden. Bij de huidi
ge stand van de techniek is een reis
naar de maan daarvoor veel te kost
baar.
De zaak wordt anders wanneer het
gaat om stoffen als uranium. In zui
vere vorm is uranium zeer veel duur
der dan diamant en als energie
bron ook nuttiger. Ondanks het enor
me prijsverschil zal echter ook het
winnen van 'uranium op de maan
verre toekomstmuziek blijven zo
lang dat uranium niet op de maan
kan worden verrijkt. Indien dat er
ooit van komt kan het nog wel vijf
tig of honderd jaar duren. Vooropge
steld, natuurlijk dat er uranium en
andere op aarde zeldzame stoffen op
de maan worden gevonden.
Andere groepen gaan speuren naar
de mogelijke aanwezigheid van orga
nische stoffen, naar sporen dus van
leven elders in het heelal die op wel
ke wijze dan ook op de maanbodem
terecht kunnen zijn gekomen. Zij
zullen zoeken naar suiker, vet, vet
zuren, koolwaterstoffen en andere
stoffen die „levenstekens" in de na
tuur zijn, zoals aminozuren en nu-
cleïnezuren.
Al die onderzoekers, de Amerikaan
se en niet-Amerikaanse, zullen ech
ter (vol ongeduld) moeten wachten
totdat al het materiaal dat Arm
strong en Aldrin op de maan hebben
vergaard in het quarantainestation is
onderzocht. Niets van dat materiaal
mag verzonden worden zolang niet
onomstotelijk vaststaat dat het de
gezondheid van mens, plant en dier
op aarde niet in gevaar kan bren
gen.
Het gedeelte van het quarantaine
gebouw waarin het maanmateriaal
wordt onderzocht is vergelijkbaar
met de centra waarin onderzoekers
omgaan met sterk radioactieve stof
fen.
Dat wil alleen zeggen dat de bevei
ligingsmaatregelen even streng zijn.
Het wil beslist niet zeggen dat de
monsters maansteen en maanstof
sterk radioactief of in ander opzicht
levensgevaarlijk zijn. Men wil alleen
niet dat de mensen die het onaardse
materiaal als eersten onderzoeken
er op welke wijze dan ook direct
mee in aanraking komen.
Alles wat Armstrong en Aldrin
van de maan hebben meegenomen
wordt geheel van de buitenwereld
afgesloten gehbuden, zolang het on
derzoek in het quarantainegebouw
duurt. Alle instrumenten en appara
ten waarmee monsters maanstof en
maansteen worden gewogen, geme
ten, in stukken verdeeld, gesorteerd,
doorgelicht, scheikundig en natuur
kundig onderzocht gaan de speur
ders in 't quarantainegebouw op af
stand bedienen.
Het is mogelijk dat sommige mon
sters licht radioactief zijn. Dat zou
geen wonder zijn, want dat is ook op
aarde met zeer veel stoffen het ge
val. Zelfs ons eigen menselijke li-'
chaam bevat van nature radioactieve
stoffen.
Die licht stralende zaken wil men
binnen het quarantainegebouw hou
den. Daarom ook gelden bij het on
derzoek van de monsters maanstof
voor het personeel dezelfde voor
schriften als in een laboratorium
waar radioactieve stoffen worden on
derzocht.
De voorschriften zijn zelfs stren
ger dan in sommige van die labora
toria. Zo moet een ieder die in deze
afdeling van het gebouw werkt wan
neer hij binnenkomt zijn kleren uit
trekken en douchen. Daarna trekt
hij laboratoriumkleding aan en gaat
hij aan de slag. Hetzelfde gebeurt in
omgekeerde volgorde wanneer hij
met zijn werk klaar is en weer naar
huis wil gaan.
Bij het onderzoek van het mate
riaal van de maan is de quarantaine
dus gedeeltelijk. De mensen die er
mee werken mogen dus wel het ge
bouw in en uit. Indien dit niet zo
was geregeld had men van het hele
quarantainegebouw een reusachtig
hotel, geheel van de buitenwereld af
gesloten, moeten maken.
Er zijn, afgezien van de astronau
ten en hun lotgenoten, toch nog an
dere „gasten" die het gebouw niet
in en uit mogen. Dat zijn de dieren,
planten en levende weefsels die bio
logen zullen blootstellen aan het van
de maan meegebrachte materiaal:
kiem vrij geboren muizen, allerlei
vissen, insekten, vogels en weekdie
ren.
Heeft het „maanmateriaal" geen
nadelige invloed op die dieren, plan
ten en weefsels dan zal het, neemt
men aan, het leven op aarde niet in
gevaar kunnen brengen. Dan pas
durft men in Houston beginnen aan
het gereedmaken van kleine porties
maanmaterie voor verzending naar
wetenschappelijke centra in binnen-
en buitenland.
Eigenaardig genoeg zijn er geen
verzoeken om toezending van mate
riaal van de maan binnengekomen
uit de Sovjet-Unie en andere com
munistische landen.
Niet alles wordt verdeeld. Er blij
ven monsters maanstof en maan
steen bewaard voor het nage
slacht, zoals dat heet die in de
Verenigde Staten en latër misschien
ook in andere landen tentoongesteld
zullen worden en eens in 'n museum
terecht zullen komen.
In het begin van dit jaar is er een
„generale repetitie" van onderzoek
van buitenaards materiaal geweest
in het maansteenlaboratorium van
het quarantainegebouw. Eind febru
ari kwam een meteoriet in het
noorden'van Mexico terecht. Experts
van het quarantainegebouw gingen
snel naar de vindplaats. Een paar
dagen later wist men in het quaran
tainegebouw al schier alles over de
scheikundige en natuurkundige
eigenschappen van de meteoriet.
De „generale repetitie" duurde
dertien dagen. Op zekere dag ging
een employé van een van de onder
nemingen die het quarantainecom
plex hadden gebouwd per abuis door
een verkeerde deur naar binnen. Die
man heeft het geweten. Hoe hij ook
protesteerde, zijn kleren moest hij
uittrekken. Hij kreeg ze pas terug
toen ze in een desinfectieoeven wa
ren geweest. Toen hij weer naar bui
ten kwam zag hij er erg verfom
faaid uit in zijn grondig bedorven
kostuum.
LONDEN Het begint met een kaart van de Lord Chamberlain, de
per hof maarschalk. Daarop staat dat de koningin hem heeft opgedragen u uét
te nodigen voor een middagpartij in de tuin van Buckingham Palace.
De meeste mannen die z.o'n uitnodiging krijgen gaan dan naar de bekende
firma Moss Brothers in Londen, voor het huren van een zwart of grijs
jacquet met grijs vest en grijze hoge hoed.
We vroegen deze firma: Negentig procent van de kledij op de tuinfeesten
komt zeker van U?"
„Vijf en negentig procent, meneer"luidde het antwoord.
De poorten van het paleis gaan om
kwart over drie open voor de partij die
om vier uur begint. Maar al lang er
voor staan de hoog-gehoede heren met
hun fraai uitgedoste vrouwelijke be
geleiders geduldig ervoor in de rij. Per
slot is in de rij staan een nationale
sport in Engeland. Dus ook voor ko
ningin Elisabeth.
ROTTERDAM
T wee jonge oce
lots, die kort na de
geboorte
gaarde
werden
door de
in
dier-
Blijdorp
vérstoten
moeder
zijn liefdevol opge
nomen door een
poezemoeder, die
zelf al twee jongen
had. Op de foto: de
poes met haar twee
eigen jongen en de
pleegkinderen.
Ook mijn vrouw en ik waren uitgenodigd voor een van de drie tuinfeesten van dit seizoen. Samen met 8998 andere
mensen of daaromtrent. Het paleis rekent er altijd op dat 7500 tot 8000 genodigden komen. In een lange sliert kronkelt
de enorme menigte zich het paleis in. Behoedzaam maakt men een ommetje voor de heen en weer paraderende garde
soldaten in hun rode tunieken en zwarte beremutsen:
Via de hoofdingang op de van bui
ten niet zichtbare binnenplaats komt
men in de ruime hal waar de kroonlam-
pen op deze regenachtige middag
luister bijzetten. De duizenden zien hun
eerste lakeien. Eén helpt een oude da
me discreet naar de WC. „Kom maar
met mij mee", zegt hij geruststellend
als haar man hem influistert waar zijn
gade naar zoekt.
Door een grote zaal met schitterend
porselein in vitrines langs de wanden
is men dan opeens in de enorme tuin
van Buckingham Palace. Tuin is eigen
lijk geen goede beschrijving het is een
immens park.
Nergens prijkt het gras zo welig
groen als in Engeland, zeker bij de ko
ningin thuis. De massa verspreidt zich
over het gladgehouden gazon.
Het eerste dat mijn oog treft is een
tent met een Rode Kruisvlag voor de
eerste hulp. De koningin neemt het
zekere voor het onzekere. En het oor
wordt al dadelijk aangenaam getrof
fen door opgewekte deuntjes. Wijsjes
uit de nieuwste musicals, bekende ope
rettes. een enkele mars.
Vooraan in een tent speelt het orkest
van de Ierse garde en helemaal achter
aan het gazon, waar het eigenlijke park
begint van het paleis, is nog een mu
ziektent. Daarin zitten de fraai geüni
formeerde muzikanten van de uitrus
tingstroepen.
Is een van deze orkesten uitgespeeld
dan strijkt de dirigent een wimpel die
op zijn tent wappert. Dat is voor zijn
collega in de andere tent het teken om
zijn vlag te hijsen en de dirigeerstok te
heffen voor zijn nieuwe muzikale aan
deel in het feest.
Intussen drentelt men gezellig rond.
Men kijkt zonder enige terughouding
binnen in 'n paviljoentje waar de lig
stoelen staan van de koninklijke familie,
de schommels voor de kinderen en
meer tuinattributen. Men geniet van
prachtige flamingo's in de paleistuin en
men ziet achteraan discrete bordjes .Da
mes' en Heren'. Ook hier weer
blijkt dat het hof aan alles denkt.
Aan weerskanten van het brede ga
zon staan lange, speciaal voor partijen
opgestelde paviljoens. Overdekt, keu
rig versierd met kleurige boeketten
bloemen uit de tuin.
Daar staan lange buffetten waar men
in de rij rustig wacht op zijn kopje
thee of koffie, of ijskoffie, zijn taartjes,
cake in vele soorten, broodjes met har
tig beleg, sandwiches en allerlei lek
kernij. Er is ook limonade en ijs. Al
lemaal keurig verzorgd door het beken
de café- en restaurantbedrijf Lyons van
de veel bezochte, populaire cafés.
Velen gaan maar meteen aan de thee,
vooral omdat de regen niet hard maar
toch gestadig neerdruppelt op de hoe
den en zomerse toiletten van de dames.
Veel vaders lopen trots als pauwen
met hun dochters te pronken. Unifor
men en rode, puiperen en zwarte gewa
den van geestelijken verlevendigen het
beeld in de tuin. Burgemeesters lopen
er met hun ambtsketen om en dan op
eens ontdekt men tussen de massa Ny-
ree Dawn Porter, Irene uit de Forsyte
Saga. Ze wordt aangegaapt als de ko
ningin zelf die er nog niet is.
Leden van het corps diplomatique ge
bruiken de thee in een aparte tent,
recht tegenover die der andere gasten.
Naast de diplomatentent staat die van
de koninklijke familie. Daar staan wat
extra bloemen.
Tegen vieren is er opeens beweging
in de duizenden merkbaar. Men loopt
terug naar de achterkant van het paleis
die net als de voorkant hard toe is aan
een schoonmaakbeurt. Het is meer
zwart van het roet dan grijsbruin van
het steen.
In het knalrood en goud geklede Yeo
men of the Guard, met grote zwarte
hoeden, net als de Beefeaters van de
Tower komen het bordes af. Ze dragen
lange pieken met wimpeltjes. Dit is de
persoonlijke lijfwacht van de vorstin.
Ze stellen zich op.
Hofdignitarissen in jacquet stellen de
duizenden zo op, dat er drie brede door
gangen open komen. Ze gebruiken ui
terst beleefd maar niet minder afdoen
de, zachte drang. Sommigen richten de
gasten met hun paraplu.
Kwart over vier, de paleisdeuren die
even dicht waren, zwaaien open. Konin
gin Elizabeth en prins Philip komen
naar buiten. Het God save the Queen
weerklinkt.
Op het bordes staat de eerste groep
uitverkorenen om te worden voorge
steld aan hun koningin. Bekenden en
onbekenden door elkaar.
Een vriendelijk woord voor premier
en mevrouw Wilson en andere minis
ters die even hun opwachting komen
maken voor ze weer terug moeten naar
dringend werk. Een bisschop van de
DEN HAAG De eigenaars van winkels voor voedingsmiddelen hebben dit eerste
half jaar mede door invloed van de b.t.w. hun geldomzet harder zien groeien
dan in die periode van het vorig jaar. Het tegengestelde effect veroorzaakte de
b.t.w. in de winkels voor duurzame goederen die noteerden juist een rem op de
groei.
Dit constatèerde het Economisch Instituut voor het Midden, en Kleinbedrijf in
een overzicht van de geldomzetten in de detailhandel over het eerste half jaar.
De zelfbedieningswinkel boekte de grootste toeneming van de omzet. Daarnaast
hadden de groenteboer en de slager geen reden tot klagen. De kruidenier met
toonbankverkoop, de melkboer en de bakker deden het wat kalmer aan dan hun
collega's.
De sigarenwinkel dankt, volgens het EIM, de toeneming van de omzet vooral aan
de prijsstijging veroorzaakt door verhoging van de accijns. De slijter blijkt het af
gelopen kwartaal meer in de belangstelling van de consument te staan dan in het
eerste kwartaal.
De gunstige resultaten van de kantoorboekhandel en de opticiens zijn te danken
aan prijsverlagingen.
Het hier volgende overzicht vergelijkt de stijging van de geldomzet in de eerste
helft van dit jaar met die van vorig jaar.
Ie halfjaar
'69 t.o.v. '68
le half jaar
'68 t.o.v.' 67
Kantoorboekhandel
14
10
Zelfbedieningswinkel
+11
9
Groenteboer
9
1
Opticien
9
3
Slager
8
5
Sigarenwinkel
7
2
Bakker
8
8
Parfumeriezaak
5
6
Melkwinkel
5
fi
Boekhandel
4
9
Drogist
4
8
Kruidenier (toonbank)
Slijter
4
3
6
4
Banketbakker
2
4
Schoenwinkel
0
1
Textielwinkel
1
1
Juwelier
2
7
Huishoudelijke artikelen
S
5
Woningtextiel, meubelen
7
3
Anglicaanse kerk in het paars buigt
voor de koningin. Ze daalt de trap
af en kiest het linkerpad dat voor haar
is vrijgehouden. Op een afstand van
tien meter staat er telkens een klein
groepje gasten dat door de ceremonie
meesters aan de hand van een lijst of
omdat zij de betrokkenen kennen naar
voren is geplaatst. Met al deze men
sen maakt de koningin een praatje.
Soms duurt dat wel vijf minuten. Ver
dienstelijke burgers uit haar eigen
land zijn erbij, zoals een verpleegster
van een lijder aan spastische ziekt*
die juist een boek heeft geschreven.
Vlakbij ons praat de vorstin met een
jonge Canadese hoogleraar. Het is een
zeer levendig gesprek. De koningin
wipt van enthousiasme op en neer op
haar bruine schoentjes. Ze tekent onder
hand met haar zwarte paraplu op het
gras. Die heeft ze niet nodig want de
regen is opgehouden. Koningin Elizabeth
draagt een oranjekleurige mantel met
een hoed en dezelfde kleur van oranj*
en groene blaadjes. Ze heeft een bruin*
tas, bruine handschoenen en kousen.
„Nee, dat vmd ik helemaal verkeerd",
zegt ze opeens luid tegen de jongeman
waar ze mee praat. Hij is het met haar
eens. Een handdruk, een buiging en d«
vorstin gaat weer verder naar 'n groep
je uit Zuidoostazië. Vader, moeder, zoon
en dochter. De dames maken 'n keurig*
révérence.
Twee hofdames volgen op gepast*
afstand. De lord Chamberlain stelt de
gasten voor aan de koningin. Prins
Philip, prinses Margaret, haar man
Lord Snowdon en andere leden van de
koninklijke familie hebben intussen ie
der of in groepjes hun eigen weg ge
kozen door de paleistuin om zoveel mo
gelijk mensen in staat te stellen hen t*
zien en te spreken.
Men verdringt zich ook voor de nog
altijd zeer populaire koningin-moeder
die een brede roze hoed draagt en een
mantel in dezelfde kleur. Haar spreek
woordelijke glimlach is er ook nu. De
vrouwen onder de gasten bekijken de
koninklijke dames van top tot teen.
Veel heren hebben meer oog voor al
heet geininirokte jongs, dat er in de
meest hupse japonnetjes in de tuin
ronddartelt. Een meisje in het spierwit
heeft een rokje op dijhoogte. De vrouw
van een Belgische diplomaat is als enige
in een pycimapak, van Brusselse kant.
Een militaire attaché uit Congo loopt
innig gelukkig lachend, hand in hand
met zijn knappe donkere vrouw die een
lang bruin gewaad draagt. Zijn borst
is vol onderscheidingen.
De charmante jonge hertogin van
Kent in het roze wisselt even snel
een paar woorden met een gast in een
rolstoel.
Men drinkt vrolijk thee, de muziek
speelt, de bloemen geuren, „ik zal pro
beren jullie voor te stellen", zegt de
ceremoniemeester tegen een bevriend
echtpaar met dochter, „maar ik garan
deer nierts".
Om zes uur is het opeens afgelopen.
De koningin en haar familieleden trek
ken zich terug in het paleis, het volks
lied wordt nog eens gespeeld en de
theevisite van de slordige achtduizend
gasten is ten einde.
Tot slot is er de ergste ver
keersopstopping in maanden wanneer
al deze duizenden in hun auto's een
weg proberen te vinden in het toch al
drukke verkeer rondom 't paleis. Maar
het was erg gezellig.
L. D.
WASHINGTON De Verenigde Sta-
ten zullen hun politiek inzake het aan
houden van chemische en biologische
wapenvoorraden niet wijzigen, zo heeft
de Amerikaanse minister van Defensie,
Meivin Laird tegenover op zijn departe
ment werkende studenten verklaard.
Zoals bekend waren in Japan en
West-Duitsland hierover vragen gere
zen, nadat begin juli op een Ameri
kaanse basis te Okinawa vierentwintig
mensen vergiftigingsverschijnselen
hadden vertoond na een ongeluk met
zenuwgas. Het Pentagon had na het in
cident aangekondigd zijn dodelijke gas
voorraad van Okinawa te zullen terug
trekken.
Meivin Laird zei dat het handhaven
van een afschrikmiddel van wezenlijk
belang is voor de Verenigde Staten.
