Kiesinger betichtte Brandt van
vage en fantastische gedachten
Deel ontvoerders Elbrick
zou in arrest zijn
Verdierf
geld
E.E.G.-top
Den Haag
Nixon 1 op de 10 dagen
niet in het Witte Huis
Spiegel en Stern in strijd
over „geheim plan"
Kinderen
Veertien dagen voor algemene verkiezingen
Everett Dirksen; bekwaam
partijman met vele
politieke vergissingen
y
Over de
grenzen
Noord-Ieren
pogen onrust
te laten
beteugelen
Maniak moordt
met booby-traps
Journalistenbond
in Praag thans
ontbonden
Klachten over
West-Irian
I
NEVEL
ODER-NEISSE
BIJ DE
SPAR
WEIGERING TOT
„ZELFKRITIEK"
BROWN
Duitse staalarbeiders
werken weer
DINSDAG 9 SEPTEMBER 1969
De Amerikaanse republikeinse
partij heeft met de dood van sena
tor Everett Dirksen een gevoelig
verlies geleden. Men zal zijn stem
op partijcongressen node missen.
Het was altijd een evenement als
senator Dirksen naar het spreekge
stoelte stapte, met een weids ge
baar zijn bril afnam en met een
diepe stem een pathetische woorden
stroom op zijn toehoorders losliet.
Dirksen maakte soms de indruk
van een politieke standwerker.
Maar achter het zorgvuldig ge
kweekte basgeluid en de theatrale
gebaren ging een man schuil, die
tot de bekwaamste politici mag wor
den gerekend die de republikeinse
partij ooit heeft voortgebracht.
Dirksen was politicus in hart en
nieren en een typische partijman.
Hij was republikein en wilde dat
weten. Het was in feite Everett
Dirksen, door zijn fractieleiderschap
in de Senaat een machtig en in
vloedrijk man, die in 1964 de uiterst
rechtse Barry Goldwater aan de re
publikeinse kandidatuur voor het
presidentschap hielp. Dirksen hield
ook de benoemingsrede in de be
faamde Dirksen-stijl, bekend onder
de naam „Ev. Dirksen-show".
Maar het was ook Dirksen die de
wet op de burgerrechten van de re
gering-Johnson over de barrière
van de Senaat tilde.
Everett Dirksen was een be
kwaam onderhandelaar, die de kne
pen van het politieke vak perfect be
heerste en met slimme amendemen
ten op verguisde wetten menig com
promis bereikte.
Hij was een geboren politicus, die
het grootste deel van zijn leven ook
in de politiek heeft doorgebracht. In
1926 begon zijn politieke carrière in
de staat Illinois, waar hij in 1896 als
zoon van Duitse immigranten was
geboren.
In 1932 werd Dirksen gekozen in
het Huis van Afgevaardigden in
m.
weerwil van een democratische
vloedgolf ten gunste van president
Franklin Roosevelt. Hij werd zeven
maal herkozen. In 1950 kwam Dirk
sen in de Senaat.
In zijn eerste politieke jaren volg
de Dirksen een duidelijke conserva
tieve lijn. Hij bestreed o.a. het
Marshall-plan voor de wederop
bouw van Europa na de Tweede
Wereldoorlog. Hij was ook gekant
tegen de presidentskandidatuur van
generaal Eisenhower en in de
eerste ambtsperiode van president
Eisenhower stemde Dirksen voor
besnoeiingen in de buitenlandse
hulpverlening. Hij was ook een voor
stander van de Amerikaanse „com
munistenvreter" Joe McCarthy.
Enkele jaren later bekeerde Dirk
sen zich echter tot het internationa
lisme.
In 1959 keurde president Eisenho
wer zijn benoeming tot fractieleider
van de republikeinse partij in de Se
naat goed.
Dirksen huwde in 1927 Louella
Carver. Uit dit huwelijk werd een
dochter geboren.
ADVERTENTIE
RIO de JANEIRO Sinds de terug
keer van de gekidnapte Amerikaanse
ambassadeur te Rio de Janeiro, Elbrick
zijn door de hoofdstedelijke politie al
tenminste 12 verdachte personen gear
resteerd onder wie 'n vrouwelijke jour
naliste.
De militaire junta die thans het land
regeert, neemt de hele affaire zeer ern-
ftig op. Men ziet de mensenroof als
een bewijs dat er nog veel meer kwa
lijks te gebeuren staat en dat er een
ondergrondse oorlog op het punt staat
los te breken.
In Rio De Janeiro verwacht men,
dat de junta een wet gaat aannemen
waarin op daden van politieke terreur
de doodstraf wordt gesteld en acht het
ook niet uitgesloten, dat er in het land
een „gematigde" staat van beleg zal
worden afgekondigd.
BELFAST De leiders van detwee
grote gemeenschappen die in Noord-
Ierland in onmin leven, de protestanten
en de katholieken, hebben gezamenlijk
de autoriteiten verzocht, strenger te
gaan optreden opdat er een einde komt
aan de onrust in Belfast.
Zij stelden voor, dat iedereen die we
gens het bezit van een vuurwapen wordt
gearresteerd, niet op storting van een
borgsom wordt vrijgelaten maar in
hechtenis blijft, totdat hij terechtstaat.
Bovendien moeten de militaire autori
teiten een avondklok instellen „daar en
op het ogenblik waarop men dit nood
zakelijk acht."
De eis werd gesteld door de „commu
nity conference" een lichaam dat be
staat uit leiders van de twee partijen.
In de verklaring, die afkomstig is uit
Stormont G«stle, de zetel van het be
stuur vi tfoord-Ierland, wordt ge
zegd, da* Atfiniidatie nog steeds een
ernstig er. crrryvrnd probleem vormt, en
dat men het op prijs zou stellen als het
Noordierse ministerie van Binnenlandse
Zaken een organisatie vormde, die moest
helpen een eind te maken aan die inti
midatie.
Voorts wordt voorgesteld om voorlo
pig alle gelegenheden in Belfast waar
drank wordt verkocht winkels, cafés
en clubs - om 8 uur 's avonds te doen
•luiten.
Een vrouwelijk journalist, Helena Ba-
kiuva Kair, zou de huurster zijn van
het huis waarin ambassadeur Elbrick
gevangen had gezeten. De namen van
enige harer vrienden, ook gearresteerd,
zijn niet bekend. Volgens sommigen
zou de politie al vanaf de eerste dag
weten waar men Elbrick had verbor
gen, maar zij had niet willen ingrijpen
omdat men duchtte dat de diplomaat
dan gevaar liep.
Het adres van dat huis zou zijn: Ba-
rao de Petropolisstraat 1062, in Rio De
Janeiro. Onmiddellijk nadat Elbrick
was vrijgelaten, was de politie het huis
binnengedrongen en had daar onder
meer wapens en munitie gevonden ter
wijl zich in de garage de auto bevond
waarmee Elbrick was ontvoerd. Kort
daarna zou de journaliste zijn gear
resteerd.
De vrijgelaten ambassadeur, Burke
Elbrick, zei maandag op een perscon
ferentie in Rio, dat zijn ontvoerders
„intelligente fanatici" waren, die hem
zeer goed hebben behandeld. Ze hadden
zelfs wat sigaren voor hem gekocht
toen hij door de zijne heen was, en zich
verontschuldigd voor de kwaliteit van
het eten. Het waren voor het merendeel
heel jonge mensen, die steeds mas
kers droegen wanneer ze zijn kleine,
kale kamer waarin slechts een veld
bed en een krukje betraden. Op de
vraag of hij de brieven die hij tijdens
zijn gevangenschap aan zijn vrouw zond
onder druk had geschreven, antwoordde
Elbrick dat hem „gevraagd" was er
een verzoek aan de Braziliaanse rege
ring in op te nemen, haast te maken
met het inwilligen van de eisen der
stadsguerrillero's.
HAMBURG Kanselier Kurt Georg Kiesinger heeft zijn minister van Bui
tenlandse Zaken, Willy Brandt, en diens socialistische partij, „vage en fantasti
sche gedachten" over de buitenlandse politiek verweten.
Kiesinger, voorzitter van de Christen-Democratische Unie, zei in een interview
in Der Spiegel, dat hij tussenbeide had moeten komen, om Brandt er van te
weerhouden het program van zijn coalitie-regering te vervalsen en voortdurend
het ministerie van Buitenlandse Zaken had moeten controleren.
De kanselier beschuldigde de partij van Brandt er ook van, successen in de
buitenlandse politiek te hebben voorgewend of te hebben overgewaardeerd om
prestige te winnen.
De aanval, drie weken voor de alge
mene verkiezingen van 28 september,
was een van de scherpste die Kiesinger
op Brandt gedaan heeft sinds de twee
partijleiders in december 1966 een
coalitieregering vormden. Brandt is
Kiesinger's belangrijkste concurrent
voor het kanselierschap.
Kiesinger zei evenwel in het inter
view ook, dat naar zijn mening een
voortzetting van de „grote coalitie"
van CDU en SPD na de verkiezingen
heel goed mogelijk was.
Hij zei verder, dat zijn christen-de
mocraten wat de buitenlandse politiek
betrof, meer in overeenstemming wa
ren met de socialisten dan met de
Vrije Democraten, de derde partij in
het federale parlement en de enige die
in de oppositie is. Kiesinger hield ook
de mogelijkheid open van een „kleine
coalitie" tussen zijn partij en de Vrije
Democraten, die in Binnenlandse pro
blemen dichter bij elkaar staan.
Gevraagd wat zijn grootste teleurstel
ling was geweest in de drie jaar v
samenwerking met de partij v
Brandt, zei Kiesinger:
„De nevelachtige houding van de
SPD in vele zaken van de buitenland
se politiek. Ik kwam voor de eerste
keer tussenbeide toen de verklaringen
van de minister van Buitenlandse Za
ken de opvattingen dreigden te verval
sen, welke in de beleidsverklaring van
de regering waren neergelegd. Ik
moest er voortdurend op toezien dat er
geen afwijking zou zijn van de geza
menlijk bepaalde normen".
Kiesinger gaf niet aan welke houdin
gen van de SPD hij nevelachtig vond,
maar zei: „ik geloof dat de SPD illu
sies heeft en dat zij uit zekere nood
zaak voor prestige successen in de bui
tenlandse politiek hebben voorgewend,
of zullen we zeggen hierop hebben ge
anticipeerd, terwijl die successen zijn
uitgebleven en in de gegeven situatie
ook moesten uitblijven".
Kiesinger zei, dat de coalitie-rege
ring er in geslaagd was de lucht tussen
West-Duitsland en Roemenië en Joego
slavië door herstel van de diplomatieke
betrekkingen te zuiveren, maar dat de
Sovjet-invasie van Tsjecho-Slowakije
aan die pogingen een einde hadden ge
maakt. En, aldus Kiesinger, „juist
hier had ik heel duidelijke taal van de
SPD wensen te horen".
Kiesinger zei, dat concrete verschil
len tussen zijn partij en die van
Brandt bestonden over de kwesties
van de betrekkingen met Oost-Duits-
ADVERTENT1E
LYON Een 50 jaar oude vrouw,
die zondag ernstig gewond werd toen
een melkkan in haar handen ontplofte,
is vandaag gestorven. Zij was het der
de slachtoffer van een „Booby-trapma-
niak". Nog vier mensen zijn verminkt
bij soortgelijke ontploffingen.
Mme Lucie Vouillon werd zondag ge
wond op dezelfde manier als de vorige
zes slachtoffers. In een aluminium
melkkan had de maniak een olieblik
met kruit gedaan, dat ontplofte door
een vonkje van een batterij dat met
een draadje aan de melkkan was ver
bonden.
De aanslagen, wnarvan de eerste in
mei 1968 plaats had, hebben zich om de
twee of drie maanden in Lyon en omge
ving voorgedaan. De politie is het opge
vallen dat het iedere keer gebeurde
bij vrijwel volle maan.
land en over de westelijke grenzen van
Polen.
Hij kritiseerde de SPD, omdat deze
partij een middenweg zocht voor erken
ning of niet-erkenning van het commu
nistische bewind in Oost-Berlijn. En in
tegenstelling tot sommige vooraan
staande leden van de SPD, zei Kiesin
ger, dat hij tegen erkenning was van
de Oder-Neisselijn als de westelijke
grens van Polen. Maar hij was bereid
met Warschau te praten over een we
derzijdse aanvaardbare oplossing van
de verschillen.
Kiesinger voorspelde, dat de opkomst
van cummunistisch China als 's werelds
derde supermacht „vele (Oost-West)
geschillen van nu in een ander licht
zou plaatsen. De zaak is daar niet afge
lopen. Daar is Japan, daar is Indone
sië, daar is India".
PRAAG Vandaag is de Praagse
journalistenbond, een van de progres
siefste organisaties van dergelijke aard
in welk communistisch land dan ook,
ontbonden.
Dit gebeurde nadat de leden hadden
geweigerd terug te nemen wat zij voor
de Sovjet-invasie van 1968 hadden ge
schreven of gezegd. De opheffing van
de bond is vandaag door het centrale
partijcomité van de communistische
partij bekendgemaakt.
De meeste journalisten, vele hunner
waren geen lid van de bond, hadden in
de laatste weken veel kritiek geleverd
op de pogingen van Husak op de Tsje-
choslowaakse pers, radio en televisie
om te buigen tot propaganda-organisa-
ties voor de staat en de partij.
De Praagse journalistenbond was
zeer groot en telde ongeveer 2100 leden:
schrijvers, redacteuren en radiomensen
waarvan velen hard hebben meege
werkt aan de liberalisatie in Tsjecho-
Slowakije. Zij maakten ten volle ge
bruik van de vrijheid die de pers onder
Dubcek had gekregen.
In een recente verklaring had de
bond zich uitgesproken tegen de nieu
we bepalingen van de censuur, had
men verklaard niet te willen intrekken
wat de leden voor de invasie hadden
geschreven of gezegd, en geweigerd
mee te gaan doen aan „zelf kritiek".
Husak, eerste secretaris van de com
munistische partij, en ook andere lei
ders hadden de journalisten reeds eer
der schuldig verklaard aan het schep
pen van de toestand „die de invasie
noodzakelijk had gemaakt."
Alle Tsjechoslowaakse journalisten
bonden hebben samen ongeveer 4000 le
den, waarvan de helft behoorde tot de
Praagse bond. Slechts 10 percent van
die leden hebben een door de commu
nistische partij opgesteld document van
zelfkritiek ondertekend, onder wie een
aantal dat niet in het land zelf woont,
maar in een van de andere communis
tische hoofdsteden.
Vandaag is voorts te Praag bekend-
geworden, dat Vlado Kaspar, hoofdre
dacteur van het weekblad Signal, is
ontslagen.
Kaspar was sinds 1968 voorzitter van
de Praagse journalistenbond.
A De president van Frankrijk, Geor
ge Pompidou, is in Bonn aangeko
men, waar hij besprekingen voert met
de Westduitse bondskanselier Kiesin
ger (rechts).
Vervolg van pag. 1.
Bij de Frans-Duitse gesprekken
kwam volgens de Westduitse rege
ringswoordvoerder GUnther Düehl de
wens tot uitdrukking, klaarheid over
de doelstellingen van de politieke sa
menwerking te krijgen.
Diehl gaf te verstaan, dat deze sa
menwerking zich vooreerst tot de zes
leden van de gemeenschap dient te
beperken en later tot Engeland, alsook
andere landen uitgebreid zou kunnen
worden, ingeval het tot toetreding
der landen zou komen.
Naar de Westduitse regeringswoord
voerder verder zei, zijn intensieve bi
laterale inspanningen van West-Duits
land en Frankrijk thans in het bij
zonder met het oog op de landbouw
politiek van de EEG te verwachten.
Tot dusver kon het vraagstuk van de
overtollige produktie en de methode
om haar onder de knie te krijgen, niet
opgelost worden. In het licht van de
huidige moeilijkheden, die ook door
de devaluatie van de Franse frank
ontstaan waren, scheen op de lange
duur een reorganisatie van de Euro
pese landbouwmarkt denkbaar, aldus
Diehl.
Brandt en Schumann concentreer
den zich in hun afzonderlijke ge
sprekken in het bijzonder op de EEG-
problematiek, die over een week op
de EEG-ministerraad in Brussel ter
sprake zal komen. Daartoe behoren
de uitbreiding en de versterking van
de gemeenschappelijke markt.
De Westduitse minister van Weten
schappelijk Onderzoek en zijn Franse
ambtgenoot hielden zich bezig met
voorgenomen gemeenschapsprojecten.
De Franse woordvoerder Leo Hamon
drukte zich veel voorzichtiger uit en
zei slechts dat het juist was aan te
nemen dat de twee regeringen gun
stig staan tegenover het idee van een
topconferentie.
In een artikel in de liberale Guar
dian schreef de oud-minister van Bui
tenlandse Zaken, George Brown, dat als
toetreding van Groot-Brittannië tot
de EEG slechts een procent meer
groei in de Britse uitvoer zou beteke
nen, dit alleen In 10 jaar reeds een
bedrag van 700 miljoen pond zou
zijn.
Het tweede voordeel zou zijn een
grotere markt. „Wij hebben grotere
produktiviteit nodig, en ongetwijfeld
is één van de eerste vereisten hier
voor, een beter economisch klimaat
De moderne industrie heeft meer arm
slag nodig dan Groot-Brittannië alleen
kan geven.
HAMBURG Het Westduitse week
blad „Der Spiegel" beweert, dat de zo
genaamde ultra-geheime Amerikaanse
plannen voor de voering van 'n guerril
la-oorlog, die door het tijdschrift „Der
Stern" onthuld zijn, door de Sovjet-Unie
naar de pers in de Westerse landen zijn
gezonden.
„Der Spiegel" zegt dezelfde plannen,
in een envelop met het poststempel
Rome, te hebben ontvangen, en dat de
ze ook aan het Amerikaanse tijdschrift
„Ramparts" zijn gezonden.
Volgens „Der Stern", was het „top-
geheime operatieplan 10-1", waarvan
het details heeft gepubliceerd, zeven
jaar oud en was het indertijd door ver
raad in handen van de Russen ge
raakt. Het Amerikaanse ministerie van
defensie en het Amerikaanse militaire
hoofdkwartier in Europa heeft volgens
het blad de echtheid ervan niet be
twist.
„Der Spiegel" verklaart dat het
plan verraden werd door een Ameri
kaanse sergeant, die in 1965 veroor-
WASHINGTON President Nixon
heeft bijna tien jaar moeten vech
ten om zich in het Witte Huis te mo
gen vestigen, maar heeft sinds hij
president is, meer dagen buiten, dan
in Washington doorgebracht.
Als Nixon vanavond in Washington
terugkeert na een verblijf van 31 da
gen buiten de federale hoofdstad,
heeft hij 117 van de 231 dagen sedert
zijn beëdiging tot pesident geheel of
gedeeltelijk buiten de hoofdstad ver
toefd.
Gemiddeld een op de 10 dagen van
deze periode was Nixon in het bui
tenland en heeft daar een afstand
van ongeveer 100.000 kilometer afge
legd.
Hij is slechts vier weekends in Wash
ington geweest. De president heeft
drie bezoeken gebracht aan zijn
zomerverblijf te San Clemente in
Califomië, is zesmaal naar Key Bis-
cayne in Florida geweest en heeft
elfmaal een weekendtrip naar het of
ficiële presidentiële buitenverblijf te
Camp David in Maryland gemaakt,
Ook na zijn terugkeer uit San Clemen
te is de kans klein dat de president
een huismus in het Witte Huis"
wordt. Hij heeft nog officiële uitno
digingen lopen voor staatsiebezoe-
ken aan Nederland en Zuid-Korea
die hij nog niet heeft aanvaard en
het is nooit duidelijk geworden of hij
werkelijk, zoals de geruchten willen,
in het begin van zijn ambtsperiode
een uitnodiging voor een bezoek aan
de Sovjet-Unie heeft ontvangen. In
elk geval zal Nixon met Kerstmis
weer naar Califomië gaan.
SYDNEY De Australische afde
ling van de internationale commissie
van juristen (ICJ) heeft aan de Ver
enigde Naties een document gezonden,
waarin twee vluchtelingen uit West-
Irian de Indonesische regering beschul
digen van onderdrukking.
De afdeling gaf tevens een verkla
ring uit, waarin kritiek werd geoefend
op de Australische regering, wegens de
behandeling van de twee Westiriane-
zen, Clemens Roennaweri en Willem
Zonnanao, die lid zijn geweest van de
assemblee van West-Irian. De kritiek
geldt de weigering van de Australische
autoriteiten, om er aan mee te wer
ken, dat de twee mannen reisdocumen
ten krijgen om de belangen van West-
Irian bij de Verenigde Naties te be
hartigen.
President Suharto van Indonesië zal
vijftien september naar West-Irian rei
zen voor een bezoek van tien dagen
aan het gebied. Hij zal worden verge
zeld van de ministers van Binnenland
se Zaken, Onderwijs, Landbouw, Open
bare Werken en Sociale Zaken.
DUSSELDORP Na een golf van
wilde stakingen zijn de staalarbeiders
in West-Duitsland weer aan het werk
gegaan. Hoewel donderdag pas bespre
kingen zullen beginnen over algemene
loontarieven, hebben werkgevers en
werknemers bij enkele hoogovens reeds
overeenstemming bereikt over loonsverr
hogingen of over uitbetaling van voor
schotten op te verwachten verhogingen.
Het vakverbond van de staalarbeiders
eist een loonsverhoging van 14 procent.
Bij de Klöckner-Werke in Bremen zijn
6000 werknemers echter nog niet op het
werk verschenen. De situatie dreigt
voor het bedrijf dramatische vormen te
gaan aannemen: doordat de smelters
niet aanwezig zijn kunnen 2200 t. vloei
baar ruw ijzer niet uit een menger
worden gehaald. Als het ijzer weer
hard wordt, zal de installatie, met een
waarde van ongeveer drie miljoen
mark, onherstelbaar worden vernield.
In het industriegebied van Saarland
is de staking inmiddels overgeslagen
op de mijnen. In drie kolenmijnen wa
ren geen mijnwerkers aanwezig. Ook
zij eisen hogere lonen. Ondanks mede
delingen van werkgeverszijde, dat don
derdag besprekingen over loonsverho
gingen zullen beginnen, voldeden de
mijnwerkers niet aan het verzoek het
werk te hervatten.
deeld werd wegens het verstrekken
van geheimen aan de Sovjet-Unie. Met
de arrestatie van de sergeant was het
plan waardeloos geworden voor het
Rode Leger, maar het werd door het
Russische staatsveiligheidsbureau KGB
in januari 1968 ter beschikking gesteld
van het communistisch-georiënteerde
Italiaanse dagblad „Paese Sera".
Het gaat over een beweerd „opera
tieplan" om binnen een half jaar na
het uitbreken van een oorlog in Eurppa
112.000 verzetsstrijders tegen commu
nistische strijdkrachten te mobiliseren.
Het plan ziet de bezetting van Euro
pa onder ogen door strijdkrachten van
het Oostblok in een oorlog en de Ame
rikaanse vestiging van 101 operatiege
bieden variërend van de Atlantische
kust tot Smolensk in de Sovjet-Unie en
van Jutland in het noorden tot Turkije
in het zuiden.
Onder de wapens die gebruikt zouden
worden door de guerrillastrijders wa
ren „atoomwapens om munitie te ver
nietigen" en chemische en biologische
ontbladerings- en anti-gewas-wapens.
In het plan van 1962 wordt aange
drongen op het gebruik van „de tiende
groep van speciale strijdkrachten" be
staande uit gevluchte Russen, Polen,
Roemenen, Tsjechoslowaken en Honga
ren". 1
'"Pussen Israël en zijn Arabische buren
heerst een niet verklaarde oorlog.
Dagelijks zijn er oorlogsacties en val
len er slachtoffers.
Nu is het zo, dat bij oorlogen niet de
beste menselijke eigenschappen naar
boven komen. Het zyn meestal wreed
heid, hardheid en angst die de strijd
beheersen. Bij een onverklaarde oor
log nog meer dan bij een openlijke.
De Arabische landen, hoewel in inwo
nertal vele tientallen malen de Israë
liërs overtreffend, hebben het bij de
openlijke strijd reeds driemaal moe
ten afleggen. De slagen waren vernie
tigend. Nog eens te meer omdat met
de mond de Arabieren reeds ettelijke
malen de Joodse staat en de strijd
krachten ervan hadden vernietigd.
Daarna heeft men geen poging gedaan
om tot een vrede te komen. Integen
deel. Met een door de Israëliërs her
haaldelijk gedaan aanbod om te gaan
praten, heeft men zelfs niet serieus
gehandeld.
De Arabieren hebben naar de achter
bakse oorlog gegrepen. Terreurgroe
pen treden op, vermeende of echte
Israëlische spionnen worden In het
openbaar gehangen, vliegtuigen met
burgers, vrouwen en kinderen be
schoten of gekaapt.
Dit alles heeft met oorlog niet veel ge
meen, laat staan met het welzijn van
NASSER
kinderen
de bevolking ln de Arabische staten,
die de regeringen toch zeggen te be
vorderen.
Het Suez-kanaal, van de verdiensten
waarvan Egypte leeft, is gesloten ge
bleven. De Egyptische katoenoogst Is
verpand aan Rusland voor steeds
nieuw wapentuig.
TVTu hebben de Arabische staten naar
een nieuw middel gegrepen. Terreur
in vreemde landen tegen de Israëliërs.
Nog erger is daarbij, dat deze terreur
door kinderen wordt uitgeoefend.
Het is bij alle ellende van de oorlog toch
bijna steeds, de regel geweest, vrou
wen en kinderen te willen ontzien, zo
veel als mogelijk.
De Arabische staten hebben deze regel
geschonden.
W/at het doel van de recente aanslagen
anders kan zijn dan terreur is niet
duidelijk. De Israëlische oorlogsin
spanning wordt er totaal niet door
geschaad, eerder geprikkeld.
De sympathie van de wereld, die toch al
niet voor de grootsprekende Arabie
ren was, gaat nog meer verloren.
En tenslotte: terreur is meestal het wa
pen van de verliezers, slechte verlie
zers.
ADVERTENTIE
