Onenigheid over Amerika-reizen
GELEIDELIJKE
AANPASSING
SCHOOLSFEER
Ook Londen ondervindt hinder
van de lange hete zomer
Negen ontwerpen
voor experimentele
woningbouw
RIJ PENNINGEN UIT KETHEL
GROEP ARTIESTEN KRIJGT WEEK VAKANTIE IN V.S. IN
RUIL VOOR GRATIS OPTREDEN
Oostduitsers met
locomotief naar
ijheid
vri
„Als liet warm is, klapt de zaak in elkaar"
Arbeidstherapeut maakte ook ontwerpen
voor niet-actuele „herdenkingen""
Impresario Binnendijk: dat is geen werk!
NAAR MUSEA
OVER HEEL
DE WERELD
Op driehonderd scholen proef met
„leesvoorwaardenonderzoek"
„Uitvindersclub"
Macol Research
zoekt deelnemers
met geld om
motor af te maken
RIVALITEIT
ONDER CONTRACT
GEEN GEVAAR
TERRASJES
UIT DE KERKEN
DREMPEL
WOONVORMEN
ALTIJD WEL IET?
Nieuw kapitaal
l> OTTERDAM „Ik vind dit geen
eerlyke zaak. Hier wordt een groep
artiesten naar Californië gelokt voor een
week vakantie in ruil voor een keer
gratis optreden voor Nederlands pu
bliek in het Hollywood Palladium. Ze
zijn gewoon omgepraat met mooie be
zoekjes aan Disneyland en zo. Hier
onder de markt gewerkt".
Impresario Dick Binnendijk, de man
die het voorjaar met zoveel succes Ne
derlandse kleinkunstenaars als Willy Al
bert!. Fred Kaps en Jan Blaaser voor
de Nederlandse emigranten in Austra
lië liet optreden (maar dan tegen een
goed salaris) voelt zich duidelijk be
dreigd door deze gang van zaken.
Op 15 september vertrekt hij met
zijn Holland Show (Alberti en dochter
Kaps. Blaaser, de Three Jacksons en
pianist Cas Oosthoek) naar Canada en
Amerika. Daar zijn, evenals aan de re
cente Australische tournee, maanden
van voorbereidingen aan vooraf ge
gaan. De KLM is ingeschakeld, ambas
sades zegden hun medewerking toe, lo
kale televisiestations gaan het hunne
doen om de show bekendheid te geven.
Op 3, 4 en 5 oktober komen er voor
stellingen in Los Angeles en San Fran
cisco onder auspiciën van de Dutch
Club Avio. Door toedoen van een ande
re Nederlandse contactclub in Califor
nië, de California Holland Club, ver
trekt er nu plotseling op 20 augustus
een andere groep artiesten naar Los
Angeles voor één enkel optreden in het
Hollywood Palladium en dan nog wel
voor niets. En juist dat zint Dick
Binnendijk niet.
In zijn woning in Rotterdam-Terbreg-
ge vertelt hij: „Er is daar in Californië
gewoon een soort rivaliteit tussen twee
Hollandse clubs. Ze proberen elkaar
de loef af te steken met allerlei stunt-
jes. De Dutch Club Avio heeft met mij
een contract en nu komt daar de Cali
fornia Holland Club ineens met een gro
te feestavond in het Hollywood Palla
dium. Die artiesten zijn gewoon lekker
gemaakt met een week betaalde va
kantie".
Ze hebben ook geprobeerd Willy Al
berti mee te krijgen maar dat heb ik
hem moeten verbieden. Ik heb hem ge
zegd: je staat bij mij onder contract,
je gaat met mij naar Canada en
Amerika, dus je kan niet met die ande
re groep mee. Hij begreep dat en leg
de zich erbij neer. Ik vind dat arties
ten tegen zulke praktijken beschermd
moeten worden, al misgun ik ze zo'n
reisje natuurlijk niet. Maar als eerlijk
vakman zeg ik: dit moest eigenlijk niet
kunnen".
Willy Alberti zal op de avond van de
24ste augustus dus niet op de Holly
wood se planken staan, maar dat gemis
wordt ruimschoots goedgemaakt door
de andere namen: Johnny Jordaan, Tan
te Leen, Pim Jacobs, Rita Reys, The
Shepherds, Martine Bijl, Les Shaloms,
The Cats, Harry de Groot, Bueno de
Mesquita, de Gerto's, het Hawaiiaans en
semble van George de Fretes, de Ni-
berco Brothers en Cees de Lange. Ze
«taan allemaal onder contract bij de
Tante Leen en Johnny Jordaan
Holland Club....
.voor de California
0 Impresario Dick Binnendijk
Holland Show gaat door
platenmaatschappij Bovema, die via
de chartermaatschappij Transavia voor
de overtocht zorgt.
Commentaar van Bovema: „We be
grijpen best dat Binnendijk, die zaken
moet doen met zijn artiesten, dit niet
leuk vindt, maar het is helemaal geen
rare zaak. Destijds zijn we door de
California Holland Club benaderd of we
belangeloos artiesten beschikbaar wil
den stellen voor hun jaarlijkse feest
avond. Wel, dat hebben we gedaan.
We zien dit bovendien als een goede
promotie voor onze artiesten. Heus,
hier zit helemaal geen addertje onder
het gras".
Ook bij Transavia op Schiphol kan
men zich de bezwaren van Dick Bin
nendijk wel indenken, maar er wordt
niet zwaar aan getild. De heer F. A. A.
Spijkers, hoofd verkoop: „Ach, als we
dit nu in Nederland deden, ja, dan zou
het wel een beetje op oneerlijke con
currentie lijken. Maar zo'n weekje Cali
fornië, wat geeft dat. Dat is zo ver weg.
Er is daar inderdaad een soort rivali
teit tussen twee Nederlandse clubs. Ze
willen stunts uithalen voor de leden.
Martine Bijl
reisje
Nou, dit is er dan een van de Califor
nia Holland Club. Willem Duys en
wielrenner Henk Faanhof gaan ook
mee".
En lopen de voorsteflingen van de
Holland Show in Californië nu gevaar?
„Zeker niet", zegt Dick Binnendijk,
..we gaan. Ik heb de contracten met de
Avio hier al in huis. Maar ik blijf erbij
dat de kwestie van de California Hol
land Club op zijn zachts gezegd een
erg onsportieve zaak is. Op die manier
is het voor een impresario als ik, die
alles langs de normale zakelijke kana
len probeert te regelen, haast geen wer
ken meer".
.wel v akant ie-
Willy en Willekegeen vakantiereisje
UTRECHT Op 300 lagere scholen in Nederland is men deze week in
de eerste klas begonnen met een „leesvoorwaardenonderzoek". Dit on
derzoek is erop gericht, al voor het begin van de eerste lessen het kind te le
ren kennen en er achter te komen, welke mogelijkheden het heeft. Dit ge
beurt door middel van een „leesvoorwaardentoets", gegoten in de vorm van
de woordenschat, de kennis van begrippen, de intelligentie van de leerling
en dergelijke.
Het Pedagogisch Instituut "van de
Rijksuniversiteit in Utrecht heeft in sa
menwerking met de schooladviesdien
sten en het Christelijk Pedagogisch
Studiecentrum de toets en het daarop
aansluitende leerprogramma opgezet.
Op het ogenblik blijft gemiddeld 11
procent van de eerste klassers zitten.
Bij het traditionele systeem is brokken
maken ook bijna niet te vermijden,
aangezien men niet nagaat hoever het
kind is in zijn ontwikkeling: de hele
klas begint op de eerste schooldag op
BONN Dertien Oostduitsers zijn
gisteren, op de dag dat de Berlijnse
muur acht jaar bestond, op spectacu
laire wijze gevlucht naar het Westen.
Bij Helmstedt kwamen negen men
sen de grens over met behulp van een
bedrijfslocomotief. Deze locomotief be
hoorde tot een elektrische centrale, die
vlak bij de grens ligt en werd bestuurd
door een Oostduitser, die daar werkte.
Hij had niet alleen zijn vrouw en vijf
kindecen meegenomen, maar ook nog
zijn broer, een 35-jarige officier van de
Oostduitse marine, en diens echtgenote.
Drie sprongen bij Noorwegen van een
Oostduits passagiersschip, en zwonynen
de Elbe over.
In West-Berlijn zijn na de bouw van
de Muur, op 13 augustus 1961, in totaal
4.400 Oostduitse vluchtelingen binnenge
komen, onder wie 511 leden van het
Oostduitse leger en politie. 137 Vluchte
lingen zijn door de Oostduitsers neerge
schoten, onder wie zes man van hun ei
gen grenswacht.
(Van onz.e correspondent)
LONDEN In de Globe, de pub (ca
fé) tegenover mijn kantoor in Londen
waar tussen twee haakjes prachtige
reprodukties hangen van de beroemde
Nederlandse kaartenmaker Blaauw
kan men de hitte niet meer aan.
Een deel der flesjes bier en andere
dranken die koud moeten worden ge
dronken staat daar zoals in zoveel pups
op planken, die een open koelkast vor
men. Die planken zijn bekleed met
lood.
De hitte van 'de laatste weken heeft
de koelinstallatie onklaar gemaakt en
de man, die de zaak moet maken, komt
maar niet.
„Als het hier eens warm is, klapt de
zaak in elkaar", zei de Ierse vrouw van
de pubbaas met duidelijke minachting
voor wat zij als Engelse mistanden
aan de kaak stelde. Waarop een ande
re klant: „En als het een graad vriest
ook".
Dus kreeg ik een paar blokjes ijs om
mijn pils nog enigszins drinkbaar te ma
ken.
Veel Britten drinken graag staande
maar als ze Willen zitten moeten ze dat.'
ook kunnen doen, vinden ze terecht.
Zo ook dp, mensen die moeten wach
ten in het station Euston in Londen.
Daar is 129 miljoen tegenaan gesmeten
maar banken om op te zitten konden er
niet af. Tenminste nog niet. want cl'
Spoorwegen denken er „actief aan"
wat voor soort banken er moeten ko
men.
Veel reizigers gaan dus maar op de
'grond zitten of op hun koffers. Volgens
de spoorwegdirectie moet men „een
nieuw station een jaar de tijd geven zo
dat de dingen in orde kunnen komen".
In deze dagen van de hete zomer van
1969 ontdekken de toeristen dat er zelfs
in Londen op allerlei plaatsen steeds
meer terrasjes opduiken. Goed verscho
len weliswaar en meestal bestaande uit
niet meer dan enkele tafeltjes en stoe
len. Maar als men goed uit zijn ogen
kijkt in zijstraatjes van drukke winkel
straten vooral, dan ontdekt men ze wel.
Het ziet er naar uit dat het toeristen
record uit het buitenland dat vorig jaar
kwam op vier miljoen dit jaar glansrijk
wordt geslagen. Waarschijnlijk met
meer dan een half miljoen mensen.
De stroom wast nog dagelijks aan tot
grote wanhoop eigenlijk van de orga
nisaties die zich inspannen om iedereen
onderdak te brengen. Dat is dagelijks
een heksentoer.
Hotels, pensions en huizen waar ka
mers worden verhuurd, zitten allemaal
propvol. Vooral jonge mensen komen
in Steeds grotere getale rtöer Engelafrtd.
jonden blijft voor het grootste deel
der. buitenlanders het, .voornaamste en.
voor meer dan 75 procent het enige
reisdoel.
De stad bouwt op het ogenblik hotel
ruimten met 25.000 bedden maar veer
tigduizend tegen het midden der jaren
zeventig, is wat er nodig zal blijken.
De hoofdstad heeft nu ongeveer dertig
duizend bedden in hotels, die men als
standaardtoeristisch kenmerkt.
Veel jongelui zoeken deze warme zo
meravonden de parken op bij gebrek
aan onderdak.
Maar ondanks de komSt van steeds
meer buitenlanders, blijven Engelse ho
recabedrijven vasthouden aan hun Ei
landgewoonten. Dat ondervond ik vorige
week nog op een der kleine Kanaal?
eilanden toen ik om vijf voor elf 's och
tends bij een hotel een kopje koffie wil
de bestellen.
„Over vijf minuten", kreeg ik ten ant
woord. Men bedoelde niet dat de koffie
dan bruin was maar dat men er dan
aan zou beginnen.
En bij het grootste hotel op een an
der eiland keek men me vreemd aan
toen ik om drie uur 's middags thee be
stelde. En nog wel op het terras met
uitzicht op de haven.
Drie uur is in Engeland geen tijd om
thee te drinken on wie wil zoiets doen
buiten op straat?
Herv. Kerk
Bedankt voor Beesd: P. Pannekoek,
kandidaat te Aalsmeer; voor Dintel-
oord: J. Smit te Putten; voor Ederveen:
T. Langerak te Veenendaal; voor Nieuw
Vennep (toez.): A. Krijger te Grijpsker-
ke (Zld.).
Geref. Gemeenten:
Bedankt: voor Nw.-Beijerland: H. Lig-
tenberg te Genemuiden.
de eerste bladzij van het eerste lees
boekje.
Op de 300 scholen ruim 100 in Den
Haag, 22 in Utrecht, 31 in Hilversum, 6
in Amersfoort en nog een groot aantal
verspreid over het land zijn de eerste
klassers deze week allemaal een half
uur naar school geweest voor een in
dividueel praatje met de onderwijzeres,
die de toets met hen doornam. Deze
„proef" die uit een serie spelletjes be
staat, is sinds 1965 experimenteel ont
wikkeld op de Utrechtse universiteit.
Vorig jaar is een werkgroep „Lees
voorwaardenonderzoek" opgericht, die
wordt gesubsidieerd door de „Stichting
voor onderzoek van het onderwijs".
Klassikaal begint de onderwijzer
nog niet direct met leesonderricht:
het programma is gericht op een
langzame aanpassing aan de school
sfeer, waardoor men als het ware de
drempel van de leesmethode wil ver
lagen.
De onderwijzeressen worden per
manent begeleid door de schooladvi-
seurs via groepsbesprekingen en indi
viduele bezoeken. In de loop van het
schooljaar worden enkele malen
„vorderingstoetsen" afgenomen om
te kunnen bepalen, hoe het leerpro
gramma er voor de komende maan
den uit moet zien.
Binnen dat programma is namelijk
differentiatie mogelijk, ook per klas. De
onderwijzeres krijgt van de schooladvi-
seurs aangepast materiaal en wordt
ook geholpen als eventueel in haar klas
„groepsvorming" nodig is, omdat het
tempo voor een deel van de kinderen te
hoog is, terwijl er misschien anderen
zijn die snellere vorderingen zouden
kunnen maken. De grote klassen be
moeilijken groepsvorming wel, maar
met medewerking van het hoofd van de
school en uiteraard de onderwijzeres
zelf, kunnen er toch vaak mogelijkhe
den voor worden gevonden.
Het ligt in de bedoeling, dat het sys
teem van „toetsen" en aangepaste pro
gramma's ook in do volgende klassen
van d^ lag.e^e, ^bool wordt voortgezet
Een bijkomend voordeel van de „leès-
voonyaardentoets" is dat men sneller
kinderen kan signaleren van wie kan
worden verwacht, dat ze moeilijkheden
zullen krijgen. Leerlingen die het er zij
de toets erg slecht afbrengen, worden
psychologisch onderzocht en kunnen
eventueel naar een blp- of lom-school
worden verwezen. Normaal gebeurt dat
meestal pas als een kind al enkele ma
len is blijven ziten.
UTRECHT De minister van Volkshuisvesting en Ruimtelijke Ordening, ir.
W. F. Schut, heeft dezer dagen in Utrecht negen ontwerpen voor woning
bouwprojecten bekend gemaakt, waaraan hjj het predikaat „experimenteel wo
ningbouwproject" heeft toegekend. Dat betekent, dat de woningen in deze plan
nen gemiddeld 3.000 gulden duurder mogen zjjn dan vergelijkbare gesubsidieer
de woningen van de gangbare typen en dat ze bovendien in aanmerking komen
voor een extra jaarlijkse rijksbijdrage van gemiddeld f 200,als het plan
voor de eerste maal wordt uitgevoerd. In de woningwetsector kan de rijksle
ning met gemiddeld f 3.000 per woning worden verhoogd.
Zes van de negen ontwerpen die het
predikaat „experimenteel" kregen,
zijn bestemd voor reële bouwplannen
die zullen worden uitgevoerd in Arn
hem, Hoorn, Middelburg, Utrecht,Win
schoten en Zoetermeer. Ze omvatten
in totaal ongeveer 1000 woningen. De
overige drie ontwerpen zijn op eigen
initiatief van de ontwerpers tot stand
gekomen Zij komen in aanmerking
voor uitvoering als er opdrachtgevers
voor zijn.
MinisterSchut maakte in mei 1968 be
kend, welke financiële faciliteiten hij
wilde verlenen voor 't bevorderen van
de uitvoering van experimentele wo
ningbouwplannen, dsrt wil zeggen van
plannen die naar woningtypen, woon
vorm of woonomgeving afwijken van
de gebruikelijke. Ingediende plannen
worden beoordeeld door de niet amb
telijke adviescommissie „experimen
tele woningbouw", die zonodig contact
opneemt met de ontwerpers over even
tuele verbetering van de door hen in
gediende projekten.
Tot nu toe zijn bij deze commissie
45 projekten ingediend. Negen kregen
het verlangende predikaat, twintig wer
den afgewezen en zes zijn door de ont
werpers ingetrokken. De commissie
heeft nog tien projekten in behande
ling en er komen nog steeds nieuwe
binnen.
Ruimte voor experimenten acht ir.
Schut van essentieel belang om aan
de nieuwe woonmilieus een grotere
verscheidenheid en daarmee een ei
gen identiteit te geven. Daarbij moet
men zich volgens de minister echter
realiseren, dat de Nederlanders rela
tief gezien geringe offers voor hun
woningen willen of kunnen opbren
gen. Het heeft dan ook geen zin om
veel extra-geld te steken in enkele
projecten van een zozeer afwijken
de vorm, dat een vervolg in de nor
male woningbouw zonder extra sub
sidie bij voorbaat uitgesloten zou
zijn. De extra steun moet het moge
lijk maken, meer tijd en aandacht
aan de voorbereiding van de plannen
te besteden, terwijl de kosten van uit
voering het gebruikelijke niveau niet
ver overschrijden. De financiële faci
liteiten gelden dan ook niet bij een
tweede uitvoering van eenzelfde pro
ject.
Een positieve aanbeveling van de
commissie voor het predikaat „experi
menteel woningbouwproject" wil nog
niet zeggen, dat het project ook inder
daad wordt gerealiseerd. In de eerste
plaats worden sommige projecten inge
zonden door ontwerpers die nog geen
opdrachtgever hebben, terwijl andere
projecten een onderdeel vormen van
een bestemmingsplan dat nog een vast-
stellings-, goedkeurings- of wijzigings
procedure moet doorlopen. Van andere
plannen zijn in de beoordelingsfase nog
onvoldoende exacte gegevens beschik
baar over de realisatiekosten.
Vier van de negen projecten die de
zer dagen het predikaat „experimen
teel" kregen betreffen uitsluitend een
gezinshuizen, twee omvatten meerge-
zinshuizen in middelhoge bouw en
hoogbouw, terwijl drie inzendingen be
trekking hebben op andere woonvor
men.
in acht projecten is sprake van wo
ningtypen die van het gebruikelijke af
wijken, bijvoorbeeld doordat de bewo
ners de mogelijkheid wordt geboden,
tot een eigen keuze of aanpassing aan
individuele woonverlangens. In acht
projecten moet het experimentele ka
rakter vooral worden geozcht in de
woonvorm, hetgeen ondermeer tot ui
ting komt in de manier waarop de wo
ningen zijn samengevoegd. Bij vijf van
de negen projecten hechtte de commis
sie speciale betekenis aan de relatie
tussen waning en woonomgeving.
H et is een beetje rare vraag, maar
dis u nu hele sokken hebt, knipt
u dan een gat om eens fijn te kunnen
gaan stoppen? Neen, of u moet per se
een aanleiding willen hebben om „iets
te doen". In Kethel woont de heer A.
A. Moorlag, Arbeidstherapeut in on
der meer het Rotterdamse Zuiderzie
kenhuis, die in zekere zin zo gaten
knipt.
De vergelijking gaat niet helemaal
op. want het gaat hier over de pennin
gen die hij maakt. De heer Moorlag
verzamel die herdenkingspenningen,
met name joodse. Maar hij vond, dat
er voor de echte verzamelaars te wei
nig penningen waren en dat er voor
talloze gebeurtenissen in het verleden
nog best eens wat penningen bij moch
ten komen.
De heer Moorlag is in encyclopedie-
en gedoken, heeft doodgewoon aanlei
dingen gezocht om een penning te ma
ken en die penningen ontwerpt hij nu
zelf.
Zo maakte hij penningen met de beel
tenis van rabbijn S. Ph. de Vries erop,
nadat hij diens boek „Joodse riten en
symbolen" had gelezen. Zo ontwierp
hij een penning met de beeltenis van
Israëls eerste president, nadat hij ont
dekt had dat er van hem nog geen pen
ning was. Hij beelde Levi Esjkol en
zijn eigen grootvader uit, kortom..."
Er is altijd wel een reden om een pen
ning maken", zoals hij zelf zegt.
Gek, maar je denkt altijd dat er in
deze tijd iets zeer belangrijks moet ge
beuren wil er een penning komen:
maanreis, een prinsje geboren konink
lijk huwelijk, meer in die trant.
En dan wordt er vreselijk gelachen
door de heer Moorlag, die zijn beroep
van arbeidstherapeut omschrijft als
„iemand die zich bezighoudt met het
ont'rekken van hulp »an g "cap-
ten, zodat die mensen zoveel mogelijk
weer zelfstandig worden".
Zijn (zelf ontworpen) herden
kingspenningen liggen in musea van
Tel Aviv tot New York en hij maakt
ze in Kethel: de heer A. A. Moor
lag, in het gewone leven arbeids
therapeut. En als hij zo snel geen
Tanleiding weet voor een nieuwe
enningdan zoekt hij iets.
„Er hoeft niet eens een echte aan
leiding te zijn om een penning te ma
ken,"zegt hij. „Veel kunstenaars heb
ben penningen gemaakt met de beelte
nis van fantasie-figuren en ook die
penningen worden maar al te graag
afgenomen door musea en grote ver
zamelaars".
Want nu gaat hij verschil maken met
de penningen die in grote oplage op d
markt komen ter gelegenheid van bij
voorbeeld de m n eis, de ge:" gen
penningen. Voorwerpen die met een
een stempel worden geslagen en die
eindeloos in produktie kunnen worden
genomen.
Daarnaast zijn er gegoten penningen
dingen waarvan er doorgaans maar
een stuk of vijf worden gemaakt en
die dus unieker en waardevoller zijn.
„Gegoten penningen", zegt hij „wor
den door de maker op ware grootte in
was geboetseerd. Geslagen penningen
worden eerst in het zeer groot ge
maakt en daarna door een speciale
machine verkleind op een stempel.
Afgezien van de kleine oplage,
waarin zij wordn gemaakt, hebben
gegoten penningen meer waarde, om-
dal de maker daa»* toch meer kunst
werk van moet maken, zou men kun
nen zeggen, omdat hij n.. ~~n op zeer
klein formaat werkt".
Wat de heer Moorlag zelf maakt van
zijn gegoten penningen, hij werkt dus
v. '-i-Nn.
Van de on Ave pen die hij zelf ges a. gd
vindt, laat hij ten hoogste vijf exempla
ren gieten. „Je zou kunnen zeggen: het
zijn kleine beeldhouwwerkjes, die een
paar keer worden vermenigvuldigd",
vindt hij.
Hij zegt het niet hardop, maar mede
daarom vinden wij ook zijn penningen
hun weg naar musea over de hele we
reld. Werk van hem is te vinden in 't
Brits Museum in Tel Aviv, maar ook
in het Joodse Museum in New York.
Vroeger liet men toch wel penningen
maken ter gelegenheid van een huwe
lijk waar niet eens de hele wereld van
wist, gewoon als aardigheidje voor de
familie?
„Dat gebeurt nu nog wel" zegt de
heer Moorlag. „Je zou kunnen zeggen:
geef de familie een foto van het bruids
paar, nu moderne middelen tot onze
beschikking staan. Maar die vergelij
king gaat niet op. Een foto is niet
plastisch, je kunt de zaak niet in je
broekzak stoppen en zo stiekem eens
even lekker aan de beeltenis op een
penning voelen."
ARNHEM De „luchtmacht-uitvin
dersclub" Macol Research gaat nieuwe
leden/deelnemers werven. Voor het
eerst sinds de oprichting is het nu voor
buitenstaanders mogelijk mee te gaan
doen. Met het geld, dat de nieuwe
leden/deelnemers inbrengen, moet de
verdere ontwikkeling van het project
waar alles om gaat de Macolmotor
werden gefinancierd.
Macol Research startte in 1962.
Luchtmachtsergeant Willem Mans
broedde toen al jaren op een nieuw
soort motor. Zijn collega's brachten
vijftienduizend gulden bij elkaar om
Mans in staat te stellen zijn theorieën
te realiseren. De naam Macol ontstond
uit MAns en COllega's.
Di? eerste proefmotor deed het best,
maar er bleek veel en veel meer na
der te moeten worden onderzocht dan
in eerste instantie werd aangenomen.
Willem Mans werkt nu, zeven jaar la
ter, nog steeds aan zijn motor, waarvan
intussen eeh derde, zeer vervolmaakte
versie, proefdraait.
Het project heeft nu bij elkaar ruim
twee ton gekost en daarmee zijn de mo
gelijkheden van de oorspronkelijke le
den deelnemers uitgeput. Vandaar dat
Macol Research nu wordt opengegooid.
De bedoeling is om twee ton nieuw
kapitaal bij elkaar te krijgen, met aan
delen van nominaal honderd gulden.
Met dit geld moet het project, dat intus
sen in een laatste stadium is beland,
kunnen worden afgemaakt.
De Macolmotor is een combinatie
van een generator en een turbine. In de
generator wordt gas onder hoge druk
gebracht door warmte toe te voegen.
De stroom heet gas die ontsnapt, drijft
de turbine aan. De uitgaande as daar
van kan voor de aandrijving van auto's
vliegtuigen, schepen enz. worden ge
bruikt.
De generator heeft geen bewegende
delen en werkt met behulp van goedkope
brandstoffen. De Malcolmotor is daar
om, volgens zijn uitvinder, goedkoper
te gebruiken dan conventionele motoren
die dezelfde prestaties leveren.
De mannen van Macol Research
stellen zich op grond daarvan gouden
bergen voor van de verkoop van licen
ties op de Macolmotor.
