Nederlandse wielrenners werden slecht op
wereldkampioenschappen voorbereid
Cees Stam en Bert Boom
desondanks in stayersfinale
KNAU werd opnieuw met
problemen geconfronteerd
Marian Ackermans stelde
vijfkamp-record scherper
Moreion sprintte net
iets harder
dan Rus Fakadze
Weer bronzen plak
voor Keetie Hage
Kurmann: de grootste
van de achtervolgers
Aalt Toersen
nog steeds
op kop
Jan Wienese won
Ottenbros gehuldigd
in Hoogerheide
Manhuis winnaar
Zege Jackie lekx
Wegraces in Meijel
Geen kick
Als debutant
Risico
Bonkig
Niet in topvorm
Lange sprint
Ronde van Luxemburg
Krachtwerk
Andere gewoonten
Te hoog
Blank
Perfectionist
MAANDAG 18 AUGUSTUS 1969
BRNO Piet Hoekstra heeft zaterdag in Brno twee achtervolgingen gereden.
Het verschil tussen die twee ritten was volgens de lange Fries niet meer dan zes
seconden. Het was wel het onderscheid tussen triomf en verlies. De onoverbrug
bare afstand tussen het succes in de kwalificatieritten, waar hy de op één na bes
te tyd maakte en onmiddellijk by de favorieten kwam, en de nederlaag in de
kwartfinales tegen de Pool Rajmund Zielinski, die voor hem en voor Nederland
het einde betekende van het achtervolgingstoernooi by de wereldkampioen
schappen.
Zes seconden op tyden van rond de vyf minuten, twee procent slechts op het to
taal. Net echter dat kleine beetje, dat zaterdag overal in de Nederlandse ploeg
ontbrak. Met Hoekstra verdwenen Van de Ruit (iets te weinig klasse tegenover
Kurmann), Jansen (niet genoeg mentaliteit), Koopman (onvoldoende kracht te
genover Fakadze) en Loevesyn (wat te weinig begiftigd met sprintersintelligentie)
alt de stryd. Stayer Dries Helsloot kreeg na zqn vierde plaats in de derde rit
nog een herkansing en de Amsterdammer mocht als Frans van de Ruit en Piet
Hoekstra de arena met opgeheven hoofd verlaten. Hy toch had in de pqlsnelle
rit, die de kampioenen van Italië (Premoli) en Zwitserland (Spannagel) een fina
leplaats bracht, al z.yn kwaliteiten in de stryd gegooid. Hq had al zyn reserves
verbruikt om het onmogeiyke te verwezeniyken.
Zijn kansloze gevecht tegen de man
nen, die gewoon beter waren, kon de
dag niet meer goed maken. Het bewees
echter in ieder geval, dat de indolentie,
de te gemakkelijke benadering van dit
wielertoernooi van 's werelds besten,
nog niet de complete Nederlandse
groep in zijn wurgende greep had.
Wielrenners zijn individualisten,
sportmensen, die het grootste deel van
hun problemen zelf moeten oplossen,
maar die zoals iedereen toch een vleug
je ondersteuning, een technische vin
gerwijzing, een beetje coaching behoe
ven. Méér steun, aanwijzingen en hulp
in ieder geval dan zij, vooral op de
tweede dag, hebben ontvangen. De
baanrenners, behalve de stayers, die
worden aangevoerd door de Nederland
se oud-kampioen Martin Wierstra, mis
sen de leidende hand van een man, die
de piste door en door kent. Hein van
Breenen, de andere assistent van
bondscoach Middelink, die vrijdag, za
terdag noch zondag op de baan is ge
zien, kan zijn uiterste best doen, hij
mist echter de ervaring van bijvoor
beeld Toto Gerardin, die in de sprint 2
man bij de laatste acht kreeg en in de
achtervolging zijn beide deelnemers, Re-
billard en Darmet, tot de halve finales
zag komen. Van Breenen kan niet in
kunde concurreren met Oscar Plattner,
die naast zijn drie stayers (twee finalis
ten) alleen tijdrijder en achtervolger
Xavier Kurmann meenam naar Brno.
Kurmann, die zowel in de kwalificaties
als de kwartfinales van de achtervol
ging het snelst was.
Van Breenen dacht met een kansrijke
ploeg naar Brno te zijn gekomen en hij
heeft inderdaad renners die, de een wat
meer dan de ander, ver boven het ge
middelde uitkomen. Maar mentaal
heeft de ploegleiding, en dat is niet al
leen Van Breenen, de renners niet de
„kick" kunnenNgeven, die in de huidi
ge voorbereiding op topsportevenemen
ten onontbeerlijk is. Ieder heeft zijn te
leurstelling moeten verwerken, maar
het mag niet bestaan dat Van Breenen,
nadat ook Loevesijn zijn laatste sprint
had getrokken, een gedachte, die hij
voor zichzelf misschien kon hebben, uit
spreekt: „Zondag hebben we eindelijk
een rustdag, of nee, toch niet, Keetie
moet nog rijden".
Vooral de prestaties, of liever het ont
breken van prestaties, bij de sprinters
vormden de grootste tegenvaller. Leijn
Loevesijn bracht het nog het verst. Hij
kwam bij de laatste zestien, maar werd
in de achtste finales regelrecht naar
huis gereden. Jari Jansen en Wim Koop
man strandden in de tweede ronde van
de series. Voor allen gold, dat het be
slissende beulszwaard door Oosteuro-
pese renners werd gehanteerd. Koop
man doorstond net als Jansen de
eerste ronde van de series, maar dat
kwam voornamelijk doordat Fakadze in
die rit viel. In de tweede ronde stond
Koopman weer aan de start tegen de
zelfde ijzersterke Rus. Dat was voor
hem net iets te veel. In de herkansing
bleek Kucirek sneller. Jan Jansen kon
na zijn overwinning in de eerste ronde
van de series zijn wedstrijdkleding
voorgoed opbergen door nederlagen te
gen de Polen Kierzkovski en Kotlinski
in de tweede ronde van de herkansing.
Het verhaal van Leijn Loevesijn is
iets langer, maar weinig succesvoller.
Zowel voor de eerste ronde (Kotlinski)
als de tweede (wereldkampioen Bor-
ghetti, die later werd uitgeschakeld
door de Oostduitse verrassing Geschke)
had Loevesijn herkansingen nodig. In
de achtste finale reed Loevesijn als een
debutant. Op het moment, dat de Ame
rikaan Mountford op 300 m van de finish
het gat nog gapend voor hem open
hield, wachtte de Amsterdammer. De
Fransman Quintyn profiteerde er van
en Loevesijn was „gezien". In de her
kansing moest hij het opnemen tegen
Kierzkovski, die Jansen al eens had
verslagen, en Kucirek, die het vertrek
van Koopman definitief had gemaakt.
Loevesijn probeerde het met een heel
lange sprint. Hij ging al 500 meter
voor de streep weg en had toen de pech
dat zijn achterwiel even slipte. Het
gat werd daardoor niet groot genoeg,
maar Loevesijn ging toch door en speel
de va banque. Kierzkovski, winnaar
van de zilveren medaille op de duizend
meter tijdrit, kon gemakkelijk bijko
men via het wiel van Kucirek en in de
laatste meters, toen Loevesijn zich al
lang gewonnen had gegeven, ook nog
de Tsjech voorbij springen.
De achtervolgers Van de Ruit en
Hoekstra reden 's morgens goed. Tegen
Olympisch kampioen Rebillard nam
Hoekstra voldoende voorsprong om de
felle eindsprint van de Fransman te
weerstaan. Van de Ruit was in het duel
met de Deen Asmussen uitsluitend op
eigen kracht aangewezen. Het bleek net
voldoende voor een plaats bij de laatste
acht.
Als achtste trof Van de Ruit het des
avonds bijzonder slecht met Kurmann
als tegenstander. Frans van de Ruit
moest risico nemen om niet bijvoor
baat kansloos te zijn en dat hield in,
dat een verzet met een tandje hoger
voor hem was gemonteerd. Tot halver
wege de strijd hield de lange Amster
dammer de volmaakt rijdende Zwitser
bij. Hij nam zelfs nog een kleine voor
sprong, maar schoot in de laatste kilo
meter duidelijk te kort tegen de specia
list, die met de nauwkeurigheid van 'n
uurwerk zijn tien ronden voltooide.
Voor Kurmann bleven de klokken stil
staan na 4 min 53,11 sec. De Nederlan
der gebruikte bijna viereneenhalve se
conde meer. Toch zag hij zich daarna
alleen nog overtroffen door de win
naars Zielinski en Darmet en door de
Noorse verrassing Knut Knudsen, een
18-jarige renner uit een land, dat geen
wielerbaan kent en die zowel dit jaar
als vorig jaar in zijn schoolvakanties
naar Denemarken reisde om té kunnen
trainen voor de schtervolging, waarin
voor zijn natuurlijk talent eén „gou
den" toekomst ligt.
Piet Hoekstra, die 's morgens zo ge
makkelijk was rond gegaan en geen
moment verslapte, was alleen in de
start beter dan de Pool Zielinski. Na
500 meter had hij echter al een achter
stand. Tot 2000 meter bleef het verschil
stabiel op iets meer dan een seconde in
het nadeel van Hoekstra. De sterke
lange Fries wilde meer, maar zocht te
vergeefs naar het ritme, dat hem des
morgens een plaats bij de favorieten
had bezorgd. Zijn stijl was bonkig, de
kracht die hij kwijt wilde vond stroef
een weg naar de pedalen. Hoekstra
moest tegen zichzelf vechten en verloor
de strijd die hij al eerder met angst te
gemoet had gezien.
Hoekstra was net al de andere ren
ners gespannen voor dit toernooi. Het
had hem, de serieuze, flink uit zijn nor
male doen gebracht, dat de voorberei
ding beneden peil was gebleven. In
Amsterdam had hij zich al geërgerd,
dat de training voor de ploegachtervol
ging onvolmaakt was geweest. In Brno
irriteerde het hem, dat hetzelfde viertal
weer niet in complete samenstelling
kon oefenen.
Dries Helsloot trof het in zijn serie,
zonder twijfel de sterkste van de drie,
slecht en vocht kansloos tegen ande
ren. Helsloot kwam net dat kleine beet
je te kort om de machtige Flyers Pre
moli en Spannagel te weerstaan. In de
eerste ronden was hij iets te stroef weg
en moest daardoor en daarna bijna 8
minuten strijd leveren met de Tsjech
Krejci. Dat gevecht brak Krejci, maar
wiprp ook Helsloot terug. Helsloot heeft
zich werkelijk leeg gereden voor een
betere klassering. Hij moest van zijn
fiets worden gedragen en kon niet meer
op zijn benen staan. Ondanks die men
taliteit, die ijzeren wil om alles te geven
slaagde hij ook in de herkansing niet.
Die andere vechter, Bert Boom, is
zondagmiddag na Cees Stam de tweede
Nederlandse stayerstinalist geworden
na een knap gereden herkansing. Hij
VLAARDINGEN De Koninklijke Nederlandse Atletiek Unie, die na de
Olympische Spelen in Mexico door de affaire Westphal voortdurend te kam
pen heeft gehad met moeilijkheden, is zondag na afloop van de Nederlandse
kampioenschappen vijf- en tienkamp in Vlaardingen opnieuw met een pro
bleem geconfronteerd. Twee weken geleden na de nationale titelstrijd in Gro
ningen presenteerde de K.N.A.U. haar afvaardiging naar de Europese kam
pioenschappen, die volgende maand in Athene worden gehouden. Bij de be
kendmaking van de zeven atleten tellende ploeg ontbrak de naam van een vijf-
kampster. De K.N.A.U. kondigde toen aan. dat in Vlaardingen in elk geval
een vijfkampster zou worden aangewezen. Dat zou dan de jonge Miep van
Beek of de geroutineerde Marian Ackermans worden. Beiden hadden de door
de K.N.A.U. vastgestelde limiet van 4600 punten gehaald, maar de Internatio
nale Atletiek Federatie (I.A.A.F.) stelde twee jaar geleden al vast, dat wan
neer een land twee of drie atletes op dit nummer wilde afvaardigen, zij allen
minimaal een totaal van 4700 punten moesten hebben gemaakt. En dat werd
nu het grote probleem.
De KNAU had in feite alleen rekening
gehouden met Miep van Beek, die dit
jaar grote vorderingen heeft gemaakt
en in Uden met 4636 punten een nieuw
nationaal record vestigde. Marian
Ackermans kwam in dezelfde wedstrijd
tot 4605 punten. Gezien de stijgende
prestatiecurve van Miep van Beek had
de Amsterdamse de beste kansen voor
Athene. De KNAU wilde Marian Acker
mans echter niet laten schieten en om
haar niet te demoraliseren werd de
keuze uitgesteld tot Vlaardingen. De
keuzeheren hoopten, dat het tweetal in
de strijd om de vijfkamptitel de 4700
punten-grens zou overschrijden, waar
mee alle problemen opgelost zouden
zijn.
In Vlaardingen bleek Miep van Beek
echter niet in topvorm te steken. De
twintigjarige AD A-atlete bleef juist op
kogelstoten en verspringen, twee num
mers, die de laatste weken bijzonder
vooruit bingen, beneden de verwachtin
gen en scoorde een totaal van 4644
punten, overigens nog acht punten bo
ven haar oude record. Marian Acker
mans, vechtend voor haar laatste kans,
greep die met beide handen en kwam
uit op een totaal van 4698 punten, een
KEETIE HAGE
brons
ging als vierde achter de gevaarlijke
Italiaan Jacomini van start en schoof
onmiddellijk na het moment, dat hij de
rol van Bruno Walrave vast had, naar
de derde plaats. Vijftien ronden later
was hij eerste en die comfortabele lei
derspositie heeft hij niet meer prijsge
geven. Boom was volmaakt rolvast, 'n
prestatie die natuurlijk voor een even
groot deel op naam komt van gangma
ker Walrave. Boom weerstond alle aan
vallen, behalve één, gemakkelijk. Het
moeilijke moment van Boom kwam
halverwege de koers. Hij was serieus
in moeilijkheden toen Jacomini stor
menderhand de eerste plaats wilde
veroveren, maar hij bezat hardheid ge
noeg om ook op het moment, dat hij
verslagen leek, door te vechten.
Meuleman, de gangmaker van Jaco
mini, had daarop niet gerekend, Walra
ve wel. Die hield, laag in de baan, zijn
motor op dezelfde snelheid, volledig
vertrouwend, dat de stuurvaste Boom
hem zou volgen. Boom deed het, ook
toen Meuleman veel te vroeg naar be
neden stuurde en daardoor Jacomini
bijna voor de motor van Walrave gooi
de. De Italiaan sphrok en de angst van
dat moment is hij niet meer teboven
gekomen. Boom redde het verder ge
makkelijk.
BRNO De sprinters hebben hun koning opnieuw gekroond gezien. Daniel
Moreion, in 1964 voor het eerst op het erepodium verschenen als sprinter
hij werd toen derde was ook zondagavond in Brno voor 9500 toeschouwers
de sterkste. Met dit geweldig boeiende kampioenschap, dat naast de „groten
Moreion en Fakadze twee „nieuwelingen" in de halve finales had namelijk
de 23-jarige politieagent Peder Pederscn uit Kopenhagen en de Oostduitser
Jürgen Geschke, werd in de eindstrijd beslist in twee ritten, waar het verschil
tussen Moreion en Fakadze in centimeters moest worden uitgedrukt.
Niet alleen de finale was spannend
Fakadze had 3 ritte nnodig og Gesch
ke in de halve eindstrijd te bedwin
gen. Moreion verloor in de reeks
eerste wedstrijd van het toernooi Pe
der Pedersen, die de eerste rit van Mo
reion had verloren, verraste de Frans
man in de tweede manche Met onver
wachte aanvallen versloeg de Deen la
ter in de strijd om de bronzen medail
le ook Geschke, die zowel in het eerste
als in het derde duel werd verslagen
door een vroege en verrassende de
marrage van de rijzige Deen, die de
macht heeft om daarna onstuitbaar
door te gaan
Fakadze overkwam trouwens hetzelf
de in zijn eerste finalerit tegen More-
Ion De sprints van Fakadze zitten niet
vol fijne snufjes Hard, ontzettend hard
fietsen is zijn grootste wapen. Fakadze
kan 500 meter op volle snelheid rijden.
Hii kan ook in de laatste 150 of 100
meter exploderen. Alleen de 25-jarige
Fransman Moreion kan het allemaal
nog net een fractie beter
In de eerste van de tweede grootste
finaleritten koos Moreion, die in het
voorspel actiever is dan de Rus, voor
een lange sprint. Fakadze lag vijf leng
ten achter voor hij Moreion kon volgen,
Maar hij maakte al die meters tot op
de laatste centimeter goed Twintig
meter voor de streep lagen de wielen
volmaakt gelijk. Aan de finish had Mo
reion met een tweede krachts-explosie
weer een banddikte winst veroverd.
De tweede krachtmeting was vol
maakt anders maar het resultaat pre
cies gelijk. Weer gingen de twee ster
ren van dit sprinttoernooi de laatste
ronde met een vrij hoge snelheid in
Na 150 meter van die laatste 400 meter
wilde Moreion buiten Fakadze om,
maar de Rus versnelde gelijk met de
Fransman en hield hem hoog, tot zij
beiden op 150 meter voor de streep naar
de rand van de piste doken. Moreion
moest in de bocht buitenom, diende
daardoor veel meer meters te maken,
mede omdat de Rus bij het uitkomen
van de bocht nog wat omhoog stuurde,
maar de Fransman liet zijn prooi niet
meer los. Weer sloeg Moreion toe in
de laatste twintig metter.
Daniel Moreion had ook in 1969 weer
een opvallende prestatie aan zijn ere
lijst toegevoegd. Op die lijst nemen de
volgende verrichtingen de voornaam
ste plaatsen in:
1964: tweede in wereldkampioenschap
na Trentin, derde in Olympisch kam
pioenschap na Petenella en Bianchetto;
1965: derde in wereldkampioenschap
na Fakadze en Turrini;
1966: wereldkampioen;
1967: wereldkampioen;
1968: Olympisch kampioen sprint en
Olympisch kampioen tandem met Tren
tin. niet gestart in wereldkampioen
schap;
1969: wereldkampioen sprint
SAN SEBASTIAN Jan Wienese
heeft zondag de zege behaald in een
internationale roeiregatta in San Se
bastian. Hij versloeg in de finaTe, na
een aanvankelijk zware strijd, Jose
Luis Corta, de Spaanse kampioen, met
bijna vier lengten.
BRNO Keetie Hage heeft, net als
in Rome, de bronzen medaille op de
achtervolging veroverd In de halve fi
nale was haar wilskracht net niet toe
reikend om Tamara Gorkoesjkaja te
verslaan Keetie Hage heeït zich gefor
ceerd in die rit,en zich zo uitgeput, dat
zij na de wedstrijd, bij het uitrijden,
van vermoeidheid van haar fiets en te
gen het cement viel
Minder dan 'n half uur later moest zij
weer op, in haar rit om de derde plaats
tegen Hannelore Mattig. Tegen een veel
minder vermoeide Oostduitse, die in
HOOGERHEIDE Harm Ottenbros,
wereldkampioen op de weg bij de be
roepswielrenners, is zaterdagmorgen in
zijn woonplaats Hoogerheide gehuldigd.
Onder grote belangstelling liep Otten
bros met zijn vrouw Pia in een stoet
met onder meer een afdeling landelijke
ruiters en twee muziekkorpsen uit Hoo
gerheide en Woensdrecht naar het ge
meentehuis, waar hij werd toegesproken
door burgemeester J. de Leeuw. De
burgemeester, die zei bijzonder trots te
zijn op Harm Ottenbros, overhandigde
de wereldkampioen een televisietoestel,
dat de bevolking van de gemeente
bijeen had gebracht. Buiten bedankte
Ottenbros de duizenden belangstellen
den en vertelde blij te zijn zijn over
jarige tv, die twintig gulden had ge
kost, door een nieuwe te kunnen ver
vangen.
Deel van de huldiging hadden ook
de Nederlandse kampioenen René Pij
nen en Gerard Koel, die resp. in Woens
drecht en Hoogerheide wonen.
MAISSIN. - Na de derde etappe van de
ronde van Luxemburg voor amateurs
staat de Nederlander Jan Spetgens op
de zesde plaats in het algemeen klasse
ment. De derde etappe werd zondag
verreden en voerde van St. Leger naar
Maissin. De Nederlander Kellenaers
klasseerde zich in deze etappe als vier
de.
Uitslag derde etappe:
1. loken (Zw.) 133 km in 3 uur 44
min. 20 sec; 2. Schur (Zwi) op 1 sec.;:
3. Fuchs (Zwi) op 2 sec; 4. Kellenaers
(Ned) op 5 sec; 9. Spetgens (Ned) op
1 min. 52 sec.; 11. Aling (Ned.) op 2 min.
44 sec.
Algemeen klassement na de derde
etappe: 1. Fuchs (Zwi) 9 uur 52 min.
48 seconden: 2. Schur (Zwi) 9.53.02; 3.
De Jonghe (Bel.) 9.53.22; 4. Van Geers-
bergen (Bel) 9.53.25; 5. Kelners (Zwi)
9.53.30; 6. Spetgens (Ned.) 9.53.41: 9.
Aling (Ned.) 9.56.00; 10. Kellenaers (Ned.)
9.57.09.
UTRECHT. De Nederlands kam
pioen Jan Maathuis heeft zaterdag in
Utrecht tijdens de zogenaamde paarde-
dagen een MB-springconcours gewon
nen. Hij maakte met „The Saint" in de
barrage twee springfouten en dat was
een minder dan zijn grootste concurrent,
Hans Brugman met „Sky High".
Uitslag: MB-springconcours (lengte
parcours in barrage 570 meter, max. tijd
85, max. hoogte 1,60 m., 9 hindernissen,
12 sprongen).
1. Jan Maathuis (Geesteren) met „The
Saint" na barrage 8 strafpunten; 2. Hans
Brugman (Almelo) met „Sky High" na
barrage 12; 3. M. Heyman (Swalman)
met „Pluto" 4; 4. Tjeerd Velstra (Brum-
men) met „l'Espoir" 4; 5. Hans Brugman
(Almelo) met „Sky Ranger" 8.
haar halve finale tegen Raize Ododows-
kaja wist kansloos te zijn, zich daarom
niet dwong al haar reserves te gebrui
ken. De strijd om de gouden medaille
is dan ook in feite al beslist in de hal
ve eindstrijd. De Russische kampioene
Tamara Gorkoesjkaja kon niet twee
keer achter elkaar een grote inspan
ning leverde. Keetie Hage toonde het
wel te kunnen tegen Mattig
Keetie Hage heeft in haar beide ach
tervolgingen seconden verloren door
dat het achtervolgen voor haar geen
souplesse en alleen maar krachtwerk
is Zij mist de. stuurvastheid, die bij
voorbeeld de Russinnen zo volmaakt
beheersen. Stampend en zichzelf afbeu
lend stuurt Keetie Hage herhaaldelijk
te hoog en rijdt daardoor tientallen me
ters extra, de meters, die het verschil
uitmaken tussen brons en goud of zil
ver. Kéetie Hage weet dat, maar zij
kan niet anders. Zij was dan ook niet
teleurgesteld dat haar grote inspannin
gen haar niet verder dan de bronzen
medaille hadden gebracht „Ik heb me
leeg gereden in de halve finale. Ik wist
dat ik harder moest om te winnen
Maar ik kon het niet. Ik heb gedaan
wat ik kon. daarom mag ik niet onte
vreden zijn"
Temidden van de zuiver amateuris
tische wielrensters vormen de Russi
sche rijdsters een uitzondering. Raiza
Ododowskaja bijvoorb. kan als sport-
lerares gezien worden als semi-profes
sional, die aan baantraining in Toela
veel meer tijd kan besteden dan Keetie
Hage in Nederland kan. De 21-jarige
in Charkow geboren, wereldkampioene
haalde na de finale haar schouders op
over het gefluit en geschreeuw van de
aoeschouwers „Publiek in Italië of
Nederland in Amsterdam was zij
tweede in het wereldkampioenschap
werkt veel meer stimulerend natuurlijk
Maar andere volken hebben andere ge
woonten"
nieuw nationaal record. En daarmee
ontstond voor de KNAU het dilemma.
Miep van Beek de voorkeur geven of
Marian Ackermans, die op het „exa
men" de beste cijferlijst kon overleg
gen? Goede raad zal de komende da
gen, wanneer de beslissing moet vallen,
duur zijn. De mogelijkheid van een
tweede vijfkamp wil de KNAU terecht
niet aangrijpen, omdat dan weer proble
men kunnen ontstaan. Wanneer Marian
Ackermans de 4700 punten-grens net
niet gemist had, was de oplossing niet
zo moeilijk geweest. Miep van Beek
had het dan nog eens kunnen proberen
om de grens ook te halen.
Het is echter de vraag, of de IAAF
met de eis van 4700 punten voor de
vijfkamp, waarin sinds 1 januari van
dit jaar de 80 meter horden vervangen
is door een 100 meter hordden, niet aan
de hoge kant is geweest. Tot nu toe
hebben slechts zes Europese atletes
aan deze eis kunnen voldoen.
De afstand tussen Marian Acker
mans en Miep van Beek en de overige
deelneemsters in Vlaardingen was
aanmerkeliijk. Hillie de Lange ver
overde met een achterstand van bijna
tweehonderd punten de derde plaats en
Mieke Sterk werd op ongeveer gelijke
afstand vierde. Mieke Sterk, die vrijdag
avond 'hoorde dat de voorlopige schor
sing die haar na de gebeurtenissen in
Groningen was opgelegd, was opgehe
ven, won twee nummers: de 100 meter
horden in 13.7 ^ec. en de 200 meter in
24,5 sec. De hordentijd zou een verbe
tering van het nationale record zijn ge
weest, wanneer de rugwind niet boven
de toegestane limiet van twee meter
was gekomen.
De tienkamp bij de heren kreeg een
verrassende ontknoping. Niet de gedood
verfde favoriet Edward de Noorlander,
maar zijn clubgenoot Hans Smeman
werd de nationale kampioen. De Noor
lander, die na een prachtige eerste
dag, welke hij afsloot met een totaal
van 3863 punten op een score rond
7500 punten leek af te gaan, miste bij
het polsstokhoogspringen diriemaal zijn
aanvangshoofgte van 3,40 m. De Rotter
dammer, die overigens al zeker was
van Athene, viel omdat hij uiter
aard geen punten kreeg, terug. Het
was een bijzonder pijnlijke ervaring
voor De Noorlander, te meer daar hij
bij het inspringen enkele malen ruim
over 3.70 meter was gegaan. Op negen
nummers kwam De Noorlander toch
nog tot een totaal van 6605 punten,
waarmee hij achter Smeman (6892) en
Saris (6668) derde werd.
Zaterdag, toen de baan van de „Vijf
sluizen" bijna blank stond, had De
Noorlander getoond het vertrouwen,
dat de KNAU in hem gesteld had,
waard te zijn. De 100 meter (11,1), ko
gelstoten (13.89) en verspringen, num
mers waarop hij een maand geleden in
Madrid slechts matig te voorschijn was
OULTON PARK De Belg Jackie
Ickx heeft zaterdag een formule I-race
in Oulton Park (Engeland) gewonnen en
hierdoor de „Gold Cup" veroverd. Ickx,
die een Brabham Ford bestuurde, moest
tot de helft van de race een geweldige
strijd leveren met de Brit Jacky Ste
wart. Toen Stewart, die het puntenklas
sement voor het wereldkampioenschap
aanvoert, waarvoor deze race niet mee
telde, echter met brandstof moeilijkhe
den naar de pits moest, nam de Belg
de leiding over. Bij terugkeer van de
„Vliegende Schot" had Ickx een voor
sprong opgebouwd van twee ronden. Als
tweede ging de Oostenrijker Jochen
Rindt in een Lotus Ford over de finish
met een achterstand van ongeveer een
minuut op Ickx.
BRNO Xavier Kurmann is onbe
twist de grootste van de achtervolgers.
De gebrilde, slanke, tamelijk kleine
donkerblonde Zwitser heeft in Brno bij
de wereldkampioenschappen de regen
boogtrui gegrepen. Niemand was in
kwalificaties, kwart- en halve finale en
eindstrijd sneller dan hij.
Hij maakte in die vier ritten de op
merkelijke, langzaam oplopende, reeks
van tijden: 4.50,82, 4.53,11, 4.53,60 en
4.55,97. Geen uitschieters. Alles geheel
in overeenstemming met zijn rijtrant.
Kurmann zit, na zijn felle start, vrijwel
onbeweeglijk in het zadel. De benen
maken een perfect rite, zonder aarze
len, zonder zichtbare inspanning. Het
is volmaakt als een perfect mechanis
me, het lijkt bijna onmenselijk. Ber
nard Darmet, zijn tegenstander in de
finale, had moeite om de zwarte lijn
te volgen. Kurmann rijdt strak langs
de rand van de piste. Hij wijkt nauwe
lijks een centimeter van de zwarte lijn.
Het doet denken aan de verplichte fi
guren van kunstrijders, die ook keer
op keer dezelfde figuur kopiëren.
Xavier Kurmann is een perfectionist.
gekomen, waren van zeer goed gehalte.
Op de tweede dag voegde hij daar een
110 m horden van 14,6 sec. aan toe
waarmee de basis was gelegd voor een
zeer hoog totaal. De misser bij het
polstokhoogspringen verbrijzelde die
illusie.
De 26-jarige Gouwenaar Hans Sme
man, die pas twee jaar aan atltiek
doet, heeft een goede toekomst. Wan
neer hij de komende winter zijn werp-
prestaties kan opvoeren en ook op hoog
springen aan kwaliteit wint, moet hij de
7000 puntengrens ruim kunnen over
schrijden. In clubgenoot De Noorlander
heeft hij een ideale trainingspartner.
Verheugend was het dat de jongeren
Ben Saris, Roel Keus en Bram Wort-
man ruim boven de zesduizend punten
kwamen. Zij kunnen voor een welko
me aanvulling van het Nederlandse
tienkamperskorps zorgen.
Ook buiten het wielrennen, waarin hij
dit jaar zijn tweede nationale achter-
volgingstitel en zijn eerste wegkam-
pioenschap veroverde. Kurmann debu
teerde bij de wereldkampioenschappen
van 1967 en werd daar in de kwalifica
ties (tiende tijd) uitgeschakeld. Vorig
jaar werd hij derde bij de Olympische
Spelen en tweede in het wereldkam
pioenschap. Hij werkt als fijnbankwer
ker, maar heeft het laatste half jaar
zijn beroep niet kunnen uitoefenen om
dat hij als rekruut in militaire dienst
moest.
Op de baan van Brno kwam Kur
mann alleen om. te trainen. Hij heeft
een vast dagprogramma, dat door hem
van minuut tot minuut is ingedeeld en
waar hij niet van afwijkt. Voor en na
de training hing hij niet rond op het
middenterrein of in de cabines. Kur
mann gunde zich niet de tijd om iets
te i doen. Alleen zondagavond bleef hij
meer dan anderhalf uur rondhangen in
een restaurant bij het stadion, in op
vallende bescheidenheid, nagenietend
van zijn succes. Tegen deze perfectio
nist hebben alle achtervolgers het moe
ten afleggen. Xavier Kurmann was
werkelijk de allergrootste.
DUNDROD De stryd om het wereld
kampioenschap in de 50 cc-klasse mo-
torrennen belooft een zeer spannend
slot te krijgen. Na de Grote Prijzen van
Noord-Ierland, zaterdag by Dundirod ver
reden, bezet de Nederlandse Kreid-
lerrijder Aalt Toersen nog steeds de
eerste plaats. Door als zestiende te
worden afgevlagd behaalde de renner
uit Staphorst geen punten voor het
kampioenschap. Toch had de wed
strijd in Noord-Ierland voor Toersen
een winstpunt: zijn grote rivaal Barrv
Smith zag evenmin kans zich bij de
eerste tien te scharen. De zege ging
naar de Spaanse derbi-renner Angel
Nieto, die nu de voornaamste concur
rent van de Nederlander is geworden.
Met 75 punten voert Toersen de
ranglijst aan. Nieto staat met 64 punten
tweede en Smith met 61 derde. In de
lichtste klasse moeten nog twee races
geldend voor de titel worden gereden,
t.w. de Italiaense Grand Prix op 7 sep
tember en de wedstrijdenreeks in Zuid-
Slavië op 13 september
In de kwartliter-klasse is het gevecht
om het kampioenschap nog heviger. De
Zweetj Kent Andersson staat met 88
punten eerste, de Spanjaard Santiago
Herrero is met 82 punten tweede en de
Australiër Kei Carruthers met 76 punten
derde.
In Dundrod toonde de Italiaan Giaco-
mo Agostini met zijn MV Agusta nog
maals zijn overmacht door zowel de
350 als de 500 cc-klasse te winnen. Acht
tien maal kwam de donkere Italiaanse
vrijgezel dit seizoen in een wedstrijd
geldend voor de wereldtitel aan de
start, achttien maal ook werd hij als
overwinnaar afgevlagd.
De Zweed Bongt Aberg heeft na fel
le strijd met de Oostduitser Paul Frie-
drichs in Montauban de Grote Prijs van
Frankrijk in de 500 cc-klasse (moto
cross) gewonnen. Zowel Aberg als Frie-
drichs wonnen een manche, maar de
Zweed bleek in totaal iets sneller te zijn
geweest.
Uitslagen:
500 cc: 1.Aberg (Zwe) op Husqvar-
na; 2. Friedrlchs (OD1) op CZ; 3. de
Coster (Bel) op CZ; 6. Gerrit Wolsink
(Ned).
250 cc: 1. Bickers (GBr) op CZ; 2. Al
lan (GBr) op Greeves; 3. Davis (GBr)
op CZ; 5. Jo Lammers (Ned.) op Husq-
varna.
De Rus Vladimir Kavinov won zon
dag de Grote Prijs van Rusland, mee
tellend voor het wereldkampioenschap
motocross in de 250 cc-klasse. De Belg
Joel Robert behield zijn Europese ti
tel. Hij werd in de Russische Grand
Prix, die bij Leningrad werd gereden,
tweede. Zijn landgenoot Sylvai n Ge-
boers eindigde als derde.
MEIJEL De vinnige duels die Henk
Tappel, Kors de Boer en Piet v.d.
Goorberg zondag tijdens de wegraces
der KNMV in de nationale kwart-liter
klasse op het circuit de Vossenberg in
Meijel hebben uitgevochten, hebben zon
der twijfel het meest tot de verbeelding
van de 5000 toeschouwers gesproken
Die strijdlust was des te opmerkelijker,
omdat juist in deze race geen pünent
waren te verdienen voor het nationale
kampioenschap. De geladen De Boer
maakte in het begin tot tweemaal toe
een fout in een bocht, waardoor Tappel
een voorsprong kon nemen. Later in de
wedstrijd herstelde De Boer zich ech
ter voortreffelijk. Na een kilometers
lange jacht passeerde hij Tappel en
werd tenslotte met ruime voorsprong
als eerste afgevlagd.
Weinig minder boeiend was de strijd
bij de 50 cc internationalen, waarin Foe-
kema, Ramaker, Schurgers en Bruins
elkaar het leven vele ronden lang zuur
maakten. Ramaker bleek echter over
de meeste reserve te beschikken. Foeke-
ma en Bruin moesten met hun Kreid-
lers de strijd voortijdig staken.
In de klasse 125 cc internationalen
moesten Jalink en Hubers achter de in
topvorm rijdende Van Dongen met een
figurantenrol genoegen nemen.
50 cc nationalen (10 ronden van 4 ki
lometer)
1. Henk van Kessel (Mill) Kreidler
40 kilometer in 31 minuten 17,4 sec,
gemiddeld 89,932 kilometer per uur; 2.
Ton Daleman (Leiden) Kreidler; 3. Adri
v.d. Broeke (Middelburg) Kreidler.
125 cc internationalen (12 ronden van
4 kilometer).
1. Teunis Ramaker (Hattem) Kreid
ler 48 km in 29 min. 48,4 sec.
Gemiddeld 94,408 km per uur; 2. Jos
Schurgers (Haarlem) Kreidler; 3. Ard
Muller (Hardenberg) Kreidler.
125 cc nationalen (14 ronden van 4
km):
1. Jan Zoombelt (Oldebroek) Sachs
56 km in 34 min 49,7 sec. Gemiddeld
94,632 km. per uur; 2. Leo Vorontsjof
(Maarssen) Honda; 3. Wim Keers (Bre
da) Honda.
125 cc internationalen: (14 ronden van
4 kilometer):
1. Cees van Dongen (Almelo), Suzuki
56 km in 33 min 46,2 sec. Gemiddeld
97,364 kilometer per uur; 2. Henk Ja-
link (Zwolle) Honda; 3. Jan Hubers
(Den Haag) MZ.
250 cc nationalen (14 ronden van 4
kilometer):
1. Kors de Boer (Hoofddorp), Kawa
saki 56 km in 30 min. 27,2 sec; 2.
Henk Tappel (Assen) Suzuki; 3. Piet
v.d. Goorbergh (Breda) Yamaha.
