Grote concerns vormen
motoren naar eenheid
Man aan top
K. Soesbeek
KZO pl US Amerikanen
Duits pleidooi
voor uitdiepen
Rijn-vaargeul
FUSIE AKU-KZO
RECORD TEMPO
Ex-drogist doet nu in koren
Sloan's Liniment
Ministerie: gedachte niet nieuw
BIJNA HALF JAAR BEZIG
ALS TOON HERMANS
Opslag van
anderhalve
ton voor
directeur
Nieuw bestuur
Vreerad ongeluk
GEEN ZIN
DUITSE INDUSTRIE
TWEE GROTEN
GROEIENDE MACHT
MINDER GEVOELIG
KAMPEN
PSALMEN
OP TIMMEREN
BELASTING
STEVIGE BASIS
WALLSTREET
GEEN ONTSLAGEN
Voor onmiddellijke verlichting
De pijnverdrijver
met onmiddellijke werking.
ZATERDAG 27 SEPTEMBER 196?
Er staat geen titel voor de naam
van de man die straks de hoogste
functie gaat bekleden van een van
Nederlands grootste concerns, de
AKZO. Gewoon K. Soesbeek (64),
oud-leerling van de Hogere Han
delsschool in Arnhem. Hij behaal
de de akte M.O. Handelsweten
schappen en volgde een opleiding
tot accountant.
Op twintigjarige leeftijd trad de
ze Groninger in dienst van de Ne
derlandse Kunstzijdefabriek Enka
waaruit in 1929 de AKU ontstond.
Hij werkte op de afdeling boek
houding en verkoop en werd in
1933 secretaris van de directie.
In 1945 volgde zijn benoeming
tot hoofd van de afdeling hoofd-
administratie en in 1953 trad hij
toe tot de directie. In 1965 werd
Soesbeek benoemd tot plaatsver
vangend president-directeur. Op
11 mei 1966 bereikte hij de top van
het concern en werd voorzitter van
de raad van bestuur van de AKU.
Als de fusie met de KZO tot
AKZO definitief is, wordt de heer
Soesbeek voorzitter van de raad
van bestuur tot het bereiken van
de pensioengerechtigde leeftijd
in mei 1971. Dan zal zijn plaats
worden ingenomen door de hoog
ste baas van de KZO. Jhr. G.
Kraijenhoff.
De besturen
van AKU en
KZO aan één ta
fel: v.l.n.r. drs.
A. H. M. Went-
holt, J. P van
den Bent, drs. S.
C. Bakkenist, jhr.
G. Kraijenhoff,
drs. L. H. Meer
burg, prof. dr. D.
W. van Krevelen
en de heer Van
den Brandeler.
STAP OVER DE OCEAAN MAAKT
KZO TOT EEN WERELDBEDRIJF
Van een onzer verslaggevers
DUISBURG Tussen Rotterdam en Duisburg in Duitsland moet de R(jn hoog
nodig met dertig centimeter verdiept worden.
Er moet ook een goede kustverlichting komen, die het mogelijk maakt dat dag en
■acht met zo groot mogelijke binnenschepen gevaren kan worden.
Met deze verbeteringen zijn zestig
miljoen Duitse Marken gemoeid inclu
sief het omhoogbrengen van de brug
gen van Nijmegen en Zaltbommel.
Tweederde van dat bedrag moet dan
ook in Nederland besteed worden aan
't verbeteren van de verkeersslagader
tussen Rotterdam en het Ruhrgebied.
Dit zei gisteren prof. dr. ir. Heinrich
Schackman, voorzitter van de Kamer
van Koophandel in Duisburg. Gisteren
bracht een Rotterdamse delegatie on
der leiding van burgemeester W. Tho
massen daar een bezoek.
De heer Schackmann kreeg bijval
van de heer J. Neumann, directeur van
de August Thysse Hütte in Duisburg het
grootste staalbedrijf in West-Europa en
een van de deelnemers in het ertsover
slagbedrijf dat thans in Europoort
wordt gebouwd.
„Het heeft geen zin", aldus de heer
Neumann, „het erts met schepen van
honderdduizend of tweehonderddui
zend ton naar Rotterdam te brengen als
we de binnenschepen waarmee het naar
de hoogovens in het achterland ver
voerd moet worden, niet groter kunnen
maken of zelfs de huidige schepen niet
volledig kunnen beladen. Wij moeten
die schepen rendabel kunnen maken
door er dag en nacht mee te varen".
..Rotterdam en Nederland moeten",
aldus de heer Neumann, „beseffen dat
het niet alleen betekenis kan hebben
als importhaven van ertsen voor de
Duitse industrie, maar ook als export-
haven van onze produkten".
Mr. W. H. Fockema Andreae. voorzit
ter van de Kamer van Koophandel en
Fabrieken in Rotterdam, zei dat Rot
terdam de belangen van het Duitse
achterland altijd heeft begrepen en
verstaan. „Wij proberen via het graven
van een geul in de Noordzee, het aan
leggen van containerhavens in Rotter
dam en de ontwikkeling van havens in
de Gouden Delta ook de Duitse industrie
tegen de goedkoopst mogelijke wijze
grondstoffen te leveren".
De gedachte van prof. Schackmann
ls, volgens het ministerie van Verkeer
en Waterstaat, niet nieuw. Al lang is
de verdieping van de Rijn op het mi
nisterie een onderwerp van studie.
CANBERRA De 41-jarige con
structiewerker Lambert Boer uit de
voorstad Hacket van Canberra is ernstig
gewond door een vreemd ongeluk. Hij
was aan het werk op de derde verdie
ping van een in aanbouw zijnd gebouw
in Canberra, toen hij door een zeven
centimeter lange klinknagel in de slaap
werd getroffen, vlak naast het oog.
Een zes meter verder werkende col-,
lega was bezig met een klinkrevolver
de klinknagels in het metalen geraamte
van het gebouw te schieten. Een daar
van drong niet in het metaal, maar
ketste af en trof Boer. Deze moest door
de brandweer met een brancard uit zijn
hachelijke positie worden gehaald,
waarbij pas nieuwe schuifladders kon
den worden gebruikt. De toestand van
Boer is na een spoedoperatie bevredi
gend.
Verdieping, afsnijden van een bocht
bij Nijmegen en vergroting van de be
vaarbaarheid ook bij lagere water
stad zijn mogelijkheden om binnen
vaartschepen meer kans te geven.
Of de vaargeul voor ongeveer 35 mil
joen gulden dertig centimeter dieper
kan worden gemaakt, betwijfelt men
op het ministerie. „Zoiets komt aan
zienlijk duurder uit dan prof. Schack
mann zich in zijn stoutste dromen
voorstelt", aldus het ministerie.
Een verhoging van de bruggen bij
Nijmegen en Zaltbommel is niet te ver
wachten. De bruggen hebben een inter
nationaal vastgestelde Rijnvaarthoogte.
ARNHEM De verkrijging van
de meerderheid van de aandelen in
de Amerikaanse International Salt
Company betekent voor de Koninklij
ke Zout-Organon KZO en straks
na de fusie met de AKU, de AKZO
de verwezenlijking van een van de
doelstellingen: groei naar een organi
satie van werkelijke wereldomvang.
Wil een onderneming groot worden,
dan ligt de stap over de „grote plas"
naar de Verenigde Staten, waar veertig
tot vijftig procent van de wereldmarkt
zit voor de hand.
,Het is nu eenmaal het lot van de
grote ondernemingen", zegt ir. A. Stik
ker. voorzitter van de directie van de
Zoutchemie Divisie van de KZO, de man
die deze Amerikaanse stap van de KZO
op gang bracht.
„Ik weet dat sommigen een beetje
bang zijn voor die heel grote concerns,
maar ik zie deze eerder als motoren
voor de ontwikkeling van een eenheids
gedachte. De motoren gaan dwars door
de grenzen en de politiek heen en kun
nen zo bijdragen tot meer eenheid in de
wereld."
Gezien de ontwikkeling in de Verenig
de Staten kon het niet uitblijven dat de
KZO zich tot International Salt wendde.
„Er zijn in de Verenigde Staten twee
grote bedrijven op zoutgebied: Morton
Salt en International Salt. Daarna komt
een hele tijd niets. Morton Salt is ech
ter gefusioneerd met het farmaceutisch
concern Norwich en is daardoor voor
ons een te zware pil om te slikken. Met
International Salt hebben wij al enkele
jaren bindingen. Samen hebben wij bij
voorbeeld een patent op het gebied van
het tegengaan van koekvorming bij op
slag van zout.
Wat denkt in de Verenigde
Staten met International Salt te
gaan doen?
„Wij hebben in Nederland een zeer
geavanceerde ontwikkeling op het ge
bied van het vacuumzout. Daarmee zijn
wij verder dan in de Verenigde Staten.
International Salt is gespecialiseerd in
zout voor de chemische industrie, we-
genzout, consumptiezout en zout voor
andere toepassingen. Wij kunnen hun
Vijf maanden is ir. A. Stik
ker (41) bezig geweest om de
overneming van circa 52 pro
cent van het kapitaal van In
ternational Salt te bewerk
stelligen. „Men is in de Ver
enigde Staten geleidelijk meer
en meer de voordelen gaan
zien van dit samengaan met
de KZO, al was het voor de
mensen die in de leiding zit
ten en die het bedrijf hebben
helpen groot maken geen een
voudige stap".
Sinds 1 januari 1969 zit ir.
Stikker als topman van de
Zoutchemie Divisie in de raad
van bestuur van de KZO.
Straks zal hij zitting nemer
in het bestuur van de AKZO.
In november 1957 trad hij in
dienst van Sikkcns Lakfabrie
ken, die thans behoren tot d<
KZO. In 1967 kwam hU bU de
Zoutchemie Divisie en thans
is hij een van de mannen die
de top vormen van een van
Nederlands grootste concerns.
ervaringen met steenzout uitstekend in
ons hele pakket opnemen en daarnaast
kunnen wij met ons produktiesysteem
van vacuumzout International Salt een
nieuwe impuls geven. Dan ligt het ver
der voor de hand. dat wij in de Ver
enigde Staten de fabricage van chemi
sche produkten op basis van zout, zoals
chloor, en daarvan afgeleide produkten
ter hand nemen".
„Wil je werkelijk mondiaal gaan den
ken, dan is het prettig om in je pro-
duktiepakket de drie fabricagemetho
den van zout te beheersen. Zo zouden
wij met de kennis van International Salt
op het gebied van steenzout een belang
rijk gebied van Europa kunnen bestrij
ken, waar steenzout voor wegenzout
wordt gebruikt.
In de Verenigde Staten is er voor we-
De fusieplannen tussen de AKU en Koninklijke Zout-Organon KZO dateren
uit de tijd van het afspringen van de besprekingen tussen de AKU en de
Staatsmijnen van slechts enkele maanden geleden.
In een recordtijd z(jn de plannen die toen op stapel stonden uitgewerkt. Het ge
volg is dat de besturen van belde concerns nu reeds hun aanbod tot een volledi
ge fusie kunnen doen.
genzout al een enorme markt zeven
miljoen ton met een schatting over drie
a vier jaar van tien miljoen ton. Ook
in Europa is de markt sterk groeiende.
Hier zijn geen exacte cijfers van. maar
zij ligt eveneens in de miljoenen ton
nen".
Ziet u de KZO en straks de
AZKO als een werkelijk mondiaal
bedrijf?
„Als wij ons vergelijken met de hele
groten, dan lopen wij nog wel achter,
maar zo langzamerhand gaan wij wel
meepraten. In ieder geval liggen wij
bij andere concerns, die niet tot de al
lergrootsten behoren, toch wel voor."
Zijn er verdere plannen tot in
ternationalisering?
„Wij hebben nu een grote stap ge
maakt. en wij maken met de AKU een
nog veel grotere. Wij hebben nu een
prachtige basis tot verdere uitbouw,
ook internationaal, op de gebieden waar
op wij al werkzaam zijn."
Van de vorming van het nieuwe con
cern AKZO hebben de besturen van
AKU en KZO grote verwachtingen
„Zowel geografisch als voor vrijwel
alle produktengroepen ontstaat een
concern van waaruit beter, sneller en
doeltreffender kan worden geopereerd.
Nieuwe markten kunnen worden ont
sloten zonder de onvermijdelijke aan
loopverliezen".
„Nieuwe toepassingsgebieden kunnen
worden gevonden voor een groot aantal
produkten, in het bijzonder op het ter
rein van de chemische vezels", zei jhr.
G. Kraijenhoff, voorzitter van de raad
van bestuur van de KZO, in een toe
lichting op de fusie.
Vooral de chemische vezels omvatten
een groeigebied bij uitstek. De zoge
naamde conjuncturele gevoeligheid kan
door ruimere toepassingsmogelijkheden
sterk worden verkleind. Veel tijdelijke
overcapaciteit op het gebied van de
kunststoffen kan worden opgevangen.
Jhr. Kraijenhoff noemde de kunstve
zels een van de snelst groeiende pro
duktengroepen in de chemische indus
trie. Bij de AKU vormden de kunstve
zels ruim 80 procent van de omzet.
Voor de AKZO zal dat 54 procent wor
den.
Ook op het gebied van het speur
werk vormt de nieuwe combinatie een
macht van belang. „Samen hebben wij
een researchpotentieel van 4.500 men
sen. De uitgaven voor research hebben
vorig jaar 180 miljoen gulden bedra
gen".
Daarnaast worden nieuwe gebieden
Er zit in Rotterdam een man op een verregend tuintafeltje. Een man die het óók
vervelend vindt dat de zomer byna voorbij is, maar er tenslotte ook niets aan
kan doen. Waar de heer J. C. Kuyf uit Rotterdam wél iets aan kan doen ls, dat de
Verenigde Veluwse Koren werden ontdekt en dat bijvoorbeeld het Christelijk Re
sidentie Mannenkoor uit Den Haag volgend jaar op tournee gaat door Canada.
De heer Kuyf, nu 52 jaar, is sinds zes jaar manager van zeer vele Nederlandse
koren. Hij ontdekt, organiseert concerten in eigen- en buitenland en zorgt
voor opnamen voor grammofoonplaten.
De heer J. C. Kuyf uit Rotterdam.
vroeger drogist en nu de man die
bijvoorbeeld met een koor van drie
honderd man en (waarschijnlijk) het
Radio Philharmonisch Orkest even op
en neer vliegt naar Engeland, om
daar een bevrijdingsconcert te geven.
„Dat klinkt natuurlijk veel minder
opwindend, dan wanneer ik moest zeg
gen dat ik de manager van de Rolling
Stones of een andere popgroep was",
grinnikt hij. „Wat. is nu koorzang in
deze tijd, waarin je op de radio pas na
lang zoeken iets anders dan beatmu-
ziek hoort? Wel, Ik kan bijvoorbeeld
vertellen, dat een televisieuitzending
van een goed Nederlands koor een
even grote kijkdichtheid heeft als een
programma met Toon Hermans".
Nederland heeft volgens hem ook al
tijd nog negenhonderd koren. Tachtig
procent daarvan worstelt weliswaar
met een ledental van beneden de 25
man of vrouw, maar er zijn ook ko
ren die met een dikke driehonderd zan
gers en zangeressen kunnen aantreden.
Daarvoor gaan mannen en vrouwen
in zangminnende plaatsen als Kampen
en Barneveld, maar ook in Rotterdam,
Den Haag en Goes, iedere week naar
de repetitie-avonden. Diezelfde mannen
en vrouwen hebben er, desgevraagd,
ook graag de reiskosten en een paar
snipperdagen voor over om bijvoorbeeld
een concert te geven in de kathedraal
van Coventry in Engeland.
„Maar dan moet je natuurlijk wel
iemand hebben die deze mensen vraagt
om naar Coventry te gaan", aldus de
heer Kuyf.
Je hebt óók iemand nodig die weet
dat er op de Veluwe zes koren zijn
te vinden die samen één indrukwek
kend groot koor kunnen vormen, dat
het zowel in een concertzaal als op het
tv-scherm goed zal doen.
Die iemand werd zes jaar geleden de
heer Kuyf, toen nog eigenaar van een
drogisterij en een van de driehonderd
/.angers van het koor Deo Cantemus in
Rotterdam.
Samen met de heer Arie Pronk, di
rigent van onder meer Deo Cantemus,
richtte hij het „Centraal Cultureel Ad
viesbureau" op als coördinatiepunt voor
alle welwillende koren in Nederland.
Beide heren dachten het werk wel in
hun vrije tijd af te kunnen, maar het
koorleven in dit land bleek drukker
dan zelfs zij hadden gedacht. De heer
Kuyf stapte uit zijn drogisterij om van
al dat regelen voor allerlei koren een
dagelijkse baan te maken.
Zo zorgden hij en de heer Pronk er
voor dat de Young Credo Singers in de
belangstelling kwamen. Zo vliegt hij
binnenkort met driehonderd man naar
Engeland om daar, waarschijnlijk met
het Radio Philharmonisch Orkest, een
bevrijdingsconcert te verzorgen.
Zo reisde de ex-drogist onlangs *n
groot aantal hervormde kerken af van
Zeeland tot en met de Veluwe.
Waarom? „U gelooft het niet, maar
dat was om opnamen te maken voor
een serie van twaalf langspeelplaten
met niet-ritmisch gezongen psalmen.
Wanneer iemand alle platen wil heb
ben dan kost hem dat 105 gulden.
Er zijn veel koren die een, zeg maar
kwijnend bestaan leiden.
„Meestal een kwestie van de diri
gent, die te weinig bindende factor is'
aldus de heer Kuyf. „Een dirigent moet
er, bij wijze van spreken, bovenop tim
meren".
De dirigent van het Residentie Man
nenkoor laat zelfs repeteren op avon
den waarop de meest belangrijke voet
balwedstrijden op het scherm zijn.
„En iedere man zal dat het top
punt van zelf-opoffering vinden", aldus
de heer Kuyf.
Maar het Residentie Mannenkoor
gaat dan ook volgend jaar naar Cana
da.
LONDEN De liga der hoogst
betaalden in Engeland heeft ver
sterking ondergaan.
John Clark (43), hoofddirec
teur van het concern Plessey,
kreeg vorig jaar opslag. Zijn sa
laris ging omhoog van 50.144 tot
66.653 pond,»dat is ruim f 560.000
per jaar. Plessey doet in elek
tronica en telecommunicatie.
De een jaar jongere Michael
Clark, broer van meneer John,
verdiende in 1968 54.000 pond
(f 470.000). De best betaalde Brit
is nog altijd Owen Aisher, presi
dent-directeur van een be
drijf dat vloerbedekking maakt
voor keukens, gangen e.d. van co-
lovinyl. Zijn salaris bedroeg vo
rig jaar 77.460 pond, meer dan
666.000 gulden. David Baran van
Shell transport volgt hem op de
voet met 72.818 pond.
John Clark mag dan flink op
slag hebben gekregen, hij merkt
er weinig van want de belasting
slokt alles op. Hem treft namelijk
de speciale belasting op persoon
lijke investeringen voor Britten
met een zeer hoog inkomen. Ver
boven de honderd procent.
Zijn bedrijf schonk vorig jaar
ongeveer honderdduizend gulden
aan de conservatieve partij en nog
eens achthonderdduizend gulden
aan een organisatie die ijvert
voor ondernemersvrijheid.
bestreken, o.m. dat van het niet-gewo-
ven produkt.
„Wij verwachten binnen afzienbare
tijd de vruchten van de fusie te kun
nen plukken, ook geografisch. Met
American Enka en International Salt
hebben wij een stevige basis in de
Verenigde Staten verkregen. Nieuwe
terreinen zullen wij nu tot ontwikke
ling brengen".
„Deze fusie betekent voor ons beiden,
AKU en KZO, een mijlpaal in onze
geschiedenis. Dat betekent niet dat wij
aan het eind van de weg zijn. Nieuwe
overnemingen kunnen volgen, maar 'n
werkelijke fusie van deze omvang is
niet meer te verwachten".
De nieuwe AKZO noemde jhr. Kraij
enhoff „wel iets te groot van afmeting
voor de Nederlandse kapitaalmarkt.
Maatregelen zullen worden genomen
voor grotere internationale spreiding".
De AKZO overweegt over enige Ja
ren dan ook beursnotering van haar
aandelen op de New Yorkse effecten
beurs. Voor de uit te reiken aandelen
AKZO zal notering worden aangevraagd
op de beurzen van Amsterdam, Brus
sel. Antwerpen, Frankfurt, Düsseldorf,
Berlijn, Parijs, Zürich, Bazel en Genè-
ve.
Voorlopig zal noch in de vorm van
aandelen noch in die van converteer
bare obligaties een beroep op de Neder
landse kapitaalmarkt worden gedaan.
Beroep op de Eurodollarmarkt is daar
bij niet uitgesloten.
De fusie zal niet leiden tot ontslag
van personeel. Wel zullen bepaalde on
derdelen misschien in elkaar kunnen
worden geschoven. „Wij hebben niet 't
gevoel dat de fusie zal leiden tot ver
mindering van de werkgelegenheid.
Voorop staat groei. Ergens is er altijd
schaarste aan bekwame mensen".
Meegedeeld wordt dat de loonsom
van de twee concerns samen in 1968
f 1,35 miljard heeft bedragen, waarvan
f985 miljoen bij de AKU. De investe
ringen worden voor 1970 geraamd op
f 600 a f 700 miljoen, daarbij nieuwe
verkrijgingen niet meegerekend.
Hoewel een Alkmaarse firma reeds
de naam AKZO voert, hebben de be
sturen besloten toch deze naam te hand
haven. „Wij hebben ook na informatie
bij het ministerie van justitie gemeend
dat er geen verwarring kan ontstaan,
ook al niet omdat wij geen produkten
onder de naam AKZO brengen. Wij zijn
nog bezig met het treffen van een schik
king met het Alkmaarse bedrijf".
De directe kosten van de fusie, zoals
registratie en aandelenruil zullen bru
to f 8 miljoen bedragen. Zij zullen met
een dit jaar worden afgeschreven.
Het nieuwe bestuur van de AKZO zal
er als volgt uitzien: K. Soesbeek, voor
zitter, jhr. G. Kraijenhoff, drs. L. H.
Meerburg, drs. S. C. Bakkenist en dr.
L. Vaubel, plaatsvervangende voorzit
ters, en J. P. van den Bent, ir. A. van
Driel, Paul J. van Helden jr., dr. ir. J.
H. E. Hessels, ir. H. Kramers, prof. dr.
D, W. van Krevelen, prof. dr. H. J.
Kruisinga, dr. ir. F. Prakke, ir. A. Stik
ker en K. van Waveren, leden.
De raad van commissarissen zal on
der voorzitterschap staan van dr. J. R.
M. van den Brink. Plaatsvervangende
voorzitters zijn: ir. H. M. van Mourik
Broekman, mr. J. Meynen en dr. J. E. de
Quay.
ADVERTENTIE
Helpt direct bij spierpijn, reumatische
pijnen, zenuwpijnen, spit
Even aanbrengen op de pijnlijke plek
en de weldadige warmte brengt onmiddellijke
verlichting.
