Groeiende onrust rondom uitvoering Mammoetwet Luxueus op safari Verschuiving toerisme door devaluatie franc Fransen moeten nu op de prijzen passen Harde lijn LERAREN WIJZEN „PATERNALISME" VAN REGERING AF Verdeeldheid over acties PROF. POSTHUMA OVER DEVALUATIE FRANC: O s«gir «- Vragen over gevolgen van aanleg militair oefenterrein bij Ter Apel 0 dat de regering de financiële gevolgen van de wet 0 dat de leraren nu overbelast worden. 0 dat de mankementen van het huidige onderwijs worden afgeschoven op de ruggen van de leraren. 0 dat de universitaire opleiding van leraren te wen sen overlaat 0 dat de inhoud van de eindexamens onvoldoende 0 vooral: dat de leraren onvoldoende inspraak in al le veranderingen hebben gehad. BRIEF ADVIEZEN NIET ALLEEN DEMONSTRATIE BIJ HET VOLK TABOE „Einmalig" Drinkplaats Illusies Spiegel Balkon KAMPEERDERS DUURDER AUTO'S ONLUSTEN WEST-DUITSLAND BELGIË "DILTHOVEN De vijftienduizend leraren aan mid- delbare scholen in ons land zijn het paternalisme, dat zij onze regering aanwrijven, beu. In hun gelederen heerst onrust maar ook verdeeldheid. In hun onrust zijn zij unaniem. De manier, waarop de regering de lang verbeide Mammoetwet heeft ingevoerd gaat naar hun mening, alle perken te buiten. Zij vinden (onder meer): 0 dat de wet té vroeg werd ingevoerd. 0 dat de onderwijskundige voorbereiding onvoldoen de is geweest. op hun beloop laat, vaststaat Zjj ztfn het er allemaal over eens. dat er een einde moet worden gemaakt aan deze situatie. Maar dan komt de ver deeldheid om de hoek kijken. Een probleem dat zo oud is als de wereld: De jongeren zouden „de botte bijl" willen hanteren. Zy dringen aan op stakingen en op een specta culaire houding. De oudere leraren en de organisaties daarentegen willen langs rustiger wegen van overleg met de regering en een subtiele demonstratie tot resultaten proberen te komen. De jongere leraren staan onder aanvoering van hun collega's van het Hengelose Twickel-college. De leraren van ongeveer twintig middelbare scholen hebben zich bij deze groep aangesloten. Zij hebben bekend gemaakt dat zij de eerste dag van het nieuwe schooljaar geen les zullen geven, maar over hun problemen zullen discussiëren met de leerlingen. In de meeste gevallen zullen zij bovendien een brief schrijven naar de ouders van de leerlingen, waarin de moeilijkheden rondom de pas ingevoerde Mammoetwet uit de doekén zullen worden gedaan. Tenslotte zullen deze leraren nog steeds onder aanvoering van hun Hengelose collega's op 26 augustus in Utrecht een demonstratieve protestvergadering beleggen. De vier landelijke organisa ties van leraren hebben met deze vergadering géén be moeienis. Toch leeft ook binnen deze organisaties het idee, dat er iets moet gebeuren. Voorzitter H. C. L. Michielsen (56) van de Raad van Leraren, voorzitter van de katholieke organi satie Sint Bonaventura, bestuurslid van de Nederlandse Schoolraad, rector van een Utrechts avondlyceum en le raar Duits aan een Utrechts daglyceum, vraagt zich na drukkelijk af of alle klachten zwaar genoeg zijn voor een levensgrote staking. Hij zegt: „In de hele samenleving heerst onder de bevolking een sfeer van irritatie. Kijk naar de universiteiten, maar kijk ook naar het verkeer. Boven dien is iedereen het erover eens, dat de regering té paternalistisch is". „Wanneer ik naar onze gemeenschap van leraren kijk, dan zijn onze klach ten vooral gericht tegen de regerings- politiek, waarin het onderwijs onvol doende inspraak heeft. De regering-hui- dige-vorm werkt vanuit haar constitu tionele verantwoordelijkheid en haar subsidie-politiek. Dat betekent, dat on ze regering nog niet toe is aan in spraak". 'Méitwm „Het vreemde is", vindt de heer Michelsen, „dat de regering wél ad viezen vraagt, maar verder precies doet wat zij zelf wil. Maar de rege ring vergeet, dat in het dagelijkse praktische onderwijs mensen zitten, die deskundiger zijn dan ambtenaren op een ministerie, die stomweg van uit een economische politiek redene nen. Dat er niets anders is in feite de basis van alle conflicten die nu de kop hebben opgestoken". De heer Michielsen gelooft niet, dat eenzijdige acties van de jongere lera ren de situatie zullen kunnen verande ren. „Een massief departementaal blok is moeilijk in beweging te krijgen", zegt hij. „De jongere leraren willen een spec taculaire houding, die zij hebben afge keken van de studenten. Maar zij zijn in hun houding te wild en hun bezwa ren zjjn onvoldoende geformuleerd. Daarmee strijken zy natuurlijk in te gen de haren van de regering". „Misschien is de rustiger weg, die de vakorganisaties willen bewandelen, ook een langere weg. Maar ik ontken niet, dat wij de jongere leraren met hun ex treme houding nodig hebben. De jonge ren moeten onze rustige, maar lange re weg bekorten". Hij licht toe: „Als wij, ik heb het nu over de organisaties van leraren, de re gering ervan kunnen overtuigen dat de jongeren onder ons bereid zijn tot even tuele krachtige acties, dan kunnen wij misschin al op kortere termyn succes hebben. Maar de jongeren moeten niet denken dat zij het alleen kunnen, even min als wij dat denken. Het ontbreekt de jongere leraren vaak nog aan subtiel en deskundig optreden". De heer Michielsen geeft toe, dat in de gemeenschap van vijftienduizend le raren gebrek aan eenheid heerst. Nie mand weet precies wat er moet gebeu ren. Moet er gestaakt worden of is een demonstratieve dag voldoende? De heer Michielsen: „Het is natuur lijk niet reëel om op de eerste dag van het nieuwe schooljaar geen les te wil len geven. Dat haalt niets uit, want tot nu toe werd er op die dag nog nooit les gegeven". De Raad van Leraren heelt voorge steld een dag In het begin van het nieu we schooljaar aan te wijzen als demon stratieve dag. Dat is natuurlijk heel wat anders dan juist de éérste school dag". „Misschien wordt dit voorstel nog aangenomen. De Raad zal dan ook richtlijnen geven. Trouwens, een aan tal jongere leraren heeft ons voorstel om een brief te schrijven aan de ou ders van de leerlingen al geaccepteerd". Vindt hij het reëel om anderen in dit geval de ouders te betrekken H. MICHIELSEN: extreme achterban niet ontkrachten in de problemen van de leraren? Is het bovendien wel reëel om tijdens zo'n demonstratieve dag met de leerlingen te gaan discussiëren over de moeilijk heden die de leraren met hun baan hebben? De heer Michelsen: „Ik zie er in derdaad niets in om zoals de leraren van enkele scholen hebben aangekon digd op de eerste dag van het nieu we schooljaar met de leerlingen over deze problemen te gaan discussiëren. Er zijn leerlingen van twaalf jaar. Wat wil je dat die kinderen voor zinnigs aan zo'n discussie bijdragen? Iets an ders vind ik het met het schrijven van een brief aan de ouders". „Een gezonde uitvoering van de mammoetwet gaat wel degelijk ook de ouders van schoolgaande kinde ren aan. Die mammoetwet moet het onderwijs dichter bij het volk bren gen". „Wtf willen de ouders laten we ten, dat de nieuwe wet door gebrek aan geld niet goed kan worden uit gevoerd. I)e bevolking moet toch in noodgevallen ook voor dat geld zor gen? Nou, dan heeft diezelfde bevol king er recht op te weten wat er aan de hand is". Hoewel zij niet zijn uitgenodigd zul len op 26 augustus toch vertegenwoor digers van de vier landelijke organisa ties van leraren naar Utrecht reizen, om de vergadering van ..voorstanders van een krachtige aanpak" bij te wo nen. „Denk niet, dat wij daar onze extre me achterban willen ontkrachten", zegt de heer Michielsen nadrukkelijk. „Zo als gezegd hebben wij elkaar nodig. Maar de gedachte ontwikkelt zich, dat onze organisaties tijdens die vergade ring een schema van mogelijkheden kunnen opstellen, waaraan iedere on tevredene ongeacht zijn status of levensovertuiging zich kan vasthou den. Noem het een soort krijgsplan". Met „status" ep „levensovertuiging" doelt de heer Michielsen op de vele ambtenaren onder de leraren, die niet mogen staken en op de protestants- christelijke collega's, voor wie staken om principiële redenen taboe is. „Een staking zit er voorlopig heus niet in. Een demonstratieve dag lijkt ons doeltreffender en subtieler. Boven dien zullen wij onze mensen nooit tot een staking aanzetten, want de kans is groot dat je veel collega's in ge wetensnood brengt". HENGELO Drs. J. Komen, een van de „progressieve" leraren van het Hengelose Twickelcollcgc verzekerde ons, dat leraren van al 76 van de 526 middelbare scholen in ons land zich voor een „harde lijn" hebben uitgesproken. „Het is per se niet waar. dat al deze leraren juist op de allereerste schooldag van het nieuwe jaar een demonstratieve actie zullen houden. Sommige scholen zullen dat echter wél doen. Maar wij hebben veel bij- v al betuigingen binnengekregen om tot actie over te gaan", aldus de heer Komen. Hij vertelde dat tijdens de op 26 augustus te houden vergadering te Utrecht zal worden bepaald, wat tij dens de nog nader te bepalen demon stratieve dag moet gebeuren. Eén van de leraren van het Twic- kelcollege, drs. A. Gordjjn. is door de staatssecreataris Grosheide uitge nodigd de bezwaren van de Henge lose leraren in Den Haag toe te lich ten. Van onze correspondent in Bonn Hoe groter de welvaart en hoe sterker de welvaartneurose des te verder naar het zuiden trek ken onze Oosterburen als ze met vakantie gaan. Eerst ging de grote stroom naar het stamverwante Oostenrijk. Daarna was Italië aan de beurt, vervolgens Spanje en de laatste jaren zijn Griekenland, Tu nesië en de Canarische eilanden steeds meer in trek. Gaarne laat men zich duizenden kilometers vervoeren om na aan komst met gesloten ogen in de zon te wachten op de terugvlucht naar huis. Dan kijkt de melkboer mij aan met het tanige vissers bruin dat hij heeft opgedaan aan de Oceaankust van Portugal en mijn kioskdame toont de fluweli ge koffietint van de Arabische kus ten. Als je ze dan vraagt hoe ze hei hebben gehad op vakantie, luidt het antwoord steevast: Fantas tisch,,Einmaligweergaloos of „Sprookjesachtig" en daarbij gapen ze dan onwillekeurig van verveling. Bij een dergelijke overmaat aan vakantieweelde dwarrelde dezer dagen op de schrijftafel van uw correspondent weer een nieuwe offerte, waarbij dan ook op va- kantiegebied de vooruitgang zege vierend voortgaat. Een Duitse maatschappij, waar aan ook de Lufthansa, deelneemt, heeft., zo lezen wij, twee spiksplin ternieuwe hotels gebouwd (Safari- lodges) in het natuurreservaat Tsavo, in Kenia, een van de schit terendste wildparken van Oost- Af rika. In dit 30.000 vierkante kilome ter grote gebied, zo lezen we ver der, wemelt het van olifanten, van neushoorns, nijlpaarden, giraffen en gazellen, om nog maar te zwij gen over doodgewone dieren zoals leeuwen, luipaarden en zestien soor ten krokodillen. Deze hotels zijn beide in de wil dernis gebouwd, vlakbij een drinkplaats van dieren. De bar en de eetzaal, zo wordt gemeld, kijken panoramisch uit op het na derende wild. Valt de duisternis over de jungle dan wordt de drinkplaats verlicht met schijn werpers die tussen de bossages zijn verborgen. Nu, daar kan zelfs de Euro mast niet tegen op. Bovendien, zo besluit de offerte, beschikken de „lodges" uiteraard over een ei gen zwembad, een badkamer bij elke kamer en een snelle verbin ding met de luchthaven van Nai robi. giraffen hun lange nekken bogen bij de drinkplaats. Toen uw correspondent dit las heeft hij onwillekeurig even in de spiegel gekekeii of zijn haar al erg grijs wordt. Als schooljongen was een van zijn liefste boeken Paul Juliens Kampvuren langs de evenaar". Daarin was sprake van een wildernis waarin olifantenkud den dreunen over de savannen en leeuwen sluipen door lang steppe gras. Dat woeste gebied kon je al leen bereiken in lange, uitputtende dagmarsen, onder de veilige hoe de van Mbombo, de inheemse gids. Daar dreigden gele koorts, of groe ne koorts of iets anders gevaar lijks en elke avontuurlijke dag werd besloten met een ongerieflijk bivak, omwaaid door de geur van houtsmook en het oorverdovend ge- sjirp van reuzenkrekels. Pas na geduldig en eerbiedig af wachten kon je in het dalende duister nog juist ontwaren hoe de Helaas vaarwel, romantische il lusies van een niet meer zo jonge generatie. Nu staat blijkbaar op het vliegveld van Nairobi de limou sine punctueel gereed. In de ,,Sa- fariloodsstaat een negerjongen in een hagelwit vestje achter de bar en mixt de cocktails. Misschien is hij wel een zoontje van Mbombo. In plaats van houtsmook en gele koorts hebben we nu airconditio ning en warm en koud stromend water op alle kamers. Van de kre kels hoor je niets meer, zodra het combo'tje bij de dansvloer begint te spelen. Langs de evenaar behoeven geen kampvuren meer te roken. Als het donker wordt roep je eenvoudig: ..Ober, draai het licht op de oli fanten eens wat hoger.,, Ik heb nu maar besloten om dit jaar met vakantie eens thuis te blijven, in de zon op het balkon netje. met een mooi boek. Als de melkboer dan vraagt hoe ik het ge had heb zal ik zeggen „Einma- lig". ¥~)EN HAAG Er zullen in de toekomst meer Nederlandse va kantiegangers naar Frankrijk gaan, dat door de devaluatie voor buiten landers goedkoper is.geworden. De belangstelling van Franse toeristen voor Nederland zal daarentegen ver der teruglopen. Of dit veel of weinig zal zijn is een vraag, waarop nie mand nu al een zinnig antwoord wil of kan geven. Volgens de heer C. Roorda, pers chef van het Nationaal Bureau voor Toerisme, is het te verwachten dat vooral volgend jaar, in de bollentijd minder Fransen dan gebruikelijk ons land zullen opzoeken. „Dan zal de devaluatie zich sterker laten gel den dan in deze maand, nu veel Fransen al op stap zijn". Hoge verwachtingen voor dit sei zoen heeft de heer Roorda niet. „Door de al veel eerder genomen deviezenbeperkingen loopt het aan tal Franse toeristen dat ons land be zoekt toch al terug". De heer H. Verdouw, secretaris van de Nederlandse Kampeerraad, neemt aan dat volgend jaar nog meer Nederlandse kampeerders dan gewoonlijk het zuiden van Frankrijk zullen opzoeken. Hij verwacht ten slotte dat de devaluatie een stijging van prijzen in Frankrijk, ook in de dienstverlenende sector, tot gevolg zal hebben. Een dergelijke consequentie komt ook de heer J. Kort, adjunct-direc teur van de Franse Toeristen Ser vice (FTS) in Amsterdam niet on waarschijnlijk voor. Hij neemt ook daarom een afwachtende houding aan. De ANWB neemt aan, dat In de toekomst een groter aantal toeristen naar Frankrijk zal gaan „waar een maaltijd niet meer hoeft te kosten dan acht of negen francs. Vind dat maar eens in Nederland". De heer G. E. van Goor, voorzit ter van de ondernemersorganisatie Horecaf, gelooft niet dat de devalua tie ernstige gevolgen zal hebben voor de hotels en restaurants in Ne derland. „Alle landen rondom Fran- rijk worden nu duurder voor de Franse toerist, die toch ook wel eens op stap zal willen. Ik neem aan dat het net zo gaat als in Engeland, waar het prijspeil overigens snel op liep: eerst waren de reizen naar het buitenland iets minder gemakkelijk te verkopen, maar dit herstelde zich toch tamelijk snel". De heer J. United van het reisbu reau Magneet, noemt Frankrijk een achtergebleven land op het gebied van toerisme, „dat dan ook niet al te interessant is voor de reisbu reaus". De mogelijkheid dat de si tuatie door de devaluatie beter wordt sluit hij niet uit. Dat de Franse franc 12,5 pet. minder waard is geworden, houdt niet automatisch in dat de prijzen van alle Franse auto's met 12,5 pet. zullen dalen. Om te beginnen is de prijs af fa briek, de zogenaamde exportprijs, maar ongeveer de helft van de late re verkoopprijs. De andere helft gaat zitten in transportkosten, invoerrech ten, belastingen, marges voor impor teur en dealer. De 12.5 pet. van de devaluatie wordt zo dus al min of meer gehalveerd. Dat geldt dan voor de Siimca's, die in Frankrijk worden gebouwd. Al de andere Franse auto's worden in de Benelux geassembleerd. Ze krijgen dan bijvoorbeeld banden, ramen, ac cu's verf, enz. enzovoorts, uit de Benelux. Bovendien vervalt een groot deel van de Franse loonpost. Voor de Citroëns, de Peugeots en de Renaults blijft zo van de devaluatie van 12,5 pot. misschien nog een pro cent of drie, vier over. Omgerekend zou dal een prijsverlaging van ruw weg 150 gulden voor een auto van plm. vijfduizend gulden tot zeshon derd gulden voor een auto van 5 mille kunnen betekenen. Vorige devaluaties lieten zien dat Importeurs soms van de gelegenheid gebruik maken om vrij forse prijsda lingen met veel tam-tam aan te kon digen. Die dalingen plegen dan groter te zijn dan de devaluatie rechtvaar digt en hebben een sterk commer cieel karakter. Als dat er niet van komt, gebeurt er meestal in eerste instantie hele maal niets. Later wordt de devaluatie verrekend met zogenaamde prljscor- recties. Het gebeurt ook wel dat importeur 'n vollediger uitgeruste auto gaat le veren voor hetzelfde geld. De Nederlandse autofabriek DAF is ook nog betrokken bij de Franse devaluatie. DAF gebruikt voor de Daf 55 immers motoren van Renault. Meer dan enkele honderden guldens zal zo'n motor èf fabriek niet kosten, maar de devaluatie scheelt toch altijd wat. ,<y K -■> ""a* VERVEEN Voor de f mandeel-economi sche deskundigen, die vaak aan een half woord genoeg hebben, stond het wel vast, dat de Franse franc te eniger tijd zou moeten devalueren. Alleen het tijdstip was een volslagen verrassing. „Men heeft wel het goede ogenblik uitgekozen. Midden in de vakanties en net voor de tijd dat de speculatie weer wat zou gaan denken". Prof. drs. S. Posthuma zag het ook aankomen, zeker na uit latingen van de Franse minister van Financiën, Giscard d'Estaing van half juli. „Die wees zo nadrukkelijk op een aantal funda mentele onevenwichtigheden in de Franse econo mie en hij sprak zo globaal over maatregelen, die zouden moeten worden genomen, dat de econo men zichzelf onmiddellijk de vraag stelden: „Waarom dan geen devaluatie?" Maar devaluatie is toch eigenlek een hulpmiddel en geen medicijn. „Ja, devaluatie geeft, maar voor een ogenblik lucht. Zij moet onmiddellijk gevolgd worden door aanvullende en ingrijpende maatregelen, want an ders verpietert zo'n devaluatie. Als na deze deva luatie de prijzen weer gaan stijgen, waardoor dit prijsverhogend voor de industrie gaat werken, dan is al bij voorbaat een gedeelte van het effect van de devaluatie verloren". Maar volgens drs. Posthuma moest er wel wat ge beuren. „De teruggang van de deviezenreserves ging ver bazend hard. In één jaar is een kwart van de zicht bare reserves verloren gegaan en wanneer we daar bij rekenen de opgenomen kredieten binnen het ka der van het Internationale Monetaire Fonds, dan kun je stellen dat in een jaar de helft van de Fran se deviezenreserves is verdwenen". Zou men kunnen stellen dat de onlusten van mei vorig jaar Frankrijk de das hebben omgedaan? „Ja, die onlusten hebben Frankrijk een enorme klap gegeven. Het kwam allemaal bij elkaar: de rel len, de onlustgevoelens bij de arbeiders en dito bij de boeren. Daardoor ontstond kortsluiting, die Frankrijk zeer zware schade heeft berokkend. Wel licht was dat bij bepaalde groepen ook de opzet". Wat zou er volgens u nu gaan gebeuren? „Dat is moeilijk te zeggen, omdat naast economi sche factoren ook politieke meespelen. Een van de grote knelpunten is daarbij de landbouw. Een prijs verlaging in het binnenland, die het gevolg zou moe ten zijn van de devaluatie, kan gemakkelijk bij de boeren tot nieuwe ontevredenheid aanleiding geven. Als Frankrijk de landbouwprijzen omhoog brengt, bijvoorbeeld door een systeem van subsidies, dan is al een deel van het effect van de devaluatie ver dwenen". Prof. drs. S. Posthuma (69), fi nancieel deskundige bij uitstek, is voorstander van het systeem van vaste wisselkoersen. ,,Bij vrije wis selkoersen zou de onrust alleen maar toenemen. Het moet voor een land mogelijk zijn om bij dui delijk nadelige ontwikkelingen ze kere correcties in zijn wisselkoers aan te brengen. Dat acht ik zeer wel acceptabel." Prof. Posthuma was van 1945 tot. 1964 directeur van De Neder- landsche Bank. Sindsdien is hij ge woon hoogleraar aan de Economi sche Hogeschool in Rotterdam in het geld-, krediet- en bankwezen en de internationale economische betrekkingen. Daarvóór was hij bui tengewoon hoogleraar. Hij is pre sident-commissaris van de Stoom vaart-Maatschappij Nederland en commissaris van de Nederlandsche Middenstandsbank, HVA en Linde- teves. Hij heeft na de oorlog alle internationale monetaire besprekin gen bijgewoond, waaronder van de Wereldbank, EEG, Bank voor In ternationale Betalingen, Benelux en de organisatie voor Europese Eco nomische Samenwerking DEN HAAG De drie centrale land bouworganisaties hebben het Land bouw Economisch Instituut in Den Haag gevraagd na te gaan wat de ge volgen zijn van de aanleg van een mili tair oefenterrein bij Ter Apel voor de Groningse en Drentse boeren. Zij wil len ook weten welke uitkopregeling de voordeligste zal zijn. Onlangs kwam het Tweede-Kamerlid voor de CHU, de heer H. Kikkert, met het plan om bij Ter Apel een oefenge legenheid te scheppen die zo groot moet zijn dat van het plan-Lauwerszee kan worden afgezien. In een nota aan het kabinet spreekt de heer Kikkert, die de steun kreeg van de andere regeringsfracties, van een bedrag van 325 miljoen gulden, kazernes en terreinen inbegrepen maar zonder voorzieningen voor een beter wegen- of spoorwegennet. Die 325 mil joen gulden zou dan in vijf jaar tijds moeten worden opgebracht. Omdat in het plan-Ter Apel ook een stuk werk gelegenheid zit rekenen de vier fracties op een bijdrage van minister De Block (economische zaken) van zo'n honderd miljoen gulden. Ruw gesproken zou het hier om tweeduizend arbeidsplaatsen gaan. .Daarbij komt dat een prijsdaling in het hele beleid van de landbouw in de EEG tot wringing aanleiding kan ge ven. De Duitse boeren kunnen dan moeilijker concurreren en als West- Duitsland te eniger tijd zou besluiten tot een opwaardering van de mark, waardoor de import naar West-Dults- land goedkoper en de export van West- Duitsland duurder wordt, dan krijg je een dubbel nadelig effect voor de Duit sers". Gelooft u dat West-I)uitsland de mark eens zal opwaarderen? „Ook dat is weer een politieke zaak geworden, zeker met de verkiezingen in het najaar. Bondskanselier Kiesin- ger heeft gezegd, dat hij de mark nooit zou revalueren, maar „nooit" is politiek gezien een hachelijk woord. Ik zelf ben geneigd te zeggen, dat West-Duitsland de mark zal opwaar deren. Als er één land gevoelig is voor inflatie dan is dat West-Duitsland weL Gelukkig, zou ik zeggen, dat er ten» minste één land is dat daarvoor ge voelig Is". Denkt u dat de Franse devaluatie naar andere landen zou overslaan? „Ik kan niet koffiedik kijken. Ik zou denken dat de Franse devaluatie op zichzelf staat. Maar of België die kan opvangen, ik weet het niet. België wordt door de Franse devaluatie het zwaarst getroffen en de Belgische posi tie is niet bepaald florissant. Voor Ne derland zie ik geen devaluatie komen", aldus drs. Posthuma.

Digitale periodieken - Gemeentearchief Veenendaal

De Vallei | 1969 | | pagina 6