„Beschermd dorpsgezicht"
belemmert uitkijk op hotel
Geen draadloze
alarmering
voor brandweer
in Leersum
Plannen
liggen
al jaren
klaar...
Nationaal
Grondbezit
bouwt in
Leersum 45
woningen
Hudson bracht tanker naar Singapore
Olie overdekte drenkelingen
in Singapore aan wal gezet
JHR. MR. O. R. VAN DEN BOSCH WACHT NV AL JAREN OP
REALISERING VAN EEN VAN ZIJN GROOTSTE
Belt u dan even a.u.b.
,7.30 10550
11079
Kosten te hoog
Grond
Onder
scheiding
Epthousiast
Brievenbus en
telefooncel in
Leersum-Zuid
Dammers gaan
in Marktzicht
spelen
s.o.s.
Ophalen grof vuil
gereorganiseerd
VASTMAKEN
SCHADUW
WOENSDAG 13 AUGUSTUS I
AMERONGEN Als burgemeester jhr. mr. O. R. van den Bosch in Ame-
rongen wordt gevraagd naar zijn mening over de toekomst van het toerisme
in zijn gemeente, blijkt daaruit eigenlijk maar één grote wens: een hotel voor
Amerongen. Alhoewel burgemeester Van den Bosch geenszins somber is ge
stemd als hij het plaatselijk toerisme belicht, klinkt zijn wens toch min of
meer als een noodroep in de woestijn. „Amerongen heeft heel dringend be
hoefte aan een hotel. Het zou het verblijfstoerisme in onze gemeente belangrijk
kunnen stimuleren, iets waarvan de noodzaken, met name voor het dorp
Amerongen, duidelijk aanwezig zijn".
De hogere overheid denkt er kennelijk anders over want tot nu toe is niet
gebleken, dat ook zij van die noodzaken is doordrongen. Noch van de zijde
van het ministerie van Cultuur. Recreatie en Maatschappelijk Werk, noch
van de zijde der provincie werd tot op heden, die medewerking ontvangen,
die redelijkerwijs werd verwacht. Een reden dan ook, dat de nu al enkele
jaren bestaande plannen voor een hotel in Amerongen nog steeds niet konden
worden gerealiseerd. Beter gezegd: Amerongen heeft nog steeds geen hotel.
ADVERTENTIE
voor Veenendaal
Van 17.30-
19.30 uur
's Zaterd. v. 16.30-17.30 u.
Voor Rhenen 3328
Nwe Veenendaalseweg I59
LEERSUM Het aanbrengen van
een draadloos alarmeringssysteem voor
de vrijwillige brandweer in Leersum is
voorlopig niet te realiseren. De totale
kosten van ca. f 30.000 zijn dermate
hoog, dat het gemeentebestuur aan
schaffing van de benodigde zendeenheid
met 22 ontvangers op dit moment niet
verantwoord acht.
Daarentegen is het college overtuigd
van de wenselijkheid van een dergelijk
draadloos alarmeringssysteem. Het ge
vaarlijk rijden van auto's en bromfiet
sen van de plaatselijke bevolking, die
de brand willen bijwonen, /.ou dan zijn
beëindigd. Ook de hinder, die de brand
weer ondervindt van het publiek, zoals
geparkeerde auto's e.d. zou bij realise
ring van het systeem tot het verleden
behoren. De kosten zijn echter derma
te hoog, dat de vele nadelen niet van
doorslaggevende aard mogen zijn.
v
AMERONGEN De heer 1.
Bar (o (90) en mevrouw E. Barto-
Monster (86) uit Amerongen waren
gisteren 60 jaar getrouwd. Het echt
paar geniet in zijn woning aan de
Koenestraat nog van een goede ge
zondheid. De heer Barto, voormalig
ambtenaar bij de Nederlandse
Spoorwegen, is geboren en getogen
in Voorburg. In 1933 verhuisde hij
naar Driebergen en in 1959 vestigde
het echtpaar zich in Amerongen. De
heer Barto is inmiddels reeds 45
jaar gepensioneerd.
LEERSUM Inzake het ophalen
van grof vuil is in Leersum een reor
ganisatie ingevoerd. De nieuwe rege
ling is noodzakelijk i.v.m. het feit, dat
m.i.v. augustus het Leersumse grof
vuil naar Maarsbergen wordt ver
voerd. Plaatselijke bedrijven, die gro
te hoeveelheden materiaal afstoten zul
len met het vuilophaalbedrijf, de fa.
Spitman, een overeenkomst moeten
sluiten tot het verkrijgen van een con
tainer.
Nog een paar weken en kapitein L. Westelijk, door zijn maatschappij
L. Smit en Co's Internationale sleepdienst met de motorsleepboot „Hud
son" gestationeerd in Singapore gaat op thuisreis. Na een half jaar ver
blijf in het Verre Oosten is hij dan aan een welverdiend verlof toe. In
bijgaand artikel doet deze kosmopolitische inwoner van de Cunerastad
verslag van een redding van een aantal Japanners uit de Indische
Oceaan, nadat hun schip „de Showa Marie" 17 mijlen buiten Singapore
was aangevaren door het onder Libanese vlag varende schip de Bethle
hemAchter de romantiek, die deze tak van zeevaart nog altijd omgeeft
gaat een harde zakelijkheid schuil om de prooi voor de concurrentie
binnen te halen.
Tijdens hel werkbezoek, dat de com
missaris van de Koningin in de provin
cie Utrecht vorige week aan Ameron
gen bracht heeft burgemeester jhr. O. R.
van den Bosch het „hoteL-probleem"
aangesneden. Of dit gesprek de voor
Amerongen zo wenselijke resultaten
zal afwerpen valt uiteraard op dit mo
ment nog moeilijk te voorspellen. Ze
ker is, dat het dorp met vele mogelijk
heden voor verblijfstoerisme een hotel
moeilijk nog langer kan missen. Het
prachtige natuurschoon van de
Utrechtse Heuvelrug trekt jaarlijks ve
le duizenden toeristen, die Amerongen
voorbij moeten gaan omdat doodeen
voudig de accommodatie ontbreekt.
„Een aantal jaren geleden besloot
de raad tot de aankoop van een stuk
grond met de bedoeling er een hotel
te laten verrijzen. Het betrof het ter
rein, waar vroeger het Johanniter-hos-
pitaal stond. De exploitatie van het zie
kenhuisje aan de Rijksstraatweg nabij
„De Burgwal" werd in de vijftiger ja
ren gestaakt, omdat het niet mer ren
dabel was", vertelt burgemeester Van
den Bosch, die de bouwplannen, even
als de gemeenteraad tot grote teleur
stelling nog steds niet in vervulling
heeft zien gaan.
Dat het van particuliere zijde aan be
langstelling voor de bouw van het ho
tel heeft ontbroken, kan niet worden
aangevoerd. De grondaankoop werd ge
volgd door een reactie van een ontwik
kelingsmaatschappij, die besloot de kos
ten van research en voorlopig ontwerp
voor haar rekening te nemen. Een ge
renommeerd architect kwam vervol
gens met een plan, dat er vooral qua
vormgeving wezen mocht.
„Het hotel zou 80 bedden gaan tel
len", vertelt burgemeester Van den
Bosch, terwijl hij er met enige trots
foto's en een maquette van laat zien.
Ook de burgemeester is enthousiast
over de bijzondere vormgeving, die de
architect wist toe te passen. „Het zou
het beslist goed in de -omgeving doen",
merkt hij op.
Maar juist die omgeving is het die
realisering van het plan tot nu loc
heeft tegengehouden. Het ministerie
van Cultuur, Recreatie en Maatschap
pelijk Werk bombardeerde namelijk
enkele jaren geleden het bewuste ge
bied tot „beschermd dorpsgezicht", het
geen inhoudt, dat nagenoeg alle bouw
activiteit binnen de grenzen ervan uit
gesloten is. De „onderscheiding" van
het ministerie doet wat vreemd aan
als wordt aangevoerd, dat vanaf de
bestemde hotel-grond het puntje van
de Amerongse kerk niet eens zichtbaar
is. Vandaar ook dat het gemeentebe
stuur zich niet bij de ministeriële be-
■l>p iiw Jneergelegd.
De fraaie tabaksschuren, die het mi
nisterie in het besluit aanvoert, heb
ben de gemeenteraad er niet van weer
houden om als eerste gemeente in ons
land tegen het besluit van „beschermd
dorpsgezicht" in beroep te gaan. De
Provinciale Staten van Utrecht hebben
dit beroepschrift ondersteund, maar
lot nu toe heeft het ministerie niét van
zich laten horen. Toch heeft de burge
meester van Amerongen nog hoop, dat
het hotel in zijn gemeente binnen af
zienbare tijd tot de werkelijkheden gaat
behoren.
Over het toerisme in Overberg, de
buurtschap, behorende bij Amerongen,
is burgemeester Van den Bosch bijzon
der enthousiast. „De bezetting van de
f
'f
i
Het is nou niet zo gemakkelijk zitten,
met je gat op het potdeksel van de
verschansing of een der meerbolders
eep goeie kans een flinke lik joppen-
vet aan de speigel van het tropen-
broekje op te lopen, maar het uit
zicht is er niet minder om. Aan de ene
zijde de zo levende stad, aan de an
dere zijde de reede met de talloze
verlichte ten anker liggende schepen
in de vorm van tankers, bulkcarriers,
passagierlijners, regelmaiti e dienst
onderhoudende vrachtschepen, tot en
met oorlog3bcd°ms, onderzo0^ ngs-
vaartuigen, Japanse, Koreaanse en
Thaise vissers en niet vertegen de
Indonesische coasters, door ons gek
scherend de krettek-smokers ge
noemd.
Daartussen wriemelen de sampans,
prauwen en agentenbootjes af en aan,
gekruist door snelle schuimsnuivende
De maquette van het hotel, waarop
Amerongen nu al vele jaren met
smart wacht.
vele campings in dit fraai gelegen ge
deelte van onze gemeente is ook dit
jaar overweldigend. Ik heb de indruk,
dat het „plafond" nagenoeg is bereikt",
zegt hij.
Ook de burgemeester onderkent dat
Overberg geografisch gunstiger is ge
legen ten opzichte van Veenendaal dan
van Amerongen. Een groter probleem
vindt hij echter de politiebezetting.
Overberg kent namelijk geen eigen po
litieapparaat en wanneer in het hoog
seizoen 4000 a 5000 mensen de cam
pings daar bevolken is voor het drie
man tellende korps in Amerongen
sprake van een sterke onderbezetting.
„In het vakantieseizoen vergt Over
berg meer zorg van de politie dan er
aan besteed kan worden. Op den duur
zou dit narigheden tot gevolg kunnen
hebben. Daarom zou het wenselijk zijn
als de bezetting van de rijkspolitie in
Amerongen met één man kan worden
uitgebreid", aldus de burgemeester,
die hiervoor inmiddels de nodige stap
pen heelt ondernomen. De vierde poli
tiefunctionaris in Amerongen zou dan
speciaal zijn aandacht kunnen richten
op Overberg.
politie- en douancvaarten, die nu en
dan met veel deining langszij een af
geladen sampan schieten, op zoek
naar contrabande.
Een eenzame visserman peddelt in zijn
mini-prauwtje, waarin hoe blijft
die man overeind de buit van de
dag verzameld ligt, naar huis in re
gelmatige bewegingen, het tanige ge
zicht verscholen onder het breedge
rande zo wel bekende rieten hoedje.
En wanneer de donderkoppen al rood
zijn geworden, de kim goud en violet,
het water zwarter en zwarter met
daarin doorg^n^Qren<? den •weer.
spiegelende lichtjes de nachtelijke he
mel öegemoet komt, tjoekeren de
laatste bootjes met de melkmeisjes
kort langs ons boord, stijgt er van
onder het roefje nog een laatste ge
kwetter en gerinkel van gerangschikt
wordende limonade- en bierflesjes op,
LEERSUM Het gemeentebestuur
van Leersum zal binnenkort nagaan of
tot plaatsing van een telefooncel in
Leersum-Zuid kan worden overgegaan.
Van het telefoondistrict Utrecht is be
richt ontvangen, dat het een lange lijst
heeft van punten waar nog een cel ge
plaatst moet worden. Leersum-Zuid is
in deze lijst opgenomen. Ook bij de
brievenbussen bestaat een groot tekort.
De directeur van het postkantoor in
Doorn heeft het gemeentebestuur van
Leersum laten weten, dat hij op het
ogenblik niet aan het verzoek kan vol
doen om in Leersum-Zuid een brieven
bus te plaatsen. De directeur zegt te
hopen daarop zo spoedog mogelijk terug
te zullen komen.
SCHERPENZEEL De Scherpen-
zeelse damvereniging gaat verhuizen
vanuit het verenigingsgebouw aan de
Molenweg naar Café Marktzicht. Dit
werd besloten op de deze week gehou
den jaarvergadering. Wel blijven de
clubavonden op maandagavond. Men
hoopt hierdoor een sfeervoller zaal te
krijgen. Ook de lasten werden te zwaar.
De vereniging is te klein om de bonds-
corïtributie en een hoge zaalhuur te
kunnen opbrengen. Doordat er enkele
leden bedankt hebben zal men het ko
mende seizoen maar met een tiental
aan de bondscompetitie kunnen deelne
men.
De voorzitter de heer A. Stuivenberg
bracht in zijn openingswoord dank aan
zijn medebestuursleden voor het werk
in het afgelopen jaar gedaan. Ook was
de voorzitter erg verheugd dat men
zich had kunnen handhaven in de eerste
klasse van de Gelderse dambond.
Ook zullen alle leden in de komende
onderlinge competitie twee keer te
gen elkaar spelen waardoor de vroegere
promotie- en degradatieregeling komt te
vervallen.
Je hoort de spanning kraken, een spi-
ritus-gekleurd licht siert het onder
paneel van de warmende zender en
een antennestop verwisselt van zit
ting, de richtingzoeker gloeit groenig.
Als een kloppende koorts spreidt zich
in de radiohut: SOS DE 5MYH NW
CQ DE 5MYH MV BETHLEHEM
NW SOS COLLISION TIME 1700
GMT.
De scheepsklok wijst 00-36 uur en het
is zaterdag de tweede augustus 1969.
Die „ouwe", welke niet op zijn slip
pertjes, maar op zijn zesde zintuig
over de schouder van „sparks" het
nieuws van het kladpapier meezuigt,
vertrouwt de ook toegelopen eerste
machinist toe: „Ik wou maar klaar
maken".... De volgende momenten
worden beheerst door een heel lelijk
woord, akelig piepende handen op
trapleuningen, klepperende slippers,
knallende deuren en hier en daar een
organiserende uitroep.
Bonkend valt de langszij liggende sloep
in de talies en jankt het winchje haar
omhoog, nijvere handen zwaaien de
davits half naar boord om de sloep
gereed, zijdelings tegen het dek te la
ten leunen. Sidderingen doortrekken
het schip als hulp- en hoofdmotoren
aanslaan en de eerste gassen hoes
ten al uit de schoorsteen. Zodra er
stroom is, klikklakt de ankerketting
in de nesten en kreunt het in 't kluis
gat. De radar zoemt aan en wanneer
de telegraaf moppert vanwege het
feit dat haar bel is geblokkeerd en de
eerste vaart in de sleepboot drijft in
reactie op een wit-schuimende poel
over de achtersteven, kijken we ter
sluiks naar onze in de buurt liggende
Griekse concurrent, die nu dezelfde
handelingen uitvoert, welke wij zo
juist beëindigd hebben. „Het spijt me
maat, ge zijt maar laat;
Als ge ergens komt te gast, dan dient
men op zijn tijd gepast", dreint het
kindervers over de reling uit de mond
van de ankerlamp neerhalende ma
troos en we horen een ander zeggen:
„Denk maar dat die „eerste" 'm nou
op z'n staart trapt. Wc denken mee
en organiseren: rechtwijzend honderd-
tien, daarna nul-acht-acht. Te varen
afstand zestien mijlen, dat zal wel na
tweeën worden, aanvaring geweest,
pomp aan dek, die „tweede" de na
vigatie checken, hoekse draad op de
kont, straks mannetje op de bak,....
met wie is die vent nou in aanvaring
geweest....?
Onbeantwoord blijvende vragen wor
den afgevuurd en antwoorden gesug
gereerd. „De tijd zal het leren" stond
er op die schuit" weet een wijsneus.
We hebben in ieder geval onze dien
sten aangeboden, aan de zich in zin
kende toestand bevindende „Bethle
hem", een naam die een kerstnacht
oproept in de gedachten, maar die
nu allerminst vredig is. We vragen
haar: „please what assistance do you
need first", om aldaar enige organi
satie te kweken, maar het antwoord
is even hopeloos als het vermoeden:
„we need assistance to save our li
fe... de zender valt weg en de „Beth
lehem" reageert niet meer op het ge
roep van alle kanten, totdat de Ja
panse tanker „Showa Maru" roep
letters JLGI, onthult: „SHIP 5MYH
SANK".
.Het is verb ijst. Arer"-! h«ren, zeJffc
om op de radar te zien, dat er nu
nog maar EEn echo, in plaats van
twee op het scherm overblijft. Onze
koers heeft maar een kleine correc
tie nodig en we oriënteren ons op
een scheepsverlichting, welke het 2de
slachtoffer moet uitbeelden in deze
scheepsramp. Het is inderdaad een
tanker. Zij reageert niet op aanbie
dingen voor hulp, noch van de Griek
se sleepboot, noch op die van ons,
maar doet weten: „Gesleept worden
naar Singapore". Onpersoonlijk.
Dan beginnen zich ijzige gedachten op
te dringen. Urgente hulp aan colle
gae zeelieden in nood en daarnaast
verplichtingen op contract-basis, waar
uit het hele wezen van onze sleep
boot bestaat, met een concurrent ach
ter de broek, die we weliswaar zach
tjesaan met vijf mijl geklopt hebben,
maar zeker zijn beurt niet zal laten
voorbijgaan, als het aankomt op een
spelletje „Kip-ik-heb-je". En meer.
We naderen nu volle kracht om hulp
te kunnen bieden een plaats waar ook
voor ons zelf gevaar is. De tanker
benaderd, kijken twee matrozen op
de bak uit en het is midden in een
zwaar stinkend olieveld vol met wrak
goed, enkele lampjes en een sloep
met geschreeuw, wanneer de „Hud
son" haar onstuimige vaart verliest.
De sloep giert te water, maar klotst in
de zwarte drabbige olie en stuurt op
drijvende donkere voorwerpen af.
In puur geluk wordt een drenkeling
gezien, kenbaar aan het wit van zijn
ogen en tanden, de rest is overdekt
met de zwarte massa. Hij wordt aan
boord gehesen. De drijvende vreem
de sloep is met een lijn vastgemaakt,
en naar de tanker gebracht. Nog een
in het water gelegen hebbende opva
rende, komt bij ons aan boord en bei
den worden door onze mer.;:cn zor -
vuldig verschoond en van eigen lijf
goed voorzien. We verstaan geen Chi
nees, maar hun gebaren spreken boe
ken.
Terwijl de sloep blijft zoeken, is in de
bedrijven de eerste stuurman op de
tsrk.er geklauterd e" heeft haar ka
pitein bewogen ons aan te nemen.
Voor van de bak van de tanker praat
hij rustig de „ouwe" van de „Hud
son": „We kunnen vastmaken".
Voorzichtig draait de „Hudson" haar
achterschip onder de stuurboords
voorsteven en met hulp van de op
trommelde Japanners sluift de hoekse
LEERSUM Het Nationaal Grond
bezit NV te Den Haag wil in Leersum
een perceel grond kopen voor de bouw
van in totaal 45 woningen. Het benodig
de bouwterrein is gelegen tussen de
Burg. Martenslaan en de Weidelaan.
Aan de Burg. Martenslaan zullen ze
ven dubbele woonhuizen worden ge
bouwd, terwijl aan de Weidelaan 31
woningen zijn gepland, bestaande uit
vijf blokken van 4 woningen, een blok
van zes" en een blok van vijf woningen,
met bijbehorende 29 garages. Verder
zullen er op het terrein nog een 13-tal
vrije garages worden gebouwd. Burge
meester en wethouders van Leersum
stellen voor tot de verkoop van het be
doelde perceel te besluiten. De ver
koopprijs van Met bouwterrein bedraagt
f518.840.
draad rechtstandig naar boven door
de kluis en bijt zich om de bolders
vast, wanneer de tros op lengte ge
vierd op de rem van sleeplier deun
wordt gehouden.
Nog altijd jaagt de sloep door de brei
rond de tanker en onze bootsman is
moeilijk tot rede te brengen de red
dingsactie nu verder aan de naderbij
gekomen Griekse sleepboot over te
laten. Niets wordt meer gevonden en
om half vier brengen ze de eerste
stuurman terug aan boord. Hij weet
als eerste verslag: „Het schip heeft
roerschade". Wanneer om vier uur
blijkt, dat onze concurrent intensief
doorzoekt, bijgfestaan door nog twe«
schepen, een vliegtuig en een helikop
ter, keren onze mensen terug en wor
den scheepgenomen.
Agenten en autoriteiten worden inge
schakeld om de „Showa Maru" vei
lig af te leveren. Als een gewond dier
laat de zwaar achter ons gierende
tanker een oliespoor na, maar we kun
nen ons agentschap in Singapore nu
tenminste seinen: „PLEASE TELEX
SMITTUNG ROTTERDAM HUE CON
CONNECTED 0255 LOCAL FULLY
LADEN SHOWAMARU ON LOF IN
60118 70410 BOUN SINGAPORE".
De klok op Cliffordpier moet weer pre
cies twaalf hebben staan wijzen, als
zes sluitingen achtereen de kluis van
stuurboords-anker van de „Showa-
Maru" uitlopen. Het is een nieuwe
dag in de tropen en kleurrijk schijnt
de zon over de boerenkoolstronken ge
lijkende eilanden in straat Singapore,
behalve voor zeven opvarenden van
de „Bethlehem", die helaas niet kon
den worden gevonden. Uit de kran-
teberichten spiegelt de dank der ge
reden van de „Bethlehem" maar er
ligt toch, gedachtig de omgekome
nen, een brede schaduw over het
overigens „vierde" succes van de
Hudson in haar stationsperiode te
Singapore.
Het enthousiasme onder de mannen van
de Hudson is echter unaniem: „Op
naar het volgend job". W.
Rhenense sleepbootkapitein redde
Japanners uit Indisehe Oceaan
Zo na het avondeten is het prettig /.ich even naar het achterdek te begeven,
niet alleen om een luchtje te scheppen, maar meer om even te genieten van
de steeds weer zo mooie zonsondergang achter het silhouet van de stad Sin
gapore. Het felle tropische licht van de dag wordt dan zachter en krijgt
steeds meer pasteltinten. Het diepe blauw van de heldere open gedeelten
verbleekt, terwijl de laatste zonnestralen zich tussen allerlei wolkensoorten
door op zware donderkoppen werpen, die boven de eilanden aan de over
zijde voor de Sumatrakust, in de namiddag tot ontwikkeling zijn gekomen
en nu fel geel en oranje kleurig bloemkolend omhoog torenen. Hier en daar
pinken de eerste sterren en de lichten van het waterfront vormen veelkleurig
de voorzijde van de steeds meer contrasterende skyline der zo veel geroemde
„parel van Zuidoost-Azië".
wanneer enkele van de matrozen mei
gulle armzwaai een „slamat tidor"
en tot morgen wensen.
Dan wordt het tijd dat de eerste lijn-
vliegtuigen uit Europa gaan dalen en
als neerstrijkende zwanen met ge
spreide remklappen en landingswie-
len uit, gieren de Boeings, de DC-8's
en VC 10's met tussenpozen, zich via
het St. John's radiobaken, naar het
vliegveld corrigerend, al knipperend
met de navigatieverlichting lager en
lager om met een sliert uitlaatgassen
in het laatste licht, achter de vele
flatgebouwen te verdwijnen. De tele
visie aan boord lokt een voor een de
mensen van dek en als tenslotte het
daglicht verdwenen is, is ook het ach
terdek leeg.
Zo is het die vrijdagavond ook. De laat
ste mensen die zijn wezen stappen
worden met de motorsloep van de
Clifford-pier opgehaald en de grote
klok onder de overkapping wijst pre
cies 12, als deze boot zich uit een me
nigte bootjes langs de landingstrap-
pen biggend, loswerkt en knetterend
het breakwater en de reede opzoekt.
Aan boord in dc hut van de eerste
stuurman wordt nog even over de af
gelopen dag nagekaart onder het ge-
klik-sis van een tinnetje bier, wat ge
lachen en geprost en als het idee van
„morgen-wcer-een-nieuwe-dag" zich
opdringt en ieder zich naar zijn kooi
wil begeven, verbleekt plotseling de
tweede marconist, die in de deurope
ning met een oor naar binnen en het
andere naar buiten heeft staan luis
teren. Hij sluipt stil maar snel naar
zijn heiligdommetje, glijdt in zijn
draaistoel, speelt met de vingertop
pen van de linkerhand over de hoofd
ontvanger en klikklakt met de rech
ter de zender aan...
