nctiïies Drie eeuwen spe 1 Groei en snoei Vruchtbaar Wijn Afscheiding Een herinnering aan „Arnhem": SCHAKEN Jrdoor H. KRAMER Wilde kreten Good luck Hoogtepunt Kaputt DAMMEN door J. M. BOM OPLOSSING BRIDGE door G. J. R. FÖRCH CRYPTOGRAM „De mens in zijn waan, dat is het ergste "Ten zonnige zondagmorgen in 1944. Ieder jaar gaan mijn herinneringen naar die zondag. Nu, voor de 25ste keer, herleef ik weer de zo schoon begonnen en tragisch geëin digde dag. Zou ik eraan her inneren hoe huizen brandden en inéén stortten, hoe men sen in wanhoop vluchten, gewond neervielen en stier ven? Hoe de kreten en het ge loei van dieren in weiden en stallen de lucht verscheur den? We leven zo uitbundig en rijk; oorlog, oorlogsdreiging, ze zijn zo ver weg; ik geloof dat dit geslacht wel mag we ten wat hun ouders geleden hebben, ook wat oorlog be treft. Het wordt een verhaal van oorlogsromantiek en geen strategische beschouwing, het wordt een verhaal van onvoorstelbaar leed en angst, waarin ik leefde tien dagen. Op die zonnige zondagmor gen zat ik al vroeg onder de oude kastanjeboom voor de herberg „de Zalmen". Het was er stil en vredig. Het kasteel De Doorwerth lag ed schil derachtig bij in de rust der eeuwen. Rietpluimen wuifden aan de grachten, eekhoorn tjes sprongen van tak op tak, reeds vielen glanzende kastan jes uit de bolsters. Een idylle! 't Was 12 uur. En op dat uur vond de idylle een abrupt ein de. Een geronk van vele vlieg tuigen in het Noorden achter de heuvels en bossen verstoor de de rust, waarin ik even de oorlog vergeten had. Ik stond op om te proberen iets in die lichte hemel te zien. De kas telein kwam met 'n verrekij ker. Hoog tegen die blauwe lucht dwarrelden parachutes als kleurige confetti zo klein. Doch meteen werd dit, meer feestelijk dan angstwekkend schouwspel door springende granaten doorbroken. De stem van de kastelein werd hard als 'n oordeel: Dat is 'n landing. We zitten midden in de oorlog! Ik greep mijn fiets en rende naar mijn huis in Ooster beek. Ik zag gesprongen rui ten en angstig vragende men sen, die geen antwoord kre gen. Voor mijn huis, waarin ook al ruiten gesprongen wa ren, lag in de weg geboord een onontplofte granaat. Wat verwijderd daarvan, waar een granaat wel ontploft was, lag een jonge boer dood op zijn akker en wat verder lag een gewonde, die om hulp riep. Een kort granaatvuur scheen er gelegd te zijn op dit zuidelijk landelijk gelegen ge deelte van het dorp. TJet was 2 uur. Een vreem de stilte lag er over het dorp, onwerkelijk stil. Toen gebeurde er plotseling iets, dat niet begrepen werd, iets won derlijks. Uit alle straten ren den de mensen naar de hoofd straat, die van Oosterbeek naar Arnhem leidt, laaiend van geestdrift, huilend en lachend, gillend in wilde kre ten. De Engelsen zijn er! We zijn vrij! Vrij! Men omhelsde elkaar alsof er ineens een grote broeder schap geboren was. Uit de tuinen griste men de bloemen weg en allen en*alles storm den de Engelsen tegemoet. Hel men en rantsels werden met bloemen getooid. Luiken wer den opengegooid en vlaggen uitgestoken. Een orgie van vreugde laaide door de stra ten. Vrij! Vrij! Het Wilhel mus werd gezongen en bij m'n huis dansten meisjes met de Airbornes. Met het weinige in kelders en keuken gespaar de, werd het overwinnings feest gevierd, officieren en sol daten deelden sigaretten uit en vulden tekorten van het gespaarde aan. De vrijheidsroes vond in de late avond reeds een tragisch einde. Mitrailleurs ratelden, handgranaten en geweren knalden, bloemen lagen ver trapt op de straten, korte be velen klonken, geen getooide helmen meer, een massale vlucht der burgers in de kel ders. ¥k zat die nacht in de kelder der van mijn huis, ik hoorde geschuifel van laar zen. Toen het dag werd, zag ik enige Engelse soldaten in mijn tuin, die achter de mu ren beschutting hadden ge zocht De zon ging weer gloei end rood op boven de Betuwe en de mannen moesten, in de richting waar de zon was, naar Arnhem. Good luck, wenste ik. We need it, zei 'een jonge soldaat. Nu ligt hij in Oosterbeek op het Airborne Kerkhof, misschien met zijn kamera den, die op 18 september 1944 hun weg zochten naar de op gaande zon. In verschillende boeken is het strategische verloop van de strijd deskundig beschre ven. Ze zijn van een kille, barse zakelijkheid in het licht van het gruwelijke en onmenselijke, dat ik persoon lijk gezien en ervaren heb en dat anderen in mijn dorp, ik denk aan doktoren en gees telijken, nog afschuwelij ker gezien zullen hebben. In mijn huis schoot een granaat door de muur. Gevlucht naar een veiliger plaats,het sou terrain van het raadhuis in het mooie park Batos wijk. Dertig vluchtelingen waren er in angstige spanning bijeen. rr was een jonge moeder met een zuigeling. De jon ge echtgenoot waagde z'n le ven voor het kind. Onder vij andelijk vuur vond hij de weg naar het weiland, waar koeien loeiden, omdat ze niet gemolken werden. Ik hoor nog die jonge vrouw tot Ma ria, vol van genade, bidden met haar kind in de armen. Haar gebed werd verhoord, 'n gelukkige vader droeg een emmertje melk. De vrouwen onder die gewelven glimlach ten vertederd. Diep in mijn herinnering is gebleven mijn gang door de hal van het raadhuis, toen ik langs een rij Duitse soldaten liep, op de vloer uitgestrekt. Ik meende dat ze sliepen en voorzichtig, op mijn tenen, ging ik ze voor bij. Ik dacht, laten ze slapen, dan doen ze ook geen kwaad. Tot ik bemerkte, dat ze allen dood waren. Ik schrok niet. Ik voelde een zekere rust. Ik dacht: Je hoeft niet meer an dere jongens te doden. Een be nijdenswaardige rust. Ik hoopte dat hun moeders dat later ook zo zouden kunnen voelen. De vijfde dag zag ik jonge soldaten voortrennen naar de onmeedogende mitrailleurs der Engelsen, voortgedreven door aanvoerders met schreeuwende, harde stem men, gezichten bleek en ver wrongen van angst, rennend, sluipend, dekking zoekend, zelfs achter de grafstenen op het kerkhof. Heldenmoed? Moed van de wanhoop! Werkelijke heldenmoed toonde de dokter van het dorp, die gewonden bezocht, heldenmoed van de vroed vrouw, die onder springende granaten een moeder ging helpen, die in deze verschirk- kelijke wereld een kind zou baren. Heldenmoed, toonde een jonge kapelaan, die geen gra naat of mitrailleur vreesde en getrouw het heilige oliesel aan stervende soldaten bracht geen vriend of vijand kennen de, alleen de stervende mens. De strijd bereikte het hoog tepunt. Het raadhuis werd van de overzijde van de Rijn onder vuur genomen. Weer moest ik vluchten. Dode men sen, dode dieren lagen langs mijn weg. Een huis was nog ongeschonden en in de kel der vond ik 'n toevlucht. Het huis droeg in de gevel de naam: Glück auf! Moe, ver hongerd zaten we daar, bij een gedoken in -een vunzig duister. Een Duitse SS-officier kwam met een zaklantaarn de kel der inspecteren of er ook En gelsen verborgen waren. Even later hoorde ik zware laarzen om het huis stappen. Om de kier van een deur zag ik een vijftigtal soldaten aangetre den. Ik zag hoe ze bandelie ren met granaten hadden en rode wijn te drinken kregen. Ik hoorde een bevel gedempt langs de rijen gaan en be greep er uit, dat er een nest met Engelsen opgeruimd moest worden. Het was schemeravond. Wat later barstte ergens, niet ver, een ratelend en knallend ge vecht uit. 't Duurde niet lang. Een vreemde angstige stilte viel over ons en in die stilte hoorde ik Hilfe! Hilfe! roe pen. En een kreunende, wan hopige stem riep Mutter! Mutter! En de stem stierf weg. Ik waagde te vragen waar hun kameraden waren. De inéén gedoken jongen het waren nog jongens, deze drie richtte zich even op en zei zacht: Alle kaputt! Ik vroeg aan een van hen, waar hij in Duitsland woon de en wat zijn werk daar was. Hij vertelde dat hij op een Realschule ging, dat de school gesloten was, de leraren in dienst geroepen waren en dat zijn leraar in Duitse literatuur gesneuveld was. Toen hoorde ik iets, dat ik nooit zal ver geten: die leraar had vóór zijn vertrek naar het front te gen de jongens gezegd: Ver- gisst nie wer gesagt hat: Der Schrecklichste der Schrec- ken, das ist der Mensch ir Seinem Wahn! Zijn deze drie nog kunnen vluchten en zijn ze veilig? Of liggen hun graven ergens op een Ehren-Friedhof? Mijn vlucht ging verder, de Veluwe op, naar Apeldoorn, waar goede mensen mij een tehuis aanboden en waar ook mijn vele dorpsgenoten een gastvrij onderkomen vonden. Doch nu schreef ik alleen maar mijn herinneringen aan 17 september en aan het in ferno van tien dagen. Ik denk aan de kastelein van „de Zal men", en ik zie nog de vinger, die hij in die zonnige morgen naar zijn voorhoofd bracht: Midden in de oorlog! En ik zie de leraar voor de klas af scheid nemen, om soldaat te worden en te sterven en de woorden zeggen: Der Schreck lichste der Schrecken, das 1st der Mensch in Seinem Wahn! Johan Wesselink rpot 20 december a.s. is in het prentenkabinet van 't ge meentemuseum Arnhem een tentoonstelling van prenten en tekeningen uit de 17e, 18e en 19e eeuw, die alle spel en sport tot onderwerp hebben. De tentoonstelling geeft dus een kijk op de homo ludens uit drie voorafgaande eeuwen. Het speelgoed houdt gelijke tred met sociale en economi sche ontwikkeling; vele een voudige spelen worden in deze 20e eeuw niet meer beoefend. In het taalgebruik merken we soms nog hun invloed, zo als „dat kan niet door de beu gel", ,,'n kolf je naar zijn hand", e.a. De tentoongestelde prenten zijn niet alle uit de eigen collectie van het Gemeentemu seum Arnhem. Er werd gebruik gemaakt van bruiklenen uit 't Koninklijk Oudheidkundig Ge nootschap, Amsterdam, Muse um Mr. Simon van Gijn, Dor drecht, Stichting Atlas van Stolk, Rotterdam en Open luchtmuseum Arnhem. Een Rembrandt aan de muur - maar dan buiten ¥n de nacht stommelden drie soldaten de trap naar de kelder af. Ze vielen neer op de treden van de trap. Eén was bloedend gewond, hij dook in elkaar, de anderen zaten bleek, besmeurd door vuil, voor zich uit te staren, in de ogen de verschrikking van wat ze gezien schenen te hebben. m meteen maar alle misver- standen uit te sluiten: het gaat niet over een Oude Mees ter, het zijn de ervaringen met een druivenwingerd die het meesterlijk doet en waarvoor ik uw aandacht vraag. Deze druivenboom heet Rembrandt, vandaar de kop van dit arti kel en al is het dan geen kunstwerk, de boom heeft grote sierwaarde. Hij ken merkt zich door grote mat glanzende frisgroene blade ren. Hoe groot sommige van die bladeren kunnen worden: ter vergelijking kan een ont bijtbord dienen, dat een dia meter van ca. 21 cm heeft. De boom is een geweldig gulle groeier. Nu, in het vier de jaar na het planten van de tweejarige stekplant, is hij tot aan de dakgoot gegroeid. De standplaats is bij voor keur tegen een muur op het zuiden, maar ook een muur op het zuidwesten of het zuid oosten is zeer geschikt om er een druif voor te planten. Als de ruimte aan de noord zijde is afgesloten kan men ook een muur op het westen of het oosten benutten. Boven staande opsomming is in volg orde van geschiktheid, dus op het zuiden voelt hij zich het best thuis, dan zuidwest, zuid oost, eventueel west of oost. De druif die van oorsprong thuis hoort in zuidelijke lan den houdt van warmte, de vruchten moeten door de zon rijp worden gestoofd. Op een zonnige plaats, mits beschut tegen snijdende wind kan men hem ook aan een pergo la kweken en er een loofgang van maken. ¥¥e grondslag direct tegen de muur van een huis is in Dit resultaat werd in twee jaar tijd bereikt in een tuin aan de Buys Ballotstraat in Apeldoorn. de regel niet de beste cultuur grond. Daarom is het het bes te de grond in het plantgat van ca. 1 meter in het vier kant tot ongeveer 60 cm diep te te verwijderen en dit gat op te vullen met een mengsel van goede tuinaarde, gedroog de koemest, of oude korte an dere organische mest bijv. „Marbamest" (afval van een meel wormenkwekerij), com post, bladaarde, oude kalk- puin, een weinig klei en een kleine handvol van de kunst meststoffen patentkali, tho- masslakkenmeel en fosfor- zuur. Dit mengsel geeft een luchtige, vochthoudende, zeer voedzame grond die boven dien veel sporenelementen be vat. ¥¥e snoei wordt het eerste jaar vooral gericht op het kweken van een boomvorm waarmee het beschikbare muuroppervlak zo economisch mogelijk wordt benut. Bij de boom op de foto ge schiedde dat door drie uitlo pers te laten groeien, zodat zo vlug mogelijk het muurgedeel te tussen de beganegrond woonlaag en de ramen op de eerste slaapverdieping kon worden bedekt. Een stekplant vormt in de regel vijf of meer uitlopers, waarvan er in dit geval dus drie werden gehandhaafd, die in dat eerste jaar al een leng te van 6 7 m bereikten. In december van dat jaar werden de takken ingesnoeid tot ongeveer 2,5 m. lengte, om het uitlopen van het onder ste gedeelte van de wingerd te bevorderen. Het tweede jaar na het planten was de groei even eens overweldigend. De tak ken werden toen 7 a 9 m. lang. Nadat in april de plant was uitgebot uit de reeds in het jaar daarvoor i-n de na zomer in de bladoksels ge vormde ogen, zijn er toen zich op elke zijtak drie bloemtros sen hadden ontwikkeld de toppen tot op twee bladeren boven de laatste bloem ver wijderd (uitgeknepen). Negen uitlopers zijn behou den voor het vormen van de boom en wel drie naar links en drie naar rechts voor het begroeien van het muurge deelte op de tweede verdie- en drie naar omhoog om het volgende jaar het muurge deelte op de tweede verdie; ping te laten begroeien. Nu de boom na vier jaar geheel is gevormd wordt de lengtegroei helemaal verme den en worden elk jaar de vruchttakken teruggesnoeid tot op één oog van de hoofd takken. ¥¥ruiven zijn in het algemeen goed vruchtbaar. De Rem brandt leverde in het tweede jaar reeds een zestig trosjes, terwijl nu in het vierde jaar wel meer dan driehonderd vruchttrosjes de boom sieren. Al naar gelang het weer in 't groeiseizoen, beginnen van af de eerste tot de tweede helft van augustus de eerste druiven van de Rembrandt te kleuren, terwijl ze vanaf half tot eind september rijp zijn. De Vroege van der Laan rijpt iets later. Van de Rembrandt zijn de korrels niet groot, 8 15 mm in doorsnede en de grootte van de trosjes is hierdoor be perkt De Vroege van der Laan heeft flink wat grotere vruchten doch ook bij deze „buitendruif" wordt de groot te van de kasdruiven niet be reikt. De smaak van de Rem brandt is zeer apart. Sommige mensen vinden ze heerlijk, anderen kunnen ze in het ge heel niet waarderen. Deze druiven zijn vrij zoet met een tamelijk sterk kruidachtig, ja zelfs enigszins medicinaal aro ma. In de kleine vruchtjes" bevinden zich naar verhou ding vrij grote en veel pitjes. "Tke druiven kunnen vers worden genuttigd of wor den verwerkt. Men kan er bijvoorbeeld most van maken. De druiven worden daartoe uitgeperst en per liter sap, dat niet wordt verhit, wordt 3/4 kg suiker toegevoegd. Door het hoge suikergehalte is de most nagenoeg onbeperkt houdbaar. Druivesap ver krijgt men door in een specia le sapketel, in het Duits: Ent- safter, de druiven door mid del van stoom van hun sap te ontdoen dat daardoor met een wordt gesteriliseerd en dat direct in zorgvuldig schoongemaakte flessen ge daan, onbeperkt houdbaar is. Verschillende soorten drui- vewijn worden gemaakt door het sap met wijngist geënt te laten gisten. Een speciale tech niek is hiervoor vereist doch in elke drogisterij in Duits land kan men de nodige at tributen en 'n gebruiksaanwij zing hiervoor kopen. Door koken van het sap ontstaat een lekkere gelei enz.. Op welke wijze men ook de vruchten verwerkt steeds is toevoeging van een min of meer grote hoeveelheid sui ker nodig. In Duitsland ziet men de wingerd, Weinrebe, overal groeien aan muren van ge bouwen. aan tuinmuren, etc. en wordt ze ook als afschei ding gebruikt. Daar wordt nog een sortiment van 5 soor ten aangeboden en wel de vol gende: Früher Malinger, Weis- zer Gutedel, Schweizer Gut edel, Frürer blauwer Portu- gieser en Roter Gutedel. De ze druivebomen hebben res pectievelijk „witte", blauwe en rode vruchten, die volgens de boomkweker zeer zoet, aan genaam kruidig en uitstekend smaken. De prijzen van de jonge bomen liggen daar lager dan hier, het scheelt bij verkoop aan particulieren ca. 30 50 pet. Per stuk zijn de kosten van de hiervoor genoemde soorten ca. 4 a 5 DM, terwijl ik in ons land voor de Witte of Vroege van der Laan 5 7,5 gulden heb zien noteren. Dat prijsverschil is niet on billijk want het gaat in Duits land om een veel grotere om zet, wat de prijs vanzelfspre kend gunstig beïnvloedt. D. van Zuidvliet De naam van de jonge Tsjechische meester Smejkal is in het begin van dit jaar eveneens in het nieuws ge weest. Dat gebeurde naar aanleiding van zijn briljante overwinnine op ex- wereldkampioen Smyslof in het jaar lijkse toernooi te Hastings. Ook dit maal heeft het spel van Smejkal de aandacht getrokken, vooral in de on derstaande partij. Wit: JANSA. Zwart: SMEJKAL. (Bad Luhacovice 1969.) Siciliaanse verdediging. 1. e2—e4, c7-c5 2. Pgl—f3, d7-d6. 3. d2—d4, c5xd4 4. Pf3xd4, Pg8-f6 '5. Pbl— c3, a7—a6 6. Lel—g5, e7—e6 7. f2—f4, Lf8—e7 8. Ddl—f3, h7-h6 9. Lg5-h*4, Pb8-d7 10. 0-0-0, Dd8-c7 il. Lfl—e2 (Een bekende variant waarbij alleen de vraag is of zwart er goed aan heeft gedaan de zet h7—h6 in te schakelen). JtTa8-b8 12. f4—f5 (Vol gens Boleslavsky zou 12. Dg3 een sterke voortzetting zijn om zo moge lijk tot e4-e5 te komen. In dat op zicht komen ook 12. Lg3 en 12. Thel in aanmerking). 12. e6—e5 13. Pd4-b3 (Mis schien heeft de witspeler gehoopt dat hij hier 13. Pe6 zou kunnen spelen, maar 13. fxeö 14. fxe6, Pb6 15. D"h5t, Kd8 benevens Te8 geeft zwart afdoende_ verdedigingsmogelijkheden). 13. b7-b5 14. Kcl-bl, Lc8-b7 15. a2-a3 (Over deze vrijwillige verzwakking van de rochadestelling zou Steinitz, een wereldkampioen uit de vorige eeuw, stellig zijn hoofd hebben geschud. Tegen dergelijke vrijwillige verzwakkingen heeft hij al tijd gewaarschuwd). 15. Lb7-a8 16. Lh4xf6, Pd7xf6 17. Df3-d3, 0-0 18. Le2-f3, b5-b4 19. a3xb4, Tb8xb4 20. Dd3xa6, La8-c6 21. Da6-d3, Tf8-a8 22. g2-g4 (Het is duidelijk dat deze te genaanval weinig kracht heeft, nu zwart op de andere zijde als ge volg van de verzwakking a3 reeds open torenlijnen in handen heeft). 22Dc7-a7 23. h2-h4, Pf6-d7 24. Kbl-cl. Pd7—c5 25. Pb3xc5. d6xc5 26. Pc3—bl, Da7-a2?! 27. Dd3—c3, Tb4—c4 28. Dc3-e3, Tc4-a4 (Dreigt 29Dxblf! en mat). 29. c2—c3? (Verliest kansloos, Wit had in ieder geval 29. Pc3, Dalf 30. Kd2, Dxb2 31. Pxa4 moeten doen. Zwart krijgt dan weliswaar een zeer sterke .aanval maar die krijgt hij na -de tekstzet eveneens zonder dat daar 'iets tegenover staat.) 29c5—c4 30. g4—g5, Da2-b3 31. f5—f6, Le7-f8 32. f6xg7, Lf8-e7 33! g5—g6, Ta4—al 34. De3xh6 SMEJKAL JANSA De opgave van de week: zwart speelt en wint. De oplossing komt in de volgende •rubriek. OPLOSSING WIT: (Alatortsev): Kcl, Dg3, Td3 en hl, Lbl, Pe5, pionnen b2, c5, d4,'f2, g2. ZWART (Samychofsky): Kg8, Dc7 Ta8 en f8, Lc8, Pe7, pionnen a7', b5, c6, e6, g6 en h7. Er volgde: 23. Pe5xg6!, Dc7xg3 24, Pg6xe7f, Kg8-f7 25. Thlxh7f. Dg3-g7 26. Td3—f3f, Kf7xe7 27. Th7xg7f en zwart gaf het op. Een belangrijk gedeelte van de acti viteiten van de topspeler bestaat uit het najagen van een zeer prozaisch doel: Hij moet binnen de organisatie permanent kunnen wijzen op behaal de successen. Hij moet in de officieel door de organisatie vastgestelde wed strijden steeds maar weer elk jaar "bewijzen", dat hij werkelijk tot de top behoort. Voor velen is dit een opgave, die met nauwelijks verholen ergernis wordt volbracht. Het zijn dan ook de echte topspelers, die elk jaar te vinden zijn in allerlei wedstrijden en toernooien, die als "lager" geklasseerd te boek staan en eigenlijk door hen niet behoeven te worden gespeeld. Het is niet zo vreemd, dat we dit iaar in het pro vinciaal kampioenschap van Fries land de naam van Harm Wiersma te-' genkomen, hoewel er voor hem eigenlijk geen enkele noodzaak is aan dit toernooi deel te nemen. Hieronder een zeer interessante partij van hem uit deze wedstrijd: WIT: M. Bandstra; ZWART H. Wiersma; Leeuwarden 14 - 8 - 1969. 1. 32-28 16-21; 2. 37-32 21-26; 3. 41—37 20-25; 4. 34-29 19-23; 5. 28x19 14x34; 6. 40x29. Aldus een veel gebruikte methode door zwart om de ontwikkeling van wits linker vleugel tegen te gaan en daardoor gelijkertijd een actie van de rechter vleugel uit te. lokken. In deze partij zien we, hoe zwart geheel in zijn op zet slaagt. 6. 10-14; 7. 45-40 14-20; 8. 50-45 17-22. Past geheel in het ka der van zwarts plannen: Het "uitko men" door 31—27 is voorlopig "ta boe" voor wit. 9. 39-34 11-16; 10. 43-39 6-11; 11. 49-43 1-6; 12. 47—41 11-17. Het eerste kernpunt is bereikt: Zwart geeft de belemmering aan wits linkervleugel op en gaat een actie van de rechtervleugel uitlokken: 13. 32-28 7-11;' 14. 37-32 26x37; .15. 42x31 22-27; 16. 32x21. Beter is 31x22; 16. 17x37; 17. 41x32 16-21; 18. 29-24. De verwachte wit te expansie. 18. 20x29; 19. 33x24 11-16; 20. 39-33 6-11; 21. 34-30 25x34; 22. 40x29 9-14! Zwart moet voorkomen, dat wit al te veel "ruimte" aan deze zijde krijgt treft maatregelen om deze vïe opnieuw vast te leggen. 23. 44-39 11-17; 24. 35-30? Veel sterker is eerst 45—40—34 en dan 46—41—37, waarna zwart veel minder vat heeft op de positie. 24. 14-20! 25. 28-23. Dit schijnbaar sterke opdringen brengt wit snel in een precaire situatie; 25. 21-27! Het begin van de tegenactie; 26. 32x21 16x27; 27. 45-40 17-22; 28. 46-41 4-10; 29. 40-35 (Zie dia gram) Vlijmscherp heeft zwart de witte aan- valsactie tegengespeeld en dreigt zon der meer een schijf te winnen door (13—19), zodat wit gedwongen is tot: 30. 24-19.13x24; 31. 30x10 5x14! en eugel "Dreigt opnieuw met (8—13—19); 32. 41-37. Op 35-30 volgt (8-13) 30-24 of? (3-8!) en tegen (13-19) is geen verweer. 32. 8-13; 33. 37—32 gedwongen. Als opgave deze week voor onze le zers: Hoe forceerde zwart op dit mo ment de winst? WIT: (Sybrands): 27, 28, 30, 32, 33, 34, 35, 37, 38, 40, 41, 44, 45, 46, 47, 48, 49, 50 (18 st.) 'ZWART (Ramcharan): 1, 2, 3', 4, '5, 6, 9, 10, 12, 13, 15, 16, 18. 19, 21, 23, 24, 25, (18 st.) Schitterend won wit door: 27-22 (18x27) 33-29 (24x31) 44-39! (27x38) 41-37! (23x41) 46x8 (3x12) 39-33! (38x29) 34x3 (25x34) 3x26! Een prachtige damcombinatie op een bezet veld. vonden wordt, is het slagen van de ruitensnit niet eens nodig. Het probleem voor deze week ont leen ik aan het jaarlijkse zomer- toernooi dat in Hillegom werd ge speeld en waar wereldkampioen- Hans Kreijns uit Rotterdam en Rob bie de Leeuw uit Voorburg met de erepalm gingen strijken en dit met een enorme voorsprong. We beper ken ons tot spel 3, dat er als volgt uitzag: Zuid was gever en OW waren kwetsbaar. Aan één van de tafels, waar de jonge Amsterdamse spelers Rebattu en Sint op de NZ plaatsen zaten te gen de Haags-Utrechtse combinatie Mevr. Akkerman en Van Weeren kon het volgende biedverloop wor den beluisterd N 1 3 5 o O pas pas pas Z 1 o 2 o 4 pas W 1 o pas pas pas Waarmee NZ een zeer goed 5 o contract hadden bereikt. West startte met 2 en Zuid speel de in de tweede slag troef naar de o H, gevolgd door o 10 van tafel in slag 3. Oost dekte de 10 met de vrouw, maar het eigenaardige'troef- zitsel werd meteen bekend en de lei der speelde nu een kleine klaver naar de heer en sneed vervolgens 9 eruit. Het resultaat was 5 o 1 waaraan OW een slechte score overhielden. Zou West met o A zijn gestart en daarna harten hebben nagespeeld, dan ziet het er voor NZ veel minder plezierig uit. Er moet nu op tafel worden getroefd, waarna er slechts 2 troeven over zijn, zodat de volledige handel van Oost niet weggesneden kan worden, het risico bestaat nu dat OW hetzij 2 harten slagen en 1 troefslag hetzij 2 troefslagen en l hartenslag maken. De vraag waar U zich de komende week in kunt ver diepen luidt: Weet U een spelwijzt om 5 o toch te maken bij p. A .start en harten na. Horizontaal: 1. Zo blijft men dakloos (11) 9. 's Lands grens (4) 10. Verdelgend verweer (10) 11Dit geeft een voldaan gevoel (7) 12. Discipline geleerd (7) 14. Hierna mag men niet verder gaan (9) 16. Dit is er alleen maar voor het mooi (5) 19. Om hem kan je lachen (5) 20. Zich inspannen om iets minder mooi te maken (9) 22. Zij dragen andermans lasten (7) 24. Grillige wending in de ruimte (7) 27. De schildwacht van Achtkarspe- len (10) 28. Slecht volk aan boord (4) 29. De spelers van de club die zwaar hebben verloren kunnen toch lang goed blijven (11) Verticaal: 2. Dit is wel overdreven (5) 3. Deze lijsten zijn goed geordend (8) 4. Het bed van de langslaper (4) 5. Hij probeert ze bij elkaar te houden (6) 6. Het stopwoordje van de televisie (9) 7. Deze acteurs hébben meestal een slechte naam (8) 8. Dit paard wordt uit de klei ge trokken (4) 13. Lawaaierig bestaan (5) 15. Handarbeiders (9) 17. Hiervan is het eind zoek (8) 18. Groot succesnummer (8) 21. Lef (6) 23. Hij is eit de kluiten gewassen (4) 25. Dit meisje deelt klappen uit (5) 26. Zij komt altijd achteraan (4) OPLOSSING Horizontaal: 1. vos; 4. Dren the; 9. das; 12. opera; 14. ieder; 17. ad; 19. amant; 20. onder; 21. wij; 22. Leens; 25. keten; 27. met; 28. beweren; 31. nat; 32. mol; 34. leven; 36. les; 38. anders; 40. lei; 41. ta lent; 42. ets; 44. rem; 45. na; 46. idool; 47. laken; 48. e.v.; 50. iep; 52. men; 54. Amstel; 56. git; 58. Napels; 60. gil; 61. genot; 63. vat; 64. lak; 66. piaster; 67. ver; 68. olmen; 70. Ieren; 72. re; 73. Veere; 75. agent; 77. no.; 78. velen; 80. eigen; 82. Aar; 83. moeders; 84. Rus. Verticaal: 2. co.: 3. v »nt; 4. dra; 5. .ransel; 6. na; 7. hin ken; 8. eed; 9. deren; 10. ar; 11. bal; 13. Ems; 15. dek; 16. Rijn; 18. demon; 21. weten; 23. Eelde; 24. bever; 26. talen; 29. wel; 30. rei; 32. maandag; 33. krediet; 35. ramenas; 37. stavast; 39. stoel; 41. teken; 43. sop; 44. ram; 49: Islam; 51. winst; 53. lever; 55. mille; 56. Gea; 57. tot; 59. Laren; 61. Giorno; 62. tenger; 65. kever; 67. veter; 68. ore; 69. Nel; 70. ing.; 71. nok; 74. Eem; 76. eis; 78. va; 79. ad; 81. nu.

Digitale periodieken - Gemeentearchief Veenendaal

De Vallei | 1969 | | pagina 17