Kandidatuur Toxopeus voor
Groningen
wordt ernstig
opgevat
Geen enkele aanwijzing
in moord te Buitenveldert
De veilige
manier
van sparen
altijd safe!
Man beroofde
weduwe
van
AOW
UTRECHT ONDERZOCHT VIJVERWATER
Vrouw doodde in wanhoop
kind dat niet wilde eten
25 stuks1.75
Politie verwij
derde slapers
van plein
Vrouw begraven
voordat familie
aanwezig was
Kort geding om 'n vergeten
velletje carbonpapier
DERTIG MAIS IISGEZET BIJ OISDERZOEK
IV UTRECHT
VIERDE
VLIEGTUIG LIET TWEE
BENZINETANKS VALLEN
SOCIALIST
Per 1 februari
komt functie
commissaris der
koningin vacant
H AIS DIG
VERLAISGEIS
GLAS WATER
POLITIE
TOERIST VERONGELUKT
RIJ WATERVAL
VALKENBURGSE
RELSCHOPPERS
VEROORDEELD
SPOEDEISEND
OPHEFFING
Officier stelt bij eis belang gezin voorop
ZIEKENHUIS
GEEN BEWIJS
ONDERSTREEPT
BAVG ZOVDER BROEKJE
WOENSDAG 6 AUGUSTUS 1969
GRONINGEN De kandidatuur van nir. E. H. Toxopeus, fractievoorzitter
van de V.V.D. in de Tweede Kamer, voor de per I februari vrijkomende func
tie van commissaris van de Koningin in Groningen wordt in politieke kringen
zeer au sérieux genomen. Zijn naam is in dit verband al herhaaldelijk ge
noemd.
Aanvankelijk werden ook burge
meester Berger van Groningen
(P.v.d.A.). zijn ambt- en partijgenoot
Roeien, die zojuist van Zwolle naar
Arnhem is overgeplaatst, en het libe
rale Tweede-Kamerlid Geertsema, te
vens burgemeester van Wassenaar, ge
noemd.
Maar hun namen z|jn in het geheim
zinnig bewegende water van die ge
ruchtenvijver blijkbaar weer naar de
bodem gezonken. Op die bodem moeten
vreemde krachten werken die telkens
wanneer ergens een functie van com
missaris der Koningin of burgemeester
van een grote stad gaat vrijkomen, bor
relende belletjes veroorzaken, die aan
de oppervlakte even een naam vormen
en dan uiteenspatten.
Het is een proces dat weinig met mo
derne democratie te maken heeft en
waarin geen inspraak te pas komt. Ze
ker, de voorzitters van de drie grootste
fracties in de Groningse Staten zijn
kortgeleden naar minister Beernink
(binnenlandse zaken) gereisd om hem
uit te leggen wat voor man de nieuwe
commissaris volgens de Groningers zelf
AMSTERDAM Niet de geringste aanwijzing heeft de moordbrigade van de
Amsterdamse politie tot dusver gevonden die haar dichter zou kunnen brengen
b|j de moordenaar van de 59-jarige David J. H. de Haas.
De man werd zaterdagmiddag gewurgd gevonden in z|jn flat aan de Arent
Jansz. Ernststraat in Amsterdam-Buitenveldert.
„We hebben zo weinig dat we geen enkele aanleiding hebben om welke richting
dan ook op te denken", aldus inspecteur A. C. H. Hoegee, één van de b|jna dertig
mensen die op jacht naar de moordenaar z|jn.
Het is niet onmogelijk, dat de wur
ger van David de Haas een homofiel
is geweest, althans iemand die zich
(weieens) met homofielen inliet. Het is
gebleken, dat ook David de Haas wel
homoseksuele neigingen had, al heeft
men daarvan in zijn buurt en op zijn
werk nooit iets gemerkt. De man is
zes jaar geleden gescheiden, toen zijn
huwelijk kapot was. Zijn ex-vrouw en
UTRECHT Ongeveer 150 Engel
sen, Duitsers en Belgen hebben na af
loop van een beatfeest op het Vreden-
burg in Utrecht hun slaapzakken uitge
rold om tussen de geparkeerde auto's
een dutje te doen.
In twee uur tijds werden ze door pen
delende politiewagens naar een kam
peerterrein en een speelweide overge
bracht, zonder dat zich daarbij moeilijk
heden voordeden.
EMMEN De heer P. Oostindien uit
Emmen overweegt bij de gemeente een
verzoek in te dienen om het stoffelijk
overschot van zijn overleden vrouw dat
7yaterdagmorgcn zonder zijn aanwezig
heid ter aarde werd besteld, op te gra
ven.
De familie Oostindien en talrijke ken
nissen die zaterdagmiddag de met vele
bloemstukken bedekte lijkauto op weg
naar het kerkhof volgden, kwamen bij
aankomst op de begraafplaats voor een
vreemde situatie te staan: mevrouw A.
Oostindien-Kuipers die in de nacht van
donderdag op vrijdag was overleden,
was 's morgens reeds begraven.
Zonder de overledene de laatste eer
te hebben kunnen bewijzen keerde de
stoet naar huis terug.
Ik verkeer nog helemaal in het onze
kere, zo vertelde de heer Oostindien, of
inderdaad mijn vrouw daar begraven
ligt. Ik moet zekerheid hebben.
De heer Oostindien heeft derhalve
na overleg met de familieleden in over
weging genomen om met bemiddeling
van de gemeente het stoffelijk over
schot te doen opgraven. De Wet op de
Lijkbezorging biedt daartoe de moge
lijkheid.
De begrafenisvereniging besloot het
stoffelijk overschot van de vrouw voor
tijdig ter aarde te bestellen om hy
giënische redenen. Vanwege de grote
hitte was het niet langer verantwoord
de kist nog langer boven de grond te
houden.
zijn dochter zijn naar Engeland ver
trokken.
„De Haas kan evengoed door een ge-
voelsgenoot zijn vermoord als door wie
dan ook die 's morgens langs is geko
men. Nee, alles is te vaag om in een
bepaalde richting te drukken".
Er wordt een uitgebreid onderzoek
gehouden in de buurten, waar het
slachtoffer heeft gewoond. Hij is de
laatste jaren enige keren verhuisd.
De heer De Haas lag ruggelings op
bed en was in pyjama gestoken toen
een neef hem vond. Sporen van geweld
waren er niet en en er is niet vastge
steld kunnen worden, dat er iets uit de
fiat is verdwenen.
De moordenaar kan de heer De Haas
hebben gewurgd door zijn arm om 's
mans keel te slaan en dicht te druk
ken. Er blijven dan geen of nauwelijks
zichtbare plekken achter. Pas zondag
ochtend bleek bij sèctie, dat het strot
tenhoofd was vernield, hetgeen op mis
drijf moest wijzen.
Ongeveer dertig tips zijn bij de po
litie naar aanleiding van de moord bin
nengekomen. Ze worden allemaal nauw
gezet onderzocht. De auto van David
de Haas, een groene Jaguar, is onder
zocht. Zoals te verwachten was, zijn
daarin wel wat „vreemde" vingeraf
drukken gevonden.
Het is overigens de vierde naoorlog
se moordzaak ln Amsterdam, waarbij
het slachtoffer homofiele neigingen
bleek te hebben gehad.
In augustus 1955 was het de pensio-
houder H. Goymerts die in zijn pension
aan de Tweede Helmersstraat met in
geslagen her»ens en in een kleed gerold,
werd gevonden.
In sptember 1965 een maand na
de ontdekking van de (koffer)moord op
de Japanner Karneda werd de film
regisseur Claude Berkeley dood uit het
Amsterdam-Rijnkanaal opgevist. Hij
was in een zeildoek genaaid en zijn sche
del was ingeslagen.
Juist deze maand twee jaar gele
den werd in zijn huis aan de Fagel-
straat Albert Souman gevonden, ver
moord door slagen op zijn hoofd en door
een touw dat zijn keel dichtsnoerde.
ROERMOND In een weiland bij
het Limburgse dorp Bergen is gister
middag vijftienhonderd liter vliegtuig-
benzine verbrand.
De kerosine zat in twee brandstof
tanks, die door een Britse straalbom
menwerper waren afgeworpen. Het toe
stel een Canberra had motorsto
ring gekregen, toen een vogel in één
van de twee motoren terecht was geko
men.
Om zo weinig mogelijk schade aan
te richten koos de vlieger het weiland
voor de „dropping" uit. De Canberra is
later op één motor op een vliegbasis in
West-Duitsland geland.
zou moeten zijn, maar verder dan wat
vage aanduidingen mochten zij toch
niet gaan.
Namen werden niet genoemd en dat
leidt dan onvermijdelijk tot een opsom
ming van fraaie eigenschappen, waar
aan niemand enig houvast heeft en
alle in de wandelgangen wèl met na
me genoemde kandidaten zo'n beetje
voldoen. En dat terwijl men in politiek
Groningen toch bepaald wel voorkeu
ren heeft.
Wat vindt „Groningen" van mr.
Toxopeus als commissaris van de Ko
ningin? Zowel Jinks" als „rechts" ge
loven dat een man als hij, met rela
ties in de wereld van de politiek en van
de industrie, in de situatie waarin waar
in dit gewest nu verkeert veel goed zou
kunnen doen.
Uiteraard zou „links" liever ixr% so
cialistische commissaris zien en op het
eerste oog heeft de provincie Groningen
daarop ook alle recht. Bij de Tweede-
Kamerverkiezdngen in 1967 stemde 33,2
pet. van de stemgerechtigde Groningers
op de Partij van de Arbeid, 16,7 pet.
op de ARP, en slechts twaalf procent
op de V.V.D. Bij de Statenverkiezingen
in 1966 kwamen ongeveer dezelfde per
centages uit de bus.
Maar bij nadere beschouwing blijkt,
dat „ruim" twee provincies van de elf
een socialistische commissaris hebben:
Zuid-Holland heeft mr. Klaasesz en
Noord-Holland mr. Kranenburg. Boven
dien heeft Drente zijn Gaarlandt, die
nadrukkelijk partijloos genoemd wil
worden, maar die toch meer links dan
rechts schijnt te denken. Ruim twee
provincies dus, belangrijke provincies,
die samen meer dan twintig procent
van alle stemgerechtigde Nederlanders
herbergen. Dat is ongeveer hetzelfde
percentage als waarop de Partij van
de Arbeid zich nog kan beroemen.
rn om «ok voore
Daarom kan men, landelijk bezien,
weinig steekhoudende argumenten aan
voer om ook voor Grningen een „rode"
commissaris te verlangen. Wat dat ver
langen betreft zou de A.R.P. met meer
reden haar stem kunnen verheffen.
De a.r.-commissarissen zijn dun ge
zaaid en in Groningen vormen de an
ti's na de socialisten de grootste partij.
De naam van een anti-revolutionair is
in de geruchtenstroom echter nog niet
opgedoemd.
Zit er een geschikte kandidaat an die
hoek? Hoe het ook zij, politiek Gronin
gen ziet wel wat in Toxopeus. Welis
waar kan hij niet aantonen dat hij zich
tot op heden bijzonder voor dit ge
west heeft ingespannen, maar dat kan
snel worden aangeleerd. Hij wordt een
handige man genoemd, innemend, een
man met „leuke kennissen", soepel in
de omgang met iedereen, een prettige
vent met een televisievorkomen en dat
is tegenwoordig ook heel belangrijk.
Kortom, wanneer mn het lijstje van
eigenschappen die Toxopeus worden
toegeschreven, vergelijkt met het lijstje
van gewenste eigenschappen, dat de drie
Groningse fractievoorzitters op het bu
reau van Beernink hebben gelegd, dan
zouden zij best dezelfde man bedoeld
kunnen hebben.
De fractievoorzitters hebben gevraagd
om een man die: belangstelling voor
en kijk op het hele nooiylen moet heb
ben, die de noordelijke samenwerking
moet kunnen stimuleren en coördine
ren, die niet te oud is om zich met
kracht te kunnen inzetten, die een goed'
bestuurder moet zijn, die maatschap
pelijk goed is ingevoerd en die de wegen
moet kennen om iets te kunnen berei
ken.
ADVERTENTIE
Er zijn 2300 vestigingen. Op de postkantoren kunt u
de hele dag terecht. Een aantal daarvan is zelfs ook op vrijdagavond
of de plaatselijke koopavond geopend.
Voor de postagentschappen gelden aparte .openingstijden.
ROTTERDAM De 75-jarige wedu
we H. A. Goosens-Brands is gistermor
gen in haar huis aan de Clyburchstraat
40B in Rotterdam beroofd van haar
AOW. De dader, een nrfar schatting 35
jarige man van ongeveer 1,80 meter
lang, is spoorloos.
Mevrouw Goosens had juist haar 324
gulden AOW van het postkantoor ge
haald. Daarna was zij naar de kruide
nier en de schoenmaker gegaan.
„Ik was net thuis, toen er werd ge
beld," vertelde mevrouw Goosens ons
gistermiddag. „Ik deed open en de man
zei dat hij de knecht van de schoenma
ker was. In de zaak was op de grond
een briefje van honderd gevonden. Of
dat van mij was".
„Ik was ervan overtuigd dat het niet
van mij was. Toch ging ik naar binnen
om te kijken. De man kwam gelijk ach
ter me aan. Ik had het geld nog. Dat
liet ik hem zien. Toen vroeg hij om
een glaasje water. Ik ging naar de keu
ken, maar hij bleef in de kamer. Toen
kreeg ik al wat argwaan".
„Als je nog water moet hebben, moet
je naar de keuken komen, riep ik. Hij
kwam, dronk het water op en zei: Be
dankt hoor. Toen ging hij weg. Ik
vloog naar de kamer om te kijken of
mijn tas er nog stond. Die stond er nog
wel. maar het geld was eruit verdwe
nen".
Mevrouw Goosens spoedde zich naar
de schoenmaker, die geen knecht bleek
te hebben. De schoenmaker waarschuw
de de politie.
„Die man moet me van het postkan
toor af al gevolgd zijn", meent de be-
beroofde weduwe. „Van het geld zal Ik
wel nooit weer wat terug zien. Ik laat
niemand meer binnen als er wordt ge
beld".
INNSBRUCK De 38-jarige Jan
Steenhuis uit Groningen is gisteren bij
een waterval in Unterwiesbach in Oos
tenrijk verongelukt. De man gleed bij
de waterval uit en stortte ongeveer
vijftien meter omlaag. Hij overleed ter
plaatse aan de verwondingen.
UTRECHT Ambtenaren van de
Plantsoenendienst te Utrecht nemen
watermonsters, o.a. in 't Julianapark,
daar 't niet onmogelijk is dat 't water
in de Utrechtse speelvijvers een veel
te hoog percentage (o.m. buikloop-
verwekkende) bacteriën bevat.
MAASTRICHT De politierechter in
Maastricht heeft gisteren drie jonge
mannen, die verleden week hadden
deelgenomen aan de rellen in Valken
burg, veroordeeld tot geldboeten en ge
vangenisstraffen.
De negentienjarige bankwerker R. S.
S. uit Amsterdam kreeg een boete van
150 gulden wegens samenscholing. De
eveneens negentienjarige bankwerker J.
J. uit Velp, die bekende een leidingge
vende rol bij de rellen te hebben ge
speeld, werd wegens openlijke geweld
pleging veroordeeld tot negen dagen
celstraf met aftrek van vier dagen
voorarrest. De officier van justitie, mr.
G. Weggeman, had tegen beiden een
week gevangenisstraf geëist.
De zaak van een zeventienjarige jon
geman uit Schaesberg, werd in verband
met zijn minderjarigheid achter geslo
ten deuren behandeld. Hij werd veroor
deeld tot een boete van 100 gulden.
UTRECHT Het vergeten van een
carbonnetje tussen origineel en af
schrift van een bevel tot bewaring van
een verdachte heeft geleid tot een
uniek kort geding waarin gisteren uit
spraak werd gedaan.
Dit geding was aangespannen door
mr. H. W. Wierda, de advocaat van de
verdachte, tegen de man die zijn cliënt
in arrest had laten nemen. De Utrecht
se rechtbank stelde de advocaat giste
ren in het ongelijk.
Mr. Wierda had verlangd dat de offi
cier de verdachte onmiddellijk op vrije
voeten zou stellen omdat in het aan
hem betekende afschrift van het bevel
tot bewaring dat de rechter-commissa-
ris had afgegeven, geen gronden waren
genoemd. Die gronden die in het ori
gineel wel stonden moeten volgens
de wet nauwkeurig worden omschre
ven.
Over deze principiële kant van de
zaak behoefde de vice-president zich
echter niet uit te spreken, omdat hij
aan een voorwaarde voor een kort ge
ding spoedeisend karakter niet
voldaan zag. „De eigen houding van de
eiser in de tegen hem lopende strafver
volging pleit tegen de spoedeisendheid"
overwoog rechter mr. D. van Zeben.
Mr. Wierda had immers wel een kort
geding aanhangig gemaakt, maar nage
laten de „normalere" middelen van
verzet te gebruiken.
De advocaat had geen gebruik ge
maakt van de mogelijkheid na de bete
kening van het onvolledige bevel tot be
waring opheffing van de voorlopige
hechtenis te vragen. Evenmin had hij
bij de behandeling van het geding
had mr. Overbeek dat ook naar voren
gebracht beroep aangetekend toen op
19 juni de bewaring was verlengd.
Mr. Wierda werd veroordeeld in de
kosten van het geding, die „aan de zij
de van gedaagde tot op heden worden
begroot op nihil".
ROTTERDAM Vertwijfeld schudde Johanna O.-H. (25) haar hoofd. Ze wist het
niet meer.
De president van de Rotterdamse rechtbank, mr. A. R. Jolles, vroeg door: „Dat u
dat kind één tikje geeft, laat ik nog daar, maar u heeft het over het hele lichaam
geslagen en gestompt, ook op het hoofdje en ook toen het al op de grond was
gevallen. Daar moet toch een reden voor z|jn geweest. Wat is de reden dat u zo
ver bent gegaan?"
„Neen, ik kan het niet verklaren",
zei Johanna met zachte stem, maar
niet overstuur. „Ik had er helemaal
geen bedoeling mee, ik wilde alleen
maar dat hij at".
Dat was het probleem geweest dat
haar ertoe had gebracht haar ander
half jaar oude zoontje Joachim op, wat
de president noemde, „die beroemde
avond van 27 februari", met haar blote
handen dodelijk te mishandelen. Het
was haar tweede kind. Met het eerste,
nu drie jaar oud, waren geen moeilijk
heden, maar Joachim was te vroeg ge
boren en had daarom de eerste zes
maanden van zijn leven in het zieken
huis dooTgebracht.
De band moeder-kind die in de eer
ste periode niet had kunnen ontstaan,
was ook later niet gegroeid. Joachim
was slecht blijven eten en dat had de
moeder tot wanhoop gedreven.
Er was nog meer bijgekomen. Haar
man, een Zwitser, was in Limburg,
waar het paar aanvankelijk had ge
woond en waar Johanna ook was gebo
ren, werkloos geraakt en dat had geld
gebrek geschapen. Daarom was het ge
zin eind vorig jaar naar Rozenburg ver
huisd, waar de man werk had gevon
den bij een scheepswerf. In deze voor
de Limburgse vrouw helemaal vreem
de omgeving was het met haar verhou
ding tot haar tweede kind steeds slech
ter gegaan, waarschijnlijk ook al om
dat ze tegen haar wens opnieuw in ver
wachting raakte. Ze kreeg nu en dan
woorden met haar man, die ook niet
zo'n sterke persoonlijkheid had dat hij
Johanna kon steunen; integendeel hij
had van haar ook nog steun nodig.
Na een ruzie met haar man mishan
delde ze in december Joachim zodanig
dat hij voor een paar weken naar een
Vlaardings ziekenhuis moest. Toen het
kind weer thuiskwam, was er weinig
veranderd en op 26 februari kreeg Jo
hanna op het consultatiebureau te ho
ren dat haar zoontje ondervoed was.
Dat kwam zo hard aan dat zij zich
de volgende avond haar man was
na een woordenwisseling naar zijn werk
(avonddienst) gegaan niet meer kon
beheersen. Joachim weigerde weer het
voedsel dat zijn moeder hem wilde ge
ven en dat werd zijn dood.
Volgens de deskundigen die haar op
verzoek van de justitie van het Delta
ziekenhuis hadden onderzocht, had er
in Johanna altijd al een zekere geweld
dadigheid gesluimerd. Die zocht zich die
avond plotseling een utweg. De moe
derhanden raakten het kind zo hard
dat een long, een nier, de lever, de milt
en een darm ernstig werden bescha
digd.
Toen ze uit de roes van haar blinde
woede ontwaakte, probeerde Johanna
nog tevergeefs mond-op-mondbeademing
toe te passen. Haar advocaat, mr. W.
Dommering, zag daarin gisteren een
bevestiging van zijn opvatting dat Jo
hanna op het kritieke moment geen in
zicht had gehad in de te verwachten ge
volgen van haar daad. Dat betekende
dat Johanna alleen eenvoudige miehan-
deling met dodelijk gevolg kon 'orden
verweten, geen toebrengen van zwaar
lichamelijk letsel of doodslag.
De officier van justitie, mr. J. G. F.
A. Hage, had die twee laatste misdrij
ven wel bovenaan in zijn dagvaarding
gezet maar hij zag ook geen bewijs
voor de daarvoor vereiste opzet. Voor
de overblijvende dodelijke mishande
ling wilde mr. Hage geen straf opge
legd zien. Mèt het psychiatrisch rap
port geloofde hij dat Johanna haar daad
had gepleegd in een staat van verlaagd
bewustzijn en dus ontoerekeningsvat
baar was.
In het belang van haar gezin eiste de
officier alleen een voorwaardelijke ter
beschikkingstelling van de regering,
met de verplichting voor Johanna zich
tijdens de proeftijd psychiatrisch te la
ten behandelen en hulp van de reclas
sering te aanvaarden.
Johanna, zelf leerling-verpleegster in
een psychiatrische inrichting geweest,
kon daarmee wel akkoord gaan en ook
haar advocaat onderstreepte de eis.
Mocht de rechtbank bij de uitspraak
die vrijdag komt toch nog een
kleine straf willen opleggen, dan ver
zocht mr. Dommering die niet langer
dan het voorarrest te houden,, ook al
omdat Johanna twee weken geleden
opnieuw moeder is geworden.
De raadsman vertelde datt haar man
bovendien de neiging vertoont de laat
ste weken in zijn eenzaamheid steeds
vaker een café op te zoeken. De sociaal
werkster van de werf waar hij werkt
zorgt al voor een woning in een andere
gemeente. „Geef mijn cliënt die kans",
vroeg mr. Dommering, „ook al vanwe
ge het gevaar dat ze vervreemdt van
haar oudste kind. Dat vroeg bij zijn
laatste bezoek aan het Huis van Bewa
ring of mamma al thuis kwam".
OLDENZAAL De negenjarige
Frankie A. uit Oldenzaal spoelde gis
termiddag in het toilet van het zwem
bad Vondersweyde per ongeluk zijn
zwembroekje door. Bang om zich naakt
te vertonen, bleef hij muisstil in het
hokje wachten. Zijn moeder, die na drie
en een half uur ongerust werd, bevrijd
de de jongens uit zijn isolement.
ADVERTENTIE
anders dan
andere
caballero
Toneelspeler en W-acteur Henk van Ul6en
