Annie Wilbrink, charmante Bas en bariton
hovenierster op de Pionierlivt'l' (Ie VelllWe
SCHAKEN
door H. KRAMER
DAMMEN
door J. M. BOM
KRUISWOORDRAADSEL
BRIDGE
door G. J. R. FÖRCH
jQe bodem van de Vrijenberg moet historische grond
zijn. Doordat de geschiedschrijvers hun aandacht
echter meer hebben geconcentreerd op de voorname ge
westen Holland en Zeeland zijn de lotgevallen van de
grote en kleine mensen in ons eigen Gelderland tot sa
ge vervaagd.
Intussen hebben de boeren in een tijd van modernise
ring en mechanisatie andere dingen aan hun hoofd ge
kregen. De tijd, dat zij rondom het open haardvuur el
kaar oude verhalen vertelden, ligt al ver achter ons. Zo
versteent zelfs de sage en raakt de overlevering gaande
weg vergeten. Het open vuur heeft plaats moeten ma
ken voor een elektrisch fornuis en het nuchtere licht is
binnengedrongen in de ruimte, waar eens de gele sche
mer van de olielamp de hoeken duister liet.
Maar wie, zoals Annie Wilbrink, een zesde zintuig
heeft voor wat er meer is tussen hemel en aarde, hoort
de bomen op de Vrijenberg oude vertelsels fluisteren, die
hun weerklank vinden in het gorgelen van het glashel
dere water van de Loenense Beek. Annie Wilbrink
spreekt, om het Gezelle na te zeggen, de blomme een ta
le en in haar ouderlijk huis, de boerderij ,,Het Veenhuis"
aan de Vrijenbergweg in Loenen, die al drie eeuwen lang
de tijd trotseerde, heeft zij geleerd naar de stemmen van
de stilte te luisteren.
bodem van de Vrijenberg is historische grond.
Toen de veertiende eeuw tot in haar vijftiger jaren
was voortgeschreden werd ons gewest, dat moeizaam
naar zijn eenheid onderweg was, door de twisten van de
Hekerens en de Bronkhorsten verscheurd. Hertog Reinald
van Gelre zocht, om aan de voogdij van zijn oom Ed-
warcT III en van de Bronkhorsten te ontkomen, steun bij
Frederik van der Ese, heer van Hekeren. De hertog be
loofde de Veluwse boeren, die in die donkere jaren niet
veel meer dan lijfeigenen waren, de vrijheid, als zij hem
in de strijd wilden bijstaan. Dat was niet aan dovemans
oren gezegd. In grote drommen kwamen ze zich melden
bij Frederik van der Ese. De geestdrift laaide hoog op,
maar de paraatheid van de arme drommels, met dors
vlegels, zeisen en hooivorken toegerust, liet alles te wen
sen over. Toen het dan ook bij Loenen tot een treffen
kwam met de geharnaste ridders, door Gijsbrecht van
Bronkhorst in het veld gebracht, werd het leger van de
vrije boeren tot de laatste man in de*pan gehakt.
Na $e slag kon Reinald van zijn gehele grondgebied
alleen de Veluwe behouden. De Veluwse boeren, die de
vrijheid zagen gloren, hebben haar dageraad niet gezien.
Zo kwam de plek, waar hun bloed vloeide, aan de naam
VrijenbergOp die doordrenkte bodem van het slag
veld op de Vrijenberg bloeiden later wondermooi de ro
zen.
TJit is het einde van de sage, maar tevens het begin van
een nieuw verhaal, een modern verhaal ditmaal. Want
die rozen bloeien met andere siergewassen in de kweke
rij Pioniervan Gerrit en Annie Wilbrink. Het is een
naar de eisen des tijds ingericht bedrijf van ongeveer
twee hectare groot en er staan zo'n kleine 200.000 hees
ters.
Broer en zus Wilbrink passen hier kweekmethoden toe,
waarnaar de oude rotten in het vak uit Boskoop met ver
bazing staar te kijken. De Boskoper kwekers, van wie er
wel 700 zijn, noemen Loenen lichtelijk misprijzend „bin
nenland". Ze zijn geen kleine jongens in hun vak en som
migen van hen hebben over dat vak boeken geschreven.
Gerrit en Annie maken daar wel gebruik van. Maar ze
doen de naam van hun kwekerij ook eer aan door zelf
te experimenteren en dat ontlokt aan de Boskoper te
lers van siergewassen de uitroep: „Wij zijn conserva
tief!"
Negen jaar geleden is Gerrit Wilbrink bij wijze van
hobby met de teelt van siergewassen begonnen. Vader
Wilbrink, die nu ook in de kwekerij werkzaam is, was boer
op het „Veenhuis". Gerrit wou, evenals zijn broer Befi,
graag boer worden. Om het kleine bedrijf zo goed mogelijk
rendabel te maken, begon vader Wilbrink met zoon Ben
kruiden te telen. Gerrit was in die tijd nog op de ULO.
Toen Gerrit eens in de Betuwe kersen ging halen kwam hij
in gesprek met de eigenaar van de boomgaard. Het ene
woord haalde het andere en zo vroeg de man: „Wil jullie
geen bunder sierteelt voor mij op contract doen?" De
De Betuwnaar wilde daarvoor 10.000,geven.
f^errit Wilbrink dacht: „Als hij dat bedrag kan belo-
T ven, zit er wat in die sierteelt". Hij ging aan de gang
met een stukje grond van vijf are. Die oppervlakte werd
van lieverlee uitgebreid. Gerrit begreep dat er iets ge
leerd moest worden. Hij maakte in twee jaar de vierja
rige lagere landbouwschool af. 's Avonds volgde hij de
tuinbouw cursus en de middenstandscursus. Hij doorliep
in Resteren en Wageningen de Boomteeltvakschool. Op
19-jarige leeftijd kreeg Gerrit Wilbrink handlichting en
was toen de jongste boomkweker van het land. In 1965
moest hij zijn militaire dienstplicht vervullen. Zijn zusje
Annie nam toen, hoewel ze pas 16 was, de kwekerij waar.
Zijn broer Ben stapte ondertussen in een baan bij de
PGEM.
Gerrit voelt zich heel gelukkig in de kwekerij. Hij heeft
een grote bewondering voor de natuur. Dat zijn met veel
zorg gekweekte materiaal door een handelaar bij de kop
wordt gegrepen en dan achteloos in de wagen wordt ge
smeten kan hij maar moeilijk verdragen. Hij ergert er
zith ook dikwijls aan, dat de plantsoenen bij de flats zo
vertrapt worden. Aan de andere kant vindt hij, dat de
jeugd tegenwoordig veel te weinig tevensruimte heeft. Wil
brink is rustig van nature, maar in het werk houdt hij
wel van opschieten. Hij doet in de tuin de zwaardere kar
weien.
Voor het fijnere werk heeft hij de assitentie van zijn
zuster. Zij stekt, zij occuleert de rozen, zij ent de ma
lussen, houdt zich bezig met het wieden en met de zaad
winning, een tijdrovend werk. Annie is druk van
zichzelf", zegt Gerrit, „maar bij haar mag alles ge
rust lang duren".
de heldere septemberdag als wij haar aantreffen is
Annie Wilbrink in de halfschemer van de deel bezig
de stekken van Thuja's in groeistof te dompelen, opdat
zij beter zullen aanslaan. Naast haar staan mandjes met
bessen. „Mahoniavruchten"licht zij toe. Het is een mooi
tafereeltje Annie daar zo aan de gang te zien. Blond is
zij, klein en tenger, charmant met haar blauwe ogen die
beurtelings levendig en dromerig staan in een fijn ge
zichtje. Hoewel zij gekleed is in een broek en een bloese
van stevige stof, beantwoordt zij niet aan het klassieke
beeld van een „boerendeerne"Ze kon ook een studen
te zijn, een schilderes of een letterkundige.
Annie Wilbrink, die enige tijd als verkoopster en bind
ster in een paar bloenPenwinkels heeft gewerkt, kreeg de
smaak van de kwekerij voorgoed te pakken sedert zij
haar broer mocht vervangen. Nadat zij drie jaar de huis
houdschool „De Beekvallei" had bezocht volgde zij als
enig meisje met 28 jongens de tuinbouwavondcursus.
Daarna ging Annie naar de Vakschool voor Hoveniers in
Utrecht. Ze slaagde daar het vorige jaar voor het exa
men aankomend hovenier en de tekencursus. Vorige week
slaagde zij in Utrecht voor het examen hovenier. Aan
de cursus kwam aanleg en onderhoud van tuinen, be
mesting en ook het metselen van tuinmuren en vijvers
te pas. Ze zag erg op tegen de hoge eisen die aan dat
metselen werden gesteld, maar alles is goed afgelopen.
Annie Wilbrink treedt graag op als tuinadviseuse. „Het
is," zegt zij, „zo belangrijk, dat de mensen weten
wat ze doen. Als zij de dingen zelf kunnen doen, blijft de
belangstelling levendig. Door een goed adviés zijn ze in
staat goedkoop een mooie tuin aan te leggen.
Ze heeft ook een heel eigen mening over architectuur,
niet enkel van tuinen, maar evengoed van gebouwen.
Het nieuwe VAD-gebouw vindt ze helemaal niet zo goed.
De Sporthal had volgens haar ook veel mooier kunnen
zijn. Heerlijk dwepen kan zij ook, maar is dat niet juist
een der bekoorlijkheden, eigen aan de jeugd?
Ondanks haar prille leeftijd van 20 lentes heeft Annie
Wilbrink een verrassende kennis van de namen van bloe
men en planten. Een wandeling met haar door de kwe
kerij, waar de duiven vredig koeren en de andere vogels
nu zachter zingen dan vroeg in het jaar, is een plezie
rige, maar omslachtige bezigheid. Honderduit praat An
nie over de wonderen in haar tuin, inclusief de gevederde
vriendjes, die ze ook alle bij name kent. Al luisterende
naar haar vergeet men de tijd. Ze blijft lang toeven bij
de Buddleia, de vlindevplant, waar Atalanta's, Kleine Vos
sen en Dagpauwogen, pronkende met hun vleugels hun
lange tongen ontrollen om de nectar uit de seringach
tige, diepe bloempjes te zuien.
De pas geslaagde hovenierster wijst op de grillig ge
vormde Turkse Hazelaars, waarin ze gedurende de winter
voederbakjes heeft opgehangen voor de vogels, wat rijk
BMwd ém Vêtmnw wflff»
banen de komende weken
zullen moeten worden ge
sloten in verband met de
bronst der herten, zal men
toch langs de rasters van de
wildgebieden, vaak vanaf de
openbare wegen op ver
schillende plaatsen de lulde
bas en bariton kunnen ho
ren van het edelhert. Ja, het
is weer zover. Tegen het
einde van september wor
den velen naar die plaatsen
gelokt waar het adembe
klemmende burlen hoorbaar
is. Wie geluk heeft in de nu
komende weken, kan de be
levenis hebben. Of het nu de
eerste of de zoveelste keer
is dat men de herten hoort
het blijft een heel apart
gebeuren.
Onze natuur-historische
medewerker, de heer A. B.
Wigman, heeft al verschil
lende malen over de herte-
bronst geschreven, telkens
weer vanuit een andere po
sitie, een andere wildbaan,
maar steeds ongemeen boei
end. In deze dagen past
weer een overpeinzing, het
verhaal van een hoorgetuige,
die zoals de heer Wigman
ook vaak ooggetuige 1
Fr zaten drukke spreeuwen V-ïet zijn alle vogels, die in
in de zwart-glanzende bes- ons land en waarschijnlijk
sen van de vogelkersen te in onze nabije omgeving wer-
schransen; ze piepten als don- den uitgebroed, want de eigen-
kere muize-ogen tussen het lijke trektijd begint nauwe-
verkleurende lover en staken lijks vóór de tweede oktober-
de gitten decoratie van het helft en wat we thans ontmoe-
honzehout naar de kroon, al ten zijn zwervers en onbekom-
mocht die er heus ook wel we- merde boemelaars. Wat zij in
zen. De lijsters, de duiven dit onvruchtbare gebied zoeken
en de spreeuwen hebben de blijft voor mij verborgen. Ver-
krentestruiken zó lang geplun- moedelijk vinden ze in het
derd, dat er nauwelijks van de naaldhout een menu aan insek-
druifblauwe vruchtjes over- ten, dat hen aantrekt en waar-
bleven, maar daarvan trekken voor ze de zoete mondkost,
de gauwdieven zich niets aan, welke de vele bessen schenken,
want overal in de onderbeplan- versmaden; mogelijk echter
tingen en wallen, in de zoom halen ze straks de schade wel zal uit rauwe kelen in aller- geenszins worden genoemd.
van het bos en langs de erf- in, als er overgestoken wordt hande modulatie en klank- Hoe zou men dit kunnen zijn, oertijd in verborgen holen ver
scheidingen vinden ze fruit ge- naar de overvloed der vlieren kleur de herfst-symfonie van met zoveel goede figuren en heffen en zich onder grollend
noeg tot dessert na de maaltijd langs het erf van het eerbied- het Veluwse gewest opzwellen, gestalten, de gulden loopkever geeuwen de slaap van hon-
van larven, wormen, rupsen, wa*rdig-oude Mossel. In elk in een herteprent, de vrien- derdduizend jaar uit de ogen
en kevertjes. De bloed-kora- geyal helpen de dubbele lijs- Dat duurt heel de nacht tot in delijke knik van het zand- wrijven, zo dreunt en dendert,
len van de berberis en de ters, zoals de jachtschut hen de ochtend voort. Thans rust blauwtje, de roep van de bui- buldert en brult het bulkende
oranje tooi der lijsterbessen, noemt, om een lange tocht het edelwild op het koeste- zerd of de trage vlucht der hert Zijn Liebesleid en Liebes-
de leikleurige slee- en de zwar- door onland en wanveld te on- rende zand en het geeft een kraaien naar de slaapplaats freud uit. Het is niet zelden
te wegedoorn, de vuilboom, de derbreken, evenals de kuif- wondermooi gezicht, het roe- en het ritselen van de wind adembeklemmend, dit tarten
rode kornoelje, de sneeuwbal meesjes, de zandkleurige duin- del uit het laatste bastion van in de stugge juniperus? Men en uitdagen, dit blindelings
en het vermiljoen der kamper- pieper, de kwelende heileeuwe- het naaldhout, verdekt door koestert zonder vaak praat- volgen der aandriften in de ne-
foelie lokken al naar rijping rik en de buizerd die op de top het uiterste dennetje, gade te ziek gezelschap zijn eigen ge- velige waseming van het veld
het gevogelte en wie ruim- van een jenever-zuil troont. slaan. Het is een typische dachten
schoots van zulke verscheiden
heid in de tuin heeft staan,
beleeft er machtig veel plezier kingi die de randdennen bie- baar zorgeloos en nalatig in eender gesteldheid.
aan, óók wegens de lentebloei den; ook voidoen 'de rauwe hun spreekwoordelijke waak- r
en het vaak prachtige najaars- heuveling van de bodem, de zaamheid genieten ze van hun -p. vprwiiai#inHp de heerschappij over de hin-
blad- ravijntjes, richels en klingen siesta, doch het immer oplet- JJ den te doen verwerven en be-
AT*rrnlanHn ctnm tron onn
met hun ongebonden ruigte, ge- tende kopdier zekert met ge
dachte, dat zich wezens uit de
en herinneringen, aan te horen of te vernemen,
bronstgroep: vijf hinden met fluisterende heugenis en na- hoe de strijd met klettefing
We houden ons aan de dek- een forse tien-ender. Schijn- klank van menig gebeuren bij der geweien ontbrandt, ja
soms tot een duel op leven en
dood leidt, teneinde de pascha
de heerschappij over de hin
den te doen verwerven en be-
incfnairuiiscum.uciiuisic, *«=- fev_- orgelende stem van een houden. Een navrante realiteit
Door de kwekers wordt daar p]oegfi door een menigte van spitst gehoor alreeds in mijn verre geweidrager aan het breekt zich tot ongeveer mid-
aeer op gewerkt dan vroeger; hoefsporen, -prenten en -snoe- richting, want straks bevond °°r en v®rdri,^ overden- den-oktober baan; door de bos-
tai Van ren Heerlijk schijnt de late zich dat mosgroen heuveltje kbJgen; d?deJ1;lk beIandt. sen rumoert het burlen in ve-
werd beloond met capriolen van vogels van diverse plui
mage.
Annie Wilbrink toont met enige trots een nieuwe mu
tatie van een Thuja, die zo maar tussen de andere
zaailingen opkwam. Hoewel de kweekwaarde nog zal
moeten blijken, heeft zij de heester met veel zorg om
ringd en er ook al weer van gestekt. Is er een behoor
lijk aantal planten van en lijkt de mutatie de moeite
waard, dan kan de kweekster haar over een jaar of tien
laten keuren. Is het een goede soort dan kan die in de
rassenlijst worden opgenomen. Misschien is er dan een
Pioniertjein de handel, zegt Annie.
A Is we alles in de kwekerij gezien hebben, veel te veel
om op te noemen en om te onthouden, leidt de jon
ge gastvrouw ons over een bospad. „Hier is nog iets
moois", zegt ze, „maar je moet het mooie ervan kun
nen zien". Het is een decoratieve pol bosgras. „Niets bij
zonders" zou men geneigd zijn te zeggen. Maar de klei
ne pionierster staat peinzend en in stille bewondering on
der de zacht suizende bomen, waarvan de eerste blade
ren naar beneden dwarrelen. Zij heeft ogen om het scho
ne in het alledaagse te zien en te doorschouwen.
erdoor bij de werkelijkheid lerlei toonaarden, hartstochte
van het bloedwarme leven, dat lijk gestamp der stalen hoe-
meer
zij importeren
vreemdelingen die het naast de midda's^nT'de uitgegloorde immers niet op de gele kam.
oude soorten best doen en een calluna verkeerde tot gobelin x-
aangename variatie brengen. van Warm brons met hier en Echter moet de hinde tegen door dit gerucht wordt ge- ven doet het mulle zand op-
daar nog een welig bloeiende het felle licht inkijken en wekt. Uit het zachte grijs van wolken, in opgezweepte passie
Zo blijft een tuin levendig en toef ln cameored, het nankin- voorts heb ik een goede wind; de val-avond golft wederom siaan de geweien door tak en
vol afwisseling. Voor een snoep kieurjge zancj vertoont fijne zolang ik roerloos blijf onder gerucht van een brullend hert, twijg of laten de graszoden
je-toe zorgen de bramen, al rjbbels aan de windzijde en haar spiedend oog, wekt zij nu reeds wat meer nabij en Ik door de lucht wervelen het
staan die in 't wild ook genoeg. een diepe stilte koepelt over geen beroering in het roedel. nade.r behoedzaam elk open \s alles zeer primitief, garstig
Ik laat de merels en spreeu- het verlaten landschap. Ge- Yeldje en, iedere enclave. Van en barbaars, doch het zou een
wen hun prunusbeziën en peu- 70udt het misschien „a fools Er verkeren heel wat moe- de heuvels klinkt dra de bul- hiaat in het hpidejaar beteke-
zal onder het voorbijgaan graag paradise" noemen en hebt wel- flons op de vlakte en mochten kei|de galm van een kapitaal neri| indien er dit kernachtige
wat van de gezonde frisse ]jckt nog gelijk ook, maar toch deze lucht van mij krijgen, stldc> uitdagend en toornig; betoog uit zou moeten worden
brummels, die op menig plaats- bevredigt zulk een eenzaam- dan slaan zij hals-over-kop op onder de berken en van de hei- gemist. Want niets is er van
uit de ruigte en warrigheid glu- heid volkomen. Overigens is de vlucht en nemen stellig de dezoel antwoordt met korJ. ouds méér eigen aan de Velu-
ren, maar naarmate de bodem deze uitgestorvenheid slechts herten mee. Ik wil geen ver- dreigend hoesten een rivaal, we en origineler dan deze
zandiger en onvruchtbaarder schijn en de isolatie misleidend storing en als de zon van goud edelknapen in de jongelingsja- hoogtijd van haar edelste ver
wordt, het naaldhout de over- en bedrieglijk. tot purper is uitgevloeid, trek fen met de baard in de keel tegenwoordigers, die dank zij
hand krijgt en de horsten der jk mij ongezien en steelsge- feeven aarzelend een bangelijk gericht en wijs weidelijk be-
bosbessen, de vogelkersen, de wijs achterwaarts terug in de bescheid en soms zwelt het heer tot vaak kapitale figuren
vuilbomen, de krenten en de IJP bet oog verkeert inder- groene dennenmantels. Er hui- mysterieuze, opzwepende con- uitgroeiden en zulks niet
lijsterbessen terugwijken voor daad het gebied in onge- Vert eefi koele wind over het eert tot een haast dramatische slechts binnen de beschermen-
eenvormiger beslag van rishei, broken stilte en rust, slechts Veld bij het langer worden der hoogte aan, om vervolgens de rasters, doch ook in de
pijpestrootje en wilde spurrie versterkt door het zoemen der schaduwen van het pijpegras weer tussen de coulissen van vrije, open natuur waar geen
bij berk, juniperus en pijn- wintermuggen en het geknerp en meer en meer voel ik mij het ho«e hout te versterven, scheiding van mijn en dijn de
als-vliegmast, laten de versna- van de mistellijsters, doch eer alleen in deze wijde wereld,
peringen van de bramen spoe- de zon boven het verre Roe-
dig af.
In de dieper grauwende sche-
kel in haar rose kussens zinkt, Eenzaam kan dit evenwel mering verleidt het tot de ge-
wildgang beperkt.
MAEDER
Het wereldkampioenschap voor stu- U. Pd4-e2, b7-b5 12. g2-g4! (Deze.
dententeams is onlangs te Dresden hyper-scherpe opmars brengt zwart in
gehouden. Van de 26 teams (elk van verlegenheid). 12b5-b4 13.
4 spelers met 2 reserves) werd dat 5, b4x8c3 14 pc2xc3! De v=rras.
van de Sowjetume met grote voor- Jen§e ime: I4pj7 vpld ,5
ïPr°n« .Daa™, nvo 6,de": Pd.VDdg 16. g6! en de witte aanval
ZmdslaviS. Bulgarije, West-DuiUland, tnijd, door de Bvljandclljke stdli als
Oost-Duitsland, Engeland, Verenigde Rlcs door deJ boter)J
Staten, Roemenie Denemarken en ,4 Lc8.b7 ,5 5x'f6 U7xf6 ,fi
Tsjechoslowaktje. Hieronder de meest Lc,.c3, Lf6.h4+ fIn de hoop de
opvallende partij uit deze wedstrijd. druk door vereenvoudig w£t tc
w1Un (,wr?3de. verlichten. Over het algemeen een
Zwart: Maeder (We.-Duitland). Si- de tactiek, maar in dit geval komt
ciliaanse verdediging (Dresden 1969 ^,art van de reeen in de
j, «tiiM !'7' L63-'2' Ui4xf2+ 18. DOxf2,
-d4, c5xd4 4. Pf3xd4, Pg8-f6 5. Pbl- pb8.d7 ,(9 ThI-gl,'Kg8-h8 20. Q-0-0
-c3, a7-a6 6. Lfl-c4, e7-e6 7. Lc4-b3 (Wit beeft een ideale" stelling opg'e-
(Over het moment waarop deze bouwd) ;0pd7.f6
noodzakelijke z« .moet worden ge- Dc7.e7 22 Df2.H Tag.c8 23 Td3.
daan bestaat twijfel. De kampioen ,h3 (Hct wordt emst; cr drcj t 24 De op|ossj kom, jn de v0|„nde 37—32 zou wit alsnog (18-22) heb-
van de Verenigde Staten. Bobby Fi- Dg5, Tg8 25. Txh7 en wint.) rubriek ben kunnen tegengaan wegens 32-27
scher, de grootste kenner van deze 23. Tc8xc3 24. Th3xc3, Lb7xe4 25 OPLOSSING (21x23) en 35-30 (25x34) 40x7; 13.
variant, speelt de zet evenwel altijd g7 6(7) (Stcrkcr was 25w,( (Jansi); Kc, Dh6 Td, hl>
jL Wel12-14, M 9 Ddl f3, ^'wan^ ??-
De^o'pgave^van^de week: wit speel, *3Sg.+/l*3
v«ns Lb7.) en wint, K raal.
SOLTIS
Sedert Mostovoye uit het Franse gunstigste vorm, levert deze onvol-
damleven is verdwenen (hij repa- tooide "RS" zwart weer tegenspel,
trieerde naar Israël is Marcel Hisard; 14. 40—34 3—8; 15. 44—40 13—18; 16.
weer "eerste man" van Frankrijk ge- 37—31 9—13; 17. 42—37? Waarom
worden. Hij verovefde vorige maand niet gewoon 34—29? 1721—27;
te Perpignan zijn achtste 18. 48-42 16—21; 19. 34—29? Komt
kampioenstitel met 2 punten voor- nu te laat en had wit consequent
sprong op de onverwoestbare Abel 37—32 moeten spelen waarna alles
Verse. nog mogelijk is. 1914—20; 20.
37-32?? (zie diagram)
Hieronder een merkwaardig par- ^itspeler geeft blijk van een
tijtje uit de z.g. Promotieklasse van ontstellend gemis aan strategische
deze kampioenschappen: kennis en, wat misschien nog erger
Wit: Faugier; Zwart Delmas. is» gebrek aan "rekenkunst". Direct
1. 34-29 20-25; 2. 40-34 14-20; geboden was 39-34.
3. 44-40 10-14; 4. 50-44 5-10; 5. °P (19-24) kan dan 37-32 met de
32-28 17-22; 6. 28x17 12x21? Hier- dreiging 34-30 en op (19-23) 28x19
na verovert wit direct het initiatief: (13x24) speelt wit 33—28! met uitste-
7. 29-24 20x29; 8. 34x12 7x18; 9. kend *P«1. omdat (24x33) vrijwel ge-
.31—26 11-17; 10. 37-32 6-11; 11. dongen is. Het beste is nog (10-14)
41-37 1-6; 12. 32-28? Veel sterker met zeer moeilijk spel van beiden,
is 37—31, dat zwarts rechter vleugel
in ernstige moeilijkheden brengt. 12.
8-12; 13. 46-41?
Bijzonder oppervlakkig. Door
OPLOSSING
De stand was:
Wit: (Bandstra) 23, 29. 32, 33, 35,
18—22. Alhoewel niet in de aller- 36, 38, 39, 43, 48 (10 st.)
Zwart: (Wiersma) 2, 3, 12, 13, 14,
15. 18, 20, 22, 27 (10 st.)
- Er volgde (27-31) 36x27 (22x31)
Aan onze lezers nu de opgave voor 48-42 gedw. (13-19!!) 32-28 eedw
:ze week: Hoe rwarf wit, (3_9!) Schijnbaar heeft wit nu
35—30 tot zijn beschikking maar
rustig speelt zwart dan: (20-24!!)
29x20 (15x35) en wit heeft geen tem
po om de damzet 33x4 te maken! In
de partij volgde daarom 29-24
(19x30) 35x24 (18x29!) en wit gaf op.
deze week: Hoe strafte zwart wits
onvoorzichtigheid^ af?
Het probleem van vorige week is niet zo klein troetje in de hand gearresteerd,
eenvoudig, maar de oplossing is toch De situatie ziet er nu als volgt uit:
wel te vinden. De kaarten lagen:
B 10 7 4
o 10
o H 10 8
H V 10 7 4
9 8 6
o
o H
V 10 7
B 8
'N
W O
V
7
z
0
B
toernooien, dat vorige week in Alkmaar*
gespeeld werd, inspireerde mij tot het
volgende eenvoudige maar toch wel aar
dige probleem. Met de volgende spellen:
A 7
O B 8 6 5 2
o B 9 2
V B 6
AH
o 6 4 2
o A B 6 4 2
A 6 5
Zuid moet 5 Ru spelen en west komt uit Nu wordt Ru 6 naar de heer toegespeeld
r An A <1 rn i 1/1 \r 1r1«. -
9
O v 9 5 3
10 6 4 3
o AH 94 t
o A V 10 5
A
met Ha A en speelt harten na. Deze cn daarna vo1?1 K1 V- Deze Alaveren bereikten de N-Z spelers door zeer opti-
tweede harten wordt op tafel getroefd. wordt doar 00st getroefd, maar nu heeft mistisch bieden 6 Ha, dat door zuid ge-
maar nu komen de problemen kijken dc oostspeler nog alleen V 9 van troef, speeld moest worden. O-W hadden zich
Als er meteen Ru H, gevolgd door de tcrw'1J1 zu,d no§ A B hecft- Noodge- met de bieding niet bemoeid. West
ruitensnit wordt gespeeld, dan blijft oost dw°ngen speelt, oost troef na, waardoor kwam uit met KI 5, die door het aas ge-
toch nog altijd een troefslag behouden dc lc,der dc snit dlc hiJ zc,f nict meer nomen werd. De leider wilde direkt zien
!die hij zich zogauw mogelijk toeeigent kon nemen, gratis thuis bezorgd krijgt. of zijn beschermengel nog steeds be-,
'om daarna direkt nog een hartensiag te Dczc speelwijze zal vermoedelijk alleen trouwbaar was en begon daarom Ha A
incasseren Wordt per eerste gelegen- gevonden kunnen worden, als alle kaar- H te spelen. De tegenpartij bleek mee te
heid de derde harten uit de hand op tafel ten bekend zijn, zodat in de praktijk dit willen werken, zodat met deze twee
afgetroefd, dan doet zich het onaange- 5 Ru contract bij Ha A uitkomst en har- troefronden alle vijandelijke troeven
name gêVal voor dat oost waarschijnlijk tcn na .blJna .alliid tot sncuvelen ge- verdwenen waren. Hoe moet zuid nu
2 troefslagen gaat maken, omdat dan docmd is, het is echter voor uw prakti- verder spelen?
Ru H inmiddels sec is komen te liggen, sche speclkracht van groot belang dat u
zodat er geen ruitensnit meer mogelijk vo°r zu'ke theoretische problemen een ]sl0g CVen enkele rechtzettingen. Door
is. Hoe moet de leider nu tussen deze oplossing leert vinden. een vergissing is in het interview .van za-
klippen doorzeilen? Z1j opgemerkt dat bij het gegeven ferdag 6 sept. komen te staan, dat ik kla-
Na de tweede harten op tafel getroefd te Zltsc' een Prettlger contract is dan 5 Verjas mathematischer zou vinden dan
hebben worden Sch*A H gespeeld. Ver- Ru» omdat eF peff cnke'e uitkomst is bridge. Met de bekende Engelse bridge-
volgens komt KI A aan de beurt en die een ingewikkelde speelwijze om 5 KI schrijver S. J. Simon ben ik van mening,
daarna wordt er met KI H overgestoken. b,nnen tc halen nodig maakt. Als de kla- pokcr ccn kaartspel is waarin de wis-
Van tafel volgt een schoppen'die in de vers 4 om 1 zitten en de ruitens rond, kundige kansrekening een belangrijker
hand wordt getroefd. Nu wordt zuids daa ia - u natuurlijk weer beter, zodat factor is dan in bridge; goed poker is bij-
kaatste harten in noord getroefd. De vol- cr ia beginsel noch voor het ene contract na geheel gebaseerd op een wiskundige
gende actie is het spelen van de vierde nocb voor hcl andcrc ccn voorkeur kan aanpak.
schoppen van tafel. Troeft oost deze in, 'worden uitgesproken. Qok de woorden die in het bewuste arti-
dan wordt er natuurlijk overgetroefd; kei aan het "Crazy Diamond" systeem"
laat oost deze vierde schoppen ongehin- De zomer is de tijd van grotere en klei- zijn gewijd, stroken niet geheel met wat
geru passeren, dan wordt hij met een nere toernooien. Len van die kleinere ik bedoelde te zegden.
HORIZONTAAL:
1. groeien
6. hinderen
11. altijd
13. vogel
14. geheel de uwe
16. stad in Europa
17. huis
18. godsdienst
19. eetlust
21. deeDvan Azië
23. Italiaans vorstengeslacht
25. rivier in Nederland
26. boom
28. moment
29. pakken
31. getal
32. voorname
34. afmetingen
36. vertegenwoordiger
37. godheid
38. soort beeld
39. rietgras
42. krachtig
45. ingedikt sap
46. rivier in Nederland
48. traag
50. Bijbelse figuur
51. pronkkastje
54. rivier in Groot Britannië
55. soort club
57. beeld
58. deel van een boerderij
59. voorzetsel
60. waterstand
62. rivier in Spanje
64. soort verlichting
65. reeks
66. zuivere
68. 'bloem
69. verbindingen
VERTICAAL:
1. ontvette zaadharen van katoen
2. noot
3. meelkost
4. plaats in Duitsland
5. jongensnaam
6. ziekte
7. bewaarplaats
,8. geregelde toestand
9. godsdienst
10. plaats in de N.O. Polder
\2. patrouillegang
J3. verspieder
15. soort trechter
18. lat met voetsteun
20. meisjesnaam
22. verrichten
24. wapen (afk.)
26. arbeidsvermogen
27. handel
30. deel van een huis
33. Europeanen
35. ontkenning
36. soort bijl
39. getal
40. vuur
41. soort bond
43. ligplaats
44. uitroep
45. terrein
46. deel van een huis
47. deel der strijdkrachten
49. ogenblikken
^2. rivier in Italië
53. opstandeling
56. tijdelijk bouwsel
58. soort veren
61. uitroep
63. meisjesnaam
65. bevel
67. noot
OPLOSSING VORIGE PUZZEL
HORIZONTAAL: 1, buitenshuis,.
9. kust, 10. bestrijding, 11, betaald,
12. gedrild; 14. stopteken, 16. galon,
19. snaak, 20. bekladden; 22. kruiers,
24. speling, 27„ Buitenpost, 28. tuig,
29. ingemaakten.
VERTICAAL: 2. ultra, 3. tabellen.
4. nest, 5. herder, 6. inderdaad, 7. su
jetten. 8. knol, 13. leven, 15. pianis
ten, 17. oneindig, 18. klapstuk, 21.
branie, 23. reus, 25. Lotje, 26. coda.
