Landdag
P.J. G. U.
Na dertig jaar
Oud Grebbestrijders
zagen elkaar weer op
inkwartieringsadres
Gemeente
Kesteren
Ambtshuis'
Al veertig
mille voor
zwembad
„God is naar rand van
samenleving gedrukt"
Houten dis
was er nog
Ds. Koole bij intrede:
Verhouding
tot God is
veranderd
Heet
Programma
Geen vliegfestijn
bij bloemencorso
Sectie halt
Burgers
Leidi
ng
Voorrecht
Nieuwe cursus
Welfare helpster
MAANDAG 25 AUGUSTUS 1969
Hoogtij
in de
Vallei
ACHTERBERG Het was zater
dag 23 augustus precies 30 jaar ge
leden dat Rhenen een invasie kreeg
van gemobiliseerde militairen, die
voorbestemd waren om de Grebbe-
berg en de Grebbelinie aan te leg
gen en te verdedigen tegen een even
tuele inval vanuit het oosten. Er
waren op dat moment in Rhenen
en Achterberg méér militairen dan
burgers. Dertig van die 20-jarigen
waren ondergebracht bij de familie
L. van Breenen, Boslandweg 35. De
familie had nog meer de beschik
king over één woonkamer, een keu
ken en twee slaapkamers. De rest
was voor de soldaten van 1-3-19
R.ï. En dan te bedenken dat de heer
en mevrouw Van Breenen negen
kinderen hadden.
Alvorens de burgemeester zijn toe
spraak hield waren door Dick Veldhui
zen reeds de diverse genodigden wel
kom geheten. Onder hen bevonden zich
o.a. burgemeester en mevrouw Heij
van Scherpenzeel, burgemeester en me
vrouw Hosang van Woudenberg, de
wethouders J. v. d. Ham en P. de Jon
ge van Scherpenzeel, gemeentesecreta
ris B. van den Brink, de heer Van
Raaij, afgevaardigde van het ministe
rie van C.R.M. en diverse afgevaardig
den van verenigingen.
PJGU-voorzitter Dick Veldhuizen be
dankte vooral het gemeentebestuur van
Scherpenzeel voor de medewerking bij
het organiseren van de Landdag.
Tijdens zijn openingswoord vond bur
gemeester Heij het een groot genoegen
de Landdag van de Plattelands Jonge
ren Gemeenschap Utrecht in de ge
meente Scherpenzeel te mogen bele
ven. „Wij waarderen de arbeid van de
plattelandsjongeren en^organisaties zeer
en stellen het op hoge prijs de bezoe
kers en bezoeksters in onze gemeente
te mogen ontvangen. Uw organisatie
neemt een belangrijke plaats in de sa
menleving in. U ontwikkelt op velerlei
gebieden lofwaardige activiteiten, zoals
cursussen, gespreksgroepen, toneelwed
strijden enz.
Op deze wijze streeft de PJGU met
haar circa 700 leden naar de verwe
zenlijking van haar hoge doelstellingen
en levert zij een belangrijke bijdrage in
de vorming en ontwikkeling van haar
leden en van de plattelandsgemeen
schap in het algemeen".
Nadat de heer Dick Veldhuizen bur
gemeester Heij had bedankt voor zijn
woorden ging het afwerken van het gro
te programma weer verder.
De heren waren buiten reeds een
flink stuk met hun programma opge
schoten. Zij waren dan ook reeds om
half negen begonnen.
Als eerste punt stond op hun af te
werken agenda het beoordelen van het
machinaal melken. Dit geschiedde op
de boerderij van de heer Ton Haanscho-
ten te Woudenberg.
Na weer naar de eierhal terugge
keerd te zijn begonnen de wedstrijden
trekkerbehendigheid voor de heren. De
ze vonden plaats op het marktterrein
naast de eierhal, waar men met eier-
kisten een parcours had uitgezet.
Bij het hierna volgende rundvee be
oordelen waren 33 kandidaten. De wis
selbeker die hieraan verbonden was,
ging dit jaar naar de afdeling Wouden
berg. Niet alleen werden er koeien be
oordeeld, nee het gehele gemeentelijke
eierhalterrein was omgetoverd in één
grote boerderij. Na het koeien beoorde
len gingen de heren verder met het be
oordelen van varkens. Het einde van
het heren-programma voor de morgen
kwam met een bedrijfstechnische wed
strijd.
Terwijl de heren zo om de gemeente
lijke Scherpenzeelse eierhal hun pro
gramma hadden afgewerkt hadden de
dames minnen ook niet stilgezeten. Zij
hadden diverse onderdelen op het pro
gramma staan, zoals het vervaardigen
van een glasmozaïek, het bereiden
van hartige hapjes en bloemschikken.
Hierna kwam een geweldig leuk pro
gramma-onderdeel aan de orde. De
„Miss Crèpe-papierwedstrijd". Twee
dames kregen hierbij de opdracht een
derde dame zo mooi mogelijk met crèpe-
papier aan te kleden met behulp van
spelden, naald en draad enz. Als laat
ste onderdeel van de vaste wedstrijden
stond bij de dames het verwerken van
krantenknipsels tot spreekwoorden op
het programma.
Op het gemeentelijk sportterrein aan
de Eikenlaan werd 's middags een uit
gebreid sportprogramma afgewerkt. De
belangstelling hiervoor was bijzonder
groot waardoor er een gezellige sfeer
was. Hier werden zowel van de heren
als van de dames de nodige sportieve
prestaties verwacht. Voor de heren
stond op het programma: 100 m hard
lopen, verspringen, touwtrekken, 1500
m hardlopen, hoogspringen, 100 m fina
le, kogelstoten en 4 x 100 m estafette.
De dames: hoogspringen, 100 m hard
lopen, kogelstoten, 800 m hardlopen,
verspringen, 100 m. finale, hinkstap-
sprong en 4 x 100 m estafette.
Er werd een harde maar bovenal
sportieve strijd gestreden, 's Avonds
tijdens het feestprogramma werd de
uitslag van de sportwedstrijden bekend
gemaakt, waarbij aan de afdeling Wou
denberg twee wisselbekers werden uit
gereikt.
Alvorens met het avondprogramma
werd begonnen stonden er nog enkele
belangrijke punten op de volle agenda.
Als hoogtepunt van het Sportprogram
ma stond aangegeven de PJGU-volks-
cross.
Om half acht begon in de gemeente
lijke eierhal een non-stop zang-, dans
en cenference-programma. Begonnen
werd met de prijsuitreiking van de ge
houden wedstrijden. Belangrijker dan
dit was echter de bekendmaking van de
Miss Landdag. De keuze zou hierbij in
tegenstelling tot voorgaande jaren niet
van agrarische jeugd
SCHERPENZEEL Onder het motto „Hoogtij in de Vallei" hebben de platte
lands jongeren uit de provincie Utrecht (PJGU) zaterdag in het Gelderse Scher
penzeel hun jaarlijkse landdag gehouden. Het mag een geslaagde dag worden ge
noemd, mede te danken aan een groot aantal bezoekers en droog weer. Reeds
vroeg was er een gezellige drukte in de gemeentelijk eierhal aan de Markstraat,
waar al om negen uur de diverse activiteiten een aanvang hadden genomen. Er
waren dan ook reeds diverse programmapunten afgewerkt toen om ongeveer half
elf de officiële opening plaats had door burgemeester J. Hey van Scherpenzeel.
moest hij eerst eens goed om zich
heen kijken en dan kwamen plotse
ling de verbaasde luitroepen in on
vervalst Twents of Drents. Het was
vermakelijk te zien, hoe twee vol
wassen mannen elkaar enkele minu
ten ter begroeting de hand vast
hielden, elkaar al die tijd recht in
de ogen keken en dan plotseling uit
roepen slaakten als „Kerel, dan
ben jij Wesselink, of dan ben jij
Ensing". Want vergeet niet, dat
praktisch de meesten van al deze
oudstrijders elkaar in de afgelopen
dertig jaar nimmer meer hadden
teruggezien.
De familie Van Breenen had in
de achterkamer dezelfde houten dis
neergezet, die er dertig jaar gele
den stond en waaraan de mannen
toen vele avonden kaartend en keu
velend hebben doorgebracht. De dis
was niet gaaf meer zoals toen. Hij
zat nu vol kleine gaatjes van de
houtworm. Aan die dis kregen de
mannen zaterdagochtend hun eerste
kopje koffie, net als op de drie en
twintigste augustus van 1939. Er was
één verschil. Ze zaten nu in burger
in plaats van in hun soldatenkloffie
en ze waren geen twintig meer,
maar vijftig.
Twee waren er niet verschenen.
Eén wa§ er in de tussentijd gestor
ven. En over die ander spraken de
mannen maar liever niet. Hij was
na de inval in mei 1940 naar de SS
gestapt, had gevochten aan het Oost
front en was voor Moskou gesneu
veld.
De groep, die zaterdag bij Van
Breenen aan de koffie zat, had de
stellingen aan de Friesesteeg in
Achterberg. In de meidagen van
1940 zijn ze er allemaal goed vanaf
gekomen. „We wisten van niets",
zei één van de oudstrijders. „We
zaten daar helemaal geïsoleerd.
Toen er een soldaat van een ander
onderdeel langs kwam, vroeg hij
waarom we nog niet waren terug
getrokken, want iedereen in de voor
ste linies was al weg. Wij waren
dan ook de laatsten uit de Grebbe
linie die na de strijd vertrokken.
Overigens wilden de oud-militairen
weinig loslaten. Het enige wat er
uit kwam was: „Het was hier toen
wel heet".
Desgevraagd verklaarden ze nooit
naar de oorlog te hebben toegeleefd
in die dagen vap de monilisatie.
„We hebben het nooit kunnen gelo-
KESTEREN Het gemeentebestuur
van Kesteren heeft met de N.V. Dom-
melsche Bierbrouwerij te Dommelen
overeenstemming bereikt omtrent de
aankoop van café „Het Ambtshuis"
Het café, dat wordt beheerd door de
heer G. J. van Verseveld, komt in han
den van het gemeentebestuur voor een
bedrag van f 85.000,-. Omtrent de be
stemming, die tezynertyd aan het on
roerend goed zal worden gegeven, is
thans nog geen voorspelling te doen,
volgens het college van B. en W.
Toen de eigenares van „Het Ambts
huis" vorig jaar werd gevraagd een
strook grond aan de gemeente te ver
kopen ten behoeve van de uitbreiding
van de bijzondere MAVO-school ont
moette dit bezwaren. Reden hiervan
was, dat men als gevolg van een voort
gaande versnippering een onevenredi
ge daling van de waarde van het over
blijvend onroerend goed vreesde.
Teneinde verdere uitbreiding van het
onderwijs niet in de weg te staan ver
klaarde de eigenares van het „Het
Ambtshuis" (de N.V. Dommelsche Bier
brouwerij) zich bereid met de ge
meente in onderhandeling te treden om
trent de verkoop van het café met de
daarbij liggende grond.
De definitieve beslissing omtrent de
aankoop van het café zal vrijdagavond
door de gemeenteraad worden genomen
De reünisten voor de woning van
de familie Van Breenen
ven, dat er nog eens oorlog in ons
land zou komen. Trouwens we wa
ren allemaal dom. We wisten nergens
van. Zelfs toen we moesten vechten
moesten we maar zien. En eenmaal
zover hebben we het zonder meer
meer aanvaard, er was toch niks
meer aan te veranderen. De mees
ten van ons hebben het zich trou
wens niet eens goed gerealiseerd
wat er ging gebeuren".
Tijdens de koffie werden er onder
ling heel wat ouwe koeien uit de
sloot gehaald, maar het waren alle
maal prettige herinneringen. De
minder leuke voorvallen was men
kennelijk vergeten of wilde men lie
ver niet ophalen.
„Ik zag mijn jongens na de capi
tulatie in Zeist terug", zei de heer
Van Breenen, die bijzonder veel ple
zier had in deze hernieuwde kennis
making. Hij herkende ze allemaal
nog. „Ik heb met mijn vrouw en
trouwens de kinderen ook, helemaal
naar deze dag toegeleefd. Het is
voor ons een bijzonder fijne beleve
nis al die jongens nog weer eens
een dagje in ons midden te hebben
na zoveel jaren van scheiding".
Er was dan ook een heel pro
gramma opgezet. Toen er een
groepsfoto was gemaakt kwam er
nog een ogenblik een officieel ge
beuren aan te pas. Eén van de oud
strijders nam het woord en sprak
'de aanwezigen toe, die rond de oude
dis gezeten, aandachtig luisterden.
Mevrouw Van Breenen kreeg een
koperen kraantjeskan aangeboden,
als herinnering aan deze gedenk
waardige dag. Die kraantjeskan was
een geschenk van alle jongens. Het
was voor haar, zoals ze zei, „een
heerlijk moment". Daarna werd een
rondrit gemaakt door Achterberg
om nog eens in het bijzonder een
kijkje te nemen aan de Friesesteeg,
waar destijds de stellingen waren
van 1-3-19 R.I..
Van half twee tot half zes heeft
het grote gezelschap in „De Munt"
vertoefd aan de Muntstraat, waar
tevens de maaltijd werd gebruikt.
Men behoefde er zich geen ogenblik
te vervelen, men raakte gewoonweg
niet uitgesproken. Tegen zes uur
was de reünie ten einde en ging een
ieder weer zijns weegs, soms met
een brok in de keel.
LEERSUM Wegens bezwarende
omstandigheden kan het door de winke
liersvereniging georganiseerde vlieg
festijn na het bloemencorso op zater
dag a.s. helaas niet doorgaan.
De door de middenstandsvereniging
„Aller Belang" voor dit doel beschik
baar gestelde prijzen worden nu tijdens
het corso op een attractieve wijze aan
het publiek uitgereikt.
LEERSUM De actie onder de
Leersumse bevolking voor de finan
ciële bijdrage aan een eigen zwembad
overtreft alle verwachtingen. Op woens
dag 20 augustus was een bedrag be
reikt van f 40.745,50. Enige weken ge
leden werd de f 30.000 gepasseerd,
waarmee het bestuur reeds toen bij
zonder blij was.
De f 40.000 hadden zelfs de grootste
optimisten voor onmogelijk gehouden.
Een bewijs dat de Leersumse bevol
king verlangt naar een eigen zwembad.
Met de bouw van het zwembad gaat
het echter nog niet zo vlot. Op de hear
ing in de r.k. kerk op 11 juni zei de
vooriztter van de Stichting Bosbad, „de
Utrechtse Heuvelrug" de heer Buning,
dat na de bouwvakvakantie een begin
gemaakt zou worden met de bouw.
Tot op heden is er nog geen sprake
van enige activiteit.
Sportief
einde.
Maar afgelopen zaterdag leefde
die ouwe tijd weer eventjes op. Bij
«de familié Van Breenen, waar nu
inmiddels alle kinderen de deur uit
LEERSUM „Ik heb de kerk eens rond gekeken en u bent allemaal verschil
lend, maar we hebben een ding allemaal gemeen, we hebben een mond we zyn
mondig". Zo begon zondagmiddag ds. N. Koole zyn intredepreek in de hervormde
kerk van Leersum. Ds. Koole, die gekomen van Vleuten ds. Overgaauw opvolgt,
hield zyn preek naar aanleiding van Psalm 51 17 „Here open mijn lippen op
dat Uw mond mijn lof verkondige".
De dienst werd bygewoond door een aantal burgerlyke en kerkelijke autoriteiten
en afgevaardigden. Onder de aanwezigen was burgemeester mevr. C. M. s' Jacob-
des Bouvries, ds. L. Zwaan van de plaatselijke gereformeerde kerk, ds. De Jong
uit Maarn-Maarsbergen namens de classis Doorn en de ring Rhenen en ds. E. H.
Broekema uit Neerlangbroek, die in Leersum bystand in het pastoraat verleend
heeft tydens de vacature.
„We hebben in deze tijd geleerd om
duchtig onze mond te gebruiken. De
mensen van deze tijd zijn mondige
mensen, woorden als inspraak en mede
zeggenschap zijn niet van de lucht.
Vroeger werden onze monden altijd ge
snoerd door mensen waar we tegen op
keken. Vader en moeder, oma en opa,
dat waren mensen die van nature gezag
hadden. Het natuurlijke gezag van on
derwijzers en bijvoorbeeld de adel is
verdwenen, het zelfde geldt van de
geestelijkheid. Vroeger werd nog wel
eens gezegd: „wat zal de dominee er
van zeggen". Ook de ouderling had ge
zag. Het was vroeger ondenkbaar, dat
men tegen hem zei: „u komt niet erg
gelegen, want er is zo'n mooi televisie
programma".
„Wij zijn aan alle kanten mondig ge
worden. Daarbij is ook onze verhouding
tot God veranderd. God is naar de
rand van de samenleving gedrukt.
Slechts een enkele keer doet hij van
zich in ons leven spreken en willen we
wat met hem te maken hebben, en dat
meestal als we in de benauwdheid zit
ten. Het is tegenwoordig niet meer:
„Zo spreekt de Here, maar ik ben van
mening".
omdat wij een vrijheid gegrepen heb
ben, die ons niet toekwam. Allen nodig
ik uit daaraan mee te doen, want het is
de moeite waard om gemeente van Je
zus Christus te zijn".
„Laten we beginnen met te bidden
„Wees mij genadig o God naar uw goe
dertierenheid..." dat is bijbelse mondig
heid. Dan gaat het niet om de eigen
mening, maar dan gaat het er om God
eer te geven".
„Het is een voorrecht, dat we bezig
zijn met Gods lof. Ik nodig u uit met
mij mee te blijven doen, als zondaars,
die weten dat we met ons eigen ik niet
voor God kunnen bestaan. Maar wetend,
dat we door Jezus Christus aangegrepen
zijn. Hij wacht op ons woord opdat we
zijn lof verkondigen. Hij heeft zelf het
diepste woord gesproken op het harde
kruis van Golgotha".
zo snel vervuld is".
Mevr. s' Jacob zei ondermeer: „Met
ds. Overgaauw was er een goede sa
menwerking tussen de kerk en de over
heid. Ik hoop dat deze onder u besten
digd zal worden".
Ds. Broekema verwelkomde namens
de gemeentes te Leersum en Overlang
broek die zeer nauwe bindingen heb
ben en zei: „Namens beide gemeen
tes kan ik zeggen dat wè blij zijn met
uw komst. Ik denk aan het woord dat
regelrecht uit de hemel kwam in de
kerstnacht: „En ziet ik verkondig u gro
te blijdschap". Het woord dat u gaat
brengen moet de mensen op de knieën
brengen, maar ook doen jubelen". Op
uitnodiging van ds. Broekema zong de
gemeente haar nieuwe herder en leraar
toe de versen 1 en 3 van gez. 135:
„Dankt, dankt nu allen God".
Aan het eind van de dienst dankte ds.
Koole voor de hartelijke woorden en
gaf daarna staande naast zijn echt
genote voor de preekstoel aan alle
gemeenteleden de gelegenheid hem de
hand te drukken. Voor de genodigden
was bovendien later nog een informele
bijeenkomst belegd in gebouw „Reho-
both".
zijn, was een reünie georganiseerd
met de mannen van weleer. Tussen
half tien en tien uur kwamen de
oud-strijders successievelijk binnen.
Vanuit het kamerraam kan de fa
milie een eind de Boslandweg op
kijken en wanneer er dan weer een
eenzame mansfiguur kwam aange
wandeld, zat men al van uit de ver
te te raden wie dat wel kon zijn.
Soms was de man zo veranderd, dat
men hem alleen nog maar terugken-
de aan de manier van lopen. „Dat
is Jan of Piet", werd er dan door
de familie Van Breemen geroepen,
„want hij loopt nog net zo als vroe
ger". In de regel had men het bij
het goede eind.
Om het de twintigers van vroeger
gemakkelijk te maken, stond er
aan de weg bij de inrit een groot
bord, versierd met vlaggetjes. Er
stond op geschreven met geel krijt:
„Sectie Halt 1939-1969". De oudstrij
der die misschien het juiste plekje
was vergeten, werd op die manier
aan zijn oude inkwartieringsadres
herinnerd.
Die twintigers van vroeger waren
inmiddels de vijftigers van heden
geworden. Zij hadden gediend bij
1-3-19 R.I. en kwamen hoofdzakelijk
uit Twenthe en Drente. Het was nog
goed aan hun taaltje te horen. Ook
die oud-strijders zaten met dezelfde
problemen als de familiè Van Bree
men. Wanneer er één binnen kwam
„Ons „mondig" zijn brengt met zich
mee, dat we geen verplichtingen meer
op ons willen nemen. Je belooft toch
niet zomaar, dat je elke week naar de
kerk zult komen en actief zult meele
ven?" Ik geloof echter dat we niet zo
ver komen met „Ik zal het zelf wel
weten".
„Als we allemaal zo leven, dan zou
den al de 2800 hervormden hier 2800
persoonlijkheden zijn, die allemaal op
de troon willen zitten.
Dan is echter mijn intrede hier bij
voorbaat een mislukking. Ik pleit dan
ook voor een andere houding, een an
der soort mondigheid en wel die de
psalmist bedoelt met: „Here open mijn
lippen, opdat uw mond mijn lof verkon
digde". David schreef deze psalm nadat
de profeet Nathan hem kwam onder
houden over zijn „geval" met Bathsé-
ba.
Hier spreekt dan ook een mens, die
beseft dat hij met al zijn „mondigheid"
is vast gelopen. Zo moet ook onze staat
zijn. Wij moeten bidden om vergeving,
„Bij dat woord willen we op eenvou
dige, eerlijke wijze met u samenwerken
als één die dagelijks mondig ge
maakt moet worden om Gods lof te
verhalen. Ik vraag u allen: doet u
mee? Daartoe helpe en sterke ons de
Heilige Geest, de Geest die de kerk
voortgeleid heeft en ook zal leiden tot
aan het einde van de wereld", aldus ds.
Koole.
„We heten u hartelijk welkom in ring
en classis", zo zei ds. De Jong, die als
eerste in een rij van sprekers ds. Koole
in zijn nieuwe gemeente verwelkomde,
„en we hopen dat u uw gaven in dienst
van deze lichamen zult willen stellen".
Aangekondigd als de „oudste van de
plaatselijke predikanten" sprak ds.
Zwaan namens de andere kerkgenoot
schappen in Leersum: „Ik ben blij dat
de vacature in de hervormde kerk weer
In het voorjaar was de afdeling
Scherpenzeel van het Ned. Rode Kruis
voornemens een cursus voor opleiding
Welfare-helpster te houden. Doordat
de cursus-leidster ziek was geworden
kon dit niet doorgaan. De cursus om
vat 10 lessen en zal nu in het najaar
worden georganiseerd.
Zij die aan de cursus wensen deel
te nemen moeten 21 jaar zijn en mo
gen niet ouder dan 65 jaar zijn.
Men kan zich tot 12 september op
geven bij onderstaande personen be
stuursleden van het Rode Kruis. Mevr.
Hoolwerf-v. Sonderen Marktstraat 53,
de heer Van de Berg Eikenlaan 89 en
de heer P. v. Vollenhoven Eikenlaan
33.
evenement
Een van de nummers op de sportmid- .De dames (foto onder) manipuleerden
dag van de PJGU was het touwtrek-\met glas in een wedstrijd mozaïek ma
ken. Hier een van de ploegen in actie.ken.
In de gang stond een wapenrek
met dertig geweren keurig netjes
op een rij. Vader Van Breenen denkt
met plezier aan die tijd terug. Er
was geen elektrisch licht. Alles
moest worden gedaan bij petroleum
lampen. Mevrouw Van Breenen zorg
de voor koffie, wanneer de mannen
in de achterkamer om een houten
dis waren gezeten en vaak 'n kaart
je legden.
De muziek kwam uit een ouder
wetse grammofoon met een slinger.
Als men onder het kaarten vergat
aan die slinger te draaien, kreeg
het lied een droevig slot. Later kwam
er elektriciteit en ook radio. Er was
trouwens ook een trekharmonika in
huis en „Blonde Mientje" en „Rats,
kuch en bonen" waren in die dagen
dan ook niet van de lucht. De tiende
mei 1940 maakte aan dit alles een
vallen op grond van maten, maar ge
let werd op gedrag, spontaniteit en ac
tiviteit. Miss Landdag werd de char
mante Gerke Hoogeboom, die met een
kleur het erepodium besteeg. Uit han
den van een der juryleden ontving zij
het erelint.
Nadat nog diverse bekendmakingen
waren gedaan ging het feestelijke ge
deelte van het programma van start.
Als eerste trad op de groep The Shafc-
ricks uit Drunen. De jeugdige aanwe
zigen raakten er wild enthousiast van
en dansten naar hartelust op de grote
speciaal aangelegde dansvloer. Het
wachten ria het optreden van The Sha-
tricks was echter op Frans van Dus-
schoten als conferencier. Ook vele klein
tjes zaten vol verlangend uit te kijken
naar meneer De Uil. Er werd bijzonder
genoten van dit optreden dat werd afge
wisseld door zang van Jeanette van
Zutphen onder begeleiding van Harry
Hamilton. Ook dit duo wist de aanwezi
gen te boeien. Al met al een bijzonder
geslaagde feestavond en een even ge
slaagde dag.
